Intel Core i7 6950X Review: The 10-core monster

• Review Link

Πέρασε τουλάχιστον μια δεκαετία από την περίοδο που οι κατασκευαστές επεξεργαστών είχαν επιδοθεί στην, λεγόμενη, "μάχη των GHz". Ζήσαμε όμορφες στιγμές, με την Intel και την AMD να "κονταροχτυπιούνται" για το ποιος θα έχει τον πιο ψηλά χρονισμένο επεξεργαστή, ποιος θα ξεπεράσει πρώτος το φράγμα του 1 GHz, και ποιος θα φτάσει τα 3 GHz. Αυτή η μεγάλη μάχη έμελλε να μείνει ανεξίτηλη στις μνήμες όχι μόνο των απανταχού PC enthusiasts, αλλά και στην συνείδηση του κοινού "θνητού" καταναλωτή - είμαστε βέβαιοι πως αν κάνετε μια πρόχειρη δημοσκόπηση, ακόμα και σήμερα θα βρεθεί κάποιος που θα αναρωτηθεί "μα γιατί έχουμε κολλήσει στα 3GHz; Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε φτάσει στα 10"...

Πέρασε τουλάχιστον μια δεκαετία από την περίοδο που οι κατασκευαστές επεξεργαστών είχαν επιδοθεί στην, λεγόμενη, "μάχη των GHz". Ζήσαμε όμορφες στιγμές, με την Intel και την AMD να "κονταροχτυπιούνται" για το ποιος θα έχει τον πιο ψηλά χρονισμένο επεξεργαστή, ποιος θα ξεπεράσει πρώτος το φράγμα του 1 GHz, και ποιος θα φτάσει τα 3 GHz. Αυτή η μεγάλη μάχη έμελλε να μείνει ανεξίτηλη στις μνήμες όχι μόνο των απανταχού PC enthusiasts, αλλά και στην συνείδηση του κοινού "θνητού" καταναλωτή - είμαστε βέβαιοι πως αν κάνετε μια πρόχειρη δημοσκόπηση, ακόμα και σήμερα θα βρεθεί κάποιος που θα αναρωτηθεί "μα γιατί έχουμε κολλήσει στα 3GHz; Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε φτάσει στα 10"...

Η αλλαγή στην πορεία έγινε με τους πρώτους Athlon X2 - τους πρώτους επεξεργαστές που δεν έδωσαν έμφαση στους χρονισμούς, αλλά στην βέλτιστη αποτελεσματικότητα του πακέτου. Και ο μόνος δρόμος για την βελτίωση του efficiency ήταν η ενσωμάτωση περισσότερων πυρήνων / μονάδων επεξεργασίας, καθώς και την ενσωμάτωση των καίριων ελεγκτών του συστήματος, όλα στο ίδιο πακέτο - πακέτο που μας είναι γνωστό σαν CPU.

Πως θα γίνει όμως να να ενσωματώσουμε περισσότερα στοιχεία σε έναν επεξεργαστή, χωρίς το μέγεθός του να ξεπερνά σε διαστάσεις μια μητρική; Σκεφτείτε πως θα ήταν αν είχαμε 4 dies Pentium 4 το ένα δίπλα στο άλλο. Αυτό λοιπόν το πρόβλημα αναλαμβάνει να λύσει η λιθογραφία - το πόσο μικρο θα είναι το μέγεθος του transistor και κατά συνέπεια ολόκληρου του κυκλώματος. Με την σημερινή κλίμακα ολοκλήρωσης να βρίσκεται στα 14 νανόμετρα, ήρθε η ώρα για την Intel να δώσει στην κυκλοφορία τον καλύτερο πολυπύρηνο επεξεργαστή για το οικιακό κοινό. Ήρθε η ώρα για τον Core i7 6950X να μας δείξει πόσο δυνατό μπορεί να είναι ένα απλό desktop σύστημα.

Η αρχιτεκτονική Broadwell μας έγινε γνωστή λίγο πριν την κυκλοφορία των Skylake επεξεργαστών με τους Core i7 5775c και i5 5675c στην Z97 πλατφόρμα. Αυτό που εισήγαγε η συγκεκριμένη γενιά ήταν όχι ιδιαίτερες αρχιτεκτονικές αλλαγές σε σχέση με την Haswell, αλλά την είσοδο των 14nm στην αγορά. Οι συγκεκριμένοι επεξεργαστές πρακτικά αγνοήθηκαν από το αγοραστικό κοινό - ιδίως λόγω της κυκλοφορίας των Skylake, όμως η Intel είχε άλλα σχέδια. Αρχικά, η Broadwell-EP αρχιτεκτονική έκανε την εμφάνιση της στην server / bussiness κατηγορία με τους Xeon επεξεργαστές, για να περάσει στην οικιακή αγορά ως Broadwell-E στην ονομαζόμενη HEDT (High-end Desktop) κατηγορία.

Το σχέδιο της Intel δεν ήταν να αλλάξει δραματικά τα δεδομένα. Έτσι, η X99 πλατφόρμα παραμένει ως έχει - το packaging όπως και το socket παραμένουν τα ίδια, δηλαδή το LGA2011-v3, με το Southbridge να παραμένει το γνωστό X99 Express Chipset της Intel.

Αυτό που μεταβάλλεται ελαφρώς είναι το default bandwidth των μνημών αυξάνεται από τα 2133MHz στα 2400MHz. Το line-up της HEDT κατηγορίας ανανεώνεται με 4 νέα μοντέλα που ανήκουν στην 6η γενιά επεξεργαστών της Intel, με τον 6950X να βρίσκεται στην κορυφή της "πυραμίδας", και τους 6900Κ, 6850Κ και 6800Κ να ακολουθούν.

Αυτό όμως που θα ασχοληθούμε σήμερα είναι ο κορυφαίος Core i7 6950X. Ο νέος κορυφαίος επεξεργαστής της Intel βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας, καθώς έχει στην διάθεσή του 10 Hyper Threaded Broadwell-E πυρήνες, κάτι που μεταφράζεται σε 20 ενεργά threads.

Η L3 cache αυξάνεται στα 25MB, ενώ ο 6950Χ χρονίζεται στην βασική του συχνότητα στα 3000 MHz, με την Turbo συχνότητα να ανέρχεται μέχρι και τα 3.5GHz. Ο αριθμός των PCI lanes παραμένει σταθερός στις 40 λωρίδες, ενώ παρά την αύξηση των πυρήνων το TDP του παραμένει σταθερό στα 140W.

Intel Core i7 6950X Die

Στα ενδότερα της αρχιτεκτονικής, εσωτερικά του CPU έχουμε 32KB cache που χρησιμοποιείται για instructions καθώς και άλλα 32ΚΒ για data ανά πυρήνα και αποτελούν την L1 Cache. Επιπλέον, υπάρχει και μια κοινή cache των 256KB για instructions και data ανά πυρήνα κάτι που αποτελεί την μέση cache ή L2 Cache. Τέλος, η L3 Cache ή Last Level Cache που έρχεται με τους νέους Extreme Edition CPUs βρίσκεται σε ένα ενιαίο pool για έως και 25MB ανάλογα με το μοντέλο. Το μέγεθος του die ανέρχεται στα 246mm2 και περιλαμβάνει περί τα 3.2 δις τρανζίστορ, ένας αριθμός σαφώς αυξημένος από τα 2.6 των Haswell-E.

Βελτίωση παρατηρείται και στον τετρακάναλο IMC. Η Intel βελτιώνει την υποστήριξη από τα 2133MHz των 5000 Series, στα 2400MHz υποστηρίζοντας ταυτόχρονα μνήμες των 1600, 1866 και 2133MHz, ενώ ο επεξεργαστής επικοινωνεί με το PCH (Chipset) μέσω του ίδιου DMI 2.0 Interface ταχύτητας 5GT/s. Πέρα από αυτά η πλειοψηφία των υποσυστημάτων στα νέα CPU βασίζονται ακριβώς στην αρχιτεκτονική των Haswell-E χωρίς περαιτέρω μεταβολές σε αυτά που ήδη γνωρίζουμε.

Ένα ίσως από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που προστέθηκαν στους νέους HEDT CPUs της Intel είναι και το Turbo Boost 3.0, η τρίτη γενιά της τεχνολογίας που επιτρέπει τον δυναμικό «υπερχρονισμό» κάποιων πυρήνων προς όφελος των επιδόσεων. Με τους Broadwell-E έχουμε στη διάθεσή μας έναν νέο driver και ένα frontend πρόγραμμα το οποίο μας επιτρέπει να δώσουμε αυξημένη προτεραιότητα σε κάποιο πρόγραμμα, ενώ το software παρουσιάζει στη μια στήλη όλους τους πυρήνες του επεξεργαστή από τον πιο αποδοτικό έως και τον λιγότερο αποδοτικό. Στη συνέχεια, ανάλογα με τα προγράμματα που έχουμε προσθέσει στην αριστερή στήλη ο επεξεργαστής φροντίζει να αυξήσει τη συχνότητα λειτουργίας και κατʼ επέκταση τη τάση με βάση το VID table σε μερικούς πυρήνες του προς αύξηση των επιδόσεων. Η επιλογή θα πρέπει είναι ενεργοποιημένη από το BIOS της μητρικής όμως θα πρέπει να υποστηρίζεται πλήρως από τον κατασκευαστή προτού δοθεί σε κυκλοφορία. Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό το πότε ακριβώς θα δοθεί στη κυκλοφορία το εν λόγω πρόγραμμα, όμως όταν γίνει θα βρίσκεται στην «γωνιά» των drivers στο site του εκάστοτε κατασκευαστή μητρικών. Σύμφωνα με την Intel, η νέα τεχνολογία μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις σε single threaded και multithreaded εφαρμογές έως και 15% από τους Haswell-E.

Επιπλέον, πολλές από τις τεχνολογίες που είδαμε και στους 5900 Series όπως τα Smart Cache, Smart Response Technology είναι εδώ, τοποθετημένα στο εσωτερικό των νέων Broadwell-E και βοηθούν στη βέλτιστη λειτουργία και γρηγορότερη εκτέλεση των εργασιών.


Πριν προχωρήσουμε στις δοκιμές μας, θα ρίξουμε και μια ματιά στην μητρική η οποία συνοδεύει το πακέτο μας, την Gigabyte X99-Ultra Gaming - την οποία θα παρουσιάσουμε σε αναλυτικό review. Προς το παρόν, η μητρική της Gigabyte είναι η νέα προσθήκη στο X99 line-up της εταιρίας, με στόχο τους απανταχού gamers.

Ο ιδιαίτερος σχεδιασμός της καθώς και οι RGB δυνατότητες της μητρικής είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά της. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα διστάσει να δώσει ζωή στο 10-πύρηνο τέρας, δίνοντας μας όλα τα αποτελέσματα τόσο στις stock όσο και στις overclocked ρυθμίσεις των δοκιμών μας.

Ώρα για δοκιμές!

Methodology
Με στόχο την καλύτερη ενημέρωσή σας, δημιουργήσαμε μια νέα και βελτιωμένη μεθοδολογία όσον αφορά τα CPU review μας.

Στα τεστ που θα δείτε στην συνέχεια, έχουμε εστιάσει στα πιο ενδιαφέροντα σημεία που μπορούν να αξιολογήσουν όσο το δυνατόν πιο σφαιρικά έναν επεξεργαστή. Έτσι, επικεντρωθήκαμε σε 9 κρίσιμες κατηγορίες, οι οποίες είναι οι εξής: Performance, Render, Video Conversion, iGPU Performance, Productivity, Overall System Performance, Memory Performance. Tα benchmarks που χρησιμοποιήθηκαν μπορείτε να τα δείτε παρακάτω:

• Performance: Winrar, Super Pi Mod 1.5 1M + 32M, wPrime 32MTrueCrypt, HwBot Prime
• Render: Cinebench R11.5 + R15, POV-Ray, Luxmark, Euler 3d, FryRender
• Video Conversion:x264 Encode, Handbrake, MediaSpresso
• iGPU Performance:3D Mark 11 Performance + Cloudgate, LuxMark, Compubench, MediaSpresso
• Productivity: Excel Benchmark, Photoshop Benchmark
• System Performance: FutureMark PCMark 7, PCMark 8
• Memory Performance:AIDA64

Settings
Για τις μετρήσεις μας, πραγματοποιήσαμε 3 σετ δοκιμών για κάθε benchmark και κάθε επεξεργαστή. Έτσι έχουμε 3 διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας: Stock / Default με τον επεξεργαστή να τίθεται στις default ρυθμίσεις της μητρικής εκμεταλλευόμενος τις Turbo Boost δυνατότητές του. Mild OC, όπου με ελαφριά αύξηση της τάσης του πετύχαμε την μέγιστη δυνατή συχνότητα και τέλος Maximum OC όπου επιχειρήσαμε να βρούμε τα όρια του εκάστοτε επεξεργαστή τόσο από άποψης τάσης όσο και συχνότητας.

Τέλος, για όλες τις DDR3 πλατφόρμες χρησιμοποιήσαμε σταθερό divider κλειδωμένο στα 1866MHz με timings 11-12-12-30 2T , ενώ για τις DDR4 πλατφόρμες επιλέξαμε την χρήση των 2133MHz με timings 15-15-15-36 2T.

Αξιολόγηση
Για κάθε επεξεργαστή βασιζόμαστε σε 4 κατηγορίες όπου βαθμολογούμε με κλίμακα από 1.0 έως 10.0. Οι 4 κατηγορίες είναι οι εξής: Spec, Performance, Overclocking, Price. Στην τελική βαθμολογία οι 4 κατηγορίες μετράνε ισοβαρώς, κατά 25% έκαστη.



Performance Assessment
Σε αυτό το κομμάτι αξιολογούμε την συνολική απόδοση ενός επεξεργαστή σε διάφορα all-around φορτία.

Winrar
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.

Ξεκινάμε με το πρώτο μας benchmark, με το πιο δημοφιλές πρόγραμμα αποσυμπίεσης να δίνει ήδη την πρώτη εικόνα για το που κυμαίνεται η απόδοση κάθε επεξεργαστή.

Η ξεκάθαρη υπεροχή των περισσότερων πυρήνων αρκούν για να δείξουν από το πρώτο κιόλας benchmark το είδος των επιδόσεων που προσφέρει το 10-πύρηνο "τέρας" της Intel. Η ταχύτητα αποσυμπίεσης αφήνει πίσω όλους τους επεξεργαστές που έχουν στην διάθεση τους λιγότερους πυρήνες, ακόμα και απ' αυτούς που κοστίζουν περί τα 1000?.

SuperPi Mod v1.5

Το γνωστό σε όλους μας SuperPi είναι το benchmark που χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους overclockers του HwBot.org. Το πρόγραμμα μετράει το «π» (υπολογισμοί του π) δηλαδή την αναλογία της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του που είναι 3.14. Το πρόγραμμα εμφανίζει τα αποτελέσματα σε miliseconds (1.5 mod) και γενικά όσο πιο γρήγορα το ολοκληρώσει, τόσο ταχύτερος είναι ο υπολογιστής. Χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τον επεξεργαστή του συστήματος αλλά και τις RAM. Για να διαγνώσετε θέματα με τις RAM, αρκεί να τρέξετε το 32M επιλέγοντάς το από τις ρυθμίσεις του. Οι 32 εκατομμύρια υπολογισμοί είναι ικανοί να αξιολογήσουν τον IMC και τις RAM.

Ένα benchmark που βασίζεται στο single threaded performance και ευνοεί αρκετά το μεγαλύτερο IPC παρά τους πυρήνες. Έτσι, βλέπουμε πως πρωτίστως ευνοούνται οι "μικροί" τετραπύρηνοι επεξεργαστές, με τους Haswell-E και Broadwell-E να μην διαφέρουν σημαντικά στο single-threaded performance, ενώ ο 6950Χ βρίσκεται σχετικά χαμηλά στην λίστα πρωτίστως λόγω χαμηλών εργοστασιακών χρονισμών - κατάσταση η οποία βελτιώνεται δραματικά όταν επιστρατεύσουμε το overclocking, εκεί όπου ο 6950Χ πλησιάζει περισσότερο τους Skylake.

wPrime

Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.

Το βέλτιστο multithreaded πρόγραμμα υπολογισμού του "π" θέτει πιο ρεαλιστικά τις επιδόσεις. Εδώ τα 20 threads αρκούν για να δείξουν τις τεράστιες διαφορές που προσφέρουν οι περισσότεροι πυρήνες. Εδώ σημειώνουμε ένα στοιχείο που κάνει την εμφάνιση του αρκετά στην συνέχεια - ένας αρκετά υψηλά χρονισμένος 5960Χ είναι ικανός να ισοφαρίσει την απώλεια των 2 πυρήνων. Αν όμως ο 6950Χ υπερχρονιστεί, αφήνει πίσω του οτιδήποτε - και πιο συγκεκριμένα τα 2.54 δευτερόλεπτα αποτελούν επίδοση ρεκόρ.


HwBot Prime

Το συγκεκριμένο benchmark χρησιμοποιεί την Java που έχετε εγκατεστημένη στο σύστημά σας για να μετρήσει τα "primes" per second (pps). Όσο πιο μεγάλο είναι το νούμερο, τόσο ταχύτερος είναι ο υπολογιστής. Στην συγκεκριμένη έκδοση, κρίσιμο ρόλο παίζει η συχνότητα του επεξεργαστή, όσο ψηλότερη, τόσο μεγαλύτερο αποτέλεσμα θα μας δώσει το πρόγραμμα. Επίσης χρησιμοποιείται για ανταγωνιστικούς σκοπούς στη βάση δεδομένων overclocking HwBot.org.

Στο τελευταίο performance test o 6950Χ πάλι δείχνει την δύναμη του με τους περισσότερους πυρήνες του. Ειδικά δε όταν φτάσει στα 4.4GHz, δεν υπάρχει κάτι άλλο στην αγορά που μπορεί να πλησιάσει.


Rendering Assessment
Η απόδοση ενός CPU σε βαριά workloads μας απασχολεί σε αυτόν τον τομέα.

Cinebench

Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στο animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.

Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.

Η συγκεκριμένη κατηγορία μετρήσεων θα είναι και το καλύτερο κομμάτι του 6950Χ - όπως είναι αναμενόμενο. Το Cinebench 11.5 δείχνει την πορεία των πραγμάτων, με τον 10-πύρηνο της Intel να προσφέρει επιδόσεις που δεν έχουν προηγούμενο.

Όμοια και η κατάσταση στην έκδοση R15. Οτιδήποτε διαθέτει 4 πυρήνες μένει αρκετά πίσω, με μόνο ικανό να κυνηγήσει σε επιδόσεις τον 6950Χ να είναι ο 8-πύρηνος 5960Χ αρκετά υψηλά χρονισμένος.

POV-Ray

Ένα από τα πιο γνωστά Rendering λογισμικά διαθέτει και ενσωματωμένο benchmark script. Όντας ένα από τα πιο διαδεδομένα ray-tracing software που κυκλοφορεί, το POV-Ray είναι ικανό να εκμεταλλευτεί όλους τους διαθέσιμους πυρήνες του συστήματος και τις ALU τους για τον πολύπλοκο υπολογισμών της κίνησης των φωτονίων και της διάχυσης του φωτός στο περιβάλλον. Το ενσωματωμένο script δημιουργεί ένα προκαθορισμένο αντικείμενο και στόχος μας είναι ο χρόνος ολοκλήρωσης του. Είναι μια εφαρμογή που σίγουρα ευνοεί τους περισσότερους πυρήνες.

LuxMark

To αρκετά δημοφιλές benchmark έχει την ικανότητα να δημιουργεί φωτορεαλιστικά renders με τις πιο γνωστές τεχνικές, όπως το ray-tracing. Το LuxMark είναι ένα πλήρως multithreaded benchmark, ενώ μπορεί να υποστηρίξει τόσο CPU όσο και GPU accelleration. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το LuxBall HDR που χρησιμοποιήθηκε, ενώ οι παράγοντες που καθορίζουν το τελικό σκορ είναι τόσο ο χρόνος εκτέλεσης όσο και ο αριθμός δειγμάτων ανά δευτερόλεπτο.

FryRender

Στην συγκεκριμένη κατηγορία δοκιμών παρατηρήσαμε ένα ξεκάθαρο μοτίβο, με τους επεξεργαστές να διαχωρίζονται σε "δυο ταχύτητες" αναλόγως το πλήθος των νημάτων που μπορούν να επεξεργαστούν ταυτόχρονα. Ο 6950Χ δείχνει την ωμή επεξεργαστική δύναμη του, καθώς το πλήθος των νημάτων που διαθέτει αρκούν για να του προσφέρουν την πρώτη θέση σε όλα τα rendering tests.


Video Conversion Assessment
Ένας επεξεργαστής κρίνεται από την ταχύτητα μετατροπής βίντεο σε διαφορετικά formats. Χρησιμοποιήσαμε το γνωστό Big Buck Bunny clip διάρκειας 10 λεπτών για να το μετατρέψουμε σε μερικά διαφορετικά φορμά.

x264 Encode

Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.

Όπως και στα rendering tests, έτσι και το video convert παρουσιάζει ένα αντίστοιχο μοτίβο, με τον 6950X να διακρίνεται για το πλήθος των frames που μπορεί να επεξεργαστεί.

Handbrake

Το Handbrake είναι ένα πρόγραμμα μετατροπής βίντεο. Φτιαγμένο για να χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερους πυρήνες, το Handbrake μετατρέπει ταχύτατα το βίντεο της πηγής σε πολυπύρηνα συστήματα. Ο βολικός counter στο κάτω μέρος του, μας βοηθά να κρατήσουμε "σκορ" από κάθε CPU.

Όμοια τα αποτελέσματα και στο Handbrake, εκεί όπου τα 20 νήματα του 6950X δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα και στην κατηγορία της μετατροπής βίντεο.


Productivity Assessment
Μερικές real-life εφαρμογές μας δίνουν απαντήσεις όσον αφορά την χρησιμότητα ενός επεξεργαστή σε ρεαλιστικά workloads.

Excel Bench

Το Excel benchmark αναλαμβάνει να μετρήσει το πόσο γρήγορα μπορεί ο επεξεργαστής να φέρει εις πέρας πολύπλοκες λειτουργίες διαπραγμάτευσης, παρουσιάζοντας το performance σε 6 Excel/VBA tests κάθε ένα από τα οποία έχει τον δικό του ξεχωριστό ρόλο. Έτσι λοιπόν το Test 1 μετρά τον χρόνο που χρειάζεται ο CPU για να δημιουργήσει 5 στήλες * 65535 γραμμές με τυχαία δεδομένα αλλαγής τιμών, ενώ το Test 2, μετρά τον χρόνο που χρειάζεται η VBA για να λογαριάσει τον δείκτη MACD για τα παραπάνω δεδομένα. Στο test 3 καταμετρείται ο μέγιστος αριθμός ticks (αλλαγές τιμών) που μπορούν να παρουσιαστούν σε 30 δευτερόλεπτα. Να σημειωθεί ότι το test 3 ήταν γρηγορότερο στο Excel 2003 και πιο αργό στα Excel 2007/2010, για αυτό το λόγο ο δημιουργός του benchmark το περιόρισε στα 30 δευτερόλεπτα. Αφού έχουν γίνει 63.000 αλλαγές τιμών, το Test 4 αναλαμβάνει να μετατρέψει τα δεδομένα tick σε δεδομένα OHLC. Το 5ο Test ξεκινά με 5.000 μπάρες OHLC δεδομένων και μία σειρά formula-based δεικτών. Η τελική τιμή αλλάζει στο κελί Ε5000 όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, περιμένοντας κατόπιν όλες τις formulas να τελειώσουν τον υπολογισμό σε κάθε αλλαγή τιμής. Ως συνέπεια του προηγουμένου, το αποτέλεσμα του 5ου test αντιπροσωπεύει τον αριθμό των price changes που μπορούν να ολοκληρωθούν με formula recalculations μέσα σε 30 δευτερόλεπτα. Στο Test 6 ακολουθείται η ίδια διαδικασία, μόνο που όλες οι formulas εξαρτώνται άμεσα από το κελί που αλλάζει συνεχώς, το Ε5000. Έτσι δοκιμάζεται σε πραγματικές συνθήκες η Smart Recalculation Engine που προωθεί η Microsoft ως ένα από τα δυνατότερα χαρακτηριστικά του Excel.

Χωρίς μεγάλες απαιτήσεις σε πολυ-νηματικές δυνατότητες, οι επιδόσεις στο Excel είναι αρκετά τυπικές, ωστόσο ο πήχης τέθηκε ψηλά από το δυνατότερο IPC που προσφέρουν οι Skylake.

PS Bench
Για πολλά χρόνια, οι απανταχού enthusiasts σύγκριναν τις επιδόσεις των συστημάτων τους χρησιμοποιώντας 2D & 3D μετροπρογράμματα όπως το SuperPi, το PiFast και τα επιτυχημένα 3DMark της Futuremark. Τι γίνεται όμως με τις επιδόσεις των συστημάτων σε πραγματικές εφαρμογές; Προγράμματα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα και ζορίζουν το σύστημά μας. Βοηθά άραγε το overclocking σε αυτά; Η απάντηση είναι φυσικά και ναι. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε το Photoshop Bench V3 του HardwareHeaven.com. Το script του είναι πλήρως συμβατό με όλες τις πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένων των Apple Macintosh. Το 11.8MB ZIP αρχείο περιλαμβάνει ένα action ATN file που περνάμε στο photoshop και μία φωτογραφία μεγέθους 12.3MB και ανάλυσης 7000 x 5443 pixels. Η φωτογραφία περνά από διάφορα κύματα μέχρι να τελειώσει το action: Texturizer, CMYK Color Conversion, RGB Color Conversion, Ink Outlines, Dust & Stratches, Watercolor, Texturizer, Stained Glass, Lightning, Mosiac, Extrude, Smart Bluer, Underpainting, Palette και Sponge. Νικητής θα είναι ο επεξεργαστής ή το CPU Frequency με τον μικρότερο συνολικό χρόνο - όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.

Όμοιες και οι επιδόσεις στην επεξεργασία εικόνας, με τους περισσότερους πυρήνες του 6950Χ να μην φαίνεται πως είναι ικανοί για να κάνουν την διαφορά.


Overall System Assessment
Η πλατφόρμα κρίνεται στο σύνολό της.

PCMark 7, PC Mark 8
Το PCMark7 (Windows 7 Benchmark test) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείτε σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark7 suite βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: Video playback & transcoding, Image manipulation, Web browsing & decryption, Graphics - DirectX 9, Windows Defender, Importing Pictures και Gaming.[/I]

Impressions
Το PC Mark μετράει ένα ανάμεικτο workload και δεν επικεντρώνεται μονάχα στις επιδόσεις του επεξεργαστή. Το συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε είναι πως αν δεν είστε διατεθειμένοι να αξιοποιήσετε την δύναμη του επεξεργαστή, ο 6950Χ δεν είναι για εσάς.


System Memory Assessment
Τι γίνεται με τις επιδόσεις του intergrated memory controller;

Aida 64
Το AIDA64 κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Microsoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.

Θα ασχοληθούμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.

Impressions
Αρχικά, θα πρέπει να αντιληφθούμε πως στις παραπάνω λίστες παρουσιάζονται ανάμεικτα πλατφόρμες που χρησιμοποιούν DDR3 μνήμες και πλατφόρμες που κάνουν χρήση των DDR4. Έτσι, ο μοναδικός συνδυασμός που καταφέρνει να ξεχωρίσει είναι αυτός της X99 πλατφόρμας με το Quad Channel DDR4 πρότυπο.

Κατά τα λοιπά, οι επιδόσεις του IMC του 6950X κυμαίνονται στα ίδια πρότυπα που έθεσε ο 5960Χ, με ελάχιστα βελτιωμένες επιδόσεις. Το χαρακτηριστικό αυτό ενδείκνυται κυρίως για συστήματα που απαιτούν on-the-fly encoding, όπως για παράδειγμα το game streaming που έχει υψηλές απαιτήσεις σε memory bandwidth.



Gaming Assessment
Πόσο χρήσιμος είναι ο επεξεργαστής μας κατά το gaming και πως επηρεάζει τα FPS; Δοκιμάζουμε 2 γνωστούς τίτλους και αξιολογούμε.

Tomb Raider

Metro Last Light

Crysis 3

Τα 3 δείγματα των δοκιμών μας δείχνουν πως αν ενδιαφέρεστε αποκλειστικά για gaming, οι περισσότεροι πυρήνες δεν θα σας βοηθήσουν σε τίποτε. Αν όμως συνδυαστεί το game streaming, εκεί είναι που οι επεξεργαστές με 6 πυρήνες και περισσότερο θα σας βοηθήσουν σημαντικά ώστε οι επιδόσεις στο παιχνίδι να μην επηρεαστούν.


Thermal & Power Usage Assessment
Πως συμπεριφέρεται ο Core i7 6950X μας θερμικά αλλά και από άποψης διαχείρισης ενέργειας;

Με το VID του Core i7 6950X να βρίσκεται στο αρκετά χαμηλό σημείο των 1,05V, ο επεξεργαστής τίθεται κάτω από την Cooler Master Nepton 240M για να δούμε τις υψηλότερες θερμοκρασίες που καταγράφτηκαν σε πλήρες φορτίο.

Στην default συχνότητα με μέγιστο Turbo τα 3.5 GHz, ο Core i7 6950X φαίνεται πως αντεπεξέρχεται μια χαρά σε πλήρες φορτίο, παρουσιάζοντας έναν αρκετά χαμηλό μέσο όρο πυρήνων που κινήθηκε στους 50 βαθμούς.

Κάνοντας το άλμα κατευθείαν στα 4000 MHz, η μέγιστη τάση που απαιτήθηκε από τον πυρήνα ήταν τα εξίσου χαμηλά 1.15V. Και σε αυτή τη συχνότητα οι θερμοκρασίες δεν φάνηκε να επηρεάζονται ιδιαίτερα, αποκτώντας μια αρκετά μικρή αύξηση στους 56 βαθμούς κατά μέσο όρο στους 10 πυρήνες.

Το αμέσως επόμενο βήμα ήταν τα 4.2 GHz. Εκεί χρειάστηκε να αυξήσουμε κατά 10mV, δηλαδή στην περιοχή του 1.25V, με το σύστημα να εμφανίζεται αρκετά σταθερό στην συγκεκριμένη συχνότητα, ενώ οι θερμοκρασίες κινήθηκαν στην περιοχή των 63, βαθμών Κελσίου κατά μέσο όρο.

Και ενώ φαινομενικά το αμέσως επόμενο βήμα φαίνεται πιο εύκολο, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε. Στα 4400MHz ο επεξεργαστής εμφανίστηκε σταθερός στα 1.415V, μια αύξηση +0,165V - που είναι πραγματικά μεγάλη. Σε εκείνη την συχνότητα ο 6950X μπόρεσε να είναι Cinebench stable, με μια αύξηση τάσης που είναι πραγματικά ραγδαία - κάτι που ανταποκρίνεται και στις θερμοκρασίες με 79 βαθμούς μέσο όρο πυρήνων. Αν και η διασπορά στις θερμοκρασίες των πυρήνων ήταν μεγάλη, εν τέλει μερικοί πυρήνες ξεπέρασαν τους 85 βαθμούς Κελσίου, πράγμα που σημαίνει πως η τάση αυτή δεν μπορεί να βγάλει LinX σε θερμοκρασίες κατώτερες του Tj max (95 βαθμοί).

Εν τέλει το εγχείρημα του overclocking σταμάτησε στα 4400 MHz, με την προσπάθεια στα 4500 με 1.43V να μην είναι σταθερή και να μοιάζει πως απαιτείται αρκετά περισσότερο - πράγμα το οποίο απαιτεί και πιο δυνατά ήδη ψύξης και βάζει τον επεξεργαστή σε επικίνδυνα "νερά" όσον αφορά την μακροζωία του. Συνεπώς, ένα ρεαλιστικό σενάριο χρήσης θα μπορούσε να είναι τα 4300MHz με μια τάση κοντά στο 1.30V, όμως από εκεί και πέρα οι δυνατότητες του στο overclocking είναι περιορισμένες.

Ρίχνοντας και μια ματιά στο πως επηρεάζει το overclocking την κατανάλωση του συστήματος, παρατηρούμε πως στις default ρυθμίσεις το σύστημα βρίσκεται αρκετά κάτω από τα 200W. Προχωρώντας όμως με το overclocking, η τάση του 1.415 μας έδωσε μια συνολική κατανάλωση περί τα 312 watts από την πρίζα του τοίχου. Σε ρεαλιστικά επίπεδα λοιπόν η κατανάλωση του επεξεργαστή, δεδομένης της δύναμης του.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να συνοψίσουμε το review μας για τον Core i7 6950X. Εν τέλει τι μάθαμε, και πόσο αξίζει το συγκεκριμένο CPU;

Είναι προφανές πως, αποκλειστικά και λόγω περισσότερων πυρήνων, ο 6950Χ είναι το καλύτερο desktop CPU που κυκλοφορεί αυτήν την στιγμή στην αγορά. Τα νούμερα που μπορεί να παράγει αυτό το... "θηρίο" είναι πρωτοφανή για τον κοινό καταναλωτή. Ο 6950Χ είναι ικανός να "καταπιεί" με μεγάλη ευκολία ότι επεξεργαστικό φορτίο και αν τον ταΐσετε, με χαρακτηριστική άνεση. Το performance, βέβαια, είναι πάντα σχετικό - αλλά οτιδήποτε αφορά heavy workloads, επεξεργασία και μετατροπή βίντεο ή rendering φορτία, είναι το σημείο στο οποίο καταφέρνει και διακρίνεται το νέο flagship desktop CPU της Intel. Κατά συνέπεια, δικαιούται επάξια το Performance Award βραβείο μας.

Τα πάντα όμως κινούνται γύρω από την τιμή του κάθε επεξεργαστή. Και για να θυμηθούμε τι είχαμε μέχρι τώρα, ο Haswell-E 5960Χ βρέθηκε με τιμή πώλησης τα 1000? - και κάπου τόσο αναμένουμε και τον νέο οκταπύρηνο 6900Κ.

Όμως η τιμή του Extreme Edition Core i7 6950X, κινείται στα 1800?, με την Ελληνική τιμή αγοράς να φτάνει τα ολόκληρα... 2000?.


Και λυπούμαστε που το λέμε, αλλά αυτή η τιμή δεν έχει απολύτως κανένα νόημα. Αν υποθέσουμε ότι η αξία των 8 πυρήνων, όσο και αν αυθαίρετα τέθηκε από τον 5960Χ, στα 1000?, τότε αναλογικά οι 2 παραπάνω πυρήνες δεν δικαιολογούν αυτήν την ραγδαία αύξηση στην τιμή.

Οι λόγοι είναι απλοί. Αν κάποιος επιθυμεί την επεξεργαστική δύναμη και δεν τον ενδιαφέρει το overclocking, ενδιαφέρεται όμως να δώσει ένα ποσό ισάξιο με τα χρήματα που ζητά ο 6950Χ, τότε μπορεί να κινηθεί στην Xeon κατηγορία σε 12-πύρηνους ή ακόμα και 14-πύρηνους επεξεργαστές - και οι παραπάνω πυρήνες έχουν τεράστια σημασία σε rendering σενάρια χρήσης. Το δεύτερο selling point είναι το overclocking. Όπως όμως αποδείχτηκε από τις προηγούμενες δοκιμές μας, το μέσο overclocking που μπορεί να πετύχει κανείς δεν είναι κάτι πραγματικά σπουδαίο - για την ακρίβεια, το πιο ρεαλιστικό σενάριο που μπορεί να πετύχει κανείς για ρεαλιστική καθημερινή χρήση, είναι λιγότερο από 1GHz κέρδους σε συχνότητα. Ναι, η αύξηση των επιδόσεων είναι διακριτή, αλλά όχι σε σημείο στο οποίο να δικαιολογήσουμε την σημαντικά αυξημένη τιμή του επεξεργαστή.

Παρά τις κορυφαίες επιδόσεις, είναι δύσκολο να συστήσουμε την αγορά του 6950Χ σε οποιονδήποτε. Αν τιμολογιακά βρισκόταν κάτω από τα 1500?, ίσως να λέγαμε ότι άξιζε - αλλά η σημερινή τιμή του είναι απλώς... εξωφρενική, και δεν ανταποκρίνονται στο προϊόν.