IBM Roadrunner: Τέλος λειτουργίας για τον πρώτο petaflop υπερυπολογιστή
Ο IBM Roadrunner που ήταν ο πιο γρήγορος υπερυπολογιστής που είχε εμφανιστεί το 2008 και ο πρώτος που ξεπέρασε το φράγμα του ενός petaflop υπολογιστικής ισχύος, σήμερα θεωρείται απαρχαιομένος και αποφασίστηκε να σταματήσει η λειτουργία του. Κατασκευάστηκε για το αμερικάνικο Department of Energy, κόστισε 120 εκατομμύρια δολάρια ενώ είχε διάρκεια ζωής μόλις πέντε χρόνια και η διακοπή της λειτουργίας του έρχεται με σκοπό την μείωση των εξόδων. Ο Roadrunner κατασκευάστηκε στο Los Alamos National Laboratory (LANL) με βασικό στόχο να χρησιμοποιηθεί για την μοντελοποίηση της φθοράς των αποθηκευμένων πυρηνικών όπλων της Αμερικής. Ο IBM Roadrunner που ήταν ο πιο γρήγορος υπερυπολογιστής που είχε εμφανιστεί το 2008 και ο πρώτος που ξεπέρασε το φράγμα του ενός petaflop υπολογιστικής ισχύος, σήμερα θεωρείται απαρχαιομένος και αποφασίστηκε να σταματήσει η λειτουργία του. Κατασκευάστηκε για το αμερικάνικο Department of Energy, κόστισε 120 εκατομμύρια δολάρια ενώ είχε διάρκεια ζωής μόλις πέντε χρόνια και η διακοπή της λειτουργίας του έρχεται με σκοπό την μείωση των εξόδων. Ο Roadrunner κατασκευάστηκε στο Los Alamos National Laboratory (LANL) με βασικό στόχο να χρησιμοποιηθεί για την μοντελοποίηση της φθοράς των αποθηκευμένων πυρηνικών όπλων της Αμερικής.
Αν και εμφανίστηκε το 2008 η δημιουργία του πέρασε τρεις φάσεις και ξεκίνησε το 2002 με σκοπό να φτάσει το 1,7 petaflop. Κατά την διάρκεια της πρώτης φάσης βασιζόταν σε διπύρηνους επεξεργαστές AMD Opteron 2210 και μπήκε σε λειτουργία το 2006 φτάνοντας τα 71 teraflops. Στην δεύτερη φάση το 2007 πέρασε σε υβριδικό σχεδιασμό με την εγκατάσταση αρκετών Cell επεξεργαστών σαν αυτούς που υπάρχουν στο PlayStation 3 και με τελικό αριθμό 6.912 Opterons και 12.960 PowerXCell επεξεργαστών ξεπέρασε το 1 petaflop το καλοκαίρι του 2008. Συνολικά ο IBM Roadrunner είχε 130.464 επεξεργαστικούς πυρήνες και 103,6TB RAM που καταλάμβαναν 296 θήκες server και δίναν μέγιστη απόδοση 1,456 petaflops. Εκτός από την πρώτη θέση στην λίστα Top500 supercomputers ήταν και ο πρώτος υπερυπολογιστής με υβριδικό σχεδιασμό, καθώς χρησιμοποιούσε τους Opterons για τις βασικές I/O λειτουργίες και τους Cell επεξεργαστές για την επεξεργασία των δεδομένων. Πίσω στο 2008 αυτή η απόφαση για τον υβριδικό σχεδιασμό ήταν αμφιλεγόμενη αλλά αποδείχθηκε σωστή μιας και σήμερα οι 62 από τους top 500 υπερυπολογιστές ακολουθούν ίδια φιλοσοφία, αν και τώρα πια η επεξεργασία γίνεται είτε με Nvidia Tesla είτε με Intel Xeon Phi επεξεργαστές.
Μετά από πέντε χρόνια ο IBM Roadrunner παραμένει στην εικοστή πέμπτη θέση του Top500 αλλά θα κλείσει λόγω της υψηλής κατανάλωσης ρεύματος. Τον Νοέμβριο του 2012 για να πετύχει τα 1,042 petaflops χρειαζόταν 2.345kW ή 444 megaflops ανά watt. Αν δούμε τον σημερινό κορυφαίο υπερυπολογιστή, Titan, βλέπουμε οτι πετυχαίνει 17,6 petaflops και καταναλώνει 8.209kW ή 2.143 megaflops ανά watt, δηλαδή περίπου πέντε φορές καλύτερα από τον Roadrunner. Με το κόστος του ρεύματος στα $0,07/kWh και υπολογίζοντας το κόστος ψύξης καθώς και τα λειτουργικά έξοδα ο Roadrunner κοστίζει $300 ανα ώρα λειτουργίας, αντίθετα ο υπερυπολογιστής Titan χρειάζεται μόλις $60. Οπότε για έναν χρόνο λειτουργίας ο Roadrunner κοστίζει $2.600.000 σε σχέση με τα μόλις $525.000 του Titan.
Αν και εμφανίστηκε το 2008 η δημιουργία του πέρασε τρεις φάσεις και ξεκίνησε το 2002 με σκοπό να φτάσει το 1,7 petaflop. Κατά την διάρκεια της πρώτης φάσης βασιζόταν σε διπύρηνους επεξεργαστές AMD Opteron 2210 και μπήκε σε λειτουργία το 2006 φτάνοντας τα 71 teraflops. Στην δεύτερη φάση το 2007 πέρασε σε υβριδικό σχεδιασμό με την εγκατάσταση αρκετών Cell επεξεργαστών σαν αυτούς που υπάρχουν στο PlayStation 3 και με τελικό αριθμό 6.912 Opterons και 12.960 PowerXCell επεξεργαστών ξεπέρασε το 1 petaflop το καλοκαίρι του 2008. Συνολικά ο IBM Roadrunner είχε 130.464 επεξεργαστικούς πυρήνες και 103,6TB RAM που καταλάμβαναν 296 θήκες server και δίναν μέγιστη απόδοση 1,456 petaflops. Εκτός από την πρώτη θέση στην λίστα Top500 supercomputers ήταν και ο πρώτος υπερυπολογιστής με υβριδικό σχεδιασμό, καθώς χρησιμοποιούσε τους Opterons για τις βασικές I/O λειτουργίες και τους Cell επεξεργαστές για την επεξεργασία των δεδομένων. Πίσω στο 2008 αυτή η απόφαση για τον υβριδικό σχεδιασμό ήταν αμφιλεγόμενη αλλά αποδείχθηκε σωστή μιας και σήμερα οι 62 από τους top 500 υπερυπολογιστές ακολουθούν ίδια φιλοσοφία, αν και τώρα πια η επεξεργασία γίνεται είτε με Nvidia Tesla είτε με Intel Xeon Phi επεξεργαστές.
Μετά από πέντε χρόνια ο IBM Roadrunner παραμένει στην εικοστή πέμπτη θέση του Top500 αλλά θα κλείσει λόγω της υψηλής κατανάλωσης ρεύματος. Τον Νοέμβριο του 2012 για να πετύχει τα 1,042 petaflops χρειαζόταν 2.345kW ή 444 megaflops ανά watt. Αν δούμε τον σημερινό κορυφαίο υπερυπολογιστή, Titan, βλέπουμε οτι πετυχαίνει 17,6 petaflops και καταναλώνει 8.209kW ή 2.143 megaflops ανά watt, δηλαδή περίπου πέντε φορές καλύτερα από τον Roadrunner. Με το κόστος του ρεύματος στα $0,07/kWh και υπολογίζοντας το κόστος ψύξης καθώς και τα λειτουργικά έξοδα ο Roadrunner κοστίζει $300 ανα ώρα λειτουργίας, αντίθετα ο υπερυπολογιστής Titan χρειάζεται μόλις $60. Οπότε για έναν χρόνο λειτουργίας ο Roadrunner κοστίζει $2.600.000 σε σχέση με τα μόλις $525.000 του Titan.
