Intel Ivy Bridge: Core i5 3570K Review
Οι πιστοί θαμώνες του HwBox θα θυμούνται ότι το τελευταίο cpu review που μας είχε απασχολήσει ήταν αυτό του πολυσυζητημένου οχταπύρηνου AMD FX-8150 Bulldozer. Τότε είχαμε μιλήσει για έναν επεξεργαστή που ενώ απογοήτευσε αρκετό κόσμο λόγω των επιδόσεών του έναντι του ανταγωνισμού, παρουσίαζε αρκετό ενδιαφέρον από την σκοπιά του ορκισμένου overclocker. Fast forward στην σημερινή μέρα, που όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε είναι η μέρα που η Intel αποδεσμεύει τους reviewers να δείξουν το ποιόν του νέου της mainstream performer με την κωδική ονομασία "Ivy Bridge". Πρόκειται επί της ουσίας για την σειρά επεξεργαστών που αντικαθιστούν τους Sandy Bridge στην πλατφόρμα γύρω από το LGA 1155. Και όταν λέμε LGA 1155 δεν εννοούμε μόνο το Intel Z68 chipset που θυμάστε, αλλά και τα ολοκαίνουργια Intel Z77 και Z75 που η Intel, μαζί με μία στρατιά κατασκευαστών μητρικών, φέρνουν κοντά μας με τον νέο της επεξεργαστή. Μία μικρή κοσμογονία από την Intel, αλλά πριν βουτήξουμε στα βαθιά ίσως αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε το "περιβάλλον" στον χώρο των επεξεργαστών, αυτή την στιγμή. Οι πιστοί θαμώνες του HwBox θα θυμούνται ότι το τελευταίο cpu review που μας είχε απασχολήσει ήταν αυτό του πολυσυζητημένου οχταπύρηνου AMD FX-8150 Bulldozer. Τότε είχαμε μιλήσει για έναν επεξεργαστή που ενώ απογοήτευσε αρκετό κόσμο λόγω των επιδόσεών του έναντι του ανταγωνισμού, παρουσίαζε αρκετό ενδιαφέρον από την σκοπιά του ορκισμένου overclocker. Fast forward στην σημερινή μέρα, που όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε είναι η μέρα που η Intel αποδεσμεύει τους reviewers να δείξουν το ποιόν του νέου της mainstream performer με την κωδική ονομασία "Ivy Bridge". Πρόκειται επί της ουσίας για την σειρά επεξεργαστών που αντικαθιστούν τους Sandy Bridge στην πλατφόρμα γύρω από το LGA 1155. Και όταν λέμε LGA 1155 δεν εννοούμε μόνο το Intel Z68 chipset που θυμάστε, αλλά και τα ολοκαίνουργια Intel Z77 και Z75 που η Intel, μαζί με μία στρατιά κατασκευαστών μητρικών, φέρνουν κοντά μας με τον νέο της επεξεργαστή. Μία μικρή κοσμογονία από την Intel, αλλά πριν βουτήξουμε στα βαθιά ίσως αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε το "περιβάλλον" στον χώρο των επεξεργαστών, αυτή την στιγμή.
Από την μεριά της AMD έχουμε τους γερασμένους Phenom II X6 (Thuban) να βρίσκονται μία ανάσα πριν την εμπορική τους εξαφάνιση, με τους AMD FX να κυριαρχούν στο socket ΑΜ3+. Με τις πρώτες χλιαρές εντυπώσεις να ξεθωριάζουν στην μνήμη μας, τα AMD FX βρήκαν το μερίδιο της αγοράς που τους αντιστοιχεί. Λίγο πιο χαμηλά όμως, στο socket FM1, η AMD δίνει πραγματικό show με κλειδωμένους και ξεκλείδωτους Llano να κατατροπώνουν τους πάντες λόγω της σαφούς ανωτερότητας της ενσωματωμένης μονάδας γραφικών τους. Στο αντίπαλο στρατόπεδο της Intel, τα πράγματα είναι σαφώς πιο πομπώδη. Σαν να μην έφταναν τα πολύ overclock friendly Sandy Bridge (σειράς Κ) που νίκησαν κατά κράτος τον ανταγωνισμό (με εξαίρεση την μέτρια ενσωματωμένη μονάδα γραφικών τους) και επικράτησαν στο μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς, η Intel παρουσίασε και την μεγάλη της πλατφόρμα (Χ79) για να αντικαταστήσει το άκρως πετυχημένο Χ58. Εκεί, με τους εξαπύρηνους (3930Κ και 3960Χ) είδαμε επιδόσεις δίχως προηγούμενο και αν και οι τιμές συχνά δεν δικαιολογούσαν την διαφορά από τα ανταγωνιστικά Sandy Bridge (2500K/2600K και τα refresh τους) οι πιο έμπειροι, κοιτώντας τα κατάλληλα benchmarks μπορούσαν να βεβαιωθούν ότι το στέμμα είναι και θα μείνει στο LGA 2011. Ή μήπως όχι;
Λέτε με την έλευση των ολοκαίνουργιων Ivy Bridge για το "μικρό" LGA 1155, να προκύψουν ενδοοικογενειακές διαμάχες; Είναι δυνατόν μία μεγάλη και πετυχημένη εταιρία όπως η Intel να δώσει στην αγορά έναν προϊόν που να διασαλεύει το product line up της; Και αν όχι, με τους Intel i5 2500K/2550K και i7 2600K/2700K να προσφέρουν ακόμα τρομερές επιδόσεις σε cpu workloads, μπορούν οι Ivy Bridge να μας πείσουν να βάλουμε και πάλι το χέρι στην τσέπη;
Πριν ασχοληθούμε με το CPU αυτό καθ' αυτό, πάμε να δούμε τι μας έρχεται από την πλευρά της πλατφόρμας. Αφήνουμε για την ώρα το "κομμένο" και πιο οικονομικό Z75 και πάμε να μελετήσουμε το νέο chipset της Intel σε όλο του το μεγαλείο: Intel Z77 Express. Το νέο chipset με κωδική ονομασία SLJC7 παραμένει στην λιθογραφία των 65nm μίας και χαρακτηρίζεται από ένα TDP των 6.7 Watts. Με Package Size διαστάσεων 27mm x 27mm και αντίστοιχη θερμική συμπεριφορά με τους προκατόχους του, το Intel Z77 Express είναι σχεδιασμένο κυρίως για τα νέα Ivy Bridge χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι backwards compatible με όλα τα CPU του LGA 1155. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ακόμα και αν διαθέτετε ήδη ένα Sandy Bridge και ψάχνετε για μητρική, οι νέες προτάσεις των κατασκευαστών γύρω από το Intel Z77 Express σας αφορούν άμεσα.
Παρακάτω φαίνεται το block diagram της διάταξης της πλατφόρμας της Intel, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα αναγραφόμενα φαντάζουν δυσνόητα, οπότε ρίξτε μία μάτια και αμέσως μετά, πάμε να δούμε τα κυριότερα νέα χαρακτηριστικά του chipset, που μας ενδιαφέρουν.
Με τα της πλατφόρμας επαρκώς αναλυμένα, πάμε ακολούθως να δούμε τι νέες τεχνολογίες έρχονται στους επεξεργαστές για τους οποίους αναπτύχθηκε. Ο Ivy Bridge και οι καινοτομίες του σας περιμένουν στην επόμενη σελίδα.
Και φτάσαμε στο προκείμενο. Τι το καινούργιο φέρνουν τα νέα Intel Ivy Bridge; Ας αρχίσουμε λοιπόν ανορθόδοξα με το "ηλεκτρονικό" μέρος πρώτα: Τα νέα Ivy Bridge φέρουν αρκετές καινοτομίες στον τομέα του fabrication, είναι η πρώτη σειρά επεξεργαστών με λιθογραφία στα 22nm! Σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και δεύτερο ντεμπούτο, αυτό των πολυσυζητημένων Hi-K Metal Gate Tri-Gate Transistor. Τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά υπόσχονται και στην πράξη πραγματοποιούν, πιο energy efficient λειτουργία και οικονομία στην κατανάλωση. Το TPD για των δυνατών τετραπύρηνων μοντέλων έχει πέσει στα 77 watts (19% κάτω από τα αντίστοιχα Sandy) ενώ η Intel ισχυρίζεται ότι τα 22nm transistors της μπορούν να λειτουργήσουν με το 75 - 80% της τάσης που απαιτούν τα αντίστοιχα 32nm. Θερμοκρασίες; Ενώ το εύκολο συμπέρασμα θα ήταν ότι πρέπει να έχουν πέσει, μέλλει αυτό να αποδειχτεί στην πράξη, μιας και η μικρότερη κατανάλωση μπορεί να βοηθάει αλλά το μικρότερο die size είναι ένας θερμοδυναμικός παράγοντας που μάλλον φρενάρει την γρήγορη απαγωγή θερμότητας.
Όπως και παλιότερα (45nm με high-k/metal gate το 2007) έτσι και σήμερα η Intel διαγράφει την πορεία της πρωτιάς στο θέμα του fabrication, τα νέα 22nm Tri-Gate δεν πλεονεκτούν μόνο σε "διαστάσεις" αλλά πλεονεκτούν και λόγω σχεδιασμού, με σαφώς μικρότερο leakage σε σχέση με τα παλιότερα 2D planar chip αλλά και με καλύτερο Gate Delay. Ακόμα, η Intel αύξησε τα ορισμένα power states έτσι το chip μπορεί να απαιτεί περισσότερες διαφορετικές τάσεις σε σχέση με τις τρεις που είχαμε στους Sandy (ονομαστική, turbo, idle). Επίσης, μέσω πολύ εξελιγμένων τεχνικών Power Aware διακοπών και μίας ολοκαίνουργια configurable TDP (cTDP) προσέγγισης, μην ξαφνιαστείτε αν δείτε φορητές συσκευές γύρω από την Ivy Bridge αρχιτεκτονική που να μπορούν να αλλάζουν το TDP στόχο τους, ανάλογα με τις συνθήκες (θερμοκρασία, κατάσταση μπαταρία κτλ). Δεν θα σας κουράσουμε με επιπλέον τεχνικά θέματα, αν κάτι αρκεί να θυμάστε είναι ότι μια πληθώρα χαρακτηριστικών που αφορούν την κατανάλωση αλλά και τις επιδόσεις, είναι σε state of art επίπεδο, χωρίς διάθεση κολακείας.
Αρχιτεκτονικά, το chip μοιράζεται χαρακτηριστικά με τα Sandy Bridge καθώς παραμένει και πάλι ένα CPU + PCH σχήμα με τα IA Cores και την μονάδα γραφικών στην ίδια σιλικόνη. Ακόμα, κλασικά, ο memory controller και ο PCI-E controller παραμένουν εντός, ενώ υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο που δουλεύει το Hyper Threading και αυτές είναι στην κατεύθυνση να υπάρχει καλύτερη single thread απόδοση όταν το σενάριο το απαιτεί, απελευθερώνοντας και προσφέροντας δομές του ΗΤ, που στους Sandy ήταν στατικές, όταν τρέχουν μη-πολυνηματικά processes. Επιπλέον, έχουμε ολοκαίνουργιες ισχυρότερες DirectX 11 μονάδες γραφικών (με hardware Tessellation) με δυνατότητα οδήγησης τριών οθονών. Οι αυξημένες επιδόσεις δίνουν σαφή βελτίωση (μέχρι x2) και στο άμεσα εξαρτώμενο Quick Sync για τις μετατροπές βίντεο. Βελτιωμένο είναι ακόμα το IPC σε πυρήνες, LLC και Memory controller, το οποίο δίνει θεωρητικό προβάδισμα ακόμα και σε clock to clock συγκρίσεις με τα Sandy Bridge καθώς και μία πλειάδα νέων χαρακτηριστικών που βελτιώνουν την ασφάλεια: Μία νέα γεννήτρια τυχαίων αριθμών και το προστατευμένο περιβάλλον εκτέλεσης σε Supervisor Mode, υπόσχονται επιπλέον ασφάλεια για τον εκτελούμενο κώδικα. Τέλος, αν τα γρηγορότερα Tri-Gate Transistor δεν σας προϊδέασαν επαρκώς, για το overclock θα αρκεστούμε να σας πούμε το εξής: ο μέγιστος πολλαπλασιαστής πήγε στα 63x (από τα 57x που ήταν στα Sandy)!
To lineup που διαφαίνεται για τα νέα desktop καμάρια της Intel είναι bussiness as usual, με τετραπύρηνα CPU που διαφοροποιούνται σε βασικό και maximum single core Turbo χρονισμό, καθώς και στην ενσωματωμένη μονάδα γραφικών. Το TDP παραμένει κοινό σε όλη την σειρά, ενώ τα top end κομμάτια (i7 3770 & 3770Κ) διαθέτουν δυνατότητα διαχείρισης δύο threads ανά πυρήνα. Και πάλι, το διακριτικό "Κ" σημαίνει ξεκλείδωτο core multiplier (θεωρητικά μέχρι 63x) ενώ όσα κομμάτια δεν είναι "Κ" περιορίζονται στον βασικό χρονισμό τους, με πολύ μικρότερα overclocks που μπορούν να επιτευχθούν, δυσκολότερα, με το bclk. Όπως είναι φυσικό το HwBox διάλεξε για το πρώτο review ένας "K" Ivy Bridge και ενώ η προφανής επιλογή ήταν ο i7 3770K σκεφτήκαμε ως εξής: σίγουρα την πρώτη μέρα του release, θα δείτε παντού τα ανδραγαθήματα του μεγάλου i7, όμως αν είμαστε ειλικρινείς, όπως και με τα Sandy, έτσι και με τα Ivy, o επεξεργαστής που θα απασχολήσει την μεγαλύτερη μερίδα χρηστών είναι ο μικρός, λαχταριστός και ξεκλείδωτος i5. Ο άλλοτε 2500K, και νυν 3570Κ!
Στην κατηγορία της χαμηλής κατανάλωσης βλέπουμε τις δυνατότερες τετραπύρηνες επιλογές να ακολουθούνται από το γράμμα "S" και να διαθέτουν επιθετικότερους βασικούς & turbo χρονισμούς, που "κοστίζουν" 65άρια TDP ενώ τους πιο συγκρατημένους "Τ" να αρκούνται στα 45 watts, με χαμηλότερους εν γένει χρονισμούς. Και εδώ η μονάδα γραφικών παίζει μεταξύ του κλασικού δίπολου HD4000/HD2500 ενώ εντύπωση προκαλεί και η παρουσία του μικρού, ολιγαρκέστατου διπύρηνου i5-3470T με τα 35 ονομαστικά watt του. Πάντως, στην κατηγορία των φορητών και με τις τεχνολογίες των cTDP σε πλήρη διάταξη, πιστεύουμε ότι με αυτή την σειρά επεξεργαστών θα δούμε πραγματικά μεγάλες διακυμάνσεις αυτονομίας, από κατασκευαστή σε κατασκευαστή, οπότε μην εκλαμβάνεται τον παρακάτω πίνακα ας απόλυτο κριτήριο σε τυχούσες μελλοντικές αγορές σας.
Συνεχίζουμε το review μας με τις φωτογραφίες των επεξεργαστών που έλαβαν μέρος στην σκληρή αυτή μάχη. Βάλαμε δίπλα-δίπλα τους Core i7 3930K, Core i5 3570K και Core i5 2500K για τα μάτια σας και μόνο! Παρατηρήστε την εμφανή διαφορά μεγέθους μεταξύ του LGA2011 3930K και των LGA1155 Ivy Bridge & Sandy Bridge CPUs. Αρκετοί από εσάς θα περιμένατε ίσως να δείτε και οπτική διαφορά μεταξύ του Ivy Bridge και του Sandy Bridge, ιδιαίτερα όσον αφορά το πίσω μέρος με τα δεκάδες SMD. Κι όμως, έχουν ίδιο μέγεθος και ίδιο εξωτερικό σχεδιασμό. Ωστόσο γνωρίζετε ότι ποτέ δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κρίνουμε κάτι βασιζόμενοι μόνο στο πακέτο που το περιβάλλει, σωστά;
Εκτός από τις φωτογραφίες του επεξεργαστή, σίγουρα θα προσέξατε και τις φωτογραφίες των τριών μητρικών που χρησιμοποιήσαμε - ένα πραγματικό χάρμα οφθαλμών! Για τις ανάγκες του review επιστρατεύσαμε τις Gigabyte Z77X-UD3H (3570Κ), ASUS Maximus IV Extreme-Z (2500K) και ASRock Fatal1ty X79 Professional (3930K). Και οι τρεις έχουν παρελάσει στο παρελθόν από τις οθόνες σας, αφού πρώτα δοκιμάστηκαν εξονυχιστικά στα HwBox Labs. Τα λόγια είναι πραγματικά περιττά, καθώς ήδη γνωρίζετε πως όλες τους διαθέτουν κάτι το ξεχωριστό. Η Gigabyte Z77X-UD3H αποτελεί άξιο παράδειγμα της τρανής δουλειάς που έκανε η Ταϊβανέζικη εταιρεία με τις Z77 μητρικές. Η Maximus Extreme-Z θεωρείται και από 'μας αλλά και από χιλιάδες αγοραστές ανά τον κόσμο ως η καλύτερη Z68 μητρική, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με overclocking. Η X79 Professional από την άλλη απέδειξε έμπρακτα ότι το καλό πράγμα δεν κοστίζει απαραίτητα μια περιουσία. Αποτελεί στην κυριολεξία μια από τις καλύτερες επιλογές για κάποιον που θέλει να μεταβεί στην X79 πλατφόρμα, ενώ παράλληλα απέσπασε το HwBox Value For Money Award χάρη στον εξαιρετικό λόγο τιμής/απόδοσης που την χαρακτηρίζει.
Σκοπός μας σε αυτή την παρουσίαση ήταν να δοκιμάσουμε τον Ivy Bridge i5 3570K σε όσο περισσότερες εφαρμογές και μετροπρογράμματα μπορούμε. Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε το SiSoftware Sandra για να δούμε πως τα πηγαίνει ο i5 3570K σε εργασίες multi-media, στην κρυπτογραφία, αλλά και πόσο παραγωγικοί και power efficient είναι οι 4 πυρήνες του. Με το ίδιο πρόγραμμα δοκιμάσαμε την HD 4000 GPU, που φιλοξενεί ο Ivy Bridge APU στα ενδότερά του, σε δοκιμασίες GP Processing και GP Cryptography. Στην ίδια σελίδα μπορείτε να μάθετε και πως τα πηγαίνει η HD 4000 στο 3DMark 11 benching, μιας και ένα από τα κυριότερα πλεονεκτήματά της έναντι στην προγενέστερη HD 3000, είναι η υποστήριξη DX11. Έπειτα έρχονται τα κλασικά πλέον SuperPi και wPrime που χρησιμοποιούμε σε κάθε review γιατί έχουμε το benchmarking μικρόβιο μέσα μας. Βέβαια εδώ και καιρό τα έχουμε εμπλουτίσει με το y-Cruncher, το οποίο και υποβάλαμε στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π. Συνεπώς μπορείτε να μάθετε από πρώτο χέρι για ποιο λόγο το SuperPi 32M θεωρείται παρωχημένο benchmark, ενώ το y-Cruncher γίνεται ολοένα και πιο διάσημο, αφού εκμεταλλεύεται τα τελευταία instruction sets και τους έξτρα πυρήνες επεξεργασίας.
Συνεχίζοντας το διάβασμα του μικρού αυτού review (sarcasm) σας δίνεται η ευκαιρία να μάθετε πως τα πηγαίνουν οι τρεις επεξεργαστές μας σε διεργασίες CAD, Graphics Design & Animation, χάρη στην εκπληκτική SpecViewPerf 11 σουίτα. Έπειτα συναντάμε τα Cinebench R11.5, x264 Encode, Mathematica 8 Benchmark, UCBench 2011 και Photoshop Bench V3, που είναι πιο αντιπροσωπευτικά των δυνατοτήτων του Ivy Bridge σε πραγματικές συνθήκες φόρτου. Λόγω του ότι benchάραμε όλα τα προγράμματα σε τρεις διαφορετικές συχνότητες, θα δούμε πόσο είναι το scaling του i5 3570K όταν overclockάρεται και εν τέλει αν αξίζει το overclocking ή όχι. Αναφορικά με το WinRAR, 7-Zip και το PCMark7 δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι. Το WinRAR και το 7-Zip είναι δύο από τα πιο γνωστά προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης. Το PCMark7 αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming, ώστε να σχηματίσουμε μια overall άποψη για τους Ivy Bridge επεξεργαστές. Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να προσθέσουμε και ένα πασίγνωστο Excel Benchmark, αλλά μας έκανε "νερά" οπότε αναγκαστήκαμε να το αφήσουμε.
Τέλος έχουμε τρία 3D Benchmarks και τέσσερα "βαρβάτα" παιχνίδια, τα οποία θα επιβεβαιώσουν τις προσοδοφόρες ελπίδες που είχαμε όταν ανοίξαμε για πρώτη φορά το σύστημα. Υποψήφια θύματα ήταν τα: 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11, DiRT 3, F1 2011, FarCry 2 & World in Conflict. Κερασάκι στην τούρτα η σελίδα overclocking όπου θα εξηγήσουμε τι συμβαίνει με την Ζ77 πλατφόρμα και πως clockάρει. Φυσικά, δεν λείπει το extreme overclocking που τείνει να γίνει σήμα κατατεθέν για τα review του HwBox. Να περάσουμε τώρα στο σύστημα που χρησιμοποιήσαμε και τις συχνότητες που επιλέξαμε.
Όπως θα δείτε και στους παρακάτω πίνακες, για το review μας χρησιμοποιήσαμε επεξεργαστές αντίστοιχης δυναμικής με αυτή του i5 3570K. Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Διαλέξαμε να συγκρίνουμε τον i5 3570K που είναι ο δεύτερος κατά σειρά δυναμικότητας από τους Ivy Bridge, με τον i5 2500k που είναι ο αμέσως επόμενος από τον i7 2600K για την σειρά Sandy Bridge. Ο 3570K σκοπεύει να αντικαταστήσει τον 2500K, value for money επεξεργαστή για το 2011, οπότε το έργο του είναι αρκετά δύσκολο. Τρίτος και τελευταίος έρχεται ο Intel Core i7 3930K που αποτελεί τον δεύτερο κατά σειρά δυναμικότητας επεξεργαστή για το LGA2011. Ο λόγος που κάναμε αυτή την κίνηση είναι γιατί οι μεγαλύτεροι επεξεργαστές στην σειρά των Sandy Bridge και Sandy Bridge-E έχουν περισσότερη cache οπότε είναι σαφώς πιο γρήγοροι. Συνοπτικά, διαλέξαμε τους "μεσαίους" επεξεργαστές από τις τρεις τελευταίες γενιές επεξεργαστών της Intel για να έχουμε πιο αντικειμενικά αποτελέσματα και σαφή συμπεράσματα.
- Memory Latency, Read, Write, Copy
Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Microsoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.
Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.
Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.
Παρατηρήστε πως ο i5 2500k κοντράρει i5 3570k στο Read/Write/Copy test του Aida64. Δυστυχώς τα αποτελέσματα σε αυτό το benchmark είναι άμεσα συσχετισμένα με το BIOS της μητρικής και τα BIOS για τους Ivy Bridge είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Ευχόμαστε με το realease oι εταιρείες να δώσουν το απαιτούμενο boost μέσω των BIOS!
Αντίθετα στο Latency test o i5 3570k αποκτά σαφές προβάδισμα μεταξύ των άλλων δύο. Ειδικά ο i5 2500k "μένει" αρκετά πίσω σε σχέση με τον i5 3570k και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε πως η Intel δούλεψε αρκετά το κομμάτι του IMC!
- Advanced Encryption Standard
Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την επίδοση του CPU χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κρυπτογράφησης δεδομένων AES (γνωστή και ως Rijndael). Χρησιμοποιεί τον C κώδικα σε ECB Mode των Vincent Rijmen, Antoon Bosselaers και Paulo Barreto (http://www.esat.kuleuven.ac.be/~rijm...el-fst-3.0.zip).
Το CPU AES test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι hardware-accelerated πάνω στη μηχανή VIA PadLock Security Engine με τους επεξεργαστές VIA C3 και VIA C7. Το τεστ καταναλώνει 48 ΜΒ μνήμης και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
Θα λέγαμε πως το συγκεκριμένο test είναι Intel-optimized μιας και οι Intel επεξεργαστές είναι εφοδιασμένοι με την προαπαιτούμενη εντολή. Το Χ79 βρίσκεται σταθερά μπροστά. Παρόλα αυτά, οι επιδόσεις σε μια συγκεκριμένη μέθοδο κρυπτογράφησης που χρησιμοποιείται από 7-Zip και WinZip δεν είναι αντιπροσωπευτική των συνολικών επιδόσεων ενός επεξεργαστή.
- Αλγόριθμος SHA1
To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions.
Σε ακόμα ένα test το Χ79 δείχνει τα δόντια του. O Ivy Bridge σε αυτό το test αποκτά ξεκάθαρο προβάδισμα από τον i5 2500k.
- Digital Photo Editing
Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι.
Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό test που συναντήσαμε μέχρι τώρα στο review μας μιας και και επεξεργασία εικόνας είναι εργασία που κάνει ένας 24/7 H/Y αλλά και ένα επαγγελματικό μηχάνημα. Παρατηρείστε την αύξηση των επιδόσεων clockάρωντας των Ivy Bridge!
- Queens Problem
Το CPU Queen test μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Βρίσκει λύσεις για το κλασικό "Queens problem" σε μια σκακιέρα 10 x 10. Να ξεκαθαρίσουμε ότι στο CPU Queen Test σε συγκρίσεις clock-per-clock έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Για παράδειγμά ένας Pentium 4 Northwood με 20-step pipeline αποδίδει καλύτερα από έναν Pentium 4 Prescott με 31-step pipeline
Παρατηρείστε την κατακόρυφη αύξηση των επιδόσεων clockάροντας τον i7 3930k. Αυτό δεν είναι, όμως, κάτι που μπορούμε να πούμε ούτε για τον i5 2500k ούτε και για τον i5 3570k. Αρχίζει να φαίνεται ξεκάθαρα η υπεροχή του s2011 στα Aida64 Tests!
- ZLib Compression Library
Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
Το ZLib όπως είχαμε επιβεβαιώσει και παλιότερα δεν επηρεάζεται από το overclocking στις μνήμες. Ωστόσο το scaling συνεχίζει να γίνεται τρομερά αντιληπτό. Κάποιος μίλησε για HyperThreading, για ακόμα μια φορά το s2011 δικαιολογεί την τιμολογιακή του διαφορά από τους άλλους δύο επεξεργαστές.
- FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8
Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions.
Τελευταίο benchmark του AIDΑ64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα).
Σε κανένα από τα τέσσερα παραπάνω υπο-tests του Aida64 δεν βλέπουμε κατακόρυφη αύξηση των επιδόσεων. Τo scaling στα συγκεκριμένα tests είναι ελάχιστο. Φυσικά, για ακόμα μια φορά το X79 στέφεται νικητής!
- Processor Arithmetic & Multimedia
Το Sandra της SiSoftware (SiSoftware Zone) αποτελεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο έγκυρα διαγνωστικά προγράμματα, που ταυτόχρονα προσφέρουν και πληροφορίες για τον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή. Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το hardware, το software και όλες τις υπόλοιπες συσκευές - ένα χέρι βοηθείας με λίγα λόγια. Sandra σημαίνει System Analyser, Diganostic and Reporting Assistant. Οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν την ονομασία από το Ελληνικό γυναικείο όνομα Σάντρα που σημαίνει υπερασπίστρια, βοηθός των ανθρώπων. Ταιριάζει έτσι; Μπορεί να προσφέρει πάνω κάτω τις ίδιες πληροφορίες με άλλα προγράμματα όπως το AIDA64 ή το Tune Up Utilities, όμως είναι πολύ πιο λεπτομερές. Σε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν θα βρείτε τα ακριβή χαρακτηριστικά components όπως CPU, chipset, VGA, ports, printers, sound card, memory, network, Windows internals, AGP, PCI, PCI-X, PCIe, database, USB, USB 2.0, USB 3.0, 1394/Firewire κ.τ.λ. Συνεργάζεται άψογα με όλα τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft (XP/Vista/7/Server 2003/Server 2008) και υποστηρίζει όλες τις μεγάλες τεχνολογίες όπως: Multiprocessor, MultiCore, HyperThreading, GPGPU, DirectX, OpenGL, NUMA, AMD64/EM64T/x64 και MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE 4.1, SSE 4.2, AVX & FMA.
Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks και για τον επεξεργαστή αλλά και για την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography, Multi-Core Efficiency, Power Management Efficiency, GP (GPU/CPU/APU) Processing, GP (GPU/CPU/APU) Cryptography και GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth.
Το Sandra Processor Arithmetic ζορίζει τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως ο επεξεργαστής τα βγάζει πέρα με αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι 32 ή και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone MIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα MIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.
Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία να αποδίδει σωστά στο εν λόγω test.[/I]
Το scaling στον Ivy Bridge δεν δείχνει να είναι αυτό που περιμέναμε. Από 217 Mpix/s που έχει στo ΟC1, ανεβαίνει στα 244 MPix/s στο OC2. Φυσικά, σαν επίδοση είναι καλύτερη αλλά την ο i7 3930k από OC1 σε OC2 έχει 51 MPix/s διαφορά!
- Cryptography
Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.
Ίσως το πρώτο test που συναντάμε μέχρι στιγμής που ο Ivy Bridge φτάνει σε απόσταση αναπνοής από τον SandyBridge-E. O i5 2500k κατατάσσεται τρίτος αλλά με ελάχιστη διαφορά πίσω από τους δύο άλλους!
- Multicore Efficiency
Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.
Πολυπύρηνο Benchmark οπότε δεν περιμέναμε το Χ79 να μην πάρει τα ινία και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. O i5 2500k και ο i5 2500k αν και έχουν κακό scaling, πάνε σχεδόν μαζί σε επιδόσεις!
- Power Management Efficiency
Ακόμα ένα τεστ που παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Το Power Management Efficiency λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη του το λόγο κατανάλωσης/απόδοσης ενός επεξεργαστή και βαθμολογεί ανάλογα. Η ικανότητα των σημερινών επεξεργαστών να αυξομειώνουν την τάση και συχνότητα λειτουργίας αναλόγως το φορτίο δύναται πλέον να μετρηθεί και μάλιστα με ακρίβεια. Το Sandra ζορίζει τον επεξεργαστή με συγκεκριμένο workload - όσο πιο πολύ κατέβει σε frequency και voltage ο επεξεργαστής, τόσο πιο καλό είναι το score. Έπειτα το workload αυξάνεται γραμμικά και το test σταματάει όταν πλέον δεν αντέχει ο επεξεργαστής και έχει πιάσει το 100%, δηλαδή το μέγιστο δυνατό efficiency. Η επεξεργαστική ισχύς δεν παίζει μεγάλο ρόλο εδώ - το ΜΟΝΟ που μετράει είναι η προσαρμογή του CPU σε διαφορετικά φορτία και το πόσο αποδοτικός είναι σε κάθε ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα αρκετά ζόρικο test. Φανταστείτε ότι ένας Pentium 4 χρειάζεται σχεδόν 5 λεπτά για να το φέρει εις πέρας. Το score που προκύπτει είναι συναρτήσει των Dhrystone MIPS και των Whetstone MFLOPS.
Πραγματικά εντυπωσιακό test. Ο i7 3930k δείχνει να ανταποκρίνεται καλύτερα στις αυξομειώσεις των συχνοτήτων και να φέρνει εις πέρας πιο εύκολα μεγάλο φορτία. Καμία απολύτως διαφορά δεν παρατηρούμε μεταξύ του Ivy Bridge και του Sandy Bridge.
- GP (GPU/CPU/APU) Processing
GP Processing - Ένα από τα καλύτερα test που έχουμε πετύχει μέχρι στιγμής για το benchmarking ενσωματωμένων καρτών γραφικών. Οι λειτουργίες που υποβάλλει το APU μοιάζουν αρκετά με τις real life που χρειάζονται σε επιστημονικά προγράμματα, προγράμματα επεξεργασίας εικόνας, video encoders και παιχνίδια. Υποστηρίζει multi-graphics επεξεργαστές που διαθέτουν μέχρι και 8 GP (GPU/CPU/APU). Αν η κάρτα σας δεν υποστηρίζει NVIDIA CUDA 4.x, OpenCL 1.x ή DirectX 11 δεν μπορεί να τρέξει. Για ακόμα μία φορά, επιστρατεύονται τα Mandelbrot Set fractals που χρησιμοποιούνται για αν περιγράψουν ή να δημιουργήσουν βουνά και σύννεφα. Τέτοιες εντολές υπάρχουν συνήθως σε διεργασίες audio/video encoding/decoding και παιχνίδια.
- GP (GPU/CPU/APU) Cryptography
Δείτε πως αποδίδει η κάρτα γραφικών σας σε διαδικασίες κρυπτογράφησης, αποκρυπτογράφησης και κατακερματισμού αρχείων με το GpCryptoBench του Sandra. Ένα test όχι και τόσο συνηθισμένο, μιας και τα προγράμματα που προφυλάσσουν σημαντικά αρχεία με την βοήθεια καρτών γραφικών δεν είναι ευρέως διαδεδομένα ακόμα και στους high-end χρήστες. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε GB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο. Προκύπτει από δύο ξεχωριστά benchmarks στην ουσία - το AES128-AES256 Encryption/Decryption Benchmark και το SHA1-SHA256 Block Hashing Benchmark.
- HD 3000 (2500K) vs HD 4000 (3570K)
Όπως σας επισημάναμε και στην αρχή του review μας, οι Ivy Bridge επεξεργαστές είναι εξοπλισμένοι με την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών HD 4000. Η προηγούμενη γενιά, δηλαδή οι Sandy Bridge επεξεργαστές, "φορούσαν" την HD 3000.
Μέχρι στιγμής σας δείξαμε κάποια δείγματα από την απόδοση της HD 4000 σε σχέση με την HD 3000. Βέβαια, η αποκωδικοποίηση των αποτελεσμάτων του SiSoftware Sandra είναι δύσκολη για όλους μας. Για τον λόγο αυτό συγκρίναμε και τους δύο επεξεργαστές και πιο συγκεκριμένα τις ενσωματωμένες κάρτες γραφικών τους με Benchmarks που είναι πιο κατανοητά για όλους μας όπως το 3DMark vantage. Επίσης, δοκιμάσαμε και την μετατροπή video με τον PowerDirector 10.
Για τις δοκιμές μας clockάραμε και τους δύο επεξεργαστές στα 4.5GHz με τις μνήμες στα 2133 και αφήσαμε τις ενσωματωμένες κάρτες στο Auto.
Παρατηρούμε πως οι χρόνοι είναι παραπλήσιοι με αυτούς που έκαναν οι επεξεργαστές έχοντας όμως για βοήθεια μια HD 6970! Θα δείτε τι εννοούμε όταν φτάσετε στην σελίδα 15 του review μας.
Η σειρά HD 4000 δεν είναι απλά νεότερη και πιο γρήγορη από την HD 3000. Μαζί με άλλα σημαντικά features που την εφοδίασε η Intel, της έδωσε το προνόμιο να μπορεί "τρέχει" και DirectX 11 εφαρμογές κάτι που δεν μπορούσε να κάνει η HD 3000!
Για να δούμε τι σημαίνει αυτό δοκιμάσαμε το 3DMark 11 που είναι ένα DirectX 11 Benchmark.
-SpecViewPerf 11
Το SpecViewPerf 11 αποτελείται από ένα σύνολο προγραμμάτων που καθορίζουν τις δυνατότητες ενός συστήματος σε Graphics Design, CAD και Animation tests. Χρησιμοποιεί traces, δηλαδή αναπαράγει το φορτίο που παράγουν τα ενσωματωμένα προγράμματα, σαν να έτρεχαν στην πραγματικότητα! Τα traces αυτά έγιναν capture από τους δημιουργούς του SpecViewPerf τρέχοντας τα προγράμματα στην πραγματικότητα. Φανταστείτε τα traces σαν time demos των αγαπημένων σας παιχνιδιών. Ορισμένα από τα προγράμματα που περιλαμβάνει είναι τα Lightwave 3D 9.6, Maya 2009, Pro/Engineer Wildfire 2.0, SolidWorks 2007 και Siemens NX-6. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για παγκοσμίως αναγνωρισμένα suites που βρίσκουν εκτενέστατη χρήση σε Rendering και CAD projects.
Όλα τα tests επηρεάζονται και από την κάρτα γραφικών και από τον επεξεργαστή. Κύριο ρόλο βέβαια έχει η κάρτα γραφικών, η οποία και επεξεργάζεται τα δεδομένα που στέλνει το μετροπρόγραμμα μέσω OpenGL API calls. Από 'κει και πέρα αναλαμβάνει ο επεξεργαστής, ο οποίος αν δεν είναι αρκετά γρήγορος μπορεί να δημιουργήσει bottleneck, δηλαδή να αναγκάσει την κάρτα γραφικών να περιμένει άπραγη μέχρις ότου αυτός επεξεργαστεί τα επόμενα δεδομένα. Όσο πιο αποδοτικός είναι ένας επεξεργαστής, τόσο πιο γρήγορα στέλνει τα αποτελέσματα στην κάρτα γραφικών, για να τα επεξεργαστεί και εν τέλει, να τα απεικονίσει.
Συχνά οριακή, αλλά σχεδόν καθολική επικράτηση τους νέου Ivy Bridge εις βάρος του "απερχόμενου" Sandy Bridge. Το επιπλέον στοιχείο που προκύπτει είναι ότι οι σημερινοί εξαπύρηνοι Intel, μάλλον είναι "έξω από τα νερά τους", στο παρόν benchmark.
- WinRAR
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.
Το αποτέλεσμα του Benchmark Tool μπορεί να μην σημαίνει πολλά, όμως η 1GB folder μέτρησή μας είναι κάτι παραπάνω από κατατοπιστική. To WinRAR είναι μια multi-threaded εφαρμογή και αυτό το καταλαβάινει κανείς κοιτώντας τα παρακάτω διαγράμματα όπου ο i7 3930k. Tα 3-4 seconds που έχει διαφορά ο Ivy Bridge από τον Sandy Bridge μην σας φαντάζει μικρή γιατί μιλάμε για μόλις 1GB φάκελο. Αν αυξηθεί το μέγεθος τότε η διαφορά αυξάνεται!
- 7-Zip
Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά και διαδεδομένα προγράμματα συμπίεσης. Κατά πολλούς είναι καλύτερο και πιο αξιόπιστο από το WinRAR και το WinZip λόγω της υψηλής αναλογίας συμπίεσης σε μορφή αρχείων 7z, με την βοήθεια των αλγόριθμων LZMA και LZMA2. Συγκρίνοντάς το αριθμητικά με τα αντίπαλα προγράμματα, δύναται να προσφέρει έως και 10% καλύτερη συμπίεση! Όπως θα ήταν φυσικό, συνοδεύεται από πληθώρα features και ένα benchmark. Διατίθεται δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
Aκόμα ένα ενσωματωμένο benchmark εφαρμογής που εξαρτάται από τον επεξεργαστή. Ο Ivy Bridge και ο Sandy Bridge υπολείπονται του Sandy Bridge-E με εμφανή διαφορά. Παρατηρείστε πως η διαφορά είναι μικρά από OC1 σε OC2 όσον αφορά τον i5 3570k και τον i5 2500k!
- UCBench
Το UCBench 2011 είναι ένα σχετικά καινούριο benchmark που χαρακτηρίζεται κυρίως από δύο πράγματα: Ταχύτητα και Multi-threading υποστήριξη! Κατασκευασμένο από τον anrieff, ουσιαστικά αποτελεί μια προσομοίωση του πως θα εντόπιζε ο επεξεργαστής έναν κωδικό archive, αποτελούμενο από 6 χαρακτήρες. Εκμεταλλεύεται πλήρως όλους τους διαθέσιμους πυρήνες, υποστηρίζει τις AVX instructions που πρωτοεμφανίστηκαν με τους Intel Sandy Bridge, όπως επίσης και τις SSE2/SSE3/SSE4.1. Μπορεί με την πρώτη ματιά να μοιάζει εύκολο σαν benchmark, όμως στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα βαρύ και "γονατίζει" ακόμα και τους καλύτερους επεξεργαστές. Λόγω της σταθερότητάς του αλλά και των άμεσα συγκρίσιμων αποτελεσμάτων, το UCBench συμπεριλαμβάνεται εδώ και μερικούς μήνες στα official benchmarks του HWBOT.
Πραγματικά ξεκάθαρο αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο benchmark: O εξαπυρήνος σαφώς μπροστά και στην μάχη μεταξύ των δύο "μικρών" τετραπύρηνων, ο Ivy Βridge 3570k παρουσιάζει σαφές πλεονέκτημα, του αντίστοιχου Sandy Bridge.
- SuperPi
Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.
Είναι από τις στιγμές που πραγματικά τα λόγια είναι περιττά. Μέχρι τώρα βλέπαμε multi-threaded εφαρμογές που το προβάδισμα το είχε ο i7 3930k. Στις single-threaded εφαρμογές ο Ivy Bridge δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το αν είναι ο καλύτερος! Τα δευτερόλεπτα πέφτουν συνεχώς. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα WRs θα σπάνε το ένα μετά το άλλο!
- wPrime
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
Ακόμα ένα multi-threaded benchmark. Δεν θα αναφερθούμε στον i7 3930k. Με 8 threads παραπάνω προφανώς κάνει την διαφορά. Παρατηρείστε την πραγματική μεγάλη διαφορά απόδοσης του i5 3570k από τον i5 2500k. H Intel βελτίωσε το multithreading στους Ivy Bridge και αυτό δεν έμεινε μόνο στα χαρτιά...
- y-Cruncher
Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions.
Εμείς βάλαμε στο y-Cruncher να καταμετρήσει 32.000.000 ψηφία μετά την υποδιαστολή του π (3,14...) και πραγματικά μείναμε άναυδοι. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα tests, εδώ παρατηρούμε μια αναλογική βελτίωση των scores σε σχέση με την συχνότητα του επεξεργαστή, την συχνότητα και τα timings των μνημών. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το y-cruncher χρησιμοποιεί όλους τους πυρήνες του επεξεργαστή.
- Cinebench R11.5
Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.
Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.
Για ακόμα μια φορά το X79 δείχνει γιατί είναι η Extreme πλατφόρμα της Intel. Φυσικά, γιατί σε διεργασίες που απαιτούν επεξεργαστική ισχύ όπως το Cinebench R11.5 προσφέρει το κάτι παραπάνω. Ο i5 3570k και ο i5 2500k κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα με τον πρώτο να έχει ελαφρώς το προβάδισμα.
- x264 HD Encode
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
Οι μετατροπές video ήταν ανέκαθεν μια "βαριά" εργασία για κάθε υπολογιστή. Πλέον με τις νέες πλατφόρμες το εξαντλητικό encoding έχει καταντήσει παιχνιδάκι. Περιμέναμε τον i7 3930k πιο "δυνατό". Βέβαια, οι Ivy Bridge επεξεργαστές έρχονται με ένα σωρό νέες τεχνολογίες ενσωματωμένες που δύσκολα θα αφήσουν να φανεί η αδυναμία τους στο encoding. Σίγουρα σε συνδυασμό με το LucidLogix MVP ο i5 3570k θα περάσει μπροστά.
- Photoshop Bench V3
Για πολλά χρόνια, οι απανταχού enthusiasts σύγκριναν τις επιδόσεις των συστημάτων τους χρησιμοποιώντας 2D & 3D μετροπρογράμματα όπως το SuperPi, το PiFast και τα επιτυχημένα 3DMark της Futuremark. Τι γίνεται όμως με τις επιδόσεις των συστημάτων σε πραγματικές εφαρμογές; Προγράμματα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα και ζορίζουν το σύστημά μας. Βοηθά άραγε το overclocking σε αυτά; Η απάντηση είναι φυσικά και ναι. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε το Photoshop Bench V3 του HardwareHeaven.com. Το script του είναι πλήρως συμβατό με όλες τις πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένων των Apple Macintosh. Το 11.8MB ZIP αρχείο περιλαμβάνει ένα action ATN file που περνάμε στο photoshop και μία φωτογραφία μεγέθους 12.3MB και ανάλυσης 7000 x 5443 pixels. Η φωτογραφία περνά από διάφορα κύματα μέχρι να τελειώσει το action: Texturizer, CMYK Color Conversion, RGB Color Conversion, Ink Outlines, Dust & Stratches, Watercolor, Texturizer, Stained Glass, Lightning, Mosiac, Extrude, Smart Bluer, Underpainting, Palette και Sponge. Νικητής θα είναι ο επεξεργαστής ή το CPU Frequency με τον μικρότερο συνολικό χρόνο - όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.
Το μόνο που αλλάξαμε στις Performance ρυθμίσεις του Photoshop CS5, ήταν το πόσο μνήμη μπορεί να χρησιμοποιεί. Αυξήσαμε το ποσοστό από 60% σε 65%, για να είμαστε σίγουροι. Ο i5 3570k στέφεται νικητής με μικρή διαφορά. Ο i7 3930k αν και με περισσότερα threads δεν μπόρεσε να "πιάσει" το performance του Ivy Bridge. Ακόμα ένα συμπέρασμα είναι το ότι τα 8GB μνήμης είναι αρκετά για το Photoshop! Το Χ79 αν και με 16GB μνήμης, δεν έκανε την διαφορά!
- PCMark7
Το PCMark7 (Windows 7 Benchmark test) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείτε σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark7 suite βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: Video playback & transcoding, Image manipulation, Web browsing & decryption, Graphics - DirectX 9, Windows Defender, Importing Pictures και Gaming.
Μπορεί όλοι να ρίχνετε κλεφτές ματιές στην επόμενη σελίδα γι' αυτό τώρα θα σας δείξουμε ένα αρκετά απαιτητικό Benchmark της FutureMark. Το PCMark 7 ζορίζει καθετί που βρίσκεται πάνω στο μηχάνημά μας, από τον επεξεργαστή μέχρι τον δίσκο μας. Ο i5 3570k μας απέδειξε πως δεν "μασάει" και άφησε πίσω του με σχετική άνεση τον i5 2500k και τον i7 3930k. Μπορεί η διαφορά σε πόντους να σας φαίνεται μικρή αλλά το κέρδος 50 πόντων στο PCMark 7 είναι πραγματικά δύσκολη υπόθεση!
- PowerDirector 10
Το PowerDirector 10 της Cyberlink είναι ένα από τα γρηγορότερα video editing προγράμματα που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Εκμεταλλευόμενο τα πλεονεκτήματα της TrueVelocity rendering engine δεύτερης γενιάς, υπόσχεται γρήγορη επεξεργασία video και αποθήκευσή του σε οποιοδήποτε format. Υποστηρίζει GPU Acceleration οπότε συνεργάζεται με ενσωματωμένες κάρτες γραφικών AMD, αναλύει αυτόματα το όλο project και επιλέγει το ιδανικό output profile χάρη στην λειτουργία Intelligent Rendering, προσφέρει πολλά έτοιμα effects τα οποία δύναται να παραμετροποιήσετε για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, ισχυρά core tools για να αποκόπτετε εντελώς όποιο κομμάτι του video θέλετε, να τα περιστρέφετε και κατόπιν να επιλέγετε το footage που επιθυμείτε (τεχνολογία Zoom-in Cut), όπως επίσης και αυτόματη διόρθωση φωτισμού και artifacts.
Χρησιμοποιήσαμε τον Full Editor του προγράμματος για να επεξεργαστούμε το HD trailer της ταινίας Avatar - 244MB H.264 AVC 1920 x 800 video. Προσθέσαμε τα εξής εφφέ: 3D Sepia, GPU Fireworks, TV Wall, Old Movie, Oil Painting και Water Flow. Τρία από αυτά υποστηρίζουν την τεχνολογία AMD Accelerated Parallel Processing. Αφού περάσαμε τα effects, κάναμε produce το video σε Apple iPod/iPhone HD Quality Video (H.264) Format. Εννοείται ότι η λειτουργία Hardware video encoder ήταν εγκατεστημένη, όπως επίσης και ότι είχαμε installed το τελευταίo AMD Media Codec Package. Παρακάτω παραθέτουμε τους χρόνους που χρειάστηκαν οι τρεις πλατφόρμες για να κάνουν produce το video.
- Mathematica 8
Οι αριθμοί βρίσκονται παντού γύρω μας. Από την δημιουργία ενός hedge fund ιστότοπου συναλλαγών μέχρι την δημοσίευση διαδραστικών βιβλίων μηχανικής και την ανάπτυξη ενσωματωμένων αλγορίθμων αναγνώρισης εικόνας ή τη διδασκαλία μαθηματικών με την χρήση υπολογιστή. Οτιδήποτε project, οποιαδήποτε διεργασία ή δραστηριότητα της καθημερινότητας, έχει ανάγκη από Μαθηματικά. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για απλές αριθμητικές πράξεις ή τερατώδεις παραστάσεις με δεκάδες μεταβλητές. Εκεί ακριβώς έγκειται το ενδιαφέρον του Mathematica. Αδιαμφισβήτητα θεωρείται παγκοσμίως η καλύτερη εφαρμογή για μαθηματικούς υπολογισμούς. Ακόμα πιο σημαντικό δε θεωρείται το γεγονός ότι το Mathematica μπορεί να βοηθήσει ένα υπολογιστικό project από την αρχή μέχρι το τέλος - από την σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι την ενσωμάτωσή της σε εφαρμογές ιδιωτών ή προγράμματα για επιχειρήσεις. Οι Core Algorithms, Numerical Computing, Application Areas, Data Sources & Analysis, Graphics & Visualization, είναι μονάχα μερικές από τις βασικές λειτουργίες του. Εκτός αυτών όμως, περιλαμβάνει και ένα benchmark!
Χρησιμοποιεί ένα σύνολο τυπικών υπολογισμών προκειμένου να καθορίσει αν ένας υπολογιστής έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες του προγράμματος στην πλήρη έκτασή τους. Το τελικό αποτέλεσμα προκύπτει από την καταμέτρηση του γεωμετρικού μέσου όρου της αμοιβαιότητας των επιμέρους timings, αφού πρώτα εξομαλυνθούν σε σχέση με ένα reference σύστημα. Τα timings για κάθε ξεχωριστό υπολογισμό μετρούνται με το AbsoluteTiming, που επιστρέφει σαν αποτέλεσμα το λεγόμενο wall-clock time. Εκτός όμως από την ακρίβεια με την οποία εκτελούνται όλα τα παραπάνω, το Mathematica Benchmark έχει εξαιρετικό scaling όσο αυξάνεται η συχνότητα ενός επεξεργαστή, πράγμα που μας βοηθά να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα.
Καταγράφοντας τις μετρήσεις διαπιστώσαμε καθολική επικράτηση του μικρού Ivy Bridge επί δικαίων (2500k) και αδίκων (3930k). Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.
- 3Dmark 06
To 3DMark (www.futuremark.com) είναι ένα εργαλείο computer benchmarking που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από την Futuremark Corporation (γνωστή και ως MadOnion και Futuremark) για να καθορίζει τις επιδόσεις αρχικά της κάρτας γραφικών και έπειτα του επεξεργαστή. Η Futuremark Corporation από το 1999 που ξεκίνησε με το πρώτο 3DMark (3DMark99) συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει άπλετη χαρά στους benchmarkers μιας και τα benchmarks της δεν βασίζονται απλά και μόνο στις δυνατότητες του συστήματος, αλλά και στα tweaking skills του κάθε χρήστη. Tα benchmarks που έχουν παραχθεί από την εταιρεία με χρονολογική σειρά είναι τα εξής: 3DMark99, 3DMark99 MAX, XL-R8R (πρόκειται για το πιο απλοποιημένο 3D Benchmark, στο οποίο ο χρήστης παρακολουθεί ένα DirextX 7 demo sequence σε ανάλυση 640x480, το οποίο όμως δεν συνάντησε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Futuremark), 3DMark2000, 3DMark2001, 3DMark2001 SE, 3DMark03, 3DMark05, 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11 και 3DMarkMobile.
Στο 3DMark06, τα graphic tests του 3DMark05 αναβαθμίστηκαν και πλέον υποστηρίζουν και features όπως HDR Rendering, Shadow Mapping, HDR Refraction, HDR Reflection, Depth Fog, Gerstner Wave Function, Heterogeneous Fog, Light Scattering, Cloud Blending, Blinn-Phong Shading Model (γνωστό και ως Strauss Lighting Model) και Subsurface Scattering.
Επιπροσθέτως να σημειώσουμε ότι τα 3DMark βασίζονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό και στον επεξεργαστή, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν κατ' εξοχήν benchmarks που μετράνε τις δυνατότητες της κάρτας γραφικών.
Το 3DMark 06 είναι εν μέρη ένα CPU-dependent Benchmark. Θα περιμέναμε, λοιπόν, ο i7 3930k να είναι με διαφορά μπροστά. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συμβαίνει. Ο i5 3570k "κοιτάει στα ίσια" τον μεγαλύτερό του αδερφό και φαίνεται να μην τον φοβάται. Σαφώς, το 3DMark 06 για το hwbot θα γίνει ένα Benchmark μόνο για Ivy Bridge...
- 3DMark Vantage
Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.
Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.
Στο 3DMark Vantage θα σας δείξουμε και το Overall Score και το CPU Score. Tα CPU Tests του Vantage είναι από τα πιο δύσκολα tests που μπορεί να περάσει ένας επεξεργαστής. Το 3DMark Vantage αξιοποιεί καλύτερα τα περισσότερα threads από το 3DMark 06 οπότε ο i7 3930k αφήνει τους άλλους 2 επεξεργαστές να τον ακολουθούν από απόσταση.
- 3DMark 11
To 3DMark11 είναι η τελευταία έκδοση της πασίγνωστης Futuremark 3DMark suite. Επηρεάζεται κατά συντριπτικό ποσοστό από την κάρτα γραφικών και εκμεταλλεύεται features τελευταίας τεχνολογίας όπως DirectX 11, tesselation, compute shaders και multi-threading. Τα Graphics Test περιλαμβάνουν πολυάριθμες αντανακλάσεις, έξυπνο φωτισμό με πληθώρα shadow casting lights, βαρύ tesselations και physics simulation με πολλά αντικείμενα. Αντιπροσωπεύει μία σίγουρη λύση για να δοκιμάσετε αν αντέχει η κάρτα γραφικών σας στις overclocked συχνότητες που καταλήξατε, καθώς μπορεί να μην φτάνει σε load το Furmark ή το MSI Kombustor, αλλά στο Extreme Preset είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Έπειτα έχετε κατά νου ότι το load των Furmark και MSI Kombustor είναι απλησίαστο ακόμα και στα πιο βαριά games, οπότε είναι αμαρτία να ζορίζετε την VGA σας χωρίς λόγο.
Tο 3DMark 11 είναι ένα Benchmark που εξαρτάται κυρίως από την κάρτα γραφικών. Ένα κομμάτι όμως του 3DMark 11 είναι αμιγώς εξαρτώμενο από τον επεξεργαστή. Μιλάμε για το Physics Test. Όπως θα παρατηρήσετε οι διαφορές στο Overall Score είναι ελάχιστες μεταξύ Stock, OC1 και OC2 Settings. Παρατηρήστε όμως τις διαφορές στο Physics Test. Εκεί ο Ivy Bridge μένει αρκετά πίσω. Καμία σημασία όμως δεν έχει γιατί το Overall Score είναι παραπλήσιο. Ακόμα ένα Benchmark που "κατακτηθεί" από τους Ivy Bridge στο hwbot.org. Οι συχνότητες που "πιάνουν" οι Ivy Bridge στο άζωτο είναι αρκετά υψηλές και έτσι υπερκαλύπτουν το χαμένο έδαφος απέναντι στους Sandy Bridge-E.
- DiRT 3
Το DiRT 3 αποτελεί την τρίτη προσθήκη στην επιτυχημένη σειρά Dirt της Colin McRae Rally series, ανεπτυγμένη από την Codemaster. Διαθέτει 100 άγριες διαδρομές και επικές πίστες, νέο career mode, μοντέρνα και κλασικά αμάξια, super buggies, RAID φορτηγά και περισσότερους πραγματικούς σπόνσορες και αστέρες του αθλήματος. Επιπλέον, περιλαμβάνει δυναμικά καιρικά φαινόμενα, ακραίες συνθήκες όπως χιόνι και πάγο, split-screen, party modes, open-world περιοχή και δυνατότητα για uploads στο YouTube. Μην αμελήσουμε να αναφέρουμε και το GymKhana mode όπου δάσκαλός σας θα είναι ο μετρ του sport, Ken Block.
- F1 2011
F1 2011 - ακόμα ένας επιτυχημένος τίτλος της Codemasters. Αφού η εταιρεία ήθρε σε συμφωνία με τους υπεύθυνους του Formula 1 World Championship, πρόκειται για το πιο ολοκληρωμένο παιχνίδι σχετικά με το κορυφαίο άθλημα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Όλοι οι οδηγοί είναι εδώ - 12 ομάδες, 24 πιλότοι. 19 διαθέσιμες πίστες, in-game αλλαγή από μέρα σε νύχτα. Αναβαθμισμένο multiplayer mode με υποστήριξη έως 16 παιχτών και δυνατότητα split screen για "κόντρες" δύο ατόμων. Ρεαλιστικές συνθήκες αγώνα, safety car σε περίπτωση ατυχήματος και δυνατότητα πλήρους παραμετροποίησης του μονοθέσιου για να επιτύχετε καλύτερους χρόνους.
- World in Conflict
Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν όντως οι Σοβιετικοί είχαν πραγματοποιήσει μια επίθεση στις Η.Π.Α., με εισβολή από αέρα και έδαφος. Αρκετοί, όταν σκέφτονται ένα τέτοιο σενάριο μιλάνε για ρίψη χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών, οι οποίες θα βύθιζαν τον πλανήτη σε ένα πυρηνικό χειμώνα άνευ προηγουμένου. Το World in Conflict όμως, έχει άλλη άποψη για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η ιστορία.
Έτσι, οι Σοβιέτ το 1989 έχοντας χάσει σημαντική πολιτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη, αποφάσισαν να κάνουν μια μαζική επίθεση στις Η.Π.Α., αναζητώντας την ανάσταση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας μέσω της κατάκτησης του μισητότερου τότε αντιπάλου τους. Ο σκοπός δεν ήταν λοιπόν η εξολόθρευση των Ηνωμένων Πολιτειών με τη χρήση των άπειρων πυρηνικών που διέθετε το Σοβιετικό έθνος, αλλά η αναδιαμόρφωση της Αμερικής σε μια Κομμουνιστική ήπειρο, με σκοπό την παγκόσμια επικράτηση του Κομμουνισμού.
Το World in Conflict λοιπόν, μας μεταφέρει σε αυτό το φανταστικό σενάριο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να πολεμήσουμε σε ένα Real Time Strategy game, όχι μόνο με τους Αμερικάνους που προσπαθούν να αποτρέψουν την εισβολή, αλλά και ως τις δυνάμεις του τότε ΝΑΤΟ στο Multiplayer, δίνοντας μια άλλη διάσταση στον τρόπο που ένα παιχνίδι στρατηγικής μας επιτρέπει να ζήσουμε σύγχρονες μάχες. Ο ρεαλισμός είναι άφθονος, τα γραφικά υπέροχα και η δράση ατελείωτη. Ένας από τους καλύτερους τίτλους του 2007, ο οποίος πρόσφατα μάλιστα απέκτησε και το expansion με τον τίτλο Soviet Assault.
- Far Cry 2
Θυμηθείτε 5 χρόνια πριν, όταν το 2004 μαζί με το Half-Life 2 και ένα χρόνο μετά την έκδοση του Doom III, ένα παιχνίδι με το παράξενο όνομα Far Cry από την άγνωστη τότε Γερμανική Crytek κατάφερε να κάνει το "μπαμ", φέρνοντας τη γραφική επανάσταση στα ανοιχτά περιβάλλοντα, κατορθώνοντας να ενθουσιάσει τους PC Gamers ανά τον κόσμο. Όλοι μας θυμόμαστε να περιπλανόμαστε στις παραλίες και στη ζούγκλα των νησιών του Far Cry με κεντρικό ήρωα τον Jack Carver, ο οποίος μας μετέφερε σε εξωτικά μέρη, γεμάτα και με μεταλλαγμένα πειράματα από έναν ανορθόδοξο επιστήμονα.
Αυτά πλέον με το Far Cry 2 αποτελούν παρελθόν. Ο νέος τίτλος της σειράς, φτιαγμένος όχι από την Crytek αλλά από την ίδια τη Ubisoft, χρησιμοποιώντας το καμάρι της που ακούει στο όνομα Dunia Engine (και όχι CryEngine όπως το πρώτο), μας μεταφέρει στις σαβάνες και τα αφιλόξενα περιβάλλοντα της Αφρικής, σε έναν πολύ πιο εξελιγμένο τίτλο από το πρώτο παιχνίδι. Όχι πλέον είναι εντελώς Free Roaming, αλλά η Dunia (η λέξη "κόσμος" στα Αραβικά) στην ουσία έδωσε στους δημιουργούς του παιχνιδιού τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα "Grand Theft Auto" στην Αφρική - χωρίς αυτή τη φορά να κυνηγάμε μεταλλαγμένους ή εξωγήινους, αλλά μπαίνοντας στο σώμα διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων που ο σκοπός τους είναι ένας - να σκοτώσουν τον "Jackal", έναν μεγαλέμπορο όπλων, ο οποίος παίζει σημαντικότατο ρόλο στον εμφύλιο πόλεμο μέσα στον οποίο βρίσκει ο παίχτης τον εαυτό του εμπλεκόμενο.
Μια ίσως και ρεαλιστική άποψη της σημερινής Αφρικής, με το ΑΚ-47 να είναι σύμβολο και τα ματωμένα διαμάντια το νόμισμα - αυτό είναι το Far Cry 2.
Αξίζει τελικά η μετάβαση από την πλατφόρμα P67/Z68 στην Ζ77 και πιο συγκεκριμένα από τον i5 2500k στον i5 3570k; Θα έχει ουσιαστική διαφορά η αλλαγή αυτή; Θα έχω καλύτερες επιδόσεις στην καθημερινότητα; Τι γίνεται με το overclcoking; Πόσο έυκολο είναι; Είναι τελικά ζεστοί οι Ivy Bridge; Όλα αυτά τα ερωτήματα και ακόμα περισσότερα θα απαντηθούν στην παρούσα σελίδα!
Η αλήθεια είναι ότι ο συνδυασμός 2500K + Z68 είναι ήδη αρκετά γρήγορος. Έτσι, αισθητή διαφορά δεν θα καταλάβατε εκτός αν προέρχεστε από παλαιότερη πλατφόρμα. Έπειτα αρκετές μητρικές με P67/Z68 Chipset θα υποστηρίζουν τους Ivy Bridge με BIOS update οπότε το κόστος μετάβασης μειώνεται αισθητά αφού δεν αναγκαστείτε να αγοράσετε καινούργια Z77 μητρική. Τα προηγούμενα ισχύουν όσον αφορά τις πλατφόρμες αυτές καθ' αυτές. Τι γίνεται όμως με τα CPU; Σαν επεξεργαστής ο i5 3570K είναι πιο γρήγορος από τον i5 2500K στα benchmarks, ενώ παρατηρήσαμε ότι προσφέρει και ελαφρώς αυξημένο performance σε μερικά παιχνίδια. Ακόμα, φέρει εξελιγμένες τεχνολογίες όπως τα 22nm Tri-Gate transistors και έχει υπό την κατοχή του τις Intel Responsiveness Technologies. Επιπλέον κάνει χρήση καλύτερης ενσωματωμένης κάρτας γραφικών - η HD 4000 μπορεί να "οδηγήσει" μέχρι 3 οθόνες ταυτόχρονα, υποστηρίζει DirectX 11 και προσφέρει ταχύτατο video encoding μέσω Quick Sync. Αν λοιπόν δεν έχετε ήδη κάποια δυνατή ανεξάρτητη κάρτα γραφικών, τότε μόνο και μόνο για αυτό το λόγο, η μετάβαση αξίζει. Φυσικά μην περιμένετε υψηλές επιδόσεις στα παιχνίδια με την HD 4000, μιας και δεν φτάνει ούτε κατά διάνοια το performance των Radeon HD 6530D και 6550D που συναντάμε στα Llano. Αλλά για όλες τις υπόλοιπες διεργασίες, είναι υπεραρκετή.
Αναφορικά με το overclocking, η φιλοσοφία παραμένει ίδια. Όπως και οι Sandy Bridge επεξεργαστές, έτσι και οι Ivy Bridge δεν απαιτούν ιδιαίτερο ψάξιμο (πόσο μάλλον αν είστε ήδη εξοικειωμένοι με το overclocking των Sandy Bridge). Το overclocking είναι πανεύκολο ακόμα και για τους αρχάριους. Απλά ανεβάζετε CPU multiplier και CPU Vcore. Βασική διαφορά στο Ζ77 από το P67/Z68 είναι το όριο στο CPU multiplier. Στο P67/Z68 το μέγιστο όριο είναι το 59x ενώ στο Ζ77 είναι το 63x. Προφανώς αυτή η διαφορά δεν επηρεάζει καθόλου το overclocking με αερόψυξη ή υδρόψυξη, όμως βρισκόμαστε σε review του HwBoX και δεν θα γινόταν να παραλείψουμε μια τόσο σημαντική λεπτομέρεια!
RAM Overclocking. Σε αυτόν τον τομέα η Intel έκανε και πάλι το θαύμα της! Έχουμε επαναλάβει και σε άλλα reviews μας πως όσο περνάει ο καιρός και όσο η Intel κατασκευάζει νέες πλατφόρμες, παρατηρούμε συνεχώς τα όρια αντοχής του RAM overclocking να αυξάνονται. Στο P67/Z68 και στο Χ79 βλέπαμε τις μνήμες να φτάνουν σε "εξωπραγματικές" συχνότητες ακόμα και για 24/7 overclocking. Πλέον αυτές οι συχνότητες αποτελούν παρελθόν. Το Ζ77 είναι ικανό να "χτυπήσει" ακόμα ψηλότερες συχνότητες και με ένα καλό κιτάκι μνήμες μπορεί να καταφέρετε να είστε stable 24/7 στα 2400MHz! Μην σας φαίνεται διόλου περίεργο. Παρατηρήσατε ότι τώρα που βγαίνουν οι Ivy Bridge, η GSkill λανσάρισε kitάκια με εργοστασιακή συχνότητα λειτουργίας 2800MHz; Ήδη πολλοί overclockers έχουν ξεπεράσει με ευκολία τα 3GHz RAM Frequency χρησιμοποιώντας υγρό άζωτο και ειλικρινά αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Intel για το συγκεκριμένο εγχείρημα. Προς το παρόν όμως δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε αν το RAM overclocking είναι καλύτερο ακόμα και από τα εξωπραγματικά νούμερα που δύναται να φτάσει κανείς χρησιμοποιώντας AMD Bulldozer ή Llano. Υποπτευόμαστε ότι θα το μάθουμε σύντομα, καθώς παρατηρούμε ότι μέρα με τη μέρα οι extreme overclockers καταρρίπτουν ολοένα και περισσότερα scores που είχαν γίνει με Bulldozer. Θα καταφέρουν άραγε οι Ivy Bridge να φτάσουν τα 3700MHz+ RAM Frequency; Ο χρόνος θα δείξει...
"Καλά όλα τα παραπάνω. Άκουσα όμως ότι οι Ivy Bridge είναι ζεστοί επεξεργαστές." Έχετε δίκιο. Η αλήθεια είναι ότι με τους i5 2500K αλλά και γενικότερα με το P67/Z68 είχαμε συνηθίσει οι θερμοκρασίες να είναι χαμηλές. Ισχύει άραγε το ίδιο και στους νέους επεξεργαστές; Δυστυχώς όχι! Οι Ivy Bridge επεξεργαστές δεν έδειξαν να ανταποκρίνονται το ίδιο καλά όσο οι Sandy Bridge στο κομμάτι αυτό. Ατυχώς, δεν είχαμε αρκετό χρόνο για να ψάξουμε εξονυχυστικά αυτό το κομμάτι αλλά έχουμε ένα αρκετά κατατοπιστικό γεγονός. Ο i5 3570K που είχαμε στην διάθεσή μας στα 4500ΜHz με 1.4V είχε idle περίπου 47*C και σε φορτίο η ψύκτρα ζεσταινόταν αρκετά με αποτέλεσμα οι θερμοκρασίες να φτάνουν ακόμα και τους 60+ βαθμούς Κελσίου. Εν ολίγοις οι Ivy Bridge είναι 10-15*C πιο ζεστοί από τους Sandy Bridge στην ίδια συχνότητα, γιατί είναι high-leakage CPUs. High-leakage σημαίνει μεγαλύτερο gain όταν ψύχονται με θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Αλλά για να λέμε και του "στραβού το δίκιο", οι 10-15*C παραπάνω είναι όντως τόσο μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας; Αναλογιστείτε ότι οι επεξεργαστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να λειτουργούν ακόμα και στους 70 ή 80 ή και 85 βαθμούς Κελσίου. Οπότε η αύξηση θερμοκρασίας δεν είναι σίγουρα καλοδεχούμενη, ωστόσο παραμένει ανεκτή.
Ως συνέπεια της αύξησης θερμοκρασίας, το average overclocking στους Ivy Bridge μειώνεται. Τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν ουκ ολίγοι 2500K που είναι stable 24/7 κοντά στα 4.9-5GHz. Δυστυχώς, αυτό το φαινόμενο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για τους Ivy Bridge. Το average overclocking on air θα κυμανθεί γύρω στα 4600-4700MHz. Ελπίζουμε αυτό το "πρόβλημα" να διορθωθεί με το καινούριο stepping της Intel. Και λέμε "πρόβλημα" γιατί δεν το θεωρούμε ακριβώς πρόβλημα... Ένας 3570K στα 4.7GHz χοντρικά ξεπερνά έναν 2500K στα 4.9GHz. Δεν τίθεται λοιπόν σοβαρός λόγος ανησυχίας ούτε για το μικρότερο average overclocking potential.
Συνοψίζοντας λοιπόν, ναι οι Ivy Bridge έχουν τα αρνητικά τους στο κομμάτι overclocking/θερμοκρασίες, αλλά αξίζουν και μάλιστα με το παραπάνω!
Φτάσαμε αισίως και στο extreme οverclocking. Πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται αλλά και πολλά έχουν φανεί. Έχουμε δει τους Ivy Bridge επεξεργαστές να φτάνουν σε πολύ υψηλές συχνότητες και να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Αποφασίσαμε να το διαπιστώσουμε και μόνοι μας αυτό!
Για ακόμα ένα review, για ακόμα μια πλατφόρμα, το section που αποτελεί σήμα κατατεθέν του HwBox είναι εδώ. Γυαλίσαμε το benchtable μας, καθαρίσαμε το CPU pot μας και μονώσαμε την μητρική μας. Είμαστε έτοιμοι να δούμε αν όλα αυτά που ακούγονται για τους Ivy Bridge είναι αλήθεια. Απ' όσα αποτελέσματα έχουμε δει μέχρι στιμγής, τα περισσότερα αφορούσαν τους i7 3770k. Στην διάθεσή μας είχαμε όμως τον i5 3570k και αυτό ήταν ακόμα ένα κίνητρο που μας ώθησε να περιμένουμε το κομμάτι αυτό σαν τρελοί! Πάμε να δούμε τι hardware χρησιμοποιήσαμε.
Intel Core i5 3570k
Gigabyte Z77X-UD3H
Corsair vengeance 2133 C11 8GB
Intel SSD Postville 80GB
Antec HCP 1200
Όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις στο παρελθόν εδώ στο HwBox, οι Ivy Bridge δεν έχουν Cold Bug δηλαδή δεν crashάρουν ακόμα και σε θερμοκρασίες που πλησιάζουν τους -190*C. Επιπροσθέτως το Cold Boot τους είναι σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το σύστημα, δηλαδή, είναι ικανό να εκκινήσει χωρις κανένα πρόβλημα σε χαμηλές θερμοκρασίες. Φυσικά αυτό είναι γενικό συμπέρασμα. Το Cold Bug και το Cold Boot δεν εξαρτάται μόνο από τον επεξεργαστή αλλά και από το motherboard.
Αρχίσαμε να ρίχνουμε άζωτο στο CPU pot μας για να βρούμε το Cold Bug. Εφόσον, η θερμοκρασία έπεφτε συνεχώς, σταμάτησε στους -188*C την ελάχιστη θερμοκρασία που "πιάνει" το pot. Με χαρά αντικρίσαμε και την οθόνη και ακόμα ο επεξεργαστής λειτουργούσε κανονικά, δεν είχαμε δηλαδή Cold Bug. Κλείσαμε το σύστημα και το ανάψαμε ξανά για να δούμε σε ποια θερμοκρασία θα εκκινήσει...-180*C...-160*C...-140*C...-130*C! Λίγο πιο κάτω από τους -130C ήταν το Cold Boot μας.
Σκοπός αυτού του LN2 session δεν ήταν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το λόγο αυτό δεν χρησιμοποιήσαμε ούτε ιδιαίτερα tweaks ούτε υψηλές συχνότητες στις μνήμες. Θέλαμε να δούμε το ωμό CPU Power του Ivy Bridge. Για να το διαπιστώσουμε αυτό προτιμήσαμε να τρέξουμε το SuperPi 1.5 Mod 1M. Δεν θέλαμε να ζορίσουμε το επεξεργαστή αλλά να βρούμε την max benchable συχνότητα. Για να δούμε τι καταφέραμε...
Εν ολίγοις, καταλήξαμε σε κάποια γενικά συμπεράσματα για τους Ivy Bridge.
1) Δεν είναι τα ίδια cpus με τους Sandy Bridge γιατί ανεβαίνουν πολύ παραπάνω με extreme θερμοκρασίες. Έχουν εντελώς διαφορετικό efficiency και είναι πιο γρήγοροι από τους Sandy Bridge στα ίδια ρολόγια!
2) Το σκηνικό μας θύμησε έντονα εποχή Ε8600 και i7 980X. Οι επεξεργαστές έχουν τρομερό scaling και όσο πιο πολύ ανεβάζουμε το ρεύμα και ρίχνουμε την θερμοκρασία, τόσο πιο πολύ ανεβαίνουν.
3) Είναι σίγουρο πως όλα τα WRs θα αλλάξουν. Πιθανότατα μόνο το 3DMark Vantage θα παραμείνει στο X79!
Το extreme overclocking στους Ivy Bridge μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πολύ εύκολο! Τα MHz ανέβαιναν πραγματικά σαν στραγάλια. Αλλάζαμε μόνο CPU multiplier και ανεβαίναμε 100-100MHz. Εντυπωσιακή εμπειρία όπως και να το κάνουμε!
Ακολουθούν και 3 φωτογραφίες του setup την ώρα των δοκιμών με υγρό άζωτο:
Ακόμα ένα review του HwBox έφτασε στο τέλος του. Όσοι παρακολουθείτε τον κόσμο της τεχνολογίας και του hardware καθημερινώς, θα έχετε σχηματίσει κάποια πρώτη άποψη καθώς αρκετά sites στο εξωτερικό έσπασαν το επίσημο NDA της Intel και έδειξαν τις επιδόσεις των Ivy Bridge. Κοιτώντας κανείς μόνο και μόνο τα διαγράμματα βγάζει εύκολο αποτέλεσμα. Σκοπός μας όμως δεν είναι να μείνουμε μόνο στα διαγράμματα αλλά να σας περάσουμε και το user experience όπως αυτό το νιώσαμε μέσα από την διεξαγωγή των tests με τον Intel Core i5 3570k.
H Intel φάνηκε για ακόμα μια φορά αντάξια των προσδοκιών και κατασκεύασε μια πλατφόρμα με αρκετά προτερήματα σε σχέση με την προηγούμενη της. Το LGA1155 παραμένει για την Intel το Perfomance Socket και σε καμία σχέση δεν έρχεται σε κόντρα με το LGA2011 που είναι το Extreme Socket. Μπορεί κανείς να το καταλάβει αυτό και από την μεγάλη τιμολογιακή διαφορά που έχουν.
Το Ζ77 φέρει πληθώρα νέων features που ικανοποιούν τους απαιτητικούς χρήστες. Παρολαυτά δεν διαφοροποείται το efficiency μεταξύ των δύο chipsets, με την χρήση πάντα του ίδιου επεξεργαστή. Με άλλα λόγια είτε συνδυάσετε τον Ivy Bridge επεξεργαστή σας με κάποια μητρική P67/Z68 είτε με κάποια Ζ77 μητρική το performance θα είναι το ίδιο. Απλά χάνετε μερικές πολυτέλειες όπως τα multipliers μεγαλύτερα από 59x, η υποστήριξη Virtu MVP, το συνεχές BIOS support και το βελτιωμένο RAM overclocking. Οι Ivy Bridge επεξεργαστές είναι σαφώς πιο γρήγοροι από τους προγενέστερους Sandy Bridge επεξεργαστές. Αν θέλαμε να κάνουμε μια σύγκριση στο περίπου, θα λέγαμε πως ένας i5 3570Κ επιτυγχάνει τα ίδια αποτελέσματα με έναν i5 2500Κ με περίπου 200MHz λιγότερα! Τρομερή διαφορά. Αναρωτιέμαι τι performance θα έχουν οι επόμενες πλατφόρμες της Intel. Πραγματικά επιδόσεις που "σκοτώνουν"!
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των Ivy Bridge με τους Sandy Bridge-E επεξεργαστές. Ο ρόλος των 2 αυτών platforms είναι διαφορετικός. Όπως είδατε και στις συγκρίσεις μας ο i5 3570Κ μένει αρκετά πίσω όταν μπαίνουν στο παιχνίδι multi-threaded εφαρμογές. Επίσης λέμε ότι δεν υφίσταται σύγκριση καθώς ο i7 3930K έχει 8 threads παραπάνω από τον i5 3570Κ. Το X79 δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον βενιαμίν της Intel και δείχνει την ξεκάθαρη υπεροχή εκεί που πρέπει.
Η πρόοδος της Intel φαίνεται σαφώς στις single-threaded εφαρμογές λόγω νέας αρχιτεκτονικής και βελτιωμένου HyperThreading που εστιάζει όταν πρέπει μόνο σε ένα thread. Εκεί, αναμφισβήτητα, ο i5 3570K κατατροπώνει και τον i5 2500K αλλά και τον i7 3930K. Παρ' όλα αυτά οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η Intel κατάφερε να αυξήσει την αποδοτικότητα του multithreading στους Ivy Bridge! Μπορεί κανείς να το καταλάβει αυτό κοιτώντας τα benchmarks που χρησιμοποιούν περισσότερους από έναν πυρήνα όπως το 3DMark 06. Ο Ivy Bridge είναι σε απόσταση αναπνοής από τον SandyBridge-Ε και κυριολεκτικά μας άφησε άναυδους.
Αν τα παραπάνω σας φαντάζουν ασήμαντα τότε δείτε λίγο πιο σφαιρικά τους Ivy Bridge. Ναι, οι διαφορές αυτές μπορεί να είναι μόνο και μόνο στα χαρτιά και να μην νιώσετε την διαφορά αυτή χρησιμοποιώντας τον H/Y. Εξάλλου οι ταχύτητες ακόμα και με τους Sandy Bridge είναι εξαιρετικά γρήγορες. Θα λέγατε το ίδιο όμως και για την HD 4000 που ενσωματώνει ο i5 3570Κ και όλη η σειρά των Ivy Bridge επεξεργαστών; Φυσικά όχι! Η HD 4000 είναι εδώ για να αποδείξει την υπεροχή της Intel και στο κομμάτι των iGPU αλλά και για να κάνει την ζωή σας πιο εύκολη. Γρήγορο encoding και γρήγορη επεξεργασία video και φωτογραφιών είναι το ατού της HD 4000. Φυσικά η υποστήριξη DirectX 11 είναι το κερασάκι στην τούρτα! Όπως προείπαμε ο μόνος τομέας που υστερεί σε σχέση με τις iGPU των Llano είναι το gaming και σίγουρα θα θέλαμε να δούμε την Intel να εστιάζει και εκεί στο μέλλον.
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο overclocking. Όπως επισημάναμε και στο review, δεν θα δούμε υψηλές συχνότητες on air/water μιας και οι θερμοκρασίες είναι μεγαλύτερες από αυτές των Sandy Bridge. Καμία σημασία όμως δεν έχει αυτό αφού όπως έχουμε αναφέρει ο Ivy Bridge ακόμα και σε χαμηλότερα MHz αποδίδει καλύτερα από τον Sandy Bridge. Στο κομμάτι του extreme overclocking τα λόγια είναι περιττά. Κοιτώντας κανείς το αντίστοιχο section του review μας, το συμπέρασμα είναι ένα! Παγκόσμια Ρεκόρ! To SuperPi 1Μ θα πέφτει κάτω από τα 6 seconds με το πρώτο boot, ενώ το SuperPi 32M κάτω από τα 5 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα θα είναι βούτηρο στο ψωμί κάθε Ivy Bridge επεξεργαστή.
Η Intel δεν έχει ανακοινώσει ακόμα την τιμή των νέων επεξεργαστών. Σύμφωνα με όσα ακούγονται όμως, θα κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με αυτή των Sandy Βridge. Η γνώμη μας; Αν σκέφτεστε να αγοράσετε αυτή τη περίοδο Η/Υ τότε προτιμήστε κάποιον με Ivy Bridge επεξεργαστή. Αν πάλι αναζητάτε το απόλυτο των επιδόσεων, μένοντας πάντα στο Performance chipset της Intel, τότε κάντε την μετάβαση από Sandy Bridge σε Ivy Bridge!
Νομίζουμε ότι ο Core i5 3570K Ivy Bridge αξίζει δικαιωματικά υψηλή βαθμολογία, Editor's Pick και δύο τρανταχτά Awards: High Performance & Innovation!
Ευχαριστούμε θερμά την Intel Hellas για την παραχώρηση του δείγματος!
Από την μεριά της AMD έχουμε τους γερασμένους Phenom II X6 (Thuban) να βρίσκονται μία ανάσα πριν την εμπορική τους εξαφάνιση, με τους AMD FX να κυριαρχούν στο socket ΑΜ3+. Με τις πρώτες χλιαρές εντυπώσεις να ξεθωριάζουν στην μνήμη μας, τα AMD FX βρήκαν το μερίδιο της αγοράς που τους αντιστοιχεί. Λίγο πιο χαμηλά όμως, στο socket FM1, η AMD δίνει πραγματικό show με κλειδωμένους και ξεκλείδωτους Llano να κατατροπώνουν τους πάντες λόγω της σαφούς ανωτερότητας της ενσωματωμένης μονάδας γραφικών τους. Στο αντίπαλο στρατόπεδο της Intel, τα πράγματα είναι σαφώς πιο πομπώδη. Σαν να μην έφταναν τα πολύ overclock friendly Sandy Bridge (σειράς Κ) που νίκησαν κατά κράτος τον ανταγωνισμό (με εξαίρεση την μέτρια ενσωματωμένη μονάδα γραφικών τους) και επικράτησαν στο μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς, η Intel παρουσίασε και την μεγάλη της πλατφόρμα (Χ79) για να αντικαταστήσει το άκρως πετυχημένο Χ58. Εκεί, με τους εξαπύρηνους (3930Κ και 3960Χ) είδαμε επιδόσεις δίχως προηγούμενο και αν και οι τιμές συχνά δεν δικαιολογούσαν την διαφορά από τα ανταγωνιστικά Sandy Bridge (2500K/2600K και τα refresh τους) οι πιο έμπειροι, κοιτώντας τα κατάλληλα benchmarks μπορούσαν να βεβαιωθούν ότι το στέμμα είναι και θα μείνει στο LGA 2011. Ή μήπως όχι;
Λέτε με την έλευση των ολοκαίνουργιων Ivy Bridge για το "μικρό" LGA 1155, να προκύψουν ενδοοικογενειακές διαμάχες; Είναι δυνατόν μία μεγάλη και πετυχημένη εταιρία όπως η Intel να δώσει στην αγορά έναν προϊόν που να διασαλεύει το product line up της; Και αν όχι, με τους Intel i5 2500K/2550K και i7 2600K/2700K να προσφέρουν ακόμα τρομερές επιδόσεις σε cpu workloads, μπορούν οι Ivy Bridge να μας πείσουν να βάλουμε και πάλι το χέρι στην τσέπη;
Ετοιμάστε καφέ, ο Ivy Bridge δίνει εξετάσεις στο HwBox και δεν σκοπεύουμε να τον διευκολύνουμε πουθενά...
Πριν ασχοληθούμε με το CPU αυτό καθ' αυτό, πάμε να δούμε τι μας έρχεται από την πλευρά της πλατφόρμας. Αφήνουμε για την ώρα το "κομμένο" και πιο οικονομικό Z75 και πάμε να μελετήσουμε το νέο chipset της Intel σε όλο του το μεγαλείο: Intel Z77 Express. Το νέο chipset με κωδική ονομασία SLJC7 παραμένει στην λιθογραφία των 65nm μίας και χαρακτηρίζεται από ένα TDP των 6.7 Watts. Με Package Size διαστάσεων 27mm x 27mm και αντίστοιχη θερμική συμπεριφορά με τους προκατόχους του, το Intel Z77 Express είναι σχεδιασμένο κυρίως για τα νέα Ivy Bridge χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι backwards compatible με όλα τα CPU του LGA 1155. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ακόμα και αν διαθέτετε ήδη ένα Sandy Bridge και ψάχνετε για μητρική, οι νέες προτάσεις των κατασκευαστών γύρω από το Intel Z77 Express σας αφορούν άμεσα.
Παρακάτω φαίνεται το block diagram της διάταξης της πλατφόρμας της Intel, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα αναγραφόμενα φαντάζουν δυσνόητα, οπότε ρίξτε μία μάτια και αμέσως μετά, πάμε να δούμε τα κυριότερα νέα χαρακτηριστικά του chipset, που μας ενδιαφέρουν.
- Η μοιρασιά των PCI Express 3.0 lanes γίνετε ως εξής: είτε 1 x 16 lanes, είτε 2 x 8 lanes είτε 1 x 8 lanes συν 1 x 4 lanes και 1 x 8 lanes για το Thunderbolt της Intel. Τι σημαίνουν όλα αυτά τα νουμεράκια; Αν κάνετε 2way SLI/CF οι κάρτες σας θα τρέχουν σε x8 αλλά αν οι κάρτες διαθέτουν PCI-E 3.0 και έχετε Ivy Bridge επεξεργαστή, αυτό δεν χρειάζεται να σας αγχώνει μίας και μιλάμε για x8 PCI-E 3.0 που δεν πρόκυτε να περιορίσει τις κάρτες σας, στην πράξη.
- Τρεις ανεξάρτητες οθόνες πάνω στην ενσωματωμένη μονάδα γραφικών του επεξεργαστή. Μπορεί να ακούγεται αστείο για τον gamer, αλλά σίγουρα δεν είναι αστείο για workstation περιβάλλοντα.
- 14 USB θύρες, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι - επιτέλους - USB 3.0. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων μιλάμε για USB 3.0 απευθείας από το chipset και όχι από κάποιο 3rd party controller (π.χ. NEC) όπως βλέπαμε στο παρελθόν.
- To CPU επικοινωνεί με το chipset μέσω του FDI (Flexible Display Interface) και του DMI (Direct Media Interface) 2.0 που μεταφέρουν δεδομένα CPU αλλά και GPU workloads. H Intel πιστοποιεί χρήση DDR3 μέχρι και 1600 MHz αν ήδη γνωρίζουμε ότι ταχύτητες της τάξεως των 2400MHz+ είναι απόλυτα επιτεύξιμες στην πράξη.
- Τέσσερις SATA 3Gb/s και δύο SATA 6Gb/s με υποστήριξη ανεξάρτητου disable τους για επιπλέον μηχανισμούς προστασίας των δεδομένων σας, υποστηρίζονται από το chipset.
- Intel Rapid Storage Technology που είναι ο τρόπος της Intel να μας πει ότι μπορεί να κάνει χρήση SSD Caching λειτουργιών, με έναν μικρό SSD να κρατάει τα συχνότερα επισκέψιμα δεδομένα και έναν μεγάλο μηχανικό να αποθηκεύει το μεγαλύτερο μέρος των αρχείων, λόγω του καλύτερου GB/? που ακόμα διαθέτει.
- Responsiveness Technologies είναι ένα σύνολο τριών πατενταρισμένων τεχνολογιών (Intel Smart Response Technology, Intel Rapid Start Technology και Intel Smart Connect Technology) οι οποίες υπόσχονται καλύτερο I/O caching και response times στις εφαρμογές, ταχύτερη ανανέωση δεδομένων για τις εφαρμογές ακόμα και σε low-power state καταστάσεις και γρηγορότερη έξοδο από hibernate state αντίστοιχα.
Με τα της πλατφόρμας επαρκώς αναλυμένα, πάμε ακολούθως να δούμε τι νέες τεχνολογίες έρχονται στους επεξεργαστές για τους οποίους αναπτύχθηκε. Ο Ivy Bridge και οι καινοτομίες του σας περιμένουν στην επόμενη σελίδα.
Και φτάσαμε στο προκείμενο. Τι το καινούργιο φέρνουν τα νέα Intel Ivy Bridge; Ας αρχίσουμε λοιπόν ανορθόδοξα με το "ηλεκτρονικό" μέρος πρώτα: Τα νέα Ivy Bridge φέρουν αρκετές καινοτομίες στον τομέα του fabrication, είναι η πρώτη σειρά επεξεργαστών με λιθογραφία στα 22nm! Σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και δεύτερο ντεμπούτο, αυτό των πολυσυζητημένων Hi-K Metal Gate Tri-Gate Transistor. Τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά υπόσχονται και στην πράξη πραγματοποιούν, πιο energy efficient λειτουργία και οικονομία στην κατανάλωση. Το TPD για των δυνατών τετραπύρηνων μοντέλων έχει πέσει στα 77 watts (19% κάτω από τα αντίστοιχα Sandy) ενώ η Intel ισχυρίζεται ότι τα 22nm transistors της μπορούν να λειτουργήσουν με το 75 - 80% της τάσης που απαιτούν τα αντίστοιχα 32nm. Θερμοκρασίες; Ενώ το εύκολο συμπέρασμα θα ήταν ότι πρέπει να έχουν πέσει, μέλλει αυτό να αποδειχτεί στην πράξη, μιας και η μικρότερη κατανάλωση μπορεί να βοηθάει αλλά το μικρότερο die size είναι ένας θερμοδυναμικός παράγοντας που μάλλον φρενάρει την γρήγορη απαγωγή θερμότητας.
Όπως και παλιότερα (45nm με high-k/metal gate το 2007) έτσι και σήμερα η Intel διαγράφει την πορεία της πρωτιάς στο θέμα του fabrication, τα νέα 22nm Tri-Gate δεν πλεονεκτούν μόνο σε "διαστάσεις" αλλά πλεονεκτούν και λόγω σχεδιασμού, με σαφώς μικρότερο leakage σε σχέση με τα παλιότερα 2D planar chip αλλά και με καλύτερο Gate Delay. Ακόμα, η Intel αύξησε τα ορισμένα power states έτσι το chip μπορεί να απαιτεί περισσότερες διαφορετικές τάσεις σε σχέση με τις τρεις που είχαμε στους Sandy (ονομαστική, turbo, idle). Επίσης, μέσω πολύ εξελιγμένων τεχνικών Power Aware διακοπών και μίας ολοκαίνουργια configurable TDP (cTDP) προσέγγισης, μην ξαφνιαστείτε αν δείτε φορητές συσκευές γύρω από την Ivy Bridge αρχιτεκτονική που να μπορούν να αλλάζουν το TDP στόχο τους, ανάλογα με τις συνθήκες (θερμοκρασία, κατάσταση μπαταρία κτλ). Δεν θα σας κουράσουμε με επιπλέον τεχνικά θέματα, αν κάτι αρκεί να θυμάστε είναι ότι μια πληθώρα χαρακτηριστικών που αφορούν την κατανάλωση αλλά και τις επιδόσεις, είναι σε state of art επίπεδο, χωρίς διάθεση κολακείας.
 |  |  |
 |  |  |
Αρχιτεκτονικά, το chip μοιράζεται χαρακτηριστικά με τα Sandy Bridge καθώς παραμένει και πάλι ένα CPU + PCH σχήμα με τα IA Cores και την μονάδα γραφικών στην ίδια σιλικόνη. Ακόμα, κλασικά, ο memory controller και ο PCI-E controller παραμένουν εντός, ενώ υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο που δουλεύει το Hyper Threading και αυτές είναι στην κατεύθυνση να υπάρχει καλύτερη single thread απόδοση όταν το σενάριο το απαιτεί, απελευθερώνοντας και προσφέροντας δομές του ΗΤ, που στους Sandy ήταν στατικές, όταν τρέχουν μη-πολυνηματικά processes. Επιπλέον, έχουμε ολοκαίνουργιες ισχυρότερες DirectX 11 μονάδες γραφικών (με hardware Tessellation) με δυνατότητα οδήγησης τριών οθονών. Οι αυξημένες επιδόσεις δίνουν σαφή βελτίωση (μέχρι x2) και στο άμεσα εξαρτώμενο Quick Sync για τις μετατροπές βίντεο. Βελτιωμένο είναι ακόμα το IPC σε πυρήνες, LLC και Memory controller, το οποίο δίνει θεωρητικό προβάδισμα ακόμα και σε clock to clock συγκρίσεις με τα Sandy Bridge καθώς και μία πλειάδα νέων χαρακτηριστικών που βελτιώνουν την ασφάλεια: Μία νέα γεννήτρια τυχαίων αριθμών και το προστατευμένο περιβάλλον εκτέλεσης σε Supervisor Mode, υπόσχονται επιπλέον ασφάλεια για τον εκτελούμενο κώδικα. Τέλος, αν τα γρηγορότερα Tri-Gate Transistor δεν σας προϊδέασαν επαρκώς, για το overclock θα αρκεστούμε να σας πούμε το εξής: ο μέγιστος πολλαπλασιαστής πήγε στα 63x (από τα 57x που ήταν στα Sandy)!
 |  |  |
 |  |  |
To lineup που διαφαίνεται για τα νέα desktop καμάρια της Intel είναι bussiness as usual, με τετραπύρηνα CPU που διαφοροποιούνται σε βασικό και maximum single core Turbo χρονισμό, καθώς και στην ενσωματωμένη μονάδα γραφικών. Το TDP παραμένει κοινό σε όλη την σειρά, ενώ τα top end κομμάτια (i7 3770 & 3770Κ) διαθέτουν δυνατότητα διαχείρισης δύο threads ανά πυρήνα. Και πάλι, το διακριτικό "Κ" σημαίνει ξεκλείδωτο core multiplier (θεωρητικά μέχρι 63x) ενώ όσα κομμάτια δεν είναι "Κ" περιορίζονται στον βασικό χρονισμό τους, με πολύ μικρότερα overclocks που μπορούν να επιτευχθούν, δυσκολότερα, με το bclk. Όπως είναι φυσικό το HwBox διάλεξε για το πρώτο review ένας "K" Ivy Bridge και ενώ η προφανής επιλογή ήταν ο i7 3770K σκεφτήκαμε ως εξής: σίγουρα την πρώτη μέρα του release, θα δείτε παντού τα ανδραγαθήματα του μεγάλου i7, όμως αν είμαστε ειλικρινείς, όπως και με τα Sandy, έτσι και με τα Ivy, o επεξεργαστής που θα απασχολήσει την μεγαλύτερη μερίδα χρηστών είναι ο μικρός, λαχταριστός και ξεκλείδωτος i5. Ο άλλοτε 2500K, και νυν 3570Κ!
| i7-3770K | i7-3770 | i5-3570K | i5-3570 | i5-3550 | i5-3470 | i5-3450 | i5-3330 | |
| Core/Thread | 4/8 | 4/8 | 4/4 | 4/4 | 4/4 | 4/4 | 4/4 | 4/4 |
| Frequency (GHz) | 3.5 | 3.4 | 3.4 | 3.4 | 3.3 | 3.2 | 3.1 | 3.0 |
| Max Turbo (GHz) | 3.9 | 3.9 | 3.8 | 3.8 | 3.7 | 3.6 | 3.5 | 3.2 |
| L3 Cache | 8MB | 8MB | 6MB | 6MB | 6MB | 6MB | 6MB | 6MB |
| Graphics | HD 4000 | HD 4000 | HD 4000 | HD 2500 | HD 2500 | HD 2500 | HD 2500 | HD 2500 |
| Graphics Frequency (MHz) | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 |
| Max Graphics Turbo (MHz) | 1150 | 1150 | 1150 | 1150 | 1150 | 1100 | 1100 | 1050 |
| Memory Support | ||||||||
| TDP | 77W | 77W | 77W | 77W | 77W | 77W | 77W | 77W |
Στην κατηγορία της χαμηλής κατανάλωσης βλέπουμε τις δυνατότερες τετραπύρηνες επιλογές να ακολουθούνται από το γράμμα "S" και να διαθέτουν επιθετικότερους βασικούς & turbo χρονισμούς, που "κοστίζουν" 65άρια TDP ενώ τους πιο συγκρατημένους "Τ" να αρκούνται στα 45 watts, με χαμηλότερους εν γένει χρονισμούς. Και εδώ η μονάδα γραφικών παίζει μεταξύ του κλασικού δίπολου HD4000/HD2500 ενώ εντύπωση προκαλεί και η παρουσία του μικρού, ολιγαρκέστατου διπύρηνου i5-3470T με τα 35 ονομαστικά watt του. Πάντως, στην κατηγορία των φορητών και με τις τεχνολογίες των cTDP σε πλήρη διάταξη, πιστεύουμε ότι με αυτή την σειρά επεξεργαστών θα δούμε πραγματικά μεγάλες διακυμάνσεις αυτονομίας, από κατασκευαστή σε κατασκευαστή, οπότε μην εκλαμβάνεται τον παρακάτω πίνακα ας απόλυτο κριτήριο σε τυχούσες μελλοντικές αγορές σας.
| i7-3770S | i7-3770T | i5-3570S | i5-3570T | i5-3550S | i5-3475S | i5-3470S | i5-3470T | i5-3450S | i5-3330S | |
| Core/Thread | 4/8 | 4/8 | 4/4 | 4/4 | 4/4 | 4/4 | 4/4 | 2/4 | 4/4 | 4/4 |
| Frequency (GHz) | 3.1 | 2.5 | 3.1 | 2.3 | 3.0 | 2.9 | 2.9 | 2.9 | 2.8 | 2.7 |
| Max Turbo (GHz) | 3.9 | 3.7 | 3.8 | 3.3 | 3.7 | 3.6 | 3.6 | 3.6 | 3.5 | 3.2 |
| L3 Cache | 8MB | 8MB | 6MB | 6MB | 6MB | 6MB | 6MB | 3MB | 6MB | 6MB |
| Graphics | HD 4000 | HD 4000 | HD 2500 | HD 2500 | HD 2500 | HD 4000 | HD 2500 | HD 2500 | HD 2500 | HD 2500 |
| Graphics Frequency (MHz) | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 | 650 |
| Max Graphics Turbo (MHz) | 1150 | 1150 | 1150 | 1150 | 1150 | 1100 | 1100 | 1100 | 1100 | 1050 |
| Memory Support | ||||||||||
| TDP | 65W | 45W | 65W | 45W | 65W | 65W | 65W | 35W | 65W | 65W |
Συνεχίζουμε το review μας με τις φωτογραφίες των επεξεργαστών που έλαβαν μέρος στην σκληρή αυτή μάχη. Βάλαμε δίπλα-δίπλα τους Core i7 3930K, Core i5 3570K και Core i5 2500K για τα μάτια σας και μόνο! Παρατηρήστε την εμφανή διαφορά μεγέθους μεταξύ του LGA2011 3930K και των LGA1155 Ivy Bridge & Sandy Bridge CPUs. Αρκετοί από εσάς θα περιμένατε ίσως να δείτε και οπτική διαφορά μεταξύ του Ivy Bridge και του Sandy Bridge, ιδιαίτερα όσον αφορά το πίσω μέρος με τα δεκάδες SMD. Κι όμως, έχουν ίδιο μέγεθος και ίδιο εξωτερικό σχεδιασμό. Ωστόσο γνωρίζετε ότι ποτέ δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κρίνουμε κάτι βασιζόμενοι μόνο στο πακέτο που το περιβάλλει, σωστά;
Εκτός από τις φωτογραφίες του επεξεργαστή, σίγουρα θα προσέξατε και τις φωτογραφίες των τριών μητρικών που χρησιμοποιήσαμε - ένα πραγματικό χάρμα οφθαλμών! Για τις ανάγκες του review επιστρατεύσαμε τις Gigabyte Z77X-UD3H (3570Κ), ASUS Maximus IV Extreme-Z (2500K) και ASRock Fatal1ty X79 Professional (3930K). Και οι τρεις έχουν παρελάσει στο παρελθόν από τις οθόνες σας, αφού πρώτα δοκιμάστηκαν εξονυχιστικά στα HwBox Labs. Τα λόγια είναι πραγματικά περιττά, καθώς ήδη γνωρίζετε πως όλες τους διαθέτουν κάτι το ξεχωριστό. Η Gigabyte Z77X-UD3H αποτελεί άξιο παράδειγμα της τρανής δουλειάς που έκανε η Ταϊβανέζικη εταιρεία με τις Z77 μητρικές. Η Maximus Extreme-Z θεωρείται και από 'μας αλλά και από χιλιάδες αγοραστές ανά τον κόσμο ως η καλύτερη Z68 μητρική, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με overclocking. Η X79 Professional από την άλλη απέδειξε έμπρακτα ότι το καλό πράγμα δεν κοστίζει απαραίτητα μια περιουσία. Αποτελεί στην κυριολεξία μια από τις καλύτερες επιλογές για κάποιον που θέλει να μεταβεί στην X79 πλατφόρμα, ενώ παράλληλα απέσπασε το HwBox Value For Money Award χάρη στον εξαιρετικό λόγο τιμής/απόδοσης που την χαρακτηρίζει.
Σκοπός μας σε αυτή την παρουσίαση ήταν να δοκιμάσουμε τον Ivy Bridge i5 3570K σε όσο περισσότερες εφαρμογές και μετροπρογράμματα μπορούμε. Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε το SiSoftware Sandra για να δούμε πως τα πηγαίνει ο i5 3570K σε εργασίες multi-media, στην κρυπτογραφία, αλλά και πόσο παραγωγικοί και power efficient είναι οι 4 πυρήνες του. Με το ίδιο πρόγραμμα δοκιμάσαμε την HD 4000 GPU, που φιλοξενεί ο Ivy Bridge APU στα ενδότερά του, σε δοκιμασίες GP Processing και GP Cryptography. Στην ίδια σελίδα μπορείτε να μάθετε και πως τα πηγαίνει η HD 4000 στο 3DMark 11 benching, μιας και ένα από τα κυριότερα πλεονεκτήματά της έναντι στην προγενέστερη HD 3000, είναι η υποστήριξη DX11. Έπειτα έρχονται τα κλασικά πλέον SuperPi και wPrime που χρησιμοποιούμε σε κάθε review γιατί έχουμε το benchmarking μικρόβιο μέσα μας. Βέβαια εδώ και καιρό τα έχουμε εμπλουτίσει με το y-Cruncher, το οποίο και υποβάλαμε στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π. Συνεπώς μπορείτε να μάθετε από πρώτο χέρι για ποιο λόγο το SuperPi 32M θεωρείται παρωχημένο benchmark, ενώ το y-Cruncher γίνεται ολοένα και πιο διάσημο, αφού εκμεταλλεύεται τα τελευταία instruction sets και τους έξτρα πυρήνες επεξεργασίας.
Συνεχίζοντας το διάβασμα του μικρού αυτού review (sarcasm) σας δίνεται η ευκαιρία να μάθετε πως τα πηγαίνουν οι τρεις επεξεργαστές μας σε διεργασίες CAD, Graphics Design & Animation, χάρη στην εκπληκτική SpecViewPerf 11 σουίτα. Έπειτα συναντάμε τα Cinebench R11.5, x264 Encode, Mathematica 8 Benchmark, UCBench 2011 και Photoshop Bench V3, που είναι πιο αντιπροσωπευτικά των δυνατοτήτων του Ivy Bridge σε πραγματικές συνθήκες φόρτου. Λόγω του ότι benchάραμε όλα τα προγράμματα σε τρεις διαφορετικές συχνότητες, θα δούμε πόσο είναι το scaling του i5 3570K όταν overclockάρεται και εν τέλει αν αξίζει το overclocking ή όχι. Αναφορικά με το WinRAR, 7-Zip και το PCMark7 δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι. Το WinRAR και το 7-Zip είναι δύο από τα πιο γνωστά προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης. Το PCMark7 αναλαμβάνει να δοκιμάσει το σύστημά μας σε ποικίλες διεργασίες όπως video playback & transcoding, Image Manipulation, Web browsing & decrypting, Graphics, Windows Defender, importing pictures και gaming, ώστε να σχηματίσουμε μια overall άποψη για τους Ivy Bridge επεξεργαστές. Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να προσθέσουμε και ένα πασίγνωστο Excel Benchmark, αλλά μας έκανε "νερά" οπότε αναγκαστήκαμε να το αφήσουμε.
Τέλος έχουμε τρία 3D Benchmarks και τέσσερα "βαρβάτα" παιχνίδια, τα οποία θα επιβεβαιώσουν τις προσοδοφόρες ελπίδες που είχαμε όταν ανοίξαμε για πρώτη φορά το σύστημα. Υποψήφια θύματα ήταν τα: 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11, DiRT 3, F1 2011, FarCry 2 & World in Conflict. Κερασάκι στην τούρτα η σελίδα overclocking όπου θα εξηγήσουμε τι συμβαίνει με την Ζ77 πλατφόρμα και πως clockάρει. Φυσικά, δεν λείπει το extreme overclocking που τείνει να γίνει σήμα κατατεθέν για τα review του HwBox. Να περάσουμε τώρα στο σύστημα που χρησιμοποιήσαμε και τις συχνότητες που επιλέξαμε.
Όπως θα δείτε και στους παρακάτω πίνακες, για το review μας χρησιμοποιήσαμε επεξεργαστές αντίστοιχης δυναμικής με αυτή του i5 3570K. Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Διαλέξαμε να συγκρίνουμε τον i5 3570K που είναι ο δεύτερος κατά σειρά δυναμικότητας από τους Ivy Bridge, με τον i5 2500k που είναι ο αμέσως επόμενος από τον i7 2600K για την σειρά Sandy Bridge. Ο 3570K σκοπεύει να αντικαταστήσει τον 2500K, value for money επεξεργαστή για το 2011, οπότε το έργο του είναι αρκετά δύσκολο. Τρίτος και τελευταίος έρχεται ο Intel Core i7 3930K που αποτελεί τον δεύτερο κατά σειρά δυναμικότητας επεξεργαστή για το LGA2011. Ο λόγος που κάναμε αυτή την κίνηση είναι γιατί οι μεγαλύτεροι επεξεργαστές στην σειρά των Sandy Bridge και Sandy Bridge-E έχουν περισσότερη cache οπότε είναι σαφώς πιο γρήγοροι. Συνοπτικά, διαλέξαμε τους "μεσαίους" επεξεργαστές από τις τρεις τελευταίες γενιές επεξεργαστών της Intel για να έχουμε πιο αντικειμενικά αποτελέσματα και σαφή συμπεράσματα.
Test Setup |
Hardware | |||
Sandy Bridge | Sandy Bridge-E | Ivy Bridge | |
Motherboard : | ASUS Maximus Extreme-Z | Asrock Fatal1ty X79 Professional | GIGABYTE Z77X-UD3H |
CPU : | Intel Core i5-2500K | Intel Core i7-3930K | Intel Core i5-3570K |
RAM : | Kingston HyperX 2x4GB & 4x4GB 1866MHz | ||
GPU : | AMD Radeon HD 6970 | ||
SSD : | Intel 510 Series 120GB | ||
: PSU : | Antec HCP-1200 | ||
OS : | Windows 7 Ultimate 64bit + SP1 | ||
CPU Cooler : | Alpenfohn Matterhorn | ||
Case : | DimasTech BenchTable | ||
Συχνότητες Λειτουργίας |
Stock Settings | Overclocked 1 Settings | Overclocked 2 Settings | |
CPU Speed: |
| 4.00GHz | 4.5GHz |
Bclk Speed: | 100MHz | 100MHz | 100MHz |
CPU Ratio: | 32x/33x/34x | 40x | 45x |
DDR3 RAM Speed: | 1333MHz 8-8-8-24 1T | 1866MHz 9-11-9-27 1T | 2133MHz 11-11-11-27 1T |
- Memory Latency, Read, Write, Copy
Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Microsoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.
Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.
Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.
Παρατηρήστε πως ο i5 2500k κοντράρει i5 3570k στο Read/Write/Copy test του Aida64. Δυστυχώς τα αποτελέσματα σε αυτό το benchmark είναι άμεσα συσχετισμένα με το BIOS της μητρικής και τα BIOS για τους Ivy Bridge είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Ευχόμαστε με το realease oι εταιρείες να δώσουν το απαιτούμενο boost μέσω των BIOS!
Αντίθετα στο Latency test o i5 3570k αποκτά σαφές προβάδισμα μεταξύ των άλλων δύο. Ειδικά ο i5 2500k "μένει" αρκετά πίσω σε σχέση με τον i5 3570k και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε πως η Intel δούλεψε αρκετά το κομμάτι του IMC!
- Advanced Encryption Standard
Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την επίδοση του CPU χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κρυπτογράφησης δεδομένων AES (γνωστή και ως Rijndael). Χρησιμοποιεί τον C κώδικα σε ECB Mode των Vincent Rijmen, Antoon Bosselaers και Paulo Barreto (http://www.esat.kuleuven.ac.be/~rijm...el-fst-3.0.zip).
Το CPU AES test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι hardware-accelerated πάνω στη μηχανή VIA PadLock Security Engine με τους επεξεργαστές VIA C3 και VIA C7. Το τεστ καταναλώνει 48 ΜΒ μνήμης και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
Θα λέγαμε πως το συγκεκριμένο test είναι Intel-optimized μιας και οι Intel επεξεργαστές είναι εφοδιασμένοι με την προαπαιτούμενη εντολή. Το Χ79 βρίσκεται σταθερά μπροστά. Παρόλα αυτά, οι επιδόσεις σε μια συγκεκριμένη μέθοδο κρυπτογράφησης που χρησιμοποιείται από 7-Zip και WinZip δεν είναι αντιπροσωπευτική των συνολικών επιδόσεων ενός επεξεργαστή.
- Αλγόριθμος SHA1
To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions.
Σε ακόμα ένα test το Χ79 δείχνει τα δόντια του. O Ivy Bridge σε αυτό το test αποκτά ξεκάθαρο προβάδισμα από τον i5 2500k.
- Digital Photo Editing
Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι.
Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό test που συναντήσαμε μέχρι τώρα στο review μας μιας και και επεξεργασία εικόνας είναι εργασία που κάνει ένας 24/7 H/Y αλλά και ένα επαγγελματικό μηχάνημα. Παρατηρείστε την αύξηση των επιδόσεων clockάρωντας των Ivy Bridge!
- Queens Problem
Το CPU Queen test μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Βρίσκει λύσεις για το κλασικό "Queens problem" σε μια σκακιέρα 10 x 10. Να ξεκαθαρίσουμε ότι στο CPU Queen Test σε συγκρίσεις clock-per-clock έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Για παράδειγμά ένας Pentium 4 Northwood με 20-step pipeline αποδίδει καλύτερα από έναν Pentium 4 Prescott με 31-step pipeline
Παρατηρείστε την κατακόρυφη αύξηση των επιδόσεων clockάροντας τον i7 3930k. Αυτό δεν είναι, όμως, κάτι που μπορούμε να πούμε ούτε για τον i5 2500k ούτε και για τον i5 3570k. Αρχίζει να φαίνεται ξεκάθαρα η υπεροχή του s2011 στα Aida64 Tests!
- ZLib Compression Library
Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).
Το ZLib όπως είχαμε επιβεβαιώσει και παλιότερα δεν επηρεάζεται από το overclocking στις μνήμες. Ωστόσο το scaling συνεχίζει να γίνεται τρομερά αντιληπτό. Κάποιος μίλησε για HyperThreading, για ακόμα μια φορά το s2011 δικαιολογεί την τιμολογιακή του διαφορά από τους άλλους δύο επεξεργαστές.
- FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8
Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions.
Τελευταίο benchmark του AIDΑ64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα).
Σε κανένα από τα τέσσερα παραπάνω υπο-tests του Aida64 δεν βλέπουμε κατακόρυφη αύξηση των επιδόσεων. Τo scaling στα συγκεκριμένα tests είναι ελάχιστο. Φυσικά, για ακόμα μια φορά το X79 στέφεται νικητής!
- Processor Arithmetic & Multimedia
Το Sandra της SiSoftware (SiSoftware Zone) αποτελεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο έγκυρα διαγνωστικά προγράμματα, που ταυτόχρονα προσφέρουν και πληροφορίες για τον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή. Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το hardware, το software και όλες τις υπόλοιπες συσκευές - ένα χέρι βοηθείας με λίγα λόγια. Sandra σημαίνει System Analyser, Diganostic and Reporting Assistant. Οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν την ονομασία από το Ελληνικό γυναικείο όνομα Σάντρα που σημαίνει υπερασπίστρια, βοηθός των ανθρώπων. Ταιριάζει έτσι; Μπορεί να προσφέρει πάνω κάτω τις ίδιες πληροφορίες με άλλα προγράμματα όπως το AIDA64 ή το Tune Up Utilities, όμως είναι πολύ πιο λεπτομερές. Σε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν θα βρείτε τα ακριβή χαρακτηριστικά components όπως CPU, chipset, VGA, ports, printers, sound card, memory, network, Windows internals, AGP, PCI, PCI-X, PCIe, database, USB, USB 2.0, USB 3.0, 1394/Firewire κ.τ.λ. Συνεργάζεται άψογα με όλα τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft (XP/Vista/7/Server 2003/Server 2008) και υποστηρίζει όλες τις μεγάλες τεχνολογίες όπως: Multiprocessor, MultiCore, HyperThreading, GPGPU, DirectX, OpenGL, NUMA, AMD64/EM64T/x64 και MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE 4.1, SSE 4.2, AVX & FMA.
Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks και για τον επεξεργαστή αλλά και για την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography, Multi-Core Efficiency, Power Management Efficiency, GP (GPU/CPU/APU) Processing, GP (GPU/CPU/APU) Cryptography και GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth.
Το Sandra Processor Arithmetic ζορίζει τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως ο επεξεργαστής τα βγάζει πέρα με αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι 32 ή και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone MIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα MIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.
Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία να αποδίδει σωστά στο εν λόγω test.[/I]
Το scaling στον Ivy Bridge δεν δείχνει να είναι αυτό που περιμέναμε. Από 217 Mpix/s που έχει στo ΟC1, ανεβαίνει στα 244 MPix/s στο OC2. Φυσικά, σαν επίδοση είναι καλύτερη αλλά την ο i7 3930k από OC1 σε OC2 έχει 51 MPix/s διαφορά!
- Cryptography
Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.
Ίσως το πρώτο test που συναντάμε μέχρι στιγμής που ο Ivy Bridge φτάνει σε απόσταση αναπνοής από τον SandyBridge-E. O i5 2500k κατατάσσεται τρίτος αλλά με ελάχιστη διαφορά πίσω από τους δύο άλλους!
- Multicore Efficiency
Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.
Πολυπύρηνο Benchmark οπότε δεν περιμέναμε το Χ79 να μην πάρει τα ινία και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. O i5 2500k και ο i5 2500k αν και έχουν κακό scaling, πάνε σχεδόν μαζί σε επιδόσεις!
- Power Management Efficiency
Ακόμα ένα τεστ που παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Το Power Management Efficiency λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη του το λόγο κατανάλωσης/απόδοσης ενός επεξεργαστή και βαθμολογεί ανάλογα. Η ικανότητα των σημερινών επεξεργαστών να αυξομειώνουν την τάση και συχνότητα λειτουργίας αναλόγως το φορτίο δύναται πλέον να μετρηθεί και μάλιστα με ακρίβεια. Το Sandra ζορίζει τον επεξεργαστή με συγκεκριμένο workload - όσο πιο πολύ κατέβει σε frequency και voltage ο επεξεργαστής, τόσο πιο καλό είναι το score. Έπειτα το workload αυξάνεται γραμμικά και το test σταματάει όταν πλέον δεν αντέχει ο επεξεργαστής και έχει πιάσει το 100%, δηλαδή το μέγιστο δυνατό efficiency. Η επεξεργαστική ισχύς δεν παίζει μεγάλο ρόλο εδώ - το ΜΟΝΟ που μετράει είναι η προσαρμογή του CPU σε διαφορετικά φορτία και το πόσο αποδοτικός είναι σε κάθε ένα από αυτά. Πρόκειται για ένα αρκετά ζόρικο test. Φανταστείτε ότι ένας Pentium 4 χρειάζεται σχεδόν 5 λεπτά για να το φέρει εις πέρας. Το score που προκύπτει είναι συναρτήσει των Dhrystone MIPS και των Whetstone MFLOPS.
Πραγματικά εντυπωσιακό test. Ο i7 3930k δείχνει να ανταποκρίνεται καλύτερα στις αυξομειώσεις των συχνοτήτων και να φέρνει εις πέρας πιο εύκολα μεγάλο φορτία. Καμία απολύτως διαφορά δεν παρατηρούμε μεταξύ του Ivy Bridge και του Sandy Bridge.
- GP (GPU/CPU/APU) Processing
GP Processing - Ένα από τα καλύτερα test που έχουμε πετύχει μέχρι στιγμής για το benchmarking ενσωματωμένων καρτών γραφικών. Οι λειτουργίες που υποβάλλει το APU μοιάζουν αρκετά με τις real life που χρειάζονται σε επιστημονικά προγράμματα, προγράμματα επεξεργασίας εικόνας, video encoders και παιχνίδια. Υποστηρίζει multi-graphics επεξεργαστές που διαθέτουν μέχρι και 8 GP (GPU/CPU/APU). Αν η κάρτα σας δεν υποστηρίζει NVIDIA CUDA 4.x, OpenCL 1.x ή DirectX 11 δεν μπορεί να τρέξει. Για ακόμα μία φορά, επιστρατεύονται τα Mandelbrot Set fractals που χρησιμοποιούνται για αν περιγράψουν ή να δημιουργήσουν βουνά και σύννεφα. Τέτοιες εντολές υπάρχουν συνήθως σε διεργασίες audio/video encoding/decoding και παιχνίδια.
- GP (GPU/CPU/APU) Cryptography
Δείτε πως αποδίδει η κάρτα γραφικών σας σε διαδικασίες κρυπτογράφησης, αποκρυπτογράφησης και κατακερματισμού αρχείων με το GpCryptoBench του Sandra. Ένα test όχι και τόσο συνηθισμένο, μιας και τα προγράμματα που προφυλάσσουν σημαντικά αρχεία με την βοήθεια καρτών γραφικών δεν είναι ευρέως διαδεδομένα ακόμα και στους high-end χρήστες. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε GB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο. Προκύπτει από δύο ξεχωριστά benchmarks στην ουσία - το AES128-AES256 Encryption/Decryption Benchmark και το SHA1-SHA256 Block Hashing Benchmark.
- HD 3000 (2500K) vs HD 4000 (3570K)
Όπως σας επισημάναμε και στην αρχή του review μας, οι Ivy Bridge επεξεργαστές είναι εξοπλισμένοι με την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών HD 4000. Η προηγούμενη γενιά, δηλαδή οι Sandy Bridge επεξεργαστές, "φορούσαν" την HD 3000.
Μέχρι στιγμής σας δείξαμε κάποια δείγματα από την απόδοση της HD 4000 σε σχέση με την HD 3000. Βέβαια, η αποκωδικοποίηση των αποτελεσμάτων του SiSoftware Sandra είναι δύσκολη για όλους μας. Για τον λόγο αυτό συγκρίναμε και τους δύο επεξεργαστές και πιο συγκεκριμένα τις ενσωματωμένες κάρτες γραφικών τους με Benchmarks που είναι πιο κατανοητά για όλους μας όπως το 3DMark vantage. Επίσης, δοκιμάσαμε και την μετατροπή video με τον PowerDirector 10.
Για τις δοκιμές μας clockάραμε και τους δύο επεξεργαστές στα 4.5GHz με τις μνήμες στα 2133 και αφήσαμε τις ενσωματωμένες κάρτες στο Auto.
Παρατηρούμε πως οι χρόνοι είναι παραπλήσιοι με αυτούς που έκαναν οι επεξεργαστές έχοντας όμως για βοήθεια μια HD 6970! Θα δείτε τι εννοούμε όταν φτάσετε στην σελίδα 15 του review μας.
Η σειρά HD 4000 δεν είναι απλά νεότερη και πιο γρήγορη από την HD 3000. Μαζί με άλλα σημαντικά features που την εφοδίασε η Intel, της έδωσε το προνόμιο να μπορεί "τρέχει" και DirectX 11 εφαρμογές κάτι που δεν μπορούσε να κάνει η HD 3000!
Για να δούμε τι σημαίνει αυτό δοκιμάσαμε το 3DMark 11 που είναι ένα DirectX 11 Benchmark.
 |  |  |
|  | |
 | |  |
-SpecViewPerf 11
Το SpecViewPerf 11 αποτελείται από ένα σύνολο προγραμμάτων που καθορίζουν τις δυνατότητες ενός συστήματος σε Graphics Design, CAD και Animation tests. Χρησιμοποιεί traces, δηλαδή αναπαράγει το φορτίο που παράγουν τα ενσωματωμένα προγράμματα, σαν να έτρεχαν στην πραγματικότητα! Τα traces αυτά έγιναν capture από τους δημιουργούς του SpecViewPerf τρέχοντας τα προγράμματα στην πραγματικότητα. Φανταστείτε τα traces σαν time demos των αγαπημένων σας παιχνιδιών. Ορισμένα από τα προγράμματα που περιλαμβάνει είναι τα Lightwave 3D 9.6, Maya 2009, Pro/Engineer Wildfire 2.0, SolidWorks 2007 και Siemens NX-6. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για παγκοσμίως αναγνωρισμένα suites που βρίσκουν εκτενέστατη χρήση σε Rendering και CAD projects.
Όλα τα tests επηρεάζονται και από την κάρτα γραφικών και από τον επεξεργαστή. Κύριο ρόλο βέβαια έχει η κάρτα γραφικών, η οποία και επεξεργάζεται τα δεδομένα που στέλνει το μετροπρόγραμμα μέσω OpenGL API calls. Από 'κει και πέρα αναλαμβάνει ο επεξεργαστής, ο οποίος αν δεν είναι αρκετά γρήγορος μπορεί να δημιουργήσει bottleneck, δηλαδή να αναγκάσει την κάρτα γραφικών να περιμένει άπραγη μέχρις ότου αυτός επεξεργαστεί τα επόμενα δεδομένα. Όσο πιο αποδοτικός είναι ένας επεξεργαστής, τόσο πιο γρήγορα στέλνει τα αποτελέσματα στην κάρτα γραφικών, για να τα επεξεργαστεί και εν τέλει, να τα απεικονίσει.
Συχνά οριακή, αλλά σχεδόν καθολική επικράτηση τους νέου Ivy Bridge εις βάρος του "απερχόμενου" Sandy Bridge. Το επιπλέον στοιχείο που προκύπτει είναι ότι οι σημερινοί εξαπύρηνοι Intel, μάλλον είναι "έξω από τα νερά τους", στο παρόν benchmark.
- WinRAR
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.
Το αποτέλεσμα του Benchmark Tool μπορεί να μην σημαίνει πολλά, όμως η 1GB folder μέτρησή μας είναι κάτι παραπάνω από κατατοπιστική. To WinRAR είναι μια multi-threaded εφαρμογή και αυτό το καταλαβάινει κανείς κοιτώντας τα παρακάτω διαγράμματα όπου ο i7 3930k. Tα 3-4 seconds που έχει διαφορά ο Ivy Bridge από τον Sandy Bridge μην σας φαντάζει μικρή γιατί μιλάμε για μόλις 1GB φάκελο. Αν αυξηθεί το μέγεθος τότε η διαφορά αυξάνεται!
- 7-Zip
Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά και διαδεδομένα προγράμματα συμπίεσης. Κατά πολλούς είναι καλύτερο και πιο αξιόπιστο από το WinRAR και το WinZip λόγω της υψηλής αναλογίας συμπίεσης σε μορφή αρχείων 7z, με την βοήθεια των αλγόριθμων LZMA και LZMA2. Συγκρίνοντάς το αριθμητικά με τα αντίπαλα προγράμματα, δύναται να προσφέρει έως και 10% καλύτερη συμπίεση! Όπως θα ήταν φυσικό, συνοδεύεται από πληθώρα features και ένα benchmark. Διατίθεται δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
Aκόμα ένα ενσωματωμένο benchmark εφαρμογής που εξαρτάται από τον επεξεργαστή. Ο Ivy Bridge και ο Sandy Bridge υπολείπονται του Sandy Bridge-E με εμφανή διαφορά. Παρατηρείστε πως η διαφορά είναι μικρά από OC1 σε OC2 όσον αφορά τον i5 3570k και τον i5 2500k!
- UCBench
Το UCBench 2011 είναι ένα σχετικά καινούριο benchmark που χαρακτηρίζεται κυρίως από δύο πράγματα: Ταχύτητα και Multi-threading υποστήριξη! Κατασκευασμένο από τον anrieff, ουσιαστικά αποτελεί μια προσομοίωση του πως θα εντόπιζε ο επεξεργαστής έναν κωδικό archive, αποτελούμενο από 6 χαρακτήρες. Εκμεταλλεύεται πλήρως όλους τους διαθέσιμους πυρήνες, υποστηρίζει τις AVX instructions που πρωτοεμφανίστηκαν με τους Intel Sandy Bridge, όπως επίσης και τις SSE2/SSE3/SSE4.1. Μπορεί με την πρώτη ματιά να μοιάζει εύκολο σαν benchmark, όμως στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα βαρύ και "γονατίζει" ακόμα και τους καλύτερους επεξεργαστές. Λόγω της σταθερότητάς του αλλά και των άμεσα συγκρίσιμων αποτελεσμάτων, το UCBench συμπεριλαμβάνεται εδώ και μερικούς μήνες στα official benchmarks του HWBOT.
Πραγματικά ξεκάθαρο αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο benchmark: O εξαπυρήνος σαφώς μπροστά και στην μάχη μεταξύ των δύο "μικρών" τετραπύρηνων, ο Ivy Βridge 3570k παρουσιάζει σαφές πλεονέκτημα, του αντίστοιχου Sandy Bridge.
- SuperPi
Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.
Είναι από τις στιγμές που πραγματικά τα λόγια είναι περιττά. Μέχρι τώρα βλέπαμε multi-threaded εφαρμογές που το προβάδισμα το είχε ο i7 3930k. Στις single-threaded εφαρμογές ο Ivy Bridge δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το αν είναι ο καλύτερος! Τα δευτερόλεπτα πέφτουν συνεχώς. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα WRs θα σπάνε το ένα μετά το άλλο!
- wPrime
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
Ακόμα ένα multi-threaded benchmark. Δεν θα αναφερθούμε στον i7 3930k. Με 8 threads παραπάνω προφανώς κάνει την διαφορά. Παρατηρείστε την πραγματική μεγάλη διαφορά απόδοσης του i5 3570k από τον i5 2500k. H Intel βελτίωσε το multithreading στους Ivy Bridge και αυτό δεν έμεινε μόνο στα χαρτιά...
- y-Cruncher
Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions.
Εμείς βάλαμε στο y-Cruncher να καταμετρήσει 32.000.000 ψηφία μετά την υποδιαστολή του π (3,14...) και πραγματικά μείναμε άναυδοι. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα tests, εδώ παρατηρούμε μια αναλογική βελτίωση των scores σε σχέση με την συχνότητα του επεξεργαστή, την συχνότητα και τα timings των μνημών. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί το y-cruncher χρησιμοποιεί όλους τους πυρήνες του επεξεργαστή.
- Cinebench R11.5
Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.
Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.
Για ακόμα μια φορά το X79 δείχνει γιατί είναι η Extreme πλατφόρμα της Intel. Φυσικά, γιατί σε διεργασίες που απαιτούν επεξεργαστική ισχύ όπως το Cinebench R11.5 προσφέρει το κάτι παραπάνω. Ο i5 3570k και ο i5 2500k κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα με τον πρώτο να έχει ελαφρώς το προβάδισμα.
- x264 HD Encode
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
Οι μετατροπές video ήταν ανέκαθεν μια "βαριά" εργασία για κάθε υπολογιστή. Πλέον με τις νέες πλατφόρμες το εξαντλητικό encoding έχει καταντήσει παιχνιδάκι. Περιμέναμε τον i7 3930k πιο "δυνατό". Βέβαια, οι Ivy Bridge επεξεργαστές έρχονται με ένα σωρό νέες τεχνολογίες ενσωματωμένες που δύσκολα θα αφήσουν να φανεί η αδυναμία τους στο encoding. Σίγουρα σε συνδυασμό με το LucidLogix MVP ο i5 3570k θα περάσει μπροστά.
- Photoshop Bench V3
Για πολλά χρόνια, οι απανταχού enthusiasts σύγκριναν τις επιδόσεις των συστημάτων τους χρησιμοποιώντας 2D & 3D μετροπρογράμματα όπως το SuperPi, το PiFast και τα επιτυχημένα 3DMark της Futuremark. Τι γίνεται όμως με τις επιδόσεις των συστημάτων σε πραγματικές εφαρμογές; Προγράμματα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα και ζορίζουν το σύστημά μας. Βοηθά άραγε το overclocking σε αυτά; Η απάντηση είναι φυσικά και ναι. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε το Photoshop Bench V3 του HardwareHeaven.com. Το script του είναι πλήρως συμβατό με όλες τις πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένων των Apple Macintosh. Το 11.8MB ZIP αρχείο περιλαμβάνει ένα action ATN file που περνάμε στο photoshop και μία φωτογραφία μεγέθους 12.3MB και ανάλυσης 7000 x 5443 pixels. Η φωτογραφία περνά από διάφορα κύματα μέχρι να τελειώσει το action: Texturizer, CMYK Color Conversion, RGB Color Conversion, Ink Outlines, Dust & Stratches, Watercolor, Texturizer, Stained Glass, Lightning, Mosiac, Extrude, Smart Bluer, Underpainting, Palette και Sponge. Νικητής θα είναι ο επεξεργαστής ή το CPU Frequency με τον μικρότερο συνολικό χρόνο - όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.
Το μόνο που αλλάξαμε στις Performance ρυθμίσεις του Photoshop CS5, ήταν το πόσο μνήμη μπορεί να χρησιμοποιεί. Αυξήσαμε το ποσοστό από 60% σε 65%, για να είμαστε σίγουροι. Ο i5 3570k στέφεται νικητής με μικρή διαφορά. Ο i7 3930k αν και με περισσότερα threads δεν μπόρεσε να "πιάσει" το performance του Ivy Bridge. Ακόμα ένα συμπέρασμα είναι το ότι τα 8GB μνήμης είναι αρκετά για το Photoshop! Το Χ79 αν και με 16GB μνήμης, δεν έκανε την διαφορά!
| | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- PCMark7
Το PCMark7 (Windows 7 Benchmark test) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείτε σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark7 suite βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: Video playback & transcoding, Image manipulation, Web browsing & decryption, Graphics - DirectX 9, Windows Defender, Importing Pictures και Gaming.
Μπορεί όλοι να ρίχνετε κλεφτές ματιές στην επόμενη σελίδα γι' αυτό τώρα θα σας δείξουμε ένα αρκετά απαιτητικό Benchmark της FutureMark. Το PCMark 7 ζορίζει καθετί που βρίσκεται πάνω στο μηχάνημά μας, από τον επεξεργαστή μέχρι τον δίσκο μας. Ο i5 3570k μας απέδειξε πως δεν "μασάει" και άφησε πίσω του με σχετική άνεση τον i5 2500k και τον i7 3930k. Μπορεί η διαφορά σε πόντους να σας φαίνεται μικρή αλλά το κέρδος 50 πόντων στο PCMark 7 είναι πραγματικά δύσκολη υπόθεση!
- PowerDirector 10
Το PowerDirector 10 της Cyberlink είναι ένα από τα γρηγορότερα video editing προγράμματα που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Εκμεταλλευόμενο τα πλεονεκτήματα της TrueVelocity rendering engine δεύτερης γενιάς, υπόσχεται γρήγορη επεξεργασία video και αποθήκευσή του σε οποιοδήποτε format. Υποστηρίζει GPU Acceleration οπότε συνεργάζεται με ενσωματωμένες κάρτες γραφικών AMD, αναλύει αυτόματα το όλο project και επιλέγει το ιδανικό output profile χάρη στην λειτουργία Intelligent Rendering, προσφέρει πολλά έτοιμα effects τα οποία δύναται να παραμετροποιήσετε για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, ισχυρά core tools για να αποκόπτετε εντελώς όποιο κομμάτι του video θέλετε, να τα περιστρέφετε και κατόπιν να επιλέγετε το footage που επιθυμείτε (τεχνολογία Zoom-in Cut), όπως επίσης και αυτόματη διόρθωση φωτισμού και artifacts.
Χρησιμοποιήσαμε τον Full Editor του προγράμματος για να επεξεργαστούμε το HD trailer της ταινίας Avatar - 244MB H.264 AVC 1920 x 800 video. Προσθέσαμε τα εξής εφφέ: 3D Sepia, GPU Fireworks, TV Wall, Old Movie, Oil Painting και Water Flow. Τρία από αυτά υποστηρίζουν την τεχνολογία AMD Accelerated Parallel Processing. Αφού περάσαμε τα effects, κάναμε produce το video σε Apple iPod/iPhone HD Quality Video (H.264) Format. Εννοείται ότι η λειτουργία Hardware video encoder ήταν εγκατεστημένη, όπως επίσης και ότι είχαμε installed το τελευταίo AMD Media Codec Package. Παρακάτω παραθέτουμε τους χρόνους που χρειάστηκαν οι τρεις πλατφόρμες για να κάνουν produce το video.
- Mathematica 8
Οι αριθμοί βρίσκονται παντού γύρω μας. Από την δημιουργία ενός hedge fund ιστότοπου συναλλαγών μέχρι την δημοσίευση διαδραστικών βιβλίων μηχανικής και την ανάπτυξη ενσωματωμένων αλγορίθμων αναγνώρισης εικόνας ή τη διδασκαλία μαθηματικών με την χρήση υπολογιστή. Οτιδήποτε project, οποιαδήποτε διεργασία ή δραστηριότητα της καθημερινότητας, έχει ανάγκη από Μαθηματικά. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για απλές αριθμητικές πράξεις ή τερατώδεις παραστάσεις με δεκάδες μεταβλητές. Εκεί ακριβώς έγκειται το ενδιαφέρον του Mathematica. Αδιαμφισβήτητα θεωρείται παγκοσμίως η καλύτερη εφαρμογή για μαθηματικούς υπολογισμούς. Ακόμα πιο σημαντικό δε θεωρείται το γεγονός ότι το Mathematica μπορεί να βοηθήσει ένα υπολογιστικό project από την αρχή μέχρι το τέλος - από την σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι την ενσωμάτωσή της σε εφαρμογές ιδιωτών ή προγράμματα για επιχειρήσεις. Οι Core Algorithms, Numerical Computing, Application Areas, Data Sources & Analysis, Graphics & Visualization, είναι μονάχα μερικές από τις βασικές λειτουργίες του. Εκτός αυτών όμως, περιλαμβάνει και ένα benchmark!
Χρησιμοποιεί ένα σύνολο τυπικών υπολογισμών προκειμένου να καθορίσει αν ένας υπολογιστής έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες του προγράμματος στην πλήρη έκτασή τους. Το τελικό αποτέλεσμα προκύπτει από την καταμέτρηση του γεωμετρικού μέσου όρου της αμοιβαιότητας των επιμέρους timings, αφού πρώτα εξομαλυνθούν σε σχέση με ένα reference σύστημα. Τα timings για κάθε ξεχωριστό υπολογισμό μετρούνται με το AbsoluteTiming, που επιστρέφει σαν αποτέλεσμα το λεγόμενο wall-clock time. Εκτός όμως από την ακρίβεια με την οποία εκτελούνται όλα τα παραπάνω, το Mathematica Benchmark έχει εξαιρετικό scaling όσο αυξάνεται η συχνότητα ενός επεξεργαστή, πράγμα που μας βοηθά να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα.
Καταγράφοντας τις μετρήσεις διαπιστώσαμε καθολική επικράτηση του μικρού Ivy Bridge επί δικαίων (2500k) και αδίκων (3930k). Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.
- 3Dmark 06
To 3DMark (www.futuremark.com) είναι ένα εργαλείο computer benchmarking που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από την Futuremark Corporation (γνωστή και ως MadOnion και Futuremark) για να καθορίζει τις επιδόσεις αρχικά της κάρτας γραφικών και έπειτα του επεξεργαστή. Η Futuremark Corporation από το 1999 που ξεκίνησε με το πρώτο 3DMark (3DMark99) συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει άπλετη χαρά στους benchmarkers μιας και τα benchmarks της δεν βασίζονται απλά και μόνο στις δυνατότητες του συστήματος, αλλά και στα tweaking skills του κάθε χρήστη. Tα benchmarks που έχουν παραχθεί από την εταιρεία με χρονολογική σειρά είναι τα εξής: 3DMark99, 3DMark99 MAX, XL-R8R (πρόκειται για το πιο απλοποιημένο 3D Benchmark, στο οποίο ο χρήστης παρακολουθεί ένα DirextX 7 demo sequence σε ανάλυση 640x480, το οποίο όμως δεν συνάντησε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Futuremark), 3DMark2000, 3DMark2001, 3DMark2001 SE, 3DMark03, 3DMark05, 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11 και 3DMarkMobile.
Στο 3DMark06, τα graphic tests του 3DMark05 αναβαθμίστηκαν και πλέον υποστηρίζουν και features όπως HDR Rendering, Shadow Mapping, HDR Refraction, HDR Reflection, Depth Fog, Gerstner Wave Function, Heterogeneous Fog, Light Scattering, Cloud Blending, Blinn-Phong Shading Model (γνωστό και ως Strauss Lighting Model) και Subsurface Scattering.
Επιπροσθέτως να σημειώσουμε ότι τα 3DMark βασίζονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό και στον επεξεργαστή, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν κατ' εξοχήν benchmarks που μετράνε τις δυνατότητες της κάρτας γραφικών.
Το 3DMark 06 είναι εν μέρη ένα CPU-dependent Benchmark. Θα περιμέναμε, λοιπόν, ο i7 3930k να είναι με διαφορά μπροστά. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συμβαίνει. Ο i5 3570k "κοιτάει στα ίσια" τον μεγαλύτερό του αδερφό και φαίνεται να μην τον φοβάται. Σαφώς, το 3DMark 06 για το hwbot θα γίνει ένα Benchmark μόνο για Ivy Bridge...
- 3DMark Vantage
Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.
Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.
Στο 3DMark Vantage θα σας δείξουμε και το Overall Score και το CPU Score. Tα CPU Tests του Vantage είναι από τα πιο δύσκολα tests που μπορεί να περάσει ένας επεξεργαστής. Το 3DMark Vantage αξιοποιεί καλύτερα τα περισσότερα threads από το 3DMark 06 οπότε ο i7 3930k αφήνει τους άλλους 2 επεξεργαστές να τον ακολουθούν από απόσταση.
- 3DMark 11
To 3DMark11 είναι η τελευταία έκδοση της πασίγνωστης Futuremark 3DMark suite. Επηρεάζεται κατά συντριπτικό ποσοστό από την κάρτα γραφικών και εκμεταλλεύεται features τελευταίας τεχνολογίας όπως DirectX 11, tesselation, compute shaders και multi-threading. Τα Graphics Test περιλαμβάνουν πολυάριθμες αντανακλάσεις, έξυπνο φωτισμό με πληθώρα shadow casting lights, βαρύ tesselations και physics simulation με πολλά αντικείμενα. Αντιπροσωπεύει μία σίγουρη λύση για να δοκιμάσετε αν αντέχει η κάρτα γραφικών σας στις overclocked συχνότητες που καταλήξατε, καθώς μπορεί να μην φτάνει σε load το Furmark ή το MSI Kombustor, αλλά στο Extreme Preset είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. Έπειτα έχετε κατά νου ότι το load των Furmark και MSI Kombustor είναι απλησίαστο ακόμα και στα πιο βαριά games, οπότε είναι αμαρτία να ζορίζετε την VGA σας χωρίς λόγο.
Tο 3DMark 11 είναι ένα Benchmark που εξαρτάται κυρίως από την κάρτα γραφικών. Ένα κομμάτι όμως του 3DMark 11 είναι αμιγώς εξαρτώμενο από τον επεξεργαστή. Μιλάμε για το Physics Test. Όπως θα παρατηρήσετε οι διαφορές στο Overall Score είναι ελάχιστες μεταξύ Stock, OC1 και OC2 Settings. Παρατηρήστε όμως τις διαφορές στο Physics Test. Εκεί ο Ivy Bridge μένει αρκετά πίσω. Καμία σημασία όμως δεν έχει γιατί το Overall Score είναι παραπλήσιο. Ακόμα ένα Benchmark που "κατακτηθεί" από τους Ivy Bridge στο hwbot.org. Οι συχνότητες που "πιάνουν" οι Ivy Bridge στο άζωτο είναι αρκετά υψηλές και έτσι υπερκαλύπτουν το χαμένο έδαφος απέναντι στους Sandy Bridge-E.
- DiRT 3
Το DiRT 3 αποτελεί την τρίτη προσθήκη στην επιτυχημένη σειρά Dirt της Colin McRae Rally series, ανεπτυγμένη από την Codemaster. Διαθέτει 100 άγριες διαδρομές και επικές πίστες, νέο career mode, μοντέρνα και κλασικά αμάξια, super buggies, RAID φορτηγά και περισσότερους πραγματικούς σπόνσορες και αστέρες του αθλήματος. Επιπλέον, περιλαμβάνει δυναμικά καιρικά φαινόμενα, ακραίες συνθήκες όπως χιόνι και πάγο, split-screen, party modes, open-world περιοχή και δυνατότητα για uploads στο YouTube. Μην αμελήσουμε να αναφέρουμε και το GymKhana mode όπου δάσκαλός σας θα είναι ο μετρ του sport, Ken Block.
- F1 2011
F1 2011 - ακόμα ένας επιτυχημένος τίτλος της Codemasters. Αφού η εταιρεία ήθρε σε συμφωνία με τους υπεύθυνους του Formula 1 World Championship, πρόκειται για το πιο ολοκληρωμένο παιχνίδι σχετικά με το κορυφαίο άθλημα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Όλοι οι οδηγοί είναι εδώ - 12 ομάδες, 24 πιλότοι. 19 διαθέσιμες πίστες, in-game αλλαγή από μέρα σε νύχτα. Αναβαθμισμένο multiplayer mode με υποστήριξη έως 16 παιχτών και δυνατότητα split screen για "κόντρες" δύο ατόμων. Ρεαλιστικές συνθήκες αγώνα, safety car σε περίπτωση ατυχήματος και δυνατότητα πλήρους παραμετροποίησης του μονοθέσιου για να επιτύχετε καλύτερους χρόνους.
- World in Conflict
Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν όντως οι Σοβιετικοί είχαν πραγματοποιήσει μια επίθεση στις Η.Π.Α., με εισβολή από αέρα και έδαφος. Αρκετοί, όταν σκέφτονται ένα τέτοιο σενάριο μιλάνε για ρίψη χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών, οι οποίες θα βύθιζαν τον πλανήτη σε ένα πυρηνικό χειμώνα άνευ προηγουμένου. Το World in Conflict όμως, έχει άλλη άποψη για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η ιστορία.
Έτσι, οι Σοβιέτ το 1989 έχοντας χάσει σημαντική πολιτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη, αποφάσισαν να κάνουν μια μαζική επίθεση στις Η.Π.Α., αναζητώντας την ανάσταση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας μέσω της κατάκτησης του μισητότερου τότε αντιπάλου τους. Ο σκοπός δεν ήταν λοιπόν η εξολόθρευση των Ηνωμένων Πολιτειών με τη χρήση των άπειρων πυρηνικών που διέθετε το Σοβιετικό έθνος, αλλά η αναδιαμόρφωση της Αμερικής σε μια Κομμουνιστική ήπειρο, με σκοπό την παγκόσμια επικράτηση του Κομμουνισμού.
Το World in Conflict λοιπόν, μας μεταφέρει σε αυτό το φανταστικό σενάριο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να πολεμήσουμε σε ένα Real Time Strategy game, όχι μόνο με τους Αμερικάνους που προσπαθούν να αποτρέψουν την εισβολή, αλλά και ως τις δυνάμεις του τότε ΝΑΤΟ στο Multiplayer, δίνοντας μια άλλη διάσταση στον τρόπο που ένα παιχνίδι στρατηγικής μας επιτρέπει να ζήσουμε σύγχρονες μάχες. Ο ρεαλισμός είναι άφθονος, τα γραφικά υπέροχα και η δράση ατελείωτη. Ένας από τους καλύτερους τίτλους του 2007, ο οποίος πρόσφατα μάλιστα απέκτησε και το expansion με τον τίτλο Soviet Assault.
- Far Cry 2
Θυμηθείτε 5 χρόνια πριν, όταν το 2004 μαζί με το Half-Life 2 και ένα χρόνο μετά την έκδοση του Doom III, ένα παιχνίδι με το παράξενο όνομα Far Cry από την άγνωστη τότε Γερμανική Crytek κατάφερε να κάνει το "μπαμ", φέρνοντας τη γραφική επανάσταση στα ανοιχτά περιβάλλοντα, κατορθώνοντας να ενθουσιάσει τους PC Gamers ανά τον κόσμο. Όλοι μας θυμόμαστε να περιπλανόμαστε στις παραλίες και στη ζούγκλα των νησιών του Far Cry με κεντρικό ήρωα τον Jack Carver, ο οποίος μας μετέφερε σε εξωτικά μέρη, γεμάτα και με μεταλλαγμένα πειράματα από έναν ανορθόδοξο επιστήμονα.
Αυτά πλέον με το Far Cry 2 αποτελούν παρελθόν. Ο νέος τίτλος της σειράς, φτιαγμένος όχι από την Crytek αλλά από την ίδια τη Ubisoft, χρησιμοποιώντας το καμάρι της που ακούει στο όνομα Dunia Engine (και όχι CryEngine όπως το πρώτο), μας μεταφέρει στις σαβάνες και τα αφιλόξενα περιβάλλοντα της Αφρικής, σε έναν πολύ πιο εξελιγμένο τίτλο από το πρώτο παιχνίδι. Όχι πλέον είναι εντελώς Free Roaming, αλλά η Dunia (η λέξη "κόσμος" στα Αραβικά) στην ουσία έδωσε στους δημιουργούς του παιχνιδιού τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα "Grand Theft Auto" στην Αφρική - χωρίς αυτή τη φορά να κυνηγάμε μεταλλαγμένους ή εξωγήινους, αλλά μπαίνοντας στο σώμα διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων που ο σκοπός τους είναι ένας - να σκοτώσουν τον "Jackal", έναν μεγαλέμπορο όπλων, ο οποίος παίζει σημαντικότατο ρόλο στον εμφύλιο πόλεμο μέσα στον οποίο βρίσκει ο παίχτης τον εαυτό του εμπλεκόμενο.
Μια ίσως και ρεαλιστική άποψη της σημερινής Αφρικής, με το ΑΚ-47 να είναι σύμβολο και τα ματωμένα διαμάντια το νόμισμα - αυτό είναι το Far Cry 2.
Αξίζει τελικά η μετάβαση από την πλατφόρμα P67/Z68 στην Ζ77 και πιο συγκεκριμένα από τον i5 2500k στον i5 3570k; Θα έχει ουσιαστική διαφορά η αλλαγή αυτή; Θα έχω καλύτερες επιδόσεις στην καθημερινότητα; Τι γίνεται με το overclcoking; Πόσο έυκολο είναι; Είναι τελικά ζεστοί οι Ivy Bridge; Όλα αυτά τα ερωτήματα και ακόμα περισσότερα θα απαντηθούν στην παρούσα σελίδα!
Η αλήθεια είναι ότι ο συνδυασμός 2500K + Z68 είναι ήδη αρκετά γρήγορος. Έτσι, αισθητή διαφορά δεν θα καταλάβατε εκτός αν προέρχεστε από παλαιότερη πλατφόρμα. Έπειτα αρκετές μητρικές με P67/Z68 Chipset θα υποστηρίζουν τους Ivy Bridge με BIOS update οπότε το κόστος μετάβασης μειώνεται αισθητά αφού δεν αναγκαστείτε να αγοράσετε καινούργια Z77 μητρική. Τα προηγούμενα ισχύουν όσον αφορά τις πλατφόρμες αυτές καθ' αυτές. Τι γίνεται όμως με τα CPU; Σαν επεξεργαστής ο i5 3570K είναι πιο γρήγορος από τον i5 2500K στα benchmarks, ενώ παρατηρήσαμε ότι προσφέρει και ελαφρώς αυξημένο performance σε μερικά παιχνίδια. Ακόμα, φέρει εξελιγμένες τεχνολογίες όπως τα 22nm Tri-Gate transistors και έχει υπό την κατοχή του τις Intel Responsiveness Technologies. Επιπλέον κάνει χρήση καλύτερης ενσωματωμένης κάρτας γραφικών - η HD 4000 μπορεί να "οδηγήσει" μέχρι 3 οθόνες ταυτόχρονα, υποστηρίζει DirectX 11 και προσφέρει ταχύτατο video encoding μέσω Quick Sync. Αν λοιπόν δεν έχετε ήδη κάποια δυνατή ανεξάρτητη κάρτα γραφικών, τότε μόνο και μόνο για αυτό το λόγο, η μετάβαση αξίζει. Φυσικά μην περιμένετε υψηλές επιδόσεις στα παιχνίδια με την HD 4000, μιας και δεν φτάνει ούτε κατά διάνοια το performance των Radeon HD 6530D και 6550D που συναντάμε στα Llano. Αλλά για όλες τις υπόλοιπες διεργασίες, είναι υπεραρκετή.
Αναφορικά με το overclocking, η φιλοσοφία παραμένει ίδια. Όπως και οι Sandy Bridge επεξεργαστές, έτσι και οι Ivy Bridge δεν απαιτούν ιδιαίτερο ψάξιμο (πόσο μάλλον αν είστε ήδη εξοικειωμένοι με το overclocking των Sandy Bridge). Το overclocking είναι πανεύκολο ακόμα και για τους αρχάριους. Απλά ανεβάζετε CPU multiplier και CPU Vcore. Βασική διαφορά στο Ζ77 από το P67/Z68 είναι το όριο στο CPU multiplier. Στο P67/Z68 το μέγιστο όριο είναι το 59x ενώ στο Ζ77 είναι το 63x. Προφανώς αυτή η διαφορά δεν επηρεάζει καθόλου το overclocking με αερόψυξη ή υδρόψυξη, όμως βρισκόμαστε σε review του HwBoX και δεν θα γινόταν να παραλείψουμε μια τόσο σημαντική λεπτομέρεια!
RAM Overclocking. Σε αυτόν τον τομέα η Intel έκανε και πάλι το θαύμα της! Έχουμε επαναλάβει και σε άλλα reviews μας πως όσο περνάει ο καιρός και όσο η Intel κατασκευάζει νέες πλατφόρμες, παρατηρούμε συνεχώς τα όρια αντοχής του RAM overclocking να αυξάνονται. Στο P67/Z68 και στο Χ79 βλέπαμε τις μνήμες να φτάνουν σε "εξωπραγματικές" συχνότητες ακόμα και για 24/7 overclocking. Πλέον αυτές οι συχνότητες αποτελούν παρελθόν. Το Ζ77 είναι ικανό να "χτυπήσει" ακόμα ψηλότερες συχνότητες και με ένα καλό κιτάκι μνήμες μπορεί να καταφέρετε να είστε stable 24/7 στα 2400MHz! Μην σας φαίνεται διόλου περίεργο. Παρατηρήσατε ότι τώρα που βγαίνουν οι Ivy Bridge, η GSkill λανσάρισε kitάκια με εργοστασιακή συχνότητα λειτουργίας 2800MHz; Ήδη πολλοί overclockers έχουν ξεπεράσει με ευκολία τα 3GHz RAM Frequency χρησιμοποιώντας υγρό άζωτο και ειλικρινά αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Intel για το συγκεκριμένο εγχείρημα. Προς το παρόν όμως δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε αν το RAM overclocking είναι καλύτερο ακόμα και από τα εξωπραγματικά νούμερα που δύναται να φτάσει κανείς χρησιμοποιώντας AMD Bulldozer ή Llano. Υποπτευόμαστε ότι θα το μάθουμε σύντομα, καθώς παρατηρούμε ότι μέρα με τη μέρα οι extreme overclockers καταρρίπτουν ολοένα και περισσότερα scores που είχαν γίνει με Bulldozer. Θα καταφέρουν άραγε οι Ivy Bridge να φτάσουν τα 3700MHz+ RAM Frequency; Ο χρόνος θα δείξει...
"Καλά όλα τα παραπάνω. Άκουσα όμως ότι οι Ivy Bridge είναι ζεστοί επεξεργαστές." Έχετε δίκιο. Η αλήθεια είναι ότι με τους i5 2500K αλλά και γενικότερα με το P67/Z68 είχαμε συνηθίσει οι θερμοκρασίες να είναι χαμηλές. Ισχύει άραγε το ίδιο και στους νέους επεξεργαστές; Δυστυχώς όχι! Οι Ivy Bridge επεξεργαστές δεν έδειξαν να ανταποκρίνονται το ίδιο καλά όσο οι Sandy Bridge στο κομμάτι αυτό. Ατυχώς, δεν είχαμε αρκετό χρόνο για να ψάξουμε εξονυχυστικά αυτό το κομμάτι αλλά έχουμε ένα αρκετά κατατοπιστικό γεγονός. Ο i5 3570K που είχαμε στην διάθεσή μας στα 4500ΜHz με 1.4V είχε idle περίπου 47*C και σε φορτίο η ψύκτρα ζεσταινόταν αρκετά με αποτέλεσμα οι θερμοκρασίες να φτάνουν ακόμα και τους 60+ βαθμούς Κελσίου. Εν ολίγοις οι Ivy Bridge είναι 10-15*C πιο ζεστοί από τους Sandy Bridge στην ίδια συχνότητα, γιατί είναι high-leakage CPUs. High-leakage σημαίνει μεγαλύτερο gain όταν ψύχονται με θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Αλλά για να λέμε και του "στραβού το δίκιο", οι 10-15*C παραπάνω είναι όντως τόσο μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας; Αναλογιστείτε ότι οι επεξεργαστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να λειτουργούν ακόμα και στους 70 ή 80 ή και 85 βαθμούς Κελσίου. Οπότε η αύξηση θερμοκρασίας δεν είναι σίγουρα καλοδεχούμενη, ωστόσο παραμένει ανεκτή.
Ως συνέπεια της αύξησης θερμοκρασίας, το average overclocking στους Ivy Bridge μειώνεται. Τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν ουκ ολίγοι 2500K που είναι stable 24/7 κοντά στα 4.9-5GHz. Δυστυχώς, αυτό το φαινόμενο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για τους Ivy Bridge. Το average overclocking on air θα κυμανθεί γύρω στα 4600-4700MHz. Ελπίζουμε αυτό το "πρόβλημα" να διορθωθεί με το καινούριο stepping της Intel. Και λέμε "πρόβλημα" γιατί δεν το θεωρούμε ακριβώς πρόβλημα... Ένας 3570K στα 4.7GHz χοντρικά ξεπερνά έναν 2500K στα 4.9GHz. Δεν τίθεται λοιπόν σοβαρός λόγος ανησυχίας ούτε για το μικρότερο average overclocking potential.
Συνοψίζοντας λοιπόν, ναι οι Ivy Bridge έχουν τα αρνητικά τους στο κομμάτι overclocking/θερμοκρασίες, αλλά αξίζουν και μάλιστα με το παραπάνω!
Φτάσαμε αισίως και στο extreme οverclocking. Πολλά λέγονται, πολλά ακούγονται αλλά και πολλά έχουν φανεί. Έχουμε δει τους Ivy Bridge επεξεργαστές να φτάνουν σε πολύ υψηλές συχνότητες και να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Αποφασίσαμε να το διαπιστώσουμε και μόνοι μας αυτό!
Για ακόμα ένα review, για ακόμα μια πλατφόρμα, το section που αποτελεί σήμα κατατεθέν του HwBox είναι εδώ. Γυαλίσαμε το benchtable μας, καθαρίσαμε το CPU pot μας και μονώσαμε την μητρική μας. Είμαστε έτοιμοι να δούμε αν όλα αυτά που ακούγονται για τους Ivy Bridge είναι αλήθεια. Απ' όσα αποτελέσματα έχουμε δει μέχρι στιμγής, τα περισσότερα αφορούσαν τους i7 3770k. Στην διάθεσή μας είχαμε όμως τον i5 3570k και αυτό ήταν ακόμα ένα κίνητρο που μας ώθησε να περιμένουμε το κομμάτι αυτό σαν τρελοί! Πάμε να δούμε τι hardware χρησιμοποιήσαμε.
Intel Core i5 3570k
Gigabyte Z77X-UD3H
Corsair vengeance 2133 C11 8GB
Intel SSD Postville 80GB
Antec HCP 1200
Όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις στο παρελθόν εδώ στο HwBox, οι Ivy Bridge δεν έχουν Cold Bug δηλαδή δεν crashάρουν ακόμα και σε θερμοκρασίες που πλησιάζουν τους -190*C. Επιπροσθέτως το Cold Boot τους είναι σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το σύστημα, δηλαδή, είναι ικανό να εκκινήσει χωρις κανένα πρόβλημα σε χαμηλές θερμοκρασίες. Φυσικά αυτό είναι γενικό συμπέρασμα. Το Cold Bug και το Cold Boot δεν εξαρτάται μόνο από τον επεξεργαστή αλλά και από το motherboard.
Αρχίσαμε να ρίχνουμε άζωτο στο CPU pot μας για να βρούμε το Cold Bug. Εφόσον, η θερμοκρασία έπεφτε συνεχώς, σταμάτησε στους -188*C την ελάχιστη θερμοκρασία που "πιάνει" το pot. Με χαρά αντικρίσαμε και την οθόνη και ακόμα ο επεξεργαστής λειτουργούσε κανονικά, δεν είχαμε δηλαδή Cold Bug. Κλείσαμε το σύστημα και το ανάψαμε ξανά για να δούμε σε ποια θερμοκρασία θα εκκινήσει...-180*C...-160*C...-140*C...-130*C! Λίγο πιο κάτω από τους -130C ήταν το Cold Boot μας.
Σκοπός αυτού του LN2 session δεν ήταν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το λόγο αυτό δεν χρησιμοποιήσαμε ούτε ιδιαίτερα tweaks ούτε υψηλές συχνότητες στις μνήμες. Θέλαμε να δούμε το ωμό CPU Power του Ivy Bridge. Για να το διαπιστώσουμε αυτό προτιμήσαμε να τρέξουμε το SuperPi 1.5 Mod 1M. Δεν θέλαμε να ζορίσουμε το επεξεργαστή αλλά να βρούμε την max benchable συχνότητα. Για να δούμε τι καταφέραμε...
Εν ολίγοις, καταλήξαμε σε κάποια γενικά συμπεράσματα για τους Ivy Bridge.
1) Δεν είναι τα ίδια cpus με τους Sandy Bridge γιατί ανεβαίνουν πολύ παραπάνω με extreme θερμοκρασίες. Έχουν εντελώς διαφορετικό efficiency και είναι πιο γρήγοροι από τους Sandy Bridge στα ίδια ρολόγια!
2) Το σκηνικό μας θύμησε έντονα εποχή Ε8600 και i7 980X. Οι επεξεργαστές έχουν τρομερό scaling και όσο πιο πολύ ανεβάζουμε το ρεύμα και ρίχνουμε την θερμοκρασία, τόσο πιο πολύ ανεβαίνουν.
3) Είναι σίγουρο πως όλα τα WRs θα αλλάξουν. Πιθανότατα μόνο το 3DMark Vantage θα παραμείνει στο X79!
Το extreme overclocking στους Ivy Bridge μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πολύ εύκολο! Τα MHz ανέβαιναν πραγματικά σαν στραγάλια. Αλλάζαμε μόνο CPU multiplier και ανεβαίναμε 100-100MHz. Εντυπωσιακή εμπειρία όπως και να το κάνουμε!
Ακολουθούν και 3 φωτογραφίες του setup την ώρα των δοκιμών με υγρό άζωτο:
 |  |  |
Ακόμα ένα review του HwBox έφτασε στο τέλος του. Όσοι παρακολουθείτε τον κόσμο της τεχνολογίας και του hardware καθημερινώς, θα έχετε σχηματίσει κάποια πρώτη άποψη καθώς αρκετά sites στο εξωτερικό έσπασαν το επίσημο NDA της Intel και έδειξαν τις επιδόσεις των Ivy Bridge. Κοιτώντας κανείς μόνο και μόνο τα διαγράμματα βγάζει εύκολο αποτέλεσμα. Σκοπός μας όμως δεν είναι να μείνουμε μόνο στα διαγράμματα αλλά να σας περάσουμε και το user experience όπως αυτό το νιώσαμε μέσα από την διεξαγωγή των tests με τον Intel Core i5 3570k.
H Intel φάνηκε για ακόμα μια φορά αντάξια των προσδοκιών και κατασκεύασε μια πλατφόρμα με αρκετά προτερήματα σε σχέση με την προηγούμενη της. Το LGA1155 παραμένει για την Intel το Perfomance Socket και σε καμία σχέση δεν έρχεται σε κόντρα με το LGA2011 που είναι το Extreme Socket. Μπορεί κανείς να το καταλάβει αυτό και από την μεγάλη τιμολογιακή διαφορά που έχουν.
Το Ζ77 φέρει πληθώρα νέων features που ικανοποιούν τους απαιτητικούς χρήστες. Παρολαυτά δεν διαφοροποείται το efficiency μεταξύ των δύο chipsets, με την χρήση πάντα του ίδιου επεξεργαστή. Με άλλα λόγια είτε συνδυάσετε τον Ivy Bridge επεξεργαστή σας με κάποια μητρική P67/Z68 είτε με κάποια Ζ77 μητρική το performance θα είναι το ίδιο. Απλά χάνετε μερικές πολυτέλειες όπως τα multipliers μεγαλύτερα από 59x, η υποστήριξη Virtu MVP, το συνεχές BIOS support και το βελτιωμένο RAM overclocking. Οι Ivy Bridge επεξεργαστές είναι σαφώς πιο γρήγοροι από τους προγενέστερους Sandy Bridge επεξεργαστές. Αν θέλαμε να κάνουμε μια σύγκριση στο περίπου, θα λέγαμε πως ένας i5 3570Κ επιτυγχάνει τα ίδια αποτελέσματα με έναν i5 2500Κ με περίπου 200MHz λιγότερα! Τρομερή διαφορά. Αναρωτιέμαι τι performance θα έχουν οι επόμενες πλατφόρμες της Intel. Πραγματικά επιδόσεις που "σκοτώνουν"!
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των Ivy Bridge με τους Sandy Bridge-E επεξεργαστές. Ο ρόλος των 2 αυτών platforms είναι διαφορετικός. Όπως είδατε και στις συγκρίσεις μας ο i5 3570Κ μένει αρκετά πίσω όταν μπαίνουν στο παιχνίδι multi-threaded εφαρμογές. Επίσης λέμε ότι δεν υφίσταται σύγκριση καθώς ο i7 3930K έχει 8 threads παραπάνω από τον i5 3570Κ. Το X79 δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον βενιαμίν της Intel και δείχνει την ξεκάθαρη υπεροχή εκεί που πρέπει.
Η πρόοδος της Intel φαίνεται σαφώς στις single-threaded εφαρμογές λόγω νέας αρχιτεκτονικής και βελτιωμένου HyperThreading που εστιάζει όταν πρέπει μόνο σε ένα thread. Εκεί, αναμφισβήτητα, ο i5 3570K κατατροπώνει και τον i5 2500K αλλά και τον i7 3930K. Παρ' όλα αυτά οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η Intel κατάφερε να αυξήσει την αποδοτικότητα του multithreading στους Ivy Bridge! Μπορεί κανείς να το καταλάβει αυτό κοιτώντας τα benchmarks που χρησιμοποιούν περισσότερους από έναν πυρήνα όπως το 3DMark 06. Ο Ivy Bridge είναι σε απόσταση αναπνοής από τον SandyBridge-Ε και κυριολεκτικά μας άφησε άναυδους.
Αν τα παραπάνω σας φαντάζουν ασήμαντα τότε δείτε λίγο πιο σφαιρικά τους Ivy Bridge. Ναι, οι διαφορές αυτές μπορεί να είναι μόνο και μόνο στα χαρτιά και να μην νιώσετε την διαφορά αυτή χρησιμοποιώντας τον H/Y. Εξάλλου οι ταχύτητες ακόμα και με τους Sandy Bridge είναι εξαιρετικά γρήγορες. Θα λέγατε το ίδιο όμως και για την HD 4000 που ενσωματώνει ο i5 3570Κ και όλη η σειρά των Ivy Bridge επεξεργαστών; Φυσικά όχι! Η HD 4000 είναι εδώ για να αποδείξει την υπεροχή της Intel και στο κομμάτι των iGPU αλλά και για να κάνει την ζωή σας πιο εύκολη. Γρήγορο encoding και γρήγορη επεξεργασία video και φωτογραφιών είναι το ατού της HD 4000. Φυσικά η υποστήριξη DirectX 11 είναι το κερασάκι στην τούρτα! Όπως προείπαμε ο μόνος τομέας που υστερεί σε σχέση με τις iGPU των Llano είναι το gaming και σίγουρα θα θέλαμε να δούμε την Intel να εστιάζει και εκεί στο μέλλον.
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο overclocking. Όπως επισημάναμε και στο review, δεν θα δούμε υψηλές συχνότητες on air/water μιας και οι θερμοκρασίες είναι μεγαλύτερες από αυτές των Sandy Bridge. Καμία σημασία όμως δεν έχει αυτό αφού όπως έχουμε αναφέρει ο Ivy Bridge ακόμα και σε χαμηλότερα MHz αποδίδει καλύτερα από τον Sandy Bridge. Στο κομμάτι του extreme overclocking τα λόγια είναι περιττά. Κοιτώντας κανείς το αντίστοιχο section του review μας, το συμπέρασμα είναι ένα! Παγκόσμια Ρεκόρ! To SuperPi 1Μ θα πέφτει κάτω από τα 6 seconds με το πρώτο boot, ενώ το SuperPi 32M κάτω από τα 5 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα θα είναι βούτηρο στο ψωμί κάθε Ivy Bridge επεξεργαστή.
Η Intel δεν έχει ανακοινώσει ακόμα την τιμή των νέων επεξεργαστών. Σύμφωνα με όσα ακούγονται όμως, θα κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με αυτή των Sandy Βridge. Η γνώμη μας; Αν σκέφτεστε να αγοράσετε αυτή τη περίοδο Η/Υ τότε προτιμήστε κάποιον με Ivy Bridge επεξεργαστή. Αν πάλι αναζητάτε το απόλυτο των επιδόσεων, μένοντας πάντα στο Performance chipset της Intel, τότε κάντε την μετάβαση από Sandy Bridge σε Ivy Bridge!
Νομίζουμε ότι ο Core i5 3570K Ivy Bridge αξίζει δικαιωματικά υψηλή βαθμολογία, Editor's Pick και δύο τρανταχτά Awards: High Performance & Innovation!
Ευχαριστούμε θερμά την Intel Hellas για την παραχώρηση του δείγματος!
