Software & Internet

Στα άδυτα της Warez Scene

Στο απέραντο internet, πολλοί στο άκουσμα της λέξης warez είτε χαμογελούν εμφατικά, είτε δεν έχουν καμία ιδέα για το τι λέτε.

Εάν ο συνομιλητής μας ανήκει στη πρώτη κατηγορία τότε σίγουρα θα έχει «ψωνίσει» κατά καιρούς από τη κοινότητα του warez τα πιο πρόσφατα παιχνίδια και ταινίες, την ίδια στιγμή που εμείς απολαμβάνουμε (σχεδόν) τα ίδια χαρακτηριστικά έχοντας πληρώσει ένα σημαντικό αντίτιμο για παρόμοια αγαθά. (Για τη δεύτερη περίπτωση απλά δείξτε τους μερικές ιστοσελίδες – και αυτό το άρθρο). Αυτός είναι και ο κόσμος του warez, μιας κοινότητας που έχει συνδεθεί άρρητα με τον διαμοιρασμό αρχείων και φυσικά τη πειρατεία.

Εάν η λέξη warez ξενίζει κάπως τους αναγνώστες τότε αξίζει να ξεδιαλύνουμε το τοπίο λέγοντας πως το Warez αποτελεί μια από τις σημαντικότερες κοινότητες διαμοιρασμού υλικού που καλύπτεται από πνευματικά δικαιώματα και που παράλληλα ευθύνεται για την απώλεια εκατομμυρίων από τις εταιρίες που σχεδιάζουν και πωλούν το λογισμικό τους. Η ονομασία πηγάζει από το software και αποτελεί μια πιο απλοποιημένη εκδοχή της λέξης που μπαίνει (εύκολα) στα χωράφια του slang. Ο όρος warez (γουέρς) έχει τελευταία πάρει μια ευρύτερη κοινωνικοπολιτική έννοια αφού ορισμένες χώρες εκπροσωπούν επίσημα ομάδες στα κοινοβούλιά τους - ομάδες που επιθυμούν μεγαλύτερη ιδιωτικότητα στο τι χρησιμοποιούν καθώς και βρίσκεται στη πλήρη κτήση του ανθρώπου. Software που υπάρχει σε ανάλογους ιστοτόπους έρχεται με συνήθως απενεργοποιημένες τις διάφορες προστασίες για να γίνει δυνατή η εκτέλεσή του χωρίς την αγορά του ή τη χρήση του αυθεντικού οπτικού δίσκου κάτι που ισχύει για προγράμματα αλλά και παιχνίδια.

Το λογότυπο του Κόμματος των Πειρατών στη Σουηδία

Στη κοινότητα warez κρύβεται μια ολόκληρη ιεραρχία που όμως είναι εντελώς ακέφαλη, δηλαδή πλήρως αυτόνομη ενώ ακόμη και σήμερα θεωρείται ένας κλειστός underground κύκλος όσον αφορά το file sharing. Η ιεραρχία περιλαμβάνει σημαντικά μέλη, συνήθως όσον έχουν πρόσβαση σε original υλικό, αλλά και άλλα ίσως λιγότερο σημαντικά μέλη που φροντίζουν για τη.. διακίνηση του υλικού προς τον έξω κόσμο. Η κοινότητα ονομάζεται παράλληλα και Warez Scene ή απλά The Scene και τα μέλη της παραμένουν άγνωστα μέχρι και σήμερα μιας και γνωρίζουν πώς να κρύψουν καλά τα ψηφιακά του ίχνη. Μέλη της Σκηνής διατηρούν την ανωνυμία τους για να προστατευθούν ενώ πολλοί λέγεται πως έχουν σχέσεις και με τα βαθύτερα στρώματα του διαδικτύου όπως το dark net διαρρέοντας παράλληλα ακυκλοφόρητο περιεχόμενο ή μιλώντας με άλλες πηγές των οποίων η ταυτότητα είναι εξίσου άγνωστη. Μέσα στην ίδια κοινότητα υπάρχουν πολλές ομάδες ανθρώπων που αποτελούν «τη πηγή» απ’ όπου τα αρχεία αυτά δημιουργούνται ή αντιγράφονται και διαμοιράζονται με τρόπους που χρησιμοποιούμε εκτενώς σήμερα όπως torrents, file sharing sites και μέσω του δικτύου ed2k. Το τελευταίο είναι γνωστό και ως το eDonkey, ένα δίκτυο που τρέχει χάρη στο ομώνυμο πρόγραμμα eDonkey2000 που αξιοποιεί τις συνδέσεις peer-to-peer μεταξύ των υπολογιστών, όπου το κάθε σύστημα λειτουργεί και σαν σέρβερ. Το eDonkey είναι από τα νεότερα δίκτυα αντίστοιχα του torrent αφού έκανε την εμφάνισή του το 2004.

Ιεραρχία – Τρόπος λειτουργίας της Warez σκηνής

Οι ομάδες των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από το περιεχόμενο που διαμοιράζεται στη κοινότητα του warez ονομάζονται groups ή release groups και θα πρέπει να διαμορφώσουν με συγκεκριμένο τρόπο τις εκδόσεις τους (releases) προτού προχωρήσουν στο ανέβασμα σε κάποιο topsite. Topsite ονομάζεται ένα website με κλειστό κοινό (συνήθως FTP μορφής) στο οποίο τα release groups αναρτούν τις αρχικές εκδόσεις τους. Οι συγκεκριμένοι servers χαρακτηρίζονται από την υψηλή ταχύτητά τους ενώ πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει συγκεκριμένα στοιχεία για αυτούς όπως τη διεύθυνσή τους αλλά και τους κωδικούς πρόσβασης. Σε αντίθεση με άλλα γνωστά site που χαίρουν μεγάλης επισκεψιμότητας, τα topsites έχουν λίγο κόσμο ενώ ενσωματώνουν πολύ ισχυρή ασφάλεια για απώλεια διαρροής δεδομένων προς τον «έξω κόσμο» αποφεύγοντας έτσι εμπλοκές με τον νόμο. Δεν είναι λίγες οι φορές που FTP servers Πανεπιστημίων και άλλων οργανισμών με συνεχή «πάρε-δώσε» με τον έξω κόσμο έχουν χρησιμοποιηθεί από τη κοινότητα του warez χωρίς τη γνώση των διαχειριστών προσπερνώντας την ασφάλεια με τη χρήση backdoors που είχαν τοποθετήσει εκεί είτε οι ίδιοι οι admins είτε ο κατασκευαστής. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούσαν ένα directory στο εσωτερικό του server και αποθήκευαν προσωρινά εκεί τα downloads από τη warez σκηνής. Επί της ουσίας, αυτό που πραγματοποιούσαν, ήταν hijacking γρήγορων server για τη διακίνηση του περιεχομένου τους ταχύτερα στους couriers. Άλλο ένα αξιοσημείωτο περιστατικό που αφορά τη warez σκηνή είναι η χρήση ενός high speed FTP στα κεντρικά ενός παρόχου ευρυζωνικού διαδικτύου στη Φιλανδία, μια υπόθεση που όμως εξαρθρώθηκε από τη τοπική αστυνομία.

Στη συνέχεια, το επιπλέον επίπεδο ασφαλείας που ακούει στο όνομα topsite εξασφαλίζει μέγιστη ασφάλεια στους αρχικούς uploaders ενώ τη σκυτάλη έρχονται να πάρουν οι couriers, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη διανομή του υλικού στον υπόλοιπο κόσμο. Οι couriers έχουν τα «κλειδιά» για τον FTP και κατεβάζουν ή μεταφέρουν από server σε server το λογισμικό αναρτώντας τα links σε άλλα sites, που τα περισσότερα είναι εμφανή σε αρκετό κόσμο. Στη πλειοψηφία τους τα εν λόγω sites απαιτούν κάποιου είδους login ενώ μπορεί να έχουν τη μορφή forum (bulletin board system) ή και torrent site με invites. Μετά το ανέβασμα των αρχείων σε κάποιο από τα sites το επόμενο βήμα είναι το κατέβασμα αυτών από τους leechers που είναι στην ουσία οι τελικοί χρήστες που παίρνουν στα χέρια τους τα αρχεία.

Οι Κίνδυνοι στη warez scene παραμονεύουν

Οι κίνδυνοι βέβαια από το παράνομο αυτό κατέβασμα έχουν αρκετές φορές τονιστεί από πολλούς, ειδικά εάν αναρωτηθούμε πως τα εκάστοτε groups πραγματοποιούν το έργο τους χωρίς να περιμένουν κάποια οικονομική ανταμοιβή κάτι που το αναφέρουν και οι ίδιοι στα πολυάριθμα releases τους. Τα release groups «επικοινωνούν» κατά κάποιον τρόπο με άλλους (ή τους τελικούς) χρήστες μέσω αρχείων που συμπεριλαμβάνουν στο release και έχουν τη κατάληξη .nfo, τα οποία ανοίγουν με οποιονδήποτε text editor όπως το notepad των Windows. Μέσα σε αυτά πολλές φορές παροτρύνουν τους χρήστες να αγοράσουν το προϊόν εφόσον εν τέλει ικανοποιούνται από το αποτέλεσμα ως δείγμα υποστήριξης στον developer. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι που δηλώνουν πως αγοράζουν τα παιχνίδια και μετά τα «παραβιάζουν», με μια διαδικασία που είναι γνωστή και ως reverse engineering, ακολουθώντας δηλαδή μια αντίθετη διαδικασία από την εκτέλεση βρίσκοντας έτσι πως ο developer έφτιαξε συγκεκριμένα τμήματα του κώδικα καθώς και πότε ένα συγκεκριμένο event οδηγεί σε κάποιο άλλο κοκ.

Φυσικά ενδέχεται κάποιο release να μην είναι αυθεντικό και υπάρχει κίνδυνος να έχει πειραχτεί στη πορεία του από τους FTPs στα sites που είναι εμφανή στους leechers κάτι που σημαίνει πως ενδέχεται να περιλαμβάνει ιούς και άλλο κακόβουλο λογισμικό που μπορεί να βλάψει το δικό μας σύστημα. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται άνθιση στο κακόβουλο λογισμικό που υπάρχει στα releases και τις περισσότερες φορές έχουν αναφερθεί προγράμματα που τρέχουν στο παρασκήνιο του υπολογιστή υποκλέπτοντας πληροφορίες του χρήστη, ή χρησιμοποιώντας τους πόρους του συστήματος για bitcoin mining που και πάλι είναι μια νέα μόδα που επιζεί εδώ και μερικά χρόνια.

Κόντρες βέβαια υφίστανται και μεταξύ των groups, φαινόμενο γνώριμο για όσους παρακολουθούν στενά τη Warez Scene ενώ για να αποκατασταθεί η «ηρεμία» έχουν θεσπιστεί μερικοί άγραφοι νόμοι και standards όπως ως προς τα filenames. Αρχικά εάν κάποια από τις releases δεν λειτουργεί ή λείπουν μερικά χαρακτηριστικά το release γίνεται “nuke” ενώ εάν το ίδιο ή κάποιο άλλο group επανα-προσθέσει το release στον FTP συμπεριλαμβάνει και τη λέξη PROPER στον τίτλο του, δηλώνοντας έτσι πως η έκδοση είναι η «σωστή/διορθωμένη». Εφόσον δύο group ανεβάσουν με μια μικρή διαφορά το ίδιο release (ένα παιχνίδι) τότε η έκδοση που αναρτήθηκε αργότερα φέρει τον τίτλο “dupe”, εκ του duplicate.

Περαιτέρω άνθιση τα τελευταία 15 χρόνια οφείλεται στην κατακόρυφη αύξηση της αγοράς των προσωπικών υπολογιστών κάτι που παράλληλα αύξησε το διαθέσιμο λογισμικό, τα παιχνίδια οδηγώντας έτσι σε αναμενόμενη άνοδο της πειρατείας. Σημειώνεται δε ότι εκτός του λογισμικού και των παιχνιδιών, υπάρχουν δεκάδες groups που ειδικεύονται σε συγκεκριμένα releases όπως δισκογραφίες καλλιτεχνών, νέες κυκλοφορίες ταινιών ίσως και μερικές ημέρες πριν την επίσημη προβολή τους στον κινηματογράφο, ένα φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί και στο παρελθόν αρκετές φορές και στη software κατηγορία.

Προβλήματα με τη νομοθεσία

Τα τελευταία χρόνια, δισκογραφικές αλλά και οργανισμοί που ασχολούνται με τα πνευματικά δικαιώματα κυνηγούν συνεχώς τη κοινότητα κλείνοντας όποιο ύποπτο site βγει στο radar των ειδικών αλλά και πολλούς torrent trackers, που ως γνωστόν περιλαμβάνουν μόνο τις διευθύνσεις όσων διαμοιράζουν το αρχείο και μόνο, χωρίς απαραίτητα να σχετίζονται με πειρατικό λογισμικό. Εν έτη 2016, γνωστοί δημόσιοι trackers κρύβουν συχνά τις διευθύνσεις τους μπερδεύοντας έτσι τις αρχές.

Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου μέσω της σκηνής του warez τα μέλη της μεταφέρουν ή μεταδίδουν ελεύθερο λογισμικό προσφέροντας έτσι εναλλακτικές οδούς για την απόκτησή του, ίσως με τη μορφή repack ή portable για εκτέλεση και από αφαιρούμενα μέσα αποθήκευσης. Αν και πλέον στη μορφή της πληροφορίας που βρισκόμαστε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για τον οποίο θα μπορούσε να γίνει η παραπάνω διαδικασία όμως είναι μερικές από τις παραμέτρους που βλέπουμε πως απαρτίζουν τις νομικές προεκτάσεις που μπορεί να έχει η εν λόγω κοινότητα.

Μια αρκετά προηγμένη προστασία που όμως πρόσφατα έσπασε χάρη στις προσπάθειες πολλών hackers

Για την ώρα, η Warez scene έχει συνδεθεί κυρίως με gaming groups, όπου λανσάρουν releases νέων παιχνιδιών στο κοινό, πολλές φορές μάλιστα με ενεργό multiplayer! Παλιότερα, γνωστοί crackers όπως ο Razor1911 αποτελούσαν μια από τις πιο έμπιστες και παλιές πηγές για να προμηθευτείς αντίστοιχο υλικό, ενώ μετά το 2010 έκαναν την εμφάνισή τους και διάφοροι couriers που επανασυμπίεζαν το release προσφέροντας τα γνωστά repacks, με lossless ή συμπιέζοντας όλο το υλικό του παιχνιδιού όπως τα cutscenes πλην όμως των textures. Αυτά μέχρι που στο παιχνίδι μπήκαν ισχυρές προστασίες όπως η Denuvo, η οποία μόλις πρόσφατα ξεπεράστηκε, περίπου 3 χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία της. Η προστασία βρισκόταν σε κάθε σχεδόν AAA τίτλος των τελευταίων ετών και χρησιμοποιούσε σε κάθε εκτέλεση και διαφορετικό κλειδί αποκρυπτογράφησης, κάτι αρκετά δύσκολο στο προσπέρασμα. Ομάδες όπως η 3DM και η CONSPIR4CY (ομάδα γνωστή και ως CPY) κατάφεραν να προσπεράσουν τη προστασία και λίγο αργότερα οι game developers άρχισαν να αφαιρούν την προστασία από τα παιχνίδια μέσω patch, παραδεχόμενοι πως «ότι κλειδώνει, ξεκλειδώνει».

Γνωστοί crackers όπως ο Razor1911 αποτελούσαν μια από τις πιο έμπιστες και παλιές πηγές για να προμηθευτείς αντίστοιχο υλικό