Gigabyte Z87X-D3H Review: Solid Z87 Mainstream Choice
Σχεδόν 4 μήνες από την κυκλοφορία των πολυαναμενόμενων Haswell επεξεργαστών της Intel, η αγορά έχει πλέον κατακλυστεί από ένα τεράστιο αριθμό μητρικών καρτών, που σκοπό έχουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες και την αγοραστική δύναμη οποιουδήποτε καταναλωτή. Μες στο διάστημα αυτό έχουμε ήδη παρουσιάσει τρεις μητρικές κάρτες - την "uber alles" ASUS Maximus VI Extreme, την high-end Gigabyte G1.Sniper 5 που απευθύνεται σε σκληροπυρηνικούς gamers και την λιτή Gigabyte Z87X-OC, που παρόλο την mainstream τιμή της, αποτελεί μία από τις καλύτερες overclocking motherboards στο Z87 chipset. Σχεδόν 4 μήνες από την κυκλοφορία των πολυαναμενόμενων Haswell επεξεργαστών της Intel, η αγορά έχει πλέον κατακλυστεί από ένα τεράστιο αριθμό μητρικών καρτών, που σκοπό έχουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες και την αγοραστική δύναμη οποιουδήποτε καταναλωτή. Μες στο διάστημα αυτό έχουμε ήδη παρουσιάσει τρεις μητρικές κάρτες - την "uber alles" ASUS Maximus VI Extreme, την high-end Gigabyte G1.Sniper 5 που απευθύνεται σε σκληροπυρηνικούς gamers και την λιτή Gigabyte Z87X-OC, που παρόλο την mainstream τιμή της, αποτελεί μία από τις καλύτερες overclocking motherboards στο Z87 chipset.
Μέχρι στιγμής όμως δεν είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε προσεκτικά κάποια από τις μητρικές που κοστίζουν λιγότερα από 150?. Μπορεί ως γνωστόν εδώ στο HwBox να ασχολούμαστε εκτεταμένα με το overclocking και το high-end hardware, αλλά δεν παύει να έχουμε υπόψη μας ότι η πλειοψηφία του καταναλωτικού κοινού, επιλέγει motherboards με τιμή που δεν ξεπερνά το ψυχολογικό όριο των 150?. Κάπου εδώ έρχεται η Gigabyte με την Z87X-D3H, το "θύμα" του σημερινού μας review.
Εκ πρώτης όψεως μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο motherboard. Υποστήριξη Haswell επεξεργαστών, Socket LGA1150, τεχνολογίες Ultra Durable 5, 10 x USB 3.0 Ports, 6 x SATA 6.0 Gbps connectors και αρκετές PCI-Express θύρες. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι υπεραρκετά για ένα μέσο αγοραστή, είτε σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το μηχάνημα σαν καθημερινό all-around, ή σαν gaming rig.
Box/Bundle
Το κουτί της Z87X-D3H ακολουθεί πιστά το μοτίβο των υπόλοιπων Gigabyte μητρικών. Στο μπροστινό μέρος, ξεχωρίζει έντονα το λογότυπο Ultra Durable 5, μαζί με όλες τις χρήσιμες τεχνολογίες που παρέχει στον αγοραστή. Στην πίσω πλευρά, υπάρχει ένα σχεδιάγραμμα με όλα τα βασικά features της Z87X-D3H, φωτογραφία του I/O panel (σύντομη περιγραφή των ports) και τα κλασικά Gigabyte charts που αναδεικνύουν στατιστικά για τα solid caps, το high temperature protection, το glass fabric PCB κ.α. Όσο για το bundle; 2 Καλώδια SATA, User's Manual, Quick Installation Guide, CD με drivers και ένα I/O Shield.
I/O Ports
Συνεχίζουμε με τα I/O Ports της Gigabyte Z87X-D3H, όπου και αυτά με τη σειρά τους προσφέρουν οτιδήποτε μπορεί να ζητήσει ο μέσος αγοραστής.
1 x PS/2 keyboard/mouse port
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x HDMI port
6 x USB 3.0/2.0 ports
2 x USB 2.0/1.1 ports
1 x RJ-45 port
1 x optical S/PDIF Out connector
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In, Line Out, Mic In)
Πριν περάσουμε στην ανάλυση των features κάθε μητρικής ξεχωριστά, ας δούμε συνοπτικά τα χαρακτηριστικά του νέου Intel Z87 Chipset, καθώς και τα πλεονεκτήματα των σημαντικότερων εξ' αυτών. Καταρχάς, υποστηρίζει τους Intel Core επεξεργαστές 4ης γενιάς με Turbo Boost Technology 2.0, αλλά και τους μικρότερους Celeron & Pentium. Δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να overclockάρει τον επεξεργαστή του, σε αντίθεση με το μικρότερο B85 πχ όπου προσφέρει περιορισμένα features. Χάρη στην τεχνολογία Intel Rapid Storage Technology, όταν προστίθενται περισσότεροι σκληροί δίσκοι στο σύστημα, ο χρήστης απολαμβάνει γρηγορότερη πρόσβαση σε ψηφιακές φωτογραφίες, video & data files, ενώ παράλληλα προστατεύονται ακόμα καλύτερα οι συστοιχίες RAID 1/5/10 σε περίπτωση που χαλάσει κάποιος σκληρός δίσκος. Οι υπόλοιπες τεχνολογίες που προσφέρει το Z87 chipset είναι λίγο πολύ γνωστές - Intel Rapid Recovery Technology (δημιουργία recovery point σε περίπτωση hard drive failure ή data corruption), Intel High Definition Audio, Intel Smart Response Technology και Intel Smart Connect Technology. Κάπως έτσι φτάνουμε αισίως στην υποστήριξη USB 3.0, με τις Z87 μητρικές να διαθέτουν μέχρι και 6 USB 3.0 ports ελεγχόμενες από το chipset - προσθέστε σε αυτές και ακόμα 14 x USB 2.0.
Ακόμα καλύτερο δε, θεωρείται το γεγονός ότι το νέο Z87 Chipset υποστηρίζει 6 x SATA 6Gb/s. Φαίνεται ότι η Intel εισάκουσε επιτέλους τα παράπονα των users, που έβλεπαν τους AMDάδες να απολαμβάνουν άπλετες SATA θύρες, την στιγμή που οι Intel μητρικές χρειάζονται εξωτερικούς controllers για να το επιτύχουν αυτό. Στα πλεονεκτήματα του Z87 Chipset, δεν θα μπορούσαμε να μην συμπεριλάβουμε το PCI-Express 3.0 interface. Το chipset ενεργοποιεί την PCI-Express 3.0 port και της επιτρέπει να μοιράσει τα lanes ως 1x16, 2x8, ή 1x8 & 2x4. Αναλόγως τα motherboard designs, έχουμε και υποστήριξη της πολλά υποσχόμενης τεχνολογίας Intel Thunderbolt. Αυτά βέβαια όσον αφορά τις PCI-E 3.0, γιατί το Z87 Chipset υποστηρίζει μέχρι 8 x PCI-Express 2.0.
Εν ολίγοις ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω διάγραμμα για να τα έχετε πιο τακτοποιημένα στο μυαλό σας. Αμέσως μετά, αναφέρουμε επιγραμματικά τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά.
Ο λατρευτός φωτογράφος μας Jason, φρόντισε να γεμίσει τη παρούσα σελίδα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, για να δείτε την Gigabyte Z87X-D3H από διάφορες σκοπιές και να αποφασίσετε αν ταιριάζει στα γούστα σας. Προσωπικά να πω ότι ο συνδυασμός μαύρου, μπλε και γκρι χρώματος είναι πάρα πολύ όμορφος και ξεφεύγει λιγάκι από το "πολυφορεμένο" μαύρο/κόκκινο.
Πριν περάσουμε στο κλασικό πινακάκι με τα specs της Gigabyte Z87X-D3H, καλό θα ήταν να γνωρίζετε όλα τα features που η Gigabyte επέλεξε για να την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες μητρικές.
Το σύνολο τεχνολογιών Ultra Durable 5 Plus έκανε το ντεμπούτο του με τις Gigabyte 8-Series μητρικές. Σαν σκοπό έχει την προσφορά features και components που διατηρούν τις επιδόσεις και το efficiency σε υψηλά επίπεδα, κρατούν τις θερμοκρασίες χαμηλά και ταυτόχρονα μεγαλώνουν την μακροζωία της μητρικής. Για να τα δούμε παρακάτω ένα προς ένα.
Όλες οι Gigabyte Ultra Durable 5 Plus μητρικές φέρουν νέο heatsink σχεδιασμό για χαμηλότερες θερμοκρασίες σε καίρια σημεία της μητρικής, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής PWM και του chipset (PCH). Επιπλέον, τόσο οι PWM controllers όσο και τα PowlRstage ICs είναι πλέον 100% ψηφιακά components, αυξάνοντας έτσι την ακρίβεια στην παροχή ενέργειας του επεξεργαστή.
Ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια η Gigabyte προσφέρει DualBIOS υποστήριξη και στις mainstream μητρικές της, με την Z87X-D3H να μην αποτελεί εξαίρεση. Αν σε οποιαδήποτε περίπτωση το main BIOS αποτύχει να εκκινήσει λόγω λανθασμένων OC settings ή αστοχία ενός hardware component, η μητρική αυτόματα αναλαμβάνει να χρησιμοποιήσει το back up BIOS που βρίσκεται σε εντελώς διαφορετικό ic. Επιπλέον, η Z87X-D3H, φέρει τεχνολογία Ultra USB3+ αυξάνοντας έτσι τις ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων από και προς τον υπολογιστή μέσω των 10 (max) USB 3.0 ports! Δύο από τις θύρες αυτές ελέγχονται από το chipset, ενώ οι υπόλοιπες 8 από δύο Renesas uPD720210 controllers!
Τόσο οι backpanel USB 3.0 θύρες, όσο και η Ethernet LAN θύρα έρχονται με ESD protection (ηλεκτροστατική εκκένωση μέσω ειδικού φίλτρου ξεχωριστά για κάθε θύρα). Κατά τα λεγόμενα της Gigabyte, η εν λόγω τεχνολογία παρέχει έξτρα "πόντους" προστασίας στο σύστημα σε περιπτώσεις διακοπής ρεύματος ή κεραυνών.
Και στην περίπτωση της μικρής D3H συναντάμε gold plate connectors στις υποδοχές ρεύματος για τον επεξεργαστή. Ο χρυσός προσφέρει καλύτερη αγωγιμότητα και μεταφορά σήματος σε σύγκριση με τα συμβατικά υλικά πράγμα που μεταφράζεται σε σταθερότητα και αξιοπιστία ακόμα και μετά από μακρόχρονη χρήση.
Η γνωστή On/Off Charge τεχνολογία της Gigabyte αναβαθμίστηκε και εκτός από Apple, υποστηρίζει και Android συσκευές! Φορτίστε με υψηλή ταχύτητα το tablet ή το smartphone σας απλά συνδέοντάς το σε USB θύρα της μητρικής, ακόμα και όταν ο υπολογιστής είναι κλειστός.
Το νέο UEFI DualBIOS της Gigabyte έχει επανασχεδιασμένο user interface που κάνει την ρύθμιση των settings πιο εύκολη από ποτέ. Το Dashboard Mode επιτρέπει στον χρήστη να έχει άμεση πρόσβαση στα βασικότερα components, δηλαδή τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών, τα DRAM clocks, τις θερμοκρασίες, τα ρεύματα και τα fan speeds. Όλα μαζί συγκεντρωμένα χωρίς να πρέπει να εναλλάσσεστε μεταξύ διαφόρων tabs. Επιπλέον, η Gigabyte σας δίνει την δυνατότητα να φτιάξετε την δικιά σας home page, προσθέτοντας μόνο όποιες ρυθμίσεις σας ενδιαφέρουν. Αν για παράδειγμα θέλετε το home page να έχει ρυθμίσεις μόνο για τον επεξεργαστή και τις μνήμες, απλά επιλέξτε τα από το menu και είστε έτοιμοι! Τέλος, μπορείτε να επιλέξετε το landing page της επιλογής σας. Αν για παράδειγμα δοκιμάζετε τις μνήμες, μπορείτε να θέσετε τα DRAM settings σαν landing page και κάθε φορά με το που μπείτε στο BIOS να έχετε μπροστά σας τα DRAM settings και μόνο!
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, οι βασικότερες ρυθμίσεις του BIOS είναι διαθέσιμες και μέσα στο Easytune ώστε να κάνετε αλλαγές on the fly μέσα στα Windows. Και το Easytune με την σειρά του έρχεται με ανανεωμένο user interface.
Αναφορικά με το layout των components, παρατηρούμε ένα standard μοτίβο που δεν θα σας δυσκολέψει καθόλου στην εγκατάσταση των parts και την διασύνδεση των καλωδίων. Η μπαταρία βρίσκεται στην τέρμα κάτω δεξιά γωνία της μητρικής, για ευκολότερη πρόσβαση. Το ίδιο ισχύει και για το CLR_CMOS jumper, που είναι ακριβώς πάνω από τις front panel υποδοχές. Οι PCI-Express έχουν τοποθετηθεί σε ικανοποιητική απόσταση αναμεταξύ τους, δεδομένου του ότι μιλάμε για ATX μητρική. Αν το κουτί σας διαθέτει Front Panel USB 3.0 θύρες, μπορείτε να τις συνδέσετε στα δύο F_USB30 connectors ακριβώς κάτω από το ATX cables (το 1 είναι κόκκινο και το 2 μαύρο). Συνολικά σας δίνεται η δυνατότητα να συνδέσετε 5 ανεμιστήρες - οι 2 θύρες είναι ακριβώς δίπλα στον επεξεργαστή (βολεύει αν προτιμάτε push-pull configurations), η άλλη θύρα ακριβώς πίσω από την πρώτη PCIEX1_1 port και οι δύο τελευταίες στην κάτω πλευρά της μητρικής. Να σημειώσουμε επίσης ότι όλες οι υποδοχές είναι 4-pin ώστε να έχετε δυνατότητα ελέγχου των στροφών τους μέσω του BIOS. Εν ολίγοις, κανένα παράπονο στον συγκεκριμένο τομέα.
Επειδή έχω λιγάκι το μικρόβιο του o/c μέσα μου, μου φάνηκε κάπως περίεργο που δεν συνάντησα Power/Reset/ClearCMOS buttons, όμως προσγειώθηκα γρήγορα, αφού η D3H δεν απευθύνεται σε overclockers, αλλά σε μέσους χρήστες που θα την τοποθετήσουν κατευθείαν μες στο κουτί. Οπότε ναι τα κουμπιά θα ήταν μια ωραία προσθήκη, αλλά συνάμα θα ήταν και εντελώς άχρηστη για έναν απλό χρήστη.
Αρχικά να πούμε ότι το νέο Gigabyte UEFI BIOS με το Dashboard, εκτός από αρκετά γρηγορότερο σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις, είναι και βολικό αφού το συνηθίσετε. Ουσιαστικά αφού πατήσετε Delete μπαίνετε στο Main Menu από όπου μπορείτε να κάνετε τα πάντα. Όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε:
•On the fly overclocking μες στο UEFI. Όπως ακριβώς είστε μες στο main menu, αν αλλάξετε multipliers ή voltage και πατήσετε apply στο κάτω μέρος της σελίδας, το o/c γίνεται πριν καν βγείτε από το BIOS.
•Μπορείτε να παραμετροποιήσετε οτιδήποτε θέλετε. Με ποια σειρά θα φαίνονται οι σελίδες μες στο BIOS, τι θα περιέχουν, ποια settings δεν θέλετε να φαίνονται, ακόμα και το background wallpaper του BIOS (δέχεται εικόνες PNG & BMP). Ακόμα καλύτερο δε, θεωρείται το γεγονός ότι μπορείτε να φτιάξετε δικές σας σελίδες με συγκεκριμένα settings. Πχ μία σελίδα που να έχει τον πολλαπλασιαστή του επεξεργαστή, το bclock του, το CPU Ring Voltage, το Vcore, τα RPM του CPU FAN και την θερμοκρασία του!
•Δύναται να επιλέξετε με ποια σελίδα θα ξεκινά κάθε φορά το BIOS. Παραδείγματος χάρη αν δοκιμάζετε τις καινούριες μνήμες που αγοράσατε, μπορείτε να βάλετε σαν landing page το DRAM tab κάθε φορά που ανοίγει το BIOS μέχρι να βρείτε τις optimal ρυθμίσεις.
•Για πρώτη φορά η Gigabyte προσθέτει ολοκληρωμένα CPU OC Profiles, Memory Profiles και Memory + CPU OC Profiles, όπως αυτά των ASUS μητρικών. Ειδικά για τους fans των μνημών είναι απίστευτο να έχεις έτοιμα profiles από τον hicookie, τον dinos22 και τον pro, αλλά και profiles στοχευμένα σε συγκεκριμένες G.Skill & Corsair μνήμες.
•Η Gigabyte είχε υποσχεθεί παλιότερα ότι στο μέλλον θα κυκλοφορήσουν και διαφορετικά skins για το νέο BIOS όπως και έγινε. Μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ γαλάζιου, πράσινου και πορτοκαλί theme.
Φυσικά μπορείτε να μπείτε και στο κλασικό UEFI που συναντάμε στις Gigabyte μητρικές τον τελευταίο 1.5 χρόνο περίπου. Ό,τι βολεύει τον καθένα! Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.
Σκοπός μας σε αυτή την παρουσίαση ήταν να δοκιμάσουμε τον Haswell Core i7-4770K σε όσο περισσότερες εφαρμογές και μετροπρογράμματα μπορούμε. Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε το SiSoftware Sandra για να δούμε πως τα πηγαίνει σε εργασίες multi-media, στην κρυπτογραφία, αλλά και πόσο παραγωγικοί και power efficient είναι οι 4 πυρήνες του. Με το ίδιο πρόγραμμα δοκιμάσαμε την HD 4600 GPU, που φιλοξενεί ο Haswell στα ενδότερα του, σε δοκιμασίες GP Processing και GP Cryptography. Έπειτα έρχονται τα κλασικά πλέον SuperPi και wPrime που χρησιμοποιούμε σε κάθε review γιατί έχουμε το benchmarking μικρόβιο μέσα μας. Βέβαια εδώ και καιρό τα έχουμε εμπλουτίσει με το y-Cruncher, το οποίο και υποβάλαμε στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π. Συνεπώς μπορείτε να μάθετε από πρώτο χέρι για ποιο λόγο το SuperPi 32M θεωρείται παρωχημένο benchmark, ενώ το y-Cruncher γίνεται ολοένα και πιο διάσημο, αφού εκμεταλλεύεται τα τελευταία instruction sets και τους έξτρα πυρήνες επεξεργασίας.
Συνεχίζοντας το διάβασμα του review σας δίνεται η ευκαιρία να μάθετε πως τα πηγαίνει ο 4770K στα Cinebench R11.5, x264 Encode, Mathematica 8 Benchmark, UCBench 2011 και Photoshop Bench, που είναι πιο αντιπροσωπευτικά των δυνατοτήτων του Haswell σε πραγματικές συνθήκες φόρτου. Λόγω του ότι benchάραμε όλα τα προγράμματα σε τρεις διαφορετικές συχνότητες, θα δούμε πόσο είναι το scaling του i7 4770K όταν overclockάρεται και εν τέλει αν αξίζει το overclocking ή όχι. Αναφορικά με το WinRAR, 7-Zip και το PCMark7 δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι. Το WinRAR και το 7-Zip είναι δύο από τα πιο γνωστά προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης. Το PCMark7 αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming, ώστε να σχηματίσουμε μια overall άποψη για τους Haswell. Προσθέστε στα παραπάνω τα 3DMark Vantage & 3DMark 11 and we are good to go!
Να περάσουμε τώρα στο σύστημα που χρησιμοποιήσαμε και τις συχνότητες που επιλέξαμε.
- Memory Latency, Read, Write, Copy
Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Microsoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.
Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.
Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.
- Advanced Encryption Standard
Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την επίδοση του CPU χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κρυπτογράφησης δεδομένων AES (γνωστή και ως Rijndael). Χρησιμοποιεί τον C κώδικα σε ECB Mode των Vincent Rijmen, Antoon Bosselaers και Paulo Barreto (http://www.esat.kuleuven.ac.be/~rijm...el-fst-3.0.zip).
Το CPU AES test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι hardware-accelerated πάνω στη μηχανή VIA PadLock Security Engine με τους επεξεργαστές VIA C3 και VIA C7. Το τεστ καταναλώνει 48 ΜΒ μνήμης και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
- Αλγόριθμος SHA1
To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions.
- Digital Photo Editing
Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στρεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι.
- Queens Problem
Το CPU Queen test μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Βρίσκει λύσεις για το κλασικό "Queens problem" σε μια σκακιέρα 10 x 10. Να ξεκαθαρίσουμε ότι στο CPU Queen Test σε συγκρίσεις clock-per-clock έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Για παράδειγμά ένας Pentium 4 Northwood με 20-step pipeline αποδίδει καλύτερα από έναν Pentium 4 Prescott με 31-step pipeline
- ZLib Compression Library
Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
- FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8
Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions.
Τελευταίο benchmark του AIDA64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα).
- Processor Arithmetic & Multimedia
Το Sandra της SiSoftware (SiSoftware Zone) αποτελεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο έγκυρα διαγνωστικά προγράμματα, που ταυτόχρονα προσφέρουν και πληροφορίες για τον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή. Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το hardware, το software και όλες τις υπόλοιπες συσκευές - ένα χέρι βοηθείας με λίγα λόγια. Sandra σημαίνει System Analyser, Diganostic and Reporting Assistant. Οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν την ονομασία από το Ελληνικό γυναικείο όνομα Σάντρα που σημαίνει υπερασπίστρια, βοηθός των ανθρώπων. Ταιριάζει έτσι; Μπορεί να προσφέρει πάνω κάτω τις ίδιες πληροφορίες με άλλα προγράμματα όπως το AIDA64 ή το Tune Up Utilities, όμως είναι πολύ πιο λεπτομερές. Σε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν θα βρείτε τα ακριβή χαρακτηριστικά components όπως CPU, chipset, VGA, ports, printers, sound card, memory, network, Windows internals, AGP, PCI, PCI-X, PCIe, database, USB, USB 2.0, USB 3.0, 1394/Firewire κ.τ.λ. Συνεργάζεται άψογα με όλα τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft (XP/Vista/7/Server 2003/Server 2008) και υποστηρίζει όλες τις μεγάλες τεχνολογίες όπως: Multiprocessor, MultiCore, HyperThreading, GPGPU, DirectX, OpenGL, NUMA, AMD64/EM64T/x64 και MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE 4.1, SSE 4.2, AVX & FMA.
Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks και για τον επεξεργαστή αλλά και για την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography, Multi-Core Efficiency, Power Management Efficiency, GP (GPU/CPU/APU) Processing, GP (GPU/CPU/APU) Cryptography και GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth.
Το Sandra Processor Arithmetic ζορίζει τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως ο επεξεργαστής τα βγάζει πέρα με αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι 32 ή και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone MIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα MIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.
Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία να αποδίδει σωστά στο εν λόγω test.
- Cryptography
Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.
- Multicore Efficiency
Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.
- Power Management Efficiency
Ακόμα ένα τεστ που παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Το Power Management Efficiency λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη του το λόγο κατανάλωσης/απόδοσης ενός επεξεργαστή και βαθμολογεί ανάλογα. Η ικανότητα των σημερινών επεξεργαστών να αυξομειώνουν την τάση και συχνότητα λειτουργίας αναλόγως το φορτίο δύναται πλέον να μετρηθεί και μάλιστα με ακρίβεια. Το Sandra ζορίζει τον επεξεργαστή με συγκεκριμένο workload - όσο πιο πολύ κατέβει σε frequency και voltage ο επεξεργαστής, τόσο πιο καλό είναι το score. Έπειτα το workload αυξάνεται γραμμικά και το test σταματάει όταν πλέον δεν αντέχει ο επεξεργαστής και έχει πιάσει το 100%, δηλαδή το μέγιστο δυνατό efficiency. Η επεξεργαστική ισχύς δεν παίζει μεγάλο ρόλο εδώ - το ΜΟΝΟ που μετράει είναι η προσαρμογή του CPU σε διαφορετικά φορτία και το πόσο αποδοτικός είναι σε κάθε ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα αρκετά ζόρικο test. Φανταστείτε ότι ένας Pentium 4 χρειάζεται σχεδόν 5 λεπτά για να το φέρει εις πέρας. Το score που προκύπτει είναι συναρτήσει των Dhrystone MIPS και των Whetstone MFLOPS.
- WinRAR
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.
- 7-Zip
Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά και διαδεδομένα προγράμματα συμπίεσης. Κατά πολλούς είναι καλύτερο και πιο αξιόπιστο από το WinRAR και το WinZip λόγω της υψηλής αναλογίας συμπίεσης σε μορφή αρχείων 7z, με την βοήθεια των αλγόριθμων LZMA και LZMA2. Συγκρίνοντάς το αριθμητικά με τα αντίπαλα προγράμματα, δύναται να προσφέρει έως και 10% καλύτερη συμπίεση! Όπως θα ήταν φυσικό, συνοδεύεται από πληθώρα features και ένα benchmark. Διατίθεται δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
- UCBench
Το UCBench 2011 είναι ένα σχετικά καινούριο benchmark που χαρακτηρίζεται κυρίως από δύο πράγματα: Ταχύτητα και Multi-threading υποστήριξη! Κατασκευασμένο από τον anrieff, ουσιαστικά αποτελεί μια προσομοίωση του πως θα εντόπιζε ο επεξεργαστής έναν κωδικό archive, αποτελούμενο από 6 χαρακτήρες. Εκμεταλλεύεται πλήρως όλους τους διαθέσιμους πυρήνες, υποστηρίζει τις AVX instructions που πρωτοεμφανίστηκαν με τους Intel Sandy Bridge, όπως επίσης και τις SSE2/SSE3/SSE4.1. Μπορεί με την πρώτη ματιά να μοιάζει εύκολο σαν benchmark, όμως στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα βαρύ και "γονατίζει" ακόμα και τους καλύτερους επεξεργαστές. Λόγω της σταθερότητάς του αλλά και των άμεσα συγκρίσιμων αποτελεσμάτων, το UCBench συμπεριλαμβάνεται εδώ και μερικούς μήνες στα official benchmarks του HWBOT.
- SuperPi
Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.
- wPrime
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
- y-Cruncher
Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions.
- Cinebench R11.5
Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.
Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.
- x264 HD Encode
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
- 3DMark Vantage
Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.
Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.
Φτάσαμε αισίως στο τέλος ενός ακόμα HwBox Review, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να παραθέσω τις σκέψεις μου και γενικότερα την άποψή μου για την Gigabyte Z87X-D3H. Εν ολίγοις, η μητρική με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις και θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί. Η τιμή της βρίσκεται εντός των 150? (για να ακριβολογούμε 135?), που για μια μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού αποτελεί ψυχολογικό όριο στην επιλογή motherboard. Λόγω του ότι οι επιδόσεις των σημερινών μητρικών συνδέονται άμεσα με το chipset και όχι με τα features της μητρικής, το performance της Z87X-D3H δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτό των μεγαθήριων της Z87 κατηγορίας. Σε όλα τα benchmarks πέραν των SuperPi & wPrime, η μητρική "σκοράρει" όσο μία G1.Sniper 5 των 300?+, χωρίς αυτό να επηρεάζει το καθημερινό performance. Και επειδή ακριβώς ο απλός αγοραστής νοιάζεται για το καθημερινό performance, δεν τίθεται κανένα μα κανένα θέμα.
Πάμε τώρα στο packaging/bundle. Ούτε σε αυτόν τον τομέα παρατηρήσαμε κάποια έλλειψη. Ίσως θα μπορούσε να περιέχεται στο πακέτο κάποιο 2-Way SLI bridge και 1-2 παραπάνω καλώδια SATA. Τότε θα λέγαμε ότι πραγματικά διαφοροποιείται από το σύνολο, μιας και οι αντίπαλες μητρικές που κινούνται στο ίδιο φάσμα τιμής, προσφέρουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Features; Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος από μια σχετικά φθηνή μητρική. Τεχνολογίες Ultra Durable 5 Plus, τεχνολογίες προστασίας για τις USB/LAN θύρες, προσεγμένες ψύκτρες που κρατούν τις θερμοκρασίες των καίριων components σε χαμηλά επίπεδα, solid capacitors, αρκετές υποδοχές για ανεμιστήρες και κατ' εμέ, σωστό mechanical layout. Προσθέστε στα παραπάνω την υποστήριξη 2-Way AMD CrossFire/NVIDIA SLI και έχουμε μια ολοκληρωμένη μητρική, κατάλληλη για τον μέσο αγοραστή. Περισσότερα features σημαίνουν και αυξημένη τιμή, πράγμα που δεν θα εκτιμούσαμε ιδιαίτερα.
Τέλος και όσον αφορά το overclocking, οι συχνότητες που πετύχαμε αποδεικνύουν και με το παραπάνω ότι το νέο Gigabyte Dual UEFI BIOS με Dashboard Mode είναι πάρα πολύ καλό. Ο επεξεργαστής μας τερμάτισε στα 4.8GHz με αερόψυξη (όπως και σε ASRock Z87 μητρική που έτυχε να πέσει στα χέρια μου), και οι 4x4GB Kingston HyperX Limited Edition 2400MHz έφτασαν τα 3GHz όπως δείξαμε και στο review τους.
Άρα; Συγχαρητήρια στην Gigabyte για την Z87X-D3H. Πραγματικά πιστεύω ότι είναι από τις καλύτερες επιλογές που μπορείτε να κάνετε, κάτω από τα 150?. Αν θέλετε να δώσετε γύρω στα 200? για μητρική, τότε θα σας πρότεινα με κλειστά μάτια είτε την Maximus VI Gene, ή την Sabertooth Z87 ή την Ζ87X-OC που είχαμε παρουσιάσει παλιότερα.
Μέχρι στιγμής όμως δεν είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε προσεκτικά κάποια από τις μητρικές που κοστίζουν λιγότερα από 150?. Μπορεί ως γνωστόν εδώ στο HwBox να ασχολούμαστε εκτεταμένα με το overclocking και το high-end hardware, αλλά δεν παύει να έχουμε υπόψη μας ότι η πλειοψηφία του καταναλωτικού κοινού, επιλέγει motherboards με τιμή που δεν ξεπερνά το ψυχολογικό όριο των 150?. Κάπου εδώ έρχεται η Gigabyte με την Z87X-D3H, το "θύμα" του σημερινού μας review.
Εκ πρώτης όψεως μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο motherboard. Υποστήριξη Haswell επεξεργαστών, Socket LGA1150, τεχνολογίες Ultra Durable 5, 10 x USB 3.0 Ports, 6 x SATA 6.0 Gbps connectors και αρκετές PCI-Express θύρες. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι υπεραρκετά για ένα μέσο αγοραστή, είτε σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το μηχάνημα σαν καθημερινό all-around, ή σαν gaming rig.
Box/Bundle
Το κουτί της Z87X-D3H ακολουθεί πιστά το μοτίβο των υπόλοιπων Gigabyte μητρικών. Στο μπροστινό μέρος, ξεχωρίζει έντονα το λογότυπο Ultra Durable 5, μαζί με όλες τις χρήσιμες τεχνολογίες που παρέχει στον αγοραστή. Στην πίσω πλευρά, υπάρχει ένα σχεδιάγραμμα με όλα τα βασικά features της Z87X-D3H, φωτογραφία του I/O panel (σύντομη περιγραφή των ports) και τα κλασικά Gigabyte charts που αναδεικνύουν στατιστικά για τα solid caps, το high temperature protection, το glass fabric PCB κ.α. Όσο για το bundle; 2 Καλώδια SATA, User's Manual, Quick Installation Guide, CD με drivers και ένα I/O Shield.
I/O Ports
Συνεχίζουμε με τα I/O Ports της Gigabyte Z87X-D3H, όπου και αυτά με τη σειρά τους προσφέρουν οτιδήποτε μπορεί να ζητήσει ο μέσος αγοραστής.
1 x PS/2 keyboard/mouse port
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x HDMI port
6 x USB 3.0/2.0 ports
2 x USB 2.0/1.1 ports
1 x RJ-45 port
1 x optical S/PDIF Out connector
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In, Line Out, Mic In)
Πριν περάσουμε στην ανάλυση των features κάθε μητρικής ξεχωριστά, ας δούμε συνοπτικά τα χαρακτηριστικά του νέου Intel Z87 Chipset, καθώς και τα πλεονεκτήματα των σημαντικότερων εξ' αυτών. Καταρχάς, υποστηρίζει τους Intel Core επεξεργαστές 4ης γενιάς με Turbo Boost Technology 2.0, αλλά και τους μικρότερους Celeron & Pentium. Δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να overclockάρει τον επεξεργαστή του, σε αντίθεση με το μικρότερο B85 πχ όπου προσφέρει περιορισμένα features. Χάρη στην τεχνολογία Intel Rapid Storage Technology, όταν προστίθενται περισσότεροι σκληροί δίσκοι στο σύστημα, ο χρήστης απολαμβάνει γρηγορότερη πρόσβαση σε ψηφιακές φωτογραφίες, video & data files, ενώ παράλληλα προστατεύονται ακόμα καλύτερα οι συστοιχίες RAID 1/5/10 σε περίπτωση που χαλάσει κάποιος σκληρός δίσκος. Οι υπόλοιπες τεχνολογίες που προσφέρει το Z87 chipset είναι λίγο πολύ γνωστές - Intel Rapid Recovery Technology (δημιουργία recovery point σε περίπτωση hard drive failure ή data corruption), Intel High Definition Audio, Intel Smart Response Technology και Intel Smart Connect Technology. Κάπως έτσι φτάνουμε αισίως στην υποστήριξη USB 3.0, με τις Z87 μητρικές να διαθέτουν μέχρι και 6 USB 3.0 ports ελεγχόμενες από το chipset - προσθέστε σε αυτές και ακόμα 14 x USB 2.0.
Ακόμα καλύτερο δε, θεωρείται το γεγονός ότι το νέο Z87 Chipset υποστηρίζει 6 x SATA 6Gb/s. Φαίνεται ότι η Intel εισάκουσε επιτέλους τα παράπονα των users, που έβλεπαν τους AMDάδες να απολαμβάνουν άπλετες SATA θύρες, την στιγμή που οι Intel μητρικές χρειάζονται εξωτερικούς controllers για να το επιτύχουν αυτό. Στα πλεονεκτήματα του Z87 Chipset, δεν θα μπορούσαμε να μην συμπεριλάβουμε το PCI-Express 3.0 interface. Το chipset ενεργοποιεί την PCI-Express 3.0 port και της επιτρέπει να μοιράσει τα lanes ως 1x16, 2x8, ή 1x8 & 2x4. Αναλόγως τα motherboard designs, έχουμε και υποστήριξη της πολλά υποσχόμενης τεχνολογίας Intel Thunderbolt. Αυτά βέβαια όσον αφορά τις PCI-E 3.0, γιατί το Z87 Chipset υποστηρίζει μέχρι 8 x PCI-Express 2.0.
Εν ολίγοις ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω διάγραμμα για να τα έχετε πιο τακτοποιημένα στο μυαλό σας. Αμέσως μετά, αναφέρουμε επιγραμματικά τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά.
- Η μοιρασιά των PCI-Express 3.0 lanes γίνεται ως εξής: 1x16, 2x8 ή 1x8 & 2x4 (το ένα x4 είναι για το thunderbolt). Πρακτικά λοιπόν, αν κάνετε 2-Way SLI/CrossFire, οι κάρτες σας θα τρέχουν σε x8. Μιλάμε όμως για x8 PCI-E 3.0 πράγμα που στην πράξη δεν πρόκειται ποτέ να περιορίσει τις επιδόσεις των καρτών.
- Τρεις ανεξάρτητες οθόνες πάνω στην ενσωματωμένη μονάδα γραφικών του επεξεργαστή. Ένας gamer δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσει την HD 4600 iGPU σοβαρά για gaming. Ένας όμως που χρησιμοποιεί τον Haswell σε workstation περιβάλλον, θα τιμήσει και με το παραπάνω την υποστήριξη τριών monitors.
- 14 x USB 2.0 και 6 x USB 3.0 θύρες ελεγχόμενες απευθείας από το chipset.
- To CPU επικοινωνεί με το chipset μέσω του FDI (Flexible Display Interface) και του DMI (Direct Media Interface) 2.0 που μεταφέρουν δεδομένα CPU αλλά και GPU workloads. H Intel πιστοποιεί χρήση DDR3 μέχρι και 1600 MHz αν ήδη γνωρίζουμε ότι ταχύτητες της τάξεως των 2933MHz είναι απόλυτα επιτεύξιμες στην πράξη.
- Αντί για τέσσερις SATA 3Gb/s και δύο SATA 6Gb/s που προσέφερε το Z77, πλέον έχουμε έξι SATA 6Gb/s με υποστήριξη ανεξάρτητου disable τους για επιπλέον προστασία των δεδομένων.
- Intel Rapid Storage Technology για SSD Caching, όπου ο μικρός SSD κρατά τα συχνότερα επισκέψιμα δεδομένα και ο μεγάλος μηχανικός HDD το μεγαλύτερο μέρος των αρχείων.
- Responsiveness Technologies (SRT, RST, SCT, RRT), οι οποίες υπόσχονται καλύτερο I/O Caching και response times στις εφαρμογές, ταχύτητα ανανέωση δεδομένων για τις εφαρμογές ακόμα και σε low power state καταστάσεις και γρηγορότερη έξοδο από το hibernate state.
Ο λατρευτός φωτογράφος μας Jason, φρόντισε να γεμίσει τη παρούσα σελίδα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, για να δείτε την Gigabyte Z87X-D3H από διάφορες σκοπιές και να αποφασίσετε αν ταιριάζει στα γούστα σας. Προσωπικά να πω ότι ο συνδυασμός μαύρου, μπλε και γκρι χρώματος είναι πάρα πολύ όμορφος και ξεφεύγει λιγάκι από το "πολυφορεμένο" μαύρο/κόκκινο.
Πριν περάσουμε στο κλασικό πινακάκι με τα specs της Gigabyte Z87X-D3H, καλό θα ήταν να γνωρίζετε όλα τα features που η Gigabyte επέλεξε για να την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες μητρικές.
Ultra Durable 5 Plus
Το σύνολο τεχνολογιών Ultra Durable 5 Plus έκανε το ντεμπούτο του με τις Gigabyte 8-Series μητρικές. Σαν σκοπό έχει την προσφορά features και components που διατηρούν τις επιδόσεις και το efficiency σε υψηλά επίπεδα, κρατούν τις θερμοκρασίες χαμηλά και ταυτόχρονα μεγαλώνουν την μακροζωία της μητρικής. Για να τα δούμε παρακάτω ένα προς ένα.
Ultra Cool & Ultra Performance
Όλες οι Gigabyte Ultra Durable 5 Plus μητρικές φέρουν νέο heatsink σχεδιασμό για χαμηλότερες θερμοκρασίες σε καίρια σημεία της μητρικής, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής PWM και του chipset (PCH). Επιπλέον, τόσο οι PWM controllers όσο και τα PowlRstage ICs είναι πλέον 100% ψηφιακά components, αυξάνοντας έτσι την ακρίβεια στην παροχή ενέργειας του επεξεργαστή.
Ultra Safe & Ultra USB3+
Ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια η Gigabyte προσφέρει DualBIOS υποστήριξη και στις mainstream μητρικές της, με την Z87X-D3H να μην αποτελεί εξαίρεση. Αν σε οποιαδήποτε περίπτωση το main BIOS αποτύχει να εκκινήσει λόγω λανθασμένων OC settings ή αστοχία ενός hardware component, η μητρική αυτόματα αναλαμβάνει να χρησιμοποιήσει το back up BIOS που βρίσκεται σε εντελώς διαφορετικό ic. Επιπλέον, η Z87X-D3H, φέρει τεχνολογία Ultra USB3+ αυξάνοντας έτσι τις ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων από και προς τον υπολογιστή μέσω των 10 (max) USB 3.0 ports! Δύο από τις θύρες αυτές ελέγχονται από το chipset, ενώ οι υπόλοιπες 8 από δύο Renesas uPD720210 controllers!
High ESD Protection for USB & LAN
Τόσο οι backpanel USB 3.0 θύρες, όσο και η Ethernet LAN θύρα έρχονται με ESD protection (ηλεκτροστατική εκκένωση μέσω ειδικού φίλτρου ξεχωριστά για κάθε θύρα). Κατά τα λεγόμενα της Gigabyte, η εν λόγω τεχνολογία παρέχει έξτρα "πόντους" προστασίας στο σύστημα σε περιπτώσεις διακοπής ρεύματος ή κεραυνών.
Gold Plated CPU Socket
Και στην περίπτωση της μικρής D3H συναντάμε gold plate connectors στις υποδοχές ρεύματος για τον επεξεργαστή. Ο χρυσός προσφέρει καλύτερη αγωγιμότητα και μεταφορά σήματος σε σύγκριση με τα συμβατικά υλικά πράγμα που μεταφράζεται σε σταθερότητα και αξιοπιστία ακόμα και μετά από μακρόχρονη χρήση.
On/Off Charge 2
Η γνωστή On/Off Charge τεχνολογία της Gigabyte αναβαθμίστηκε και εκτός από Apple, υποστηρίζει και Android συσκευές! Φορτίστε με υψηλή ταχύτητα το tablet ή το smartphone σας απλά συνδέοντάς το σε USB θύρα της μητρικής, ακόμα και όταν ο υπολογιστής είναι κλειστός.
UEFI DualBIOS με Dashboard Mode
Το νέο UEFI DualBIOS της Gigabyte έχει επανασχεδιασμένο user interface που κάνει την ρύθμιση των settings πιο εύκολη από ποτέ. Το Dashboard Mode επιτρέπει στον χρήστη να έχει άμεση πρόσβαση στα βασικότερα components, δηλαδή τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών, τα DRAM clocks, τις θερμοκρασίες, τα ρεύματα και τα fan speeds. Όλα μαζί συγκεντρωμένα χωρίς να πρέπει να εναλλάσσεστε μεταξύ διαφόρων tabs. Επιπλέον, η Gigabyte σας δίνει την δυνατότητα να φτιάξετε την δικιά σας home page, προσθέτοντας μόνο όποιες ρυθμίσεις σας ενδιαφέρουν. Αν για παράδειγμα θέλετε το home page να έχει ρυθμίσεις μόνο για τον επεξεργαστή και τις μνήμες, απλά επιλέξτε τα από το menu και είστε έτοιμοι! Τέλος, μπορείτε να επιλέξετε το landing page της επιλογής σας. Αν για παράδειγμα δοκιμάζετε τις μνήμες, μπορείτε να θέσετε τα DRAM settings σαν landing page και κάθε φορά με το που μπείτε στο BIOS να έχετε μπροστά σας τα DRAM settings και μόνο!
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, οι βασικότερες ρυθμίσεις του BIOS είναι διαθέσιμες και μέσα στο Easytune ώστε να κάνετε αλλαγές on the fly μέσα στα Windows. Και το Easytune με την σειρά του έρχεται με ανανεωμένο user interface.
Αναφορικά με το layout των components, παρατηρούμε ένα standard μοτίβο που δεν θα σας δυσκολέψει καθόλου στην εγκατάσταση των parts και την διασύνδεση των καλωδίων. Η μπαταρία βρίσκεται στην τέρμα κάτω δεξιά γωνία της μητρικής, για ευκολότερη πρόσβαση. Το ίδιο ισχύει και για το CLR_CMOS jumper, που είναι ακριβώς πάνω από τις front panel υποδοχές. Οι PCI-Express έχουν τοποθετηθεί σε ικανοποιητική απόσταση αναμεταξύ τους, δεδομένου του ότι μιλάμε για ATX μητρική. Αν το κουτί σας διαθέτει Front Panel USB 3.0 θύρες, μπορείτε να τις συνδέσετε στα δύο F_USB30 connectors ακριβώς κάτω από το ATX cables (το 1 είναι κόκκινο και το 2 μαύρο). Συνολικά σας δίνεται η δυνατότητα να συνδέσετε 5 ανεμιστήρες - οι 2 θύρες είναι ακριβώς δίπλα στον επεξεργαστή (βολεύει αν προτιμάτε push-pull configurations), η άλλη θύρα ακριβώς πίσω από την πρώτη PCIEX1_1 port και οι δύο τελευταίες στην κάτω πλευρά της μητρικής. Να σημειώσουμε επίσης ότι όλες οι υποδοχές είναι 4-pin ώστε να έχετε δυνατότητα ελέγχου των στροφών τους μέσω του BIOS. Εν ολίγοις, κανένα παράπονο στον συγκεκριμένο τομέα.
Επειδή έχω λιγάκι το μικρόβιο του o/c μέσα μου, μου φάνηκε κάπως περίεργο που δεν συνάντησα Power/Reset/ClearCMOS buttons, όμως προσγειώθηκα γρήγορα, αφού η D3H δεν απευθύνεται σε overclockers, αλλά σε μέσους χρήστες που θα την τοποθετήσουν κατευθείαν μες στο κουτί. Οπότε ναι τα κουμπιά θα ήταν μια ωραία προσθήκη, αλλά συνάμα θα ήταν και εντελώς άχρηστη για έναν απλό χρήστη.
Αρχικά να πούμε ότι το νέο Gigabyte UEFI BIOS με το Dashboard, εκτός από αρκετά γρηγορότερο σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις, είναι και βολικό αφού το συνηθίσετε. Ουσιαστικά αφού πατήσετε Delete μπαίνετε στο Main Menu από όπου μπορείτε να κάνετε τα πάντα. Όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε:
•On the fly overclocking μες στο UEFI. Όπως ακριβώς είστε μες στο main menu, αν αλλάξετε multipliers ή voltage και πατήσετε apply στο κάτω μέρος της σελίδας, το o/c γίνεται πριν καν βγείτε από το BIOS.
•Μπορείτε να παραμετροποιήσετε οτιδήποτε θέλετε. Με ποια σειρά θα φαίνονται οι σελίδες μες στο BIOS, τι θα περιέχουν, ποια settings δεν θέλετε να φαίνονται, ακόμα και το background wallpaper του BIOS (δέχεται εικόνες PNG & BMP). Ακόμα καλύτερο δε, θεωρείται το γεγονός ότι μπορείτε να φτιάξετε δικές σας σελίδες με συγκεκριμένα settings. Πχ μία σελίδα που να έχει τον πολλαπλασιαστή του επεξεργαστή, το bclock του, το CPU Ring Voltage, το Vcore, τα RPM του CPU FAN και την θερμοκρασία του!
•Δύναται να επιλέξετε με ποια σελίδα θα ξεκινά κάθε φορά το BIOS. Παραδείγματος χάρη αν δοκιμάζετε τις καινούριες μνήμες που αγοράσατε, μπορείτε να βάλετε σαν landing page το DRAM tab κάθε φορά που ανοίγει το BIOS μέχρι να βρείτε τις optimal ρυθμίσεις.
•Για πρώτη φορά η Gigabyte προσθέτει ολοκληρωμένα CPU OC Profiles, Memory Profiles και Memory + CPU OC Profiles, όπως αυτά των ASUS μητρικών. Ειδικά για τους fans των μνημών είναι απίστευτο να έχεις έτοιμα profiles από τον hicookie, τον dinos22 και τον pro, αλλά και profiles στοχευμένα σε συγκεκριμένες G.Skill & Corsair μνήμες.
•Η Gigabyte είχε υποσχεθεί παλιότερα ότι στο μέλλον θα κυκλοφορήσουν και διαφορετικά skins για το νέο BIOS όπως και έγινε. Μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ γαλάζιου, πράσινου και πορτοκαλί theme.
Φυσικά μπορείτε να μπείτε και στο κλασικό UEFI που συναντάμε στις Gigabyte μητρικές τον τελευταίο 1.5 χρόνο περίπου. Ό,τι βολεύει τον καθένα! Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.
Σκοπός μας σε αυτή την παρουσίαση ήταν να δοκιμάσουμε τον Haswell Core i7-4770K σε όσο περισσότερες εφαρμογές και μετροπρογράμματα μπορούμε. Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε το SiSoftware Sandra για να δούμε πως τα πηγαίνει σε εργασίες multi-media, στην κρυπτογραφία, αλλά και πόσο παραγωγικοί και power efficient είναι οι 4 πυρήνες του. Με το ίδιο πρόγραμμα δοκιμάσαμε την HD 4600 GPU, που φιλοξενεί ο Haswell στα ενδότερα του, σε δοκιμασίες GP Processing και GP Cryptography. Έπειτα έρχονται τα κλασικά πλέον SuperPi και wPrime που χρησιμοποιούμε σε κάθε review γιατί έχουμε το benchmarking μικρόβιο μέσα μας. Βέβαια εδώ και καιρό τα έχουμε εμπλουτίσει με το y-Cruncher, το οποίο και υποβάλαμε στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π. Συνεπώς μπορείτε να μάθετε από πρώτο χέρι για ποιο λόγο το SuperPi 32M θεωρείται παρωχημένο benchmark, ενώ το y-Cruncher γίνεται ολοένα και πιο διάσημο, αφού εκμεταλλεύεται τα τελευταία instruction sets και τους έξτρα πυρήνες επεξεργασίας.
Συνεχίζοντας το διάβασμα του review σας δίνεται η ευκαιρία να μάθετε πως τα πηγαίνει ο 4770K στα Cinebench R11.5, x264 Encode, Mathematica 8 Benchmark, UCBench 2011 και Photoshop Bench, που είναι πιο αντιπροσωπευτικά των δυνατοτήτων του Haswell σε πραγματικές συνθήκες φόρτου. Λόγω του ότι benchάραμε όλα τα προγράμματα σε τρεις διαφορετικές συχνότητες, θα δούμε πόσο είναι το scaling του i7 4770K όταν overclockάρεται και εν τέλει αν αξίζει το overclocking ή όχι. Αναφορικά με το WinRAR, 7-Zip και το PCMark7 δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι. Το WinRAR και το 7-Zip είναι δύο από τα πιο γνωστά προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης. Το PCMark7 αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming, ώστε να σχηματίσουμε μια overall άποψη για τους Haswell. Προσθέστε στα παραπάνω τα 3DMark Vantage & 3DMark 11 and we are good to go!
Να περάσουμε τώρα στο σύστημα που χρησιμοποιήσαμε και τις συχνότητες που επιλέξαμε.
- Memory Latency, Read, Write, Copy
Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Microsoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.
Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.
Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.
- Advanced Encryption Standard
Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την επίδοση του CPU χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κρυπτογράφησης δεδομένων AES (γνωστή και ως Rijndael). Χρησιμοποιεί τον C κώδικα σε ECB Mode των Vincent Rijmen, Antoon Bosselaers και Paulo Barreto (http://www.esat.kuleuven.ac.be/~rijm...el-fst-3.0.zip).
Το CPU AES test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι hardware-accelerated πάνω στη μηχανή VIA PadLock Security Engine με τους επεξεργαστές VIA C3 και VIA C7. Το τεστ καταναλώνει 48 ΜΒ μνήμης και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
- Αλγόριθμος SHA1
To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions.
- Digital Photo Editing
Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στρεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι.
- Queens Problem
Το CPU Queen test μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Βρίσκει λύσεις για το κλασικό "Queens problem" σε μια σκακιέρα 10 x 10. Να ξεκαθαρίσουμε ότι στο CPU Queen Test σε συγκρίσεις clock-per-clock έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Για παράδειγμά ένας Pentium 4 Northwood με 20-step pipeline αποδίδει καλύτερα από έναν Pentium 4 Prescott με 31-step pipeline
- ZLib Compression Library
Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
- FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8
Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions.
Τελευταίο benchmark του AIDA64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα).
- Processor Arithmetic & Multimedia
Το Sandra της SiSoftware (SiSoftware Zone) αποτελεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο έγκυρα διαγνωστικά προγράμματα, που ταυτόχρονα προσφέρουν και πληροφορίες για τον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή. Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το hardware, το software και όλες τις υπόλοιπες συσκευές - ένα χέρι βοηθείας με λίγα λόγια. Sandra σημαίνει System Analyser, Diganostic and Reporting Assistant. Οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν την ονομασία από το Ελληνικό γυναικείο όνομα Σάντρα που σημαίνει υπερασπίστρια, βοηθός των ανθρώπων. Ταιριάζει έτσι; Μπορεί να προσφέρει πάνω κάτω τις ίδιες πληροφορίες με άλλα προγράμματα όπως το AIDA64 ή το Tune Up Utilities, όμως είναι πολύ πιο λεπτομερές. Σε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν θα βρείτε τα ακριβή χαρακτηριστικά components όπως CPU, chipset, VGA, ports, printers, sound card, memory, network, Windows internals, AGP, PCI, PCI-X, PCIe, database, USB, USB 2.0, USB 3.0, 1394/Firewire κ.τ.λ. Συνεργάζεται άψογα με όλα τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft (XP/Vista/7/Server 2003/Server 2008) και υποστηρίζει όλες τις μεγάλες τεχνολογίες όπως: Multiprocessor, MultiCore, HyperThreading, GPGPU, DirectX, OpenGL, NUMA, AMD64/EM64T/x64 και MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE 4.1, SSE 4.2, AVX & FMA.
Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks και για τον επεξεργαστή αλλά και για την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography, Multi-Core Efficiency, Power Management Efficiency, GP (GPU/CPU/APU) Processing, GP (GPU/CPU/APU) Cryptography και GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth.
Το Sandra Processor Arithmetic ζορίζει τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως ο επεξεργαστής τα βγάζει πέρα με αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι 32 ή και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone MIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα MIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.
Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία να αποδίδει σωστά στο εν λόγω test.
- Cryptography
Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.
- Multicore Efficiency
Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.
- Power Management Efficiency
Ακόμα ένα τεστ που παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Το Power Management Efficiency λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη του το λόγο κατανάλωσης/απόδοσης ενός επεξεργαστή και βαθμολογεί ανάλογα. Η ικανότητα των σημερινών επεξεργαστών να αυξομειώνουν την τάση και συχνότητα λειτουργίας αναλόγως το φορτίο δύναται πλέον να μετρηθεί και μάλιστα με ακρίβεια. Το Sandra ζορίζει τον επεξεργαστή με συγκεκριμένο workload - όσο πιο πολύ κατέβει σε frequency και voltage ο επεξεργαστής, τόσο πιο καλό είναι το score. Έπειτα το workload αυξάνεται γραμμικά και το test σταματάει όταν πλέον δεν αντέχει ο επεξεργαστής και έχει πιάσει το 100%, δηλαδή το μέγιστο δυνατό efficiency. Η επεξεργαστική ισχύς δεν παίζει μεγάλο ρόλο εδώ - το ΜΟΝΟ που μετράει είναι η προσαρμογή του CPU σε διαφορετικά φορτία και το πόσο αποδοτικός είναι σε κάθε ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα αρκετά ζόρικο test. Φανταστείτε ότι ένας Pentium 4 χρειάζεται σχεδόν 5 λεπτά για να το φέρει εις πέρας. Το score που προκύπτει είναι συναρτήσει των Dhrystone MIPS και των Whetstone MFLOPS.
- WinRAR
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.
- 7-Zip
Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά και διαδεδομένα προγράμματα συμπίεσης. Κατά πολλούς είναι καλύτερο και πιο αξιόπιστο από το WinRAR και το WinZip λόγω της υψηλής αναλογίας συμπίεσης σε μορφή αρχείων 7z, με την βοήθεια των αλγόριθμων LZMA και LZMA2. Συγκρίνοντάς το αριθμητικά με τα αντίπαλα προγράμματα, δύναται να προσφέρει έως και 10% καλύτερη συμπίεση! Όπως θα ήταν φυσικό, συνοδεύεται από πληθώρα features και ένα benchmark. Διατίθεται δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
- UCBench
Το UCBench 2011 είναι ένα σχετικά καινούριο benchmark που χαρακτηρίζεται κυρίως από δύο πράγματα: Ταχύτητα και Multi-threading υποστήριξη! Κατασκευασμένο από τον anrieff, ουσιαστικά αποτελεί μια προσομοίωση του πως θα εντόπιζε ο επεξεργαστής έναν κωδικό archive, αποτελούμενο από 6 χαρακτήρες. Εκμεταλλεύεται πλήρως όλους τους διαθέσιμους πυρήνες, υποστηρίζει τις AVX instructions που πρωτοεμφανίστηκαν με τους Intel Sandy Bridge, όπως επίσης και τις SSE2/SSE3/SSE4.1. Μπορεί με την πρώτη ματιά να μοιάζει εύκολο σαν benchmark, όμως στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα βαρύ και "γονατίζει" ακόμα και τους καλύτερους επεξεργαστές. Λόγω της σταθερότητάς του αλλά και των άμεσα συγκρίσιμων αποτελεσμάτων, το UCBench συμπεριλαμβάνεται εδώ και μερικούς μήνες στα official benchmarks του HWBOT.
- SuperPi
Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.
- wPrime
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
- y-Cruncher
Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions.
- Cinebench R11.5
Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.
Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.
- x264 HD Encode
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
- 3DMark Vantage
Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.
Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.
Φτάσαμε αισίως στο τέλος ενός ακόμα HwBox Review, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να παραθέσω τις σκέψεις μου και γενικότερα την άποψή μου για την Gigabyte Z87X-D3H. Εν ολίγοις, η μητρική με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις και θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί. Η τιμή της βρίσκεται εντός των 150? (για να ακριβολογούμε 135?), που για μια μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού αποτελεί ψυχολογικό όριο στην επιλογή motherboard. Λόγω του ότι οι επιδόσεις των σημερινών μητρικών συνδέονται άμεσα με το chipset και όχι με τα features της μητρικής, το performance της Z87X-D3H δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτό των μεγαθήριων της Z87 κατηγορίας. Σε όλα τα benchmarks πέραν των SuperPi & wPrime, η μητρική "σκοράρει" όσο μία G1.Sniper 5 των 300?+, χωρίς αυτό να επηρεάζει το καθημερινό performance. Και επειδή ακριβώς ο απλός αγοραστής νοιάζεται για το καθημερινό performance, δεν τίθεται κανένα μα κανένα θέμα.
Πάμε τώρα στο packaging/bundle. Ούτε σε αυτόν τον τομέα παρατηρήσαμε κάποια έλλειψη. Ίσως θα μπορούσε να περιέχεται στο πακέτο κάποιο 2-Way SLI bridge και 1-2 παραπάνω καλώδια SATA. Τότε θα λέγαμε ότι πραγματικά διαφοροποιείται από το σύνολο, μιας και οι αντίπαλες μητρικές που κινούνται στο ίδιο φάσμα τιμής, προσφέρουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Features; Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος από μια σχετικά φθηνή μητρική. Τεχνολογίες Ultra Durable 5 Plus, τεχνολογίες προστασίας για τις USB/LAN θύρες, προσεγμένες ψύκτρες που κρατούν τις θερμοκρασίες των καίριων components σε χαμηλά επίπεδα, solid capacitors, αρκετές υποδοχές για ανεμιστήρες και κατ' εμέ, σωστό mechanical layout. Προσθέστε στα παραπάνω την υποστήριξη 2-Way AMD CrossFire/NVIDIA SLI και έχουμε μια ολοκληρωμένη μητρική, κατάλληλη για τον μέσο αγοραστή. Περισσότερα features σημαίνουν και αυξημένη τιμή, πράγμα που δεν θα εκτιμούσαμε ιδιαίτερα.
Τέλος και όσον αφορά το overclocking, οι συχνότητες που πετύχαμε αποδεικνύουν και με το παραπάνω ότι το νέο Gigabyte Dual UEFI BIOS με Dashboard Mode είναι πάρα πολύ καλό. Ο επεξεργαστής μας τερμάτισε στα 4.8GHz με αερόψυξη (όπως και σε ASRock Z87 μητρική που έτυχε να πέσει στα χέρια μου), και οι 4x4GB Kingston HyperX Limited Edition 2400MHz έφτασαν τα 3GHz όπως δείξαμε και στο review τους.
Άρα; Συγχαρητήρια στην Gigabyte για την Z87X-D3H. Πραγματικά πιστεύω ότι είναι από τις καλύτερες επιλογές που μπορείτε να κάνετε, κάτω από τα 150?. Αν θέλετε να δώσετε γύρω στα 200? για μητρική, τότε θα σας πρότεινα με κλειστά μάτια είτε την Maximus VI Gene, ή την Sabertooth Z87 ή την Ζ87X-OC που είχαμε παρουσιάσει παλιότερα.
Ευχαριστούμε θερμά την Gigabyte για την παραχώρηση του δείγματος!
.
