Reeven Kelveros Review: La Nouvelle Vague!
Σε έναν χώρο με μεγάλα ονόματα και πολυεθνικές με ισχυρότατα brands είναι πάντα ευχάριστο να εντοπίζουμε μικρές και νέες εταιρίες, που προσπαθούν για την θέση τους στην αγορά. Πόσο μάλλον, αν αυτές οι εταιρίες ξεκινάνε θεαματικά. Για το σημερινό μας review θα σας φρεσκάρουμε την μνήμη, θυμίζοντάς σας ότι η κιτρινόμαυρη Reeven ήταν η μικρή εταιρία που πρόσφατα μας άφησε να κρυφοκοιτάξουμε το νέο LN2 κάνιστρο της, στην τελευταία Cebit, οπότε μία τέτοια εταιρία θα πρέπει να αισθάνεται σαν στο σπίτι της σε ένα site, όπου η benching παρέα του έχει το LN2 στην καθημερινή της "διατροφή". Στο συγκεκριμένο review, θα αρκεστούμε στα πιο γήινα αερόψυκτα setup μας και θα εξετάσουμε αν η single tower πρόταση της Reeven, ονόματι Kelveros αξίζει την προσοχή μας. Σε έναν χώρο με μεγάλα ονόματα και πολυεθνικές με ισχυρότατα brands είναι πάντα ευχάριστο να εντοπίζουμε μικρές και νέες εταιρίες, που προσπαθούν για την θέση τους στην αγορά. Πόσο μάλλον, αν αυτές οι εταιρίες ξεκινάνε θεαματικά. Για το σημερινό μας review θα σας φρεσκάρουμε την μνήμη, θυμίζοντάς σας ότι η κιτρινόμαυρη Reeven ήταν η μικρή εταιρία που πρόσφατα μας άφησε να κρυφοκοιτάξουμε το νέο LN2 κάνιστρο της, στην τελευταία Cebit, οπότε μία τέτοια εταιρία θα πρέπει να αισθάνεται σαν στο σπίτι της σε ένα site, όπου η benching παρέα του έχει το LN2 στην καθημερινή της "διατροφή". Στο συγκεκριμένο review, θα αρκεστούμε στα πιο γήινα αερόψυκτα setup μας και θα εξετάσουμε αν η single tower πρόταση της Reeven, ονόματι Kelveros αξίζει την προσοχή μας.
Εν προκειμένω, η πρόταση της Reeven πατάει σε μία πολυφορεμένη, αλλά άκρως πετυχημένη, συνταγή με το γνωστό tower design και τον 120mm ανεμιστήρα. Αν υπάρχει κάποιο "ιδιαίτερο" χαρακτηριστικό, εκτός από τα χαρακτηριστικά χρώματα της εταιρίας, είναι ότι τα heatpipes της πρότασης της Reeven δεν είναι όλα ιδίου πάχους ενώ γίνεται και χρήση άμεσης επαφής των heatpipes με το IHS του επεξεργαστή, έχουμε δηλαδή "γυμνά" heatpipes στην βάση της ψύκτρας - αυτό που η Reeven ονομάζει Heatpipe Direct Contact Solution (H.D.C.S.). -. Πέραν των παραπάνω μιλάμε για μία ψύκτρα χωρίς κάποιο φοβερά μοναδικό selling point οπότε μόνο η τιμή και η καλή απόδοση θα μπορούσαν να κάνουν το αγοραστικό κοινό να στρέψει το βλέμμα του σε ένα μικρό και σχετικά άσημο brand.
Το τελευταίο, την απόδοση δηλαδή, αφήστε την πάνω μας, αφού στις επόμενες τέσσερις σελίδες θα ξεδιπλώσουμε τις αρετές και τα μειονεκτήματα της πρότασης της Reeven και με το πέρας τους, θα έχουμε χαρτογραφήσει εκτός από "ακόμα μία ψύκτρα" και το ποιόν μίας, σχετικά άγνωστής σας εταιρίας.
Η συσκευασία προϊδεάζει θετικά με το μαύρο και το κίτρινο να επικρατούν σε όλες τις πλευρές και την "κάτοψη" της ψύκτρας να δεσπόζει στο μέσο της επάνω πλευράς. Γύρω της, υπάρχουν μνείες για την H.D.C.S. σχεδίαση καθώς και για ένα bracket με high και low διακόπτη για τον Coldwing 120mm ανεμιστήρα. Από τα υποστηριζόμενα socket δεν απουσιάζει το LGA 2011 ενώ αναφέρονται και οι διατομές των heatpipes: δύο των 6mm και δύο των 8mm. Εξάγλωσσα specs και οι συνολικές διαστάσεις στης Kelveros, ολοκληρώνουν τις αναφερόμενες στο κουτί περιγραφές.
Ανοίγοντας το κουτί, βρίσκουμε αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης με βήματα, καθώς και όλα τα απαραίτητα για το mounting εξαρτήματα τακτοποιημένα σε ξεχωριστό κουτί. Μαζί με αυτά, παρέχεται και μία άγνωστη - αλλά φαινομενικά ποιοτική - πάστα καθώς και ένα αυτοκόλλητο με το λογότυπο και το μότο της εταιρίας. Στην κυρίως ψύκτρα τώρα, ο ανεμιστήρας έρχεται ήδη εγκατεστημένος, ενώ λόγω του σχήματος των fins δεν υπάρχει δυνατότητα για εγκατάσταση δεύτερου. Το σώμα της ψύκτρας είναι αρκετά ασύμμετρο και με γωνίες, ενώ το τελείωμα είναι πολύ προσεγμένο. Εντύπωση προκαλεί το βάρος και θα σας κοιτώντας σε δεύτερο χρόνο τις φωτογραφίες και την ψύκτρα "ζωντανά" θα φτάναμε στο σημείο να σας πούμε ότι η ψύκτρα αδικείται από αυτές: από κοντά φαντάζει μεγαλύτερη και πιο ...κομψή! Στην βάση, τα heatpipes έρχονται σε απόλυτο επίπεδο αλλά όπως πάντα στις ψύκτρες τέτοιας τεχνολογίας, δεν βλέπουμε mirror finish φινιρίσματα της εφαπτόμενης με τον επεξεργαστή επιφάνειας. Αν θέλετε την συμβουλή μας, μην επιχειρήσετε να γυαλίσετε μία τέτοια ψύκτρα με κλασικές lapping τεχνικές: Ένα "sandwitch" δύο διαφορετικής σκληρότητας υλικών και ένα γυαλόχαρτο, μάλλον θα φέρουν περισσότερους πονοκεφάλους παρά την όποια βελτίωση προσδοκάτε!
Η εγκατάσταση θα απαιτήσει πρόσβαση και από τις δύο πλευρές της μητρικής (βίδωμα από πίσω για όλα τα socket πλην του LGA 2011 που βιδώνει από μπροστά) και ενώ ο μέσος χρήστης θα σκύψει στο manual λόγω τον αρκετών parts του συστήματος mounting το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ σφιχτό και στιβαρό. Το μέγιστο ύψος για τις μνήμες σας είναι κάτι σαν 39mm - που πιο εποπτικά σημαίνει οτιδήποτε σημαντικά ψηλότερο από τις πλέον κλασικές Cell Shock περιπλέκει την κατάσταση, στο πρώτο slot. Ο ανεμιστήρας πιάνεται αρκετά σφιχτά με τα συρμάτινα clips οπότε η απουσία υλικού απόσβεσης μεταξύ των δύο, δεν φαντάζει τραγική. Με την Kelveros στην θέση της, ήρθε λοιπόν η ώρα να περάσουμε στην περιγραφή της μεθοδολογίας των δοκιμών μας.
Για της ανάγκες των μετρήσεων, αποφασίστηκε να χρησιμοποιήσουμε δύο αρκετά σύγχρονες και διαδεδομένες πλατφόρμες, την Intel LGA 1155, καθώς και την AMD AM3.
Intel LGA 1155 πλατφόρμα δοκιμής
Για την LGA1155 πλατφόρμα επιλέχτηκε ο δημοφιλής Sandy Bridge i5 2500K (D2) και κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 33x100 (3.3GHz) με τάση vcore 1.2Volts, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.35Volts, και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Part list
AMD AM3 πλατφόρμα δοκιμής
Για την ΑΜ3 πλατφόρμα, επιλέχτηκε o λαοφιλέστατος Phenom II X4 955 (C3) και πάλι πήραμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 16x200 (3.2GHz) με τάση vcore 1.3Volts, ορισμένη manually από το bios, και μία στο πολυπόθητο 20x200 (4GHz) με τάση vcore τα 1.45Volts, και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες και πάλι έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας, turbo και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto. Δεν έγινε υπερχονισμός σε HTT ή NB Frequency.
Part list
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα και τα αποτελέσματα είναι με τον ανεμιστήρα στα 12 Volts, με τον διακόπτη στο low και μετέπειτα στο high. Με αυτό τον τρόπο δεν κάναμε χρήση της PWM τεχνολογίας, χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent αποτελεσμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Sandy Bridge i5 2500K ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, τόσο για το low όσο και για το high mode είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Έτοιμοι λοιπόν για να δούμε τα αποτελέσματα, ξεκινώντας από την LGA 1155 πλατφόρμα. Πριν προχωρήσουμε αξίζει να αναφέρουμε ότι με τα 12 Volt και τον διακόπτη στο high ο ανεμιστήρας ξεπερνούσε οριακά τις 2000 στροφές στο λεπτό (~2005RPM) ενώ στο low ήμασταν στα 1410RPM. Οπότε κοιτώντας τα διαγράμματα θα λέγαμε ότι το low είναι αυτό που μετράει, μιας και θα πρέπει να έχετε ένα ήδη αρκετά θορυβώδες case για να μπορέσετε να συμβιώσετε με την Kelveros στο ...up to 11!
Τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους, με εξαίρεση τις ίσως ...χλιαρές idle θερμοκρασίες, οι θερμοκρασίες σε load είναι πολύ καλές ενώ με μετέπειτα δοκιμές μας με επιπλέον vcore η ψύκτρα "κόντραρε" πολύ δυνατά και δεν παραδινόταν, πράγμα πολύ ευχάριστο για όσους την επιλέξουν για κάποιο πιο ενεργοβόρο socket (LGA 2011).
Και εδώ οι θερμοκρασίες είναι κάθε τι παρά κακές, με τον Phenom II X4 να μην μπορεί να νικήσει τον ρυθμό απαγωγής της θερμότητας που προσφέρει η Kelveros ακόμα και όταν ξεφύγαμε στα voltages του πυρήνα. Και εδώ, όπως και στον Intel, εννοείται ότι για καθημερινή χρήση μπορείτε χωρίς τύψεις να αφήσετε τον διακόπτη στο low, και να χρησιμοποιείτε το high μόνο για όταν πειραματίζεστε με επιθετικά overclocks.
Και φτάσαμε στην τελευταία σελίδα του review μας, ενός review που αποτελεί και το πρώτο δείγμα γραφής της Reeven στο HwBox. Τι συμπεράσματα βγήκαν; Που να "κατατάξουμε" την Reeven στο μυαλό μας; Αξίζει τον κόπο, δεδομένων των πολλών επιλογών που υπάρχουν στην αγορά, να στραφείτε στην Kelveros για το σύστημά σας;
Ξεκινώντας από το hate it or love it design και την τολμηρή επιλογή χρωμάτων η Kelveros, και κατ' επέκταση η Reeven, σίγουρα δεν θέλει και δεν περνάει απαρατήρητη. Και δεν είναι μόνο ένα απλό αισθητικό πυροτέχνημα, η ψύκτρα πείθει με την ποιότητά, το φινίρισμα, το καλό βάρος και το σταθερό σύστημα mounting και εκ του σύνεγγυς. Σαν να μην έφτανε το παραπάνω, ο παρεχόμενος ανεμιστήρας δείχνει πολύ αποτελεσματικός και αν και θα ήταν υπερβολικό να τον χαρακτηρίσουμε "κορυφαίο", σίγουρα είναι ένας ανεμιστήρας που δεν θα θελήσετε να αντικαταστήσετε ελαφρά τη καρδία. Αν δεν μας άρεσε κάτι σχετικά με το fan είναι η "υποχρεωτική" χρήση του bracket switch του, που αν ο χρήστης αποφασίσει ότι δεν θέλει να εγκαταστήσει σε κάποιο ελεύθερο expansion slot, δεν θα έχει την δυνατότητα να το αποσυνδέσει ώστε να μην κρέμεται άχαρα κάπου, εντός του case. Αλλά ξεπερνώντας το παραπάνω και ξαναγυρνώντας στα θετικά, δεν μπορούμε παρά να επαινέσουμε την ψύκτρα της Reeven τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για πληρότητα στα υποστηριζόμενα sockets και το τίμιο clearance για τις μνήμες και όλα αυτά για κάτι περί τα $55.
Η Reeven Kelveros είναι αυτό που το cliché ορίζει ως "καλό πακέτο": Απροβλημάτιστες επιδόσεις, καλή χρηστικότητα, πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και όλα αυτά με ένα φρέσκο και δροσερό design. Είναι μία ψύκτρα που αν σας κέρδιζε με το παρουσιαστικό της και την αγοράζατε στην παρόρμηση, σίγουρα δεν θα μετανιώνατε για την επιλογή σας. Και ακόμα και αυτοί που δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από τα χρώματα και τις γραμμές της, σίγουρα δεν θα είχαν παράπονο από τις επιδόσεις της. Οπότε δεν θα διστάζαμε να σας την προτείνουμε για το gaming σύστημά σας. Αν διέθεται δε και δυνατότητα για δεύτερο ανεμιστήρα, ίσως σας την προτείναμε και για το benching σύστημά σας, επίσης.
Είχαμε καιρό να ασχοληθούμε με ένα πραγματικά φρέσκο brand και με την Reeven το καταευχαριστηθήκαμε. Το νέο κύμα στην αερόψυξη έρχεται ντυμένο στα κιτρινόμαυρα, διαθέτει "αιχμηρό" σχεδιασμό και αποσπά την παρακάτω βαθμολογία.
Ακόμα μία HWBOX παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστούμε θερμά την Reeven για την παραχώρηση του δείγματος. :T:
Εν προκειμένω, η πρόταση της Reeven πατάει σε μία πολυφορεμένη, αλλά άκρως πετυχημένη, συνταγή με το γνωστό tower design και τον 120mm ανεμιστήρα. Αν υπάρχει κάποιο "ιδιαίτερο" χαρακτηριστικό, εκτός από τα χαρακτηριστικά χρώματα της εταιρίας, είναι ότι τα heatpipes της πρότασης της Reeven δεν είναι όλα ιδίου πάχους ενώ γίνεται και χρήση άμεσης επαφής των heatpipes με το IHS του επεξεργαστή, έχουμε δηλαδή "γυμνά" heatpipes στην βάση της ψύκτρας - αυτό που η Reeven ονομάζει Heatpipe Direct Contact Solution (H.D.C.S.). -. Πέραν των παραπάνω μιλάμε για μία ψύκτρα χωρίς κάποιο φοβερά μοναδικό selling point οπότε μόνο η τιμή και η καλή απόδοση θα μπορούσαν να κάνουν το αγοραστικό κοινό να στρέψει το βλέμμα του σε ένα μικρό και σχετικά άσημο brand.
Το τελευταίο, την απόδοση δηλαδή, αφήστε την πάνω μας, αφού στις επόμενες τέσσερις σελίδες θα ξεδιπλώσουμε τις αρετές και τα μειονεκτήματα της πρότασης της Reeven και με το πέρας τους, θα έχουμε χαρτογραφήσει εκτός από "ακόμα μία ψύκτρα" και το ποιόν μίας, σχετικά άγνωστής σας εταιρίας.
Ας ρίξουμε μία ματιά στο τι λέει η Reeven για την Kelveros (RC-1202) στον παρακάτω πίνακα...
| Dimension | 160 x 130 x 79 mm | |
| Heat Sink Material | Aluminum Fins (54 Fins) 6mm Copper Pipe x 2 / 8mm Copper Pipe x 2 | |
| Heat Sink Weight | 755g | |
| Fan Dimension | 120 x 120 x 25 mm | |
| Fan Speed | Low PWM: 650~1300 RPM High PWM: 650~1900 RPM | |
| Fan Airflow | Low PWM: 35.0~69.1 CFM High PWM: 35.0~101.3 CFM | |
| Fan Noise Level (dB-A) | Low PWM: 9.4~25.7 dBA High PWM: 9.4~34.7 dBA | |
| CPU Socket | Intel Socket: LGA 2011 / LGA 1366 / 1156 / 1155 / 775 AMD Socket: FM1 / AM3+ / AM3 / AM2+ / AM2 / 940 / 939 / 754 | |
...και με τα βασικότερα χαρακτηριστικά ακροθιγώς αναφερόμενα και το όνομα να μας παραπέμπει στον "δικό μας" τρικέφαλο Κέρβερο, πάμε να δούμε την ψύκτρα με κάθε λεπτομέρεια, στην επόμενη σελίδα.
Η συσκευασία προϊδεάζει θετικά με το μαύρο και το κίτρινο να επικρατούν σε όλες τις πλευρές και την "κάτοψη" της ψύκτρας να δεσπόζει στο μέσο της επάνω πλευράς. Γύρω της, υπάρχουν μνείες για την H.D.C.S. σχεδίαση καθώς και για ένα bracket με high και low διακόπτη για τον Coldwing 120mm ανεμιστήρα. Από τα υποστηριζόμενα socket δεν απουσιάζει το LGA 2011 ενώ αναφέρονται και οι διατομές των heatpipes: δύο των 6mm και δύο των 8mm. Εξάγλωσσα specs και οι συνολικές διαστάσεις στης Kelveros, ολοκληρώνουν τις αναφερόμενες στο κουτί περιγραφές.
Ανοίγοντας το κουτί, βρίσκουμε αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης με βήματα, καθώς και όλα τα απαραίτητα για το mounting εξαρτήματα τακτοποιημένα σε ξεχωριστό κουτί. Μαζί με αυτά, παρέχεται και μία άγνωστη - αλλά φαινομενικά ποιοτική - πάστα καθώς και ένα αυτοκόλλητο με το λογότυπο και το μότο της εταιρίας. Στην κυρίως ψύκτρα τώρα, ο ανεμιστήρας έρχεται ήδη εγκατεστημένος, ενώ λόγω του σχήματος των fins δεν υπάρχει δυνατότητα για εγκατάσταση δεύτερου. Το σώμα της ψύκτρας είναι αρκετά ασύμμετρο και με γωνίες, ενώ το τελείωμα είναι πολύ προσεγμένο. Εντύπωση προκαλεί το βάρος και θα σας κοιτώντας σε δεύτερο χρόνο τις φωτογραφίες και την ψύκτρα "ζωντανά" θα φτάναμε στο σημείο να σας πούμε ότι η ψύκτρα αδικείται από αυτές: από κοντά φαντάζει μεγαλύτερη και πιο ...κομψή! Στην βάση, τα heatpipes έρχονται σε απόλυτο επίπεδο αλλά όπως πάντα στις ψύκτρες τέτοιας τεχνολογίας, δεν βλέπουμε mirror finish φινιρίσματα της εφαπτόμενης με τον επεξεργαστή επιφάνειας. Αν θέλετε την συμβουλή μας, μην επιχειρήσετε να γυαλίσετε μία τέτοια ψύκτρα με κλασικές lapping τεχνικές: Ένα "sandwitch" δύο διαφορετικής σκληρότητας υλικών και ένα γυαλόχαρτο, μάλλον θα φέρουν περισσότερους πονοκεφάλους παρά την όποια βελτίωση προσδοκάτε!
Η εγκατάσταση θα απαιτήσει πρόσβαση και από τις δύο πλευρές της μητρικής (βίδωμα από πίσω για όλα τα socket πλην του LGA 2011 που βιδώνει από μπροστά) και ενώ ο μέσος χρήστης θα σκύψει στο manual λόγω τον αρκετών parts του συστήματος mounting το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ σφιχτό και στιβαρό. Το μέγιστο ύψος για τις μνήμες σας είναι κάτι σαν 39mm - που πιο εποπτικά σημαίνει οτιδήποτε σημαντικά ψηλότερο από τις πλέον κλασικές Cell Shock περιπλέκει την κατάσταση, στο πρώτο slot. Ο ανεμιστήρας πιάνεται αρκετά σφιχτά με τα συρμάτινα clips οπότε η απουσία υλικού απόσβεσης μεταξύ των δύο, δεν φαντάζει τραγική. Με την Kelveros στην θέση της, ήρθε λοιπόν η ώρα να περάσουμε στην περιγραφή της μεθοδολογίας των δοκιμών μας.
Για της ανάγκες των μετρήσεων, αποφασίστηκε να χρησιμοποιήσουμε δύο αρκετά σύγχρονες και διαδεδομένες πλατφόρμες, την Intel LGA 1155, καθώς και την AMD AM3.
Intel LGA 1155 πλατφόρμα δοκιμής
Για την LGA1155 πλατφόρμα επιλέχτηκε ο δημοφιλής Sandy Bridge i5 2500K (D2) και κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 33x100 (3.3GHz) με τάση vcore 1.2Volts, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.35Volts, και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Part list
- ASUS Maximus IV Extreme-Z
- Sandy Bridge i5 2500K (D2)
- 2x4GB G.skill sniper 1600MHz
- Intel Postville 80GB
- AMD Radeon HD 4770
- Enermax Pro 82+ 425Watt
AMD AM3 πλατφόρμα δοκιμής
Για την ΑΜ3 πλατφόρμα, επιλέχτηκε o λαοφιλέστατος Phenom II X4 955 (C3) και πάλι πήραμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 16x200 (3.2GHz) με τάση vcore 1.3Volts, ορισμένη manually από το bios, και μία στο πολυπόθητο 20x200 (4GHz) με τάση vcore τα 1.45Volts, και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες και πάλι έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας, turbo και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto. Δεν έγινε υπερχονισμός σε HTT ή NB Frequency.
Part list
- ASUS Crosshair IV Formula
- Phenom II X4 955 (C3)
- 2x2GB Team Group Xtreem Dark 1600MHz
- Western Digital 640AAKS
- Nvidia G210
- Enermax Pro 82+ 625Watt
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα και τα αποτελέσματα είναι με τον ανεμιστήρα στα 12 Volts, με τον διακόπτη στο low και μετέπειτα στο high. Με αυτό τον τρόπο δεν κάναμε χρήση της PWM τεχνολογίας, χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent αποτελεσμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Sandy Bridge i5 2500K ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, τόσο για το low όσο και για το high mode είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Έτοιμοι λοιπόν για να δούμε τα αποτελέσματα, ξεκινώντας από την LGA 1155 πλατφόρμα. Πριν προχωρήσουμε αξίζει να αναφέρουμε ότι με τα 12 Volt και τον διακόπτη στο high ο ανεμιστήρας ξεπερνούσε οριακά τις 2000 στροφές στο λεπτό (~2005RPM) ενώ στο low ήμασταν στα 1410RPM. Οπότε κοιτώντας τα διαγράμματα θα λέγαμε ότι το low είναι αυτό που μετράει, μιας και θα πρέπει να έχετε ένα ήδη αρκετά θορυβώδες case για να μπορέσετε να συμβιώσετε με την Kelveros στο ...up to 11!
Τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους, με εξαίρεση τις ίσως ...χλιαρές idle θερμοκρασίες, οι θερμοκρασίες σε load είναι πολύ καλές ενώ με μετέπειτα δοκιμές μας με επιπλέον vcore η ψύκτρα "κόντραρε" πολύ δυνατά και δεν παραδινόταν, πράγμα πολύ ευχάριστο για όσους την επιλέξουν για κάποιο πιο ενεργοβόρο socket (LGA 2011).
Και εδώ οι θερμοκρασίες είναι κάθε τι παρά κακές, με τον Phenom II X4 να μην μπορεί να νικήσει τον ρυθμό απαγωγής της θερμότητας που προσφέρει η Kelveros ακόμα και όταν ξεφύγαμε στα voltages του πυρήνα. Και εδώ, όπως και στον Intel, εννοείται ότι για καθημερινή χρήση μπορείτε χωρίς τύψεις να αφήσετε τον διακόπτη στο low, και να χρησιμοποιείτε το high μόνο για όταν πειραματίζεστε με επιθετικά overclocks.
Και φτάσαμε στην τελευταία σελίδα του review μας, ενός review που αποτελεί και το πρώτο δείγμα γραφής της Reeven στο HwBox. Τι συμπεράσματα βγήκαν; Που να "κατατάξουμε" την Reeven στο μυαλό μας; Αξίζει τον κόπο, δεδομένων των πολλών επιλογών που υπάρχουν στην αγορά, να στραφείτε στην Kelveros για το σύστημά σας;
Ξεκινώντας από το hate it or love it design και την τολμηρή επιλογή χρωμάτων η Kelveros, και κατ' επέκταση η Reeven, σίγουρα δεν θέλει και δεν περνάει απαρατήρητη. Και δεν είναι μόνο ένα απλό αισθητικό πυροτέχνημα, η ψύκτρα πείθει με την ποιότητά, το φινίρισμα, το καλό βάρος και το σταθερό σύστημα mounting και εκ του σύνεγγυς. Σαν να μην έφτανε το παραπάνω, ο παρεχόμενος ανεμιστήρας δείχνει πολύ αποτελεσματικός και αν και θα ήταν υπερβολικό να τον χαρακτηρίσουμε "κορυφαίο", σίγουρα είναι ένας ανεμιστήρας που δεν θα θελήσετε να αντικαταστήσετε ελαφρά τη καρδία. Αν δεν μας άρεσε κάτι σχετικά με το fan είναι η "υποχρεωτική" χρήση του bracket switch του, που αν ο χρήστης αποφασίσει ότι δεν θέλει να εγκαταστήσει σε κάποιο ελεύθερο expansion slot, δεν θα έχει την δυνατότητα να το αποσυνδέσει ώστε να μην κρέμεται άχαρα κάπου, εντός του case. Αλλά ξεπερνώντας το παραπάνω και ξαναγυρνώντας στα θετικά, δεν μπορούμε παρά να επαινέσουμε την ψύκτρα της Reeven τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για πληρότητα στα υποστηριζόμενα sockets και το τίμιο clearance για τις μνήμες και όλα αυτά για κάτι περί τα $55.
Η Reeven Kelveros είναι αυτό που το cliché ορίζει ως "καλό πακέτο": Απροβλημάτιστες επιδόσεις, καλή χρηστικότητα, πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και όλα αυτά με ένα φρέσκο και δροσερό design. Είναι μία ψύκτρα που αν σας κέρδιζε με το παρουσιαστικό της και την αγοράζατε στην παρόρμηση, σίγουρα δεν θα μετανιώνατε για την επιλογή σας. Και ακόμα και αυτοί που δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από τα χρώματα και τις γραμμές της, σίγουρα δεν θα είχαν παράπονο από τις επιδόσεις της. Οπότε δεν θα διστάζαμε να σας την προτείνουμε για το gaming σύστημά σας. Αν διέθεται δε και δυνατότητα για δεύτερο ανεμιστήρα, ίσως σας την προτείναμε και για το benching σύστημά σας, επίσης.
Είχαμε καιρό να ασχοληθούμε με ένα πραγματικά φρέσκο brand και με την Reeven το καταευχαριστηθήκαμε. Το νέο κύμα στην αερόψυξη έρχεται ντυμένο στα κιτρινόμαυρα, διαθέτει "αιχμηρό" σχεδιασμό και αποσπά την παρακάτω βαθμολογία.
Ακόμα μία HWBOX παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστούμε θερμά την Reeven για την παραχώρηση του δείγματος. :T:
