Tundra TD02-Lite Review: SilverStone's Take On Value!
Ας προσπαθήσουμε όλοι να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που το άκουσμα της λέξης "lite" μας έφερε ενθουσιασμό. Ακριβώς! Είτε το μυαλό σας πήγε σε φαγητό, είτε σε ποτά, είτε σε φθηνότερες εκδοχές προϊόντων τεχνολογίας, το lite (ή light) πάντα ήταν η τελευταία ή η επιβαλλόμενη από τις συνθήκες επιλογή. Anticlimax από τις πρώτες πέντε γραμμές, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Όταν οι enthusiasts διαβάζουμε "Tundra TD02-Lite" είναι σαν να διαβάζουμε ότι απλά δεν πρόκειται για την καλύτερη έκδοση της Tundra TD02 που υπάρχει εκεί έξω, σωστά;
Ας προσπαθήσουμε όλοι να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που το άκουσμα της λέξης "lite" μας έφερε ενθουσιασμό. Ακριβώς! Είτε το μυαλό σας πήγε σε φαγητό, είτε σε ποτά, είτε σε φθηνότερες εκδοχές προϊόντων τεχνολογίας, το lite (ή light) πάντα ήταν η τελευταία ή η επιβαλλόμενη από τις συνθήκες επιλογή. Anticlimax από τις πρώτες πέντε γραμμές, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Όταν οι enthusiasts διαβάζουμε "Tundra TD02-Lite" είναι σαν να διαβάζουμε ότι απλά δεν πρόκειται για την καλύτερη έκδοση της Tundra TD02 που υπάρχει εκεί έξω, σωστά;
Το ευτυχές στην περίπτωση της SilverStone και με τις εντυπώσεις από τον εξεζητημένο unibody σχεδιασμό της TD03-E να είναι ακόμα νωπές στην μνήμη μας, είναι ότι με την premium προσέγγιση στον σχεδιασμό των "regular" προϊόντων της, η "lite" εκδοχή μιας Tundra δεν αποκλείεται να κοιτάζει στα μάτια πολλές από τις mainstream προτάσεις του ανταγωνισμού. Και για να είμαστε ρεαλιστές, μπορεί τα χοντρά μέταλλα και οι ανθρακονημάτινου look λεπτομέρειες να κερδίζουν τους enthustiast, αλλά τι αξία έχουν όλα τα παραπάνω για κάποιον που απλά θα τοποθετήσεις μια ΑΙΟ στο νέου του σύστημα και θα την ξαναδεί μήνες μετά όταν ανοίξει το case του για το επιβεβλημένο ξεσκόνισμα; Είναι προφανές ότι ένα μεγάλο μέρος των αγοραστών εκεί έξω, θα μπορούσαν ευχαρίστως να απεμπολήσουν μέρος των eye candy και χλιδάτων χαρακτηριστικών προς όφελος της τελικής τιμής, οπότε και η SilverStone δεν έχει την πολυτέλεια να διώχνει αυτούς του πελάτες εμμένοντας μόνο στην high end προσέγγισή της. Και κάπως έτσι, εγένετο Lite.
Στο τέλος του σημερινού review θα πρέπει να μπορούμε να απαντήσουμε κυρίως σε δύο ερωτήσεις: Αφενός στο πως στέκεται η Tundra TD02 Lite απέναντι στον ανταγωνισμό και αφετέρου, στο τι χάνουμε τελικά περνώντας από ένα regular σε ένα αντίστοιχο lite προϊόν. Το τελευταίο δε, είναι πάντα μια καλή άσκηση ισορροπίας μεταξύ features και κόστους και έχει μεγαλύτερη κρισιμότητα για τόσο καταξιωμένα brands, μιας και καμία εταιρία δεν επιθυμεί να χάσει πιστούς πελάτες κυνηγώντας το τελευταίο cent του BOM κόστους των μονάδων της. Αλλά ας ξεκινήσουμε ορθόδοξα το review της σημερινής 240mm AIO μας, με μια καλή ματιά στα specs της TD02 Lite στο παρακάτω πίνακα.
H συσκευασία της SilverStone Tundra TD02-Lite μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει το πρώτο αντιλεγόμενο σημείο της σημερινής μας μονάδας. Με τα οικολογικά χαρτόνια και τα λιτά μονόχρωμα γραφικά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μπορεί να δυσαρεστηθούν με την φθήνια της όλης προσέγγισης αλλά και αντίθετα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πριν ακόμα ανοίξουν το νέο τους απόκτημα, θα αισθανθούν ότι τα χρήματα τους δεν πήγαν σε γυαλιστερά χαρτόνια και περίτεχνες εκτυπώσεις. Ασχέτως προσωπικής τοποθέτησης, οι πληροφορίες επί της συσκευασίας κρίνονται πλήρεις, με τα υποστηριζόμενα sockets (LGA775 Salutes You) και όλες τις βασικές διαστάσεις της μονάδας να είναι διαθέσιμες στον επίδοξο αγοραστή που περιεργάζεται το κουτί.
Με την κάπως στοιχειώδη συσκευασία στην άκρη, περνάμε στην μονάδα όπου η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με το συμβατικό (~20 fpi) αλουμινένιο ψυγείο, που πλέον δεν θυμίζει στο design των fins του καθόλου την αντίστοιχη regular μονάδα που είχαμε δει στο παρελθόν: πρόκειται πια για ένα κοινό 240mm ψυγείο που έχουμε συναντήσεις πολλάκις σε μονάδες του ανταγωνισμού και δείχνει αρκετά πιο ευπαθές σε κακοποιήσεις σε σχέση με το αντίστοιχο της TD03-E. Οι σωλήνες περιστρέφονται εύκολα στις συνδέσεις τους, ενώ τα περίπου 30cm μήκους τους, δέχονται να γωνιάσουν αρκετά χωρίς να τσακίσουν, στην πορεία τους για το πλαστικό πλέον pump/block combo.
Το τελευταίο, διαθέτει ακόμα το παραδειγματικά όμορφα φωτισμένο μπλε λογότυπο της εταιρίας αλλά πλέον είναι κατασκευασμένο από ταπεινότερα υλικά και τα μεταλλικά μέρη για το mounting του, διαθέτουν σαφώς μειωμένα πάχη. Και αν και υποπτευόμαστε ότι οι δύο τελευταίες παρατηρήσεις δεν συνδέονται άμεσα με τις επιδόσεις της μονάδας, δεν μπορούμε να υποθέσουμε το ίδιο για την πλημμελώς φινιρισμένη επιφάνεια επαφής του block, η οποία απέχει αρκετές ώρες δουλειάς από αυτό που θα αποκαλούσαμε "καθρέφτη". Παρά τις διαφορές που εντοπίσαμε πάντως σε σχέση με την TD03-E, η TD02-Lite δεν δείχνει "πρόχειρη" ή "ετοιμόρροπη". Τα πάντα στο block είναι βιδωμένα γερά και δείχνουν στιβαρά, οι ενώσεις και τα πάχη των σωληνώσεων πείθουν, ενώ τα κομμάτια του mounting - παρά το πλαστικό backplate - δείχνουν όλα σωστά μετρημένα, χωρίς περίεργες φορτίσεις και με δυνατά και θα καθαρά σπειρώματα. Θα λέγαμε δηλαδή, ότι με την ακριβότερη μονάδα εκτός πλάνου, η TD02-Lite στέκεται άνετα απέναντι σε μονάδες της Cooler Master, της Corsair κτλ χωρίς να χάνει πόντους ακόμα και στην λεπτομερή της εξέτασή.
Το mounting, είναι πανεύκολο και ενώ τα υλικά εκεί είναι πλέον της σειράς τίποτα δεν δείχνει να στραβώνει ή να φτάνει στα όρια του κατά την διαδικασία. Οι δύο παρεχόμενοι ανεμιστήρες (APA1225M12) έρχονται με το δικό τους 4pin PWM splitter, μοιάζουν με FDB bearing και στα 12v είναι δύο μικρά ελικόπτερα, ξεπερνώντας τις 2500RPM. Ευτυχώς τόσο σε DC όσο και σε PWM διαχείριση, δέχονται να κατεβάσουν στροφές χωρίς παρατράγουδα αλλά δεν θα λέγαμε όχι αν το κάτω όριο περιστροφής τους ήταν ακόμα χαμηλότερο. Οι φόβοι μας για την αντλία - που πλέον θα περικλείονταν σε ένα πιο ενδοτικό σε συντονισμούς σώμα - δεν επιβεβαιώθηκαν και είμαστε στην ευχάριστη θέση να περιλάβουμε την TD02-Lite στην λίστα με τις πολιτισμένες ΑΙΟ όπου η αντλία αφού διώξει τις όποιες φυσαλίδες τα πρώτα 5 λεπτά λειτουργίας, "παύει να υπάρχει" ακόμα και αν μειώσετε τους ανεμιστήρες στο minimum των περιστροφών τους! Στην συσκευασία, θα βρούμε ένα παρεχόμενο 3pin -> Molex ανταπτοράκι για την αντλία καθώς και thermal paste για παραπάνω από μία εγκατάσταση, όπως και ένα Y-splitter για την PWM (4pin) οδήγηση των δύο ανεμιστήρων από το ίδιο header. Τέλος, οι παρεχόμενες οδηγίες, δεν δείχνουν να παραλείπουν τίποτα το ουσιώδες.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Ας δούμε τι συνέβη με τον συνήθη i5 3570k σε ρόλο loader. Για να έχετε σημεία αναφοράς, βάλαμε στα γραφήματα τις δύο τελευταίες 240mm ΑΙΟ που είχαμε εξετάσει στο άμεσο παρελθόν: Πρόκειται για την Raijintek Triton με τον πιο custom σχεδιασμό της καθώς και για την εντυπωσιακή στην όψη Deepcool Gamer Storm Captain 240. Όπως πάντα, μπορείτε να ανατρέχετε σε παρελθόντα reviews και να κάνετε τις δικές σας συγκρίσεις.
Με τα πάντα στα 12v, η Tundra TD02-Lite δείχνει να αποδίδει σαφώς μέσα στην κλάση της και στο stock run των δοκιμών μας μένει σχετικά κοντά με την μονάδα της Raijintek ενώ επικρατεί με χαρακτηριστική ευκολία της Captain 240. Όταν το wattage δε ανεβαίνει, η διαφορά των πρώτων δύο μειώνεται ελαφρώς, με την μονάδα της Raijintek να παραμένει βέβαια μπροστά. Πάντως με το βλέμμα στραμμένο αυστηρά στα "κλειστά" ΑΙΟ που έχουμε δει, οι επιδόσεις της μονάδας της SilverStone κρίνονται πέρα για πέρα μάχιμες με την σαφή υπεροχή της σε σχέση με την μονάδα της Deepcool να είναι ενδεικτική.
Με τον παραγόμενο θόρυβο "κλειδωμένο" στα 50dB και τις overclocked ρυθμίσεις για τον επεξεργαστή, οι θερμοκρασίες καταγράφονται άκρως ανταγωνιστικές. Οι παρεχόμενοι ανεμιστήρες της SilverStone μπορεί να μην είναι μνημείο αθόρυβης απόδοσης, αλλά δεν δείχνουν και να χωλαίνουν σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Έτσι η ποινή στις θερμοκρασίες λόγω των μειωμένων περιστροφών της δοκιμής προκύπτει μικρότερη από αυτή που θα περιμέναμε και σε απόλυτα νούμερα, η TD02-Lite εμφανίζεται ιδιαιτέρως ανταγωνιστική στο συγκεκριμένο σενάριο χρήσης.
O επίλογος του review της Tundra TD02-Lite προδιαγράφεται να είναι κάπως βαρετός μιας η μονάδα της SilverStone αποδείχτηκε αρκετά ολοκληρωμένη και ώριμη σαν πρόταση, έτσι που η προσπάθεια για εύρεση αδυναμιών περιορίζεται εκ των πραγμάτων σημαντικά.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τις παραλήψεις, με αύξουσα σειρά βαρύτητας. Παράληψη πρώτη και επουσιωδέστερη, το μέτριο φινίρισμα της επιφάνειας επαφής του block. Σίγουρα δεν πρόκειται για την χειρότερη βάση block που έχουμε δει ποτέ και έχοντας πλέον εικόνα από τις επιδόσεις της μονάδας δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης εκεί, μα και πάλι η εικόνα που δίνει το block στο πρώτο hands-on, δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Παράληψη δεύτερη και ουσιαστικότερη, η παντελής απουσία προβλέψεων για την απόσβεση τυχόντων κραδασμών. Τόσο στο δέσιμο του ψυγείο με το case, όσο και στο πάντρεμα των ανεμιστήρων με το αλουμινένιο ψυγείο, η SilverStone παραλείπει να τοποθετήσει οποιοδήποτε λαστιχένιο κομμάτι το οποίο θα περιόριζε τριγμούς και συντονισμούς. Έτσι, με το τέλος της εγκατάστασης, μας προκύπτει ένα "σάντουιτς" σκληρότερων (case) και μαλακότερων (ψυγείο) μετάλλων καθώς και σκληρών πλαστικών (ανεμιστήρες) χωρίς τίποτα μαλακό ανάμεσά τους για να αποσβέσει συντονισμούς. Παραδόξως το όλο σχήμα δούλεψε με την πρώτη στις δοκιμές μας και δεν χρειάστηκε να σφίξουμε ή να "ψάξουμε" για κάποιον ήχο, μα δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι και η δική σας εμπειρία θα είναι η ίδια, την ώρα που μονάδες του ανταγωνισμού προσφέρουν κάποιο λαστιχένιο πλαίσιο ή έστω λαστιχένιες λεπτομέρειες στην μεριά των ανεμιστήρων.
Με τα δύο παραπάνω ευρήματα στην άκρη όμως, περνάμε στην ουσία: η Tundra TD02-Lite προκύπτει "Lite" μόνο ως προς το όνομα. Η εικόνα της τόσο από πλευράς υλικών και συναρμολόγησης όσο και από πλευράς επιδόσεων είναι παραπάνω από καλή και η "φθηνή" πρόταση της SilverStone δείχνει να μην αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις ακόμα και απέναντι στον mainstream ανταγωνισμό. Αν δεν γνωρίζατε ότι η SilverStone διαθέτει ακριβότερη σειρά προϊόντων, τίποτα δεν θα πρόδιδε την Lite ως "value" απέναντι σε μια π.χ. Cooler Master 240M ή μια Corsair H105. Ως εκ τούτου, οι άριστες επιδόσεις που μας έδωσε η μονάδα στις δοκιμές, δεν μας προκάλεσαν καμία απολύτως έκπληξη. Η Tundra TD02-Lite επιχειρεί με μια δοκιμασμένη συνταγή και το αποτέλεσμα την δικαιώνει, με εξαιρετικές all out επιδόσεις, ανταγωνιστικές θερμοκρασίες σε συνάρτηση με τον εκλυόμενο θόρυβο, όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα και όλες τις ευκολίες που οι ΑΙΟ προσφέρουν σε σχέση με το μικρό τους αποτύπωμα γύρω από το socket και τους πονοκεφάλους που αποφεύγονται ως εκ τούτου.
Είναι σαφές ότι η Tundra TD02-Lite κερδίζει δικαιωματικά μια θέση στην λίστα των 240mm επιλογών σας. Μπορεί να μην διαθέτει φαντεζί RGB leds και αντίστοιχα μοναδικά χαρακτηριστικά, μπαίνει όμως στην αρένα των 240mm με ένα βαρύ brand και μια ανάλαφρη τιμή. Και ενώ αυτά τα δύο ίσως και να ήταν αρκετά για μια καλή εμπορική πορεία, οι δυνατές επιδόσεις και η κομψή συνολικά εικόνα της, έρχονται σαν κερασάκι στην τούρτα και αναδεικνύουν την Tundra TD02-Lite σε μια επιλογή που σαφώς ξεφεύγει από όλα εκείνα που η λέξη "Lite" μας φέρνει στο μυαλό.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που το άκουσμα της λέξης "lite" μας έφερε ενθουσιασμό. Ακριβώς! Είτε το μυαλό σας πήγε σε φαγητό, είτε σε ποτά, είτε σε φθηνότερες εκδοχές προϊόντων τεχνολογίας, το lite (ή light) πάντα ήταν η τελευταία ή η επιβαλλόμενη από τις συνθήκες επιλογή. Anticlimax από τις πρώτες πέντε γραμμές, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Όταν οι enthusiasts διαβάζουμε "Tundra TD02-Lite" είναι σαν να διαβάζουμε ότι απλά δεν πρόκειται για την καλύτερη έκδοση της Tundra TD02 που υπάρχει εκεί έξω, σωστά;
Το ευτυχές στην περίπτωση της SilverStone και με τις εντυπώσεις από τον εξεζητημένο unibody σχεδιασμό της TD03-E να είναι ακόμα νωπές στην μνήμη μας, είναι ότι με την premium προσέγγιση στον σχεδιασμό των "regular" προϊόντων της, η "lite" εκδοχή μιας Tundra δεν αποκλείεται να κοιτάζει στα μάτια πολλές από τις mainstream προτάσεις του ανταγωνισμού. Και για να είμαστε ρεαλιστές, μπορεί τα χοντρά μέταλλα και οι ανθρακονημάτινου look λεπτομέρειες να κερδίζουν τους enthustiast, αλλά τι αξία έχουν όλα τα παραπάνω για κάποιον που απλά θα τοποθετήσεις μια ΑΙΟ στο νέου του σύστημα και θα την ξαναδεί μήνες μετά όταν ανοίξει το case του για το επιβεβλημένο ξεσκόνισμα; Είναι προφανές ότι ένα μεγάλο μέρος των αγοραστών εκεί έξω, θα μπορούσαν ευχαρίστως να απεμπολήσουν μέρος των eye candy και χλιδάτων χαρακτηριστικών προς όφελος της τελικής τιμής, οπότε και η SilverStone δεν έχει την πολυτέλεια να διώχνει αυτούς του πελάτες εμμένοντας μόνο στην high end προσέγγισή της. Και κάπως έτσι, εγένετο Lite.
Στο τέλος του σημερινού review θα πρέπει να μπορούμε να απαντήσουμε κυρίως σε δύο ερωτήσεις: Αφενός στο πως στέκεται η Tundra TD02 Lite απέναντι στον ανταγωνισμό και αφετέρου, στο τι χάνουμε τελικά περνώντας από ένα regular σε ένα αντίστοιχο lite προϊόν. Το τελευταίο δε, είναι πάντα μια καλή άσκηση ισορροπίας μεταξύ features και κόστους και έχει μεγαλύτερη κρισιμότητα για τόσο καταξιωμένα brands, μιας και καμία εταιρία δεν επιθυμεί να χάσει πιστούς πελάτες κυνηγώντας το τελευταίο cent του BOM κόστους των μονάδων της. Αλλά ας ξεκινήσουμε ορθόδοξα το review της σημερινής 240mm AIO μας, με μια καλή ματιά στα specs της TD02 Lite στο παρακάτω πίνακα.
H συσκευασία της SilverStone Tundra TD02-Lite μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει το πρώτο αντιλεγόμενο σημείο της σημερινής μας μονάδας. Με τα οικολογικά χαρτόνια και τα λιτά μονόχρωμα γραφικά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μπορεί να δυσαρεστηθούν με την φθήνια της όλης προσέγγισης αλλά και αντίθετα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πριν ακόμα ανοίξουν το νέο τους απόκτημα, θα αισθανθούν ότι τα χρήματα τους δεν πήγαν σε γυαλιστερά χαρτόνια και περίτεχνες εκτυπώσεις. Ασχέτως προσωπικής τοποθέτησης, οι πληροφορίες επί της συσκευασίας κρίνονται πλήρεις, με τα υποστηριζόμενα sockets (LGA775 Salutes You) και όλες τις βασικές διαστάσεις της μονάδας να είναι διαθέσιμες στον επίδοξο αγοραστή που περιεργάζεται το κουτί.
Με την κάπως στοιχειώδη συσκευασία στην άκρη, περνάμε στην μονάδα όπου η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με το συμβατικό (~20 fpi) αλουμινένιο ψυγείο, που πλέον δεν θυμίζει στο design των fins του καθόλου την αντίστοιχη regular μονάδα που είχαμε δει στο παρελθόν: πρόκειται πια για ένα κοινό 240mm ψυγείο που έχουμε συναντήσεις πολλάκις σε μονάδες του ανταγωνισμού και δείχνει αρκετά πιο ευπαθές σε κακοποιήσεις σε σχέση με το αντίστοιχο της TD03-E. Οι σωλήνες περιστρέφονται εύκολα στις συνδέσεις τους, ενώ τα περίπου 30cm μήκους τους, δέχονται να γωνιάσουν αρκετά χωρίς να τσακίσουν, στην πορεία τους για το πλαστικό πλέον pump/block combo.
Το τελευταίο, διαθέτει ακόμα το παραδειγματικά όμορφα φωτισμένο μπλε λογότυπο της εταιρίας αλλά πλέον είναι κατασκευασμένο από ταπεινότερα υλικά και τα μεταλλικά μέρη για το mounting του, διαθέτουν σαφώς μειωμένα πάχη. Και αν και υποπτευόμαστε ότι οι δύο τελευταίες παρατηρήσεις δεν συνδέονται άμεσα με τις επιδόσεις της μονάδας, δεν μπορούμε να υποθέσουμε το ίδιο για την πλημμελώς φινιρισμένη επιφάνεια επαφής του block, η οποία απέχει αρκετές ώρες δουλειάς από αυτό που θα αποκαλούσαμε "καθρέφτη". Παρά τις διαφορές που εντοπίσαμε πάντως σε σχέση με την TD03-E, η TD02-Lite δεν δείχνει "πρόχειρη" ή "ετοιμόρροπη". Τα πάντα στο block είναι βιδωμένα γερά και δείχνουν στιβαρά, οι ενώσεις και τα πάχη των σωληνώσεων πείθουν, ενώ τα κομμάτια του mounting - παρά το πλαστικό backplate - δείχνουν όλα σωστά μετρημένα, χωρίς περίεργες φορτίσεις και με δυνατά και θα καθαρά σπειρώματα. Θα λέγαμε δηλαδή, ότι με την ακριβότερη μονάδα εκτός πλάνου, η TD02-Lite στέκεται άνετα απέναντι σε μονάδες της Cooler Master, της Corsair κτλ χωρίς να χάνει πόντους ακόμα και στην λεπτομερή της εξέτασή.
Το mounting, είναι πανεύκολο και ενώ τα υλικά εκεί είναι πλέον της σειράς τίποτα δεν δείχνει να στραβώνει ή να φτάνει στα όρια του κατά την διαδικασία. Οι δύο παρεχόμενοι ανεμιστήρες (APA1225M12) έρχονται με το δικό τους 4pin PWM splitter, μοιάζουν με FDB bearing και στα 12v είναι δύο μικρά ελικόπτερα, ξεπερνώντας τις 2500RPM. Ευτυχώς τόσο σε DC όσο και σε PWM διαχείριση, δέχονται να κατεβάσουν στροφές χωρίς παρατράγουδα αλλά δεν θα λέγαμε όχι αν το κάτω όριο περιστροφής τους ήταν ακόμα χαμηλότερο. Οι φόβοι μας για την αντλία - που πλέον θα περικλείονταν σε ένα πιο ενδοτικό σε συντονισμούς σώμα - δεν επιβεβαιώθηκαν και είμαστε στην ευχάριστη θέση να περιλάβουμε την TD02-Lite στην λίστα με τις πολιτισμένες ΑΙΟ όπου η αντλία αφού διώξει τις όποιες φυσαλίδες τα πρώτα 5 λεπτά λειτουργίας, "παύει να υπάρχει" ακόμα και αν μειώσετε τους ανεμιστήρες στο minimum των περιστροφών τους! Στην συσκευασία, θα βρούμε ένα παρεχόμενο 3pin -> Molex ανταπτοράκι για την αντλία καθώς και thermal paste για παραπάνω από μία εγκατάσταση, όπως και ένα Y-splitter για την PWM (4pin) οδήγηση των δύο ανεμιστήρων από το ίδιο header. Τέλος, οι παρεχόμενες οδηγίες, δεν δείχνουν να παραλείπουν τίποτα το ουσιώδες.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Ας δούμε τι συνέβη με τον συνήθη i5 3570k σε ρόλο loader. Για να έχετε σημεία αναφοράς, βάλαμε στα γραφήματα τις δύο τελευταίες 240mm ΑΙΟ που είχαμε εξετάσει στο άμεσο παρελθόν: Πρόκειται για την Raijintek Triton με τον πιο custom σχεδιασμό της καθώς και για την εντυπωσιακή στην όψη Deepcool Gamer Storm Captain 240. Όπως πάντα, μπορείτε να ανατρέχετε σε παρελθόντα reviews και να κάνετε τις δικές σας συγκρίσεις.
Με τα πάντα στα 12v, η Tundra TD02-Lite δείχνει να αποδίδει σαφώς μέσα στην κλάση της και στο stock run των δοκιμών μας μένει σχετικά κοντά με την μονάδα της Raijintek ενώ επικρατεί με χαρακτηριστική ευκολία της Captain 240. Όταν το wattage δε ανεβαίνει, η διαφορά των πρώτων δύο μειώνεται ελαφρώς, με την μονάδα της Raijintek να παραμένει βέβαια μπροστά. Πάντως με το βλέμμα στραμμένο αυστηρά στα "κλειστά" ΑΙΟ που έχουμε δει, οι επιδόσεις της μονάδας της SilverStone κρίνονται πέρα για πέρα μάχιμες με την σαφή υπεροχή της σε σχέση με την μονάδα της Deepcool να είναι ενδεικτική.
Με τον παραγόμενο θόρυβο "κλειδωμένο" στα 50dB και τις overclocked ρυθμίσεις για τον επεξεργαστή, οι θερμοκρασίες καταγράφονται άκρως ανταγωνιστικές. Οι παρεχόμενοι ανεμιστήρες της SilverStone μπορεί να μην είναι μνημείο αθόρυβης απόδοσης, αλλά δεν δείχνουν και να χωλαίνουν σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Έτσι η ποινή στις θερμοκρασίες λόγω των μειωμένων περιστροφών της δοκιμής προκύπτει μικρότερη από αυτή που θα περιμέναμε και σε απόλυτα νούμερα, η TD02-Lite εμφανίζεται ιδιαιτέρως ανταγωνιστική στο συγκεκριμένο σενάριο χρήσης.
O επίλογος του review της Tundra TD02-Lite προδιαγράφεται να είναι κάπως βαρετός μιας η μονάδα της SilverStone αποδείχτηκε αρκετά ολοκληρωμένη και ώριμη σαν πρόταση, έτσι που η προσπάθεια για εύρεση αδυναμιών περιορίζεται εκ των πραγμάτων σημαντικά.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τις παραλήψεις, με αύξουσα σειρά βαρύτητας. Παράληψη πρώτη και επουσιωδέστερη, το μέτριο φινίρισμα της επιφάνειας επαφής του block. Σίγουρα δεν πρόκειται για την χειρότερη βάση block που έχουμε δει ποτέ και έχοντας πλέον εικόνα από τις επιδόσεις της μονάδας δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης εκεί, μα και πάλι η εικόνα που δίνει το block στο πρώτο hands-on, δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Παράληψη δεύτερη και ουσιαστικότερη, η παντελής απουσία προβλέψεων για την απόσβεση τυχόντων κραδασμών. Τόσο στο δέσιμο του ψυγείο με το case, όσο και στο πάντρεμα των ανεμιστήρων με το αλουμινένιο ψυγείο, η SilverStone παραλείπει να τοποθετήσει οποιοδήποτε λαστιχένιο κομμάτι το οποίο θα περιόριζε τριγμούς και συντονισμούς. Έτσι, με το τέλος της εγκατάστασης, μας προκύπτει ένα "σάντουιτς" σκληρότερων (case) και μαλακότερων (ψυγείο) μετάλλων καθώς και σκληρών πλαστικών (ανεμιστήρες) χωρίς τίποτα μαλακό ανάμεσά τους για να αποσβέσει συντονισμούς. Παραδόξως το όλο σχήμα δούλεψε με την πρώτη στις δοκιμές μας και δεν χρειάστηκε να σφίξουμε ή να "ψάξουμε" για κάποιον ήχο, μα δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι και η δική σας εμπειρία θα είναι η ίδια, την ώρα που μονάδες του ανταγωνισμού προσφέρουν κάποιο λαστιχένιο πλαίσιο ή έστω λαστιχένιες λεπτομέρειες στην μεριά των ανεμιστήρων.
Με τα δύο παραπάνω ευρήματα στην άκρη όμως, περνάμε στην ουσία: η Tundra TD02-Lite προκύπτει "Lite" μόνο ως προς το όνομα. Η εικόνα της τόσο από πλευράς υλικών και συναρμολόγησης όσο και από πλευράς επιδόσεων είναι παραπάνω από καλή και η "φθηνή" πρόταση της SilverStone δείχνει να μην αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις ακόμα και απέναντι στον mainstream ανταγωνισμό. Αν δεν γνωρίζατε ότι η SilverStone διαθέτει ακριβότερη σειρά προϊόντων, τίποτα δεν θα πρόδιδε την Lite ως "value" απέναντι σε μια π.χ. Cooler Master 240M ή μια Corsair H105. Ως εκ τούτου, οι άριστες επιδόσεις που μας έδωσε η μονάδα στις δοκιμές, δεν μας προκάλεσαν καμία απολύτως έκπληξη. Η Tundra TD02-Lite επιχειρεί με μια δοκιμασμένη συνταγή και το αποτέλεσμα την δικαιώνει, με εξαιρετικές all out επιδόσεις, ανταγωνιστικές θερμοκρασίες σε συνάρτηση με τον εκλυόμενο θόρυβο, όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα και όλες τις ευκολίες που οι ΑΙΟ προσφέρουν σε σχέση με το μικρό τους αποτύπωμα γύρω από το socket και τους πονοκεφάλους που αποφεύγονται ως εκ τούτου.
Είναι σαφές ότι η Tundra TD02-Lite κερδίζει δικαιωματικά μια θέση στην λίστα των 240mm επιλογών σας. Μπορεί να μην διαθέτει φαντεζί RGB leds και αντίστοιχα μοναδικά χαρακτηριστικά, μπαίνει όμως στην αρένα των 240mm με ένα βαρύ brand και μια ανάλαφρη τιμή. Και ενώ αυτά τα δύο ίσως και να ήταν αρκετά για μια καλή εμπορική πορεία, οι δυνατές επιδόσεις και η κομψή συνολικά εικόνα της, έρχονται σαν κερασάκι στην τούρτα και αναδεικνύουν την Tundra TD02-Lite σε μια επιλογή που σαφώς ξεφεύγει από όλα εκείνα που η λέξη "Lite" μας φέρνει στο μυαλό.
Ευχαριστούμε θερμά την SilverStone για την παραχώρηση των δειγμάτων!
