Gigabyte Z77X-UP4/UP5 TH Review: Ultra Durable, Performance Plus
...και ενώ ταξιδεύουμε αρχές Ιουνίου για 28 ώρες με τον sofos1990 προς Ταϊβάν για να καλύψουμε την Computex 2012, μεταξύ άλλων, πολλές φορές αναφερόμαστε στην Gigabyte και στο τι καινούριο αναμένουμε να δούμε ή ακόμα καλύτερα τι θα θέλαμε να δούμε! Το Z77 είχε ήδη ανακοινωθεί και κυκλοφορήσει από τον Απρίλιο και η Gigabyte είχε ήδη λανσάρει 12 μοντέλα. Με την λογική μας και την προϊστορία της συγκεκριμένης εταιρίας, τα βρήκαμε μεταξύ μας και συμφωνήσαμε πως το μόνο καινούριο που έμενε να δούμε ήταν μια μητρική της σειράς OC. Αποχρώσεις μαύρο και πορτοκαλί, κομμένα features και πολλές δυνατότητες για Overclocking! Φτάνοντας όμως αρχικά στο booth της Gigabyte και ύστερα στα private rooms για την συνέντευξη με τον CEO της, δεν είδαμε πουθενά κάτι της σειράς OC. Παρ'όλα αυτά είδαμε πολλές νέες μητρικές και κάπου μέσα στο όνομά τους υπήρχε η λέξη "UP". Είδαμε μητρικές με X79 Chipset εδώ, είδαμε τις 2 μητρικές που θα δοκιμάσουμε σήμερα εδώ, είδαμε την beta Z77X-UP7 με τα 32-phase PWM η οποία και έκανε την official εμφάνιση της στην τελική της μορφή πριν από 2 εβδομάδες εδώ ντυμένη στα χρώματα της σειράς OC και τέλος είδαμε και μητρικές για AMD εδώ. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε γιατί η Z77X-UP7 πήρε τα χρώματα της OC Series, στο θέμα της συνέντευξης με την Gigabyte μπορείτε να διαβάσετε πως πλέον αυτές θα είναι τόσο οι high end μητρικές της Gigabyte όσο και οι Overclocking! ...και ενώ ταξιδεύουμε αρχές Ιουνίου για 28 ώρες με τον sofos1990 προς Ταϊβάν για να καλύψουμε την Computex 2012, μεταξύ άλλων, πολλές φορές αναφερόμαστε στην Gigabyte και στο τι καινούριο αναμένουμε να δούμε ή ακόμα καλύτερα τι θα θέλαμε να δούμε! Το Z77 είχε ήδη ανακοινωθεί και κυκλοφορήσει από τον Απρίλιο και η Gigabyte είχε ήδη λανσάρει 12 μοντέλα. Με την λογική μας και την προϊστορία της συγκεκριμένης εταιρίας, τα βρήκαμε μεταξύ μας και συμφωνήσαμε πως το μόνο καινούριο που έμενε να δούμε ήταν μια μητρική της σειράς OC. Αποχρώσεις μαύρο και πορτοκαλί, κομμένα features και πολλές δυνατότητες για Overclocking! Φτάνοντας όμως αρχικά στο booth της Gigabyte και ύστερα στα private rooms για την συνέντευξη με τον CEO της, δεν είδαμε πουθενά κάτι της σειράς OC. Παρ'όλα αυτά είδαμε πολλές νέες μητρικές και κάπου μέσα στο όνομά τους υπήρχε η λέξη "UP". Είδαμε μητρικές με X79 Chipset εδώ, είδαμε τις 2 μητρικές που θα δοκιμάσουμε σήμερα εδώ, είδαμε την beta Z77X-UP7 με τα 32-phase PWM η οποία και έκανε την official εμφάνιση της στην τελική της μορφή πριν από 2 εβδομάδες εδώ ντυμένη στα χρώματα της σειράς OC και τέλος είδαμε και μητρικές για AMD εδώ. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε γιατί η Z77X-UP7 πήρε τα χρώματα της OC Series, στο θέμα της συνέντευξης με την Gigabyte μπορείτε να διαβάσετε πως πλέον αυτές θα είναι τόσο οι high end μητρικές της Gigabyte όσο και οι Overclocking!
Τι κοινό είχαν όλες αυτές οι μητρικές; Ανήκουν όλες στην οικογένεια UP.
Τι σημαίνει UP; Το U σημαίνει Ultra Durable και το P σημαίνει Performance Plus και τα δύο θα τα αναλύσουμε περαιτέρω στις επόμενες σελίδες.
Σήμερα λοιπόν θα "εξετάσουμε" τις GA-Z77X-UP4 TH και GA-Z77X-UP5 TH που μαζί με την GA-Z77X-UP7 TH είναι οι μοναδικές μητρικές της σειράς UP με Intel Z77 Express Chipset και μαζί με την GA-Z77MX-D3H TH οι μοναδικές που υποστηρίζουν την τεχνολογία Thunderbolt. Σε περίπτωση που δεν ξέρετε τι είναι το Thunderbolt, θα το αναλύσουμε και αυτό παρακάτω.
The Box
Ας ξεκινήσουμε από την συσκευασία η οποία σχεδιαστικά μοιάζει με όλες τις Gigabyte μητρικές που είναι "εξοπλισμένες" με το Z77 Chipset και εξωτερικά είναι στο μεγαλύτερο μέρος της καλυμμένη με εικονίδια για όλες τις τεχνολογίες και λειτουργίες που υποστηρίζει η συγκεκριμένη μητρική και θα τα καταλάβαινε ακόμα και ένας άσχετος, ενώ ταυτόχρονα κάποιος υποψήφιος αγοραστής θα μπορούσε να "διαβάσει" μια περίληψη της μητρικής εφόσον είναι γνώστης. Αρχίζουμε και μετράμε λοιπόν από πάνω δεξιά προς τ'αριστερά. "Unlocked Performance" with Intel K SKU CPUs που υποδηλώνει πώς υποστηρίζει overclocking με τους ξεκλείδωτους επεξεργαστές της Intel, Insist on Ultra Durable το οποίο αναφέρεται στον Ultra Durable 5 σχεδιασμό του PCB με προστασία κατά της υψηλής θερμοκρασίας, κατά της υγρασίας, ηλεκτροστατική προστασία και power failure protection. Όλα αυτά είναι και στο κάτω δεξί μέρος της συσκευασίας ενώ ακριβώς δίπλα του υπάρχει εικόνα που λέει 2x Copper PCB & New Glass Fabric PCB. Στο κάτω μέρος της μητρικής βλέπουμε τα εξής εικονίδια: Supports Intel Core, Intel Chipset Z77, 3D Power All Digital Engine καθώς και το 3D BIOS Dual UEFI BIOS. Στο άνω δεξί τεταρτημόριο δεσπόζει ένα μεγάλο Ultra Durable 5 με επεξηγήσεις από κάτω ενώ δίπλα του ακριβώς βλέπουμε μια εικόνα που λέει Best Of Computex 2012 από το tom's hardware και δίπλα σε εξίσου μεγάλο μέγεθος η Gigabyte δεν χάνει ευκαιρία να "μοστράρει" το ολοκαίνουριο tech addition της που ακούει στο όνομα International Rectifier IR3550! Στο πίσω μέρος του κουτιού υπάρχει μια "πανδαισία" μικρών εικόνων και περιλήψεων για το τι κάνει το κάθε τι επάνω στην μητρική! Εάν είστε οικείος με την τεχνολογία, σίγουρα θα σας κατατοπίσει τα μάλα.
The Bundle
Ανοίγοντας την συσκευασία της Z77X-UP4 και αφού σηκώσουμε ένα κομμάτι χαρτόνι, βλέπουμε την μητρική μέσα σε ένα αντιστατικό σακουλάκι. Σηκώνοντάς της ξεπροβάλλουν τα συνοδευτικά της που είναι ένα 2-Way SLI Bridge Connector, 4 Secure Sata cables 2 εκ των οποίων είναι γωνιακά, ένα backpanel I/O shield το οποίο είναι ιδιαίτερα προσεγμένο θα έλεγα αφού από την μεριά της μητρικής έχει 4mm από σπογγώδες υλικό και κάποιο είδος αλουμινένιου αυτοκόλλητου χωρίς να εξέχουν καθόλου αυτά τα ενοχλητικά "σιδεράκια" που εξέχουν σε πολλά backpanel I/Os ενώ από την αντίθετη μεριά είναι ντυμένο με μαύρο ματ αυτοκόλλητο και διαφορετικά χρώματα/σημειώσεις σε κάθε θύρα. Τέλος, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την συσκευασία τα User's Manual, Drivers CD και το Quick Installation Guide.
Όσον αφορά την Z77X-UP5, έχει παραπάνω 2 Secure Sata Cables (1 απλό & ένα γωνιακό), την GC-WB300D κάρτα PCIe x1 υπεύθυνη για το Bluetooth & το WiFi συν τις αντίστοιχες κεραίες καθώς και ένα 3.5" Front Panel με 2 x USB3.0/2.0 Ports.
I/O Ports
Τα I/O Ports για τις δύο μητρικές φυσικά και είναι διαφορετικά οπότε θα τα δούμε ένα προς ένα.
Gigabyte Z77X-UP4 TH
1 x PS/2 keyboard/mouse port
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x HDMI port
6 x USB 3.0/2.0 ports
2 x Thunderbolt ports
1 x RJ-45 port
1 x optical S/PDIF Out connector
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In, Line Out, Mic In)
Gigabyte Z77X-UP5 TH
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x optical S/PDIF Out connector
1 x HDMI port
2 x Thunderbolt ports
1 x eSATA 6Gb/s connector
4 x USB 3.0/2.0 ports
2 x USB 2.0/1.0 ports
1 x RJ-45 port
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In, Line Out, Mic In)
Εάν μπερδευτήκατε, η UP4 έχει 1 x PS/2 keyboard/mouse port και 2 x USB 3.0/2.0 ports παραπάνω από την UP5, ενώ η UP5 έχει 1 x eSATA 6Gb/s connector και 2 x USB 2.0/1.0 ports που δεν έχει η UP4.
Επεξεργαστής & Μνήμη
Τόσο η Z77X-UP4 TH όσο και η Z77X-UP5 TH υποστηρίζουν όλους τους επεξεργαστές των σειρών Intel Core™ i7, Intel Core™ i5, Intel Core™ i3, Intel Pentium και Intel Celeron που μπαίνουν σε Socket LGA1155. Όσον αφορά τις μνήμες, είναι πλέον γνωστό πως το Intel Z77 Express Chipset διαθέτει Dual Channel Memory Architecture. Έτσι λοιπόν το Official Site της Gigabyte αναγράφει πώς οι μητρικές μπορούν να συνεργαστούν με 4x DDR3 Dimms με τάση λειτουργίας έως και 1.5V, υποστηρίζουν έως και 32GB maximum (8GB Dimm/Slot) και οι συχνότητες λειτουργίας τους μπορεί να είναι 1600/1333/1066 MHz. Παρ'όλα αυτά, ο μόνος περιορισμός που ισχύει είναι αυτός των 32GB, καθώς και ταχύτερες μνήμες μπορούν να μπουν και να χρονιστούν επάνω στις μητρικές αλλά και περισσότερη τάση μπορεί να δώσει ο χρήστης αφού πολλές υψηλά χρονισμένες μνήμες χρειάζονται πάνω από 1.6V Vdimm. Tέλος, υποστηρίζουν Extreme Memory Profile (XMP) memory modules.
Κάρτες γραφικών & Expansion Slots
Και οι δύο μητρικές έχουν τον ίδιο αριθμό expansion slots όπως επίσης και ακριβώς την ίδια διάταξη επάνω στο PCB. Από πάνω προς τα κάτω λοιπόν 1x PCIE x1, 1x PCIE x16, 2x PCIE x1, 1x PCIE x8, 1x PCI & 1x PCIE x4. Σύνολο 1x PCI, 3x PCIE x1, 1x PCIE x4, 1x PCIE x8 & 1x PCIE x16. Όταν τα 2 τελευταία slots είναι "απασχολημένα" τρέχουν και τα δύο σε x8 επειδή μοιράζονται τα ίδια lanes άρα και το ίδιο bandwidth. Να σημειωθεί όμως πώς εάν στο socket μπει επεξεργαστής SandyBridge στα 32nm τότε τα 3x PCI-E slots(x4/x8/x16) μετατρέπονται αυτόματα σε PCI-E 2.0. Με Ivy Bridge στα 22nm, τα 3 αυτά slots μετατρέπονται αυτόματα σε PCI-E Gen.3. AMD CrossFireX™ & NVIDIA SLI technology μπορούν να γίνουν και στις 2 μητρικές και ανάμεσα στα 2 κύρια PCIE Slots υπάρχει αρκετός χώρος για 3ple slot VGAs.
OnBoard Graphics, Sound & LAN
Όσον αφορά το δίκτυο η UP5 έχει το Intel GbE LAN chip (10/100/1000 Mbit), ενώ ή UP4 το Realtek GbE LAN chip (10/100/1000 Mbit). Περνώντας στα Onboard Graphics οι μητρικές βγάζουν μια έξοδο D-Sub, μια DVI-D με maximum ανάλυση 1920x1200(η οποία δεν υποστηρίζει σύνδεση με D-Sub με χρήση αντάπτορα) και μια θύρα HDMI με maximum ανάλυση 1920x1200. Την θέση του Display Port που έχουν αρκετές μητρικές που έχουμε δοκιμάσει στο παρελθόν έχουν πάρει 2 θύρες Thunderbolt που "τρέχουν" επάνω σε έναν Dual Channel Thunderbolt Controller της Intel με ονομασία DSL3510L. Οι δύο αυτές θύρες είναι συμβατές με mini-DisplayPorts και η μέγιστη ανάλυση που υποστηρίζουν είναι 2560x1600, ενώ όταν μια οθόνη είναι συνδεδεμένη επάνω στο CVI-D Port η MDP2 θύρα μπορεί να συνδεθεί μόνο με Thunderbolt Storage Devices (δίσκους). Τα τσιπάκια που είναι υπεύθυνα για τον ήχο είναι διαφορετικά. Έτσι η UP5 είναι εξοπλισμένη με το Realtek ALC898 codec με υποστήριξη για X-Fi Xtreme Fidelity® and EAX® Advanced HD™ 5.0 technologies, High Definition Audio, 2/4/5.1/7.1-channel καθώς και S/PDIF In/Out ενώ η UP4 είναι εξοπλισμένη με το Realtek ALC892 codec που υποστηρίζει High Definition Audio, 2/4/5.1/7.1-channel, S/PDIF Out & S/PDIF In.
Data Storage
Για την UP5 έχουμε 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1) , 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~5) και 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Ένα Marvell 88SE9172 chip είναι υπεύθυνο για 1 x SATA 6Gb/s connector (GSATA3 8) καθώς και 1 x eSATA 6Gb/s connector στο back panel που μπορούν να κάνουν RAID 0 και RAID 1.
Στην αντίπερα όχθη η UP4 έχει 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1), 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~SATA2 5), 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Και οι 2 μητρικές υποστηρίζουν RAID 0, RAID 1, RAID 5 και RAID 10.
USB/IEEE Connectivity
Εν έτη 2012 δεν νοείται μητρική με λίγες USB θύρες καθώς όλες πλέον οι συσκευές συνδέονται μέσω αυτού του προτύπου. Έτσι λοιπόν η "μεγάλη" μητρική του review μας υποστηρίζει μέσω του chipset 2 USB 3.0/2.0 ports (από τα εσωτερικά USB headers της μητρικής) και άλλα 6 USB 2.0/1.1 ports (2 από το back panel και άλλα 4 από τα εσωτερικά USB headers της μητρικής). Επιπλέον διαθέτει άλλα 2 VIA VL810 Hubs που υποστηρίζουν άλλα 8 USB 3.0/2.0 ports (4 από το backpanel και 4 από εσωτερικά headers). Με Windows XP δεν παίζουν καθόλου οι USB3.0 θύρες και λειτουργούν ως USB2.0. Σύνολο λοιπόν για την UP5 έχουμε 16 USB Ports από τα οποία 10 είναι USB3.0 και άλλα 6 USB2.0.
Πάμε να δούμε και την "μικρή" η οποία μέσω του Z77 υποστηρίζει 4 USB 3.0/2.0 ports (2 από το back panel και άλλα 2 από τα εσωτερικά USB headers της μητρικής) και άλλες 6 USB2.0/1.1 μέσω Header, ενώ τέλος μέσω ενός VIA VL800 Chip υποστηρίζει 4 USB 3.0/2.0 ports από το back panel της. Σύνολο 14 λοιπόν για την UP4, με 8 USB3.0 και 4 USB2.0. Επιπλέον, η UP5 μέσω ενός VIA VT6308 chip διαθέτει ένα IEEE 1394a port το οποίο είναι διαθέσιμο μέσω εσωτερικού header.
3D Power All Digital Power Engine
Ξεκινώντας με το τελευταίο, όλη η σειρά μητρικών της Gigabyte με Z77, επωφελείται από μια τεχνολογία που ονομάζεται All Digital Power Engine. Τι σημαίνει αυτό; Κάνοντας χρήση αποκλειστικά ψηφιακών ελεγκτών σημαίνει ότι είναι σε θέση να προσφέρει με μεγαλύτερη ακρίβεια στην παροχή ενέργειας στα πιο κύρια και ενεργοβόρα εξαρτήματα της μητρικής περιλαμβάνοντας ψηφιακούς ελεγκτές για τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών, το VTT και τις μνήμες που χωρίς αμφιβολία είναι τα πιο σημαντικά εξαρτήματα μιας μητρικής πλακέτας. Η τεχνολογία All Digital Engine διαθέτει ακριβείς Auto Voltage Compensation, τεχνολογία που ελέγχει σε πραγματικό χρόνο τον τρόπο παροχής της ενέργειας στα υποσυστήματα των μητρικών. Περνώντας στο 3D Power που η Gigabyte σημειώνει δίπλα του τα Digital Voltage, Frequency και το Phase Control, παρέχει στον χρήστη real time παρακολούθηση και προσαρμογή σε Ram, VTT και VSA με δυνατότητα καταγραφής αλλά και ρύθμισης διαφόρων συστημάτων όπως τα παρακάτω:
3D Power: Voltage Control
Οι παράμετροι του Voltage μπορούν να αλλαχθούν μέσω του 3D Power συμπεριλαμβανομένου και του CPU Load Line Calibration. Ρυθμίζοντας κάποιος το Load Line μπορεί να αποφύγει το Vdroop διατηρώντας τις τάσεις των υποσυστημάτων του στα επιθυμητά επίπεδα, άσχετα με την αύξηση τους. Το Over Voltage Protection μπορεί επίσης να ρυθμιστεί εκ νέου για να αλλάξει η default προστασία των CPU, IGP, VTT και Ram.
3D Power: Phase Control
Ο χρήστης μπορεί να καλιμπράρει το OCP - Over Current Protection - για τον επεξεργαστή, την μνήμη και τον ενσωματωμένο memory controller με σκοπό τα Phase να μπορούν να "στείλουν" περισσότερη ενέργεια σε αυτά όταν χρειαστεί.
3D Power: Frequency Control
Μέσω του International Rectifier PWM controller οι μητρικές της Gigabyte μπορούν να αλλάξουν την συχνότητα των PWM κάτι το οποίο μεταφράζεται πολύ απλά στο ότι τα CPU VRM μπορούν να προσφέρουν περισσότερη ενέργεια πιο γρήγορα απ' ότι σε default καταστάσεις.
EZ Smart Response
Η εφαρμογή EZ Smart Response της GIGABYTE είναι μια απλή εφαρμογή που επιτρέπει στους χρήστες να ρυθμίσουν γρήγορα και εύκολα στο σύστημά τους την τεχνολογία Intel Smart Response. Κατά το παρελθόν, η ενεργοποίηση της τεχνολογίας Intel Smart Response σήμαινε ότι ο χρήστης έπρεπε να μπει στο BIOS για να ρυθμίσει το σύστημα του για τη λειτουργία του RAID, η οποία στη συνέχεια απαιτεί μια πλήρη επανεγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος. Μόλις ολοκληρωνόταν η διαδικασία, τότε ο χρήστης έπρεπε να εγκαταστήσει την εφαρμογή Intel Rapid Storage, καθώς και να ρυθμίσει την τεχνολογία Intel's Smart Response. Το EZ Smart Response τα κάνει όλα αυτά αυτόματα, χωρίς ο χρήστης να προβεί σε κάποια περίπλοκη διαδικασία εγκατάστασης.
On/Off Charge
Οι μητρικές σειράς 7 είναι εξοπλισμένες με την τεχνολογία ON/OFF Charge που επιτρέπει όχι μόνο απλά να φορτίζετε από την USB θύρα της μητρικής σας τα iPhone, iPad ή iPod Touch σας αλλά να το κάνετε και με υψηλή ταχύτητα. Επιπλέον, η φόρτιση μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα κι όταν ο Η/Υ είναι κλειστός.
Intel Rapid Start
Η τεχνολογία Intel Rapid Start εκκινεί τον Η/Υ ταχύτερα ακόμη και από πλήρη αδράνεια. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες θα είναι σε θέση να βιώσουν σχεδόν μηδενική κατανάλωση ρεύματος από τον υπολογιστή τους, αλλά παράλληλα είναι σε θέση να επανέλθουν στα Windows 7 σε μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να χρειάζεται ο υπολογιστής να περάσει ξανά από μια πλήρη εκκίνηση συστήματος. Με την τεχνολογία Intel Rapid Start η προηγούμενη κατάσταση του συστήματος συνεχίζεται όπως ακριβός ήταν πριν, έτσι οι εφαρμογές είναι ακόμα στην ίδια κατάσταση και τα δεδομένα τους ανέπαφα.
Intel Smart Connect
Με την τεχνολογία Intel Smart Connect σημαίνει ότι τα email σας, οι αγαπημένες σας εφαρμογές, και τα κοινωνικά δίκτυα εν ελληνιστί Facebbok/Twitter/Google + κτλ διατηρούνται συνεχώς ενημερωμένα αυτόματα ακόμη και όταν το σύστημα είναι σε αδράνεια. Δεν χρειάζεται να περιμένετε για τα τελευταία νέα ή τις ενημερώσεις των φίλων σας να παραδοθούν, απλά πατήστε το κουμπί λειτουργίας και θα είστε ενήμερος και έτοιμος να ξεκινήσετε. Τέλος ο συγχρονισμός στο Cloud είναι αυτόματος και δεν απαιτεί καμία χειροκίνητη ενέργεια.
BIOS Tools
Dual BIOS
Οι μητρικές που υποστηρίζουν Dual BIOS έχουν δύο onboard BIOS. Το κύριο και το back up. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτό που λειτουργεί είναι το κύριο BIOS, σε περίπτωση όμως που γίνει corrupt ή καταστραφεί, στο επόμενο boot αναλαμβάνει το back up να εκκινήσει την μητρική και αντιγράφει το BIOS στο κύριο! Κατά την επόμενη εκκίνηση, το κύριο BIOS πάλι παίρνει την θέση του back up και γίνεται η καρδιά του συστήματος.
@BIOS
Το @BIOS είναι μια εφαρμογή που μέσω δικτύου κατεβάζει το τελευταίο BIOS για την εκάστοτε μητρική και επιτρέπει την αναβάθμισή του μέσα από τα Windows, απλά, εύκολα και γρήγορα.
Q-Flash
Το Q-Flash είναι μια εφαρμογή που είναι ενσωματωμένη στο BIOS και επιτρέπει να κάνετε αναβάθμιση του μέσω BIOS χωρίς να χρειάζεται να το κάνετε μέσα άπω Windows ή MS-DOS.
Xpress Recovery2
Το Xpress Recovery2 είναι ένα utility το οποίο σας επιτρέπει να συμπιέζετε και να κάνετε back up όλα τα δεδομένα του συστήματός σας και εν συνεχεία να τα κάνετε restore. Υποστηρίζει NTFS, FAT32 καθώς και FAT16 file systems. Μπορεί να κάνει back up και restore τόσο σε SATA όσο και σε PATA δίσκους. Η Gigabyte προτείνει το back up να γίνει αμέσως μετά την εγκατάσταση των windows και των drivers και να υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος στον δίσκο της τάξης των 10GB. Δεν υποστηρίζει back up από USB Flash Drive, από RAID, από GPT Partitions και από δίσκους μεγαλύτερους των 2.2TB.
EasyTune 6
Το Easy Tune 6 είναι η εφαρμογή που θα βοηθήσει όλους τους άπειρους υποψήφιους υπερχρονιστές! Για την ακρίβεια, μέσω του Easy Tune 6 μπορείτε να κάνετε overclocking/overvoltage καθώς και να πειράξετε αρκετά άλλα settings γύρω από το overclocking του επεξεργαστή, των μνημών, της κάρτα γραφικών σας καθώς και να "σκαλίσετε" τις ρυθμίσεις των ανεμιστήρων σας και να κάνετε monitoring σε όλους τους αισθητήρες της μητρικής σας σε περιβάλλον windows!
eXtreme Hard Drive (X.H.D)
Με το Gigabyte eXtreme Hard Drive μπορείτε εύκολα και γρήγορα να κάνετε configure ένα RAID0 όταν θέλετε να προσθέσετε έναν νέο δίσκο. Ουσιαστικά, με το πάτημα ενός κουμπιού και μόνο μπορείτε να βάλετε έναν ή και περισσότερους δίσκους στο ήδη υπάρχον array.
Auto Green
Μια ακόμα έξυπνη εφαρμογή από την Gigabyte. To Auto Green έχει ένα δικό του menu που μπορείτε απλά και γρήγορα να "παίξετε" με επιλογές γύρω από τα διάφορα system power savings της μητρικής σας μέσω bluetooth από κάποιο κινητό τηλέφωνο ή smartphone. Όταν το κινητό βγει εκτός εμβέλειας από την κεραία της μητρικής, αυτόματα ο υπολογιστής ενεργοποιεί όλα τα custom system power saving options που έχετε επιλέξει!
Q-Share
Το Q-Share είναι ένα "εργαλείο" που έχει αναπτυχθεί από την ίδια την Gigabyte και όπως καταλαβαίνετε από την ίδια την λέξη έχει να κάνει με τον διαμοιρασμό δεδομένων ανάμεσα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές που ανήκουν στο ίδιο δίκτυο.
Σε αυτή την σελίδα θα έπρεπε να αναλύσουμε και το Ultra Durable 5 αλλά επειδή είναι κάτι καινούριο και αναφερόμαστε σε αυτό για πρώτη φορά, θα του αφιερώσουμε όλη την επόμενη σελίδα...
Ultra Durable 5
Η ονομασία Ultra Durable έχει πλέον γίνει trademark της Gigabyte. Οι συγκεκριμένες μητρικές που δοκιμάζουμε σε αυτό εδώ το review αποτελούν προϊόν της ολοκαίνουριας σειράς Ultra Durable 5. Με απλά λόγια θα λέγαμε πως το Ultra Durable είναι ένα "σύμπλεγμα" υλικών και τεχνολογιών που έχει ξεκινήσει η Gigabyte να εξελίσσει από το 2006 (βάζοντας τότε απλά σε όλες της τις μητρικές Solid Capacitors) και έχουμε φτάσει πλέον εν έτη 2012 στο Ultra Durable 5. Κάθε νέα σειρά που κυκλοφορούσε χρησιμοποιούσε τις τεχνολογίες και τα υλικά των προηγούμενων σειρών, προσθέτοντας όμως πάντα και κάτι καινούριο! Για την Ultra Durable 5 θα σας γράψω απλά την λέξη IR3550, θα την εξηγήσουμε παρακάτω και θα την αναλύσουμε εξ'ολοκλήρου στην επόμενη σελίδα. Για το ποιες μητρικές ανήκουν στην συγκεκριμένη σειρά μπορείτε να γυρίσετε στην πρώτη παράγραφο της πρώτης σελίδας και να το δείτε.
2x Copper & Glass Fabric PCB
Το 2x Copper PCB πρωτοεμφανίστηκε πίσω στο 2008 παρέα με την σειρά Ultra Durable 3. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά τα layers της μητρικής έχουν 2 φορές περισσότερη ποσότητα χαλκού από μια παραδοσιακή μητρική, τόσο για τη ενέργεια όσο και τη γείωση της. Μειώνει δραματικά την θερμοκρασία του συστήματος με την παροχή μιας πιο αποτελεσματικής διάδοσης της θερμότητας από τις κρίσιμες περιοχές της μητρικής, όπως η ζώνη του επεξεργαστή, διαμέσου πάντα του PCB. Το 2x Copper PCB μειώνει επίσης την αντίσταση του κυκλώματος κατά 50%, η οποία βοηθά στη μείωση του ηλεκτρικού θορύβου και μειώνει περαιτέρω τις θερμοκρασίες των εξαρτημάτων. H χρήση δύο ουγγιών χαλκού παρέχει βελτιωμένη ποιότητα σήματος και χαμηλότερη EMI (ηλεκτρομαγνητική παρεμβολή), παρέχοντας καλύτερη σταθερότητα συστήματος και μεγαλύτερα περιθώρια στο overclocking. Το πάχος των 2 Copper Layer μαζί είναι 0.070mm.
Με την τεχνολογία Glass Fabric, μειώνεται το μέγεθος του χώρου μεταξύ των ινών ύφανσης του PCB και καθιστά πιο δύσκολο για την υγρασία να διεισδύσει μέσα σε αυτό σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μητρικές πλακέτες. Αυτό προσφέρει πολύ καλύτερη προστασία από βραχυκυκλώματα και δυσλειτουργίες του συστήματος που προκαλούνται από υγρασία και άλλες παρόμοιες συνθήκες.
IR3550 PowIRstage & High Capacity Ferrite Core Chokes
Σημείωση: Τα Electrostatic Protection, Power Failure Protection καθώς και High Temperature Protection που είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ultra Durable 4 ισχύουν και στο Ultra Durable 5...πάμε να δούμε όμως τι είναι αυτό το περιβόητο IR3550 PowIRstage που είναι το new kid on the block!
IR3550 λοιπόν είναι τα ολοκαίνουρια MOSFET από την International Rectifier που εξοπλίζουν όλες τις Ultra Durable μητρικές! Είναι rated στα 60A και έχουν 90% efficiency στα 50Α. Ένα απλό MOSFET αποτελείται από 4 ICs. 1 high-side, 2 low-side και το driver MOSFET και είναι κολλημένα επάνω στο τελευταίο layer της μητρικής, συνήθως το ένα δίπλα στο άλλο. Τα IR3550 εσωκλείονται μέσα σε ένα σώμα από χαλκό και γι'αυτό ο σχεδιασμός τους ονομάζεται Single Package Design. Τα απλά ονομάζονται Multi Chip Design για τον λόγο που εξηγήσαμε παραπάνω. Εσωτερικά συνδέονται με χρυσό και φυσικά για να μπορούν να λειτουργούν στα 60A συνοδεύονται από ειδικά σχεδιασμένα για την Gigabyte chokes από φερίττη τα οποία και αυτά είναι rated στα 60A. Τα PWM είναι ψηφιακά επίσης σχεδιασμένα και κατασκευασμένα από την International Rectifier.
Με όλα τα παραπάνω μαζί τα MOSFET λειτουργούν έως και 60C ψυχρότερα και ίσως σε απλή χρήση δεν έχουν καθόλου ανάγκη για ψύξη.
Επειδή σίγουρα θα έχετε πολλές απορίες σχετικά με την τελευταία παράγραφο, πάμε να την υπεραναλύσουμε στην επόμενη σελίδα που ταιριάζει πιο πολύ για να μην μπούμε σε τεχνικές λεπτομέρειες σε αυτήν εδώ την σελίδα...
Εάν έχετε διαβάσει τις προηγούμενες σελίδες και παρατηρήσετε τα παραπάνω 2 layout - αριστερά της Gigabyte Z77X-UP4 TH και δεξιά της Gigabyte Z77X-UP5 TH - θα σας φανεί πιο εύκολο να κατανοήσετε τις διαφορές! Αρχικά είναι αυτονόητο πως αυτές οι δύο μητρικές είναι βασισμένες επάνω στο ίδιο PCB με τα ίδια ακριβώς Layer. Η θέση του socket, των Ram Slots, του chipset, όλων τον PCIe/PCI Slot, της τροφοδοσίας, του mSata Connector, των Sata Slot και των των Pin Header είναι στα ίδια σημεία! Προχωρώντας στα ολοκληρωμένα, όπως θα έχετε δει από τον πίνακα χαρακτηριστικών η UP5 είναι πιο φορτωμένη και επάνω στο layout της θα δείτε πως υπάρχουν κάποια παραπάνω όπως ένα Marvell 88SE9172 υπεύθυνο για τα έξτρα SATA 6Gb/s & eSATA 6Gb/s connector επάνω από το 2ο PCIe Slot, ένα δεύτερο VIA VL810 κάτω δεξιά που είναι υπεύθυνο για τα παραπάνω USB 3.0/2.0 ports μέσω των εσωτερικών USB Header, το codec του ήχου έχει μεταφερθεί λίγο πιο πάνω από την UP4 επειδή την θέση του έχει πάρει ένα VIA VT6308 chip που βγάζει ένα IEEE 1394a port, η μπαταρία στην UP4 είναι κάτω δεξιά ενώ στην UP5 κάτω από την πρώτη PCIe θύρα, οριζόντια κοιτάζοντας το κάτω μέρος των μητρικών θα έχετε παρατηρήσει πως η UP5 είναι πιο φορτωμένη με Pin Headers ενώ διαφορετικές είναι και οι θέσεις κάποιων από τα System Fans που και στις δύο μητρικές είναι 4 στον αριθμό τους!
Τέλος, η UP5 πάνω ακριβώς από τις Sata θύρες έχει ένα ATX4P Power Connector σε περίπτωση που γεμίσουν όλες οι PCI-E θύρες και χρειάζεστε βοήθεια με την παροχή ρεύματος σε όλες τις γραμμές aka 12V/5V & 3.3V!
Πάμε τώρα στα "χωροταξικά". Το socket είναι πολύ κοντά στα Dimm Slots εκ των δεξιά και έτσι ξεχνάμε ογκώδες ψύκτρες με διπλά fan παρέα με μνήμες με ψηλές ψύκτρες, κάτι που συναντάμε σε πολλές καινούριες μητρικές. Από την άλλη η ψύκτρα για τα VRM είναι αρκετά κοντή και έτσι η ψύκτρα που βάλαμε για τις δοκιμές τοποθετήθηκε με το fan από αριστερά.
Ανάμεσα στα δύο πρώτα PCIe Slots υπάρχει αρκετός χώρος σε περίπτωση που ο υποψήφιος αγοραστής θέλει να βάλει δύο κάρτες με triple slot cooler! Προφανώς όμως θα χάσει τόσο τις ενδιάμεσες όσο και τις κάτω από την δεύτερη PCIe θύρες!
Το PCB είναι μαύρο ματ χρώμα όπως μας έχει συνηθίσει τελευταία η Gigabyte, όλα τα πλαστικά slots είναι επίσης μαύρο χρώμα εκτός από μερικές λεπτομέρειες που είναι σε άσπρο αλλά δεν προκαλούν "αντιδράσεις" ενώ τέλος οι ψύκτρες είναι και αυτές μαύρες. H UP5 έχει κάτι όμως που η UP4 δεν τα έχει! a. Post Code Display (όχι και σε τόσο βολικό σημείο αφού είναι μεταξύ μνημών και 24-Pin Molex), b. Power Button (σε πολύ καλό σημείο) και τέλος c. measuring points για 8 διαφορετικά πράγματα (σε πραγματικά καλό σημείο αφού από εκεί δεν περνάνε ούτε καλώδια ούτε τίποτα)!
Στα παραπάνω διαγράμματα μπορείτε να δείτε από που και προς που δίνει πληροφορίες κάθε υποσύστημα επάνω στις δύο μητρικές των δοκιμών μας! Όπως βλέπετε, το Chipset δουλεύει υπερωρίες για να κρατάει τα πάντα "ζωντανά" και σε επικοινωνία μεταξύ τους!
Αφού εξηγήσαμε όλα τα απλά και τα οπτικά εμφανή σημεία των μητρικών, σειρά έχει κάτι από τα πιο βασικά πράγματα που πολλές φορές το περνάμε επιλεκτικά χωρίς εξηγήσεις! Μα φυσικά μιλάμε για το CPU Voltage Regulator! Πάμε να συμπληρώσουμε τις επεξηγήσεις από την σελίδα που αναλύσαμε το Ultra Durable 5 και να δούμε τι πραγματικά κάνει!
Σε όλες τις συσκευασίες μητρικών της σειράς UP αλλά και σε όλες τις ειδήσεις Ελληνικές και μη θα έχετε δει πως παντού υπάρχει η λέξη IR3550. Τι είναι άραγε αυτό;
Τα IR3550 είναι τα "τσιπάκια (ICs)" που χρησιμοποιεί η Gigabyte για τις 8 φάσεις του επεξεργαστή. Ολόκληρη η ονομασία τους είναι IR3550 PowIRstage ICs και είναι τα highest rated ICs - 60A - στην βιομηχανία ηλεκτρονικών, κατασκευασμένα από την International Rectifier. Δύο IR3550 PowIRstage ICs χρησιμοποιούνται επίσης για της φάσεις της iGPU, ενώ για το VTT/IMC χρησιμοποιούνται δύο PowerPAK MOSFETs. Όσον αφορά τα Inductors - αυτά που εμείς λέμε chokes - είναι κατασκευασμένα από φερίτη. Κατά κοινή αποδοχή, οπτικά είναι πανέμορφα και με την χρήση ενός κεραυνού σχεδιάζουν καλλιτεχνικά ένα "P". Παρ'όλα αυτά ή χρήση τους δεν προορίζεται προς επίδειξη ομορφιάς αλλά έχουν απίστευτα καλό DCR και 60A Isat Ratings, που είναι και το υψηλότερο που υπάρχει από κάθε άλλη μητρική! Όλα τα παραπάνω μαζί, μαζί με το 2X Copper PCB είναι ικανά να λειτουργούν και να παράγουν 60°C λιγότερους από τις παραδοσιακές μητρικές που δεν έχουν τίποτα από αυτά.
Έτσι λοιπόν, με αρκετό χαλκό στα layer του PCB, MOSFET rated αλλά και πραγματικά ικανά να αντέξουν 60Α αλλά και Chokes των 60A, μπορούμε να έχουμε πραγματικά 60Α ανά VRM Phase. Φυσικά, κανένας επεξεργαστής τελευταίας γενιάς δεν μπορεί να "τραβήξει" 480A (8*60A) αλλά ο λόγος που η Gigabyte χρησιμοποιεί αυτά τα high end components είναι για να μην ζεσταίνονται τα VRM. Στην πραγματικότητα, ακόμα και hardcore bench sessions τα VRM δεν χρειάζονται καθόλου ψύξη όπως σε άλλες μητρικές, ενώ σε απλή χρήση, ακόμα και οι ψύκτρες που έχουν τοποθετηθεί επάνω τους μάλλον καλύπτουν το αισθητικό κομμάτι του συνόλου της μητρικής και όχι πραγματικές ανάγκες ψύξης. Το συγκεκριμένο πράγμα μας το είχε πει και PM της Gigabyte στην Computex 2012, αλλά μας φαινόταν παράλογο!
Σε αυτό το σημείο θέλω να εμβαθύνω αρκετά στα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός MOSFET και πιο συγκεκριμένα στου IR3550 PowIRstage.
Κάθε MOSFET σε φάση είναι πάντα μέρος ενός PoweStage. Ένα κλασσικό Powerstage συνήθως αποτελείται από 1 high-side MOSFET και μια δίοδο. Επειδή η τεχνολογία έχει προχωρήσει, στις καλές μητρικές η δίοδος έχει αντικατασταθεί από 2 low-side MOSFETs. Αυτά τα 3 μαζί με το Driver IC ή αλλιώς τον driver του MOSFET αποτελούν το PowerStage. Αυτά συνήθως είναι το ένα δίπλα στο άλλο και γι'αυτό το ονομάζουμε Multi Chip Design (πολλά chip μαζί). Από την άλλη, το IR3550 εσωκλείει μέσα σε ένα σώμα από χαλκό 1 high-side,2 low-side και το driver MOSFET και γι'αυτό το ονομάζουμε Single Package Design.
Τι το μοναδικό έχει το IR3550 πέρα του Single Package Design? Είναι ότι καλύτερο υπάρχει αυτή την στιγμή για High Output AIO Powerstages. Και πάμε να εξηγήσουμε το γιατί.
Τα περισσότερα MOSFET που είναι σχεδιασμένα για 50Α+ έχουν 2 περιορισμούς. Ο ένας είναι η ψύξη και ο άλλος είναι η φυσική τους σχεδίαση. Το πρόβλημα τους είναι πως η απώλεια ενέργειας είναι μεγάλη, οπότε το MOSFET χρειάζεται να ψύχεται κατάλληλα (αρκετά & ενεργά). Όλοι οι κατασκευαστές έχουν λίστα για τα MOSFET που κατασκευάζουν όσον αφορά την τάση που μπορούν να αποδώσουν σε σχέση με την θερμοκρασία και την απώλεια ενέργειας.
Τα IR3550 μπορουν να αποδόσουν 60Α με μόλις 10W, και αυτό είναι ιδιαίτερα ενυπωσιακό στην εξέλιξη των components για μητρικές πλακέτες εάν σκεφτεί κανείς πως τα κλασσικά high-side MOSFET aka LF-PAK MOSFET 7030AL που είναι τοποθετημένα σε πολλές high end μητρικές μπορούν να αποδώσουν 68A αλλά με 62.5W και σε θερμοκρασία 25C, πράγμα που δεν γίνεται να συμβεί ποτέ γιατί πολύ απλά θα έπρεπε επάνω σε κάνε MOSFET να είχαμε τοποθετημένη μια ψύκτρα για επεξεργαστή με δυνατό ανεμιστήρα.
Εάν το σκεφτείτε και κάνετε τις πράξεις, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε 6x IR3550 60Α με την ίδια κατανάλωση του ενός LF-PAK MOSFET 7030AL ΑΛΛΑ με 6 φορές επάνω την απόδοση του! Vice Versa, σύμφωνα με το datasheet του 7930AL, με 10W σε αυτό το MOSFET θα μπορούσαμε να πάρουμε μόλις 27Α στις ίδιες συνθήκες με ένα IR3550. Κάνοντας μια τελευταία πράξη, το IR3550 είναι 2 φορές και κάτι ψιλά πιο αποδοτικό από τον προκάτοχο του!
Δεν έχουμε μιλήσει όμως ακόμα για το efficiency. Το IR3550 έχει 90% efficiency στα 50Α. Το καλύτερο DrMOS (Vishay SiC780) που είναι rated στα 50A έχει 90% efficiency στα 35Α. Δεν τίθεται λοιπόν κανένας λόγος για σύγκριση. Το μοναδικό MOSFET που πλησιάζει κάπως το IR3550 και εξοπλίζει μερικές μητρικές είναι το DirectFET που είναι επίσης κατασκευασμένο από την International Rectifier και σε πολλά σημεία έχουν κοινές τεχνολογίες όπως ότι το κύριο σώμα είναι κατασκευασμένο από χαλκό άρα το ρεύμα περνάει μέσα από το low-side MOSFET απευθείας και όχι μέσα από το PCB πράγμα που σημαίνει πως η τάση εξόδου συναντάει λιγότερη αντίσταση και είναι πιο "καθαρή", καθώς επίσης και καλύτερα επαγωγή θερμότητας. Χρησιμοποιούν και τα δύο εσωτερικές συνδέσεις από χρυσό, πράγμα που βοηθάει στο να παίρνουν καλύτερο σήμα από το IC Driver τα high/low FETs καθώς και πολλά κοινά στον σχεδιασμό στην επιφάνεια εξόδου τάσης.
Τέλος, για να μην μπερδεύεστε, το IR3550 δεν είναι ένα DrMOS. Το DrMOS είναι ένα spec σχεδιασμένο από την Intel για ένα AIO PowerStage. Με απλά λόγια το DrMOS είναι ένας τύπος PowerStage και δεν είναι όλα τα PowerStages DrMOS. Η Texas Instruments, η Volterra αλλά και η International Rectifier έχουν δικά τους AIO PowerStages τα οποία δεν είναι DrMOS. Το DrMOS έχει τον δικό του σχεδιασμό και τα δικά του πρωτόκολλα και όλα τα υπόλοιπα AIOs αποτελούν την εξέλιξη του αλλά με σχεδόν τελείως διαφορετικό design.
Τελευταία σημείωση για το "παντοδύναμο" IR3550. Είναι κατασκευασμένο για να συνεργάζεται με τα IR PWM, συμπεριλαμβανομένων των CHiL PWMs. Τι είναι τα PWMs; Ολοένα και περισσότερα power options βλέπουμε στα BIOS των πιο καινούριων μητρικών τα οποία φυσικά μπορούν να πάρουν πολλά values. Τα Digital PWMs είναι υπεύθυνα στο να δίνουν στον χρήστη τον έλεγχο των διαφορετικών πτυχών των PWM/VRM που είναι τοποθετημένα επάνω σε κάθε μητρική. Το PWM είναι το chip το οποίο ελέγχει το VRM, οπότε είναι σαν να "μιλάει" με τον επεξεργαστή στις καινούριες πλατφόρμες. Στα Digital PWMs, το PWM έχει on-board NVM (NonVolatile Memory) η οποία μπορεί να αποθηκεύει Profiles και να κάνει Update. Με λίγα λόγια ο απόλυτος έλεγχος των PWM καταλήγει στον απόλυτο έλεγχο όλων των VRM από τον χρήστη! Για την ιστορία και για να αλλάξουμε θέμα, η ASUS χρησιμοποιεί Chil Digital PWM ενώ η Gigabyte International Rectifier Digital PWM. Η International Rectifier στις 25 Φεβρουαρίου 2011 αγόρασε την Chil και η 2η ξεκίνησε να παράγει Digital PWMs. Τα Chil και τα IR Digital PWMs ουσιαστικά είναι κλώνοι, οπότε τα settings τους είναι τα ίδια αλλά η κάθε μία τα ονομάζει διαφορετικά.
Τώρα που καλύψαμε τα πάντα που αφορούν τα MOSFET, θα περάσουμε στα Inductors τα οποία και αποτελούν ένα τεράστιο μέρος στην επίτευξη των 60A ανά phase και χωρίς αυτά τα IR3550 δεν θα ήταν ικανά από μόνα τους να τα βγάλουν εις πέρας. Τα Inductors ή Chokes είναι αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες και έχουν πάνω τους σχεδιασμένο έναν κεραυνό. Είναι επίσης rated στα 60A και είναι ειδικά σχεδιασμένα για την Gigabyte. Το σωστό DCR, μαζί με την κατάλληλη επαγωγή θερμότητας και το current rating (A) συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα τόσο "δυνατό" inductor που θα μπορούσε να συνεργαστεί τέλεια με τα MOSFET. Κάτω από τους "κεραυνούς" κρύβονται τα IR3563 που για πρώτη φορά χρησιμοποιεί η Gigabyte και είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούν ένα πραγματικό/μοναδικό 8-Phase PWM για να τροφοδοτήσουν το 8-Phase VRM των μητρικών τους. Τώρα θα μου πείτε και με το δίκιο σας πως οι 8 φάσεις δεν είναι κάτι το μοναδικό, ούτε το πρωτοποριακό και πολλές μητρικές το έχουν ήδη, εδώ και πολύ καιρό. Λάθος! Πρώτα απ'όλα μια μητρική χρειάζεται πολλαπλά outputs από ένα PWM για να "οδηγήσει" διαφορετικά voltage outputs και ο λόγος που είναι σχεδιασμένα με πολλαπλά outputs τα PWM είναι για να εξοικονομούν χρήματα οι εταιρίες! Εάν κάθε PWM Output έλεγχε μόνο ένα Voltage Outpute θα χρειαζόμασταν άλλο ένα PCB γεμάτο PWMs για να ελέγχουμε ότι ελέγχουμε τώρα στις μητρικές μας.
Αυτός είναι και ο λόγος που η UP5 έχει περισσότερα Digital PWMs από την UD5H. Το CPU VCore PWM είναι ένα 8+0 Phase PWM όπου και οι 8 φάσεις χρησιμοποιούνται γι'αυτό και μόνο. Για παράδειγμα η Asus Maximus V Gene και η Asrock Z77 Extreme4 χρησιμοποιούν 4 φάσεις και τις διπλασιάζουν, κάνοντάς τις 8. Όταν διαβάζουμε Press Release ή Tech Spec μητρικών βλέπουμε πως αναγράφουν πόσα phases χρησιμοποιούν για κάθε τι επάνω τους. Για παράδειγμα το IR3567 που υπάρχει επάνω σε μερικές Gigabyte μητρικές γράφει 6+2, το CHL3828 που υπάρχει σε μερικές ASUS γράφει 7+1 και το ISL6367 που είναι επάνω σε μερικές Asrock γράφει 6+1. Αυτό γίνεται επειδή όλες οι φάσεις χρειάζονται το ίδιο output, οπότε και δεν μπορεί κάποιος να πει στο IR3567 που είναι 6+2 να δώσει 4 φάσεις στον επεξεργαστή και άλλες 4 στην iGPU. Είναι 6 για τον επεξεργαστή και 2 στην iGPU.
Το IR3563A είναι ένα πραγματικό ψηφιακό PWM, ενσωματώνοντας τεχνολογία αιχμής από την International Rectifier. Αυτό το PWM είναι ίσως το καλύτερο VRD12.5 PWM που κυκλοφορεί επάνω σε μητρικές αυτή την στιγμή, με σχεδιασμό πρωτοκόλλου VRD12 αλλά και VRD12.5, καθώς και ενσωμάτωση πολλών παροδικών αλγορίθμων για την ορθή και αποτελεσματική παροχή ρεύματος στον επεξεργαστή ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Το όφελος περισσότερων πραγματικών φάσεων: Μα γιατί αυτό παίζει ρόλο αφού όλο και περισσότερα components βοηθάνε στον να μειώνεται η θερμοκρασία καθώς και το workload που χρειάζεται να γίνει ακόμα και όταν διπλασιάζουμε τις φάσεις εικονικά;
Η απάντηση είναι ότι η αύξηση των πραγματικών φάσεων καταλήγει σε όφελος υπέρ των επιδόσεων. Πρώτα απ 'όλα κάθε φάση θα αλλάξει μόνο 1/8 του κύκλου, μετά από την επόμενη που είναι πριν από την συγκεκριμένη, αντί του 1/4 του κύκλου σε σύγκριση με 4 φάσεις που έχουν διπλασιαστεί εικονικά σε 8, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε φάση κάνει λιγότερη δουλειά ανά κύκλο όταν υπάρχουν περισσότερες πραγματικές φάσεις! Επίσης υπάρχει ένα interleaving affect που προκαλείται από αυτή την προσθήκη ανά κύκλο των φάσεων. Μειώνει το συνολικό ripple amplitude (πλάτος κυμάτωσης) αυξάνοντας τη ripple frequency (συχνότητα κυμάτωσης). Έχοντας 8 πραγματικές φάσεις καταλήγει σε μία συνολική συχνότητα κυμάτωσης 8 φορές μεγαλύτερη από εκείνη οποιασδήποτε ενιαίας φάσης, ωστόσο θα αυξάνει 4 φορές περισσότερο την συχνότητα κυμάτωσης σε περίπτωση 8 εικονικών φάσεων (δηλαδή 4 πραγματικών).
Αυτό σημαίνει πως εάν είχαμε 2 ακριβώς ίδια VRMs, ένα με διπλάσιες εικονικές φάσεις και ένα χωρίς, το δεύτερο θα είχε πολύ υψηλότερη συχνότητα κυμάτωσης και έτσι πολύ χαμηλότερη κυμάτωση ρεύματος, το οποίο είναι αυτό που πάντα θέλουμε να κρατάμε όσο το δυνατόν πιο χαμηλό. Έτσι, ο κυματισμός εξόδου και ο θόρυβος από το VRM θα μειωθεί σημαντικά όταν έχουμε 8 πραγματικές φάσεις. Φυσικά, αυτή η επίδραση θα μειώσει το κυματισμό από ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό όταν αυξάνεται από 4 σε 6 φάσεις απ'ότι όταν αυξάνεται από 6 σε 8 φάσεις.
Τόσο οι μνήμες όσο και η iGPU τροφοδοτούνται από ένα IR3570 το οποίο είναι ένα 3+2 Digital Phase PWM αλλά μόνο 2+2 φάσεις χρησιμοποιούνται. Οι 2 φάσεις για την μνήμη συνδέονται επάνω σε έναν διπλό IC Driver - τον IR3598 - ο οποίος ελέγχει 2 σετ Rensas K03B7 για τα high-side και 1 K0393 για τα low-side. Κάθε φάση είναι σχεδιασμένη για 30A. Ένα δεύτερο IR3570 PWM είναι υπεύθυνο για τα VCCIO(VTT)/VCCSA(IMC) καθώς και το PCH. H UP4 χρησιμοποιεί 6 φάσεις για τον επεξεργαστή, 2 για τον memory controller και 2 για τα PCI-Express/DMI Interfaces, οπότε έχουμε config 6+2+2 για την μικρή.
Τέλος, στα της κάρτας ήχου, η Z77X-UP5 TH είναι εξοπλισμένη με ένα 110 dB SNR Realtek ALC898 παρέα με 2 audio amplifiers ένα για την optical S/PDIF Out connector στο πίσω μέρος της μητρικής και ένα για το εσωτερικό header που βγάζει ήχο στο front panel τα οποία ελέγχονται από δύο T.I. DRV632 AMPs/Line Drivers. Η Z77X-UP4 TH είναι εξοπλισμένη με ένα 97dB SNR Realtek ALC892 codec. Παρ'όλα αυτά επάνω στο PCB είναι τυπωμένο 108dB το οποίο σύμφωνα με την Gigabyte είναι λάθος και θα αλλάξει στις επόμενες revision της μητρικής!
Καθώς είναι το πρώτο μας review με προϊόν που έχει θύρα Thunderbolt, θεωρώ σωστό να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή γι'αυτό. Η Intel λοιπόν παρουσίασε για πρώτη φορά την τεχνολογία Thunderbolt (στα Ελληνικά σημαίνει κεραυνός) με την ονομασία Light Peak στο Intel Developer Forum το 2009 χρησιμοποιώντας μία πρωτότυπη μητρική από Mac Pro για να τρέξει 2 1080p video streams μαζί με συσκευές δικτύου και αποθήκευσης πάνω σε ένα οπτικό καλώδιο 30 μέτρων το οποίο είχε μονταρισμένες "άκρες" από USB. Το όλο σύστημα "κατευθυνόταν" από μία πρωτότυπη PCI Express κάρτα με δύο optical buses τα οποία τροφοδοτούσαν 4 ports!
Το Thunderbolt λοιπόν - με την κωδική ονομασία Light Peak - είναι ένα interface για την σύνδεση περιφερειακών συσκευών σε έναν Η/Υ μέσω ενός expansion bus. Το Thunderbolt αναπτύχθηκε από την Intel και εισήχθηκε στην αγορά με την τεχνική συνεργασία της Apple. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην αγορά στις 24 Φεβρουαρίου 2011 με τα νέα MacBook Pro που κυκλοφόρησαν εκείνη την ημέρα και η θύρα ήταν - και είναι - ακριβώς η ίδια με το Mini DisplayPort. Αν και το εμπορικό σήμα (trademark) του ThunderBolt καταχωρήθηκε από την Apple, τα πλήρη δικαιώματα ανήκουν στην Intel, η οποία με την σειρά της ξεκίνησε να το ενσωματώνει και σε άλλες συσκευές.
Περνώντας στην Gigabyte τώρα, αρχές Ιουλίου ανακοίνωσε τις μητρικές της σειρά UP που ήταν και οι πρώτες πλήρως certified από την Intel μητρικές που φέραν τεχνολογία Dual ThunderBolt. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως ο χρήστης μπορεί να συνδέσει επάνω τους μέχρι 12 συσκευές συν τρεις οθόνες (daisychain), με ταχύτητες διαμεταγωγής δεδομένων που μπορούν να μεταφέρουν 1TB μέσα σε μόλις 5 λεπτά! Είναι δηλαδή το ταχύτερο πρότυπο σύνδεσης μέχρι στιγμής με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα.
Γίνεται αμέσως κατανοητό λοιπόν, ότι πλέον μπορείτε να επεκτείνετε την ευελιξία και συνδεσιμότητα που σας παρέχει ο ηλεκτρονικός σας υπολογιστής με την χρήση μόνο ενός ειδικευμένου καλωδίου - που προς το παρόν είναι πανάκριβο - και σαν αποτέλεσμα θα μειώσετε τον χρόνο μεταφοράς αρχείων στο ελάχιστο, θα εξαλείψετε το lag σε streams ή multi monitor παρουσιάσεις και επίσης θα έχετε ταχύτητες που αγγίζουν τα 10Gbps από αλλά και προς τις PCIe τις DisplayPort θύρες. Στην παρακάτω εικόνα μπορείτε να δείτε πως ακριβώς δουλεύει το ThunderBolt.
Πιο συγκεκριμένα και πιο τεχνικά, όσον αφορά το κύκλωμα του Dual Port ThunderBolt τόσο στην Z77X-UP4 TH όσο και στην Z77X-UP5 TH δεν αποτελείται από ένα και μόνο "τσιπάκι". Πάμε να το αναλύσουμε ένα προς ένα:
Ο ThunderBolt Controller καθώς και οι θύρες τροφοδοτούνται από ένα Single Phase VRM, ο οποίος με την σειρά του τροφοδοτείται από ένα Richtek RT8120 Single phase PWM με ενσωματωμένους drivers. Τα MOSFET είναι της PowerPAk.
Δυστυχώς - και σας ζητάμε συγνώμη - δεν καταφέραμε να έχουμε στην ώρα μας κάποιον ThunderBolt δίσκο για να κάνουμε δοκιμές και να σας τις παρουσιάσουμε, αλλά θα επανέλθουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αποκτήσουμε συσκευή με Thunderbolt θύρα. . .
Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των Gigabyte Z77X UP4/UP5 TH είναι το Lucidlogix Virtu. Είχαμε γνωρίσει σε άλλα review στο παρελθόν αυτή την τεχνολογία με το λανσάρισμα των Z68 μητρικών όπου ήταν ενσωματωμένο, δίνοντας μας την δυνατότητα να ζήσουμε την απόλυτη εμπειρία γραφικών. Όταν στήνετε ένα PC, δεν θα πρέπει να μπαίνετε στο δίλημμα για το αν θα επιλέξετε μεταξύ της απόδοσης και το 3D ρεαλισμό. Τα στοιχεία γραφικών βρίσκονται σε 2 μέρη σε έναν υπολογιστή, στον επεξεργαστή και στην κάρτα γραφικών σας. Κάθε ένα κομμάτι από αυτά τα δύο μέρη του Η/Υ, εξυπηρετεί διαφορετικές λειτουργίες όσον αφορά την γραφική απεικόνιση και επεξεργασία. Διαφορετικά οφέλη έχουμε χρησιμοποιώντας τον επεξεργαστή για κάποια λειτουργία γραφικών και διαφορετικά οφέλη χρησιμοποιώντας την κάρτα γραφικών. Εδώ έρχεται το Virtu, το λογισμικό που αναλαμβάνει να συνδυάσει με επιτυχία τα οφέλη των δύο προαναφερθέντων components και να κατʼ επέκταση να σας βγάλει από το δίλημμα.
Με το λογισμικό της Lucid, οι υπολογιστές με Sandy/Ivy Bridge επεξεργαστές αποκτούν την δυνατότητα να εξισορροπούν και να συνδυάζουν δυναμικά και σε πραγματικό χρόνο την προηγμένη δύναμη και αποδοτικότητα της ενσωματωμένης GPU στον επεξεργαστή με το DX11 3D, anti-aliasing και τα γενικότερα χαρακτηριστικά και απόδοση της αυτόνομης κάρτας γραφικών. Με τον τρόπο αυτό, μειώνεται σημαντικά η κατανάλωση του Η/Υ και ο χρήστης εξασφαλίζει την βέλτιστη απόδοση τόσο σε παιχνίδια όσο και λειτουργίες transcoding και HD playback.
Το Lucid Virtu είναι σε θέση να αναλάβει δράση σε πραγματικό χρόνο και να κάνει την πιο ορθή επιλογή σύμφωνα με την εργασία που του έχετε αναθέσει. Αν θέλετε να τρέξετε εφαρμογές που χρησιμοποιούν DirexctX 11 ή να παίξετε παιχνίδια σε υψηλές αναλύσεις, τότε το Lucid Virtu θα δώσει εντολή έτσι ώστε η κάρτα γραφικών σας να εκτελέσει αυτή την εργασία. Αν πάλι θέλετε να εκτελέσετε όχι και τόσο βαριές εφαρμογές τότε η κάρτα γραφικών σας μπαίνει αυτόματα σε κατάσταση αναμονής και το έργο αναλαμβάνει η ενσωματωμένη GPU του Sandy-Bridge. Είναι, λοιπόν, εμφανές, πως μεταβαίνοντας η κάρτα γραφικών σε κατάσταση αναμονής, η εκλυόμενη θερμότητα μειώνεται και ο ανεμιστήρας της επιβραδύνεται με αποτέλεσμα ένα πιο "πράσινο" και μεγαλύτερης διάρκειας σύστημα.
Εκτός όμως από το απλό Virtu που συναντήσαμε για πρώτη φορά στις Z68 μητρικές, η Lucid, όντας πρωτοπόρος στις έξυπνες software gaming λύσεις, ανακοίνωσε στις αρχές του 2012 το επίσημο λανσάρισμα του Virtu MVP Virtualization Software. Μαζί με το MVP, καταφθάνουν οι τεχνολογίες Lucid HyperFormance και Lucid Virtual Vsync, που υπόσχονται να αλλάξουν προς το καλύτερο την gaming εμπειρία σας. Η εν λόγω τεχνολογία υποστηρίζεται κανονικά από τις Z77 μητρικές, ενώ στο μέλλον θα υποστηρίζεται και από τις Z68/H67/H61 με κατάλληλο software update.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι ακριβώς κάνει η κάρτα γραφικών όταν παίζουμε ένα PC Game; Με απλά λόγια κάνει rendering frames σε 3D γραφικά. Τα Lucid Virtu MVP HyperFormance και Virtual Vsync features έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνουν την ανταποκρισιμότητα και ταυτόχρονα να "μειώνουν" την ποσότητα frames που γίνονται rendered. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της IGP (ενσωματωμένης κάρτας γραφικών) των Sandy Bridge και Ivy Bridge επεξεργαστών, η οποία αναλύει τα frames και δίνει εντολή στην ανεξάρτητη κάρτα γραφικών να παρακάμπτει ή να μην κάνει ολοκληρωμένο rendering ορισμένα εξ' αυτών. Ως συνέπεια του προηγουμένου, αυξάνονται κατακόρυφα τα FPS. Είναι πραγματική όμως η αύξηση αυτή; Όχι δεν είναι. Παρόλ' αυτά το MVP θεωρείται πραγματική εξέλιξη στο gaming. Και εξηγούμαστε.
Μπορεί η αύξηση των FPS να μην είναι στην ουσία πραγματική (εφόσον η ποιότητα της εικόνας παραμένει ίδια και απαράλλαχτη), όμως κάνει το παιχνίδι πιο ανταποκρίσιμο και μειώνει το input lag. Μην ξεχνάτε ότι όσο πιο γρήγορα ανταποκρίνεται το παιχνίδι στις επιθυμίες του χρήστη και όσο πιο μικρή είναι η χρονική καθυστέρηση, τόσο πιο εντυπωσιακή είναι η εμπειρία παιχνιδιού. Επιπροσθέτως, το MVP αποκαλείται "η εξέλιξη στο gaming" γιατί δίχως να αλλοιώνει την ποιότητα των γραφικών, πραγματοποιεί 20-50% λιγότερο rendering, οπότε ξεκουράζει την κάρτα γραφικών και κάνει την όλη διαδικασία πιο efficient.
Καταλήγουμε λοιπόν ότι το Lucid MVP λειτουργεί ευεργετικά στον τομέα των PC Games. Ας εξετάσουμε τώρα τι συμβαίνει και στην περίπτωση των 3D μετροπρογραμμάτων όπως τα γνωστά 3DMark της Futuremark. Η δουλειά των 3DMark είναι ουσιαστικά η καταμέτρηση των rendering frames σε 3D γραφικά και κατ' επέκταση, η καταμέτρηση των καρέ ανά δευτερόλεπτο (frames per second). Εφόσον η αύξηση των FPS δεν είναι πραγματική, τα scores που βγάζουν τα 3DMark με ενεργοποιημένο το MVP, δεν δύναται να συγκριθούν με τα scores του παρελθόντος. Για αυτό το λόγο, η Futuremark αναμένεται να κυκλοφορήσει updates για τα 3DMark, με τα οποία θα αναγνωρίζεται αν είναι ενεργοποιημένο το MVP, ώστε να μην μπερδεύονται οι χρήστες όταν συγκρίνουν benchmarks μεταξύ τους.
Παρόμοια είναι και η στάση που διατηρεί το HWBOT, αφού μετά από λεπτομερείς συζητήσεις, αποφασίστηκε ότι τα scores με ενεργοποιημένο το Lucid MVP δεν θα γίνονται δεχτά! Φανταστείτε μια stock HD 7970 με MVP ενεργοποιημένο να ξεπερνά το 3DMark 11 Score μιας HD 7970 που έχει ψυχθεί με υγρό άζωτο για να φτάσει συχνότητες πυρήνα πάνω από 1500MHz+. Τα benchmarks που επηρεάζονται προς το παρόν είναι τα εξής: Unigine Heaven DX9/DX11, 3DMark Vantage, 3DMark 06, AquaMark3 και PCMark05. Μπορείτε να δείτε τις διαφορές του LucidLogix MVP εδώ!
Τέλος, για να πάρετε μία γεύση, τρέξαμε τα 3DMark06, 3DMark11 & 3DMark Vantage μια χωρίς Virtu ενεργοποιημένο και μια με Virtu ενεργοποιημένο. Η κάρτα που είχαμε βάλει επάνω ήταν μια MSI N560GTX-Ti Hawk παρέα με την Z77X-UP5 και τον 3770K στα 4.5GHz(45*100).
Το BIOS είναι το εργαλείο μέσω του οποίου ο χρήστης ελέγχει το μηχάνημά του. Του δίνει την δυνατότητα να tweakάρει και να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατότητα του hardware του. Όπως εξηγήσαμε και στην σελίδα με το κύκλωμα των μητρικών των δοκιμών μας, τα Digital PWMs είναι υπεύθυνα στο να δίνουν στον χρήστη τον έλεγχο των διαφορετικών πτυχών των PWM/VRM που είναι τοποθετημένα επάνω σε κάθε μητρική. Το PWM είναι το chip το οποίο ελέγχει το VRM, οπότε είναι σαν να "μιλάει" με τον επεξεργαστή στις καινούριες πλατφόρμες. Στα Digital PWMs, το PWM έχει on-board NVM (NonVolatile Memory) η οποία μπορεί να αποθηκεύει Profiles και να κάνει Update. Με λίγα λόγια ο απόλυτος έλεγχος των PWM καταλήγει στον απόλυτο έλεγχο όλων των VRM από τον χρήστη! Όλα τα παραπάνω γίνονται μέσα από το BIOS. Το UEFI BIOS έχει αποδειχθεί πιο φιλικό προς τον χρήστη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως χάνεται η ουσία. Έχει αντικαταστήσει επάξια τα παλιά BIOS με τις βαρετές μπλε σελίδες και πλέον μιλάμε για ένα πιο ολοκληρωμένο γραφικό περιβάλλον.
Και οι 2 μητρικές έχουν 2x 64Mbit Flash και Dual Bios! H UP4 που δοκιμάσαμε πρώτη ήρθε με το F2 BIOS, βάλαμε το F3 που ήταν και το τελευταίο official και όλα δούλεψαν ρολόι. Η UP5 ήρθε με το F1 BIOS και παιδευόμασταν γύρω στις 11 ώρες μέχρι να την κάνουμε να bootάρει και να πάρουμε σήμα στην οθόνη μας από την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του επεξεργαστή. Αλλάξαμε πολλά BIOS (F2, F3, F4, F6, F6a, F6x) και καταλήξαμε στο F9 όπου και λειτούργησαν όλα κανονικά! Ευτυχώς κυκλοφόρησε επάνω στην ώρα που ήμασταν έτοιμοι να την αφήσουμε στην άκρη γιατί είχαμε δοκιμάσει τα πάντα!
Όπως, σας έχουμε προαναφέρει σε προηγούμενα reviews, η Gigabyte τόσο καιρό δεν είχε "συνδέσει" τις μητρικές της με το UEFI BIOS πριν την έλευση των Z68. Όντας μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου, αυτή η μετάβαση της στο UEFI BIOS δεν είναι δυνατόν να μην συνοδεύεται και από κάποια ακόμα πρωτοποριακή κίνηση. Ποια είναι αυτή η κίνηση; Το 3D BIOS φυσικά! Πρόκειται για μια φωτογραφία της μητρικής και πατώντας πάνω στο αντίστοιχο μέρος της φωτογραφίας, εμφανίζονται οι αντίστοιχες επιλογές. Επιλέγετε για παράδειγμα την περιοχή του socket και αμέσως αναδύεται ένα παράθυρο με επιλογές που έχουν να κάνουν με τον επεξεργαστή. Αντίστοιχη διαδικασία γίνεται και για το front panel, τα sata κλπ. Το Bios είναι πλέον διαδραστικό, και εάν οι πολλές ρυθμίσεις σας μπερδεύουν, με το UEFI μπορείτε να συνάψετε μια σχέση δασκάλου-μαθητή εφόσον ότι κλικάρετε σας το αναδεικνύει. Και στις δύο μητρικές η αρχική οθόνη του 3D Bios φαίνεται πως έχει κάποια καθυστέρηση, ή για να το περιγράψω καλύτερα...θυμίζει κάπως - αλλά όχι με τόσο lag - καινούριο σύστημα που δεν έχουμε περάσει ακόμα τους drivers της κάρτα γραφικών. Στα ενδότερα, δηλαδή στα menu με τα settings, δεν υπάρχει καθόλου lag. Όλα τα values μπορούν να μπουν με το ποντίκι, αλλά μάλλον η δύναμη της συνήθειας είναι μεγαλύτερη και έτσι αλλάζαμε όλα τα settings με το πληκτρολόγιο.
Ας κάνουμε όμως και μια "βόλτα" στις επιλογές του BIOS. Εκεί συναντάμε 5 επιμέρους επιλογές. Πρώτη είναι η M.I.T μέσω αυτού του μενού αλλάζετε ότι έχει σχέση με τον επεξεργαστή και τις μνήμες. Επίσης μπορείτε να δείτε και τις θερμοκρασίες του μηχανήματός σας. Δεύτερη επιλογή είναι το System, εκεί βλέπετε κάποιος πιο γενικές πληροφορίες του συστήματός σας, όπως στα πόσα Ghz είναι ο επεξεργαστής σας, πόσα GB μνήμης έχετε και ποια έκδοση BIOS είναι περασμένη στην μητρική σας. Τρίτη κατά σειρά επιλογή είναι το BIOS Features μέσω του οποίου μπορείτε να αλλάξετε επιλογές που έχουν να κάνουν με κάποια features του επεξεργαστή και να "τακτοποιήσετε" τους δίσκους σας. Τέταρτη και προτελευταία επιλογή είναι το Peripherals. Από εκεί διαχειρίζεστε τις συσκευές της μητρικής, όπως κάρτα ήχου και USB θύρες. Τελευταία επιλογή είναι το Power Management, πρόκειται για τον πίνακα ελέγχου των features της μητρικής.
Πάμε όμως στα ενδότερα των παραπάνω επιλογών. Εκεί μπορεί κανείς να βρει όλες αυτές τις χρήσιμες επιλογές που θα κάνουν την ζωή του πιο εύκολη ή πιο δύσκολη (μιλώντας για overclocking). Όπως βλέπετε και στις παραπάνω εικόνες όλες οι βασικές επιλογές των BIOS υπάρχουν. Memory, Frequency, Voltage & DRAM Timings Settings καθώς και πολλά πολλά άλλα για τα features των υποσυστημάτων της μητρικής όλα όσα θα μας διευκολύνουν για να φτάσουμε το σύστημα μας στα ύψη είναι εδώ!
Τέλος, η γενικότερη εικόνα του UEFI BIOS μας άφησε με αρκετά καλές εντυπώσεις. Εύχρηστο, κατανοητό και πάνω από όλα λειτουργικό. Το μόνο που μας πείραξε είναι πως δεν υπάρχουν επεξηγήσεις για όλες τις επιλογές του BIOS. Θα μας άρεσε να βλέπαμε μια πιο τεχνική επεξήγηση ας πούμε για το τι κάνει/επηρεάζει κάθε timming ξεχωριστά!
Προγράμματα-Benchmarks-Μεθοδολογία
Σκοπός μας σε αυτή την παρουσίαση είναι να σας δείξουμε όλες τις λειτουργίες που μπορούν να παρέχουν οι μητρικές της Gigabyte τόσο σε καθημερινή χρήση όσο και σε overclock που είναι εύκολο να γίνει από όλους. Γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο και επειδή η σειρά UP είναι ολοκαίνουρια, έχουμε αναπτύξει το κείμενο περισσότερο από άλλα reviews μητρικών που έχουμε κάνει. Τα tests που επιλέξαμε είναι αρκετά για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το CPU Performance επάνω σε αυτές αλλά και να δείξουμε τι μπορούν να κάνουν κάποιες τεχνολογίες που έχουν.
Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε τα κλασικά πλέον SuperPi και wPrime που μας συνοδεύουν σε κάθε review γιατί έχουμε το benchmarking μικρόβιο μέσα μας. Χρησιμοποιήσαμε επίσης το y-Cruncher (καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π), καθώς και τα Cinebench R11.5 και x264 Encode που αντιπροσωπεύουν καθημερινές συνθήκες φόρτου. Συνεχίσαμε προσθέτοντας το WinRAR και το PCMark7. Το WinRAR είναι ένα από τα πιο γνωστά προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης, ενώ Το PCMark7 αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming.
Τέλος έχουμε τα 3DMark 06, 3DMark 11 & 3DMark Vantage με τα οποία εξετάζουμε το scaling μεταξύ των 2 συχνοτήτων λειτουργίας που δοκιμάσαμε. Κερασάκι στην τούρτα είναι και αυτή τη φορά η σελίδα overclocking όπου δοκιμάζουμε να αυξήσουμε τις επιδόσεις του setup μας για να δούμε πόσο σταθερό και εύκολο είναι να φτάσουμε εκεί καθώς και η σελίδα που δοκιμάζουμε τις ταχύτητες των Sata και USB θυρών στις μητρικές μας.
Όπως βλέπετε στους παραπάνω πίνακες καταλήξαμε σε δύο διαφορετικά groups από settings. Η Z77X-UP4 TH είναι flashed με το F3 BIOS και η Z77X-UP5 TH με το F11 BIOS (επειδή οι δοκιμές έχουν γίνει εδώ και καιρό, σίγουρα μέχρι να τις πάρετε στα χέρια σας θα έχουν κυκλοφορήσει καινούρια BIOS, οπότε σας προτείνουμε να το ελέγξετε και να τις flashάρετε με το πιο καινούριο). Φυσικά απενεργοποιήσαμε τα C1,C3,C6, EIST και γενικά όλες τις τεχνολογίες που ρίχνουν αυτόματα την συχνότητα του επεξεργαστή! Στα stock settings τα αφήσαμε όλα στο auto, εκτός από τις μνήμες που τις βάλαμε στο Quick για να μπορούμε να ελέγχουμε τα timings και για τα 2 Ram Dimms από ένα μενού (και όχι το καθένα διαφορετικά), βάλαμε timings 9-9-9-24 1Τ και το mode στο Expert. Στα OC1 Settings, πάλι ρυθμίσαμε τις μνήμες στο Quick, αφήσαμε το Expert αλλά ενεργοποιήσαμε το XMP Profile και ανεβάσαμε τα timings στα 9-11-11-11-27 γιατί οι Dominator GT Platinum έχουν Samsung ICs και δεν μπορούσαν να παίξουν στα 2133MHz με 9-9-9-24 2Τ.
Memory Latency, Read, Write, Copy
Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Mircosoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.
Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.
Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.
PCMark7
Το PCMark7 (Windows 7 Benchmark test) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείτε σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark7 suite βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: Video playback & transcoding, Image manipulation, Web browsing & decryption, Graphics - DirectX 9, Windows Defender, Importing Pictures και Gaming.
Cinebench R11.5
Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.
Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.
Πάμε τώρα στο Graphics Card Performance (OpenGL) Test. Στην συγκεκριμένη διαδικασία θα δείτε ένα car chase μέσω του οποίου υπολογίζονται οι επιδόσεις της κάρτας γραφικών σας σε OpenGL mode. Η VGA υποχρεούται να απεικονίσει περίπου ένα εκατομμύριο πολύγωνα και textures, όπως επίσης και πολυάριθμα βαριά effects (environments, bump maps, transparency, lighting etc).
x264 HD Encode
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
WinRAR
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Σε αντίθεση με τα παλαιότερα review μας χρησιμοποιήσαμε την έκδοση 4.20 64-Bit
SuperPi
Το SuperPi (Super PI Mod) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.
wPrime
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
y-Cruncher
Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions. Εμείς βάλαμε στο y-Cruncher να καταμετρήσει 32.000.000 ψηφία μετά την υποδιαστολή του π (3,14...) Σε αντίθεση με το SuperPi 32M, το y-Cruncher δεν επηρεάζεται σχεδόν καθόλου από την συχνότητα των μνημών RAM και όπως βλέπετε στα αποτελέσματα υπολογίζει πολύ πιο γρήγορα από αυτό!
3DMark06
To 3DMark (www.futuremark.com) είναι ένα εργαλείο computer benchmarking που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από την Futuremark Corporation (γνωστή και ως MadOnion και Futuremark) για να καθορίζει τις επιδόσεις αρχικά της κάρτας γραφικών και έπειτα του επεξεργαστή. Η Futuremark Corporation από το 1999 που ξεκίνησε με το πρώτο 3DMark (3DMark99) συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει άπλετη χαρά στους benchmarkers μιας και τα benchmarks της δεν βασίζονται απλά και μόνο στις δυνατότητες του συστήματος, αλλά και στα tweaking skills του κάθε χρήστη. Tα benchmarks που έχουν παραχθεί από την εταιρεία με χρονολογική σειρά είναι τα εξής: 3DMark99, 3DMark99 MAX, XL-R8R (πρόκειται για το πιο απλοποιημένο 3D Benchmark, στο οποίο ο χρήστης παρακολουθεί ένα DirextX 7 demo sequence σε ανάλυση 640x480, το οποίο όμως δεν συνάντησε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Futuremark), 3DMark2000, 3DMark2001, 3DMark2001 SE, 3DMark03, 3DMark05, 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11 και 3DMarkMobile.
Στο 3DMark06, τα graphic tests του 3DMark05 αναβαθμίστηκαν και πλέον υποστηρίζουν και features όπως HDR Rendering, Shadow Mapping, HDR Refraction, HDR Reflection, Depth Fog, Gerstner Wave Function, Heterogeneous Fog, Light Scattering, Cloud Blending, Blinn-Phong Shading Model (γνωστό και ως Strauss Lighting Model) και Subsurface Scattering.
Επιπροσθέτως να σημειώσουμε ότι τα 3DMark βασίζονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό και στον επεξεργαστή, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν κατ' εξοχήν benchmarks που μετράνε τις δυνατότητες της κάρτας γραφικών.
3DMark Vantage
Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.
Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.
3DMark 11
To 3DMark11 είναι η τελευταία έκδοση της πασίγνωστης Futuremark 3DMark suite. Επηρεάζεται κατά συντριπτικό ποσοστό από την κάρτα γραφικών και εκμεταλλεύεται features τελευταίας τεχνολογίας όπως DirectX 11, tesselation, compute shaders και multi-threading. Τα Graphics Test περιλαμβάνουν πολυάριθμες αντανακλάσεις, έξυπνο φωτισμό με πληθώρα shadow casting lights, βαρύ tesselations και physics simulation με πολλά αντικείμενα. Αντιπροσωπεύει μία σίγουρη λύση για να δοκιμάσετε αν αντέχει η κάρτα γραφικών σας στις overclocked συχνότητες που καταλήξατε, καθώς μπορεί να μην φτάνει σε load το Furmark ή το MSI Kombustor, αλλά στο Extreme Preset είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Έπειτα έχετε κατά νου ότι το load των Furmark και MSI Kombustor είναι απλησίαστο ακόμα και στα πιο βαριά games, οπότε είναι αμαρτία να ζορίζετε την VGA σας χωρίς λόγο. ]Το 3DMark 11 είναι ένα Benchmark που εξαρτάται κυρίως από την κάρτα γραφικών. Ένα κομμάτι όμως του 3DMark 11 είναι αμιγώς εξαρτώμενο από τον επεξεργαστή. Μιλάμε για το Physics Test. Όπως θα παρατηρήσετε οι διαφορές στο Overall Score είναι ελάχιστες μεταξύ Stock και OC Settings.
Τα τελευταία δύο πράγματα που θα δοκιμάσουμε στις μητρικές που μας έδωσε η Gigabyte είναι οι USB θύρες και οι Sata θύρες. Αυτά τα δύο νομίζω πως είναι κάτι το παρεξηγημένο που δεν κοιτάνε και πολλοί πριν αγοράσουν μητρική πλακέτα. Οι USB θύρες πέρα από USB2.0 και USB3.0 χωρίζονται και σε θύρες που είναι direct από το Chipset και σε άλλες που ελέγχονται από άλλους controller, που και αυτοί υπάρχουν σε διάφορες υλοποιήσεις στην αγορά. Τέλος, οι Sata θύρες είναι ή Sata 3Gb/s ή Sata 6Gbs...κάποιες επίσης από το Chipset και κάποιες powered by διάφορους controller! Πάμε να τα αναλύσουμε όλα σιγά σιγά ξεκινώντας από τις USB θύρες!
Στην σελίδα 2 κάτω κάτω έχουμε τα specs των 2 μητρικών. Ξεκινώντας από την GA-Z77X-UP5 TH που έχει 16 θύρες USB σύνολο, "βγάζει" από το Chipset 2 θύρες USB3.0 από εσωτερικά Headers και 6 θύρες USB2.0, 2 από τις οποίες είναι άμεσα προσβάσιμες από το back panel και άλλες 4 από εσωτερικά Headers. Οι υπόλοιπες 8 θύρες είναι USB3.0, 4 από τις οποίες είναι προσβάσιμες από Headers στο κάτω μέρος της μητρικής και 4 στο back panel. Και οι 8 είναι συνδεδεμένες επάνω σε 2 VL810 Hubs από την VIA. Η GA-Z77X-UP4 TH έχει μόλις 2 λιγότερες - σύνολο 14 - από τις οποίες 8 είναι USB3.0 και άλλες 6 USB2.0. Μέσω Chipset συνδέονται 4 θύρες USB3.0, 2 από τις οποίες βγαίνουν στο back panel και άλλες 2 σε εσωτερικά headers και άλλες 6 USB2.0 επίσης μέσω Headers από το κάτω μέρος της μητρικής. Ένα VL800 Chip αναλαμβάνει να βγάλει άλλες 4 θύρες USB3.0 στο πίσω μέρος της μητρικής.
Πώς τις δοκιμάσαμε? Πήραμε 2 USB Stick, 1x Kingston DataTraveler R3.0 USB3.0 DTR30/32GB με ονομαστική ταχύτητα 70MB/s Read και 30MB/s Write σε USB3.0 θύρες & 30MB/s Read και 25MB/s Write σε USB2.0 θύρες, καθώς και 1x Kingston DataTraveler R500 USB2.0 DTR30/32GB με ονομαστική ταχύτητα 30MB/s Read και 20MB/s Write σε USB2.0 θύρες - ευγενική χορηγία της Kingston - και τα δοκιμάσαμε στις θύρες που βγάζουν στο back panel και οι δύο μητρικές για να δούμε εάν έχει απόκλιση η ταχύτητα ανάγνωσης και εγγραφής μέσω του chipset ή των Hub της VIA. Τα προγράμματα που χρησιμοποιήσαμε ήταν το HD Tune Pro και το CrystalDisk. Απ'ότι φαίνεται, διαφορές δεν υπήρχαν, οπότε εάν αποκτήσετε τις συγκεκριμένες μητρικές, χρησιμοποιήστε άφοβα όποιες USB θύρες θέλετε καθότι τα VIA Hubs χρησιμεύουν ώς signal boosters επειδή το USB3.0 Signal είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις μεγάλες αποστάσεις όπως και όλα τα υψηλής ταχύτητας κανάλια διαμεταγωγής δεδομένων όπως τα PCI-E, SATA 6Gb/s και το Thunderbolt.
Περνώντας στις θύρες Sata για την UP5 έχουμε 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1) , 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~5) και 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Ένα Marvell 88SE9172 chip είναι υπεύθυνο για 1 x SATA 6Gb/s connector (GSATA3 8) καθώς και 1 x eSATA 6Gb/s connector στο back panel που μπορούν να κάνουν RAID 0 και RAID 1. Στην αντίπερα όχθη η UP4 έχει 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1), 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~SATA2 5), 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Και οι 2 μητρικές υποστηρίζουν RAID 0, RAID 1, RAID 5 και RAID 10. Πάλι χρησιμοποιήσαμε το HD Tune Pro και το CrystalDisk για να δούμε τι ταχύτητες πιάνει ο Kingston Hyper X. Δυστυχώς μόνο η UP5 έχει extra controller, τον Marvell 88SE9172, που θα δείξουμε τι μπορεί να κάνει σε σύγκριση με το Intel Z77 Express Chipset. Και δυστυχώς πάλι, το GSATA3 ότι και να κάναμε δεν έπαιξε ποτέ σωστά. Αντιθέτως μας χάλαγε την εγκατάσταση των Windows και αντικρίζαμε συνεχώς μπλε οθόνες!
Kingston HyperX 120GB SSD επάνω στην Gigabyte Z77X-UP4 TH δοκιμασμένος με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην μεσαία (μαύρη) Sata No.2 3Gb/s θύρα (Chipset) και στην επάνω (άσπρη) Sata No.0 6Gb/s θύρα (Chipset).
PS. Οι μετρήσεις στην UP5 θα ξαναγίνουν γιατί κατά λάθος δεν μετρήσαμε το Random Access.
Εάν έχετε διαβάσει όλη την παρουσίαση των δύο μητρικών από την αρχή του review σίγουρα θα έχετε καταλάβει πως οι μητρικές αυτές δεν είναι κατασκευασμένες ειδικά για overclocking όπως η Gigabyte Z77X-UP7 TH, αλλά επειδή το overclocking είναι συνιστώσα πολλών παραγόντων, οι συγκεκριμένες μητρικές θα μπορούσαν άνετα να αποτελέσουν την βάση ενός συστήματος τόσο για απλό όσο και για hardcore overclocking. Τόσο το νέο Ultra Durable 5 παρέα με τα IR3550 του και όλο το CPU Voltage Regulator καθώς και τα υποσυστήματα τροφοδοσίας των υπόλοιπων συστημάτων των μητρικών, όσο το BIOS που δίνει πληθώρα επιλογών, το software που δίνει η Gigabyte καθώς και το όλο marketing που γίνεται γύρω από αυτές δεν θα μπορούσαν να μας αφήσουν να μην τις δοκιμάσουμε σε soft αλλά και σε hardcore overclocking.
Θα λέγαμε βέβαια πως η UP5 είναι εξοπλισμένη πιο κατάλληλα για overclockers διότι έχει onboard Power/Reset/Clear CMOS κουμπί, Degud LED το οποίο όμως θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη θέση, OC-PEG σύστημα τροφοδοσίας μέσω Sata Cable όταν όλες οι θύρες είναι populated, OnBoard BIOS Switcher το οποίο και δεν έχουμε ξαναδεί σε άλλη Gigabyte μητρική και επιτρέπει στον χρήστη να αλλάζει μεταξύ των Dual UEFI BIOS ROMs χωρίς να χάνει τις ρυθμίσεις του προηγούμενου που χρησιμοποιούσε καθώς και 8 διαφορετικών Voltage Measuring Points στο επάνω δεξί άκρο της μητρικής!
Για ακόμα μια φορά, για ακόμα ένα review η overclocking page δίνει το παρόν λοιπόν. Πως θα ήταν δυνατόν, εξάλλου, να μην συνέβαινε αυτό! Οι Ivy-Bridge επεξεργαστές είναι benchochips όπως έχει φανεί. Η Gigabyte όπως έχουμε αναλύσει ολοένα και περισσότερο ασχολείται με το overclocking και αυτό φαίνεται τόσο κατασκευαστικά από την ποιότητα και τα εξαρτήματα που χρησιμοποιεί στις μητρικές της όσο και από το marketing που κάνει! Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί μια φήμη πως από το 2013 θα ξεκινήσει πάλι το GOOC που έχει γίνει και στο παρελθόν.... Aς τα αφήσουμε όμως αυτά και να περάσουμε στην ουσία...
Το hardware που χρησιμοποιήσαμε ήταν:
Οι περισσότεροι θα έχετε καταλάβει πως οι νέοι επεξεργαστές της Intel για να overclockaριστούν στα ύψη χρειάζονται όσο το δυνατόν καλύτερη ψύξη. Δεν είναι, δηλαδή, όπως τους Sandy-Bridge επεξεργαστές που το scaling σταματούσε ακόμα όντας στο single stage (μονοβάθμιο)! Για τον λόγο αυτό, βγάλαμε από την αποθήκη μας ένα Cascade - γνωστό και ως διβάθμιο - για την ψύξη του Intel Core i7 3770k. Σκοπός του συγκεκριμένου bench session ήταν να "δούμε" που μπορεί να φτάσει ο επεξεργαστής αλλά και να καταλάβουμε αν η Gigabyte Z77X-UP5 TH είναι αυτό που λέμε εύκολη μητρική.
GoriLLakoS Speaking: Ψάχνοντας λίγο το hwbot.org είδα πως τα τελευταία αποτελέσματα που έχω ανεβάσει ήταν το 2008 και έκτοτε δεν έχω ασχοληθεί ποτέ πρακτικά με το Overclocking. Ο 3770K που είχα και έχω στις μετρήσεις είναι ένα chip που δεν γνωρίζω τι είναι ικανός να κάνει και που τερματίζει. Έχοντας μείνει εκτός OC σκηνής ~4 χρόνια, καταλαβαίνετε πως δεν θυμάμαι καν τα tweaks, οπότε τα παρακάτω run είναι σχεδόν χωρίς tweaking (πέρα των βασικών) και χωρίς σκάλισμα των subtimings και λοιπών παραμέτρων που θα μπορούσαν να πειράξουν πολύ πιο αξιόλογα μέλη της HwBox Hellas O/C Team. Από την μία αυτό είναι καλό γιατί η κριτική μου θα είναι ίδια με ενός νέου στο άθλημα, από την άλλη ίσως είναι κακό γιατί ένας πιο έμπειρος overclocker θα μπορούσε να βγάλει καλύτερα αποτελέσματα και να έχει δοκιμάσει και μερικές ακόμα μητρικές έτσι ώστε να μπορεί να συγκρίνει με καλύτερα κριτήρια!
Σε αντίθεση με την ASUS, η Gigabyte δεν έχει έτοιμα profile setttings για να επιλέξει κανείς αυτό που πιστεύει πως είναι πιο κοντά σε αυτό που ζητάει, οπότε...εμπρός καλό μου BIOS. Manual πολλαπλασιαστές στον CPU, manual timmings και ρεύματα και πάνε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Σκοπός μου δεν είναι τα παγκόσμια ρεκόρ, ούτε και το efficiency σε σύγκριση με άλλους Top Overclockers αλλά να δείξω πόσο ομαλά μπορεί να λειτουργήσει η μητρική σε κατάσταση overclock και πόσο εύκολα μπορώ να φτάσω σε αυτό το σημείο. Με εύκολες κινήσεις, στους -100C με το Cascade πιάσαμε 6044Mhz, ενώ μπορέσαμε να bootάρουμε και στα ~6200MHz αλλά το σύστημα δεν ήταν σταθερό! Μία φορά χρειάστηκε να κάνω Clear CMOS αλλά και πάλι το profile μου το είχα κάνει save και έτσι δίχως την παραμικρή δυσκολία ξαναbootαρα στα 6044Mhz. Εκεί μπορέσαμε να τρέξουμε και SuperPi1M αλλά και 32M.
Η Gigabyte Z77X-UP4 TH καθώς και η Z77X-UP5 TH ανήκουν στην ίδια οικογένεια, με την διαφορά πως η UP5 είναι πιο φορτωμένη. Από θέμα επιδόσεων, τόσο σε stock όσο και σε light overclocking, δεν υστερούν από τις υπόλοιπες εταιρίες αλλά και ούτε έχουν προβάδισμα μιας και το Intel Z77 Express Chipset είναι αυτό που ουσιαστικά καθορίζει το performance. Από θέμα θυρών και οι δύο μητρικές μπορούν να καλύψουν άνετα τον μέσο χρήστη, ενώ η UP5 με την GC-WB300D μπορεί να καλύψει και με το παραπάνω τις ανάγκες συνδεσιμότητας ενός power user. Ίσως είναι νωρίς ακόμα για Dual Thunderbolt θύρες μιας και οι συσκευές που μπορούν προς το παρόν να τις συνοδεύσουν είναι ιδιαίτερα ακριβές - τουλάχιστον μέχρι να διαδοθεί η συγκεκριμένη τεχνολογία. Συνεπώς, το target group που θα επωφεληθεί από αυτό είναι σχεδόν μηδαμινό! Παρ'όλα αυτά η Gigabyte προτίμησε να γίνει ο πρωτοστάτης και να τολμήσει κάνοντας δυνατό marketing επάνω σε αυτό το τομέα, από το να βγάλει μητρικές με μια θύρα thunderbolt και να τις κοστολογήσει μάλλον αρκετά φθηνότερα. Αυτό που ίσως θα θέλαμε είναι να βλέπαμε παραπάνω θύρες USB3.0/Sata 6Gb/s και λιγότερες USB2.0/Sata 3Gb/s (ίσως και καθόλου).
Ποιοτικά και τεχνολογικά, εάν διαβάσατε τις σελίδες 4 και 5 θα καταλάβατε πως την στιγμή που γράφτηκε το review η Gigabyte το έχει ψάξει - και το ψάχνει - πολύ. Με λίγα λόγια επιδιώκει όχι μόνο η λέξη ποιότητα να γίνει συνώνυμο του ονόματος Gigabyte, αλλά και να βρίσκεται ένα σκαλί πάνω από τους ανταγωνιστές της. Θέλετε επιχειρήματα πάνω σε αυτό; Αρκεί μονάχα να αναφέρουμε ότι τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στην αγορά! Αναφορικά με το αισθητικό/οπτικό κομμάτι, είμαστε απολύτως ευχαριστημένοι μιας και η Gigabyte έχει διορθώσει καιρό τώρα τα χρώματά της - με κλίση προς το matte black, πράγμα που είναι αντικειμενικά αποδεκτό από τους περισσότερους.
Όσον αφορά το overclocking, στα 4.5GHz που δοκιμάσαμε, ήταν κάτι απλό και εύκολο να το κάνουμε. Στο κομμάτι του extreme overclocking με cascade τα πράγματα δεν άλλαξαν και πολύ αφού τα 6GHz ήρθαν γρήγορα, χωρίς πολύ ψάξιμο! Ίσως με υγρό άζωτο [LN2] τα πράγματα να αλλάζουν αλλά δεν είχαμε τον χρόνο για τόσο απαιτητικές δοκιμές. Το BIOS είναι αρκετά σταθερό, ωστόσο θα θέλαμε να είναι πιο κατανοητό και περιλάμβανε επεξηγήσεις για όλα τα settings, ώστε να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητές τους ακόμα και ένας αρχάριος. Η αλήθεια είναι πως μας παίδεψε αρκετά η UP5, αλλά το δείγμα που είχαμε ήταν καθ'όλη την διάρκεια των δοκιμών μας με Pre-Released Bios καθώς η μητρική δεν είχε κυκλοφορήσει. Το θέμα της ψύξης, απλά μας κάλυψε σε όλες τις δοκιμές χωρίς να έχουμε πρόβλημα και οπτικά είναι όμορφο επίσης!
Ας περάσουμε τώρα και στο θέμα της τιμής που παίζει πάντα καθοριστικό ρόλο στην τελική μας βαθμολογία. Οι προτεινόμενες τιμές από την Gigabyte ανέρχονται στα 305? για την Z77X-UP5 TH και στα 209? για την Z77X-UP4 TH. Συγκρίνοντας πάντα με σχεδόν αντίστοιχα προϊόντα άλλων εταιριών και δεδομένου ότι χρησιμοποιήσαμε σαν βάση τις Ελληνικές τιμές του skroutz.gr, πέσαμε πάνω στην Asus Maximus V Extreme (αδιαμφισβήτητα η καλύτερη μητρική που κυκλοφορεί για overclocking και με το μεγαλύτερο bundle όσον αφορά το OC), με τιμή 379?, και στην μικρή αδερφή της, Asus Maximus V Formula, η οποία δεν έχει thunderbolt και κοστίζει 280?. Από την άλλη, η MSI μόλις κυκλοφόρησε την "αγωνιστική" Z77 MPower η οποία όμως είναι αρκετά απλή όσον αφορά τα all around feature της καθώς έχουν δώσει πολύ έμφαση στο overclocking και πωλείται στην Ελλάδα έναντι των 229? και την μεγάλη Z77A-GD80, η οποία είναι η πιο φορτωμένη Ζ77 της MSI και μπορεί να την βρει κάποιος έναντι του ποσού των 246?.
Όπως καταλαβαίνει λοιπόν όποιος ασχολείται εντατικά με το άθλημα, η κάθε εταιρία έχει την δική της στρατηγική και το δικό της marketing plan. Η Asus με την σειρά ROG διαφημίζει το gaming και το overclocking με μητρικές φορτωμένες με χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν όμοια τους σε άλλες, η MSI μάλλον τα βρήκε σκούρα στα ψηλά και βγάζει ναι μεν μητρικές με πολλά oc features αλλά με λιγότερα all around features για να μπορεί να τιμολογεί χαμηλότερα και η Gigabyte ήταν η τελευταία που κυκλοφόρησε την νέα UP σειρά στα Z77 και διαφημίζει το Dual Thundebolt καθώς και το Ultra Durable 5 που έχει προβάδισμα. Με απλά λόγια, δεν υπάρχει 100% άμεση σύγκριση μιας και η κάθε εταιρία έχει κάτι που την κάνει να διαφοροποιείται. Το σίγουρο είναι πως όποια και να πάρετε σαν απλός χρήστης θα σας καλύψει απόλυτα. Βασική διαφορά έιναι πως η Asus και η Gigabyte έχουν 3 χρόνια εγγύηση ενώ η MSI 2.
Εμείς από την πλευρά μας θεωρήσουμε σωστό να τονίσουμε ότι οι Gigabyte Z77X-UP4 και Z77X-UP5 TH μας άφησαν απολύτως ευχαριστημένους, παρόλο τις όποιες δυσκολίες/παραφωνίες συναντήσαμε. Η τελική επιλογή παραμένει δική σας!
Τι κοινό είχαν όλες αυτές οι μητρικές; Ανήκουν όλες στην οικογένεια UP.
Τι σημαίνει UP; Το U σημαίνει Ultra Durable και το P σημαίνει Performance Plus και τα δύο θα τα αναλύσουμε περαιτέρω στις επόμενες σελίδες.
Σήμερα λοιπόν θα "εξετάσουμε" τις GA-Z77X-UP4 TH και GA-Z77X-UP5 TH που μαζί με την GA-Z77X-UP7 TH είναι οι μοναδικές μητρικές της σειράς UP με Intel Z77 Express Chipset και μαζί με την GA-Z77MX-D3H TH οι μοναδικές που υποστηρίζουν την τεχνολογία Thunderbolt. Σε περίπτωση που δεν ξέρετε τι είναι το Thunderbolt, θα το αναλύσουμε και αυτό παρακάτω.
The Box
Ας ξεκινήσουμε από την συσκευασία η οποία σχεδιαστικά μοιάζει με όλες τις Gigabyte μητρικές που είναι "εξοπλισμένες" με το Z77 Chipset και εξωτερικά είναι στο μεγαλύτερο μέρος της καλυμμένη με εικονίδια για όλες τις τεχνολογίες και λειτουργίες που υποστηρίζει η συγκεκριμένη μητρική και θα τα καταλάβαινε ακόμα και ένας άσχετος, ενώ ταυτόχρονα κάποιος υποψήφιος αγοραστής θα μπορούσε να "διαβάσει" μια περίληψη της μητρικής εφόσον είναι γνώστης. Αρχίζουμε και μετράμε λοιπόν από πάνω δεξιά προς τ'αριστερά. "Unlocked Performance" with Intel K SKU CPUs που υποδηλώνει πώς υποστηρίζει overclocking με τους ξεκλείδωτους επεξεργαστές της Intel, Insist on Ultra Durable το οποίο αναφέρεται στον Ultra Durable 5 σχεδιασμό του PCB με προστασία κατά της υψηλής θερμοκρασίας, κατά της υγρασίας, ηλεκτροστατική προστασία και power failure protection. Όλα αυτά είναι και στο κάτω δεξί μέρος της συσκευασίας ενώ ακριβώς δίπλα του υπάρχει εικόνα που λέει 2x Copper PCB & New Glass Fabric PCB. Στο κάτω μέρος της μητρικής βλέπουμε τα εξής εικονίδια: Supports Intel Core, Intel Chipset Z77, 3D Power All Digital Engine καθώς και το 3D BIOS Dual UEFI BIOS. Στο άνω δεξί τεταρτημόριο δεσπόζει ένα μεγάλο Ultra Durable 5 με επεξηγήσεις από κάτω ενώ δίπλα του ακριβώς βλέπουμε μια εικόνα που λέει Best Of Computex 2012 από το tom's hardware και δίπλα σε εξίσου μεγάλο μέγεθος η Gigabyte δεν χάνει ευκαιρία να "μοστράρει" το ολοκαίνουριο tech addition της που ακούει στο όνομα International Rectifier IR3550! Στο πίσω μέρος του κουτιού υπάρχει μια "πανδαισία" μικρών εικόνων και περιλήψεων για το τι κάνει το κάθε τι επάνω στην μητρική! Εάν είστε οικείος με την τεχνολογία, σίγουρα θα σας κατατοπίσει τα μάλα.
The Bundle
Ανοίγοντας την συσκευασία της Z77X-UP4 και αφού σηκώσουμε ένα κομμάτι χαρτόνι, βλέπουμε την μητρική μέσα σε ένα αντιστατικό σακουλάκι. Σηκώνοντάς της ξεπροβάλλουν τα συνοδευτικά της που είναι ένα 2-Way SLI Bridge Connector, 4 Secure Sata cables 2 εκ των οποίων είναι γωνιακά, ένα backpanel I/O shield το οποίο είναι ιδιαίτερα προσεγμένο θα έλεγα αφού από την μεριά της μητρικής έχει 4mm από σπογγώδες υλικό και κάποιο είδος αλουμινένιου αυτοκόλλητου χωρίς να εξέχουν καθόλου αυτά τα ενοχλητικά "σιδεράκια" που εξέχουν σε πολλά backpanel I/Os ενώ από την αντίθετη μεριά είναι ντυμένο με μαύρο ματ αυτοκόλλητο και διαφορετικά χρώματα/σημειώσεις σε κάθε θύρα. Τέλος, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την συσκευασία τα User's Manual, Drivers CD και το Quick Installation Guide.
Όσον αφορά την Z77X-UP5, έχει παραπάνω 2 Secure Sata Cables (1 απλό & ένα γωνιακό), την GC-WB300D κάρτα PCIe x1 υπεύθυνη για το Bluetooth & το WiFi συν τις αντίστοιχες κεραίες καθώς και ένα 3.5" Front Panel με 2 x USB3.0/2.0 Ports.
I/O Ports
Τα I/O Ports για τις δύο μητρικές φυσικά και είναι διαφορετικά οπότε θα τα δούμε ένα προς ένα.
Gigabyte Z77X-UP4 TH
1 x PS/2 keyboard/mouse port
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x HDMI port
6 x USB 3.0/2.0 ports
2 x Thunderbolt ports
1 x RJ-45 port
1 x optical S/PDIF Out connector
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In, Line Out, Mic In)
Gigabyte Z77X-UP5 TH
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x optical S/PDIF Out connector
1 x HDMI port
2 x Thunderbolt ports
1 x eSATA 6Gb/s connector
4 x USB 3.0/2.0 ports
2 x USB 2.0/1.0 ports
1 x RJ-45 port
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In, Line Out, Mic In)
Εάν μπερδευτήκατε, η UP4 έχει 1 x PS/2 keyboard/mouse port και 2 x USB 3.0/2.0 ports παραπάνω από την UP5, ενώ η UP5 έχει 1 x eSATA 6Gb/s connector και 2 x USB 2.0/1.0 ports που δεν έχει η UP4.
Επεξεργαστής & Μνήμη
Τόσο η Z77X-UP4 TH όσο και η Z77X-UP5 TH υποστηρίζουν όλους τους επεξεργαστές των σειρών Intel Core™ i7, Intel Core™ i5, Intel Core™ i3, Intel Pentium και Intel Celeron που μπαίνουν σε Socket LGA1155. Όσον αφορά τις μνήμες, είναι πλέον γνωστό πως το Intel Z77 Express Chipset διαθέτει Dual Channel Memory Architecture. Έτσι λοιπόν το Official Site της Gigabyte αναγράφει πώς οι μητρικές μπορούν να συνεργαστούν με 4x DDR3 Dimms με τάση λειτουργίας έως και 1.5V, υποστηρίζουν έως και 32GB maximum (8GB Dimm/Slot) και οι συχνότητες λειτουργίας τους μπορεί να είναι 1600/1333/1066 MHz. Παρ'όλα αυτά, ο μόνος περιορισμός που ισχύει είναι αυτός των 32GB, καθώς και ταχύτερες μνήμες μπορούν να μπουν και να χρονιστούν επάνω στις μητρικές αλλά και περισσότερη τάση μπορεί να δώσει ο χρήστης αφού πολλές υψηλά χρονισμένες μνήμες χρειάζονται πάνω από 1.6V Vdimm. Tέλος, υποστηρίζουν Extreme Memory Profile (XMP) memory modules.Κάρτες γραφικών & Expansion Slots
Και οι δύο μητρικές έχουν τον ίδιο αριθμό expansion slots όπως επίσης και ακριβώς την ίδια διάταξη επάνω στο PCB. Από πάνω προς τα κάτω λοιπόν 1x PCIE x1, 1x PCIE x16, 2x PCIE x1, 1x PCIE x8, 1x PCI & 1x PCIE x4. Σύνολο 1x PCI, 3x PCIE x1, 1x PCIE x4, 1x PCIE x8 & 1x PCIE x16. Όταν τα 2 τελευταία slots είναι "απασχολημένα" τρέχουν και τα δύο σε x8 επειδή μοιράζονται τα ίδια lanes άρα και το ίδιο bandwidth. Να σημειωθεί όμως πώς εάν στο socket μπει επεξεργαστής SandyBridge στα 32nm τότε τα 3x PCI-E slots(x4/x8/x16) μετατρέπονται αυτόματα σε PCI-E 2.0. Με Ivy Bridge στα 22nm, τα 3 αυτά slots μετατρέπονται αυτόματα σε PCI-E Gen.3. AMD CrossFireX™ & NVIDIA SLI technology μπορούν να γίνουν και στις 2 μητρικές και ανάμεσα στα 2 κύρια PCIE Slots υπάρχει αρκετός χώρος για 3ple slot VGAs.OnBoard Graphics, Sound & LAN
Όσον αφορά το δίκτυο η UP5 έχει το Intel GbE LAN chip (10/100/1000 Mbit), ενώ ή UP4 το Realtek GbE LAN chip (10/100/1000 Mbit). Περνώντας στα Onboard Graphics οι μητρικές βγάζουν μια έξοδο D-Sub, μια DVI-D με maximum ανάλυση 1920x1200(η οποία δεν υποστηρίζει σύνδεση με D-Sub με χρήση αντάπτορα) και μια θύρα HDMI με maximum ανάλυση 1920x1200. Την θέση του Display Port που έχουν αρκετές μητρικές που έχουμε δοκιμάσει στο παρελθόν έχουν πάρει 2 θύρες Thunderbolt που "τρέχουν" επάνω σε έναν Dual Channel Thunderbolt Controller της Intel με ονομασία DSL3510L. Οι δύο αυτές θύρες είναι συμβατές με mini-DisplayPorts και η μέγιστη ανάλυση που υποστηρίζουν είναι 2560x1600, ενώ όταν μια οθόνη είναι συνδεδεμένη επάνω στο CVI-D Port η MDP2 θύρα μπορεί να συνδεθεί μόνο με Thunderbolt Storage Devices (δίσκους). Τα τσιπάκια που είναι υπεύθυνα για τον ήχο είναι διαφορετικά. Έτσι η UP5 είναι εξοπλισμένη με το Realtek ALC898 codec με υποστήριξη για X-Fi Xtreme Fidelity® and EAX® Advanced HD™ 5.0 technologies, High Definition Audio, 2/4/5.1/7.1-channel καθώς και S/PDIF In/Out ενώ η UP4 είναι εξοπλισμένη με το Realtek ALC892 codec που υποστηρίζει High Definition Audio, 2/4/5.1/7.1-channel, S/PDIF Out & S/PDIF In.Data Storage
Για την UP5 έχουμε 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1) , 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~5) και 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Ένα Marvell 88SE9172 chip είναι υπεύθυνο για 1 x SATA 6Gb/s connector (GSATA3 8) καθώς και 1 x eSATA 6Gb/s connector στο back panel που μπορούν να κάνουν RAID 0 και RAID 1.Στην αντίπερα όχθη η UP4 έχει 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1), 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~SATA2 5), 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Και οι 2 μητρικές υποστηρίζουν RAID 0, RAID 1, RAID 5 και RAID 10.
USB/IEEE Connectivity
Εν έτη 2012 δεν νοείται μητρική με λίγες USB θύρες καθώς όλες πλέον οι συσκευές συνδέονται μέσω αυτού του προτύπου. Έτσι λοιπόν η "μεγάλη" μητρική του review μας υποστηρίζει μέσω του chipset 2 USB 3.0/2.0 ports (από τα εσωτερικά USB headers της μητρικής) και άλλα 6 USB 2.0/1.1 ports (2 από το back panel και άλλα 4 από τα εσωτερικά USB headers της μητρικής). Επιπλέον διαθέτει άλλα 2 VIA VL810 Hubs που υποστηρίζουν άλλα 8 USB 3.0/2.0 ports (4 από το backpanel και 4 από εσωτερικά headers). Με Windows XP δεν παίζουν καθόλου οι USB3.0 θύρες και λειτουργούν ως USB2.0. Σύνολο λοιπόν για την UP5 έχουμε 16 USB Ports από τα οποία 10 είναι USB3.0 και άλλα 6 USB2.0. Πάμε να δούμε και την "μικρή" η οποία μέσω του Z77 υποστηρίζει 4 USB 3.0/2.0 ports (2 από το back panel και άλλα 2 από τα εσωτερικά USB headers της μητρικής) και άλλες 6 USB2.0/1.1 μέσω Header, ενώ τέλος μέσω ενός VIA VL800 Chip υποστηρίζει 4 USB 3.0/2.0 ports από το back panel της. Σύνολο 14 λοιπόν για την UP4, με 8 USB3.0 και 4 USB2.0. Επιπλέον, η UP5 μέσω ενός VIA VT6308 chip διαθέτει ένα IEEE 1394a port το οποίο είναι διαθέσιμο μέσω εσωτερικού header.
Specifications | |
| Socket | LGA1155 |
| CPU Support | Intel 2nd/3rd Gen. Core™i7/i5/i3/Pentium®/Celeron® |
| Chipset | Intel® Z77 Epxress Chipset |
| DDR3 Memory | DDR3 1600/1333/1066 MHz |
| Memory Channel & DIMM slots | Dual Channel 4x 1.5V DDR3 slots (32GB max) |
| UP5 Storage Interface | |
| UP4 Storage Interface | |
| LAN | |
| Expansion slots | |
| Multi-GPU support | AMD CrossFireX™ / NVIDIA SLI technology |
| UP5 USB | |
| UP4 USB | |
| Audio | |
| IEEE 1394 | UP5: Up to 1 IEEE 1394a ports (@ internal header/VIA VT6308) |
| Thunderbolt Ports | 2 (Back Panel @ Intel DSL3510L) |
| Form Factor | ATX Form Factor; 30.5cm x 24.4cm |
3D Power All Digital Power Engine
Ξεκινώντας με το τελευταίο, όλη η σειρά μητρικών της Gigabyte με Z77, επωφελείται από μια τεχνολογία που ονομάζεται All Digital Power Engine. Τι σημαίνει αυτό; Κάνοντας χρήση αποκλειστικά ψηφιακών ελεγκτών σημαίνει ότι είναι σε θέση να προσφέρει με μεγαλύτερη ακρίβεια στην παροχή ενέργειας στα πιο κύρια και ενεργοβόρα εξαρτήματα της μητρικής περιλαμβάνοντας ψηφιακούς ελεγκτές για τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών, το VTT και τις μνήμες που χωρίς αμφιβολία είναι τα πιο σημαντικά εξαρτήματα μιας μητρικής πλακέτας. Η τεχνολογία All Digital Engine διαθέτει ακριβείς Auto Voltage Compensation, τεχνολογία που ελέγχει σε πραγματικό χρόνο τον τρόπο παροχής της ενέργειας στα υποσυστήματα των μητρικών. Περνώντας στο 3D Power που η Gigabyte σημειώνει δίπλα του τα Digital Voltage, Frequency και το Phase Control, παρέχει στον χρήστη real time παρακολούθηση και προσαρμογή σε Ram, VTT και VSA με δυνατότητα καταγραφής αλλά και ρύθμισης διαφόρων συστημάτων όπως τα παρακάτω:
3D Power: Voltage Control
Οι παράμετροι του Voltage μπορούν να αλλαχθούν μέσω του 3D Power συμπεριλαμβανομένου και του CPU Load Line Calibration. Ρυθμίζοντας κάποιος το Load Line μπορεί να αποφύγει το Vdroop διατηρώντας τις τάσεις των υποσυστημάτων του στα επιθυμητά επίπεδα, άσχετα με την αύξηση τους. Το Over Voltage Protection μπορεί επίσης να ρυθμιστεί εκ νέου για να αλλάξει η default προστασία των CPU, IGP, VTT και Ram.
3D Power: Phase Control
Ο χρήστης μπορεί να καλιμπράρει το OCP - Over Current Protection - για τον επεξεργαστή, την μνήμη και τον ενσωματωμένο memory controller με σκοπό τα Phase να μπορούν να "στείλουν" περισσότερη ενέργεια σε αυτά όταν χρειαστεί.
3D Power: Frequency Control
Μέσω του International Rectifier PWM controller οι μητρικές της Gigabyte μπορούν να αλλάξουν την συχνότητα των PWM κάτι το οποίο μεταφράζεται πολύ απλά στο ότι τα CPU VRM μπορούν να προσφέρουν περισσότερη ενέργεια πιο γρήγορα απ' ότι σε default καταστάσεις.
EZ Smart Response
Η εφαρμογή EZ Smart Response της GIGABYTE είναι μια απλή εφαρμογή που επιτρέπει στους χρήστες να ρυθμίσουν γρήγορα και εύκολα στο σύστημά τους την τεχνολογία Intel Smart Response. Κατά το παρελθόν, η ενεργοποίηση της τεχνολογίας Intel Smart Response σήμαινε ότι ο χρήστης έπρεπε να μπει στο BIOS για να ρυθμίσει το σύστημα του για τη λειτουργία του RAID, η οποία στη συνέχεια απαιτεί μια πλήρη επανεγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος. Μόλις ολοκληρωνόταν η διαδικασία, τότε ο χρήστης έπρεπε να εγκαταστήσει την εφαρμογή Intel Rapid Storage, καθώς και να ρυθμίσει την τεχνολογία Intel's Smart Response. Το EZ Smart Response τα κάνει όλα αυτά αυτόματα, χωρίς ο χρήστης να προβεί σε κάποια περίπλοκη διαδικασία εγκατάστασης.
On/Off Charge
Οι μητρικές σειράς 7 είναι εξοπλισμένες με την τεχνολογία ON/OFF Charge που επιτρέπει όχι μόνο απλά να φορτίζετε από την USB θύρα της μητρικής σας τα iPhone, iPad ή iPod Touch σας αλλά να το κάνετε και με υψηλή ταχύτητα. Επιπλέον, η φόρτιση μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα κι όταν ο Η/Υ είναι κλειστός.
Intel Rapid Start
Η τεχνολογία Intel Rapid Start εκκινεί τον Η/Υ ταχύτερα ακόμη και από πλήρη αδράνεια. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες θα είναι σε θέση να βιώσουν σχεδόν μηδενική κατανάλωση ρεύματος από τον υπολογιστή τους, αλλά παράλληλα είναι σε θέση να επανέλθουν στα Windows 7 σε μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να χρειάζεται ο υπολογιστής να περάσει ξανά από μια πλήρη εκκίνηση συστήματος. Με την τεχνολογία Intel Rapid Start η προηγούμενη κατάσταση του συστήματος συνεχίζεται όπως ακριβός ήταν πριν, έτσι οι εφαρμογές είναι ακόμα στην ίδια κατάσταση και τα δεδομένα τους ανέπαφα.
Intel Smart Connect
Με την τεχνολογία Intel Smart Connect σημαίνει ότι τα email σας, οι αγαπημένες σας εφαρμογές, και τα κοινωνικά δίκτυα εν ελληνιστί Facebbok/Twitter/Google + κτλ διατηρούνται συνεχώς ενημερωμένα αυτόματα ακόμη και όταν το σύστημα είναι σε αδράνεια. Δεν χρειάζεται να περιμένετε για τα τελευταία νέα ή τις ενημερώσεις των φίλων σας να παραδοθούν, απλά πατήστε το κουμπί λειτουργίας και θα είστε ενήμερος και έτοιμος να ξεκινήσετε. Τέλος ο συγχρονισμός στο Cloud είναι αυτόματος και δεν απαιτεί καμία χειροκίνητη ενέργεια.
BIOS Tools
Dual BIOS
Οι μητρικές που υποστηρίζουν Dual BIOS έχουν δύο onboard BIOS. Το κύριο και το back up. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτό που λειτουργεί είναι το κύριο BIOS, σε περίπτωση όμως που γίνει corrupt ή καταστραφεί, στο επόμενο boot αναλαμβάνει το back up να εκκινήσει την μητρική και αντιγράφει το BIOS στο κύριο! Κατά την επόμενη εκκίνηση, το κύριο BIOS πάλι παίρνει την θέση του back up και γίνεται η καρδιά του συστήματος.
@BIOS
Το @BIOS είναι μια εφαρμογή που μέσω δικτύου κατεβάζει το τελευταίο BIOS για την εκάστοτε μητρική και επιτρέπει την αναβάθμισή του μέσα από τα Windows, απλά, εύκολα και γρήγορα.
Q-Flash
Το Q-Flash είναι μια εφαρμογή που είναι ενσωματωμένη στο BIOS και επιτρέπει να κάνετε αναβάθμιση του μέσω BIOS χωρίς να χρειάζεται να το κάνετε μέσα άπω Windows ή MS-DOS.
Xpress Recovery2
Το Xpress Recovery2 είναι ένα utility το οποίο σας επιτρέπει να συμπιέζετε και να κάνετε back up όλα τα δεδομένα του συστήματός σας και εν συνεχεία να τα κάνετε restore. Υποστηρίζει NTFS, FAT32 καθώς και FAT16 file systems. Μπορεί να κάνει back up και restore τόσο σε SATA όσο και σε PATA δίσκους. Η Gigabyte προτείνει το back up να γίνει αμέσως μετά την εγκατάσταση των windows και των drivers και να υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος στον δίσκο της τάξης των 10GB. Δεν υποστηρίζει back up από USB Flash Drive, από RAID, από GPT Partitions και από δίσκους μεγαλύτερους των 2.2TB.
EasyTune 6
Το Easy Tune 6 είναι η εφαρμογή που θα βοηθήσει όλους τους άπειρους υποψήφιους υπερχρονιστές! Για την ακρίβεια, μέσω του Easy Tune 6 μπορείτε να κάνετε overclocking/overvoltage καθώς και να πειράξετε αρκετά άλλα settings γύρω από το overclocking του επεξεργαστή, των μνημών, της κάρτα γραφικών σας καθώς και να "σκαλίσετε" τις ρυθμίσεις των ανεμιστήρων σας και να κάνετε monitoring σε όλους τους αισθητήρες της μητρικής σας σε περιβάλλον windows!
eXtreme Hard Drive (X.H.D)
Με το Gigabyte eXtreme Hard Drive μπορείτε εύκολα και γρήγορα να κάνετε configure ένα RAID0 όταν θέλετε να προσθέσετε έναν νέο δίσκο. Ουσιαστικά, με το πάτημα ενός κουμπιού και μόνο μπορείτε να βάλετε έναν ή και περισσότερους δίσκους στο ήδη υπάρχον array.
Auto Green
Μια ακόμα έξυπνη εφαρμογή από την Gigabyte. To Auto Green έχει ένα δικό του menu που μπορείτε απλά και γρήγορα να "παίξετε" με επιλογές γύρω από τα διάφορα system power savings της μητρικής σας μέσω bluetooth από κάποιο κινητό τηλέφωνο ή smartphone. Όταν το κινητό βγει εκτός εμβέλειας από την κεραία της μητρικής, αυτόματα ο υπολογιστής ενεργοποιεί όλα τα custom system power saving options που έχετε επιλέξει!
Q-Share
Το Q-Share είναι ένα "εργαλείο" που έχει αναπτυχθεί από την ίδια την Gigabyte και όπως καταλαβαίνετε από την ίδια την λέξη έχει να κάνει με τον διαμοιρασμό δεδομένων ανάμεσα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές που ανήκουν στο ίδιο δίκτυο.
Σε αυτή την σελίδα θα έπρεπε να αναλύσουμε και το Ultra Durable 5 αλλά επειδή είναι κάτι καινούριο και αναφερόμαστε σε αυτό για πρώτη φορά, θα του αφιερώσουμε όλη την επόμενη σελίδα...
Ultra Durable 5
Η ονομασία Ultra Durable έχει πλέον γίνει trademark της Gigabyte. Οι συγκεκριμένες μητρικές που δοκιμάζουμε σε αυτό εδώ το review αποτελούν προϊόν της ολοκαίνουριας σειράς Ultra Durable 5. Με απλά λόγια θα λέγαμε πως το Ultra Durable είναι ένα "σύμπλεγμα" υλικών και τεχνολογιών που έχει ξεκινήσει η Gigabyte να εξελίσσει από το 2006 (βάζοντας τότε απλά σε όλες της τις μητρικές Solid Capacitors) και έχουμε φτάσει πλέον εν έτη 2012 στο Ultra Durable 5. Κάθε νέα σειρά που κυκλοφορούσε χρησιμοποιούσε τις τεχνολογίες και τα υλικά των προηγούμενων σειρών, προσθέτοντας όμως πάντα και κάτι καινούριο! Για την Ultra Durable 5 θα σας γράψω απλά την λέξη IR3550, θα την εξηγήσουμε παρακάτω και θα την αναλύσουμε εξ'ολοκλήρου στην επόμενη σελίδα. Για το ποιες μητρικές ανήκουν στην συγκεκριμένη σειρά μπορείτε να γυρίσετε στην πρώτη παράγραφο της πρώτης σελίδας και να το δείτε.
2x Copper & Glass Fabric PCB
Το 2x Copper PCB πρωτοεμφανίστηκε πίσω στο 2008 παρέα με την σειρά Ultra Durable 3. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά τα layers της μητρικής έχουν 2 φορές περισσότερη ποσότητα χαλκού από μια παραδοσιακή μητρική, τόσο για τη ενέργεια όσο και τη γείωση της. Μειώνει δραματικά την θερμοκρασία του συστήματος με την παροχή μιας πιο αποτελεσματικής διάδοσης της θερμότητας από τις κρίσιμες περιοχές της μητρικής, όπως η ζώνη του επεξεργαστή, διαμέσου πάντα του PCB. Το 2x Copper PCB μειώνει επίσης την αντίσταση του κυκλώματος κατά 50%, η οποία βοηθά στη μείωση του ηλεκτρικού θορύβου και μειώνει περαιτέρω τις θερμοκρασίες των εξαρτημάτων. H χρήση δύο ουγγιών χαλκού παρέχει βελτιωμένη ποιότητα σήματος και χαμηλότερη EMI (ηλεκτρομαγνητική παρεμβολή), παρέχοντας καλύτερη σταθερότητα συστήματος και μεγαλύτερα περιθώρια στο overclocking. Το πάχος των 2 Copper Layer μαζί είναι 0.070mm.
Με την τεχνολογία Glass Fabric, μειώνεται το μέγεθος του χώρου μεταξύ των ινών ύφανσης του PCB και καθιστά πιο δύσκολο για την υγρασία να διεισδύσει μέσα σε αυτό σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μητρικές πλακέτες. Αυτό προσφέρει πολύ καλύτερη προστασία από βραχυκυκλώματα και δυσλειτουργίες του συστήματος που προκαλούνται από υγρασία και άλλες παρόμοιες συνθήκες.
IR3550 PowIRstage & High Capacity Ferrite Core Chokes
Σημείωση: Τα Electrostatic Protection, Power Failure Protection καθώς και High Temperature Protection που είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Ultra Durable 4 ισχύουν και στο Ultra Durable 5...πάμε να δούμε όμως τι είναι αυτό το περιβόητο IR3550 PowIRstage που είναι το new kid on the block!
IR3550 λοιπόν είναι τα ολοκαίνουρια MOSFET από την International Rectifier που εξοπλίζουν όλες τις Ultra Durable μητρικές! Είναι rated στα 60A και έχουν 90% efficiency στα 50Α. Ένα απλό MOSFET αποτελείται από 4 ICs. 1 high-side, 2 low-side και το driver MOSFET και είναι κολλημένα επάνω στο τελευταίο layer της μητρικής, συνήθως το ένα δίπλα στο άλλο. Τα IR3550 εσωκλείονται μέσα σε ένα σώμα από χαλκό και γι'αυτό ο σχεδιασμός τους ονομάζεται Single Package Design. Τα απλά ονομάζονται Multi Chip Design για τον λόγο που εξηγήσαμε παραπάνω. Εσωτερικά συνδέονται με χρυσό και φυσικά για να μπορούν να λειτουργούν στα 60A συνοδεύονται από ειδικά σχεδιασμένα για την Gigabyte chokes από φερίττη τα οποία και αυτά είναι rated στα 60A. Τα PWM είναι ψηφιακά επίσης σχεδιασμένα και κατασκευασμένα από την International Rectifier.
Με όλα τα παραπάνω μαζί τα MOSFET λειτουργούν έως και 60C ψυχρότερα και ίσως σε απλή χρήση δεν έχουν καθόλου ανάγκη για ψύξη.
Επειδή σίγουρα θα έχετε πολλές απορίες σχετικά με την τελευταία παράγραφο, πάμε να την υπεραναλύσουμε στην επόμενη σελίδα που ταιριάζει πιο πολύ για να μην μπούμε σε τεχνικές λεπτομέρειες σε αυτήν εδώ την σελίδα...
Εάν έχετε διαβάσει τις προηγούμενες σελίδες και παρατηρήσετε τα παραπάνω 2 layout - αριστερά της Gigabyte Z77X-UP4 TH και δεξιά της Gigabyte Z77X-UP5 TH - θα σας φανεί πιο εύκολο να κατανοήσετε τις διαφορές! Αρχικά είναι αυτονόητο πως αυτές οι δύο μητρικές είναι βασισμένες επάνω στο ίδιο PCB με τα ίδια ακριβώς Layer. Η θέση του socket, των Ram Slots, του chipset, όλων τον PCIe/PCI Slot, της τροφοδοσίας, του mSata Connector, των Sata Slot και των των Pin Header είναι στα ίδια σημεία! Προχωρώντας στα ολοκληρωμένα, όπως θα έχετε δει από τον πίνακα χαρακτηριστικών η UP5 είναι πιο φορτωμένη και επάνω στο layout της θα δείτε πως υπάρχουν κάποια παραπάνω όπως ένα Marvell 88SE9172 υπεύθυνο για τα έξτρα SATA 6Gb/s & eSATA 6Gb/s connector επάνω από το 2ο PCIe Slot, ένα δεύτερο VIA VL810 κάτω δεξιά που είναι υπεύθυνο για τα παραπάνω USB 3.0/2.0 ports μέσω των εσωτερικών USB Header, το codec του ήχου έχει μεταφερθεί λίγο πιο πάνω από την UP4 επειδή την θέση του έχει πάρει ένα VIA VT6308 chip που βγάζει ένα IEEE 1394a port, η μπαταρία στην UP4 είναι κάτω δεξιά ενώ στην UP5 κάτω από την πρώτη PCIe θύρα, οριζόντια κοιτάζοντας το κάτω μέρος των μητρικών θα έχετε παρατηρήσει πως η UP5 είναι πιο φορτωμένη με Pin Headers ενώ διαφορετικές είναι και οι θέσεις κάποιων από τα System Fans που και στις δύο μητρικές είναι 4 στον αριθμό τους!
Τέλος, η UP5 πάνω ακριβώς από τις Sata θύρες έχει ένα ATX4P Power Connector σε περίπτωση που γεμίσουν όλες οι PCI-E θύρες και χρειάζεστε βοήθεια με την παροχή ρεύματος σε όλες τις γραμμές aka 12V/5V & 3.3V!
Πάμε τώρα στα "χωροταξικά". Το socket είναι πολύ κοντά στα Dimm Slots εκ των δεξιά και έτσι ξεχνάμε ογκώδες ψύκτρες με διπλά fan παρέα με μνήμες με ψηλές ψύκτρες, κάτι που συναντάμε σε πολλές καινούριες μητρικές. Από την άλλη η ψύκτρα για τα VRM είναι αρκετά κοντή και έτσι η ψύκτρα που βάλαμε για τις δοκιμές τοποθετήθηκε με το fan από αριστερά.
Ανάμεσα στα δύο πρώτα PCIe Slots υπάρχει αρκετός χώρος σε περίπτωση που ο υποψήφιος αγοραστής θέλει να βάλει δύο κάρτες με triple slot cooler! Προφανώς όμως θα χάσει τόσο τις ενδιάμεσες όσο και τις κάτω από την δεύτερη PCIe θύρες!
Το PCB είναι μαύρο ματ χρώμα όπως μας έχει συνηθίσει τελευταία η Gigabyte, όλα τα πλαστικά slots είναι επίσης μαύρο χρώμα εκτός από μερικές λεπτομέρειες που είναι σε άσπρο αλλά δεν προκαλούν "αντιδράσεις" ενώ τέλος οι ψύκτρες είναι και αυτές μαύρες. H UP5 έχει κάτι όμως που η UP4 δεν τα έχει! a. Post Code Display (όχι και σε τόσο βολικό σημείο αφού είναι μεταξύ μνημών και 24-Pin Molex), b. Power Button (σε πολύ καλό σημείο) και τέλος c. measuring points για 8 διαφορετικά πράγματα (σε πραγματικά καλό σημείο αφού από εκεί δεν περνάνε ούτε καλώδια ούτε τίποτα)!
Στα παραπάνω διαγράμματα μπορείτε να δείτε από που και προς που δίνει πληροφορίες κάθε υποσύστημα επάνω στις δύο μητρικές των δοκιμών μας! Όπως βλέπετε, το Chipset δουλεύει υπερωρίες για να κρατάει τα πάντα "ζωντανά" και σε επικοινωνία μεταξύ τους!
Αφού εξηγήσαμε όλα τα απλά και τα οπτικά εμφανή σημεία των μητρικών, σειρά έχει κάτι από τα πιο βασικά πράγματα που πολλές φορές το περνάμε επιλεκτικά χωρίς εξηγήσεις! Μα φυσικά μιλάμε για το CPU Voltage Regulator! Πάμε να συμπληρώσουμε τις επεξηγήσεις από την σελίδα που αναλύσαμε το Ultra Durable 5 και να δούμε τι πραγματικά κάνει!
Σε όλες τις συσκευασίες μητρικών της σειράς UP αλλά και σε όλες τις ειδήσεις Ελληνικές και μη θα έχετε δει πως παντού υπάρχει η λέξη IR3550. Τι είναι άραγε αυτό;
Τα IR3550 είναι τα "τσιπάκια (ICs)" που χρησιμοποιεί η Gigabyte για τις 8 φάσεις του επεξεργαστή. Ολόκληρη η ονομασία τους είναι IR3550 PowIRstage ICs και είναι τα highest rated ICs - 60A - στην βιομηχανία ηλεκτρονικών, κατασκευασμένα από την International Rectifier. Δύο IR3550 PowIRstage ICs χρησιμοποιούνται επίσης για της φάσεις της iGPU, ενώ για το VTT/IMC χρησιμοποιούνται δύο PowerPAK MOSFETs. Όσον αφορά τα Inductors - αυτά που εμείς λέμε chokes - είναι κατασκευασμένα από φερίτη. Κατά κοινή αποδοχή, οπτικά είναι πανέμορφα και με την χρήση ενός κεραυνού σχεδιάζουν καλλιτεχνικά ένα "P". Παρ'όλα αυτά ή χρήση τους δεν προορίζεται προς επίδειξη ομορφιάς αλλά έχουν απίστευτα καλό DCR και 60A Isat Ratings, που είναι και το υψηλότερο που υπάρχει από κάθε άλλη μητρική! Όλα τα παραπάνω μαζί, μαζί με το 2X Copper PCB είναι ικανά να λειτουργούν και να παράγουν 60°C λιγότερους από τις παραδοσιακές μητρικές που δεν έχουν τίποτα από αυτά.
Έτσι λοιπόν, με αρκετό χαλκό στα layer του PCB, MOSFET rated αλλά και πραγματικά ικανά να αντέξουν 60Α αλλά και Chokes των 60A, μπορούμε να έχουμε πραγματικά 60Α ανά VRM Phase. Φυσικά, κανένας επεξεργαστής τελευταίας γενιάς δεν μπορεί να "τραβήξει" 480A (8*60A) αλλά ο λόγος που η Gigabyte χρησιμοποιεί αυτά τα high end components είναι για να μην ζεσταίνονται τα VRM. Στην πραγματικότητα, ακόμα και hardcore bench sessions τα VRM δεν χρειάζονται καθόλου ψύξη όπως σε άλλες μητρικές, ενώ σε απλή χρήση, ακόμα και οι ψύκτρες που έχουν τοποθετηθεί επάνω τους μάλλον καλύπτουν το αισθητικό κομμάτι του συνόλου της μητρικής και όχι πραγματικές ανάγκες ψύξης. Το συγκεκριμένο πράγμα μας το είχε πει και PM της Gigabyte στην Computex 2012, αλλά μας φαινόταν παράλογο!
Σε αυτό το σημείο θέλω να εμβαθύνω αρκετά στα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός MOSFET και πιο συγκεκριμένα στου IR3550 PowIRstage.
Κάθε MOSFET σε φάση είναι πάντα μέρος ενός PoweStage. Ένα κλασσικό Powerstage συνήθως αποτελείται από 1 high-side MOSFET και μια δίοδο. Επειδή η τεχνολογία έχει προχωρήσει, στις καλές μητρικές η δίοδος έχει αντικατασταθεί από 2 low-side MOSFETs. Αυτά τα 3 μαζί με το Driver IC ή αλλιώς τον driver του MOSFET αποτελούν το PowerStage. Αυτά συνήθως είναι το ένα δίπλα στο άλλο και γι'αυτό το ονομάζουμε Multi Chip Design (πολλά chip μαζί). Από την άλλη, το IR3550 εσωκλείει μέσα σε ένα σώμα από χαλκό 1 high-side,2 low-side και το driver MOSFET και γι'αυτό το ονομάζουμε Single Package Design.
Τι το μοναδικό έχει το IR3550 πέρα του Single Package Design? Είναι ότι καλύτερο υπάρχει αυτή την στιγμή για High Output AIO Powerstages. Και πάμε να εξηγήσουμε το γιατί.
Τα περισσότερα MOSFET που είναι σχεδιασμένα για 50Α+ έχουν 2 περιορισμούς. Ο ένας είναι η ψύξη και ο άλλος είναι η φυσική τους σχεδίαση. Το πρόβλημα τους είναι πως η απώλεια ενέργειας είναι μεγάλη, οπότε το MOSFET χρειάζεται να ψύχεται κατάλληλα (αρκετά & ενεργά). Όλοι οι κατασκευαστές έχουν λίστα για τα MOSFET που κατασκευάζουν όσον αφορά την τάση που μπορούν να αποδώσουν σε σχέση με την θερμοκρασία και την απώλεια ενέργειας.
Τα IR3550 μπορουν να αποδόσουν 60Α με μόλις 10W, και αυτό είναι ιδιαίτερα ενυπωσιακό στην εξέλιξη των components για μητρικές πλακέτες εάν σκεφτεί κανείς πως τα κλασσικά high-side MOSFET aka LF-PAK MOSFET 7030AL που είναι τοποθετημένα σε πολλές high end μητρικές μπορούν να αποδώσουν 68A αλλά με 62.5W και σε θερμοκρασία 25C, πράγμα που δεν γίνεται να συμβεί ποτέ γιατί πολύ απλά θα έπρεπε επάνω σε κάνε MOSFET να είχαμε τοποθετημένη μια ψύκτρα για επεξεργαστή με δυνατό ανεμιστήρα.
Εάν το σκεφτείτε και κάνετε τις πράξεις, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε 6x IR3550 60Α με την ίδια κατανάλωση του ενός LF-PAK MOSFET 7030AL ΑΛΛΑ με 6 φορές επάνω την απόδοση του! Vice Versa, σύμφωνα με το datasheet του 7930AL, με 10W σε αυτό το MOSFET θα μπορούσαμε να πάρουμε μόλις 27Α στις ίδιες συνθήκες με ένα IR3550. Κάνοντας μια τελευταία πράξη, το IR3550 είναι 2 φορές και κάτι ψιλά πιο αποδοτικό από τον προκάτοχο του!
Δεν έχουμε μιλήσει όμως ακόμα για το efficiency. Το IR3550 έχει 90% efficiency στα 50Α. Το καλύτερο DrMOS (Vishay SiC780) που είναι rated στα 50A έχει 90% efficiency στα 35Α. Δεν τίθεται λοιπόν κανένας λόγος για σύγκριση. Το μοναδικό MOSFET που πλησιάζει κάπως το IR3550 και εξοπλίζει μερικές μητρικές είναι το DirectFET που είναι επίσης κατασκευασμένο από την International Rectifier και σε πολλά σημεία έχουν κοινές τεχνολογίες όπως ότι το κύριο σώμα είναι κατασκευασμένο από χαλκό άρα το ρεύμα περνάει μέσα από το low-side MOSFET απευθείας και όχι μέσα από το PCB πράγμα που σημαίνει πως η τάση εξόδου συναντάει λιγότερη αντίσταση και είναι πιο "καθαρή", καθώς επίσης και καλύτερα επαγωγή θερμότητας. Χρησιμοποιούν και τα δύο εσωτερικές συνδέσεις από χρυσό, πράγμα που βοηθάει στο να παίρνουν καλύτερο σήμα από το IC Driver τα high/low FETs καθώς και πολλά κοινά στον σχεδιασμό στην επιφάνεια εξόδου τάσης.
Τέλος, για να μην μπερδεύεστε, το IR3550 δεν είναι ένα DrMOS. Το DrMOS είναι ένα spec σχεδιασμένο από την Intel για ένα AIO PowerStage. Με απλά λόγια το DrMOS είναι ένας τύπος PowerStage και δεν είναι όλα τα PowerStages DrMOS. Η Texas Instruments, η Volterra αλλά και η International Rectifier έχουν δικά τους AIO PowerStages τα οποία δεν είναι DrMOS. Το DrMOS έχει τον δικό του σχεδιασμό και τα δικά του πρωτόκολλα και όλα τα υπόλοιπα AIOs αποτελούν την εξέλιξη του αλλά με σχεδόν τελείως διαφορετικό design.
Τελευταία σημείωση για το "παντοδύναμο" IR3550. Είναι κατασκευασμένο για να συνεργάζεται με τα IR PWM, συμπεριλαμβανομένων των CHiL PWMs. Τι είναι τα PWMs; Ολοένα και περισσότερα power options βλέπουμε στα BIOS των πιο καινούριων μητρικών τα οποία φυσικά μπορούν να πάρουν πολλά values. Τα Digital PWMs είναι υπεύθυνα στο να δίνουν στον χρήστη τον έλεγχο των διαφορετικών πτυχών των PWM/VRM που είναι τοποθετημένα επάνω σε κάθε μητρική. Το PWM είναι το chip το οποίο ελέγχει το VRM, οπότε είναι σαν να "μιλάει" με τον επεξεργαστή στις καινούριες πλατφόρμες. Στα Digital PWMs, το PWM έχει on-board NVM (NonVolatile Memory) η οποία μπορεί να αποθηκεύει Profiles και να κάνει Update. Με λίγα λόγια ο απόλυτος έλεγχος των PWM καταλήγει στον απόλυτο έλεγχο όλων των VRM από τον χρήστη! Για την ιστορία και για να αλλάξουμε θέμα, η ASUS χρησιμοποιεί Chil Digital PWM ενώ η Gigabyte International Rectifier Digital PWM. Η International Rectifier στις 25 Φεβρουαρίου 2011 αγόρασε την Chil και η 2η ξεκίνησε να παράγει Digital PWMs. Τα Chil και τα IR Digital PWMs ουσιαστικά είναι κλώνοι, οπότε τα settings τους είναι τα ίδια αλλά η κάθε μία τα ονομάζει διαφορετικά.
Τώρα που καλύψαμε τα πάντα που αφορούν τα MOSFET, θα περάσουμε στα Inductors τα οποία και αποτελούν ένα τεράστιο μέρος στην επίτευξη των 60A ανά phase και χωρίς αυτά τα IR3550 δεν θα ήταν ικανά από μόνα τους να τα βγάλουν εις πέρας. Τα Inductors ή Chokes είναι αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες και έχουν πάνω τους σχεδιασμένο έναν κεραυνό. Είναι επίσης rated στα 60A και είναι ειδικά σχεδιασμένα για την Gigabyte. Το σωστό DCR, μαζί με την κατάλληλη επαγωγή θερμότητας και το current rating (A) συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα τόσο "δυνατό" inductor που θα μπορούσε να συνεργαστεί τέλεια με τα MOSFET. Κάτω από τους "κεραυνούς" κρύβονται τα IR3563 που για πρώτη φορά χρησιμοποιεί η Gigabyte και είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούν ένα πραγματικό/μοναδικό 8-Phase PWM για να τροφοδοτήσουν το 8-Phase VRM των μητρικών τους. Τώρα θα μου πείτε και με το δίκιο σας πως οι 8 φάσεις δεν είναι κάτι το μοναδικό, ούτε το πρωτοποριακό και πολλές μητρικές το έχουν ήδη, εδώ και πολύ καιρό. Λάθος! Πρώτα απ'όλα μια μητρική χρειάζεται πολλαπλά outputs από ένα PWM για να "οδηγήσει" διαφορετικά voltage outputs και ο λόγος που είναι σχεδιασμένα με πολλαπλά outputs τα PWM είναι για να εξοικονομούν χρήματα οι εταιρίες! Εάν κάθε PWM Output έλεγχε μόνο ένα Voltage Outpute θα χρειαζόμασταν άλλο ένα PCB γεμάτο PWMs για να ελέγχουμε ότι ελέγχουμε τώρα στις μητρικές μας.
Αυτός είναι και ο λόγος που η UP5 έχει περισσότερα Digital PWMs από την UD5H. Το CPU VCore PWM είναι ένα 8+0 Phase PWM όπου και οι 8 φάσεις χρησιμοποιούνται γι'αυτό και μόνο. Για παράδειγμα η Asus Maximus V Gene και η Asrock Z77 Extreme4 χρησιμοποιούν 4 φάσεις και τις διπλασιάζουν, κάνοντάς τις 8. Όταν διαβάζουμε Press Release ή Tech Spec μητρικών βλέπουμε πως αναγράφουν πόσα phases χρησιμοποιούν για κάθε τι επάνω τους. Για παράδειγμα το IR3567 που υπάρχει επάνω σε μερικές Gigabyte μητρικές γράφει 6+2, το CHL3828 που υπάρχει σε μερικές ASUS γράφει 7+1 και το ISL6367 που είναι επάνω σε μερικές Asrock γράφει 6+1. Αυτό γίνεται επειδή όλες οι φάσεις χρειάζονται το ίδιο output, οπότε και δεν μπορεί κάποιος να πει στο IR3567 που είναι 6+2 να δώσει 4 φάσεις στον επεξεργαστή και άλλες 4 στην iGPU. Είναι 6 για τον επεξεργαστή και 2 στην iGPU.
Αριστερά τα 10 Chokes της UP4 και δεξιά τα 12 Chokes της UP5
Το IR3563A είναι ένα πραγματικό ψηφιακό PWM, ενσωματώνοντας τεχνολογία αιχμής από την International Rectifier. Αυτό το PWM είναι ίσως το καλύτερο VRD12.5 PWM που κυκλοφορεί επάνω σε μητρικές αυτή την στιγμή, με σχεδιασμό πρωτοκόλλου VRD12 αλλά και VRD12.5, καθώς και ενσωμάτωση πολλών παροδικών αλγορίθμων για την ορθή και αποτελεσματική παροχή ρεύματος στον επεξεργαστή ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Το όφελος περισσότερων πραγματικών φάσεων: Μα γιατί αυτό παίζει ρόλο αφού όλο και περισσότερα components βοηθάνε στον να μειώνεται η θερμοκρασία καθώς και το workload που χρειάζεται να γίνει ακόμα και όταν διπλασιάζουμε τις φάσεις εικονικά;
Η απάντηση είναι ότι η αύξηση των πραγματικών φάσεων καταλήγει σε όφελος υπέρ των επιδόσεων. Πρώτα απ 'όλα κάθε φάση θα αλλάξει μόνο 1/8 του κύκλου, μετά από την επόμενη που είναι πριν από την συγκεκριμένη, αντί του 1/4 του κύκλου σε σύγκριση με 4 φάσεις που έχουν διπλασιαστεί εικονικά σε 8, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε φάση κάνει λιγότερη δουλειά ανά κύκλο όταν υπάρχουν περισσότερες πραγματικές φάσεις! Επίσης υπάρχει ένα interleaving affect που προκαλείται από αυτή την προσθήκη ανά κύκλο των φάσεων. Μειώνει το συνολικό ripple amplitude (πλάτος κυμάτωσης) αυξάνοντας τη ripple frequency (συχνότητα κυμάτωσης). Έχοντας 8 πραγματικές φάσεις καταλήγει σε μία συνολική συχνότητα κυμάτωσης 8 φορές μεγαλύτερη από εκείνη οποιασδήποτε ενιαίας φάσης, ωστόσο θα αυξάνει 4 φορές περισσότερο την συχνότητα κυμάτωσης σε περίπτωση 8 εικονικών φάσεων (δηλαδή 4 πραγματικών).
Αυτό σημαίνει πως εάν είχαμε 2 ακριβώς ίδια VRMs, ένα με διπλάσιες εικονικές φάσεις και ένα χωρίς, το δεύτερο θα είχε πολύ υψηλότερη συχνότητα κυμάτωσης και έτσι πολύ χαμηλότερη κυμάτωση ρεύματος, το οποίο είναι αυτό που πάντα θέλουμε να κρατάμε όσο το δυνατόν πιο χαμηλό. Έτσι, ο κυματισμός εξόδου και ο θόρυβος από το VRM θα μειωθεί σημαντικά όταν έχουμε 8 πραγματικές φάσεις. Φυσικά, αυτή η επίδραση θα μειώσει το κυματισμό από ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό όταν αυξάνεται από 4 σε 6 φάσεις απ'ότι όταν αυξάνεται από 6 σε 8 φάσεις.
Τόσο οι μνήμες όσο και η iGPU τροφοδοτούνται από ένα IR3570 το οποίο είναι ένα 3+2 Digital Phase PWM αλλά μόνο 2+2 φάσεις χρησιμοποιούνται. Οι 2 φάσεις για την μνήμη συνδέονται επάνω σε έναν διπλό IC Driver - τον IR3598 - ο οποίος ελέγχει 2 σετ Rensas K03B7 για τα high-side και 1 K0393 για τα low-side. Κάθε φάση είναι σχεδιασμένη για 30A. Ένα δεύτερο IR3570 PWM είναι υπεύθυνο για τα VCCIO(VTT)/VCCSA(IMC) καθώς και το PCH. H UP4 χρησιμοποιεί 6 φάσεις για τον επεξεργαστή, 2 για τον memory controller και 2 για τα PCI-Express/DMI Interfaces, οπότε έχουμε config 6+2+2 για την μικρή.
Τέλος, στα της κάρτας ήχου, η Z77X-UP5 TH είναι εξοπλισμένη με ένα 110 dB SNR Realtek ALC898 παρέα με 2 audio amplifiers ένα για την optical S/PDIF Out connector στο πίσω μέρος της μητρικής και ένα για το εσωτερικό header που βγάζει ήχο στο front panel τα οποία ελέγχονται από δύο T.I. DRV632 AMPs/Line Drivers. Η Z77X-UP4 TH είναι εξοπλισμένη με ένα 97dB SNR Realtek ALC892 codec. Παρ'όλα αυτά επάνω στο PCB είναι τυπωμένο 108dB το οποίο σύμφωνα με την Gigabyte είναι λάθος και θα αλλάξει στις επόμενες revision της μητρικής!
Καθώς είναι το πρώτο μας review με προϊόν που έχει θύρα Thunderbolt, θεωρώ σωστό να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή γι'αυτό. Η Intel λοιπόν παρουσίασε για πρώτη φορά την τεχνολογία Thunderbolt (στα Ελληνικά σημαίνει κεραυνός) με την ονομασία Light Peak στο Intel Developer Forum το 2009 χρησιμοποιώντας μία πρωτότυπη μητρική από Mac Pro για να τρέξει 2 1080p video streams μαζί με συσκευές δικτύου και αποθήκευσης πάνω σε ένα οπτικό καλώδιο 30 μέτρων το οποίο είχε μονταρισμένες "άκρες" από USB. Το όλο σύστημα "κατευθυνόταν" από μία πρωτότυπη PCI Express κάρτα με δύο optical buses τα οποία τροφοδοτούσαν 4 ports!
Το Thunderbolt λοιπόν - με την κωδική ονομασία Light Peak - είναι ένα interface για την σύνδεση περιφερειακών συσκευών σε έναν Η/Υ μέσω ενός expansion bus. Το Thunderbolt αναπτύχθηκε από την Intel και εισήχθηκε στην αγορά με την τεχνική συνεργασία της Apple. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην αγορά στις 24 Φεβρουαρίου 2011 με τα νέα MacBook Pro που κυκλοφόρησαν εκείνη την ημέρα και η θύρα ήταν - και είναι - ακριβώς η ίδια με το Mini DisplayPort. Αν και το εμπορικό σήμα (trademark) του ThunderBolt καταχωρήθηκε από την Apple, τα πλήρη δικαιώματα ανήκουν στην Intel, η οποία με την σειρά της ξεκίνησε να το ενσωματώνει και σε άλλες συσκευές.
Περνώντας στην Gigabyte τώρα, αρχές Ιουλίου ανακοίνωσε τις μητρικές της σειρά UP που ήταν και οι πρώτες πλήρως certified από την Intel μητρικές που φέραν τεχνολογία Dual ThunderBolt. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως ο χρήστης μπορεί να συνδέσει επάνω τους μέχρι 12 συσκευές συν τρεις οθόνες (daisychain), με ταχύτητες διαμεταγωγής δεδομένων που μπορούν να μεταφέρουν 1TB μέσα σε μόλις 5 λεπτά! Είναι δηλαδή το ταχύτερο πρότυπο σύνδεσης μέχρι στιγμής με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα.
Γίνεται αμέσως κατανοητό λοιπόν, ότι πλέον μπορείτε να επεκτείνετε την ευελιξία και συνδεσιμότητα που σας παρέχει ο ηλεκτρονικός σας υπολογιστής με την χρήση μόνο ενός ειδικευμένου καλωδίου - που προς το παρόν είναι πανάκριβο - και σαν αποτέλεσμα θα μειώσετε τον χρόνο μεταφοράς αρχείων στο ελάχιστο, θα εξαλείψετε το lag σε streams ή multi monitor παρουσιάσεις και επίσης θα έχετε ταχύτητες που αγγίζουν τα 10Gbps από αλλά και προς τις PCIe τις DisplayPort θύρες. Στην παρακάτω εικόνα μπορείτε να δείτε πως ακριβώς δουλεύει το ThunderBolt.
Πιο συγκεκριμένα και πιο τεχνικά, όσον αφορά το κύκλωμα του Dual Port ThunderBolt τόσο στην Z77X-UP4 TH όσο και στην Z77X-UP5 TH δεν αποτελείται από ένα και μόνο "τσιπάκι". Πάμε να το αναλύσουμε ένα προς ένα:
- DSL3510L: Intel dual output Thunderbolt controller το οποίο είναι αυτό που επιτρέπει να γίνει daisychain (να συνδέσουμε επάνω μέχρι 12 συσκευές). Έχει 3.4w TDP και υποστηρίζει 10GBps ανά κανάλι.
- 2x L04DP211: Display port 2:1 MUX (multiplexer) το οποίο είναι αυτό που υποστηρίζει/παρέχει DP (Display Port) μέσω κάθε Thunderbolt Port και είναι κατασκευασμένα από την NXP
- 2x TPS22980: Κατασκευασμένα από την Texas Instruments, μετατρέπουν την τάση των 3.3v σε 18V high voltage MUX και χρησιμοποιούνται για την τροφοδοσία των ICs μέσα στα καλώδια του ThunderBolt. 18V είναι το maximum output το οποίο χρειάζεται καθώς το DC Voltage δεν υποστηρίζει μεγάλες αποστάσεις (όταν μιλάμε για πολλές συσκευές).
- PI3HDMI412: Δημιούργημα της Pericom είναι ένα 4 channel 2:1 MUX το οποίο παρέχει HDMI Bandwidth στον ThunderBolt Controller.
- PI3C3125: Κατασκευασμένος από την ίδια εταιρία με τον από πάνω controller, είναι ένα high bandwidth 4-bit 2 port bus switch του οποίου η δουλειά είναι να παρέχει στον controller αρκετό bandwidth.
Ο ThunderBolt Controller καθώς και οι θύρες τροφοδοτούνται από ένα Single Phase VRM, ο οποίος με την σειρά του τροφοδοτείται από ένα Richtek RT8120 Single phase PWM με ενσωματωμένους drivers. Τα MOSFET είναι της PowerPAk.
Αριστερά το Thunderbolt Chip της UP4 και δεξιά της της UP5
Δυστυχώς - και σας ζητάμε συγνώμη - δεν καταφέραμε να έχουμε στην ώρα μας κάποιον ThunderBolt δίσκο για να κάνουμε δοκιμές και να σας τις παρουσιάσουμε, αλλά θα επανέλθουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αποκτήσουμε συσκευή με Thunderbolt θύρα. . .
Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των Gigabyte Z77X UP4/UP5 TH είναι το Lucidlogix Virtu. Είχαμε γνωρίσει σε άλλα review στο παρελθόν αυτή την τεχνολογία με το λανσάρισμα των Z68 μητρικών όπου ήταν ενσωματωμένο, δίνοντας μας την δυνατότητα να ζήσουμε την απόλυτη εμπειρία γραφικών. Όταν στήνετε ένα PC, δεν θα πρέπει να μπαίνετε στο δίλημμα για το αν θα επιλέξετε μεταξύ της απόδοσης και το 3D ρεαλισμό. Τα στοιχεία γραφικών βρίσκονται σε 2 μέρη σε έναν υπολογιστή, στον επεξεργαστή και στην κάρτα γραφικών σας. Κάθε ένα κομμάτι από αυτά τα δύο μέρη του Η/Υ, εξυπηρετεί διαφορετικές λειτουργίες όσον αφορά την γραφική απεικόνιση και επεξεργασία. Διαφορετικά οφέλη έχουμε χρησιμοποιώντας τον επεξεργαστή για κάποια λειτουργία γραφικών και διαφορετικά οφέλη χρησιμοποιώντας την κάρτα γραφικών. Εδώ έρχεται το Virtu, το λογισμικό που αναλαμβάνει να συνδυάσει με επιτυχία τα οφέλη των δύο προαναφερθέντων components και να κατʼ επέκταση να σας βγάλει από το δίλημμα. Με το λογισμικό της Lucid, οι υπολογιστές με Sandy/Ivy Bridge επεξεργαστές αποκτούν την δυνατότητα να εξισορροπούν και να συνδυάζουν δυναμικά και σε πραγματικό χρόνο την προηγμένη δύναμη και αποδοτικότητα της ενσωματωμένης GPU στον επεξεργαστή με το DX11 3D, anti-aliasing και τα γενικότερα χαρακτηριστικά και απόδοση της αυτόνομης κάρτας γραφικών. Με τον τρόπο αυτό, μειώνεται σημαντικά η κατανάλωση του Η/Υ και ο χρήστης εξασφαλίζει την βέλτιστη απόδοση τόσο σε παιχνίδια όσο και λειτουργίες transcoding και HD playback.
Το Lucid Virtu είναι σε θέση να αναλάβει δράση σε πραγματικό χρόνο και να κάνει την πιο ορθή επιλογή σύμφωνα με την εργασία που του έχετε αναθέσει. Αν θέλετε να τρέξετε εφαρμογές που χρησιμοποιούν DirexctX 11 ή να παίξετε παιχνίδια σε υψηλές αναλύσεις, τότε το Lucid Virtu θα δώσει εντολή έτσι ώστε η κάρτα γραφικών σας να εκτελέσει αυτή την εργασία. Αν πάλι θέλετε να εκτελέσετε όχι και τόσο βαριές εφαρμογές τότε η κάρτα γραφικών σας μπαίνει αυτόματα σε κατάσταση αναμονής και το έργο αναλαμβάνει η ενσωματωμένη GPU του Sandy-Bridge. Είναι, λοιπόν, εμφανές, πως μεταβαίνοντας η κάρτα γραφικών σε κατάσταση αναμονής, η εκλυόμενη θερμότητα μειώνεται και ο ανεμιστήρας της επιβραδύνεται με αποτέλεσμα ένα πιο "πράσινο" και μεγαλύτερης διάρκειας σύστημα.
Performance Graphics & Media |  |  |  |  |
| Advanced Media Features |  |  | | |
| Optimal Casual Games | | | | |
| New HyperFormance (GPU boosting) [COLOR="red"]NEW![/COLOR] | | | | |
| VirtualVsync [COLOR="red"]NEW![/COLOR][/COLOR][/B] | | | | |
| Low Power and Heat | | | | |
| DX 11 Support | | | | |
| AA Support (Anti Aliasing) | | | | |
| High End Graphics (gaming, CAD, CAM) | | | | |
Εκτός όμως από το απλό Virtu που συναντήσαμε για πρώτη φορά στις Z68 μητρικές, η Lucid, όντας πρωτοπόρος στις έξυπνες software gaming λύσεις, ανακοίνωσε στις αρχές του 2012 το επίσημο λανσάρισμα του Virtu MVP Virtualization Software. Μαζί με το MVP, καταφθάνουν οι τεχνολογίες Lucid HyperFormance και Lucid Virtual Vsync, που υπόσχονται να αλλάξουν προς το καλύτερο την gaming εμπειρία σας. Η εν λόγω τεχνολογία υποστηρίζεται κανονικά από τις Z77 μητρικές, ενώ στο μέλλον θα υποστηρίζεται και από τις Z68/H67/H61 με κατάλληλο software update.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι ακριβώς κάνει η κάρτα γραφικών όταν παίζουμε ένα PC Game; Με απλά λόγια κάνει rendering frames σε 3D γραφικά. Τα Lucid Virtu MVP HyperFormance και Virtual Vsync features έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνουν την ανταποκρισιμότητα και ταυτόχρονα να "μειώνουν" την ποσότητα frames που γίνονται rendered. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της IGP (ενσωματωμένης κάρτας γραφικών) των Sandy Bridge και Ivy Bridge επεξεργαστών, η οποία αναλύει τα frames και δίνει εντολή στην ανεξάρτητη κάρτα γραφικών να παρακάμπτει ή να μην κάνει ολοκληρωμένο rendering ορισμένα εξ' αυτών. Ως συνέπεια του προηγουμένου, αυξάνονται κατακόρυφα τα FPS. Είναι πραγματική όμως η αύξηση αυτή; Όχι δεν είναι. Παρόλ' αυτά το MVP θεωρείται πραγματική εξέλιξη στο gaming. Και εξηγούμαστε.
Μπορεί η αύξηση των FPS να μην είναι στην ουσία πραγματική (εφόσον η ποιότητα της εικόνας παραμένει ίδια και απαράλλαχτη), όμως κάνει το παιχνίδι πιο ανταποκρίσιμο και μειώνει το input lag. Μην ξεχνάτε ότι όσο πιο γρήγορα ανταποκρίνεται το παιχνίδι στις επιθυμίες του χρήστη και όσο πιο μικρή είναι η χρονική καθυστέρηση, τόσο πιο εντυπωσιακή είναι η εμπειρία παιχνιδιού. Επιπροσθέτως, το MVP αποκαλείται "η εξέλιξη στο gaming" γιατί δίχως να αλλοιώνει την ποιότητα των γραφικών, πραγματοποιεί 20-50% λιγότερο rendering, οπότε ξεκουράζει την κάρτα γραφικών και κάνει την όλη διαδικασία πιο efficient.
Καταλήγουμε λοιπόν ότι το Lucid MVP λειτουργεί ευεργετικά στον τομέα των PC Games. Ας εξετάσουμε τώρα τι συμβαίνει και στην περίπτωση των 3D μετροπρογραμμάτων όπως τα γνωστά 3DMark της Futuremark. Η δουλειά των 3DMark είναι ουσιαστικά η καταμέτρηση των rendering frames σε 3D γραφικά και κατ' επέκταση, η καταμέτρηση των καρέ ανά δευτερόλεπτο (frames per second). Εφόσον η αύξηση των FPS δεν είναι πραγματική, τα scores που βγάζουν τα 3DMark με ενεργοποιημένο το MVP, δεν δύναται να συγκριθούν με τα scores του παρελθόντος. Για αυτό το λόγο, η Futuremark αναμένεται να κυκλοφορήσει updates για τα 3DMark, με τα οποία θα αναγνωρίζεται αν είναι ενεργοποιημένο το MVP, ώστε να μην μπερδεύονται οι χρήστες όταν συγκρίνουν benchmarks μεταξύ τους.
Παρόμοια είναι και η στάση που διατηρεί το HWBOT, αφού μετά από λεπτομερείς συζητήσεις, αποφασίστηκε ότι τα scores με ενεργοποιημένο το Lucid MVP δεν θα γίνονται δεχτά! Φανταστείτε μια stock HD 7970 με MVP ενεργοποιημένο να ξεπερνά το 3DMark 11 Score μιας HD 7970 που έχει ψυχθεί με υγρό άζωτο για να φτάσει συχνότητες πυρήνα πάνω από 1500MHz+. Τα benchmarks που επηρεάζονται προς το παρόν είναι τα εξής: Unigine Heaven DX9/DX11, 3DMark Vantage, 3DMark 06, AquaMark3 και PCMark05. Μπορείτε να δείτε τις διαφορές του LucidLogix MVP εδώ!
Τέλος, για να πάρετε μία γεύση, τρέξαμε τα 3DMark06, 3DMark11 & 3DMark Vantage μια χωρίς Virtu ενεργοποιημένο και μια με Virtu ενεργοποιημένο. Η κάρτα που είχαμε βάλει επάνω ήταν μια MSI N560GTX-Ti Hawk παρέα με την Z77X-UP5 και τον 3770K στα 4.5GHz(45*100).
Το BIOS είναι το εργαλείο μέσω του οποίου ο χρήστης ελέγχει το μηχάνημά του. Του δίνει την δυνατότητα να tweakάρει και να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατότητα του hardware του. Όπως εξηγήσαμε και στην σελίδα με το κύκλωμα των μητρικών των δοκιμών μας, τα Digital PWMs είναι υπεύθυνα στο να δίνουν στον χρήστη τον έλεγχο των διαφορετικών πτυχών των PWM/VRM που είναι τοποθετημένα επάνω σε κάθε μητρική. Το PWM είναι το chip το οποίο ελέγχει το VRM, οπότε είναι σαν να "μιλάει" με τον επεξεργαστή στις καινούριες πλατφόρμες. Στα Digital PWMs, το PWM έχει on-board NVM (NonVolatile Memory) η οποία μπορεί να αποθηκεύει Profiles και να κάνει Update. Με λίγα λόγια ο απόλυτος έλεγχος των PWM καταλήγει στον απόλυτο έλεγχο όλων των VRM από τον χρήστη! Όλα τα παραπάνω γίνονται μέσα από το BIOS. Το UEFI BIOS έχει αποδειχθεί πιο φιλικό προς τον χρήστη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως χάνεται η ουσία. Έχει αντικαταστήσει επάξια τα παλιά BIOS με τις βαρετές μπλε σελίδες και πλέον μιλάμε για ένα πιο ολοκληρωμένο γραφικό περιβάλλον.
Και οι 2 μητρικές έχουν 2x 64Mbit Flash και Dual Bios! H UP4 που δοκιμάσαμε πρώτη ήρθε με το F2 BIOS, βάλαμε το F3 που ήταν και το τελευταίο official και όλα δούλεψαν ρολόι. Η UP5 ήρθε με το F1 BIOS και παιδευόμασταν γύρω στις 11 ώρες μέχρι να την κάνουμε να bootάρει και να πάρουμε σήμα στην οθόνη μας από την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του επεξεργαστή. Αλλάξαμε πολλά BIOS (F2, F3, F4, F6, F6a, F6x) και καταλήξαμε στο F9 όπου και λειτούργησαν όλα κανονικά! Ευτυχώς κυκλοφόρησε επάνω στην ώρα που ήμασταν έτοιμοι να την αφήσουμε στην άκρη γιατί είχαμε δοκιμάσει τα πάντα!
Όπως, σας έχουμε προαναφέρει σε προηγούμενα reviews, η Gigabyte τόσο καιρό δεν είχε "συνδέσει" τις μητρικές της με το UEFI BIOS πριν την έλευση των Z68. Όντας μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου, αυτή η μετάβαση της στο UEFI BIOS δεν είναι δυνατόν να μην συνοδεύεται και από κάποια ακόμα πρωτοποριακή κίνηση. Ποια είναι αυτή η κίνηση; Το 3D BIOS φυσικά! Πρόκειται για μια φωτογραφία της μητρικής και πατώντας πάνω στο αντίστοιχο μέρος της φωτογραφίας, εμφανίζονται οι αντίστοιχες επιλογές. Επιλέγετε για παράδειγμα την περιοχή του socket και αμέσως αναδύεται ένα παράθυρο με επιλογές που έχουν να κάνουν με τον επεξεργαστή. Αντίστοιχη διαδικασία γίνεται και για το front panel, τα sata κλπ. Το Bios είναι πλέον διαδραστικό, και εάν οι πολλές ρυθμίσεις σας μπερδεύουν, με το UEFI μπορείτε να συνάψετε μια σχέση δασκάλου-μαθητή εφόσον ότι κλικάρετε σας το αναδεικνύει. Και στις δύο μητρικές η αρχική οθόνη του 3D Bios φαίνεται πως έχει κάποια καθυστέρηση, ή για να το περιγράψω καλύτερα...θυμίζει κάπως - αλλά όχι με τόσο lag - καινούριο σύστημα που δεν έχουμε περάσει ακόμα τους drivers της κάρτα γραφικών. Στα ενδότερα, δηλαδή στα menu με τα settings, δεν υπάρχει καθόλου lag. Όλα τα values μπορούν να μπουν με το ποντίκι, αλλά μάλλον η δύναμη της συνήθειας είναι μεγαλύτερη και έτσι αλλάζαμε όλα τα settings με το πληκτρολόγιο.
Gigabyte Z77X-UP4/UP5 TH 3D BIOS | ||
 |  | |
 |  | |
Ας κάνουμε όμως και μια "βόλτα" στις επιλογές του BIOS. Εκεί συναντάμε 5 επιμέρους επιλογές. Πρώτη είναι η M.I.T μέσω αυτού του μενού αλλάζετε ότι έχει σχέση με τον επεξεργαστή και τις μνήμες. Επίσης μπορείτε να δείτε και τις θερμοκρασίες του μηχανήματός σας. Δεύτερη επιλογή είναι το System, εκεί βλέπετε κάποιος πιο γενικές πληροφορίες του συστήματός σας, όπως στα πόσα Ghz είναι ο επεξεργαστής σας, πόσα GB μνήμης έχετε και ποια έκδοση BIOS είναι περασμένη στην μητρική σας. Τρίτη κατά σειρά επιλογή είναι το BIOS Features μέσω του οποίου μπορείτε να αλλάξετε επιλογές που έχουν να κάνουν με κάποια features του επεξεργαστή και να "τακτοποιήσετε" τους δίσκους σας. Τέταρτη και προτελευταία επιλογή είναι το Peripherals. Από εκεί διαχειρίζεστε τις συσκευές της μητρικής, όπως κάρτα ήχου και USB θύρες. Τελευταία επιλογή είναι το Power Management, πρόκειται για τον πίνακα ελέγχου των features της μητρικής.
Gigabyte Z77X-UP4/UP5 TH BIOS | ||
 |  |  |
M.I.T. | System | BIOS features |
 |  |  |
Peripherals | Power Management | Save & Exit |
Πάμε όμως στα ενδότερα των παραπάνω επιλογών. Εκεί μπορεί κανείς να βρει όλες αυτές τις χρήσιμες επιλογές που θα κάνουν την ζωή του πιο εύκολη ή πιο δύσκολη (μιλώντας για overclocking). Όπως βλέπετε και στις παραπάνω εικόνες όλες οι βασικές επιλογές των BIOS υπάρχουν. Memory, Frequency, Voltage & DRAM Timings Settings καθώς και πολλά πολλά άλλα για τα features των υποσυστημάτων της μητρικής όλα όσα θα μας διευκολύνουν για να φτάσουμε το σύστημα μας στα ύψη είναι εδώ!
Gigabyte Z77X-UP4/UP5 TH BIOS | ||
 |  |  |
Advanced Frequency Settings | Advanced Memory Settings | Advanced CPU Core Features |
 |  |
Timing Settings | CPU Core Voltage Control |
 |  |  |
Advanced Voltage Settings | DRAM Voltage Control | Current Status |
Τέλος, η γενικότερη εικόνα του UEFI BIOS μας άφησε με αρκετά καλές εντυπώσεις. Εύχρηστο, κατανοητό και πάνω από όλα λειτουργικό. Το μόνο που μας πείραξε είναι πως δεν υπάρχουν επεξηγήσεις για όλες τις επιλογές του BIOS. Θα μας άρεσε να βλέπαμε μια πιο τεχνική επεξήγηση ας πούμε για το τι κάνει/επηρεάζει κάθε timming ξεχωριστά!
Προγράμματα-Benchmarks-Μεθοδολογία
Σκοπός μας σε αυτή την παρουσίαση είναι να σας δείξουμε όλες τις λειτουργίες που μπορούν να παρέχουν οι μητρικές της Gigabyte τόσο σε καθημερινή χρήση όσο και σε overclock που είναι εύκολο να γίνει από όλους. Γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο και επειδή η σειρά UP είναι ολοκαίνουρια, έχουμε αναπτύξει το κείμενο περισσότερο από άλλα reviews μητρικών που έχουμε κάνει. Τα tests που επιλέξαμε είναι αρκετά για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το CPU Performance επάνω σε αυτές αλλά και να δείξουμε τι μπορούν να κάνουν κάποιες τεχνολογίες που έχουν.
Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε τα κλασικά πλέον SuperPi και wPrime που μας συνοδεύουν σε κάθε review γιατί έχουμε το benchmarking μικρόβιο μέσα μας. Χρησιμοποιήσαμε επίσης το y-Cruncher (καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π), καθώς και τα Cinebench R11.5 και x264 Encode που αντιπροσωπεύουν καθημερινές συνθήκες φόρτου. Συνεχίσαμε προσθέτοντας το WinRAR και το PCMark7. Το WinRAR είναι ένα από τα πιο γνωστά προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης, ενώ Το PCMark7 αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming.
Τέλος έχουμε τα 3DMark 06, 3DMark 11 & 3DMark Vantage με τα οποία εξετάζουμε το scaling μεταξύ των 2 συχνοτήτων λειτουργίας που δοκιμάσαμε. Κερασάκι στην τούρτα είναι και αυτή τη φορά η σελίδα overclocking όπου δοκιμάζουμε να αυξήσουμε τις επιδόσεις του setup μας για να δούμε πόσο σταθερό και εύκολο είναι να φτάσουμε εκεί καθώς και η σελίδα που δοκιμάζουμε τις ταχύτητες των Sata και USB θυρών στις μητρικές μας.
Σύστημα Δοκιμών |
Hardware | |
: Motherboard : | Gigabyte Z77X-UP4 TH & Z77X-UP5 TH |
: CPU : | Intel 3770K |
: RAM : | Corsair Dominator Platinum 2666 2x4GB 10-12-12-31 |
: GPU : | Intel HD Graphics 4000 (ενσωματωμένη) |
: SSD : | Kingston HyperX 120GB |
: PSU : | Corsair Gold AX1200 |
: OS : | Windows 7 Ultimate 64bit Retail + SP1 |
: CPU Cooler : | Coolermaster Hyper 612S |
: Case : | Open Table |
Συχνότητες Λειτουργίας |
Stock Settings | Overclocked 1 Settings | ||
CPU Speed:: | 3.50GHz | 4.50GHz | |
Bclk Speed:: | 100MHz | 100MHz | |
CPU Ratio:: | 35x | 45x | |
DDR3 RAM Speed:: | 1333MHz 9-9-9-24 1T | 2133MHz 9-11-11-24 2T | |
Settings
Όπως βλέπετε στους παραπάνω πίνακες καταλήξαμε σε δύο διαφορετικά groups από settings. Η Z77X-UP4 TH είναι flashed με το F3 BIOS και η Z77X-UP5 TH με το F11 BIOS (επειδή οι δοκιμές έχουν γίνει εδώ και καιρό, σίγουρα μέχρι να τις πάρετε στα χέρια σας θα έχουν κυκλοφορήσει καινούρια BIOS, οπότε σας προτείνουμε να το ελέγξετε και να τις flashάρετε με το πιο καινούριο). Φυσικά απενεργοποιήσαμε τα C1,C3,C6, EIST και γενικά όλες τις τεχνολογίες που ρίχνουν αυτόματα την συχνότητα του επεξεργαστή! Στα stock settings τα αφήσαμε όλα στο auto, εκτός από τις μνήμες που τις βάλαμε στο Quick για να μπορούμε να ελέγχουμε τα timings και για τα 2 Ram Dimms από ένα μενού (και όχι το καθένα διαφορετικά), βάλαμε timings 9-9-9-24 1Τ και το mode στο Expert. Στα OC1 Settings, πάλι ρυθμίσαμε τις μνήμες στο Quick, αφήσαμε το Expert αλλά ενεργοποιήσαμε το XMP Profile και ανεβάσαμε τα timings στα 9-11-11-11-27 γιατί οι Dominator GT Platinum έχουν Samsung ICs και δεν μπορούσαν να παίξουν στα 2133MHz με 9-9-9-24 2Τ.
Memory Latency, Read, Write, Copy
Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Mircosoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.
Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.
Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.
PCMark7
Το PCMark7 (Windows 7 Benchmark test) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείτε σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark7 suite βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: Video playback & transcoding, Image manipulation, Web browsing & decryption, Graphics - DirectX 9, Windows Defender, Importing Pictures και Gaming.
Cinebench R11.5
Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.
Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.
Πάμε τώρα στο Graphics Card Performance (OpenGL) Test. Στην συγκεκριμένη διαδικασία θα δείτε ένα car chase μέσω του οποίου υπολογίζονται οι επιδόσεις της κάρτας γραφικών σας σε OpenGL mode. Η VGA υποχρεούται να απεικονίσει περίπου ένα εκατομμύριο πολύγωνα και textures, όπως επίσης και πολυάριθμα βαριά effects (environments, bump maps, transparency, lighting etc).
x264 HD Encode
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
WinRAR
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Σε αντίθεση με τα παλαιότερα review μας χρησιμοποιήσαμε την έκδοση 4.20 64-Bit
SuperPi
Το SuperPi (Super PI Mod) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.
wPrime
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
y-Cruncher
Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions. Εμείς βάλαμε στο y-Cruncher να καταμετρήσει 32.000.000 ψηφία μετά την υποδιαστολή του π (3,14...) Σε αντίθεση με το SuperPi 32M, το y-Cruncher δεν επηρεάζεται σχεδόν καθόλου από την συχνότητα των μνημών RAM και όπως βλέπετε στα αποτελέσματα υπολογίζει πολύ πιο γρήγορα από αυτό!
3DMark06
To 3DMark (www.futuremark.com) είναι ένα εργαλείο computer benchmarking που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από την Futuremark Corporation (γνωστή και ως MadOnion και Futuremark) για να καθορίζει τις επιδόσεις αρχικά της κάρτας γραφικών και έπειτα του επεξεργαστή. Η Futuremark Corporation από το 1999 που ξεκίνησε με το πρώτο 3DMark (3DMark99) συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει άπλετη χαρά στους benchmarkers μιας και τα benchmarks της δεν βασίζονται απλά και μόνο στις δυνατότητες του συστήματος, αλλά και στα tweaking skills του κάθε χρήστη. Tα benchmarks που έχουν παραχθεί από την εταιρεία με χρονολογική σειρά είναι τα εξής: 3DMark99, 3DMark99 MAX, XL-R8R (πρόκειται για το πιο απλοποιημένο 3D Benchmark, στο οποίο ο χρήστης παρακολουθεί ένα DirextX 7 demo sequence σε ανάλυση 640x480, το οποίο όμως δεν συνάντησε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Futuremark), 3DMark2000, 3DMark2001, 3DMark2001 SE, 3DMark03, 3DMark05, 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11 και 3DMarkMobile.
Στο 3DMark06, τα graphic tests του 3DMark05 αναβαθμίστηκαν και πλέον υποστηρίζουν και features όπως HDR Rendering, Shadow Mapping, HDR Refraction, HDR Reflection, Depth Fog, Gerstner Wave Function, Heterogeneous Fog, Light Scattering, Cloud Blending, Blinn-Phong Shading Model (γνωστό και ως Strauss Lighting Model) και Subsurface Scattering.
Επιπροσθέτως να σημειώσουμε ότι τα 3DMark βασίζονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό και στον επεξεργαστή, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν κατ' εξοχήν benchmarks που μετράνε τις δυνατότητες της κάρτας γραφικών.
3DMark Vantage
Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.
Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.
3DMark 11
To 3DMark11 είναι η τελευταία έκδοση της πασίγνωστης Futuremark 3DMark suite. Επηρεάζεται κατά συντριπτικό ποσοστό από την κάρτα γραφικών και εκμεταλλεύεται features τελευταίας τεχνολογίας όπως DirectX 11, tesselation, compute shaders και multi-threading. Τα Graphics Test περιλαμβάνουν πολυάριθμες αντανακλάσεις, έξυπνο φωτισμό με πληθώρα shadow casting lights, βαρύ tesselations και physics simulation με πολλά αντικείμενα. Αντιπροσωπεύει μία σίγουρη λύση για να δοκιμάσετε αν αντέχει η κάρτα γραφικών σας στις overclocked συχνότητες που καταλήξατε, καθώς μπορεί να μην φτάνει σε load το Furmark ή το MSI Kombustor, αλλά στο Extreme Preset είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Έπειτα έχετε κατά νου ότι το load των Furmark και MSI Kombustor είναι απλησίαστο ακόμα και στα πιο βαριά games, οπότε είναι αμαρτία να ζορίζετε την VGA σας χωρίς λόγο. ]Το 3DMark 11 είναι ένα Benchmark που εξαρτάται κυρίως από την κάρτα γραφικών. Ένα κομμάτι όμως του 3DMark 11 είναι αμιγώς εξαρτώμενο από τον επεξεργαστή. Μιλάμε για το Physics Test. Όπως θα παρατηρήσετε οι διαφορές στο Overall Score είναι ελάχιστες μεταξύ Stock και OC Settings.
Τα τελευταία δύο πράγματα που θα δοκιμάσουμε στις μητρικές που μας έδωσε η Gigabyte είναι οι USB θύρες και οι Sata θύρες. Αυτά τα δύο νομίζω πως είναι κάτι το παρεξηγημένο που δεν κοιτάνε και πολλοί πριν αγοράσουν μητρική πλακέτα. Οι USB θύρες πέρα από USB2.0 και USB3.0 χωρίζονται και σε θύρες που είναι direct από το Chipset και σε άλλες που ελέγχονται από άλλους controller, που και αυτοί υπάρχουν σε διάφορες υλοποιήσεις στην αγορά. Τέλος, οι Sata θύρες είναι ή Sata 3Gb/s ή Sata 6Gbs...κάποιες επίσης από το Chipset και κάποιες powered by διάφορους controller! Πάμε να τα αναλύσουμε όλα σιγά σιγά ξεκινώντας από τις USB θύρες!
Στην σελίδα 2 κάτω κάτω έχουμε τα specs των 2 μητρικών. Ξεκινώντας από την GA-Z77X-UP5 TH που έχει 16 θύρες USB σύνολο, "βγάζει" από το Chipset 2 θύρες USB3.0 από εσωτερικά Headers και 6 θύρες USB2.0, 2 από τις οποίες είναι άμεσα προσβάσιμες από το back panel και άλλες 4 από εσωτερικά Headers. Οι υπόλοιπες 8 θύρες είναι USB3.0, 4 από τις οποίες είναι προσβάσιμες από Headers στο κάτω μέρος της μητρικής και 4 στο back panel. Και οι 8 είναι συνδεδεμένες επάνω σε 2 VL810 Hubs από την VIA. Η GA-Z77X-UP4 TH έχει μόλις 2 λιγότερες - σύνολο 14 - από τις οποίες 8 είναι USB3.0 και άλλες 6 USB2.0. Μέσω Chipset συνδέονται 4 θύρες USB3.0, 2 από τις οποίες βγαίνουν στο back panel και άλλες 2 σε εσωτερικά headers και άλλες 6 USB2.0 επίσης μέσω Headers από το κάτω μέρος της μητρικής. Ένα VL800 Chip αναλαμβάνει να βγάλει άλλες 4 θύρες USB3.0 στο πίσω μέρος της μητρικής.
Πώς τις δοκιμάσαμε? Πήραμε 2 USB Stick, 1x Kingston DataTraveler R3.0 USB3.0 DTR30/32GB με ονομαστική ταχύτητα 70MB/s Read και 30MB/s Write σε USB3.0 θύρες & 30MB/s Read και 25MB/s Write σε USB2.0 θύρες, καθώς και 1x Kingston DataTraveler R500 USB2.0 DTR30/32GB με ονομαστική ταχύτητα 30MB/s Read και 20MB/s Write σε USB2.0 θύρες - ευγενική χορηγία της Kingston - και τα δοκιμάσαμε στις θύρες που βγάζουν στο back panel και οι δύο μητρικές για να δούμε εάν έχει απόκλιση η ταχύτητα ανάγνωσης και εγγραφής μέσω του chipset ή των Hub της VIA. Τα προγράμματα που χρησιμοποιήσαμε ήταν το HD Tune Pro και το CrystalDisk. Απ'ότι φαίνεται, διαφορές δεν υπήρχαν, οπότε εάν αποκτήσετε τις συγκεκριμένες μητρικές, χρησιμοποιήστε άφοβα όποιες USB θύρες θέλετε καθότι τα VIA Hubs χρησιμεύουν ώς signal boosters επειδή το USB3.0 Signal είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις μεγάλες αποστάσεις όπως και όλα τα υψηλής ταχύτητας κανάλια διαμεταγωγής δεδομένων όπως τα PCI-E, SATA 6Gb/s και το Thunderbolt.
Gigabyte Z77X-UP5 TH
Kingston DataTraveler R3.0 USB3.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP5 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (VIA VL810), στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL810) και στην μεσαία USB2.0 θύρα (Chipset).
Kingston DataTraveler R500 USB2.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP5 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (VIA VL810), στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL810) και στην μεσαία USB2.0 θύρα (Chipset).
Gigabyte Z77X-UP4 TH
Kingston DataTraveler R3.0 USB3.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP4 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (Chipset), στην μεσαία USB3.0 θύρα (VIA VL800) και στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL800).
Kingston DataTraveler R500 USB2.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP4 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (VIA VL810), στην μεσαία USB3.0 θύρα (VIA VL800) και στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL800).
Kingston DataTraveler R3.0 USB3.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP5 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (VIA VL810), στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL810) και στην μεσαία USB2.0 θύρα (Chipset).
Kingston DataTraveler R500 USB2.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP5 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (VIA VL810), στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL810) και στην μεσαία USB2.0 θύρα (Chipset).
Gigabyte Z77X-UP4 TH
Kingston DataTraveler R3.0 USB3.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP4 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (Chipset), στην μεσαία USB3.0 θύρα (VIA VL800) και στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL800).
Kingston DataTraveler R500 USB2.0 DTR30/32GB επάνω στην Gigabyte Z77X-UP4 TH δοκιμασμένο με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην επάνω USB3.0 θύρα (VIA VL810), στην μεσαία USB3.0 θύρα (VIA VL800) και στην κάτω USB3.0 θύρα (VIA VL800).
Περνώντας στις θύρες Sata για την UP5 έχουμε 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1) , 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~5) και 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Ένα Marvell 88SE9172 chip είναι υπεύθυνο για 1 x SATA 6Gb/s connector (GSATA3 8) καθώς και 1 x eSATA 6Gb/s connector στο back panel που μπορούν να κάνουν RAID 0 και RAID 1. Στην αντίπερα όχθη η UP4 έχει 2 x SATA 6Gb/s connectors (SATA3 0/SATA3 1), 4 x SATA 3Gb/s connectors (SATA2 2~SATA2 5), 1 x mSATA connector το οποίο όταν είναι σε χρήση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα ο Sata2 5 connector. Και οι 2 μητρικές υποστηρίζουν RAID 0, RAID 1, RAID 5 και RAID 10. Πάλι χρησιμοποιήσαμε το HD Tune Pro και το CrystalDisk για να δούμε τι ταχύτητες πιάνει ο Kingston Hyper X.
Kingston HyperX 120GB SSD επάνω στην Gigabyte Z77X-UP5 TH δοκιμασμένος με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην στην μεσαία (μαύρη) Sata No.2 3Gb/s θύρα (Chipset) και στην επάνω (άσπρη) Sata No.0 6Gb/s θύρα (Chipset).
Kingston HyperX 120GB SSD επάνω στην Gigabyte Z77X-UP4 TH δοκιμασμένος με την σειρά από αριστερά προς τα δεξιά στην μεσαία (μαύρη) Sata No.2 3Gb/s θύρα (Chipset) και στην επάνω (άσπρη) Sata No.0 6Gb/s θύρα (Chipset).
PS. Οι μετρήσεις στην UP5 θα ξαναγίνουν γιατί κατά λάθος δεν μετρήσαμε το Random Access.
Εάν έχετε διαβάσει όλη την παρουσίαση των δύο μητρικών από την αρχή του review σίγουρα θα έχετε καταλάβει πως οι μητρικές αυτές δεν είναι κατασκευασμένες ειδικά για overclocking όπως η Gigabyte Z77X-UP7 TH, αλλά επειδή το overclocking είναι συνιστώσα πολλών παραγόντων, οι συγκεκριμένες μητρικές θα μπορούσαν άνετα να αποτελέσουν την βάση ενός συστήματος τόσο για απλό όσο και για hardcore overclocking. Τόσο το νέο Ultra Durable 5 παρέα με τα IR3550 του και όλο το CPU Voltage Regulator καθώς και τα υποσυστήματα τροφοδοσίας των υπόλοιπων συστημάτων των μητρικών, όσο το BIOS που δίνει πληθώρα επιλογών, το software που δίνει η Gigabyte καθώς και το όλο marketing που γίνεται γύρω από αυτές δεν θα μπορούσαν να μας αφήσουν να μην τις δοκιμάσουμε σε soft αλλά και σε hardcore overclocking.
Θα λέγαμε βέβαια πως η UP5 είναι εξοπλισμένη πιο κατάλληλα για overclockers διότι έχει onboard Power/Reset/Clear CMOS κουμπί, Degud LED το οποίο όμως θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη θέση, OC-PEG σύστημα τροφοδοσίας μέσω Sata Cable όταν όλες οι θύρες είναι populated, OnBoard BIOS Switcher το οποίο και δεν έχουμε ξαναδεί σε άλλη Gigabyte μητρική και επιτρέπει στον χρήστη να αλλάζει μεταξύ των Dual UEFI BIOS ROMs χωρίς να χάνει τις ρυθμίσεις του προηγούμενου που χρησιμοποιούσε καθώς και 8 διαφορετικών Voltage Measuring Points στο επάνω δεξί άκρο της μητρικής!
Για ακόμα μια φορά, για ακόμα ένα review η overclocking page δίνει το παρόν λοιπόν. Πως θα ήταν δυνατόν, εξάλλου, να μην συνέβαινε αυτό! Οι Ivy-Bridge επεξεργαστές είναι benchochips όπως έχει φανεί. Η Gigabyte όπως έχουμε αναλύσει ολοένα και περισσότερο ασχολείται με το overclocking και αυτό φαίνεται τόσο κατασκευαστικά από την ποιότητα και τα εξαρτήματα που χρησιμοποιεί στις μητρικές της όσο και από το marketing που κάνει! Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί μια φήμη πως από το 2013 θα ξεκινήσει πάλι το GOOC που έχει γίνει και στο παρελθόν.... Aς τα αφήσουμε όμως αυτά και να περάσουμε στην ουσία...
Το hardware που χρησιμοποιήσαμε ήταν:
- Gigabyte Z77X-UP5 TH
- Intel Core i7 3770K
- 2 x 4GB Corsair Dominator Platinum 2666
- Corsair AX1200
- Kingston SSD HyperX 120GB
Οι περισσότεροι θα έχετε καταλάβει πως οι νέοι επεξεργαστές της Intel για να overclockaριστούν στα ύψη χρειάζονται όσο το δυνατόν καλύτερη ψύξη. Δεν είναι, δηλαδή, όπως τους Sandy-Bridge επεξεργαστές που το scaling σταματούσε ακόμα όντας στο single stage (μονοβάθμιο)! Για τον λόγο αυτό, βγάλαμε από την αποθήκη μας ένα Cascade - γνωστό και ως διβάθμιο - για την ψύξη του Intel Core i7 3770k. Σκοπός του συγκεκριμένου bench session ήταν να "δούμε" που μπορεί να φτάσει ο επεξεργαστής αλλά και να καταλάβουμε αν η Gigabyte Z77X-UP5 TH είναι αυτό που λέμε εύκολη μητρική.
GoriLLakoS Speaking: Ψάχνοντας λίγο το hwbot.org είδα πως τα τελευταία αποτελέσματα που έχω ανεβάσει ήταν το 2008 και έκτοτε δεν έχω ασχοληθεί ποτέ πρακτικά με το Overclocking. Ο 3770K που είχα και έχω στις μετρήσεις είναι ένα chip που δεν γνωρίζω τι είναι ικανός να κάνει και που τερματίζει. Έχοντας μείνει εκτός OC σκηνής ~4 χρόνια, καταλαβαίνετε πως δεν θυμάμαι καν τα tweaks, οπότε τα παρακάτω run είναι σχεδόν χωρίς tweaking (πέρα των βασικών) και χωρίς σκάλισμα των subtimings και λοιπών παραμέτρων που θα μπορούσαν να πειράξουν πολύ πιο αξιόλογα μέλη της HwBox Hellas O/C Team. Από την μία αυτό είναι καλό γιατί η κριτική μου θα είναι ίδια με ενός νέου στο άθλημα, από την άλλη ίσως είναι κακό γιατί ένας πιο έμπειρος overclocker θα μπορούσε να βγάλει καλύτερα αποτελέσματα και να έχει δοκιμάσει και μερικές ακόμα μητρικές έτσι ώστε να μπορεί να συγκρίνει με καλύτερα κριτήρια!
Σε αντίθεση με την ASUS, η Gigabyte δεν έχει έτοιμα profile setttings για να επιλέξει κανείς αυτό που πιστεύει πως είναι πιο κοντά σε αυτό που ζητάει, οπότε...εμπρός καλό μου BIOS. Manual πολλαπλασιαστές στον CPU, manual timmings και ρεύματα και πάνε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Σκοπός μου δεν είναι τα παγκόσμια ρεκόρ, ούτε και το efficiency σε σύγκριση με άλλους Top Overclockers αλλά να δείξω πόσο ομαλά μπορεί να λειτουργήσει η μητρική σε κατάσταση overclock και πόσο εύκολα μπορώ να φτάσω σε αυτό το σημείο. Με εύκολες κινήσεις, στους -100C με το Cascade πιάσαμε 6044Mhz, ενώ μπορέσαμε να bootάρουμε και στα ~6200MHz αλλά το σύστημα δεν ήταν σταθερό! Μία φορά χρειάστηκε να κάνω Clear CMOS αλλά και πάλι το profile μου το είχα κάνει save και έτσι δίχως την παραμικρή δυσκολία ξαναbootαρα στα 6044Mhz. Εκεί μπορέσαμε να τρέξουμε και SuperPi1M αλλά και 32M.
 |  |
Και μερικές (συγνώμη αλλά έιναι απο κινητό) φωτογραφίες κατά την διάρκεια του ευχάριστου bench session που μας χάρισε η Gigabyte Z77X-UP5 TH...
 |  |  |
Η Gigabyte Z77X-UP4 TH καθώς και η Z77X-UP5 TH ανήκουν στην ίδια οικογένεια, με την διαφορά πως η UP5 είναι πιο φορτωμένη. Από θέμα επιδόσεων, τόσο σε stock όσο και σε light overclocking, δεν υστερούν από τις υπόλοιπες εταιρίες αλλά και ούτε έχουν προβάδισμα μιας και το Intel Z77 Express Chipset είναι αυτό που ουσιαστικά καθορίζει το performance. Από θέμα θυρών και οι δύο μητρικές μπορούν να καλύψουν άνετα τον μέσο χρήστη, ενώ η UP5 με την GC-WB300D μπορεί να καλύψει και με το παραπάνω τις ανάγκες συνδεσιμότητας ενός power user. Ίσως είναι νωρίς ακόμα για Dual Thunderbolt θύρες μιας και οι συσκευές που μπορούν προς το παρόν να τις συνοδεύσουν είναι ιδιαίτερα ακριβές - τουλάχιστον μέχρι να διαδοθεί η συγκεκριμένη τεχνολογία. Συνεπώς, το target group που θα επωφεληθεί από αυτό είναι σχεδόν μηδαμινό! Παρ'όλα αυτά η Gigabyte προτίμησε να γίνει ο πρωτοστάτης και να τολμήσει κάνοντας δυνατό marketing επάνω σε αυτό το τομέα, από το να βγάλει μητρικές με μια θύρα thunderbolt και να τις κοστολογήσει μάλλον αρκετά φθηνότερα. Αυτό που ίσως θα θέλαμε είναι να βλέπαμε παραπάνω θύρες USB3.0/Sata 6Gb/s και λιγότερες USB2.0/Sata 3Gb/s (ίσως και καθόλου).
Ποιοτικά και τεχνολογικά, εάν διαβάσατε τις σελίδες 4 και 5 θα καταλάβατε πως την στιγμή που γράφτηκε το review η Gigabyte το έχει ψάξει - και το ψάχνει - πολύ. Με λίγα λόγια επιδιώκει όχι μόνο η λέξη ποιότητα να γίνει συνώνυμο του ονόματος Gigabyte, αλλά και να βρίσκεται ένα σκαλί πάνω από τους ανταγωνιστές της. Θέλετε επιχειρήματα πάνω σε αυτό; Αρκεί μονάχα να αναφέρουμε ότι τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στην αγορά! Αναφορικά με το αισθητικό/οπτικό κομμάτι, είμαστε απολύτως ευχαριστημένοι μιας και η Gigabyte έχει διορθώσει καιρό τώρα τα χρώματά της - με κλίση προς το matte black, πράγμα που είναι αντικειμενικά αποδεκτό από τους περισσότερους.
Όσον αφορά το overclocking, στα 4.5GHz που δοκιμάσαμε, ήταν κάτι απλό και εύκολο να το κάνουμε. Στο κομμάτι του extreme overclocking με cascade τα πράγματα δεν άλλαξαν και πολύ αφού τα 6GHz ήρθαν γρήγορα, χωρίς πολύ ψάξιμο! Ίσως με υγρό άζωτο [LN2] τα πράγματα να αλλάζουν αλλά δεν είχαμε τον χρόνο για τόσο απαιτητικές δοκιμές. Το BIOS είναι αρκετά σταθερό, ωστόσο θα θέλαμε να είναι πιο κατανοητό και περιλάμβανε επεξηγήσεις για όλα τα settings, ώστε να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητές τους ακόμα και ένας αρχάριος. Η αλήθεια είναι πως μας παίδεψε αρκετά η UP5, αλλά το δείγμα που είχαμε ήταν καθ'όλη την διάρκεια των δοκιμών μας με Pre-Released Bios καθώς η μητρική δεν είχε κυκλοφορήσει. Το θέμα της ψύξης, απλά μας κάλυψε σε όλες τις δοκιμές χωρίς να έχουμε πρόβλημα και οπτικά είναι όμορφο επίσης!
Ας περάσουμε τώρα και στο θέμα της τιμής που παίζει πάντα καθοριστικό ρόλο στην τελική μας βαθμολογία. Οι προτεινόμενες τιμές από την Gigabyte ανέρχονται στα 305? για την Z77X-UP5 TH και στα 209? για την Z77X-UP4 TH. Συγκρίνοντας πάντα με σχεδόν αντίστοιχα προϊόντα άλλων εταιριών και δεδομένου ότι χρησιμοποιήσαμε σαν βάση τις Ελληνικές τιμές του skroutz.gr, πέσαμε πάνω στην Asus Maximus V Extreme (αδιαμφισβήτητα η καλύτερη μητρική που κυκλοφορεί για overclocking και με το μεγαλύτερο bundle όσον αφορά το OC), με τιμή 379?, και στην μικρή αδερφή της, Asus Maximus V Formula, η οποία δεν έχει thunderbolt και κοστίζει 280?. Από την άλλη, η MSI μόλις κυκλοφόρησε την "αγωνιστική" Z77 MPower η οποία όμως είναι αρκετά απλή όσον αφορά τα all around feature της καθώς έχουν δώσει πολύ έμφαση στο overclocking και πωλείται στην Ελλάδα έναντι των 229? και την μεγάλη Z77A-GD80, η οποία είναι η πιο φορτωμένη Ζ77 της MSI και μπορεί να την βρει κάποιος έναντι του ποσού των 246?.
Όπως καταλαβαίνει λοιπόν όποιος ασχολείται εντατικά με το άθλημα, η κάθε εταιρία έχει την δική της στρατηγική και το δικό της marketing plan. Η Asus με την σειρά ROG διαφημίζει το gaming και το overclocking με μητρικές φορτωμένες με χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν όμοια τους σε άλλες, η MSI μάλλον τα βρήκε σκούρα στα ψηλά και βγάζει ναι μεν μητρικές με πολλά oc features αλλά με λιγότερα all around features για να μπορεί να τιμολογεί χαμηλότερα και η Gigabyte ήταν η τελευταία που κυκλοφόρησε την νέα UP σειρά στα Z77 και διαφημίζει το Dual Thundebolt καθώς και το Ultra Durable 5 που έχει προβάδισμα. Με απλά λόγια, δεν υπάρχει 100% άμεση σύγκριση μιας και η κάθε εταιρία έχει κάτι που την κάνει να διαφοροποιείται. Το σίγουρο είναι πως όποια και να πάρετε σαν απλός χρήστης θα σας καλύψει απόλυτα. Βασική διαφορά έιναι πως η Asus και η Gigabyte έχουν 3 χρόνια εγγύηση ενώ η MSI 2.
Εμείς από την πλευρά μας θεωρήσουμε σωστό να τονίσουμε ότι οι Gigabyte Z77X-UP4 και Z77X-UP5 TH μας άφησαν απολύτως ευχαριστημένους, παρόλο τις όποιες δυσκολίες/παραφωνίες συναντήσαμε. Η τελική επιλογή παραμένει δική σας!
Το Innovation Award το δώσαμε στις μητρικές λόγω του Ultra Durable 5.
Ακολουθούν οι βαθμολογίες αναλυτικά:
Ευχαριστούμε θερμά την Gigabyte για την παραχώρηση των Z77X-UP5 TH & Z77X-UP4 TH!
Ακολουθούν οι βαθμολογίες αναλυτικά:
Ευχαριστούμε θερμά την Gigabyte για την παραχώρηση των Z77X-UP5 TH & Z77X-UP4 TH!
