Gigabyte G1.Sniper M3 Z77 Gaming Motherboard Review

• Review Link

Ένας ελεύθερος σκοπευτής είναι ένας άρτια εκπαιδευμένος σκοπευτής που λειτουργεί σε ομάδα του ενός ή δύο ανθρώπων. Διατηρεί στενή οπτική επαφή με τον εχθρό και είναι ικανός να παρακολουθεί τους στόχους του από κρυψώνες ή φυσικές αποστάσεις που υπερβαίνουν τις ικανότητες ανίχνευσης του από τον εχθρό. Οι ομάδες ελεύθερων σκοπευτών λειτουργούν ανεξάρτητα, έχουν συνήθως πολύ εξειδικευμένη κατάρτιση, διαθέτουν υψηλής ακρίβειας τουφέκια και εξελιγμένο εξοπλισμό επικοινωνίας για να τροφοδοτούν με πολύτιμες πληροφορίες τις μονάδες τους. Εκτός από την σκοπευτική δεινότητα, οι ελεύθεροι σκοπευτές έχουν και άρτια στρατιωτική εκπαίδευση σε καμουφλάζ και οι ικανότητες τους είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές όταν αναπτύσσονται σε περιοχές αστικού πολέμου ή πολέμου στην ζούγκλα. Στον πόλεμο του Βιετνάμ για παράδειγμα που το μεγαλύτερο μέρος έλαβε χώρα σε ζούγκλα, οι Αμερικάνικες δυνάμεις πετούσαν τσιγάρα από αεροπλάνα την ημέρα, τα έπαιρναν οι εχθροί και τα κάπνιζαν. Με το που έπεφτε το σκοτάδι λοιπόν, οι Αμερικάνοι ελεύθεροι σκοπευτές ήταν ανεπτυγμένοι σε διάφορα σημεία και με το που έβλεπαν την καύτρα του τσιγάρου των εχθρών τους που φυλούσαν σκοπιά, έριχναν ακριβώς εκεί με αποτέλεσμα να τους σκοτώνουν με την πρώτη βολή. Ναι, απ' ότι καταλάβατε είμαι πάλι εγώ που σε κάθε εισαγωγή αναλύω το όνομα του προϊόντος που θα δοκιμάσουμε! Ένας ελεύθερος σκοπευτής είναι ένας άρτια εκπαιδευμένος σκοπευτής που λειτουργεί σε ομάδα του ενός ή δύο ανθρώπων. Διατηρεί στενή οπτική επαφή με τον εχθρό και είναι ικανός να παρακολουθεί τους στόχους του από κρυψώνες ή φυσικές αποστάσεις που υπερβαίνουν τις ικανότητες ανίχνευσης του από τον εχθρό. Οι ομάδες ελεύθερων σκοπευτών λειτουργούν ανεξάρτητα, έχουν συνήθως πολύ εξειδικευμένη κατάρτιση, διαθέτουν υψηλής ακρίβειας τουφέκια και εξελιγμένο εξοπλισμό επικοινωνίας για να τροφοδοτούν με πολύτιμες πληροφορίες τις μονάδες τους. Εκτός από την σκοπευτική δεινότητα, οι ελεύθεροι σκοπευτές έχουν και άρτια στρατιωτική εκπαίδευση σε καμουφλάζ και οι ικανότητες τους είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές όταν αναπτύσσονται σε περιοχές αστικού πολέμου ή πολέμου στην ζούγκλα. Στον πόλεμο του Βιετνάμ για παράδειγμα που το μεγαλύτερο μέρος έλαβε χώρα σε ζούγκλα, οι Αμερικάνικες δυνάμεις πετούσαν τσιγάρα από αεροπλάνα την ημέρα, τα έπαιρναν οι εχθροί και τα κάπνιζαν. Με το που έπεφτε το σκοτάδι λοιπόν, οι Αμερικάνοι ελεύθεροι σκοπευτές ήταν ανεπτυγμένοι σε διάφορα σημεία και με το που έβλεπαν την καύτρα του τσιγάρου των εχθρών τους που φυλούσαν σκοπιά, έριχναν ακριβώς εκεί με αποτέλεσμα να τους σκοτώνουν με την πρώτη βολή. Ναι, απ' ότι καταλάβατε είμαι πάλι εγώ που σε κάθε εισαγωγή αναλύω το όνομα του προϊόντος που θα δοκιμάσουμε!

Ας αφήσουμε τους ελευθέρους σκοπευτές στην ησυχία τους και να δούμε λίγο το DNA της Gigabyte G1.Sniper M3. Στις ρίζες του γενεαλογικού της δέντρου βρίσκονται 3 μητρικές από τις αρχές του 2011 που στο hwbox αναφερόμαστε συχνά πυκνά με το παρατσούκλι "Φονική Τριάδα". Οι μητρικές αυτές δεν είναι άλλες από τις μητρικές της σειράς G1.Killer με ονομασίες G1.Assassin, G1.Sniper & G1.Guerrilla. Είναι οι πρώτες μητρικές της Gaming αυτής σειράς της Gigabyte και ήταν εξοπλισμένες με το Intel® X58+ ICH10R. Πριν από 5 μήνες, είδαμε στο hwbox ένα review της εξέλιξης των παραπάνω "δολοφονικών" μητρικών που ακούει στο όνομα G1.Assassin 2 η οποία ήταν και είναι βασισμένη στο πιο high end ολοκληρωμένο της Intel aka X79 Express Chipset. Δεν είδαμε όμως ούτε την εξέλιξη της Sniper ούτε και της Guerrilla, αλλά ούτε και υλοποίηση της σειράς G1.Killer σε μητρική με Intel Z68 Express Chipset και υποθέσαμε πώς η Gigabyte σιγά-σιγά ήθελε να σταματήσει την συγκεκριμένη σειρά. Προς μεγάλη μας έκπληξη, από τον Μάρτιο που μας πέρασε, και την CeBIT που πραγματοποιήθηκε στο Αννόβερο, μάθαμε πώς η σειρά G1.Killer θα δώσει ξανά το παρόν με το Chipset Intel Z77 που, από την μία δεν είναι το high end της Intel σε όλες τις κατηγορίες, αλλά από την άλλη θα είναι το high end chipset στο socket LGA 1155 με την εμφάνιση των Ivy Bridge, αντικαθιστώντας το Z68. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι υλοποιήσεις στο Z77 είναι ήδη δύο. Έτσι έχουμε την τεράστια E-ATX G1.Sniper 3 και την λιλιπούτεια m-ATX G1.Sniper M3 την οποία και θα δοκιμάσουμε στις επόμενες σελίδες.


Η πρώτη ματιά

Η συσκευασία της G1.Sniper M3 είναι μικρή και χαριτωμένη. Σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει ογκώδες συλλεκτικό επιτραπέζιο όπως τα κουτιά των προγόνων της. Όλες οι κύριες τεχνολογίες που διαθέτει είναι στο εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας με την μορφή logo ενώ η πίσω μεριάς της συσκευασίας είναι σαν να έχει μπει κάποιος στο site της Gigabyte και να ψάχνει στο tab που λέει Overview της συγκεκριμένης μητρικής. Με λίγα λόγια, έχει τα πάντα επάνω της. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μιας και έχω πιάσει στα χέρια μου όλες τις G1.Killer μητρικές που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα είναι πώς η Gigabyte έχει δώσει ιδιαίτερη σημασία αυτή την φορά στο χαρτόνι της συσκευασίας. Όλα τα logo και τα μικρά αντικείμενα επάνω στην συσκευασία είναι ανάγλυφα και γυαλιστερά, ενώ σε ένα σημείο έχει μια τρύπα και καλά από σφαίρα η οποία είναι ανάγλυφη επίσης. Το εσωτερικό κουτί της μητρικής είναι σε χρώματα digital camouflage και η μητρική είναι κλασσικά μέσα στο αντιστατικό σακουλάκι της και προστατευμένη από ένα χαρτόνι. Όπως ήταν φυσικό, το color scheme είναι ίδιο με αυτό των άλλων G1.Killer: μαύρο ματ PCB και λαχανί λεπτομέρειες. Η πρώτη εντύπωση που σου δίνει όταν την κοιτάζεις είναι πώς πρόκειται για μια απλή μητρική όπου όλα της τα υποσυστήματα είναι εύκολα διακριτά. Έτσι βλέπουμε κατευθείαν 4 θύρες για μνήμες, 4 θύρες PCI-E, 24πινη τροφοδοσία μέση δεξιά και ένα ακόμα 4πινο επάνω αριστερά, μαύρες ψύκτρες και σχεδόν πεντακάθαρο PCB στο μεγαλύτερο μέρος της μητρικής.



Σύγκριση με την G1.Assassin 2 δεν υφίσταται από την στιγμή που αυτή ήταν ATX ενώ, η G1.Sniper M3 είναι, m-ATX και επίσης δεν έχουν το ίδιο Chipset. Να σημειωθεί πώς είναι η πρώτη απόπειρα της Gigabyte να φτιάξει μικρή Gaming μητρική. Η μόνη σύγκριση που μπορεί να υπάρξει είναι στον οπτικό τομέα που διακρίνει κανείς εύκολα ότι η χρωματική παλέτα παραμένει ίδια, όπως επίσης και το trademark της σειράς.




Bundle:

Μέσα στο κουτί της Gigabyte G1.Sniper M3, βρίσκουμε τα παρακάτω:

Εγχειρίδιο χρήσης
CD με drivers & utilities
1 x I/O Shield
4 x καλώδια SATA
1 x SLI Bridge
1 x αυτοκόλλητο με το Assassin Logo
1 x αυτοκόλλητα G1.Killer
1 x αυτοκόλλητο Gigabyte





Τα Back Panel Connectors

Η Gigabyte G1.Sniper M3 διαθέτει όλες τις απαραίτητες σύγχρονες I/O θύρες για να συνδέσετε τον εξοπλισμό σας. Αξιοσημείωτο είναι πώς όταν ανοίξαμε την συσκευασία, οι περισσότερες από αυτές τις θύρες ήταν προστατευμένες με πλαστικά καλύμματα. Για να τους ρίξουμε μια αναλυτική ματιά:

1 x PS/2 keyboard/mouse port
1 x D-Sub port
1 x DVI-D port
1 x HDMI port
1 x DisplayPort
1 x eSATA 3Gb/s connector
2 x USB 3.0/2.0 ports
4 x USB 2.0/1.1 ports
1 x RJ-45 port
1 x optical S/PDIF Out connector
5 x audio jacks (Center/Subwoofer Speaker Out, Rear Speaker Out, Line In/Mic In, Line Out, Headphone)




Όπως έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, η μητρική αυτή σίγουρα κουβαλάει επάνω της μεγάλο όνομα και είναι η πρώτη m-ATX G1.Killer μητρική, έχει πολύ καλή συσκευασία, μικρό bundle και πάμε τώρα να δούμε στις επόμενες σελίδες τι άλλο "κουβαλάει" επάνω της και εάν είναι άξια του ονόματός της.


Πριν ασχοληθούμε με την μητρική αυτή καθ' αυτή, πάμε να δούμε τι μας έρχεται από την πλευρά της πλατφόρμας. Πάμε να μελετήσουμε το νέο chipset της Intel σε όλο του το μεγαλείο: Intel Z77 Express. Το νέο chipset με κωδική ονομασία SLJC7 παραμένει στην λιθογραφία των 65nm μίας και χαρακτηρίζεται από ένα TDP των 6.7 Watts. Με Package Siz διαστάσεων 27mm x 27mm και αντίστοιχη θερμική συμπεριφορά με τους προκατόχους του, το Intel Z77 Express είναι σχεδιασμένο κυρίως για τα νέα Ivy Bridge χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι backwards compatible με όλα τα CPU του LGA 1155. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ακόμα και αν διαθέτετε ήδη ένα Sandy Bridge και ψάχνετε για μητρική, οι νέες προτάσεις των κατασκευαστών γύρω από το Intel Z77 Express σας αφορούν άμεσα.

Παρακάτω φαίνεται το block diagram της διάταξης της πλατφόρμας της Intel, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα αναγραφόμενα φαντάζουν δυσνόητα, οπότε ρίξτε μία μάτια και αμέσως μετά, πάμε να δούμε τα κυριότερα νέα χαρακτηριστικά του chipset, που μας ενδιαφέρουν.

• Η μοιρασιά των PCI Express 3.0 lanes γίνετε ως εξής: είτε 1 x 16 lanes, είτε 2 x 8 lanes είτε 1 x 8 lanes συν 1 x 4 lanes και 1 x 8 lanes για το Thunderbolt της Intel. Τι σημαίνουν όλα αυτά τα νουμεράκια; Αν κάνετε 2way SLI/CF οι κάρτες σας θα τρέχουν σε x8 αλλά αν οι κάρτες διαθέτουν PCI-E 3.0 και έχετε Ivy Bridge επεξεργαστή, αυτό δεν χρειάζεται να σας αγχώνει μίας και μιλάμε για x8 PCI-E 3.0 που δεν πρόκειται να περιορίσει τις κάρτες σας, στην πράξη.



• Τρεις ανεξάρτητες οθόνες πάνω στην ενσωματωμένη μονάδα γραφικών του επεξεργαστή. Μπορεί να ακούγεται αστείο για τον gamer, αλλά σίγουρα δεν είναι αστείο για workstation περιβάλλοντα.



• 14 USB θύρες, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι - επιτέλους - USB 3.0. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων μιλάμε για USB 3.0 απευθείας από το chipset και όχι από κάποιο 3rd party controller (π.χ. NEC) όπως βλέπαμε στο παρελθόν.



• To CPU επικοινωνεί με το chipset μέσω του FDI (Flexible Display Interface) και του DMI (Direct Media Interface) 2.0 που μεταφέρουν δεδομένα CPU αλλά και GPU workloads. H Intel πιστοποιεί χρήση DDR3 μέχρι και 1600 MHz αν ήδη γνωρίζουμε ότι ταχύτητες της τάξεως των 2400MHz+ είναι απόλυτα επιτεύξιμες στην πράξη.



• Τέσσερις SATA 3Gb/s και δύο SATA 6Gb/s με υποστήριξη ανεξάρτητου disable τους για επιπλέον μηχανισμούς προστασίας των δεδομένων σας, υποστηρίζονται από το chipset.



• Intel Rapid Storage Technology που είναι ο τρόπος της Intel να μας πει ότι μπορεί να κάνει χρήση SSD Caching λειτουργιών, με έναν μικρό SSD να κρατάει τα συχνότερα επισκέψιμα δεδομένα και έναν μεγάλο μηχανικό να αποθηκεύει το μεγαλύτερο μέρος των αρχείων, λόγω του καλύτερου GB/? που ακόμα διαθέτει.



• Responsiveness Technologies είναι ένα σύνολο τριών πατενταρισμένων τεχνολογιών (Intel Smart Response Technology, Intel Rapid Start Technology και Intel Smart Connect Technology) οι οποίες υπόσχονται καλύτερο I/O caching και response times στις εφαρμογές, ταχύτερη ανανέωση δεδομένων για τις εφαρμογές ακόμα και σε low-power state καταστάσεις και γρηγορότερη έξοδο από hibernate state αντίστοιχα.

Με τα της πλατφόρμας επαρκώς αναλυμένα, πάμε ακολούθως να δούμε τι νέες τεχνολογίες έρχονται στους επεξεργαστές για τους οποίους αναπτύχθηκε.

Και φτάσαμε στο προκείμενο. Τι το καινούργιο φέρνουν τα νέα Intel Ivy Bridge; Ας αρχίσουμε λοιπόν ανορθόδοξα με το "ηλεκτρονικό" μέρος πρώτα: Τα νέα Ivy Bridge φέρουν αρκετές καινοτομίες στον τομέα του fabrication, είναι η πρώτη σειρά επεξεργαστών με λιθογραφία στα 22nm! Σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και δεύτερο ντεμπούτο, αυτό των πολυσυζητημένων Hi-K Metal Gate Tri-Gate Transistor. Τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά υπόσχονται και στην πράξη πραγματοποιούν, πιο energy efficient λειτουργία και οικονομία στην κατανάλωση. Το TPD για των δυνατών τετραπύρηνων μοντέλων έχει πέσει στα 77 watts (19% κάτω από τα αντίστοιχα Sandy) ενώ η Intel ισχυρίζεται ότι τα 22nm transistors της μπορούν να λειτουργήσουν με το 75 - 80% της τάσης που απαιτούν τα αντίστοιχα 32nm. Θερμοκρασίες; Ενώ το εύκολο συμπέρασμα θα ήταν ότι πρέπει να έχουν πέσει, μέλλει αυτό να αποδειχτεί στην πράξη, μιας και η μικρότερη κατανάλωση μπορεί να βοηθάει αλλά το μικρότερο die size είναι ένας θερμοδυναμικός παράγοντας που μάλλον φρενάρει την γρήγορη απαγωγή θερμότητας.

Όπως και παλιότερα (45nm με high-k/metal gate το 2007) έτσι και σήμερα η Intel διαγράφει την πορεία της πρωτιάς στο θέμα του fabrication, τα νέα 22nm Tri-Gate δεν πλεονεκτούν μόνο σε "διαστάσεις" αλλά πλεονεκτούν και λόγω σχεδιασμού, με σαφώς μικρότερο leakage σε σχέση με τα παλιότερα 2D planar chip αλλά και με καλύτερο Gate Delay. Ακόμα, η Intel αύξησε τα ορισμένα power states έτσι το chip μπορεί να απαιτεί περισσότερες διαφορετικές τάσεις σε σχέση με τις τρεις που είχαμε στους Sandy (ονομαστική, turbo, idle). Επίσης, μέσω πολύ εξελιγμένων τεχνικών Power Aware διακοπών και μίας ολοκαίνουργια configurable TDP (cTDP) προσέγγισης, μην ξαφνιαστείτε αν δείτε φορητές συσκευές γύρω από την Ivy Bridge αρχιτεκτονική που να μπορούν να αλλάζουν το TDP στόχο τους, ανάλογα με τις συνθήκες (θερμοκρασία, κατάσταση μπαταρία κτλ). Δεν θα σας κουράσουμε με επιπλέον τεχνικά θέματα, αν κάτι αρκεί να θυμάστε είναι ότι μια πληθώρα χαρακτηριστικών που αφορούν την κατανάλωση αλλά και τις επιδόσεις, είναι σε state of art επίπεδο, χωρίς διάθεση κολακείας.





Αρχιτεκτονικά, το chip μοιράζεται χαρακτηριστικά με τα Sandy Bridge καθώς παραμένει και πάλι ένα CPU + PCH σχήμα με τα IA Cores και την μονάδα γραφικών στην ίδια σιλικόνη. Ακόμα, κλασικά, ο memory controller και ο PCI-E controller παραμένουν εντός, ενώ υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο που δουλεύει το Hyper Threading και αυτές είναι στην κατεύθυνση να υπάρχει καλύτερη single thread απόδοση όταν το σενάριο το απαιτεί, απελευθερώνοντας και προσφέροντας δομές του ΗΤ, που στους Sandy ήταν στατικές, όταν τρέχουν μη-πολυνηματικά possesses. Επιπλέον, έχουμε ολοκαίνουργιες ισχυρότερες DirectX 11 μονάδες γραφικών (με hardware Tessellation) με δυνατότητα οδήγησης τριών οθονών. Οι αυξημένες επιδόσεις δίνουν σαφή βελτίωση (μέχρι x2) και στο άμεσα εξαρτώμενο Quick Sync για τις μετατροπές βίντεο. Βελτιωμένο είναι ακόμα το IPC σε πυρήνες, LLC και Memory controller, το οποίο δίνει θεωρητικό προβάδισμα ακόμα και σε clock to clock συγκρίσεις με τα Sandy Bridge καθώς και μία πλειάδα νέων χαρακτηριστικών που βελτιώνουν την ασφάλεια: Μία νέα γεννήτρια τυχαίων αριθμών και το προστατευμένο περιβάλλον εκτέλεσης σε Supervisor Mode, υπόσχονται επιπλέον ασφάλεια για τον εκτελούμενο κώδικα. Τέλος, αν τα γρηγορότερα Tri-Gate Transistor δεν σας προϊδέασαν επαρκώς, για το overclock θα αρκεστούμε να σας πούμε το εξής: ο μέγιστος πολλαπλασιαστής πήγε στα 63x (από τα 57x που ήταν στα Sandy)!





Πάμε να δούμε την Photo Gallery της G1.Sniper M3, αποδεδειγμένα το σημείο κάθε review που "προκαλέι" για στάθμευση και όχι για στάση. Πάνω κάτω ξέρετε τι θα δείτε, να έχετε μόνο στο μυαλό σας πώς μιλάμε για μία μητρική που είναι τετράγωνη και καταλαμβάνει χώρο 24.4cm x 24.4cm!





Η σχεδίαση μιας micro-ATX μητρικής κρύβει πολλούς κινδύνους για την κατασκευάστρια εταιρεία, αφού καλείται να χωρέσει τα πάντα σε περιορισμένο χώρο, χωρίς ταυτόχρονα να δυσκολεύει τον χρήστη στην εγκατάσταση συσκευών. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μία micro-ATX Gaming μητρική φορτωμένη με ένα κάρο πράγματα τα οποία θα μπορούσαμε να συναντήσουμε και σε μια ATX μητρική. Πρώτο θετικό που συναντάμε είναι πώς η μητρική διαθέτει 4x 4-Pin για τους ανεμιστήρες του συστήματος! System Fan 1 & 2 στην δεξιά πλευρά της που είναι για τους δύο ανεμιστήρες που θα βρίσκονται στην πρόσοψη του κουτιού ή/και στο HDD Cage, ένα ακόμα System Fan Connector σχεδόν επάνω αριστερή γωνία για άλλον έναν ανεμιστήρα στο πίσω μέρος του κουτιού και τέλος το CPU Fan Connector που βρίσκεται ακριβώς επάνω απο το socket και έιναι για την ψήκτρα του επεξεργαστή. Η Gigabyte τα ονομάζει αυτά Smart Fan Pin Headers και όπως διαβάσαμε στο site της είναι εφοδισμένοι με δικούς της θερμικούς σένσορες οι οποίοι μπορούν να ελενγθουν τόσο μέσω του Bios όσο και μέσω του EasyTune 6 Utility που είναι μέσα στο CD με τους drivers της μητρικής. Δεύτερο θετικό είναι οι θέσεις του της τροφοδοσίας ATX και ATX_12V που είναι και τα δύο σε θέσεις σχεδόν στην άκρη του PCB και βοηθάνε ιδιαίτερα σε περίπτωση που το κουτάκι έιναι μικρό και ο ιδιοκτήτης του έιναι τακτικός και επιζητεί cable management για την βέλτιστη ροή του αέρα. Στο ίδιο θέμα βοηθάνε και οι θύρες Sata 0/1/2/3 που είναι τοποθετημένες στο κάτω δεξί μέρος του PCB και κοιτάνε προς τα έξω. Με αυτόν τον τρόπο τα Sata καλώδια πάνε κατευθείαν προς τα έξω και δεν διπλώνουν μέχρι να βρουν τον δρόμο τους προς την "τρύπα" του cable management.

Το PCB θαρρώ πώς είναι πιο ματ από ποτέ. Ναι, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις ματ, αλλά στην G1.Sniper M3 το ματ είναι πεντακάθαρο και το τελευταίο layer είναι τόσο άγριο ματ όσο και τα traces είναι αρκετά ανάγλυφα και στο εμπρόσθιο αλλά και στο πίσω μέρος της μητρικής. Το Clear MOS βρίσκεται χωμένο κάτω δεξιά και πρός έκπληξή μας δεν έχει κάποιο onboard κομβίο αλλά μόνο 2 Pin. Αρνητική εντύπωση μας προκάλεσε πώς μητρική της σειράς G1.Killer δεν είχε onboard κομβίο τόσο για το Clear MOS όσο και για τα Power & Reset ενώ η Z77X-UD3Η-WB που θεωρητικά έιναι mid range μητρική τα είχε όλα καθώς και measure points!




Η μητρική υποστηρίζει Multi-Graphics Technology όπως 2-Way AMD CrossFireX™ & NVIDIA SLI. Όπως βλέπετε παρακάτω το Layout της μητρικής διαθέτει στο σύνολο της 4 θύρες PCI-E. Η πρώτη είναι x16 και εφόσον στο socket μπει επεξεργαστής στα 22nm μετατρέπεται αυτόματα σε PCI-E Gen.3, αλλιώς με οποιονδήποτε άλλο επεξεργαστή παίζει ως PCI-E 2.0. Η δεύτερη θύρα είναι εμφανές πώς είναι PCI-E x1 ενώ η τρίτη και η τέταρτη μοιάζουν οπτικά να είναι x16 αλλά εσωτερικά λείπουν οι επαφές τους από την μέση και πίσω οπότε η τρίτη λειτουργεί ως x4 και η τέταρτη ως x8. Σε περίπτωση που έχετε μια κάρτα γραφικών την βάζετε στην πρώτη θύρα και λειτουργεί x16. Σε περίπτωση που έχετε και 2η κάρτα γραφικών, η θέση της είναι στην τελευταία θύρα και αυτόματα τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη λειτουργούν στο x8.

Το Intel Z77 Epxress Chipset ψύχεται από μια απλή ψύκτρα που δεν θυμίζει σε τίποτα της ψήκτρες σε σχήμα πυροβόλων/χειροβομβίδων των παλαιότερων G1.Killer μητρικών. Εάν αναρωτιέστε ποια είναι πλέον η δουλειά του Chipset, σας υπενθυμίζουμε πώς συνδέει με τον επεξεργαστή όλες τις οπτικές εξόδους της μητρικής, όλες τις θύρες Sata 3Gb/s & Sata 6Gb/s, όλες τις θύρες USB 2.0/3.0, την θύρα δικτύου, τις x1 & x4 θύρες PCI-Express, την κάρτα ήχου και 2-3 άλλα πραγματάκια.



Αφού καλύψαμε τις φωτογραφικές σας ανησυχίες και το layout της μικρής μας gaming μητρικής, πάμε να δούμε τις τεχνολογίες που "κουβαλάει" επάνω της καθώς και τα τεχνικά της χαρακτηριστικά;


Επεξεργαστής & Μνήμη
Η Gigabyte G1.Sniper M3 υποστηρίζει όλους τους επεξεργαστές των σειρών Intel� Core™ i7, Intel� Core™ i5, Intel� Core™ i3, Intel� Pentium�, Intel� Celeron� που μπάινουν σε Socket LGA1155. Όσον αφορά τις μνήμες, ξεχνάμε το Quad Channel Memory Architecture του Intel X79 Chipset και του Socket 2011 που παραμένει προς το παρόν η πιο δυνατή πλατφόρμα της Intel, ξεχνάμε και το Triple Channel Memory Architecture του Socket 1366 και του X58 Express Chipset που ήταν κάποτε στην κορυφή της πυραμίδας των επιδόσεων και πάμε πάλι πίσω στην εποχή του παλιού καλού Dual Channel. Έτσι λοιπόν, με 4x DDR3 Ram Slots με τάση λειτουργίας έως και 1.5V και υποστήριξη έως και 8GB έκαστο, μπορεί να δεχθεί έως και 32GB μνήμης! Official όπως γράφει και το manual αλλά και το site της Gigabyte μπορεί να πάρει DDR3 μέχρι και 2400MHz(OC) σίγουρα όμως μπορεί να παίξει και με πολύ ταχύτερες μνήμες καθώς μέχρι τώρα έχουμε δεί μητρικές με Z77 να αγγίζουν τα 3300MHz και διάφορες εταιρίες να παρουσιάζουν Kit που η default συχνότητα τους είναι 2800MHz. Tέλος, υποστηρίζει Extreme Memory Profile (XMP) memory modules.

Κάρτες γραφικών & Expansion Slots
Και να που οι θύρες PCIe Gen.3 γίνονται standard εξοπλισμός με την έλευση του Z77 και έτσι έχουμε capacity per lane 1GB/s (8 GT/s) οπότε με 16 lanes διαθέσιμα έχουμε συνολικά 16 GB/s (128 GT/s). Η μητρική του review μας έχει 1x PCI-E x16 slot που τρέχει x16 και 1x PCI-E x16 που λειτουργεί ώς x8. Όταν υπάρχει μία και μόνο κάρτα γραφικών τότε λειτουργεί x16 ενώ όταν μπέι και δέυτερη τρέχουν και οι 2 x8 επειδή μοιράζονται τα ίδια lanes και το ίδιο bandwidth. Να σημειωθεί όμως πώς εάν στο socket μπεί επεξεργαστής SandyBridge στα 32nm τότε τα 2x PCI-E slots μετατρέπονται αυτόματα σε PCI-E 2.0. Με Ivy Bridge στα 22nm, οι 2 αυτές θύρε μετατρέπονται αυτόματα σε PCI-E Gen.3. Επιπλέον υπάρχει ένα ακόμα slot PCI-E x16 που λειτουργεί x4 και άλλο 1x PCI-E x1.

OnBoard Graphics, Super Hearing & Super Speed
Με την σειρά που έχουμε και στον τίτλο της παραγράφου, η μητρική βγάζει μια έξοδο D-Sub, μια DVI-D με maximum ανάλυση 1920x1200(η οποία δεν υποστηρίζει σύνδεση με D-Sub με χρήση αντάπτορα), μιά θύρα HDMI με maximum ανάλυση 1920x1200 και τέλος ένα Display Port με maximum ανάλυση 2560x1600. Τα του ήχου τα έχει αναλάβει εξ'όλοκλήρου ένα Chipάκι της Creative με κωδική ονομασία CA0132 το οποίο και υποστηρίζει το Recon3Di της Sound Blaster για να ακούτε τα βήματα των εχθρών σας πρίν ακούσουν αυτοί τα δικά σας. Αναπαράγει High Definition Audio, υποστηρίζει 2/5.1-channel και έχει έξοδο S/PDIF Out. Τέλος, για τις ανάγκες του δικτύου της μητρικής και το online gaming, υπεύθυνο είναι το κλασσικό Intel GbE LAN chip (10/100/1000 Mbit) το οποίο λειτουργεί κάτω απο την επίβλεψη του CFOS Speed Internet Accelerator Software.

Data Storage
Straight απο το Chipset - και μέχρι να βγούνε οι Broadwell των 14nm που θα γράφουμε straight από τον επεξεργαστή - μπορούμε να πάρουμε 2 θύρες Sata 6Gb/s που αντιστοιχούν στις θέσεις 0 & 1, 3 θύρες Sata 3Gb/s που αντιστοιχούν στις θέσεις 2,3 & 4 και μία ακόμα θύρα eSata 3Gb/s η οποία είναι όμως προσβάσιμη από το back panel της μητρικής. To Ζ77 όπως και το Z68 Chipset κάνει χρήση της τεχνολογίας Intel Smart Response και Intel Rapid Start και βοηθάει αισθητά στις επιδόσεις του συστήματός μας με γενικά καλύτερη απόκριση, ταχύτερα boot times και ταχύτερη επαναφορά του από λειτουργίες όπως 'Suspend to Disk' και 'Standby' modes. Το Z77 υποστηρίζει RAID 0, RAID 1, RAID 5, καθώς και RAID 10. Όταν όμως το RAID γίνει μεταξύ συσκευών που είναι συνδεδεμένες τόσο σε SATA 6Gb/s όσο και σε SATA 3Gb/s κανάλια, οι επιδόσεις σίγουρα θα διαφέρουν ανάλογα με τις συσκευές αυτές. Δυστυχώς, όπως γράψαμε και στην προηγούμενη σελίδα, η σχεδίαση μιας micro-ATX μητρικής κρύβει πολλούς κινδύνους για την κατασκευάστρια εταιρεία, αφού καλείται να χωρέσει τα πάντα σε περιορισμένο χώρο, οπότε οι πιθανοί αγοραστές της G1.Sniper M3 πρέπει να αρκεστούν σε 6 μονάδες αποθήκευσης αφού η μητρική δεν διαθέτει ούτε κάποιον extra HDD Controller για να μπορεί να δεχτεί και άλλους δίσκους όπως είδαμε στην Z77X-UD3H-WB αλλά ούτε και onboard mSATA connector που είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Z77 μητρικών.

USB Ports
Εν έτη 2012 δεν νοείται μητρική με λίγες USB θύρες καθώς όλες πλέον οι συσκευές συνδέονται μέσω αυτού του προτύπου. 14 θύρες για την "μικρή" είναι καλά; Τι λέτε και εσείς; 4 είναι USB 3.0 από τις οποίες 2 είναι στο back panel και άλλες 2 προσβάσιμες από εσωτερικά USB header της μητρικής, ενώ οι υπόλοιπες 10 είναι USB2.0/1.1 και είναι προσβάσιμες 4 από το back panel και άλλες 6 απο USB headers επάνω στην μητρική. Όπως και με τους σκληρούς δίσκους, έτσι και εδώ δεν υπάρχει κάποιος extra USB Controller για παραπάνω θύρες!




Ultra Durable 4
2x Copper PCB
ΔΕΝ υπάρχει μητρική της Gigabyte που να μην έχει την τεχνολογία Ultra Durable 4. Μπορεί οι μητρικές της σειράς G1.Killer να μην το γράφουν φάτσα κάρτα στο εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας τους και να το φωνάζουν με ένα τεράστιο logo όπως όλες οι άλλες σειρές μητρικών της Gigabyte αλλά το έχουν διακριτικά στο πίσω μέρος της συσκευασίας τους. Τι είναι το Ultra Durable 4;
Η τεχνολογία Gigabyte Ultra Durable 4 έχει 2 φορές περισσότερη ποσότητα χαλκού από μια παραδοσιακή μητρική, τόσο για τη ενέργεια όσο και τη γείωση της. Μειώνει δραματικά την θερμοκρασία του συστήματος με την παροχή μιας πιο αποτελεσματικής διάδοσης της θερμότητας από τις κρίσιμες περιοχές της μητρικής, όπως η ζώνη του επεξεργαστή, διαμέσου του PCB. Το Ultra Durable 4 μειώνει επίσης την αντίσταση του κυκλώματος κατά 50%, η οποία βοηθά στη μείωση του ηλεκτρικού θορύβου και μειώνει περαιτέρω τις θερμοκρασίες των εξαρτημάτων. H χρήση δύο ουγγιών χαλκού παρέχει βελτιωμένη ποιότητα σήματος και χαμηλότερη EMI (ηλεκτρομαγνητική παρεμβολή), παρέχοντας καλύτερη σταθερότητα συστήματος και μεγαλύτερα περιθώρια overclocking.


Humidity Protection με Glass Fabric PCB
Χρησιμοποιώντας ένα νέο είδος υλικού στο PCB με την ονομασία Glass Fabric, μειώνεται το μέγεθος του χώρου μεταξύ των ινών ύφανσης του PCB και καθιστά πιο δύσκολο για την υγρασία να διεισδύσει μέσα σε αυτό σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μητρικές πλακέτες. Αυτό προσφέρει πολύ καλύτερη προστασία από βραχυκυκλώματα και δυσλειτουργίες του συστήματος που προκαλούνται από υγρασία και άλλες παρόμοιες συνθήκες.



Electrostatic Protection
Για την ηλεκτροστατική προστασία όλες οι μητρικές με Ultra Durable 4 χρησιμοποιούν υψηλής ποιότητας IC microchips που έχουν βαθμολογηθεί με έως και 3 φορές υψηλότερες ηλεκτροστατικές εκκενώσεις (ESD) αντίστασης έναντι των παραδοσιακών IC. Αυτό βοηθά στην καλύτερη προστασία της μητρικής και των υποσυστημάτων του υπολογιστή έναντι πιθανών ζημιών που μπορούν να προκληθούν από στατικό ηλεκτρισμό, μια κοινή απειλή για τους υπολογιστές σήμερα.



Power Failure Protection
Τι είναι το power failure rotection; Φυσικά είναι τεχνολογία DualBIOS που σε περίπτωση αστοχίας του πρώτου Bios για οποιονδήποτε λόγο όπως λχ bad flash, δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να επαναφέρει το αρχικό Bios που είχε αποθηκευτεί στο δεύτερο Bios Chip. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα bios δεν είναι πλέον όπως παλιά που με κάποιον εξολκέα μπορούσε κάποιος εύκολα να βγάλει ένα Bios Chip και στην θέση του να βάλει άλλο.



High Temperature Protection
Η 4η και τελευταία πτυχή των μητρικών με Ultra Durable 4 είναι η προστασία υπερθέρμανσης. Όλες αυτές οι μητρικές διαθέτουν ειδικά επιλεγμένα εξαρτήματα που κάνουν τον υπολογιστή σας να μπορεί να λειτουργήσει σε υψηλότερες θερμοκρασίες στις πιο ακραίες συνθήκες, ενώ ταυτόχρονα εμποδίζουν το σύστημα σας από την υπερθέρμανση. Χρησιμοποιώντας πυκνωτές ξηρού τύπου μειώνουν τις θερμοκρασίες της μητρικής, καθιστώντας την πιο ανθεκτική σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Η επιλογή των MOSFET χαμηλότερου RDS (on) βοηθά επίσης την σημαντική μείωση της θερμοκρασίας λειτουργίας της σε σύγκριση με τις παραδοσιακές λύσεις MOSFET. Το συστατικό των εξαρτημάτων αυτών υπόσχονται μεγαλύτερη μακροζωία και βελτιωμένη σταθερότητα για τον υπολογιστή σας.



3D Power & All Digital Power Engine
Ξεκινώντας με το τελευταίο, όλη η σειρά μητρικών της Gigabyte με Z77, επωφελείται από μια τεχνολογία που ονομάζεται All Digital Power Engine. Τι σημαίνει αυτό; Κάνοντας χρήση αποκλειστικά ψηφιακών ελεγκτών σημαίνει ότι είναι σε θέση να προσφέρει με μεγαλύτερη ακρίβεια στην παροχή ενέργειας στα πιο κύρια και ενεργοβόρα εξαρτήματα της μητρικής περιλαμβάνοντας ψηφιακούς ελεγκτές για τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών, το VTT και τις μνήμες που χωρίς αμφιβολία είναι τα πιο σημαντικά εξαρτήματα μιας μητρικής πλακέτας. Η τεχνολογία All Digital Engine διαθέτει ακριβείς Auto Voltage Compensation, τεχνολογία που ελέγχει σε πραγματικό χρόνο τον τρόπο παροχής της ενέργειας στα υποσυστήματα των μητρικών. Περνώντας στο 3D Power που η Gigabyte σημειώνει δίπλα του τα Digital Voltage, Frequency και το Phase Control, παρέχει στον χρήστη real time παρακολούθηση και προσαρμογή σε Ram, VTT και VSA με δυνατότητα καταγραφής αλλά και ρύθμισης διαφόρων συστημάτων όπως τα παρακάτω:
3D Power: Voltage Control
Οι παράμετροι του Voltage μπορούν να αλλαχθούν μέσω του 3D Power συμπεριλαμβανομένου και του CPU Load Line Calibration. Ρυθμίζοντας κάποιος το Load Line μπορεί να αποφύγει το Vdroop διατηρώντας τις τάσεις των υποσυστημάτων του στα επιθυμητά επίπεδα, άσχετα με την αύξηση τους. Το Over Voltage Protection μπορεί επίσης να ρυθμιστεί εκ νέου για να αλλάξει η default προστασία των CPU, IGP, VTT και Ram.
3D Power: Phase Control
Ο χρήστης μπορεί να καλιμπράρει το OCP - Over Current Protection - για τον επεξεργαστή, την μνήμη και τον ενσωματομένο memory controller με σκοπό τα Phase να μπορούν να "στείλουν" περισσότερη ενέργεια σε αυτά όταν χρειαστεί.
3D Power: Frequency Control
Μέσω του International Rectifier PWM controller οι μητρικές της Gigabyte μπορούν να αλλάξουν την συχνότητα των PWM κάτι το οποίο μεταφράζεται πολύ απλά στο ότι τα CPU VRM μπορούν να προσφέρουν περισσότερη ενέργεια πιο γρήγορα απ' ότι σε default καταστάσεις.


EZ Smart Response
Η εφαρμογή EZ Smart Response της GIGABYTE είναι μια απλή εφαρμογή που επιτρέπει στους χρήστες να ρυθμίσουν γρήγορα και εύκολα στο σύστημά τους την τεχνολογία Intel Smart Response. Κατά το παρελθόν, η ενεργοποίηση της τεχνολογίας Intel Smart Response σήμαινε ότι ο χρήστης έπρεπε να μπει στο BIOS για να ρυθμίσει το σύστημα του για τη λειτουργία του RAID, η οποία στη συνέχεια απαιτεί μια πλήρη επανεγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος. Μόλις ολοκληρωνόταν η διαδικασία, τότε ο χρήστης έπρεπε να εγκαταστήσει την εφαρμογή Intel Rapid Storage, καθώς και να ρυθμίσει την τεχνολογία Intel's Smart Response. Το EZ Smart Response της GIGABYTE τα κάνει όλα αυτά αυτόματα, χωρίς ο χρήστης να προβεί σε μια περίπλοκη διαδικασία εγκατάστασης.


On/Off Charge
Οι μητρικές σειράς 7 είναι εξοπλισμένες με την τεχνολογία ON/OFF Charge που επιτρέπει όχι μόνο απλά να φορτίζετε τα iPhone, iPad ή iPod Touch σας αλλά να το κάνετε και με υψηλή ταχύτητα. Επιπλέον, η φόρτιση μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα κι όταν ο Η/Υ είναι κλειστός.


Intel Rapid Start
Η τεχνολογία Intel Rapid Start εκκινέι τον Η/Υ ταχύτερα ακόμη και από πλήρη αδράνεια. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες θα είναι σε θέση να βιώσουν σχεδόν μηδενική κατανάλωση ρεύματος από τον υπολογιστή τους, αλλά παράλληλα είναι σε θέση να επανέλθουν στα Windows 7 σε μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να χρειάζεται ο υπολογιστής να περάσει ξανά από μια πλήρη εκκίνηση συστήματος. Με την τεχνολογία Intel Rapid Start η προηγούμενη κατάσταση του συστήματος συνεχίζεται όπως ακριβός ήταν πριν, έτσι οι εφαρμογές είναι ακόμα στην ίδια κατάσταση και τα δεδομένα τους ανέπαφα.


Intel Smart Connect
Με την τεχνολογία Intel Smart Connect σημαίνει ότι τα email σας, οι αγαπημένες σας εφαρμογές, και τα κοινωνικά δίκτυα εν ελληνιστί Facebbok/Twitter/Google + κτλ διατηρούνται συνεχώς ενημερωμένα αυτόματα ακόμη και όταν το σύστημα είναι σε αδράνεια. Δεν χρειάζεται να περιμένετε για τα τελευταία νέα ή τις ενημερώσεις των φίλων σας να παραδοθούν, απλά πατήστε το κουμπί λειτουργίας και θα είστε ενήμερος και έτοιμος να ξεκινήσετε. Τέλος ο συγχρονισμός στο Cloud είναι αυτόματος και δεν απαιτεί καμία χειροκίνητη ενέργεια.

Για το Lucidlogix Virtu και το VirtuMVP αφιερώσαμε μια σελίδα ολόκληρη καθώς είναι μια επαναστατική τεχνολογία για τους gamers και δεν θέλαμε να κάνουμε μια απλή αναφορά στην σελίδα με τα χαρακτηριστικά...



Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της G1.Sniper M3 Z77 είναι το Lucidlogix Virtu. Είχαμε γνωρίσει νωρίτερα αυτή την τεχνολογία με το λανσάρισμα των Z68 μητρικών όπου ήταν ενσωματωμένο, δίνοντας μας την δυνατότητα να ζήσουμε την απόλυτη εμπειρία γραφικών. Όταν στήνετε ένα PC, δεν θα πρέπει να μπαίνετε στο δίλλημα για το αν θα επιλέξετε μεταξύ της απόδοσης και το 3D ρεαλισμό. Τα στοιχεία γραφικών βρίσκονται σε 2 μέρη σε έναν υπολογιστή, στον επεξεργαστή και στην κάρτα γραφικών σας. Κάθε ένα κομμάτι από αυτά τα δύο μέρη του Η/Υ, εξυπηρετεί διαφορετικές λειτουργίες όσον αφορά την γραφική απεικόνιση και επεξεργασία. Διαφορετικά οφέλη έχουμε χρησιμοποιώντας τον επεξεργαστή για κάποια λειτουργία γραφικών και διαφορετικά οφέλη χρησιμοποιώντας την κάρτα γραφικών. Εδώ έρχεται το Virtu, το λογισμικό που αναλαμβάνει να συνδυάσει με επιτυχία τα οφέλη των δύο προαναφερθέντων components και να κατʼ επέκταση να σας βγάλει από το δίλλημα.

Με το λογισμικό της Lucid, οι υπολογιστές με Sandy/Ivy Bridge επεξεργαστές αποκτούν την δυνατότητα να εξισορροπούν και να συνδυάζουν δυναμικά και σε πραγματικό χρόνο την προηγμένη δύναμη και αποδοτικότητα της ενσωματωμένης GPU στον επεξεργαστή με το DX11 3D, anti-aliasing και τα γενικότερα χαρακτηριστικά και απόδοση της αυτόνομης κάρτας γραφικών. Με τον τρόπο αυτό, μειώνεται σημαντικά η κατανάλωση του Η/Υ και ο χρήστης εξασφαλίζει την βέλτιστη απόδοση τόσο σε παιχνίδια όσο και λειτουργίες transcoding και HD playback.

Το Lucid Virtu είναι σε θέση να αναλάβει δράση σε πραγματικό χρόνο και να κάνει την πιο ορθή επιλογή σύμφωνα με την εργασία που του έχετε αναθέσει. Αν θέλετε να τρέξετε εφαρμογές που χρησιμοποιούν DirexctX 11 ή να παίξετε παιχνίδια σε υψηλές αναλύσεις, τότε το Lucid Virtu θα δώσει εντολή έτσι ώστε η κάρτα γραφικών σας να εκτελέσει αυτή την εργασία. Αν πάλι θέλετε να εκτελέσετε όχι και τόσο βαριές εφαρμογές τότε η κάρτα γραφικών σας μπαίνει αυτόματα σε κατάσταση αναμονής και το έργο αναλαμβάνει η ενσωματωμένη GPU του Sandy-Bridge. Είναι, λοιπόν, εμφανές, πως μεταβαίνοντας η κάρτα γραφικών σε κατάσταση αναμονής, η εκλυόμενη θερμότητα μειώνεται και ο ανεμιστήρας της επιβραδύνεται με αποτέλεσμα ένα πιο "πράσινο" και μεγαλύτερης διάρκειας σύστημα.

Performance Graphics & Media
	Sandy Bridge	Discrete GPU	Lucid Virtu Green	Lucid Virtu MVP
Advanced Media Features
Optimal Casual Games
New HyperFormance (GPU boosting) [COLOR="red"]NEW![/COLOR]
VirtualVsync [COLOR="red"]NEW![/COLOR][/COLOR][/B]
Low Power and Heat
DX 11 Support
AA Support (Anti Aliasing)
High End Graphics (gaming, CAD, CAM)

Εκτός όμως από το απλό Virtu που συναντήσαμε για πρώτη φορά στις Z68 μητρικές, η Lucid, όντας πρωτοπόρος στις έξυπνες software gaming λύσεις, ανακοίνωσε πρόσφατα το επίσημο λανσάρισμα του Virtu MVP Virtualization Software. Μαζί με το MVP, καταφθάνουν οι τεχνολογίες Lucid HyperFormance και Lucid Virtual Vsync, που υπόσχονται να αλλάξουν προς το καλύτερο την gaming εμπειρία σας. Η εν λόγω τεχνολογία υποστηρίζεται κανονικά από τις Z77 μητρικές, ενώ στο μέλλον θα υποστηρίζεται και από τις Z68/H67/H61 με κατάλληλο software update.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι ακριβώς κάνει η κάρτα γραφικών όταν παίζουμε ένα PC Game; Με απλά λόγια κάνει rendering frames σε 3D γραφικά. Τα Lucid Virtu MVP HyperFormance και Virtual Vsync features έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνουν την ανταποκρισιμότητα και ταυτόχρονα να "μειώνουν" την ποσότητα frames που γίνονται rendered. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της IGP (ενσωματωμένης κάρτας γραφικών) των Sandy Bridge και Ivy Bridge επεξεργαστών, η οποία αναλύει τα frames και δίνει εντολή στην ανεξάρτητη κάρτα γραφικών να παρακάμπτει ή να μην κάνει ολοκληρωμένο rendering ορισμένα εξ' αυτών. Ως συνέπεια του προηγουμένου, αυξάνονται κατακόρυφα τα FPS. Είναι πραγματική όμως η αύξηση αυτή; Όχι δεν είναι. Παρʼ όλα αυτά το MVP θεωρείται πραγματική εξέλιξη στο gaming. Και εξηγούμαστε.

Μπορεί η αύξηση των FPS να μην είναι στην ουσία πραγματική (εφόσον η ποιότητα της εικόνας παραμένει ίδια και απαράλλαχτη), όμως κάνει το παιχνίδι πιο ανταποκρίσιμο και μειώνει το input lag. Μην ξεχνάτε ότι όσο πιο γρήγορα ανταποκρίνεται το παιχνίδι στις επιθυμίες του χρήστη και όσο πιο μικρή είναι η χρονική καθυστέρηση, τόσο πιο εντυπωσιακή είναι η εμπειρία παιχνιδιού. Επιπροσθέτως, το MVP αποκαλείται "η εξέλιξη στο gaming" γιατί δίχως να αλλοιώνει την ποιότητα των γραφικών, πραγματοποιεί 20-50% λιγότερο rendering, οπότε ξεκουράζει την κάρτα γραφικών και κάνει την όλη διαδικασία πιο efficient.

Καταλήγουμε λοιπόν ότι το Lucid MVP λειτουργεί ευεργετικά στον τομέα των PC Games. Ας εξετάσουμε τώρα τι συμβαίνει και στην περίπτωση των 3D μετροπρογραμμάτων όπως τα γνωστά 3DMark της Futuremark. Η δουλειά των 3DMark είναι ουσιαστικά η καταμέτρηση των rendering frames σε 3D γραφικά και κατ' επέκταση, η καταμέτρηση των καρέ ανά δευτερόλεπτο (frames per second). Εφόσον η αύξηση των FPS δεν είναι πραγματική, τα scores που βγάζουν τα 3DMark με ενεργοποιημένο το MVP, δεν δύναται να συγκριθούν με τα scores του παρελθόντος. Για αυτό το λόγο, η Futuremark αναμένεται να κυκλοφορήσει updates για τα 3DMark, με τα οποία θα αναγνωρίζεται αν είναι ενεργοποιημένο το MVP, ώστε να μην μπερδεύονται οι χρήστες όταν συγκρίνουν benchmarks μεταξύ τους.

Παρόμοια είναι και η στάση που διατηρεί το HWBOT, αφού μετά από λεπτομερείς συζητήσεις, αποφασίστηκε ότι τα scores με ενεργοποιημένο το Lucid MVP δεν θα γίνονται δεχτά! Φανταστείτε μια stock HD 7970 με MVP ενεργοποιημένο να ξεπερνά το 3DMark 11 Score μιας HD 7970 που έχει ψυχθεί με υγρό άζωτο για να φτάσει συχνότητες πυρήνα πάνω από 1500MHz+. Τα benchmarks που επηρεάζονται προς το παρόν είναι τα εξής: Unigine Heaven DX9/DX11, 3DMark Vantage, 3DMark 06, AquaMark3 και PCMark05.

Το BIOS είναι το εργαλείο μέσω του οποίου ο χρήστης ελέγχει το μηχάνημά του. Του δίνει την δυνατότητα να tweakάρει και να εκμεταλλευτεί κάθε δυνατότητα του hardware του. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μεγάλες εταιρείες κατασκευής μητρικών, η Gigabyte δεν είχε χρησιμοποιήσει [B]UEFI BIOS στο P67/Z68[/B] αυτό όμως αποτελεί παρελθόν αφού το επιχείρησε πρώτη φορά στην πλατφόρμα LGA2011 και έκτοτε το έχει ενσωματώσει σε ότι καινούριο βγαίνει. Το UEFI BIOS έχει αποδειχθεί πιο φιλικό προς τον χρήστη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως χάνεται η ουσία. Έχει αντικαταστήσει επάξια τα παλιά BIOS με τις βαρετές μπλε σελίδες και πλέον μιλάμε για ένα πιο ολοκληρωμένο γραφικό περιβάλλον.

Gigabyte G1.Sniper M3 BIOS
M.I.T.	System	BIOS features
Peripherals	Power Management	Save & Exit

Ας κάνουμε όμως και μια "βόλτα" στις επιλογές του BIOS. Εκεί συναντάμε 5 επιμέρους επιλογές. Πρώτη είναι η M.I.T μέσω αυτού του μενού αλλάζετε ότι έχει σχέση με τον επεξεργαστή και τις μνήμες. Επίσης μπορείτε να δείτε και τις θερμοκρασίες του μηχανήματός σας. Δεύτερη επιλογή είναι το System, εκεί βλέπετε κάποιος πιο γενικές πληροφορίες του συστήματός σας, όπως στα πόσα Ghz είναι ο επεξεργαστής σας, πόσα GB μνήμης έχετε και ποια έκδοση BIOS είναι περασμένη στην μητρική σας. Τρίτη κατά σειρά επιλογή είναι το BIOS Features μέσω του οποίου μπορείτε να αλλάξετε επιλογές που έχουν να κάνουν με κάποια features του επεξεργαστή και να "τακτοποιήσετε" τους δίσκους σας. Τέταρτη και προτελευταία επιλογή είναι το Peripherals. Από εκεί διαχειρίζεστε τις συσκευές της μητρικής, όπως κάρτα ήχου και USB θύρες. Τελευταία επιλογή είναι το Power Management, πρόκειται για τον πίνακα ελέγχου των features της μητρικής.

Gigabyte G1.Sniper M3 BIOS
Advanced Frequency Settings	Advanced Memory Settings	Advanced CPU Core Features

Timing Settings	CPU Core Voltage Control

Advanced Voltage Settings	DRAM Voltage Control	Current Status

Πάμε όμως στα ενδότερα των παραπάνω επιλογών. Εκεί μπορεί κανείς να βρει όλες αυτές τις χρήσιμες επιλογές που θα κάνουν την ζωή του πιο εύκολη ή πιο δύσκολη (μιλώντας για overclocking). Όπως βλέπετε και στις παραπάνω εικόνες όλες οι βασικές επιλογές των BIOS υπάρχουν. Memory, Frequency, Voltage & DRAM Timings Settings καθώς και πολλά πολλά άλλα για τα features των υποσυστημάτων της μητρικής όλα όσα θα μας διευκολύνουν για να φτάσουμε το σύστημα μας στα ύψη είναι εδώ!

Όπως, σας προαναφέραμε η Gigabyte τόσο καιρό δεν είχε "συνδέσει" τις μητρικές της με το UEFI BIOS. Όντας μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου, αυτή η μετάβαση της στο UEFI BIOS δεν είναι δυνατόν να μην συνοδεύεται και από κάποια ακόμα πρωτοποριακή κίνηση. Ποια είναι αυτή η κίνηση; Το 3D BIOS φυσικά! Πρόκειται για μια φωτογραφία της μητρικής και πατώντας πάνω στο αντίστοιχο μέρος της φωτογραφίας, εμφανίζονται οι αντίστοιχες επιλογές. Επιλέγετε για παράδειγμα την περιοχή του socket και αμέσως αναδύεται ένα παράθυρο με επιλογές που έχουν να κάνουν με τον επεξεργαστή. Αντίστοιχη διαδικασία γίνεται και για το front panel, τα sata κλπ.
Το Bios έιναι πλέον διαδραστικό, και εάν οι πολλές ρυθμίσεις σας μπερδεύουν, με το UEFI μπορείτε να συνάψετε μια σχέση δασκάλου-μαθητή εφόσον ότι κλικάρετε σας το αναδεικνύει.

Gigabyte G1.Sniper M3 3D BIOS

Σε προηγούμενα reviews του HwBox πάνω σε μητρικές με UEFI BIOS, έχουμε πολλάκις αναφέρει το πόσο αργό είναι το UEFI BIOS σε σχέση με τα παλιά BIOS. Και πιο συγκεκριμένα, επειδή η Gigabyte ξεκίνησε να τα ενσωματώνει στις μητρικές τις με το Socket X79 είχαμε γράψει πώς υπάρχει πίστωση χρόνου για να εξαλείψει τις παιδικές ασθένειες που παρουσιάζονταν! Σήμερα λοιπόν μπορούμε να πούμε πώς το lag έχει μειωθεί αισθητά, δεν υπάρχει lag όταν χειριζόμαστε το BIOS μέσω πληκτρολογίου ενώ το lag σε χρήση με ποντίκι παραμένει, αλλά είναι αισθητά μικρότερο!

Τέλος, η γενικότερη εικόνα του UEFI BIOS μας άφησε με αρκετά καλές εντυπώσεις. Απλό, εύχρηστο και πάνω από όλα λειτουργικό. Το μόνο που μας πείραξε είναι πως δεν υπάρχουν επεξηγήσεις για όλες τις επιλογές του BIOS και μερικές από αυτές δεν ξεκλειδώνουν με ένα απλό Enter!

Προγράμματα-Benchmarks-Μεθοδολογία

Η Gigabyte G1.Sniper M3 Z77 είναι ουσιαστικά η πρώτη μητρική με Z77 που δοκιμάζουμε με την συνοδεία Ivy Bridge επεξεργαστή από την Intel. Πέρα από την δοκιμή της μητρικής ως αυτή καθεαυτή, δοκιμάζουμε το γενικότερο performance-efficiency του Ζ77. Προσπαθήσαμε να αφήσουμε ικανοποιημένες όλες τις ομάδες χρηστών. Έτσι, τρέξαμε και Benchmarks για overclocking και προγράμματα που αντιπροσωπεύουν πιο πολύ τις καθημερινές διεργασίες ενός Η/Υ αλλά και παιχνίδια, μην ξεχνάτε η μητρική της δοκιμής μας είναι μια micro-ATX gaming μητρική, δεν είναι φτιαγμένη ειδικά για overclocking αλλά δεν θα την χαρακτήριζε και κανεις φορτωμένη all around μητρική. Σαφώς, το superpi και το wprime δεν λείπουν αλλά έχουν πλαισιωθεί και με προγράμματα όπως το Cinebench R11.5, το y-cruncher που ευνοούνται από τα περισσότερα threads ενός επεξεργαστή. Φυσικά, δεν ξεχάσαμε το x264 μιας και η μετατροπή ταινιών τείνει να γίνει καθημερινότητα για μερικούς. Εννοείται πως δεν αφήσαμε απ' έξω το Memory Test του AIDA, το WinRAR και το 7-zip.

Τέλος, όπως προείπαμε η "μικρή" είναι μια gaming μητρική και έτσι τα παιχνίδια δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τις μετρήσεις. Γι' αυτό τρέξαμε το Far Cry 2 και το World In Conflict. Δεν αμελήσαμε όμως την σουίτα της Futuremark. Αντιθέτως, την τιμήσαμε ιδιαιτέρως μιας και τα Benchmarks της είναι πολύ "σκληρά" παιχνίδια για τον επεξεργαστή και την κάρτα γραφικών. Έτσι, δοκιμάσαμε το PCMark 7 που είναι ένα από τα τελευταία benchmarks της Futuremark και αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming. Φυσικά, δεν ξεχάσαμε τα 3DMark06, 3DMark Vantage και 3DMark 11.

Σύστημα Δοκιμών

Hardware
:   Motherboard   :	Gigabyte G1.Sniper M3
:   CPU   :	Intel Core i5-3570K
:   RAM   :	Corsair Vengeance 2x4GB 2133MHz
:   GPU   :	AMD Radeon HD 6970 2GB
:   SSD   :	Intel 510 Series 120GB
:   PSU   :	Antec HCP-1200
:   OS   :	Windows 7 Ultimate 64bit + SP1
:   CPU Cooler   :	Alpenfohn Matterhorn
:   Case   :	DimasTech BenchTable

Τις μετρήσεις του review προτιμήσαμε να τις κάνουμε σε 2 ξεχωριστά σετ ρυθμίσεων. Ο λόγος είναι για να διακρίνουμε το scaling του επεξεργαστή και μέσω αυτού και το performance της μητρικής. To πρώτο set ρυθμίσεων θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και plug n' play αφού στην ουσία είναι Stock ρυθμίσεις χωρίς κάτι να έχει πειραχθεί. Συνήθως το πρώτο set χαρακτηρίζει πιο πολύ τους normal users. Στο δεύτερο set έχουμε αυξήσει την συχνότητα του επεξεργαστή στα 4.5Ghz και αυτή των μνημών στα 2133Mhz. Συχνά αυτά είναι τα settings των gamers και το πρώτο και ευκολότερο σκαλί στους νέους overclockers ή ας πούμε στους advanced users, οπότε και έχουν το κεφάλι τους ήσυχο πως όλα θα δουλεύουν στην εντέλεια χωρίς την παραμικρή πιθανότητα κρασαρίσματος. Τέλος, για όλες μας τις μετρήσεις έχουμε απενεργοποιήσει το Turbo Mode από το Bios της μητρικής καθώς και άλλες λειτουργίες του επεξεργαστή που μείωναν την συχνότητα λειτουργίας του.

Συχνότητες Λειτουργίας

	Stock Settings	Overclocked 1 Settings
CPU Speed::	3.40GHz	4.5GHz
Bclk Speed::	100MHz	100MHz
CPU Ratio::	40x	45x
DDR3 RAM Speed::	1333MHz 8-8-8-24 1T	2133MHz 11-11-11-27 1T

Memory Latency, Read, Write, Copy

Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Mircosoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.

Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.

Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.

Όπως βλέπετε στα παρακάτω charts η διαφορές είναι φυσιολογικές. Το latency μειώνεται όσο ανεβαίνει η ταχύτητα του επεξεργαστή αλλά κυρίως όσο ανεβαίνει η ταχύτητα της RAM. Αντίστοιχη αύξηση έχουμε και στο Read/Write/Copy. Περνώντας από τα Stock Settings στα OC1 Settings βλέπουμε πώς οι ρυθμοί αυξάνονται με "σωστό" ρυθμό.

PCMark7

Το PCMark7 (Windows 7 Benchmark test) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείτε σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark7 suite βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: Video playback & transcoding, Image manipulation, Web browsing & decryption, Graphics - DirectX 9, Windows Defender, Importing Pictures και Gaming.

Το PCMark είναι ένα benchmark που ζορίζει τα περισσότερα μέρη του συστήματός μας. Η Gigabyte G1.Sniper M3 φαίνεται πως δεν "ίδρωσε" και ανταπεξήλθε με άνεση στο test αυτό ακόμα και στα 4.5Ghz!Τα αποτελέσματα είναι αναλογικά με τα ρολόγια των δύο διαφορετικών καταστάσεων κάτω από τις οποίες "ζορίσαμε" την μητρική.

Cinebench R11.5

Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.

Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.

Πάμε τώρα στο Graphics Card Performance (OpenGL) Test. Στην συγκεκριμένη διαδικασία θα δείτε ένα car chase μέσω του οποίου υπολογίζονται οι επιδόσεις της κάρτας γραφικών σας σε OpenGL mode. Η VGA υποχρεούται να απεικονίσει περίπου ένα εκατομμύριο πολύγωνα και textures, όπως επίσης και πολυάριθμα βαριά effects (environments, bump maps, transparency, lighting etc).

To Cinebench 11.5 κυρίως εξαρτάται από το πλήθος των πυρήνων του επεξεργαστή. Αν και το Χ79 είναι ο κυρίαρχος σε αυτό τον τομέα, το Ζ77 δείχνει πως μπορεί άξια να σταθεί δίπλα του παίρνοντας την ακριβώς επόμενη θέση.

x264 HD Encode

Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.

Ακόμα ένα benchmark που αποδίδει σύμφωνα με τους πυρήνες του επεξεργαστή. Όπως βλέπετε η αύξηση των fps είναι ανάλογη της συχνότητας του επεξεργαστή. Δυστυχώς, και εδώ το Χ79 στέφεται νικητής λόγω περισσότερων πυρήνων!Η διαφορά όμως του 1.1GHz φαίνεται πώς έδωσε πολύ μεγάλο boost.

SuperPi

Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.

Δεν ήταν δυνατόν να μην δούμε τις επιδόσεις της "μικρής" σε ένα απο τα παλαιότερα, δημοφιλέστερα και κατ' εξοχήν Benchmark των απανταχού overclockers. Η "μικρή" φυσικά και τα έβγαλε πέρα με τους 2D υπολογισμούς αλλά η διαφορά στους χρόνους είναι τεράστια ανάμεσα στην Stock και την Overclocked κατάσταση όπου φυσικά δεν δυσκολευτήκαμε να πάμε τον επεξεργαστή.

wPrime

Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.

Προτιμήσαμε να τρέξουμε και τα 2 tests του wPrime. Το Ζ68 με το Ζ77 φαίνεται να μην έχουν ιδιαίτερες διαφορές. Φυσικά, όπως και εσείς βλέπετε, όσο αυξάνονται τα MHz, πέφτουν οι χρόνοι, χαιρόμαστε εμεις!

y-Cruncher

Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions.

Εμείς βάλαμε στο y-Cruncher να καταμετρήσει 32.000.000 ψηφία μετά την υποδιαστολή του π (3,14...) και πραγματικά μείναμε άναυδοι. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα tests, εδώ παρατηρούμε μια αναλογική βελτίωση των scores σε σχέση με την συχνότητα του επεξεργαστή, την συχνότητα και τα timings των μνημών. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το y-cruncher χρησιμοποιεί όλους τους πυρήνες του επεξεργαστή. Φανταστείτε πως το y-cruncher κάνει τον ίδιο υπολογισμό με το SuperPi 32M σε σχεδόν 7 δευτερόλεπτα, την στιγμή που το SuperPi 32M χρειάζεται σχεδόν 7,4 λεπτά!

WinRAR

Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.

Το αποτέλεσμα του Benchmark Tool δεν σημαίνει πολλά γι' αυτό μετρήσαμε τον χρόνο συμπίεσης ενός φακέλου χωρητικότητας ίσης με 1 GB ώστε να είμαστε όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα γίνεται. Overclockάροντας τον επεξεργαστή μας κατά 1,1GHz γλιτώνουμε κοντά 23 δευτερόλεπτα στην συμπίεση φακέλου χωρητικότητας 1GB. Σκεφτείτε να ήταν και περισσότερα τα GB...

7-zip

Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά και διαδεδομένα προγράμματα συμπίεσης. Κατά πολλούς είναι καλύτερο και πιο αξιόπιστο από το WinRAR και το WinZip λόγω της υψηλής αναλογίας συμπίεσης σε μορφή αρχείων 7z, με την βοήθεια των αλγόριθμων LZMA και LZMA2. Συγκρίνοντάς το αριθμητικά με τα αντίπαλα προγράμματα, δύναται να προσφέρει έως και 10% καλύτερη συμπίεση! Όπως θα ήταν φυσικό, συνοδεύεται από πληθώρα features και ένα benchmark. Διατίθεται δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Τρέξαμε το ενσωματωμένο Benchmark Tool που διαθέτει το 7-zip και όπως παρατηρείτε τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά και αυξάνονται αναλογικά με την αύξηση της συχνότητας του Intel Core i5-3570k. Είναι κάτι που στο Benchmark Tool του WinRAR δεν συνέβαινε, γι' αυτό εξάλλου δοκιμάσαμε και τον φάκελο χωρητικότητας 1GB.

Ακόμα μια μέτρηση που έχει να κάνει με καθημερινές διεργασίες του H/Y μας. Το Ζ77 φαίνεται να ανταποκρίνεται με τον καλύτερο τρόπο απέναντι στον καθημερινό χρήστη. The more MHz, the Better the result!

World In Conflict

Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν όντως οι Σοβιετικοί είχαν πραγματοποιήσει μια επίθεση στις Η.Π.Α., με εισβολή από αέρα και έδαφος. Αρκετοί, όταν σκέφτονται ένα τέτοιο σενάριο μιλάνε για ρίψη χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών, οι οποίες θα βύθιζαν τον πλανήτη σε ένα πυρηνικό χειμώνα άνευ προηγουμένου. Το World in Conflict όμως, έχει άλλη άποψη για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η ιστορία.

Έτσι, οι Σοβιέτ το 1989 έχοντας χάσει σημαντική πολιτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη, αποφάσισαν να κάνουν μια μαζική επίθεση στις Η.Π.Α., αναζητώντας την ανάσταση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας μέσω της κατάκτησης του μισητότερου τότε αντιπάλου τους. Ο σκοπός δεν ήταν λοιπόν η εξολόθρευση των Ηνωμένων Πολιτειών με τη χρήση των άπειρων πυρηνικών που διέθετε το Σοβιετικό έθνος, αλλά η αναδιαμόρφωση της Αμερικής σε μια Κομμουνιστική ήπειρο, με σκοπό την παγκόσμια επικράτηση του Κομμουνισμού.

Το World in Conflict λοιπόν, μας μεταφέρει σε αυτό το φανταστικό σενάριο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να πολεμήσουμε σε ένα Real Time Strategy game, όχι μόνο με τους Αμερικάνους που προσπαθούν να αποτρέψουν την εισβολή, αλλά και ως τις δυνάμεις του τότε ΝΑΤΟ στο Multiplayer, δίνοντας μια άλλη διάσταση στον τρόπο που ένα παιχνίδι στρατηγικής μας επιτρέπει να ζήσουμε σύγχρονες μάχες. Ο ρεαλισμός είναι άφθονος, τα γραφικά υπέροχα και η δράση ατελείωτη. Ένας από τους καλύτερους τίτλους του 2007.

::: World In Conflict ::: Τρέξαμε το benchmark του παιχνιδιού 2 φορές. Μια στα 1280 x 1024 noAA με stock settings και μια στα 1920 x 1080 8xAA με full settings.

Και το World In Conflict με την σειρά του είναι αρκετά CPU-dependent παιχνίδι, για αυτό και το συμπεριλάβαμε στις μετρήσεις της GIGABYTE.

Far Cry 2

Θυμηθείτε 5 χρόνια πριν, όταν το 2004 μαζί με το Half-Life 2 και ένα χρόνο μετά την έκδοση του Doom III, ένα παιχνίδι με το παράξενο όνομα Far Cry από την άγνωστη τότε Γερμανική Crytek κατάφερε να κάνει το "μπαμ", φέρνοντας τη γραφική επανάσταση στα ανοιχτά περιβάλλοντα, κατορθώνοντας να ενθουσιάσει τους PC Gamers ανά τον κόσμο. Όλοι μας θυμόμαστε να περιπλανόμαστε στις παραλίες και στη ζούγκλα των νησιών του Far Cry με κεντρικό ήρωα τον Jack Carver, ο οποίος μας μετέφερε σε εξωτικά μέρη, γεμάτα και με μεταλλαγμένα πειράματα από έναν ανορθόδοξο επιστήμονα.

Αυτά πλέον με το Far Cry 2 αποτελούν παρελθόν. Ο νέος τίτλος της σειράς, φτιαγμένος όχι από την Crytek αλλά από την ίδια τη Ubisoft, χρησιμοποιώντας το καμάρι της που ακούει στο όνομα Dunia Engine (και όχι CryEngine όπως το πρώτο), μας μεταφέρει στις σαβάνες και τα αφιλόξενα περιβάλλοντα της Αφρικής, σε έναν πολύ πιο εξελιγμένο τίτλο από το πρώτο παιχνίδι. Όχι πλέον είναι εντελώς Free Roaming, αλλά η Dunia (η λέξη "κόσμος" στα Αραβικά) στην ουσία έδωσε στους δημιουργούς του παιχνιδιού τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα "Grand Theft Auto" στην Αφρική - χωρίς αυτή τη φορά να κυνηγάμε μεταλλαγμένους ή εξωγήινους, αλλά μπαίνοντας στο σώμα διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων που ο σκοπός τους είναι ένας - να σκοτώσουν τον "Jackal", έναν μεγαλέμπορο όπλων, ο οποίος παίζει σημαντικότατο ρόλο στον εμφύλιο πόλεμο μέσα στον οποίο βρίσκει ο παίχτης τον εαυτό του εμπλεκόμενο.

Μια ίσως και ρεαλιστική άποψη της σημερινής Αφρικής, με το ΑΚ-47 να είναι σύμβολο και τα ματωμένα διαμάντια το νόμισμα - αυτό είναι το Far Cry 2.

::: Far Cry 2 ::: Τρέξαμε το benchmark του παιχνιδιού 2 φορές. Μια στα 1280 x 1024 noAA με stock settings και μια στα 1920 x 1080 8xAA με full settings.

Ακόμα ένα παιχνίδι που εξαρτάται από τον επεξεργαστή. Παρατηρήστε τα FPS. Πραγματικά ένα gaming rig που πήρε φωτιά με την Gigabyte G1.Sniper M3.

3DMark06


To 3DMark (www.futuremark.com) είναι ένα εργαλείο computer benchmarking που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από την Futuremark Corporation (γνωστή και ως MadOnion και Futuremark) για να καθορίζει τις επιδόσεις αρχικά της κάρτας γραφικών και έπειτα του επεξεργαστή. Η Futuremark Corporation από το 1999 που ξεκίνησε με το πρώτο 3DMark (3DMark99) συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει άπλετη χαρά στους benchmarkers μιας και τα benchmarks της δεν βασίζονται απλά και μόνο στις δυνατότητες του συστήματος, αλλά και στα tweaking skills του κάθε χρήστη. Tα benchmarks που έχουν παραχθεί από την εταιρεία με χρονολογική σειρά είναι τα εξής: 3DMark99, 3DMark99 MAX, XL-R8R (πρόκειται για το πιο απλοποιημένο 3D Benchmark, στο οποίο ο χρήστης παρακολουθεί ένα DirextX 7 demo sequence σε ανάλυση 640x480, το οποίο όμως δεν συνάντησε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Futuremark), 3DMark2000, 3DMark2001, 3DMark2001 SE, 3DMark03, 3DMark05, 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11 και 3DMarkMobile.

Στο 3DMark06, τα graphic tests του 3DMark05 αναβαθμίστηκαν και πλέον υποστηρίζουν και features όπως HDR Rendering, Shadow Mapping, HDR Refraction, HDR Reflection, Depth Fog, Gerstner Wave Function, Heterogeneous Fog, Light Scattering, Cloud Blending, Blinn-Phong Shading Model (γνωστό και ως Strauss Lighting Model) και Subsurface Scattering.

Επιπροσθέτως να σημειώσουμε ότι τα 3DMark βασίζονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό και στον επεξεργαστή, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν κατ' εξοχήν benchmarks που μετράνε τις δυνατότητες της κάρτας γραφικών.

Όπως προαναφέραμε το 3DMark06 είναι ένα CPU-dependent Benchmark. Παρόλα αυτά το Overall Score αντικατοπτρίζει και αυτό την πραγματικότητα. Παρατηρήστε την αναλογική διαφορά μεταξύ Stock και OC1 Settings.

3DMark Vantage

Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX; Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.

Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.

Τα CPU Tests του 3DMark Vantage είναι ένα από τα πιο σκληρά Benchmarks για τους επεξεργαστές. Η Gigabyte G1.Sniper M3 κατάφερε να αντεπεξέλθει στο βαρύ αυτό φορτίο χωρίς να "μασήσει". Η αύξηση του CPU Score μεταξύ των δύο Settings είναι δεδομένη.

3DMark 11

To 3DMark11 είναι η τελευταία έκδοση της πασίγνωστης Futuremark 3DMark suite. Επηρεάζεται κατά συντριπτικό ποσοστό από την κάρτα γραφικών και εκμεταλλεύεται features τελευταίας τεχνολογίας όπως DirectX 11, tesselation, compute shaders και multi-threading. Τα Graphics Test περιλαμβάνουν πολυάριθμες αντανακλάσεις, έξυπνο φωτισμό με πληθώρα shadow casting lights, βαρύ tesselations και physics simulation με πολλά αντικείμενα. Αντιπροσωπεύει μία σίγουρη λύση για να δοκιμάσετε αν αντέχει η κάρτα γραφικών σας στις overclocked συχνότητες που καταλήξατε, καθώς μπορεί να μην φτάνει σε load το Furmark ή το MSI Kombustor, αλλά στο Extreme Preset είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Έπειτα έχετε κατά νου ότι το load των Furmark και MSI Kombustor είναι απλησίαστο ακόμα και στα πιο βαριά games, οπότε είναι αμαρτία να ζορίζετε την VGA σας χωρίς λόγο.

Το 3DMark 11 είναι ένα Benchmark που εξαρτάται κυρίως από την κάρτα γραφικών. Ένα κομμάτι όμως του 3DMark 11 είναι άμεσα εξαρτώμενο από τον επεξεργαστή. Μιλάμε για το Physics Test. Όπως θα παρατηρήσετε οι διαφορές στο Overall Score είναι ελάχιστες μεταξύ Stock & OC1 Settings. Παρατηρήστε όμως τις διαφορές στο Physics Test. Από Stock σε OC1 Settings, η διαφορά είναι 2301 marks!

Ακόμα ένα review του HwBox έφτασε στο τέλος του. H αλήθεια είναι ότι η Gigabyte G1.Sniper M3 μας άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Η Gigabyte μας έχει μπερδέψει λίγο ή για να το πούμε καλύτερα διαφοροποιείται από τις 2 άλλες μεγάλες εταιρείες του χώρου. Οι ASUS και MSI έχουν συνδέσει άμεσα το gaming με το overclocking και έχουν μια σειρά μητρικών και για τα δύο. Η Gigabyte κάνει την διαφορά σε αυτό το σημείο και η σειρές Sniper και Assassin αποτελούν αμιγώς την gaming σειρά της εταιρείας.

H Gigabyte έχει βελτιώσει αισθητά το BIOS της. Χρησιμοποιεί το ίδιο BIOS με αυτό της Z77X-UD3Η-WB που σας είχαμε παρουσιάσει πριν μερικές ημέρες. Το BIOS δεν lagάρει όσο lagαρε στην G1.Assassin 2 X79. Η περιήγηση στις επιλογές του BIOS είναι αρκετά πιο ομαλή.

H Gigabyte G1.Sniper M3 είναι μια m-ATX μητρική όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές από την αρχή του review μας.. Η λογική μας έλεγε, πως δεν θα ήταν δυνατόν να χωρέσουν σε τόσο μικρό όλες οι τεχνολογίες της Gigabyte και του Intel Ζ77 Express Chipset. Να που όμως η μικρή M3 μας διαψεύδει. Κυρίως οι 3 PCI-Express θύρες και τα 4 RAM slots καθώς όμως και ότι άλλο γράψαμε στην σελίδα των χαρακτηριστικών, μας αποδεικνύουν περίτρανα πως ακόμα και σε ένα m-ATX mobo, "σχεδόν" όλα τα καλά χωράνε! Το "σχεδόν" θα καταλάβετε παρακάτω γιατί το γράφουμε.

Εντύπωση μας έκανε η παρουσία τόσο της VGA όσο και της HDMI αλλά και της DVI θύρας. Δεν θα ήταν σωστό η G1.Sniper M3 να μην συγκριθεί με την ASUS Maximus V Gene αφού είναι ίδιου μεγέθους και φιλοσοφίας μητρικές. Στην μητρική της ASUS οι θύρες VGA και DVI λείπουν. Kατ' εμάς λάθος, μιας και οι DVI και VGA θύρες είναι ακόμα και σήμερα αυτές που χρησιμοποιούνται πιο πολύ για την σύνδεση με την οθόνη του Η/Υ.

Οφείλουμε όμως να "ομολογήσουμε" και αυτά που μας "ενόχλησαν" στην Gigabyte G1.Sniper M3. Αρχικά, μας φάνηκε αρνητικό που η Gigabyte έρχεται εφοδιασμένη με μόνο 4 sata υποδοχές. Στην εποχή μας οι 4 sata θύρες φαντάζουν λίγες για ένα 24/7 που θέλουμε πάνω του να έχουμε τις ταινίες μας, τις εικόνες μας, την μουσική μας ακόμα και τα επαγγελματικά μας projects. Δεύτερο και τελευταίο αρνητικό που βρήκαμε στην συγκεκριμένη μητρική είναι η απουσία του mSata Connector που βλέπουμε σε άλλες μητρικές με Z77 Chipset. Η τεχνολογία αυτή που ακούει στο όνομα Intel® Smart Response και Intel® Rapid Start φαίνεται πώς είναι αρκετά αποδοτική και θα βοηθούσε στην ταχύτητα επεξεργασίας των δεδομένων μας. Η μείωση όμως του μεγέθους, προκάλεσε και περικοπές σε μερικά features της μητρικής και αυτή την φορά τα θύματα είναι αυτά που διαβάζετε παραπάνω.

Όπως έχουμε τονίσει πολλάκις μέσα στο review μας, η Gigabyte G1.Sniper M3 είναι κατά κόρον gaming μητρική. Αποστασιοποιείται από το κομμάτι του extreme overclocking και ειδικεύεται στο gaming. Παρʼ όλα αυτά το efficiency δεν είναι κάτι που εξαρτάται από το τι είδους mobo είναι. Δυστυχώς, η Sniper M3 αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών μας στο κομμάτι αυτό. To performance που παράγει είναι σαφώς χειρότερο από αυτό της UD3H wifi που είχαμε δοκιμάσει. Δεν προτρέχουμε όμως να βγάλουμε ένα αμετάβλητο αποτέλεσμα μιας και η ιστορία μας έχει δείξει πως στα τελευταία socket τα πάντα είναι θέμα BIOS. Περιμένουμε, λοιπόν, το BIOS update έτσι ώστε η G1.Sniper M3 να αποκτήσει το efficiency που της αρμόζει και θα την κάνει να τοποθετηθεί στις πρώτες θέσεις των gaming μητρικών.

Δυστυχώς, με μια γρήγορη ματιά δεν βρήκαμε την μητρική των δοκιμών μας σε κανένα Ελληνικό κατάστημα όπως επίσης δυσκολευτήκαμε να βρούμε και άλλες λύσεις m-ATX, αλλά η Gigabyte μας ενημέρωσε πώς η προτεινόμενη τιμή της είναι στα 163?. Όπως και να έχει, τα 163? είναι μια τιμή σεβαστή και το μόνο σίγουρο είναι πώς ο ανταγωνισμός στις μητρικές είναι τεράστιος. Τα χρώματα της μητρικής είναι μοναδικά, τα χαρακτηριστικά της πάνω κάτω τα συναντάμε και σε άλλες υλοποιήσεις μητρικών με Z77, όμως το μέγεθός της την κατατάσσει σε μια κατηγορία που δεν υπάρχουν πολλές υλοποιήσεις. Αν λοιπόν θέλετε να κινηθείτε στην κατηγορία των micro-ATX Z77 μητρικών, εμείς σας προτείνουμε να της ρίξετε μια ματιά!

Με βάση όλα τα παραπάνω, η τελική βαθμολογία διαμορφώνεται ως εξής:




Ευχαριστούμε θερμά την Gigabyte για την παραχώρηση του δείγματος!