Noctua NH-D15 Review: The Holy Grail!
Ήταν κάπου προς το τέλος του περσινού καλοκαιριού, όταν είδαμε τις τελευταίες ψύκτρες που προσέφερε η Noctua. Τότε ήταν οι άκρως αξιόλογες NH-U12S & NH-U14S που έθεσαν το πήχη σε πολύ ανταγωνιστικά επίπεδα, τόσο σε επιδόσεις συναρτήσει παραγόμενου θορύβου όσο και σε ποιότητα υλικών. Οι περισσότεροι σίγουρα θα φλέρταραν με την ιδέα μιας NH-U14S αλλά οι πραγματικοί enthousiasts ίσως να είχαν μια μικρή επιφύλαξη για το single tower του πράγματος, μιας και ας μην γελιόμαστε, η Noctua έγινε γνωστή από τον dual tower "Μεσσία" της: την θρυλική NH-D14.
Ήταν κάπου προς το τέλος του περσινού καλοκαιριού, όταν είδαμε τις τελευταίες ψύκτρες που προσέφερε η Noctua. Τότε ήταν οι άκρως αξιόλογες NH-U12S & NH-U14S που έθεσαν το πήχη σε πολύ ανταγωνιστικά επίπεδα, τόσο σε επιδόσεις συναρτήσει παραγόμενου θορύβου όσο και σε ποιότητα υλικών. Οι περισσότεροι σίγουρα θα φλέρταραν με την ιδέα μιας NH-U14S αλλά οι πραγματικοί enthousiasts ίσως να είχαν μια μικρή επιφύλαξη για το single tower του πράγματος, μιας και ας μην γελιόμαστε, η Noctua έγινε γνωστή από τον dual tower "Μεσσία" της: την θρυλική NH-D14.
Και μπορεί στις περισσότερες θρησκείες ο Μεσσίας να εμφανίζεται άπαξ, αλλά η Noctua υποστηρίζει ότι με ένα καλό φρεσκάρισμα - και όταν λέει "καλό" το εννοεί - ο Μεσσίας είναι έτοιμος για νέα εμφάνιση! NH-D15 λοιπόν. Μεγαλύτερη, βαρύτερη, με πιο εξελιγμένους ανεμιστήρες και με αρκετές ακόμα μικρότερες αλλαγές που το άθροισμά τους οφείλει, όπως λένε οι Άγγλοι, να "γεμίσει μεγάλα παπούτσια". Γιατί όταν μία εταιρία επανασχεδιάζει τα flagship προϊόντα της, οι προσδοκίες είναι πολλές και αν δεν εκπληρωθούν μπορεί κάλλιστα να βρεθεί να σχεδιάζει ...την κατηφόρα της.
Με μεγάλο λοιπόν βάρος στους ώμους της, η NH-D15 εκθέτει παρακάτω τα επιγραμματικά χαρακτηριστικά της και σας περιμένει στην επόμενη σελίδα να την γνωρίσετε από κοντά.
Το κουτί που θα παραλάβετε, φέρει όλα τα "διακριτικά" της Noctua και από τα χρώματα και τον τρόπο που αναφέρονται τα specs μέχρι την τακτοποιημένη εικόνα εντός του και το μαλακό αφρώδες υλικό της συσκευασίας, όλα φωνάζουν bussiness as usual για μία εταιρία που δεν μας έχει δώσει δείγματα φθήνιας ή προσπάθειας εξοικονόμησης χρημάτων από παρελκόμενα ή συσκευασία.
Ανοίγοντας η πρώτη εντύπωση στην θέα της ψύκτρας είναι ότι μιλάμε για δύο NH-U14S! To design της NH-D15 έχει χάσει τις καμπύλες της NH-D14 και πηγαίνει προς το angular σχεδιασμό της νέα γενιάς των προϊόντων της εταιρίας. Οι ανεμιστήρες φαντάζουν γνώριμοι (NF-A15 PWM) από την NH-U14S ενώ όλα τα κομμάτια για την εγκατάσταση στα διάφορα sockets, το κλασικό κατσαβίδι, η πολύ καλή NT-H1 thermal paste και τα καλώδια για τους ανεμιστήρες είναι όλα τακτοποιημένα σε ονοματισμένα σακουλάκια, κατά τα γνωστά ...OCD πρότυπα της εταιρίας, που τόσο μας αρέσουν.
Με μία πιο προσεκτική ματιά στο σώμα της ψύκτρας, διακρίνουμε τα έξι χάλκινα heatpipes που με μία U διάταξη διασχίζουν τους δύο νικελωμένους αλουμινένιους πύργους των fins. Στην βάση έχουμε το γνωστό non-mirror finish της Noctua με τα heatpipes να μην έχουν direct-touch με το IHS του επεξεργαστή μας, όπως πάντα. Οι δε πύργοι, φέρουν ένα βολικό "κόψιμο" εκεί που θα δημιουργούνταν τα δράματα με τις μνήμες, ώστε να υπάρξει επιπλέον clearance (~60mm) εκατέρωθεν (θυμίζουμε το LGA2011 support). Και εκεί που τα των διαστάσεων φαντάζουν ρόδινα έρχεται η στιγμή της εγκατάστασης όπου παρατηρούμε ότι ακριβώς και στην NH-U14S: μπορεί τα parts και η λογική του installation (διπλού χρόνου με την γνώριμη λογική της Noctua) να είναι υπεράνω κριτικής, αλλά στον συνήθη προσανατολισμό o "εναέριος χώρος" της πρώτης PCI-E απειλείται και θα υπάρξει θέμα αν εκεί θελήσετε να εγκαταστήσετε κάποια κάρτα (GPU?) κανονικού μήκους. Πόσο μάλλον αν αυτή διαθέτει και backplate.
Επομένως καμπανάκι για όσους έχουν εκεί το x16 pci-e slot τους και για να είμαστε δίκαιοι οι Noctua παρέχει ένα σχετικό compatibility list. Αν δεν βλέπετε την μητρική σας, η εμπειρία μας με το support είναι θετική οπότε δεν έχετε να χάσετε κάτι ρωτώντας. Ευτυχώς, στο σύστημα των δοκιμών μας η Maximus V Formula έχει στην πρώτη θέση του pci-e layout μια μικρή x1 θύρα που στην περίπτωσή μας δεν είναι populated! Και μιας και το αναφέραμε στην επόμενη σελίδα παραθέτουμε τόσο το σύστημα, όσο και την συνήθη μεθοδολογία των δοκιμών μας.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
H ώρα της αλήθειας για την NH-D15 και οργανώσαμε έναν μικρό εμφύλιο για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων των δοκιμών μας: αφενός ξεθάψαμε και ξαναμετρήσαμε μία NH-D14 και αφετέρου προσθέσαμε στα αποτελέσματα τα νούμερα της NH-U14S, για να έχετε μία εικόνα κόντρα τόσο στο απερχόμενο όσο και στο - πλέον - μικρότερο μοντέλο της εταιρίας.
Κοιτώντας τα πρώτα αποτελέσματα και ειδικότερα τα overclocked, όπου συνήθως ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι, εντύπωση προκαλεί το πόσο κοντά βρίσκεται η NH-U14S στον προηγούμενο dual tower βασιλιά. Και με αυτόν τον περισπασμό στην άκρη, δεν μπορούμε παρά να δώσουμε τα εύσημα στην NH-D15 για την απόδοσή της στα 12 voltα τεστ μας: ούτε η παλιότερη πλην πληθωρική NH-D14 ούτε η πιο φρέσκια και ανάλαφρη NH-U14S δεν κατάφεραν να απειλήσουν την "τάξη των πραγμάτων" που η Noctua εννοεί για το product line up της.
Με τον παραγόμενο θόρυβο "κλειδωμένο" στα 50dB, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα μιας και μάλλον αποδεικνύεται ότι έχει γίνει αρκετή δουλειά στους ανεμιστήρες της εταιρίας, με το πέρασμα του χρόνου. Η NH-D14 αναγκάζεται να παραχωρήσει περισσότερα RPM για να συμμορφωθεί στα επίπεδα θορύβου του test και έτσι η NH-D15 βρίσκεται στην δική της κατηγορία, ενώ η NH-U14S παρουσιάζει "αυθάδεις" επιδόσεις απέναντι στην μεγαλύτερη - πλην παλαιότερη - ομόσταυλη πρόταση.
Φτάνουμε προς το τέλος του review ενός προϊόντος που από την αρχή υποτευόμασταν ότι θα μας απασχολήσει για αρκετά χρόνια από εδώ και στο εξής. Και μάλλον θα επαληθευτούμε. Στην εισαγωγή είπαμε ότι η NH-D15 ήρθε για να γεμίσει τα παπούτσια της γερασμένης πλέον NH-D14 αλλά αποσιωπήσαμε την επιφυλακτικότητα μας σε σχέση με τα αποτελέσματα που θα έφερνε κόντρα στην NH-U14S. Βλέπετε, στην πλατφόρμα των δοκιμών μας το wattage είναι περιορισμένο και έτσι είναι κυρίως η δυνατότητα άμεσης απομάκρυνσης της θερμότητας από το IHS και όχι τόσο το απόλυτο μέγεθος αυτής, που μπορεί να σκορπιστεί από τα fins, αυτό που κυρίως αντικατοπτρίζεται στα αποτελέσματά μας. Και ενώ σε κάποιον heavily clocked Intel LGA2011 ή AMD FX AM3+ επεξεργαστή η μικρή NH-U14S δεν θα είχε στον ήλιο μοίρα κόντρα στην διπλάσια σε διαστάσεις NH-D15, το LGA1155 (θερμικά αντίστοιχο LGA1150/FM2+) θα μπορούσε ίσως να μας δώσει "περίεργα" αποτελέσματα.
Το design για το αυξημένο RAM clearance κρίθηκε άκρως θετικό και μακάρι να το δούμε και στις προτάσεις του ανταγωνισμού. Αντίθετα, οι διενέξεις με το πρώτο pci-e είναι μια τάση στις 140άρες αερόψυκτρες που πάντα μας προβλημάτιζε. Από την άλλη αυτό που σίγουρα δεν μας προβλημάτισε σήμερα, ήταν οι επιδόσεις. Με το τέλος των stock δοκιμών τα αποτελέσματα έδειξαν την τάση. Με το τέλος των overclocked, η διαφαινόμενη αυτή τάση, επιβεβαιώθηκε. Οι δοκιμές με τον κλειδωμένο δε θόρυβο, σφράγισαν το προβάδισμα.
H NH-D15 δεν καταδέχτηκε να υποχωρήσει σε κανένα από τα τυποποιημένα μας test, τόσο σε σχέση με την φρέσκια NH-U14S όσο με την παλιότερη - πλην ακόμα μάχιμη - NH-D14. Η επικράτηση ήταν πειστική και καθολική, ενώ αν μπει και ο θόρυβος στο παιχνίδι, τα πράγματα έχουν ήδη λήξει: Ζήτω ο Βασιλιάς! Η τιμή παραμένει στα γνωστά επίπεδα (MSRP ?89.90), οι ανεμιστήρες είναι σαφώς καλύτεροι και οι επιδόσεις είναι αναβαθμισμένες. Η ποιότητα δε, βρίσκεται στα επίπεδα που γνωρίζετε. Η NH-D15 στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και συνεχίζει την παράδοση των δυνατών dual tower της Αυστριακής εταιρίας. Οι μελλοντικές προτάσεις του ανταγωνισμού μόλις απέκτησαν νέο benchmark!
Ακόμα μία HWBOX παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση του δείγματος.
Ήταν κάπου προς το τέλος του περσινού καλοκαιριού, όταν είδαμε τις τελευταίες ψύκτρες που προσέφερε η Noctua. Τότε ήταν οι άκρως αξιόλογες NH-U12S & NH-U14S που έθεσαν το πήχη σε πολύ ανταγωνιστικά επίπεδα, τόσο σε επιδόσεις συναρτήσει παραγόμενου θορύβου όσο και σε ποιότητα υλικών. Οι περισσότεροι σίγουρα θα φλέρταραν με την ιδέα μιας NH-U14S αλλά οι πραγματικοί enthousiasts ίσως να είχαν μια μικρή επιφύλαξη για το single tower του πράγματος, μιας και ας μην γελιόμαστε, η Noctua έγινε γνωστή από τον dual tower "Μεσσία" της: την θρυλική NH-D14.
Και μπορεί στις περισσότερες θρησκείες ο Μεσσίας να εμφανίζεται άπαξ, αλλά η Noctua υποστηρίζει ότι με ένα καλό φρεσκάρισμα - και όταν λέει "καλό" το εννοεί - ο Μεσσίας είναι έτοιμος για νέα εμφάνιση! NH-D15 λοιπόν. Μεγαλύτερη, βαρύτερη, με πιο εξελιγμένους ανεμιστήρες και με αρκετές ακόμα μικρότερες αλλαγές που το άθροισμά τους οφείλει, όπως λένε οι Άγγλοι, να "γεμίσει μεγάλα παπούτσια". Γιατί όταν μία εταιρία επανασχεδιάζει τα flagship προϊόντα της, οι προσδοκίες είναι πολλές και αν δεν εκπληρωθούν μπορεί κάλλιστα να βρεθεί να σχεδιάζει ...την κατηφόρα της.
Με μεγάλο λοιπόν βάρος στους ώμους της, η NH-D15 εκθέτει παρακάτω τα επιγραμματικά χαρακτηριστικά της και σας περιμένει στην επόμενη σελίδα να την γνωρίσετε από κοντά.
Το κουτί που θα παραλάβετε, φέρει όλα τα "διακριτικά" της Noctua και από τα χρώματα και τον τρόπο που αναφέρονται τα specs μέχρι την τακτοποιημένη εικόνα εντός του και το μαλακό αφρώδες υλικό της συσκευασίας, όλα φωνάζουν bussiness as usual για μία εταιρία που δεν μας έχει δώσει δείγματα φθήνιας ή προσπάθειας εξοικονόμησης χρημάτων από παρελκόμενα ή συσκευασία.
Ανοίγοντας η πρώτη εντύπωση στην θέα της ψύκτρας είναι ότι μιλάμε για δύο NH-U14S! To design της NH-D15 έχει χάσει τις καμπύλες της NH-D14 και πηγαίνει προς το angular σχεδιασμό της νέα γενιάς των προϊόντων της εταιρίας. Οι ανεμιστήρες φαντάζουν γνώριμοι (NF-A15 PWM) από την NH-U14S ενώ όλα τα κομμάτια για την εγκατάσταση στα διάφορα sockets, το κλασικό κατσαβίδι, η πολύ καλή NT-H1 thermal paste και τα καλώδια για τους ανεμιστήρες είναι όλα τακτοποιημένα σε ονοματισμένα σακουλάκια, κατά τα γνωστά ...OCD πρότυπα της εταιρίας, που τόσο μας αρέσουν.
Με μία πιο προσεκτική ματιά στο σώμα της ψύκτρας, διακρίνουμε τα έξι χάλκινα heatpipes που με μία U διάταξη διασχίζουν τους δύο νικελωμένους αλουμινένιους πύργους των fins. Στην βάση έχουμε το γνωστό non-mirror finish της Noctua με τα heatpipes να μην έχουν direct-touch με το IHS του επεξεργαστή μας, όπως πάντα. Οι δε πύργοι, φέρουν ένα βολικό "κόψιμο" εκεί που θα δημιουργούνταν τα δράματα με τις μνήμες, ώστε να υπάρξει επιπλέον clearance (~60mm) εκατέρωθεν (θυμίζουμε το LGA2011 support). Και εκεί που τα των διαστάσεων φαντάζουν ρόδινα έρχεται η στιγμή της εγκατάστασης όπου παρατηρούμε ότι ακριβώς και στην NH-U14S: μπορεί τα parts και η λογική του installation (διπλού χρόνου με την γνώριμη λογική της Noctua) να είναι υπεράνω κριτικής, αλλά στον συνήθη προσανατολισμό o "εναέριος χώρος" της πρώτης PCI-E απειλείται και θα υπάρξει θέμα αν εκεί θελήσετε να εγκαταστήσετε κάποια κάρτα (GPU?) κανονικού μήκους. Πόσο μάλλον αν αυτή διαθέτει και backplate.
Επομένως καμπανάκι για όσους έχουν εκεί το x16 pci-e slot τους και για να είμαστε δίκαιοι οι Noctua παρέχει ένα σχετικό compatibility list. Αν δεν βλέπετε την μητρική σας, η εμπειρία μας με το support είναι θετική οπότε δεν έχετε να χάσετε κάτι ρωτώντας. Ευτυχώς, στο σύστημα των δοκιμών μας η Maximus V Formula έχει στην πρώτη θέση του pci-e layout μια μικρή x1 θύρα που στην περίπτωσή μας δεν είναι populated! Και μιας και το αναφέραμε στην επόμενη σελίδα παραθέτουμε τόσο το σύστημα, όσο και την συνήθη μεθοδολογία των δοκιμών μας.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
H ώρα της αλήθειας για την NH-D15 και οργανώσαμε έναν μικρό εμφύλιο για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων των δοκιμών μας: αφενός ξεθάψαμε και ξαναμετρήσαμε μία NH-D14 και αφετέρου προσθέσαμε στα αποτελέσματα τα νούμερα της NH-U14S, για να έχετε μία εικόνα κόντρα τόσο στο απερχόμενο όσο και στο - πλέον - μικρότερο μοντέλο της εταιρίας.
Κοιτώντας τα πρώτα αποτελέσματα και ειδικότερα τα overclocked, όπου συνήθως ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι, εντύπωση προκαλεί το πόσο κοντά βρίσκεται η NH-U14S στον προηγούμενο dual tower βασιλιά. Και με αυτόν τον περισπασμό στην άκρη, δεν μπορούμε παρά να δώσουμε τα εύσημα στην NH-D15 για την απόδοσή της στα 12 voltα τεστ μας: ούτε η παλιότερη πλην πληθωρική NH-D14 ούτε η πιο φρέσκια και ανάλαφρη NH-U14S δεν κατάφεραν να απειλήσουν την "τάξη των πραγμάτων" που η Noctua εννοεί για το product line up της.
Με τον παραγόμενο θόρυβο "κλειδωμένο" στα 50dB, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα μιας και μάλλον αποδεικνύεται ότι έχει γίνει αρκετή δουλειά στους ανεμιστήρες της εταιρίας, με το πέρασμα του χρόνου. Η NH-D14 αναγκάζεται να παραχωρήσει περισσότερα RPM για να συμμορφωθεί στα επίπεδα θορύβου του test και έτσι η NH-D15 βρίσκεται στην δική της κατηγορία, ενώ η NH-U14S παρουσιάζει "αυθάδεις" επιδόσεις απέναντι στην μεγαλύτερη - πλην παλαιότερη - ομόσταυλη πρόταση.
Φτάνουμε προς το τέλος του review ενός προϊόντος που από την αρχή υποτευόμασταν ότι θα μας απασχολήσει για αρκετά χρόνια από εδώ και στο εξής. Και μάλλον θα επαληθευτούμε. Στην εισαγωγή είπαμε ότι η NH-D15 ήρθε για να γεμίσει τα παπούτσια της γερασμένης πλέον NH-D14 αλλά αποσιωπήσαμε την επιφυλακτικότητα μας σε σχέση με τα αποτελέσματα που θα έφερνε κόντρα στην NH-U14S. Βλέπετε, στην πλατφόρμα των δοκιμών μας το wattage είναι περιορισμένο και έτσι είναι κυρίως η δυνατότητα άμεσης απομάκρυνσης της θερμότητας από το IHS και όχι τόσο το απόλυτο μέγεθος αυτής, που μπορεί να σκορπιστεί από τα fins, αυτό που κυρίως αντικατοπτρίζεται στα αποτελέσματά μας. Και ενώ σε κάποιον heavily clocked Intel LGA2011 ή AMD FX AM3+ επεξεργαστή η μικρή NH-U14S δεν θα είχε στον ήλιο μοίρα κόντρα στην διπλάσια σε διαστάσεις NH-D15, το LGA1155 (θερμικά αντίστοιχο LGA1150/FM2+) θα μπορούσε ίσως να μας δώσει "περίεργα" αποτελέσματα.
Το design για το αυξημένο RAM clearance κρίθηκε άκρως θετικό και μακάρι να το δούμε και στις προτάσεις του ανταγωνισμού. Αντίθετα, οι διενέξεις με το πρώτο pci-e είναι μια τάση στις 140άρες αερόψυκτρες που πάντα μας προβλημάτιζε. Από την άλλη αυτό που σίγουρα δεν μας προβλημάτισε σήμερα, ήταν οι επιδόσεις. Με το τέλος των stock δοκιμών τα αποτελέσματα έδειξαν την τάση. Με το τέλος των overclocked, η διαφαινόμενη αυτή τάση, επιβεβαιώθηκε. Οι δοκιμές με τον κλειδωμένο δε θόρυβο, σφράγισαν το προβάδισμα.
H NH-D15 δεν καταδέχτηκε να υποχωρήσει σε κανένα από τα τυποποιημένα μας test, τόσο σε σχέση με την φρέσκια NH-U14S όσο με την παλιότερη - πλην ακόμα μάχιμη - NH-D14. Η επικράτηση ήταν πειστική και καθολική, ενώ αν μπει και ο θόρυβος στο παιχνίδι, τα πράγματα έχουν ήδη λήξει: Ζήτω ο Βασιλιάς! Η τιμή παραμένει στα γνωστά επίπεδα (MSRP ?89.90), οι ανεμιστήρες είναι σαφώς καλύτεροι και οι επιδόσεις είναι αναβαθμισμένες. Η ποιότητα δε, βρίσκεται στα επίπεδα που γνωρίζετε. Η NH-D15 στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και συνεχίζει την παράδοση των δυνατών dual tower της Αυστριακής εταιρίας. Οι μελλοντικές προτάσεις του ανταγωνισμού μόλις απέκτησαν νέο benchmark!
Ακόμα μία HWBOX παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση του δείγματος.
