Intel Core i3 3220/3240/3240T Review: Low End CPU Wars

• Review Link

Τον Απρίλιο του 2012, με την έλευση των τετραπύρηνων Ivy Bridge επεξεργαστών της, η Intel κατάφερε να επαναπροσδιορίσει για μία ακόμη φορά τα δεδομένα τόσο στο mainstream όσο και στο high-end segment της αγοράς. Αυτή η κίνηση, δηλαδή το λανσάρισμα του μεγαλύτερου μέρους του lineup των Ivy Bridge επεξεργαστών της, έκανε πολλούς να απορούν τι απέγιναν οι low end προτάσεις της εταιρείας και συγκεκριμένα τα Core i3 CPUs. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε πως αυτοί οι επεξεργαστές σίγουρα θα πλαισιώσουν αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό συστημάτων από αυτό των τετραπύρηνων i5 και i7, κυρίως λόγου του καθοριστικού παράγοντα που ονομάζεται κόστος. Έτσι, η συνταγή της επιτυχίας για την Intel είναι να καταφέρει να αυξήσει τις επιδόσεις από την προηγούμενη γενιά επεξεργαστών της, ενώ ταυτόχρονα να παραμείνει και ανταγωνιστική με βάση την τιμολόγησή της, ώστε να μπορέσει να ανταγωνισθεί το lineup της Amd, η οποία την στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο παρέχει μία ολοκληρωμένη γκάμα προϊόντων. Τον Απρίλιο του 2012, με την έλευση των τετραπύρηνων Ivy Bridge επεξεργαστών της, η Intel κατάφερε να επαναπροσδιορίσει για μία ακόμη φορά τα δεδομένα τόσο στο mainstream όσο και στο high-end segment της αγοράς. Αυτή η κίνηση, δηλαδή το λανσάρισμα του μεγαλύτερου μέρους του lineup των Ivy Bridge επεξεργαστών της, έκανε πολλούς να απορούν τι απέγιναν οι low end προτάσεις της εταιρείας και συγκεκριμένα τα Core i3 CPUs. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε πως αυτοί οι επεξεργαστές σίγουρα θα πλαισιώσουν αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό συστημάτων από αυτό των τετραπύρηνων i5 και i7, κυρίως λόγου του καθοριστικού παράγοντα που ονομάζεται κόστος. Έτσι, η συνταγή της επιτυχίας για την Intel είναι να καταφέρει να αυξήσει τις επιδόσεις από την προηγούμενη γενιά επεξεργαστών της, ενώ ταυτόχρονα να παραμείνει και ανταγωνιστική με βάση την τιμολόγησή της, ώστε να μπορέσει να ανταγωνισθεί το lineup της Amd, η οποία την στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο παρέχει μία ολοκληρωμένη γκάμα προϊόντων.

Βέβαια, η ονομασία Ivy Bridge δεν μας προϊδεάζει μόνο για επεξεργαστές. Αντίθετα, ενσωματώνει και μία ανανεωμένη γενιά iGPU, με την οποία η Intel θα προσπαθήσει να μειώσει την διαφορά των υλοποιήσεών της από τα αντίστοιχα APUs της AMD, τα οποία είχαν αλλά και συνεχίζουν να έχουν, χαμηλότερη επεξεργαστική ισχύ αλλά σημαντικά ανώτερο επεξεργαστή γραφικών. Βλέπουμε, λοιπόν, πως και οι δύο εταιρίες, αν και με αρκετά διαφορετικό τρόπο, έχουν αρχίσει να προσαρμόζουν τις υλοποιήσεις τους στην σχετικά νέα cost friendly «μόδα», που περιλαμβάνει επεξεργαστή μαζί με ενσωματωμένη κάρτα γραφικών στο ίδιο die, μειώνοντας σημαντικά το κόστος ενός entry level Pc.

Πέντε μήνες αργότερα από την έλευση των Core i5 και i7, με το ημερολόγιο να δείχνει Σεπτέμβριο, ήρθε επιτέλους η στιγμή να δούμε εάν όντως τελεσφόρησαν τα αποτελέσματα των κόπων της Intel στους low end ή αλλιώς entry level επεξεργαστές. Αναλυτικότερα, επιστρατεύσαμε τρεις διπύρηνους Ivy Bridge, τον Core i3 3220, τον Core i3 3240, καθώς επίσης και τον Core i3 3240T, οι οποίοι διαθέτουν τα κατάλληλα χαρακτηριστικά ώστε να πλαισιώσουν τo value for money σύστημά μας. Και εξηγούμαστε…Και οι τρεις επεξεργαστές έχουν την απαραίτητη ισχύ για να αναπαράγουν HD video αλλά και lossless quality audio files, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να επιτελούν και καθημερινές εργασίες όπως η επεξεργασία κειμένου αλλά και το web surfing. Στα παραπάνω, προστίθεται ως σημαντικό plus και η τιμολόγησή τους, η οποία βρίσκεται στο sweet spot των 120-140 Ευρώ στην Ελληνική αγορά, διαθέτοντας παράλληλα και ενσωματωμένη κάρτα γραφικών.

Το μόνο που μας λείπει, για να συμπληρώσουμε entry level PC μας, είναι να επιλέξουμε το chipset επάνω στο οποίο θέλουμε να βασιστεί το σύστημά. Μερικά λεπτά σκέψης αργότερα…και το H61 φαίνεται να αποτελεί την καλύτερη επιλογή τόσο ως προς την συμβατότητά του με τους Ivy Bridge επεξεργαστές, όσο ως προς το χαμηλό του κόστος. Επειδή, όμως, βρισκόσαστε σε review του box και λίγο πολύ έχουμε το High End μικρόβιο μέσα μας, οι δοκιμές μας δεν θα περιοριστούν μόνο στο H61. Αντιθέτως, επιστρατεύσαμε και το κορυφαίο Z77 με σκοπό να δούμε τις διαφορές επιδόσεων ανάμεσα στον συνδυασμό low end CPU + high/low end chipset.

Ας περάσουμε, όμως, στην επόμενη σελίδα, όπου θα αναλύσουμε τα features που παρέχει το «μικρό» Η61, με την βοήθεια του οποίου θα δοκιμάσουμε τις δυνατότητες των Core i3 στη συνέχεια.






H61 Chipset & DH61CR

Παράλληλα με τους πρώτους Ivy Bridge επεξεργαστές της, η Intel παρουσίασε και την νέα γενιά των 7 series Chipset της ξεκινώντας αρχικά μόνο με τα Z77 και Z75, τα οποία όπως φαντάζεστε παρέχουν native υποστήριξη για τους Ivy Bridge επεξεργαστές της. Φυσικά, μέσα σε διάστημα 5 μηνών, η «μπλε» εταιρεία κατάφερε να εμπλουτίσει αυτήν την σειρά με 4 ακόμη chipset τα οποία προορίζονται για πιο mainstream/business oriented PCs και σαφώς είναι και πιο οικονομικά. Στην προσπάθειά μας, όμως, να φτιάξουμε ένα ισχυρό και συνάμα οικονομικό σύστημα, αποφασίσαμε πως η καλύτερη λύση είναι να χρησιμοποιήσουμε ένα chipset που αν και δεν παρέχει native υποστήριξη για τους καινούργιους επεξεργαστές της Intel, ρίχνει, όμως σημαντικά, το κόστος κτήσης μιας μητρικής. Ο λόγος, λοιπόν, για H61 chipset!

Παρουσιάστηκε το πρώτο τρίμηνο του 2011 και θα χρησιμοποιηθεί στο παρόν Review, έχοντας ως απώτερο σκοπό να ρίξουμε το κόστος αλλά και την κατανάλωση του low end συστήματός μας. Αρκετά, όμως, με τις εισαγωγικές πληροφορίες. Ήρθε η ώρα να δούμε τι έχει να προσφέρει το Chipset της επιλογής μας.

Όντας κατασκευασμένο στην κλίμακα ολοκλήρωσης των 65 nm, το H61 ή αλλιώς SLH83 (B2) / SLJ4B (B3), παρέχει χαμηλή κατανάλωση, της τάξης των 6,1 W, ενώ μπορεί να φιλοξενήσει ακόμη και τους Core i3 Ivy Bridge επεξεργαστές, με ένα απλό BIOS Update της μητρικής. Στηριζόμενοι στο block diagram της Intel, θα προσπαθήσουμε να σας αναλύσουμε τα features που παρέχει το H61:

• 16 Lanes που προσφέρονται από τον Sandy/Ivy Bridge CPU για τις κάρτες γραφικών. Αυτά τα Lanes μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε ως 1x16, είτε ως 2x8, είτε ως 1x8 και 2x4. Εδώ, όμως, χρειάζεται προσοχή. Θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας πως οι Ivy Bridge υποστηρίζουν PCIe 3.0. Συνεπώς, με μία κατάλληλη μητρική αλλά και κάρτα γραφικών μπορείτε να εκμεταλλευτείτε το διπλάσιο bandwidth/lane του PCIe 3.0. Αντιθέτως, εάν έχετε Sandy Bridge CPU αυτό δεν είναι εφικτό.
• 6 Lanes που προέρχονται από το H61 Chipset, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από διάφορες κάρτες επέκτασης που εκμεταλλεύονται είτε 1, είτε 2, είτε 4 lanes. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ενσωματωμένος ελεγκτής Ethernet χρησιμοποιεί ένα lane του chipset, οπότε ο αριθμός των αξιοποιήσιμων lane μειώνεται στα 5.
• 10 θύρες USB -δυστυχώς- 2.0 για την σύνδεση περιφερειακών συσκευών
• 4 Serial ATA II θύρες επέκτασης με bandwidth που αγγίζει τα 3 Gigabit/s
• Δυνατότητα τοποθέτησης μέχρι δύο memory DIMMs, τα οποία μπορούν να έχουν μέγιστη συχνότητα της τάξης των 1333 Mhz.

Για την λειτουργία όλων των παραπάνω είναι απαραίτητη η επικοινωνία του επεξεργαστή με τα διάφορα υποσυστήματα. Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπʼ όψιν πως η επικοινωνία του CPU με τις μνήμες αλλά και τα PCIe lanes πραγματοποιείται άμεσα λόγω των integrated memory αλλά και PCI Express controller, μένει να δούμε πως επιτυγχάνεται η ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ των άλλων υποσυστημάτων. Εδώ έρχονται τα περίφημα FDI και DMI. Αφενός, το FDI (Flexible Display Interface) με τα 2,7 gigatransfers per second (GT/s) επιτρέπει την επικοινωνία της ενσωματωμένης κάρτας γραφικών με τις διαθέσιμες θύρες HDMI, DVI κοκ., αφετέρου το DMI (Direct Media Interface), το οποίο βρίσκεται πλέον στην έκδοση 2.0, με bandwidth που αγγίζει τα 20 Gigabit/s αναλαμβάνει την ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα στο PCH (Platform Controller Hub), που περιλαμβάνει υποσυστήματα όπως οι θύρες SATA, USB κτλ, με τον επεξεργαστή.

Παρατηρώντας τις παραπάνω πληροφορίες, εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε πως θυσιάστηκαν κάποια από τα features στον βωμό του κόστους, όπως οι θύρες SATA III αλλά και USB 3.0, με την τοποθέτηση τους να επαφίεται πλέον στους OEMs των εκάστοτε motherboard.

Για τις ανάγκες των δοκιμών, επιστρατεύσαμε την Intel DH61CR Micro ATX Motherboard, η οποία αποτελεί μία minimal, low end μητρική. Σε αυτήν εκλείπουν οι θύρες SATA III, το PCIe 3.0, αλλά και τα Overclocking Features, προσφέρεται, όμως, σε πολύ χαμηλή τιμή, υποστηρίζοντας παράλληλα με ένα απλό BIOS update τους Ivy Bridge επεξεργαστές μας, πράγμα που την καθιστά ιδανική για το low end σύστημα των δοκιμών. Απολαύστε την!


Ας περάσουμε στην επόμενη σελίδα όπου θα δούμε το Z77 σε όλο του το μεγαλείο!


Z77 Chipset & DZ77GA-70K

Αφήνοντας για λίγο στην άκρη το H61, ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε για το δεύτερο chipset που θα πλαισιώσει το συγκριτικό μας. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το γεγονός πως οι Core i3 είναι low end επεξεργαστές, θεωρήσαμε πως δεν θα έπρεπε να περιοριστούμε μόνο σε low end υλοποιήσεις στον τομέα των chipset. Για αυτό, αποφασίσαμε να εισάγουμε και την ναυαρχίδα των 7 series chipset της Intel, ώστε να καταφέρουμε να διακρίνουμε πόσο μπορεί να κερδίσει κανείς σε επιδόσεις συνδυάζοντας ένα low end CPU με ένα high end chipset, όπως το Z77.

Το καλύτερο 7 series chipset παρουσιάστηκε μαζί με τους Ivy Bridge τον Απρίλιο του 2012. Από πλευράς λιθογραφίας δεν έχει να επιδείξει κάτι καινούργιο, αφού είναι κατασκευασμένο στην κλίμακα ολοκλήρωσης των 65 nm, όπως και το H61. Η κατανάλωσή του κυμαίνεται στο 6,7 W, ενώ μπορεί να φιλοξενήσει, εκτός από τους Ivy Bridge επεξεργαστές, και τους Sandy Bridge, δίνοντας έτσι την δυνατότητα αναβάθμισης μόνο της μητρικής στους χρήστες. Ακολουθεί το block diagram του Z77, όπως μας το παρείχε η Intel:

• 16 lanes παρέχονται από τον ενσωματωμένο στον επεξεργαστή PCI Express controller. Αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν είτε ως 1x16, είτε ως 2x8, είτε ως 1x8 και 2x4. Η μεγάλη διαφορά, όμως, με το H61, είναι ότι πλέον δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανείς για την υποστήριξη του PCI Express 3.0, αφού οποιαδήποτε μητρική με 7 series chipset το υποστηρίζει Natively. Έτσι, ακόμη και SLI/Crossfire να επιθυμεί να κάνει κάποιος, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η θύρα λειτουργεί με 8 lanes(x8), θα έχει bidirectional bandwidth της τάξης των 16 GB/s. Όσο δηλαδή το x16 bandwidth του PCI Express 2.0. Αξίζει να σημειωθεί, πως τα παραπάνω ισχύουν εφόσον έχετε κάρτα γραφικών που να υποστηρίζει PCI Express 3.0, so bare that in mind.
• 8 lanes (PCIe 2.0) τα οποία προέρχονται από το Chipset, ένα εκ των οποίων χρησιμοποιείται από τον onboard ελεγκτή Ethernet, οπότε σας απομένουν 7 για την σύνδεση όποιας κάρτας επέκτασης επιθυμείτε.
• Συνολικά 14 θύρες USB εκ των οποίων 4 είναι USB 3.0 και 10 USB 2.0, παρεχόμενες directly από το Z77 και όχι από κάποιον third party controller.
• 6 θύρες Serial ATA εκ των οποίων 2 υποστηρίζουν SATA III και 4 SATA II.
• Δυνατότητα τοποθέτησης μέχρι 4 memory DIMMs, τα οποία μπορούν να έχουν μέγιστη συχνότητα της τάξης των 1600 Mhz. Το παραπάνω, όπως αρκετοί γνωρίζουμε, δεν απόλυτα αληθές αφού οι μνήμες μπορούν εύκολα να γίνουν Overclock σε πολύ μεγαλύτερες συχνότητες, όπως 2400+ Mhz, από μητρικές που διαθέτουν το κατάλληλο BIOS και circuitry.
• Υποστήριξη για σύνδεση 3 οθονών συνδεδεμένων στην ενσωματωμένη κάρτα γραφικών.
• Intel Rapid Storage Technology: Είναι η δυνατότητα που παρέχει η Intel για την διαχείριση των διάφορων δίσκων που διαθέτει το σύστημά σας, είτε αυτοί βρίσκονται σε συστοιχία Raid είτε όχι. Το παραπάνω, σε συνδυασμό με το Intel Rapid Recover Technology επιτυγχάνει μεγαλύτερη ασφάλεια δεδομένων χρησιμοποιώντας οποιονδήποτε εξωτερικό δίσκο ως backup.
• Intel Smart Response Technology: Χρησιμοποιείται ως ένα ενδιάμεσο «σκαλοπάτι» για την γεφύρωση της διαφοράς μεταξύ των HDD και των SSD. Πιο λεπτομεριακά, αξιοποιώντας έναν μικρής χωρητικότητας SSD και με την βοήθεια του SRT, μπορείτε να κάνετε caching τα σημαντικότερα προγράμματα/αρχεία και να έχετε πολύ ταχύτερη πρόσβαση σε αυτά.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, βλέπουμε πως το Z77 παρέχει μία πληθώρα features καθιστώντας το ένα από τα καλύτερα (εάν όχι το καλύτερο) high end chipset που έχει παράγει ποτέ η Intel.

Για το δοκιμαστικό μέρος του Review χρησιμοποιήθηκε ένα από τα κορυφαία s1155 Intel Motherboards, το DZ77GA-70K. Αυτό, θα μας δώσει την δυνατότητα να υπερχρονίσουμε τους επεξεργαστές, παρέχοντας μας όλες τις απαραίτητες ρυθμίσεις που χρειαζόμαστε. Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες που θα σας προϊδεάσουν για τις δυνατότητες της μητρικής.


Έχοντας αναλύσει, λοιπόν, τις διάφορες πτυχές της «προσωπικότητας» του Z77, ήρθε η στιγμή να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στους «μικρούς» πρωταγωνιστές του σημερινού Review. Φυσικά αναφερόμαστε στους Core i3, οι οποίοι περνούν από τα θρανία του HwBox!



Core i3 32xx: A Closer Look

Έχοντας δει τα Chipset που θα χρησιμοποιηθούν για την δοκιμή των τριών i3, ήρθε η ώρα για αυτούς να περάσουν από το μικροσκόπιο. Εφαλτήριο, λοιπόν, του προβληματισμού μας θα μπορούσε να αποτελέσει το γεγονός ότι και ο 3220, και ο 3240, αλλά και ο 3240T ανήκουν στην οικογένεια Ivy Bridge. Αυτό καθ' αυτό μας εξασφαλίζει αμέσως δύο σημαντικά χαρακτηριστικά: 22nm + Hi-K Metal Gate Tri-Gate Transistors. Τα παραπάνω, όταν συνδυαστούν, δύναται να δώσουν έναν επεξεργαστή, ο οποίος διαθέτει αυξημένο energy efficiency, ενώ παράλληλα καταφέρνει να μειώσει την κατανάλωση. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως η κατανάλωση των Sandy Bridge Core i3 είναι 65 Watt, ενώ για τους Ivy Bridge Core i3 είναι 55 Watt, μιλώντας πάντα για παρόμοιους επεξεργαστές. Έχουμε, δηλαδή, μία μείωση του TDP (Thermal Design Power) της τάξης του 15 %, μόνο από τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά. Αντιθέτως, κάνοντας μία παρόμοια σύγκριση του 3240T με αντίστοιχους επεξεργαστής μειωμένου TDP, παρατηρούμε πως εκεί η κατανάλωση έχει παραμείνει στα ίδια επίπεδα, της τάξης δηλαδή των 35 W. Προτού προχωρήσουμε στην περαιτέρω ανάλυση των επεξεργαστών, ας δούμε τους Core i3, όπως αυτοί πόζαραν στον φακό του HwBox!


Στο σημείο αυτό, έχοντας ήδη μία πρώτη εικόνα για τους επεξεργαστές, θεωρήσαμε πως είναι πρόσφορο να ξεκαθαρίσουμε ένα αληθές παράδοξο για την 3η γενιά των Core ix επεξεργαστών της Intel. «Πώς γίνεται ενώ μειώνεται η κατανάλωση οι Ivy Bridge να παράγουν μεγαλύτερη θερμότητα από τους προκατόχους τους;». Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει ως εξής:



Αναφορικά με την συχνότητα των επεξεργαστών έχουμε τις εξής πληροφορίες. Από την μία, ο Core i3 3220 είναι χρονισμένος στα 3.3 Ghz, με τον 3240 να είναι χρονισμένος στα 3.4 Ghz, έχοντας ως μοναδική διαφορά ένα επιπλέον multiplier. Από την άλλη, περισσότερες διαφοροποιήσεις έχουμε με τον 3240T, ο οποίος έχει ως συχνότητα λειτουργίας τα 2.9 Ghz, με ένα TDP, όμως, 36% μικρότερο των άλλων δύο επεξεργαστών μας.

Αναφερόμενοι για μια στιγμή στις μνήμες cache, έχουμε παρατηρήσει πως εδώ και αρκετά χρόνια, από την έλευση δηλαδή των πολυπύρηνων επεξεργαστών, η μνήμη cache κατανέμεται σε 3 επίπεδα. Αρχικά, έχουμε την L1 (Level 1 cache) που εφαρμόζεται ως SRAM (Static RAM). Αυτή, αν και μικρότερη από όλες είναι η ταχύτερη, χωρίς να χρειάζεται refresh cycles για να λειτουργήσει. Εδώ, και οι τρεις επεξεργαστές μας διαθέτουν 64KB/core. Έπειτα, έχουμε την L2 (Level 2 cache) που λειτουργεί ως DRAM (Dynamic RAM). Είναι αρκετά μεγαλύτερη από την L1, ενώ χρειάζεται να κάνει αρκετά refresh cycles το δευτερόλεπτο για να διατηρήσει τα δεδομένα της, κατά την διάρκεια των οποίων δεν μπορούν να γραφτούν/διαβαστούν δεδομένα. Από αυτήν, οι επεξεργαστές μας διαθέτουν 256ΚΒ/core, τέσσερις δηλαδή φορές περισσότερη μνήμη από την L1. Τέλος, υπάρχει η L3 (Level 3 cache) που και αυτή έχει εφαρμογή ως DRAM (Dynamic RAM). Σε αντίθεση με τις L1 και L2 δεν είναι dedicated σε έναν πυρήνα, αλλά μοιράζεται δυναμικά στους διαθέσιμους πυρήνες, ανάλογα με το workload του καθενός, χάρη στο Intel Smart Cache Technology. Και οι τρεις επεξεργαστές μας έχουν διαθέσιμη 3072KB (3MB) από αυτήν την μνήμη.

Επιπρόσθετα, και οι τρεις επεξεργαστές διαθέτουν χαρακτηριστικά όπως ο Integrated Memory καθώς και PCI-E Controller, ενώ αισθητή είναι η απουσία του Turbo Boost 2.0, όντας προνόμιο των μεγαλύτερων τετραπύρηνων αδελφών τους. Αναλυτικότερα, ακολουθούν τα πλήρη χαρακτηριστικά και των τριών επεξεργαστών, όπως μας τα παρείχε η Intel:

[/COLOR]

Codename	Ivy Bridge
Processor Name	i3 3220
Number of Cores	2
Number of Threads	4
Clock Speed	3.3 Ghz
Smart Cache	3 MB
Multiplier	33
Instruction Set Extensions	SSE4.1/4.2, AVX
Lithography	22 nm
TDP	55 Watt
Graphics Processor	HD Graphics 2500
Graphics Base Frequency	650 Mhz
Graphics Max Dynamic Frequency	1.05 Ghz

[COLOR="White"]

Codename	Ivy Bridge
Processor Name	i3 3240
Number of Cores	2
Number of Threads	4
Clock Speed	3.4 Ghz
Smart Cache	3 MB
Multiplier	34
Instruction Set Extensions	SSE4.1/4.2, AVX
Lithography	22 nm
TDP	55 Watt
Graphics Processor	HD Graphics 2500
Graphics Base Frequency	650 Mhz
Graphics Max Dynamic Frequency	1.05 Ghz

[/COLOR]

Codename	Ivy Bridge
Processor Name	i3 3240T
Number of Cores	2
Number of Threads	4
Clock Speed	2.9 Ghz
Smart Cache	3 MB
Multiplier	29
Instruction Set Extensions	SSE4.1/4.2, AVX
Lithography	22 nm
TDP	35 Watt
Graphics Processor	HD Graphics 2500
Graphics Base Frequency	650 Mhz
Graphics Max Dynamic Frequency	1.05 Ghz

Διαβάζοντας κανείς τον παραπάνω πίνακα διαπιστώνει γρήγορα πως οι νέοι επεξεργαστές έχουν έρθει και με μία ανανεωμένη σειρά ενσωματωμένων πυρήνων γραφικών. Η 3η, λοιπόν, γενιά των Core ix επεξεργαστών έχει εξοπλιστεί με δύο είδη καρτών γραφικών: την HD 2500 και την HD 4000, τα χαρακτηριστικά των οποίων αλλά και ορισμένες εκ των δυνατοτήτων τους φαίνονται στον ακόλουθο πίνακα, εν συγκρίσει με τους προκατόχους τους. Σαφώς, αξίζει να αναφερθεί πως μιλάμε πάντα για DX11 GPU Cores.

[COLOR="White"]

	HD 2500	HD 2000	HD 4000	HD 3000
Execution Units (EU)	6	6	16	12
Base Frequency	650 Mhz	850 Mhz	650 Mhz	850 Mhz
Max Dynamic Frequency	1.15 Ghz	1.1 Ghz	1.15 Ghz	1.35 Ghz
DirectX Support	DX 11	DX 10.1	DX 11	DX 10.1
Open GL Support	3.1	3.0	3.1	3.0
Shader Model Support	SM 4.1	SM 4.1	SM 4.1	SM 4.1
HDMI Support	Yes	Yes	Yes	Yes

Με βάση τον παραπάνω πίνακα παρατηρεί κανείς εύκολα 2 πράγματα για την HD 2500:

• Η base συχνότητα του πυρήνα γραφικών μειώνεται κατά 200 Mhz, ενώ μέγιστη (δυναμική) συχνότητα αυξάνεται κατά 50 Mhz σε σχέση με την HD 2000. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως η HD 2500 είναι κατώτερη από την HD 2000, επειδή έχει χαμηλότερο base clock. Αντιθέτως, από άποψη συχνοτήτων είναι ταχύτερη αφού η μέγιστη δυναμική της συχνότητα, στην οποία δουλεύει η κάρτα όταν στρεσάρεται, είναι μεγαλύτερη κατά 50 Mhz.
• Ο αριθμός των Execution Units (EUs) είναι ο ίδιος με την HD 2000, αγγίζοντας ταυτόχρονα μόλις το 37.5% αυτών της HD 4000.

Παρά μικρή αύξηση συχνοτήτων, η Intel ισχυρίζεται πως ο νέος πυρήνας γραφικών έρχεται να αυξήσει τις επιδόσεις κατά 10-20% σε σχέση με το previous generation iGPU.

Ταυτόχρονα, με το συνδυασμό ενός 3ης γενιάς Core i3 και μιας 7-series chipset μητρικής, η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών μπορεί να υποστηρίξει έως και τρία monitors στο εξής configuration:

• Tri-clone mode: Με ανάλυση 1920x1200px στα 60Hz.
• Tri-extended mode: Με την μία οθόνη στα 2560x1600px @ 60Hz και τις άλλες δύο σε ανάλυση 1920x1200px @ 60Hz. Σε περίπτωση που χρησιμοποιηθεί η eDP θύρα, τότε μπορείτε να συνδέσετε μία οθόνη 1920x1200px και άλλες δύο 2560x1600px.

Επόμενη σελίδα Please, όπου θα δούμε τα benchmarks που χρησιμοποιήθηκαν αλλά και την μεθοδολογία των δοκιμών.



Μεθοδολογία

Αισίως, μετά από 4 σελίδες πληροφοριών τόσο για τους επεξεργαστές και τις κάρτες γραφικών τους, όσο και για τις μητρικές, φθάσαμε στο δοκιμαστικό μέρος του Review. Προκειμένου να προσπαθήσουμε να καλύψουμε κάθε δυνατό σενάριο που ενδέχεται να συναντήσει ο end user που θα αγοράσει ένα από τα τρία CPU, αποφασίσαμε να τα δοκιμάσουμε στην πλήρη σουίτα των benchmark του HwBox. Συνολικά, λοιπόν, μιλάμε για 25 benchmarks που καλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές μπορούσαμε να φανταστούμε, από gaming και daily usage performance, μέχρι 2D και 3D benchmarks ευρέως γνωστά στο χώρο του Overclocking. No 1 σταθμό στις σελίδες που επέρχονται αποτελούν τα AIDA64 αλλά και SiSoftware Sandra suites, τα οποία αποτελούν δύο πλήρης σουίτες εφαρμογών, οι οποίες μας δίνουν μία αρκετά καλή εικόνα για τις συνολικές επιδόσεις του συστήματος. Μετράνε από το bandwidth των μνημών αλλά και τις επιδόσεις του Floating Point Unit του επεξεργαστή, έως την ταχύτητά του στην συμπίεση/αποσυμπίεση δεδομένων αλλά στην κρυπτογράφηση/αποκρυπτογράφηση με το ευρέως γνωστό Rijndael algorithm.

Συνεχίζοντας την μελέτη του παρόντος Review θα δείτε τις «σχεδιαστικές» δυνατότητες των Core i3 μέσα από την σκοπιά του SpecViewPerf 11. Η σουίτα αυτή προσπαθεί να αξιολογήσει τις δυνατότητες των επεξεργαστών σε διάφορες διεργασίες του τομέα του CAD αλλά και Graphics Design & Animation. Έπειτα, συναντάμε τα δημοφιλή Comperssion/Decompression Benchmarks, με τα WinRar αλλά και 7-Zip να δοκιμάζουν τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας στον τομέα που αυτά γνωρίζουν καλύτερα. Ακόμη, μία πρόσφατη σχετικά προσθήκη αποτελεί και το UCBench, το οποίο σχετίζεται άμεσα με τα archives, αφού προσομοιώνει το πώς θα εντόπιζε ο επεξεργαστής έναν archive κωδικό αποτελούμενο από 6 χαρακτήρες. Φθάνοντας στην σελίδα 12 του Review συναντάει κανείς τρία από τα πιο δημοφιλή benchmarks στον χώρο του overclocking. Ο λόγος για τα Super Pi, y-cruncher αλλά και wPrime, τα δύο πρώτα εκ των οποίων υπολογίζουν ψηφία του Pi (3,1415…), ενώ το τρίτο υπολογίζει συναρτήσεις βασιζόμενο στην μέθοδο του Νεύτωνα. Ακολουθούν τα Cinebench R11.5, x264 Encode, Mathematica 8 Benchmark, PowerDirector 11 αλλά και Photoshop Bench, έχοντας σκοπό να αναδείξουν τις δυνατότητες των επεξεργαστών σε συνθήκες καθημερινών εφαρμογών στον τομέα του Photo/Video Editing αλλά και των Μαθηματικών. Ακόμη, το PCMark 7 έρχεται να ολοκληρώσει την mainly 2D σουίτα των benchmark, ενώ έπειτα τον λόγο έχουν τέσσερα πασίγνωστα 3D Benchmarks σε συνδυασμό με 4 δημοφιλής τίτλους παιχνιδιών: τα 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11, Unigine Heaven, DiRT 3, F1 2011, FarCry 2 & World in Conflict.

Τέλος, το Review θα ολοκληρωθεί με τις θερμοκρασίες των Core i3, αλλά και με την ανάλυση των προσπαθειών για Overclocking.

Hardware
Motherboard	Intel DH61CR/DZ77GA-70K
CPU	Intel Core i3 3220/3240/3240T
RAM	2x4GB Kingston HyperX 1866 Mhz
GPU	Intel HD Graphics 2500 (Integrated)
SSD	Kingston HyperX 120GB SSD
PSU	Corsair TX750
OS	Windows 7 Ultimate 64bit + SP1
CPU Cooler	Noctua NH-D14/Intel Stock Cooler
Case	Custom BenchTable

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί για τις συχνότητες, είναι πως οι αποτελούν τις μέγιστες δυνατές που μπορέσαμε να επιτύχουμε κατά τη διάρκεια του Review με το συγκεκριμένο Hardware, όπου και τρέξαμε όλο το benchmark suite σε αυτές. Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν με τα εξής BIOSes αλλά και drivers για τις μητρικές: Για το H61 περάστηκε το τελευταίο BIOS (0046), το οποίο παρείχε υποστήριξη για τους Ivy Bridge, ενώ χρησιμοποιήθηκαν οι 9.3.0.1021 6-series chipset drivers. Αναφορικά με το Z77, χρησιμοποιήθηκε το 3000 BIOS το οποίο παρείχε φυσικά υποστήριξη για τους Core i3, ενώ χρησιμοποιήθηκαν οι 9.3.0.1021 drivers, με τα Power Saving Feutures να είναι απενεργοποιημένα κατά τη διάρκεια του oc session. Παράλληλα, και στα δύο συστήματα χρησιμοποιήθηκαν οι πρόσφατοι Intel HD Graphics Drivers, δηλαδή οι 15.28.7.64.2867. Ακόμη, το SSD Drive της δοκιμής τοποθετήθηκε σε SATA II θύρα, ώστε να μην ωφεληθεί το Z77 σε κάποιο Benchmark.

Τέλος, πρέπει να σας επισημάνουμε πως για τις μετρήσεις στο H61 προσπαθήσαμε να χαλαρώσουμε το tRas timing από 24 σε 27 ώστε να έχουμε τις ίδιες ρυθμίσεις με το Z77 αλλά το σύστημα δεν ήταν stable και πετούσε μπλε οθόνες. Έτσι αναγκαστήκαμε να έχουμε ως τελικά timings για το H61 τα 9-9-9-24 2T.

[/COLOR]

	Stock	3240T OC	3220 OC	3240 OC
Frequency	3240T 2.9 Ghz 3220 3.3 Ghz 3240 3.4 Ghz	3.13 Ghz	3.59 Ghz	3.63 Ghz
Multiplier	3240T 29 3220 33 3240 34	29	33	34
Base Clock	100 Mhz	108 Mhz	109 Mhz	107 Mhz
Vcore	0.995 V	1.0 V	1.0 V	1.0 V
RAM Frequency	1333 Mhz	1728 Mhz	1740 Mhz	1712 Mhz
RAM Voltage	1.5 V	1.65 V	1.65 V	1.65 V
RAM Timings	Ζ77: 9-9-9-27 2T H61: 9-9-9-24 2T	9-11-9-27 2T	9-11-9-27 2T	9-11-9-27 2T
iGPU Frequency	1150 Mhz	1242 Mhz	1296 Mhz	1272 Mhz
iGPU Multiplier	23	23	24	24
iGPU Voltage	0.995 V	1.0 V	1.0 V	1.0 V

Game Settings

Θέλοντας να κάνουμε όσο πιο εύκολη την σύγκριση των επεξεργαστών της Intel με αυτών της Amd, θεωρήσαμε σκόπιμο να τρέξουμε τα 4 παιχνίδια του Review με τις ίδιες ρυθμίσεις, όπως αυτά εμφανίστηκαν στα review των A8-3870K αλλά και A6-3650. Ακόμη, όπως θα παρατηρήσετε, η ανάλυση που επιλέχθηκε για τα game benchmarks είναι σχετικά χαμηλή (συγκεκριμένα 1366x768 pixels), με τον λόγο που επιλέξαμε την συγκεκριμένη ανάλυση να είναι απλός. Αφενός, οι χρήστες που θα στραφούν σε αυτά τα low end products δεν είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν χρήματα για οθόνες αναλύσεων 1680x1050 και 1920x1080 pixels, αλλά και αφετέρου οι ίδιοι oi επεξεργαστές γραφικών δεν έχουν σχεδιαστεί για αυτές τις αναλύσεις, με συνέπεια να παράγουν πολύ χαμηλά FPS, στο επίπεδο που καθιστούν το game unplayable.

[COLOR="White"]

	DiRT 3	F1 2011	WIC	Far Cry 2
Resolution	1366x768	1366x768	1366x768	1366x768
DirectX	11	11	10.1	9
Settings	Medium	Medium	Medium	Medium
Multisampling	Off	Off	-	-
VSync	Off	Off	-	-
Crowd	Low	Low	-	-
Skidmarks	On	On	-	-
Cloth	Low	Low	-	-
Ground Cover	Low	-	-	-
Ambient Occlusion	Low	-	-	-
Particles	-	Low	-	-
HDR	-	-	-	Disabled
Bloom	-	-	-	Enabled

Όπως πιθανόν να έχετε ήδη παρατηρήσει, στο πινακάκι υπάρχουν κάποιες παύλες. Αυτές σημαίνουν δύο πράγματα. Αφενός, σε ορισμένα παιχνίδια δεν υπήρχε το αντίστοιχο settings ως επιλογή, αφετέρου σε άλλα το αφήσαμε στις ρυθμίσεις που προέκυψαν επιλέγοντας τα medium settings.


Memory Latency, Read, Write, Copy

Benchmark Info
Developer:	Tamas Miklos
Release Date:	2012
Mainly Testing:	Most System Aspects
Version:	1.85.1600

Advanced Encryption Standard

Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την επίδοση του CPU χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κρυπτογράφησης δεδομένων AES (γνωστή και ως Rijndael). Χρησιμοποιεί τον C κώδικα σε ECB Mode των Vincent Rijmen, Antoon Bosselaers και Paulo Barreto.

Το CPU AES test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι hardware-accelerated πάνω στη μηχανή VIA PadLock Security Engine με τους επεξεργαστές VIA C3 και VIA C7. Το τεστ καταναλώνει 48 ΜΒ μνήμης και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).






Αλγόριθμος SHA1

To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions.






Digital Photo Editing

Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι.







Queens Problem

Benchmark Info
Developer:	Tamas Miklos
Release Date:	2012
Mainly Testing:	Most System Aspects
Version:	1.85.1600

ZLib Compression Library

Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).







FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8y

Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions.

Τελευταίο benchmark του AIDΑ64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα).













Processor Arithmetic & Multimedia

Benchmark Info
Developer:	SiSoftware
Release Date:	2011
Mainly Testing:	ALU, FPU, SIMD Units
Version:	18.74 SP5

Cryptography

Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.







Multicore Efficiency

Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.







Power Management Efficiency

Ακόμα ένα τεστ που παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Το Power Management Efficiency λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη του το λόγο κατανάλωσης/απόδοσης ενός επεξεργαστή και βαθμολογεί ανάλογα. Η ικανότητα των σημερινών επεξεργαστών να αυξομειώνουν την τάση και συχνότητα λειτουργίας αναλόγως το φορτίο δύναται πλέον να μετρηθεί και μάλιστα με ακρίβεια. Το Sandra ζορίζει τον επεξεργαστή με συγκεκριμένο workload - όσο πιο πολύ κατέβει σε frequency και voltage ο επεξεργαστής, τόσο πιο καλό είναι το score. Έπειτα το workload αυξάνεται γραμμικά και το test σταματάει όταν πλέον δεν αντέχει ο επεξεργαστής και έχει πιάσει το 100%, δηλαδή το μέγιστο δυνατό efficiency. Η επεξεργαστική ισχύς δεν παίζει μεγάλο ρόλο εδώ - το ΜΟΝΟ που μετράει είναι η προσαρμογή του CPU σε διαφορετικά φορτία και το πόσο αποδοτικός είναι σε κάθε ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα αρκετά ζόρικο test. Φανταστείτε ότι ένας Pentium 4 χρειάζεται σχεδόν 5 λεπτά για να το φέρει εις πέρας. Το score που προκύπτει είναι συναρτήσει των Dhrystone MIPS και των Whetstone MFLOPS.







GP (GPU/CPU/APU) Processing

Benchmark Info
Developer:	SiSoftware
Release Date:	2011
Mainly Testing:	ALU, FPU, SIMD Units
Version:	18.74 SP5

GP (GPU/CPU/APU) Cryptography

Δείτε πως αποδίδει η κάρτα γραφικών σας σε διαδικασίες κρυπτογράφησης, αποκρυπτογράφησης και κατακερματισμού αρχείων με το GpCryptoBench του Sandra. Ένα test όχι και τόσο συνηθισμένο, μιας και τα προγράμματα που προφυλάσσουν σημαντικά αρχεία με την βοήθεια καρτών γραφικών δεν είναι ευρέως διαδεδομένα ακόμα και στους high-end χρήστες. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε GB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο. Προκύπτει από δύο ξεχωριστά benchmarks στην ουσία - το AES128-AES256 Encryption/Decryption Benchmark και το SHA1-SHA256 Block Hashing Benchmark.






GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth

To GpMemBench (GP Bandwidth) test του Sandra δύναται να μετρήσει το bandwidth της ενσωματωμένης κάρτας γραφικών. Όσο σημαντική είναι η επεξεργαστική ισχύς των συσκευών ενός υπολογιστή, τόσο σημαντική είναι και η ταχύτητα που τα δεδομένα στέλνονται από τον ένα GP processor στον άλλο, όπως επίσης και η ταχύτητα που γίνεται η εσωτερική επεξεργασία τους. Βασίζεται στο γνωστό memory benchmark STREAM.







HD Video Playback

Έχοντας δει από τα παραπάνω Benchmark πως οι επιδόσεις της HD 2500 δεν είναι ανταγωνιστικές με αυτές της 6550D του 3870K, καθώς είναι υποτριπλάσιες, θελήσαμε να δούμε πώς θα ανταποκριθεί η κάρτα σε ένα Real World Test, το οποίο ίσως να χρησιμεύσει σε κάποιους πολύ περισσότερο από τα παραπάνω μετροπρογράμματα. Πήραμε, λοιπόν, ένα Blu Ray Rip μεγέθους περίπου 11 GB, το οποίο έχει γίνει encode με το x264 codec, με σκοπό να το αναπαράγουμε στο σύστημα των δοκιμών μας, σε ανάλυση 1680x1050 px, με τον λιγότερο ισχυρό, Core i3 3240T. Παρακολουθώντας την ταινία, οι εντυπώσεις μας για τον 3240T ήταν απόλυτα θετικές. Εκτός του ότι το playback ήταν seemless, χωρίς κωλύματα, ακόμη και όταν κάναμε time jumping σε διάφορα σημεία της ταινίας από το timeline του Media Player Classic, αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ήταν πως το CPU Workload κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής δεν ξεπέρασε ποτέ το 20%, ενώ το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα βρίσκονταν στα επίπεδα του 14%. Φαίνεται, λοιπόν, πως το GPU Acceleration έκανε δουλειά, μειώνοντας σημαντικά το workload του επεξεργαστή, με την HD 2500 να περνάει με άνεση το συγκεκριμένο Real World Test.

(Click on the image to enlarge it and view more info)

SpecViewPerf 11

Benchmark Info
Developer:	Standard Performance Evaluation Corporation (SPEC)
Release Date:	2010
Mainly Testing:	OpenGL 3D Graphics
Version:	11

WinRAR

Benchmark Info
Developer:	Eugene Roshal
Release Date:	2012
Mainly Testing:	Compression/Decompression
Version:	4.2

7-Zip

Benchmark Info
Developer:	Igor Pavlov
Release Date:	2010
Mainly Testing:	Compression/Decompression
Version:	9.2

UCBench

Benchmark Info
Developer:	anrieff
Release Date:	2011
Mainly Testing:	Archive Password Searching
Version:	2011

SuperPi

Benchmark Info
Developer:	Yasumasa Kanada
Original Release Date:	1995
Mainly Testing:	Floating Point Decimal Performance
Version:	1.5 Mod

wPrime

Benchmark Info
Developer:	Walter Eigner
Release Date:	2012
Mainly Testing:	Estimating Functions
Version:	1.55

y-Cruncher

Benchmark Info
Developer:	poke349
Release Date:	2011
Mainly Testing:	Floating Point Decimal Performance
Version:	0.5.5

Excel

Benchmark Info
Developer:	ExcelTrader
Release Date:	2011
Mainly Testing:	Excel Primary Functionality
Version:	2011

Peacekeeper

Benchmark Info
Developer:	Futuremark
Release Date:	2011
Mainly Testing:	Browser Performance
Version:	2011

Cinebench R11.5

Benchmark Info
Developer:	ΜΑΧΟΝ
Release Date:	2011
Mainly Testing:	Rendering Performance
Version:	11.5

x264 HD Encode

Benchmark Info
Developer:	Techarp
Release Date:	2012
Mainly Testing:	x264 Encoding Performance
Version:	5.01

Photoshop Bench V3

Benchmark Info
Developer:	HardwareHeaven
Release Date:	2009
Mainly Testing:	Image Editing Performance
Version:	3

Photoshop Bench V3

Tests	H61			Z77			Z77 OC
CPU	Core i3 3240T	Core i3 3220	Core i3 3240	Core i3 3240T	Core i3 3220	Core i3 3240	Core i3 3240T	Core i3 3220	Core i3 3240
Texturiser	0,9	0,7	0,6	0,8	0,7	0,7	0,7	0,6	0,6
CMYK Color Conversion	1,4	1,2	1,2	1,4	1,2	1,2	1,2	1,1	1,1
RGB Color Conversion	1,5	1,2	1,3	1,5	1,3	1,3	1,4	1,2	1,2
Ink Outlines	16,1	14,2	13,8	16,2	14,2	13,8	14,9	13	12,8
Dust & Stratches	2,1	1,8	1,8	2,1	1,8	1,8	1,9	1,7	1,7
Watercolor	15,8	13,9	13,5	15,8	13,9	13,5	14,6	12,7	12,6
Texturiser	0,8	0,7	0,7	0,8	0,7	0,7	0,7	0,6	0,6
Stained Glass	8,9	7,8	7,6	9,7	7,8	7,6	8,2	7,1	7,1
Lightning Effects	2,2	1,9	1,9	2,2	1,9	1,9	2	1,7	1,7
Mosiac Tiles	7,7	6,8	6,5	7,7	6,7	6,6	7,1	6,2	6,1
Extrude	49,1	43,7	42,2	49,2	43,4	42,4	45,3	39,6	39,2
Smart Blur	45,5	40,4	39,1	45,6	40,4	39,3	41,9	36,7	36,3
Underpainting	18,3	16,1	15,6	18,3	16	15,6	16,7	14,7	14,6
Palette Knife	15,3	13,5	13,1	15,3	13,5	13,1	14,2	12,3	12,2
Sponge	22,9	20,1	19,5	22,9	20,1	19,5	21,1	18,4	18,2
TOTAL	208,5	184	178,4	209,5	183,6	179	192,1	167,6	166

PCMark7

Benchmark Info
Developer:	Futuremark
Release Date:	2011
Mainly Testing:	Every System Aspect
Version:	7

PowerDirector 11

Benchmark Info
Developer:	Cyberlink
Release Date:	2012
Mainly Testing:	Video Editing
Version:	11

Mathematica 8

Benchmark Info
Developer:	Wolfram
Release Date:	2010
Mainly Testing:	Solving Mathematical Problems
Version:	8

3DMark 06

Benchmark Info
Developer:	Futuremark
Release Date:	2006
Mainly Testing:	3D Performance
Version:	6

3DMark Vantage

Benchmark Info
Developer:	Futuremark
Release Date:	2008
Mainly Testing:	3D Performance
Version:	Vantage

3DMark 11

Benchmark Info
Developer:	Futuremark
Release Date:	2010
Mainly Testing:	3D Performance
Version:	11

Unigine Heaven

Benchmark Info
Developer:	UNiGiNE
Release Date:	2012
Mainly Testing:	DX11 GPU Performance
Version:	3.0

DiRT 3

Game Info
Developer:	Codemasters Racing
Graphics Engine:	Ego Engine
Graphics API:	DX11
Original Release Year:	2011

F1 2011

Game Info
Developer:	Codemasters Racing
Graphics Engine:	Ego Engine
Graphics API:	DX11
Original Release Year:	2011

World in Conflict

Game Info
Developer:	Massive Entertainment
Graphics Engine:	MassTech Game Engine
Graphics API:	DX10.1
Original sRelease Year:	2008

Far Cry 2

Game Info
Developer:	Ubisoft Montreal
Graphics Engine:	Dunia
Graphics API:	DX10.1
Original Release Year:	2008

Η αλήθεια είναι πως αυτό που aspect του Hardware που ονομάζεται θερμοκρασίες έχει καταφέρει να απασχολήσει για πολλά χρόνια τόσο τους κατασκευαστές όσο και τους end users των προϊόντων τους, ενώ ταυτόχρονα το πέρασμα των χρόνων έχει αναδείξει διάφορες τάσεις συμπεριφοράς από τους χρήστες αναφορικά με αυτές. Κάποιοι απλά δεν ενδιαφέρονταν από την στιγμή που διέθεταν ότι ταχύτερο κυκλοφορούσε στην αγορά εκείνη την περίοδο, ενώ για άλλους τα temps αποτελούσαν αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού. Εμείς, έχοντας στα χέρια μας low end επεξεργαστές που πιθανόν να τοποθετηθούν σε HTPC, δεν θα μπορούσαμε απλώς να προσπεράσουμε αυτό το θέμα χωρίς να μας απασχολήσει ιδιαίτερα.

Αξίζει να σας υπενθυμίσουμε πως κατά τη διάρκεια των δοκιμών και οι τρεις επεξεργαστές βρίσκονταν κάτω από την κορυφαία NH-D14 της Noctua. Επειδή, όμως, καταλαβαίνουμε πως πολλοί δεν θα θελήσετε να αλλάξετε την stock ψύκτρα της Intel, αποφασίσαμε να την επιστρατεύσουμε και αυτήν ώστε να δούμε τις μεταξύ τους διαφορές αλλά και εάν όντως αξίζει η μετάβαση σε μία high end αερόψυκτρα.

Η μεθοδολογία με την οποία πραγματοποιήθηκε η διαδικασία είναι η ακόλουθη: Για τις μετρήσεις της Idle θερμοκρασίας αφήσαμε το desktop στην επιφάνεια εργασίας για 10 λεπτά και έπειτα πήραμε την πρώτη μέτρηση. Στην συνέχεια τρέξαμε το Prime95 για να στρεσάρουμε και τους 2 πυρήνες στο 100% για 15 λεπτά, παίρνοντας έτσι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των θερμοκρασιών του επεξεργαστή σε Full Load. Όλα τα Temperature tests πραγματοποιήθηκαν επάνω στο Z77 Motherboard αφενός για να σας δώσουμε το ανώτατο όριο θερμοκρασιών που ενδέχεται να συναντήσετε και αφετέρου γιατί μόνο το Z77 μπορούσε να κλοκάρει τους επεξεργαστές.

Προτού δούμε τα διαγράμματα, αξίζει να σημειώσουμε πως στον 3240T οι Sensors των δύο πυρήνων είχαν διαφορά 10 βαθμούς Κελσίου στο HwMonitor. Για αυτό τον λόγο, συγκρίνοντας παράλληλα τις θερμοκρασίες με το HwInfo64, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως μέτρηση την θερμοκρασία που έδειχνε το Package Sensor, η οποία έδειχνε να είναι η πιο αντιπροσωπευτική αλλά και αληθής.

Στο παρακάτω διάγραμμα μπορείτε να δείτε συγκεντρωτικά τις θερμοκρασίες που προέκυψαν τόσο από την Noctua NH-D14, όσο και από την Stock ψύκτρα της Intel. Η θερμοκρασία δωματίου κατά τη διάρκεια των δοκιμών διατηρήθηκε σταθερή στους 24.6 βαθμούς Κελσίου με απόκλιση +- 0.3 λόγω του ψηφιακού θερμόμετρου.






Εδώ θα μπορούσε κανείς να πει πως όντως οι Ivy Bridge είναι θερμοί επεξεργαστές όταν δεν βρίσκονται κάτω από μία aftermarket ψύκτρα. Συνεπώς, εάν έχετε την δυνατότητα, θα ήταν πρόσφορο να αγοράσετε μία για να συνοδέψετε τον Ivy Bridge επεξεργαστή σας, μιας και οι μεταξύ τους διαφορά σίγουρα δεν θα είναι αμελητέα.





Η αλήθεια είναι πως το Oveclocking Page αυτού του Review δεν θα συμβαδίζει με παρόμοια που έχετε συνηθίσει, με την έννοια ότι δεν χρησιμοποιήθηκε LN2, Cascade, SS etc. Η απόφασή μας να μην συμπεριλάβουμε «εξωτικές» μεθόδους ψύξης στο παρόν Review στηρίχθηκε επάνω σε δύο παράγοντες. Από την μία, οι επεξεργαστές απευθύνονται σε Low End συστήματα για τα οποία οι χρήστες είναι πολύ πιθανόν να μην δαπανήσουν καν χρόνο για Overclock, πόσο μάλλον για Extreme Overclocking. Από την άλλη δε, οι ίδιοι επεξεργαστές δεν θα διευκόλυναν τις προσπάθειές μας μιας και όλοι διαθέτουν κλειδωμένο πολλαπλασιαστή. Έτσι, στο συγκεκριμένο Page θα αναλύσουμε τις ενέργειες που κάναμε για να επιτύχουμε τα O/c settings που χρησιμοποιήθηκαν κατά την διάρκεια του Review, τα οποία αποτελούν μάλιστα και τα max settings που μπορούν να φθάσουν οι συγκεκριμένοι επεξεργαστές στο σύστημα που διαθέταμε.

Ξεκινώντας την ανάλυση μας, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο H61 chipset και στις πολύ περιορισμένες δυνατότητες υπερχρονισμού που διαθέτει. Ειδικότερα, οι μόνες επιλογές που δεν ήταν κλειδωμένες από το BIOS είχαν να κάνουν με την μείωση του πολλαπλασιαστή των επεξεργαστών, την αύξηση του vcore του ενσωματωμένου επεξεργαστή γραφικών, στην περίπτωση κάποιου instability με stock voltage, καθώς επίσης και τα primary timings και voltage των μνημών. Βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι, δεν θα μπορούσαμε να κακολογήσουμε το H61 για αυτές τις περιορισμένες επιλογές που διαθέτει, αφού πολύ απλά δεν έχει κατασκευαστεί για αυτόν τον σκοπό. Κλείνοντας το «κεφάλαιο» H61, αυτό που έχουμε να σχολιάσουμε για αυτό, είναι πως αποτελεί μία εξαιρετική value for money, non Overclocking λύση. Σε περίπτωση, όμως, που το Overclocking είναι μέσα στην ατζέντα σας, θα πρέπει να κοιτάξετε σε πιο πλήρη chipset, όπως το Z77 που χρησιμοποιήσαμε στις δοκιμές μας.

Το Z77, εν αντιθέσει με το H61, ενσωματώνει κάθε επιλογή και καλούδι που επιθυμεί να ρυθμίσει ο Overclocker, καθιστώντας το την καλύτερη δυνατή επιλογή για το άθλημα. Στην περίπτωσή μας, όμως, δεν βοήθησε ιδιαίτερα αφού οι ίδιοι επεξεργαστές δεν είναι φτιαγμένοι για αυτήν την δουλειά. Παρόλα αυτά, εμείς προσπαθήσαμε να τους «ανεβάσουμε» όσο ψηλότερα γινόταν. Τα αποτελέσματα που επιτύχαμε κατά την προσπάθεια αυτή έχουν ως εξής:

Για τον 3240T ανεβάσαμε το base clock μέχρι να πέσουμε στο φράγμα των 108 Mhz @ 1.0 Volts, όπου ο επεξεργαστής ήταν stable. Από εκεί και πέρα όσο, voltage και εάν δώσαμε δεν καταφέραμε να κάνουμε το σύστημα να bootαρει. Οι μνήμες που χρησιμοποιήσαμε (όντας κιτ των 1866 Mhz) δεν είχαν πρόβλημα να τρέξουν στα 1728 Mhz με 1.65 Vdimm @ 9-11-9-27 2Τ με τον διαιρέτη των 1600Mhz. Τα συγκεκριμένα timings θα μπορούσαν να ήταν και 9-11-9-24 1Τ αλλά στόχος μας ήταν να έχουμε ένα όσο το δυνατόν παρόμοιο σύστημα γινόταν με το Review του A8-3870K, ώστε να μπορεί να γίνει η καλύτερη δυνατή σύγκριση. Παράλληλα, η συγκεκριμένη συχνότητα με δεδομένο το base clock ήταν και το άνω φράγμα του Kit, το οποίο με άλλον υψηλότερο διαιρέτη δεν μπορούσε να κάνει boot. Για την κάρτα γραφικών του επεξεργαστή θελήσαμε να αφήσουμε το voltage της ίδιο με αυτό του CPU και από εκεί και πέρα βρήκαμε την συχνότητα των 1242 Mhz, όπου η κάρτα έπαιζε απροβλημάτιστα και τελείωσε όλα τα stress test επιτυχώς.

Για τον 3220, ακολουθήσαμε την ίδια τακτική με τον 3240T, βρίσκοντας το μέγιστο Bootable base clock στα 109 Mhz @ 1.0 Volts. Οι μνήμες των δοκιμών δεν είχαν πρόβλημα να φθάσουν τα 1740 Mhz @ 1.65 V με 9-11-9-27 2T timings. Η κάρτα γραφικών του 3220 αποδείχθηκε κάπως καλύτερη από την αντίστοιχη του 3240T αφού κατάφερε να παίξει απροβλημάτιστα στα 1296 Mhz, έχοντας πάντα το ίδιο Vcore με τον επεξεργαστή.

Ο μεγαλύτερος αδελφός των τριών, ο 3240, δεν κατάφερε να μας δώσει τα πολυπόθητα 3.7 Ghz, αφού το σύστημα κατάφερε να bootαρει με το χαμηλότερο base clock και των τριών επεξεργαστών, τα 107 Mhz. Η συχνότητά του έγινε 1.63 Ghz, ενώ οι μνήμες χρονίστηκαν στα 1712 Mhz με τον 1600 διαιρέτη @ 9-11-9-27 2T with 1.65 V, με την iGPU να χρονίζετε στα 1272 Mhz με default voltage και πολλαπλασιαστή 24.

Τα παραπάνω settings, μπορείτε να τα δείτε συγκεντρωτικά στην σελίδα της Μεθοδολογίας, ενώ τα αποτελέσματα που μας έδωσαν δεν θα αναφερθούν εδώ μιας μπορείτε να ανατρέξετε στην σελίδα του Review που επιθυμείτε και να δείτε τα scores, δεδομένου του ότι όλα τα tests έτρεξαν σε αυτά τα max settings. Συνοψίζοντας αρκετά το Overclocking Page, θα μπορούσαμε να πούμε πως αν και οι επεξεργαστές δεν είναι φτιαγμένοι για το συγκεκριμένο σκοπό, κατάφεραν να μας δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα και ορισμένες φορές υψηλό scaling, λαμβάνοντας υπʼ όψιν το γεγονότος ότι είναι κλειδωμένα CPU.


Ας περάσουμε, όμως, στην τελευταία σελίδα του Review, όπου θα μοιραστούμε μαζί σας τις σκέψεις μας για τον κάθε επεξεργαστή.





Κλείνοντας αυτό το Review ήρθε η στιγμή να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις αλλά και την γνώμη που μας διαμόρφωσαν οι τρεις 3rd Generation Core i3, οι οποίοι όντως αποτελούν ένα value for money προϊόν. Ειδικότερα, έχουμε να κάνουμε με τρία products, τα οποία ανταποκρίθηκαν άψογα στo Real World Testing του Review, ξεπερνώντας αισθητά σε αρκετές περιπτώσεις τον ανταγωνισμό. Αναφορικά με το CPU aspect, αποτελούν διπύρηνους επεξεργαστές με HT, οι οποίοι δεν διστάζουν να κοιτάξουν στα μάτια τους «καθαρόαιμους» τετραπύρηνους της AMD, όπως ο 3870K, ξεπερνώντας τις επιδόσεις τους τόσο σε Single Threaded όσο και σε Multithreaded Benchmarks σε αρκετές περιπτώσεις. Ειδικότερα, στην συμπίεση/αποσυμπίεση δεδομένων έχουν παραπάνω από διπλάσιες επιδόσεις από τον 3870K, ενώ όταν έρθει η σειρά του encoding των ταινιών (όπου το QuickSync μετράει), η μεταξύ τους διαφορά παραμένει μεγάλη, με τον 3240 να είναι 25% ταχύτερος. Memory Controller wise, φαίνεται η υπεροχή του IMC των Intel, το bandwidth των οποίων ξεπερνάει κατά 7000 περίπου ΜΒ το δευτερόλεπτο τον αντίστοιχο της Amd, σε Read/Write αλλά και Copy bandwidth.

Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να είναι όλα ρόδινα για τους Core i3 της «μπλε» εταιρείας, αφού έχουν ένα βασικό μειονέκτημα. Την κάρτα γραφικών τους. Όταν, λοιπόν, δοκιμάσαμε την iGPU στα 3D Benchmarks είδαμε πως ενώ ο επεξεργαστής έδινε καλά αποτελέσματα, η HD 2500 δεν μπορούσε να συμβαδίσει μαζί του. Το ίδιο συνεχίστηκε και στα Games που δοκιμάσαμε, τα οποία αν και με Medium Settings, κατάφεραν να δυσκολέψουν πολύ την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών των chip, καθιστώντας τα unplayable. Αναλυτικότερα, η κάρτα γραφικών των επεξεργαστών μας έδωσε Frames per Second τα οποία ήταν πάνω από 3 φορές χαμηλότερα από την αντίστοιχη 6550D του 3870K, με μοναδική εξαίρεση το World In Conflict, το οποίο φαίνεται να ήταν περισσότερο CPU, παρά GPU Dependent. Ακόμη, στην περίπτωση που επιθυμείτε να εργαστείτε σε CAD based προγράμματα με την ενσωματωμένη GPU, δεν θα σας το προτείναμε, αφού τα FPS που έδωσε η κάρτα στα συγκεκριμένα Benchmarks ήταν πάρα πολύ χαμηλά (χονδρικά 5) και το project δεν μπορούσε να «δουλευθεί». Βέβαια, η αλήθεια είναι πως όταν η HD 2500 κλήθηκε να αναπαράγει Blu Ray video, τα αποτελέσματα που έδωσε ήταν απόλυτα θετικά, μειώνοντας μάλιστα αισθητά και το CPU workload στα 14%.

Για αυτούς που ενδιαφέρονται για την θερμική συμπεριφορά των i3, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε τις υψηλές τους θερμοκρασίες, όταν αυτοί δεν ψύχονται με μία υλοποίηση που δύναται να απαγάγει με υψηλό ρυθμό την παραγόμενη θερμότητά τους, όπως το Stock Cooler της Intel. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο 3240T, ο οποίος έχοντας ένα TDP της τάξης των 35 W, 20 δηλαδή χαμηλότερα από τους υπόλοιπους, κατάφερε να μας δώσει μέγιστη θερμοκρασία 55 βαθμούς Κελσίου. Έχετε υπʼ όψιν σας, πως οι θερμοκρασία δωματίου κατά τη διάρκεια των μετρήσεων ήταν σταθερή στους 24.6 βαθμούς Κελσίου. Συνεπώς, ανεξάρτητα από την χρήση που προορίζεται ο επεξεργαστής, θα ήταν καλό να τοποθετήσετε ένα aftermarket cooler.

Αναφορικά με το Overclocking, οι επεξεργαστές, όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις στο Review, δεν είναι κατασκευασμένοι για αυτό, πράγμα που φαίνεται εξαρχής και από τον κλειδωμένο πολλαπλασιαστή τους. Αυτό, όμως, δεν τους εμπόδισε από το να σκαρφαλώσουν 200-300 Mhz, βελτιώνοντας κάπως τις συνολικές τους επιδόσεις. Άποψή μας είναι πως εάν σκοπεύει κανείς να αγοράσει μία Z77 μητρική για Overclocking, θα ήταν καλύτερο να δώσει και ανάλογο χρηματικό ποσό ώστε να την συνοδεύσει με έναν ξεκλείδωτο επεξεργαστή.

Επιπρόσθετα, κατά την διάρκεια των δοκιμών μας προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση η πολύ μικρή διαφορά που είχε το H61 σε σχέση με το πληρέστερο Z77 chipset. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, οι επεξεργαστές μας έδιναν αποτελέσματα τα οποία ήταν καλύτερα στο H61 από ότι στο Z77. Το μοναδικό «σενάριο» που τα αποτελέσματα δεν κυμαίνονταν στο ίδιο επίπεδο ήταν αυτό των Benchmark που χρησιμοποιούσαν την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών. Εκεί φαίνεται πως στο H61 είναι κάπως «κομμένο», σε βαθμό, όμως, που να μην δικαιολογεί την τεράστια διαφορά τιμών (τουλάχιστον 2 φορές υψηλότερη) που χαρακτηρίζει τις δύο υλοποιήσεις της Intel. Εάν, λοιπόν, το Overclocking δεν περιλαμβάνεται στην Agenda σας, το H61 αποτελεί την καλύτερη επιλογή που μπορείτε να κάνετε τόσο ως προς την τιμολόγηση, όσο και ως προς τις επιδόσεις, για το καινούργιο σας σύστημα.

Ολοκληρώνοντας, δεν θα μπορούσαμε να κλείσουμε το Review χωρίς να απαντήσουμε σε μία από τις σημαντικότερες ερωτήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν:

«Θα προτιμούσατε τους i3 έναντι των APU της AMD; Εάν ναι, ποιόν θα επιλέγατε;»

Συνοψίζοντας, αλλά και λαμβάνοντας υπ' όψιν όλα τα παραπάνω θα δώσουμε δικαιωματικά και στους τρεις Core i3 επεξεργαστές το Value For Money Award καθώς και την ακόλουθη βαθμολογία: