Cooler Master Cosmos SE Review: The Long Awaited Addition

• Review Link

Cosmos. Μία νοηματική διάσταση που στο άκουσμά της θα μπορούσε να δημιουργήσει μία πληθώρα συναισθημάτων αλλά και συνειρμών. Άλλοι θα έμεναν άναυδοι από το μεγαλείο του, ενώ άλλοι θα εντυπωσιάζονταν από το μέγεθος και την επιβλητικότητά του. Ανεξάρτητα όμως από τα χαρακτηριστικά του, τα οποία ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει με βάση τη δική του θεώρηση, και ανάλογα να εντυπωσιαστεί, ή να το θεωρήσει ως κάτι δεδομένο, το Cosmos είναι κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει. Μοναδικό, και πλήρως εναρμονισμένο.
Cosmos. Μία νοηματική διάσταση που στο άκουσμά της θα μπορούσε να δημιουργήσει μία πληθώρα συναισθημάτων αλλά και συνειρμών. Άλλοι θα έμεναν άναυδοι από το μεγαλείο του, ενώ άλλοι θα εντυπωσιάζονταν από το μέγεθος και την επιβλητικότητά του. Ανεξάρτητα όμως από τα χαρακτηριστικά του, τα οποία ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει με βάση τη δική του θεώρηση, και ανάλογα να εντυπωσιαστεί, ή να το θεωρήσει ως κάτι δεδομένο, το Cosmos είναι κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει. Μοναδικό, και πλήρως εναρμονισμένο.

Μεταφερόμενοι από την παραπάνω φιλοσοφική θεώρηση του σύμπαντος στο χώρο των υπολογιστών, θα χρειαστεί να συνδυάσουμε την προαναφερθείσα έννοια, με το όνομα μιας εταιρείας που αριθμεί πάνω από 20 χρόνια εμπειρίας στο χώρο της τεχνολογίας. Το όνομα αυτής, Cooler Master. Και φθάνουμε έτσι στο σημείο όπου οι περισσότεροι που παρακολουθούν έστω και περιστασιακά τις τεχνολογικές εξελίξεις από το 2007 μέχρι σήμερα, έχουν πιθανόν συνειδητοποιήσει στο μεγαλύτερο βαθμό το αντικείμενο της σημερινής παρουσίασης.

Cooler Master Cosmos λοιπόν είναι το κλειδί για το σημερινό review. Ένα προϊόν που από το 2007, περνώντας διάφορα στάδια εξέλιξης, έχει φθάσει σήμερα, το 2013, να αποτελεί ένα από τα καλύτερα και συνάμα εντυπωσιακά Pc cases που θα μπορούσε να προμηθευτεί/ονειρευτεί κανείς.

Όλα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2007 με το Cosmos 1000, το οποίο έφερε μία επανάσταση στο χώρο των pc tower τόσο με το design του όσο και με τους χώρους που διέθετε, ενώ το επόμενο και καθοριστικό βήμα από πλευράς σχεδιασμού έγινε τον Φλεβάρη του 2008 με το Cosmos S. Εμπνευσμένο από τις γραμμές ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου, με τις χαρακτηριστικές πλαϊνές εισαγωγές αέρα να δείχνουν τις άγριες διαθέσεις του, το Cosmos S μετέφερε τις τάσεις τις εποχής, σε ένα από τα πιο επιτυχημένα Pc cases που έχουν κατασκευαστεί. Μέσα στον επόμενο 1.5 χρόνο έκαναν την εμφάνισή τους δύο ακόμη μέλη στην οικογένεια Cosmos, το Cosmos Black Label LE και το Cosmos Pure, τα οποία καθιέρωσαν τον All Black σχεδιασμό σε εσωτερικό και εξωτερικό, που έχει διατηρηθεί ακόμη και σήμερα.

Ακολούθησαν 2.5 χρόνια ηρεμίας, η οποία όμως διαταράχτηκε στις αρχές του 2012 με το groundbreaking Cosmos II. Χαρακτηριστικά όπως ο άπλετος χώρος, ο all black σχεδιασμός, το racing design και οι αλουμινένιες χειρολαβές που σημάδεψαν την σειρά, είναι ικανά να σας δώσουν μία πρώτη ιδέα για την προσωπικότητα του case, αφού το Cosmos II ήταν το μεγαλύτερο, το βαρύτερο και το πιο εντυπωσιακό Cosmos που είχε δει ποτέ ο κόσμος. Ταυτόχρονα, οι επιλογές επέκτασης ανήρθαν και αυτές σε άλλο επίπεδο σε σχέση με τους προκατόχους του.

Τα καλά πράγματα κοστίζουν όμως, πράγμα που ίσχυε ανέκαθεν για όλα τα μέλη της οικογένειας… μέχρι σήμερα! Σήμερα, έχουμε για πρώτη φορά ένα Cosmos το οποίο έχει ένα σημαντικά μειωμένο price tag, διαθέτει αρκετά χαρακτηριστικά των προκατόχων του, και... όλα αυτά σε μικρότερο μέγεθος. Το όνομα αυτού; Cosmos SE!

Και... για να ξεδιαλύνουμε κάπως το τοπίο, το Cosmos SE δεν πρόκειται για τον διάδοχο του Cosmos II. Αντιθέτως, ο χαρακτηρισμός που θα το προσδιόριζε καλύτερα θα μπορούσε να είναι: "Το πολυαναμενόμενο/πολυπόθητο συμπλήρωμα της σειράς".




Το Cosmos SE κατέφθασε στο εργαστήριο του HwBox σε μία συσκευασία που αν μη τι άλλο, υποδεικνύει πως το αντικείμενο που προστατεύει πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο. Mainly black box για ένα all black case, που σε αντίθεση με συσκευασίες του ανταγωνισμού είναι έγχρωμο, αναδεικνύοντας έτσι το όμορφο περιεχόμενό του και δίνοντάς μας παράλληλα την πρώτη εικόνα για το Cosmos SE. Η εικόνα αυτή διαμορφώνεται από μία αξονομετρική φωτογραφία του case στην εμπρός όψη του κουτιού, με την φράση «Full Tower» να αποτελεί το κύριο σημείο έμφασης αμέσως μετά το όνομά του. Η δεξιά όψη παρουσιάζει και αυτή μία φωτογραφία από το case υπό άλλη όμως οπτική γωνία, ενώ η αριστερή μας δίνει τα κύρια χαρακτηριστικά του tower, τα οποία αναλύονται σε εκτενέστερο βαθμό στην πίσω όψη της συσκευασίας. Οι επάνω και οι κάτω πλευρές της συσκευασίας δεν έχουν να παρουσιάσουν κάποιο άγνωστο μέχρι στιγμής χαρακτηριστικό για το case, οπότε ας προχωρήσουμε στην αποσυσκευασία.



Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε εκεί ανοίγοντας το κουτί, είναι τα προστατευτικά από διογκωμένη πολυστερίνη (a.k.a. φελιζόλ), τα οποία φαίνεται να έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους αφού το case κατέφθασε ακέραιο στα χέρια μας. Ακόμη, βρίσκεται τοποθετημένο σε προστατευτική ζελατίνα για την προστασία του από σκόνη και υγρασία.

Με την αφαίρεση των παραπάνω βλέπουμε επιτέλους για πρώτη φορά το Cosmos SE, με την πρώτη εντύπωση να είναι σίγουρα θετική. Το all black exterior design σε συνδυασμό με τις «αγωνιστικές» γραμμές του case, καθώς και τις μεγάλες εισαγωγές αέρα αλλά και τις χαρακτηριστικές μπάρες που βρίσκονται στο επάνω και κάτω μέρος κουτιού -θυμίζοντας έντονα Roll Bars-, καθιστούν το Cosmos SE ένα από τα πιο ελκυστικά και ιδιαίτερα PC Cases που έχουμε συναντήσει.



Οι αλουμινένιες χειρολαβές του Cosmos επιτελούν βέβαια και άλλον ρόλο εκτός από αυτόν του design και της στήριξης του case, βοηθώντας σημαντικά στην μεταφορά του, ιδίως όταν το εσωτερικό έχει γεμίσει με hardware.



Προτού συνεχίσουμε την ανάλυση του Cosmos SE, θα ήταν σκόπιμο να αναφερθούμε στα τεχνικά χαρακτηριστικά του, όπως μας τα παρείχε η Cooler Master, ώστε να έχουμε μια πρώτη εικόνα για τις δυνατότητες του case:




Έχοντας διαπιστώσει από τον πίνακα των χαρακτηριστικών πως το Cosmos SE φέρει μία πληθώρα features σε σημαντικά μικρότερο μέγεθος από τα υπόλοιπα μέλη της σειράς, όντας εξίσου, ή και περισσότερο, καλαίσθητο από τα αδέρφια του, έφθασε η στιγμή να δούμε ένα προς ένα αυτά τα χαρακτηριστικά, και επιπλέον εάν ο συνολικός σχεδιασμός είναι εν τέλει λειτουργικός, και εάν όχι, τους περιορισμούς οι οποίοι τον διέπουν.


Στην επάνω μεριά του Cosmos SE το πρώτο πράγμα που τραβάει την προσοχή μας είναι οι μεγάλες αλουμινένιες μπάρες που διατρέχουν όλο το επάνω τμήμα, προσφέροντας όχι μόνο αισθητική στο case, αλλά και λειτουργικότητα. Αυτή η λειτουργικότητα αναδεικνύεται όταν χρειαστεί να μεταφέρουμε το tower έχοντας ένα πλήρες σύστημα στο εσωτερικό του και συνεπώς το βάρος στις μέγιστες κατά περίπτωση τιμές του. Μάλιστα, ο όλος σχεδιασμός αποπνέει μια αίσθηση σιγουριάς, δεδομένου πως αυτές οι μπάρες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον σκελετό του κουτιού.



Στο επάνω τμήμα εντυπωσιάζουν ακόμη τα ευμεγέθη και συνάμα προσιτά power on και reset switches, τα οποία όταν ενεργοποιηθούν φωτίζονται με τιρκουάζ led lighting, προσδίδοντας έτσι μία πολύ όμορφη αισθητική πινελιά στον λοιπό σχεδιασμό. Δίπλα από το reset switch υπάρχει και ένας ακόμη διακόπτης, που ενεργοποιεί τον blue led φωτισμό στο εμπρός μέρος του κουτιού. Καταβαίνοντας μέσα στο «βαθούλωμα» της οροφής βρίσκουμε το front panel, χωρίς να έχουμε κάτι ξεχωριστό να αναφέρουμε. Δύο θύρες USB 2.0 στα αριστερά, microphone in και audio (headphone) out στην μέση, αλλά και δύο θύρες USB 3.0 στα δεξιά ολοκληρώνουν το Input Output Panel του κουτιού. Κάτι που θα θέλαμε να δούμε στα front panel, όχι μόνο για το Cosmos SE, είναι η αντικατάσταση των «legacy» audio jacks με πρόσθετες θύρες USB, μιας και τις περισσότερες φορές ισχύει η φράση «the more USB ports, the better».



Το μόνο τμήμα για το οποίο δεν έχουμε κάνει αναφορά στο επάνω μέρος μέχρι στιγμής είναι η εισαγωγή/εξαγωγή αέρα. Η πρόσβαση σε αυτό το τμήμα γίνεται αφαιρώντας μία χειρόβιδα που βρίσκεται στο πίσω μέρος του κουτιού, και πλέον σέρνοντας προς τα πίσω και σηκώνοντας το meshed τμήμα της οροφής βρισκόμαστε στο compartment των επάνω ανεμιστήρων. Εδώ μπορούν να τοποθετηθούν είτε 2x140 mm ανεμιστήρες, είτε 2x120 mm. Εάν επιλέξουμε την δεύτερη επιλογή, δίνεται μάλιστα ένα «περιθώριο» μετακίνησης αυτών κατά 30 cm προς την διεύθυνση του επάνω τμήματος. Ακόμη, φαίνονται οι συνδέσεις των αλουμινένιων bars με το cosmos, οι οποίες συνδέονται με 4 βίδες έκαστη, τόσο με τον σκελετό του κουτιού, όσο και μεταξύ τους. Βλέπουμε λοιπόν πως το αποτέλεσμα είναι αρκετά στιβαρό ώστε να μπορεί να αντέξει την μεταφορά αρκετά heavy συστημάτων.



Κλείνοντας με το επάνω μέρος, αξίζει να αναφερθεί πως το meshed τμήμα της οροφής διαθέτει dust filter, ο καθαρισμός του οποίου είναι αρκετά εύκολη υπόθεση. Αυτό βρίσκεται ανάμεσα στο εσωτερικό πλέγμα από πλαστικό και στην εξωτερική meshed σχάρα, η στήριξη της οποίας με το πλαστικό τμήμα γίνεται με «τσακίσματά» αυτής. Επομένως ο καθορισμός του dust filter είναι προτιμότερο να γίνει με έκπλυση ολόκληρου του πλαστικού επάνω τμήματος, ειδάλλως σε περίπτωση που προσθαφαιρούμε την σχάρα κάθε φορά, είναι πολύ πιθανόν να σπάσει στα «τσακίσματα».


Εδώ εκ πρώτης όψεως κυριαρχούν τρία στοιχεία. Το εντυπωσιακό Blue Led στην αρχή της πρόσοψης που ανάβει με το power on του συστήματος, οι τρεις θέσεις για 5.25 ιντσών οπτικά μέσα και η μεγάλη εισαγωγή αέρα. Το front bezel που συναποτελούν τα παραπάνω, είναι φτιαγμένο εξʼ ολοκλήρου από πλαστικό (όμοιο με αυτό του επάνω τμήματος), το οποίο όμως έχει αρκετό πάχος, δεν παραμορφώνεται, και μπορεί συνεπώς να θεωρηθεί ως καλής ποιότητας.



Οι τρεις θέσεις των optical drives καλύπτονται με προστατευτικά, η αφαίρεση των οποίων γίνεται απασφαλίζοντάς τα με τον διακόπτη που διαθέτουν στην αριστερή μεριά οπότε και τα πέρνουμε στο χέρι. Τα προστατευτικά αυτά, αν και εκ πρώτης όψεως δίνουν την εντύπωση πως είναι διάτρητα και επιτρέπουν την διέλευση του αέρα, εν τέλει είναι ένα ενιαίο τμήμα στο οποία απλά έχουν χαραχθεί αναγλύφως κάποια mesh με μορφή έλλειψης. Περνώντας στην εισαγωγή αέρα, αυτή διαθέτει το ίδιο πλαστικό πλέγμα που βρήκαμε στο επάνω τμήμα του case, δίνοντας έτσι μια «επιθετική» όψη στο tower και ταιριάζοντας απόλυτα με τα ανάγλυφα mesh στα καλύμματα των 5.25”, τα οποία αποτελούν ουσιαστικά μικρογραφία της πρόσοψης. Ακόμη, φαίνονται και οι δύο φωτιζόμενοι με μπλε led ανεμιστήρες του εμπρός τμήματος, με τον φωτισμό τους να ελέγχεται από το κουμπί που αναφερθήκαμε στο front panel.



Όλη η μπροστά εισαγωγή αέρα μπορεί να αφαιρεθεί ασκώντας μία δύναμη προς το μέρος σας στο κάτω της τμήμα. Έτσι εμφανίζονται οι δύο 120 mm ανεμιστήρες που βρίσκονται προεγκατεστημένοι στο κουτί, ενώ βλέπουμε και κάτι παράδοξο. Αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι ένα σημαντικό τμήμα του πρώτου ανεμιστήρα καλύπτεται από το προστατευτικό της τρίτης θύρας 5.25”, περιορίζοντας έτσι την παροχή του αέρα που εισέρχεται στο case, δεδομένου πως τα προστατευτικά είναι ενιαία τμήματα χωρίς οπές. Βλέπουμε ακόμη, πως στην εργοστασιακή του μορφή το case δεν υποστηρίζει 3 θύρες 5.25”, αλλά 2. Το ότι something went south σε αυτό το τμήμα του case είναι η πρώτη σκέψη που θα μπορούσε να κάνει κανείς και εν μέρει θα ήταν σωστή. Θα δούμε όμως πως δεν πρόκειται ακριβώς για ελάττωμα στον σχεδιασμό, αλλά για την λύση που φάνηκε προσφορότερη στην προσπάθεια να συνδυαστεί το airflow, ο αριθμός των θυρών 5.25” αλλά και οι δίσκοι που μπορούν να φιλοξενηθούν στο εσωτερικό, με το μικρότερο μέγεθος που έχει επιλεγεί. Περισσότερα όμως για αυτό το ζήτημα σε επόμενη σελίδα, όταν αναφερθούμε στο drive cage system.



Κλείνοντας με το front side, βλέπουμε πως υπάρχει στο κάτω μέρος ένα drive cage που μπορεί να φιλοξενήσει 2 μηχανικούς δίσκους και από κάτω από τον καθένα 1 Solid State Drive, προσφέροντας συνολικά 4 θέσεις για storage. Αξίζει να αναφερθεί πως αυτό το σύστημα δεν υποστηρίζει Hot Swap, κάτι που θα ταίριαζε απόλυτα και θα ήταν αρκετά βολικό σε αυτήν την περίπτωση.


Το αριστερό τμήμα του case έχει δύο εκδοχές ανάλογα με την έκδοση του case που επιλέξουμε. Υπάρχει λοιπόν η έκδοση με την διάτρητη προεξοχή για καλύτερο airflow και η έκδοση με το παράθυρο από plexi, for the looks! Εμείς είχαμε στη διάθεσή μας την έκδοση με το plexiglass, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο αναδεικνύοντας έτσι σημαντικά το εσωτερικό του συστήματος. Η δεξιά μεριά έχει μία προεξοχή που αφενός δημιουργεί περισσότερο χώρο για το cable management, και αφετέρου παρομοιάζει την εισαγωγή αέρα με αυτήν ενός racing car (χωρίς να είναι όμως εισαγωγή αέρα), στο οποίο στηρίζεται το όλο design του case. Τόσο η δεξιά μεριά, όσο και το plexi διαθέτουν ένα ιδιαίτερο σχήμα που ενισχύει το theme του case.


Στην πίσω μεριά του κουτιού το πρώτο πράγμα που συναντάμε κινούμενοι από πάνω προς τα κάτω είναι η χειρόβιδα που απελευθερώνει την επάνω εισαγωγή αέρα. Ακριβώς από κάτω βρίσκουμε στα αριστερά την θέση για το I/O (input/output) shield της μητρικής και στα δεξιά έναν ανεμιστήρα 120 mm για την εξαγωγή του θερμού αέρα από το εσωτερικό του case. Έπειτα, κάτω από τον ανεμιστήρα βρίσκουμε 3 ανοίγματα με grommets σε περίπτωση που θέλουμε να στήσουμε κάποιο σύστημα εξωτερικής υδρόψυξης, δηλαδή το ψυγείο, η αντλία και το reservoir εξωτερικά του case.



Ακολούθως φτάνουμε στην περιοχή των PCI Slots, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι 7 στον αριθμό. Συνεπώς, στο Cosmos SE μπορούμε να έχουμε μέχρι 3-way sli ή crossfirex, αναφερόμενοι σε dual-slot GPUs. Βλέπουμε λοιπόν, σε συνδυασμό με το θέμα του ανεμιστήρα και των 5.25” bay στην πρόσοψη, πως το cosmos se έχει αρχίσει να δείχνει σταδιακά πως δεν είναι ακριβώς ένα πλήρες full tower, αλλά ένα case που θα κατατασσόταν καλύτερα στα μεγάλα mid tower προς full tower, κυρίως λόγω ορισμένων χαρακτηριστικών που θα δούμε στην συνέχεια και όχι λόγω των διαστάσεων.

Στα δεξιά των PCI Slots βλέπουμε 2 ακόμη κάθετα ανοίγματα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάποιες ιδιαίτερες PCI κάρτες, όπως διακόπτες για ledοταινίες, ενώ φθάνοντας στο κάτω μέρος της πίσω μεριάς βλέπουμε το άνοιγμα για την τοποθέτηση του τροφοδοτικού, το οποίο περιέχει την ίδια προεξοχή που είδαμε και στο HAF XB για την τοποθέτηση τροφοδοτικών μεγαλύτερου μήκους.


Εκεί δεσπόζουν τα ίδια αλουμινένια bars που συναντήσαμε στο επάνω μέρος, επάνω στα οποία στηρίζεται πλέον το κουτί. Για την απορρόφηση τυχόν κραδασμών αλλά και για να μην «πληγωθεί» η επιφάνεια που τοποθετείται, βρίσκουμε δύο rubber pads σε κάθε μπάρα.



Ακόμη, υπάρχουν και δύο αφαιρούμενα φίλτρα σκόνης, ένα για το τροφοδοτικό και ένα για ένα σημείο του εσωτερικού όπου θα μπορούσαν με κάποιες αλλαγές να υπάρξουν θέσεις για ανεμιστήρες. Η αφαίρεσή και επανατοποθέτησή τους είναι εύκολη υπόθεση, αν και θα προτιμούσαμε να μην υπάρχουν 4 σημειακοί «οδηγοί», αλλά ένας ενιαίος ώστε να τοποθετείται το φίλτρο χωρίς δυσκολίες σε περίπτωση που το τοποθετήσουμε υπό γωνία.



Μπορούμε πλέον να περάσουμε στην επόμενη σελίδα όπου θα ανοίξουμε τα πλαϊνά και θα δούμε το εσωτερικό του case. Next Page Please!


Για πρόσβαση στο εσωτερικό του Cosmos SE θα χρειαστεί να αφαιρεθούν το δεξί και αριστερό panel. Αυτά είναι συρταρωτής μορφής, σε αντίθεση με το Cosmos II που ανοίγουν σαν πόρτες, και ασφαλίζουν με δύο χειρόβιδες έκαστο. Αποσπώντας τα panel από το case βλέπουμε πως είναι αρκετά συμπαγή, ενώ ακόμη και το panel που περιλαμβάνει το plexiglass, χάρη στα τσακίσματα της λαμαρίνας αλλά και στο ίδιο το plexi συνεχίζει να παρουσιάζει σημαντική δυσκαμψία.


Με τα panel off, το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι το μεγάλο CPU cut-out που χρησιμεύει για την τοποθέτηση του backplate της ψύκτρας που θα επιλέξουμε, καθώς επίσης και το motherboard tray. Προς μεγάλη μας έκπληξη, κοιτάζοντας τα υποστηριζόμενα form factors, βλέπουμε πως αν και το Cosmos SE διαφημίζεται ως full tower, υποστηρίζει μόνο ATX και micro-ATX μητρικές, κυρίως λόγω των μικρότερων διαστάσεων που διαθέτει. Συνεχίζοντας, παρατηρούμε πως οι εγκοπές από όπου θα περάσουν τα καλώδια διαθέτουν grommets για την κάλυψή τους, με αυτά να μην παρουσιάζουν κάποια εμφανή μόνιμη παραμόρφωση μετά από πλήρη κάμψη τους, επανερχόμενα έτσι στην αρχική τους θέση.


Στη δεξιά μεριά του εσωτερικού υπάρχουν τα optical drive slots αλλά και τα drive cages. Αρχικά, στο επάνω μέρος βρίσκουμε δύο θέσεις για τα οπτικά μέσα ή κάποια άλλη συσκευή, όπως fan controller ή front panel για κάρτα ήχου, που μπορούν να τοποθετηθούν σε θύρα 5.25”, χωρίς όμως να διακρίνουμε κάποιον tool free μηχανισμό όπως μας έχει συνηθίσει η εταιρεία. Αυτό η αλήθεια είναι πως για την κατηγορία τιμής που βρίσκεται το κουτί, θα έπρεπε να είναι κάτι δεδομένο.



Εν συνεχεία βρισκόμαστε στον χώρο όπου απαντώνται τα drive cages. Αυτό που παρατηρούμε με μια πρώτη ματιά είναι οι 6 θέσεις για μηχανικούς δίσκους 3.5” ή SSD 2.5” που μπορούν να τοποθετηθούν στο case. Με μια πιο ενδελεχή ματιά όμως και εστιάζοντας στις ράγες όπου εισέρχεται το κάθε «συρταράκι», διαπιστώνουμε πως το όλο σύστημα είναι χωρισμένο ανά δυάδες, έχοντας συνολικά 3 αφαιρούμενα drive cage. Το κάθε cage αποτελείται από δύο πλαϊνά τοιχώματα, που στηρίζονται στον σκελετό του case με 2 βίδες έκαστο. Ακόμη, αξίζει να σημειωθεί πως επάνω στα τρία δεξιά τοιχώματα, στηρίζονται οι δύο εμπρός ανεμιστήρες του case και σε περίπτωση που θελήσουμε να βγάλουμε κάποια cage θα πρέπει να βγάλουμε και τους ανάλογους ανεμιστήρες.



Η αφαίρεση των drive cage γίνεται με το ξεβίδωμα 12 συνολικά βιδών, έξι από την εμπρός μεριά και έξι από την πίσω. Με αυτόν τον τρόπο μας δίνεται τόσο η δυνατότητα να αφαιρέσουμε όποιο drive cage χρειαστούμε (σε περίπτωση που έχουμε κάποια lengthy GPU), αλλά και να περιστρέψουμε κατά 90 μοίρες τα cage, έτσι ώστε οι δίσκοι να εισέρχονται από το μέσα μέρος του case με κατεύθυνση προς την πρόσοψη.



Επιπλέον, περιστρέφοντας το πρώτο cage κατά 90 μοίρες (και θυσιάζοντας τον επάνω εμπρός ανεμιστήρα), μπορούμε πλέον να τοποθετήσουμε και το τρίτο Optical Disk Drive που διαφημίζεται από στα χαρακτηριστικά του case και για το οποίο υφίσταται το τρίτο 5.25” κάλυμμα στο εμπρός τμήμα. Μπορούμε βέβαια να τοποθετήσουμε και δίσκους στους οποίους θέλουμε να έχουμε πρόσβαση από την πρόσοψη, χωρίς βέβαια την δυνατότητα για hot-swap.



Μελετώντας τα τοιχώματα των drive cage βλέπουμε πως αυτά είναι ένας συνδυασμός διάτρητου μετάλλου, επάνω στο οποίο βιδώνεται ένα σχετικά παχύ κομμάτι διάτρητου πλαστικού, που αποτελεί τις ράγες επάνω στις οποίες θα συρθούν οι δίσκοι με τους οδηγούς τους. Το όλο σύστημα δεδομένου των διαδοχικών στρώσεων (δύο σε κάθε τοίχωμα) μικρών ανοιγμάτων, δημιουργεί ορισμένους προβληματισμούς ως προς την παροχή αέρα που θα μπορέσει να εισέλθει στο case, η οποία φαίνεται να περιορίζεται από τα εξίσου πολλά συνεχή τμήματα των τοιχωμάτων. Αυτό όμως μένει να αποδειχθεί στην πράξη με την μέτρηση των θερμοκρασιών στα διάφορα υποσυστήματα.



Περνώντας τώρα στους οδηγούς επάνω στους οποίους τοποθετούνται οι δίσκοι, μας δημιουργούνται αναμνήσεις από σύστημα τοποθέτησης των X-Dock, που το είδαμε για πρώτη φορά στο HAF XB. Αυτός ο νέος οδηγός επιτρέπει την τοποθέτηση τόσο 3.5” HDD όσο και 2.5” SSD, χωρίς να χρειάζεται να ασκήσουμε ροπή ώστε να καμφθεί ο οδηγός, παρά μόνο με την προέκταση του δεξιού τμήματος του «συρταριού», τοποθέτηση του δίσκου και εν τέλει κλείδωμά του με σύρσιμο προς τα αριστερά. Ο όλος μηχανισμός είναι από τους καλύτερους που έχουμε δει από πλευράς λειτουργικότητας, μειώνοντας παράλληλα και τον κίνδυνο σπασίματος των οδηγών λόγω υπέρβασης της ανώτατης ροπής που μπορεί να αντέξει το εκάστοτε πλαστικό.



Επιπρόσθετα, στην κάτω μεριά των οδηγών των δίσκων παρατηρούμε και κάτι άλλο καινοτόμο, που μέχρι στιγμής δεν έχουμε ξανασυναντήσει σε case. Αυτό αποτελεί η πρόσθετη υποδοχή για 2.5 ιντσών SSD, κάτω ακριβώς από τον κύριο δίσκο, αυξάνοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των δίσκων που μπορεί να δεχθεί το case. Με τα νέα δεδομένα λοιπόν, έχουμε πλέον ένα Case το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει έως και 6 HDD μαζί με 6 SSD, ή συνολικά 12 SSD!

Το νούμερο αυτό μπορεί να ακούγεται ήδη εντυπωσιακό, αλλά ενδεχομένως να θυμάστε από την προηγούμενη σελίδα πως δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Αυτό γιατί έχει μείνει ένα επιπλέον drive cage -non Hot Swap δυστυχώς- το οποίο εργοστασιακά βρίσκεται κάτω από τα υπόλοιπα Cages και σε φορά στραμμένη κατά 90 μοίρες σε σχέση με την stock διάταξη αυτών. Επίσης, το cage αυτό μπορεί να μεταφερθεί στις θέσεις που φαίνονται στην εικόνα προς το τροφοδοτικό ώστε να επιτρέψει την τοποθέτηση ενός ψυγείου στο εμπρός τμήμα με τις στηρίξεις που παρέχονται. Συνολικά λοιπόν μέχρι στιγμής έχουμε επιπλέον έως και 2 HDD και 2 SSD, ή 4 SSD!



Κλείνοντας με τους δίσκους που μπορεί να φιλοξενήσει το tower , το ανώτατο όριο των 8 HDD και 8 SSD, ή των 16 SSD, αυξάνεται σε 8 HDD και 10 SSD, ή 18 SSD, αξιοποιώντας και τις δύο «κρυφές» θέσεις για SSD στο πίσω μέρος του κουτιού. Η τοποθέτηση αυτών γίνεται πολύ εύκολα με δύο thumbscrews για το κάθε SSD.


Εδώ δεν έχουμε να πούμε πολλά, μιας και έχουμε έναν χώρο παρόμοιο με αυτόν στο HAF XB, διαθέτοντας μία προεξοχή στο πίσω μέρος του κουτιού για την τοποθέτηση τροφοδοτικών μεγαλύτερου μήκους. Επίσης, παρόντα είναι και τα standard rubber rails κάτω από το τροφοδοτικό για την απορρόφηση των κραδασμών.


Στο επάνω μέρος του εσωτερικού βλέπουμε τον ανεμιστήρα των 140 mm που παρέχεται μαζί με το Cosmos SE, ενώ έπειτα έχουμε την ίδια εικόνα με την αφαίρεση του επάνω τμήματος από το εξωτερικό, στην οποία φαίνεται πως μπορούν να φιλοξενηθούν είτε 2x140 mm ανεμιστήρες, είτε 2x120 mm. Τέλος, στο πίσω μέρος έχουμε τα 7 οριζόντια και τα 2 κατακόρυφα PCI Slots, αλλά και τον 120 mm ανεμιστήρα που παρέχεται και αυτός με το case.


Στο πίσω μέρος του κουτιού υπάρχουν αρκετές αγκυρώσεις για τα καλώδια που θα δρομολογήσουμε στην πίσω μεριά, καθώς επίσης και οι δύο υποδοχές για SSD στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω. Ακόμη, ο χώρος που υπάρχει διαθέσιμος για cable management είναι 28 περίπου χιλιοστά.



Ας περάσουμε όμως στην επόμενη σελίδα, όπου θα δούμε αναλυτικά τους ανεμιστήρες που μπορεί να φιλοξενήσει το κουτί καθώς επίσης και τις δυνατότητες για υδρόψυξη που διαθέτει.



Ο συνολικός αριθμός ανεμιστήρων που μπορούν να τοποθετηθούν στο cosmos se (window version) είναι 7. Ας δούμε λοιπόν τις διάφορες θέσεις που αυτοί μπορούν να τοποθετηθούν καθώς επίσης και τις επιλογές που έχουμε για κάθε θέση. Στην πρόσοψη του κουτιού υπάρχει χώρος για 2x120 mm ανεμιστήρες ή 1x140 mm. Προεγκατεστημένοι σε αυτή τη θέση έρχονται 2x120 χιλιοστών, οι οποίοι διαθέτουν μπλε led, με τον φωτισμό τους να ελέγχεται από το front panel. Αναφορικά με τα dust filters, όλη η πρόσοψη είναι καλυμμένη με ένα μεγάλο dust filter που μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα τραβώντας προς το μέρος σας το κάτω τμήμα του front bezel και πλένοντάς το. Στο επάνω μέρος του case υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης 2x120 mm ή 2x140 mm ανεμιστήρων. Από αυτούς παρέχεται προεγκατεστημένος 1x140 χιλιοστών, χωρίς κάποιο led. Το dust filter βρίσκεται μαζί με το αφαιρούμενο επάνω πλαστικό τμήμα, και ο καθαρισμός του είναι πολύ εύκολος. Στο πίσω μέρος του κουτιού βρίσκεται εγκατεστημένος ένα ανεμιστήρας εξαγωγής αέρα μεγέθους 120 mm χωρίς κάποιο led και χωρίς φίλτρο σκόνης. Ακόμη, στα αριστερά εξωτερικά τοιχώματα των drive cage μπορούν να τοποθετηθούν 2x120 mm ανεμιστήρες, οι οποίοι δεν παρέχονται με το κουτί. Επιπλέον, και μόνο για την έκδοση με το meshed side panel (όχι για το windowed), υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης ενός επιπλέον ανεμιστήρα 120 ή 140 χιλιοστών στο πλαϊ. Στο κάτω τμήμα, όπως έχουμε ήδη δει, παρέχονται 2 αφαιρούμενα dust filter για τις εισαγωγές/εξαγωγές αέρα.


Full Tower χωρίς αρκετές δυνατότητες υδρόψυξης γίνεται; Δεν γίνεται! Η υδρόψυξη λοιπόν είναι το κυρίως σημείο κλειδί στο οποίο ξεχωρίζουνε τα mid tower cases από τα full tower cases. Συνήθως τα καλά Mid Tower μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 2 ψυγεία με τα μεγέθη τους να κυμαίνονται συνήθως στα 120x120+ mm (ή 140x140+ mm) για τα μονά ψυγεία, και 120x240+ (ή 140x280+ mm) για τα διπλά. Από την άλλη, τα full tower παρέχουν υποστήριξη για αφενός περισσότερα ψυγεία, και αφετέρου ψυγεία μεγαλύτερου μεγέθους (όπως 120x360+ mm). Βέβαια, τα radiators είναι η μία πτυχή της υδρόψυξης, αφού εν τέλει ο χώρος θα πρέπει να φιλοξενήσει και την αντλία αλλά και την δεξαμενή εξισορρόπησης του νερού. Συνεπώς το όλο ζήτημα της υδρόψυξης είναι σχετικά απαιτητικό ως προς τον διαθέσιμο χώρο που θα πρέπει να παρέχεται από το case.

Εξειδικεύοντας όμως για την περίπτωσή μας, έχουμε τις εξής διαθέσιμες επιλογές σχετικά με τα ψυγεία:

• Στο πίσω μέρος μπορεί να τοποθετηθεί ένα μονό ψυγείο μεγέθους 120x120+ mm, όπως για παράδειγμα αυτό ορισμένων έτοιμων All In One συστημάτων υδρόψυξης .
• Στο επάνω μέρος μπορούν να τοποθετηθούν διπλά ψυγεία μεγέθους 120x240+ mm ή 140x280+ mm. Χρειάζεται όμως προσοχή στο πάχος αυτών των ψυγείων, καθώς αυτό σε συνδυασμό με το ύψος της μητρικής, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα ώστε να μπορέσουμε να τοποθετήσουμε τους ανεμιστήρες σε διάταξη push-pull.
• Στο εμπρός μέρος υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης τριπλού ψυγείου μεγέθους 120x360+ mm. Για αυτήν την επιλογή όμως υπάρχουν σημαντικές δεσμεύσεις που θα μας αναγκάσουν να θυσιάσουμε storage και να αναδιατάξουμε κάπως το case.
• Στο κάτω μέρος αφαιρώντας το τελευταίο drive cage θα μπορούσε θεωρητικά να τοποθετηθεί ένα διπλό ψυγείο. Είναι όμως πολύ πιθανόν να υπήρχαν θέματα ως προς το μέγεθος του τροφοδοτικού που θα μπορούσε να τοποθετηθεί.

Αναλύοντας περισσότερο την τοποθέτηση ενός τριπλού ψυγείου, βλέπουμε πως είναι απαραίτητη η αφαίρεση των τριών drive cages, ώστε να μπορέσει να τοποθετηθεί το ψυγείο μαζί με τους ανεμιστήρες του. Ακόμη, απαιτείται η μετακίνηση προς τη μεριά του τροφοδοτικού και η περιστροφή κατά 180 μοίρες του κάτω drive cage, ώστε οι δίσκοι να αφαιρούνται με κατεύθυνση προς το πίσω μέρος του κουτιού. Η δημιουργία όμως του παραπάνω χώρου μπροστά για το ψυγείο, συνεπάγεται μία αντίστοιχη μείωση της απόστασης τροφοδοτικού- drive cage, με συνέπεια να μην επιτρέπεται η προσθαφαίρεση δίσκων χωρίς την αφαίρεση όλου του cage, εάν βέβαια το τροφοδοτικό σας είναι αρκετά μικρό και το επιτρέπει. Τα παραπάνω ζητήματα ενισχύονται μάλιστα και από το γεγονός πως τα καλώδια αρκετά μεγάλων τροφοδοτικών δεν θα έχουν αρκετό χώρο ώστε να αναπτυχθούν. Βέβαια όλα αυτά ισχύουν στην περίπτωση που χρειάζεστε το πρόσθετο drive cage δεδομένου πως διαθέτετε παραπάνω από 2 SSD, τα οποία σε άλλη περίπτωση μπορούν να τοποθετηθούν στο πίσω μέρος του motherboard tray. Αξίζει ακόμη να αναφέρουμε πως θεωρητικά η αφαίρεση των επάνω τριών drive cage δημιουργεί τον χώρο για την τοποθέτηση και της αντλίας και της δεξαμενής του νερού, στην πράξη όμως και χωρίς να έχουμε εξαρτήματα υδρόψυξης εύκαιρα για να στήσουμε μία, μπορούμε να στηριχθούμε μόνο στα παραπάνω θεωρητικά συμπεράσματα.

Προβλήματα δημιουργούνται όμως, ακόμη και εάν εγκαταστήσουμε μπροστά ένα διπλό ψυγείο. Από την μία λοιπόν, προκύπτει το θέμα πως δεν υπάρχουν οι απαραίτητες οπές για τις βίδες τον στηρίξεων, ώστε το διπλό ψυγείο να τοποθετηθεί στο μεσαίο και προς επάνω μέρος του εμπρός τμήματος, αφήνοντας το κάτω drive cage ανέγγιχτο, και συνεπώς είμαστε αναγκασμένοι να το τοποθετήσουμε στο μεσαίο και προς τα κάτω τμήμα, κινώντας το κάτω drive cage προς το τροφοδοτικό, με όσους περιορισμούς αναφέρθηκαν παραπάνω. Ακόμη δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω περιπτώσεις είμαστε υποχρεωμένοι να βγάλουμε δύο τουλάχιστον από τα κύρια drive cage.

Επομένως βλέπουμε, πως λόγω των περιορισμένων διαστάσεων του Cosmos SE έχουν δημιουργηθεί κάποια σημαντικά ζητήματα σε περίπτωση που κάποιος αποφασίσει να τοποθετήσει μία custom υδρόψυξη στο εσωτερικό του κουτιού. Εδώ λοιπόν το case μας υπενθυμίζει έντονα πως πρόκειται για ένα mid to full tower chassis, παρά για ένα καθαρόαιμο full tower, προσπαθώντας να συνδυάσει τα watercooling πλεονεκτήματα των πρώτων, σε σημαντικά μικρότερο μέγεθος. Η αλήθεια όμως βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση και εξαρτάται φυσικά από τις ανάγκες του καθενός και από το εάν θέλει να χρησιμοποιήσει το Cosmos SE για ένα custom watercooling loop.



Όπως κάθε εγκατάστασή συστήματος, έτσι και αυτή, ξεκινάει από την αφαίρεση των πλαϊνών side panel με το ξεβίδωμα τεσσάρων χειρόβιδων. Μετά τοποθετούμε τους αποστάτες στις αντίστοιχες θέσεις, όπως αυτές είναι χαραγμένες επάνω στο motherboard tray. Στη συνέχεια και χάρην ταχύτητας, τοποθετούμε τον επεξεργαστή, την ψύκτρα του και τις μνήμες επάνω στη μητρική, την οποία και στη συνέχεια εγκαθιστούμε βιδώνοντάς την στους αποστάτες.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι πως μετά την εγκατάστασή της, η μητρική καλύπτει κατά το ήμισυ σχεδόν τα ανοίγματα (περίπου 2cm) που έχουν προβλεφθεί για τη διαχείριση των καλωδίων. Οι προσπάθειές μας λοιπόν για τη δρομολόγηση των καλωδίων, και ιδίως του 24-pin power ATX, δυσχαιρένονται σημαντικά, πράγμα που δεν έχουμε συνηθίσει σε Full Tower Cases. Μάλιστα, αξίζει να αναφέρουμε πως στο σύστημα στο οποίο μετρήθηκαν οι θερμοκρασίες, αναγκαστήκαμε να κάνουμε το "σπάσιμο" στην αρχή του καλωδίου, αφού δεν υπήρχε επιπλέον χώρος.

Έπειτα τοποθετούμε το τροφοδοτικό, την κάρτα γραφικών και τους σκληρούς δίσκους στα drive cages, συνδέοντας παράλληλα τα απαραίτητα καλώδια τροφοδοσίας για το εκάστοτε υποσύστημα. Εδώ μπορούμε πλέον να πούμε με σιγουριά πως με την τοποθέτηση μίας κάρτας γραφικών που έχει τα 6/8-pin power connectors της στο πίσω της μέρος, μαζί βέβαια με ορισμένο μήκος, σίγουρα δεν μπορεί να τοποθετηθεί ο ένας από τους δύο ανεμιστήρες 120 mm στο εμπρός μέρος των drive cage. Τα καλώδια μάλιστα της περίπου 24 cm HD 4870 εφάπτονταν στο τοίχωμα των cage, ενώ για μεγαλύτερες κάρτες γραφικών παρόμοιας τοπολογίας θα χρειαστεί να αφαιρεθεί ένα drive cage.

Όσον αφορά το συρταράκι που τοποθετούνται οι δίσκοι, αυτό λειτούργησε υποδειγματικά χωρίς να παρουσιάσει καμιά ιδιαιτερότητα τόσο στην εγκατάσταση ενός HDD ή ενός SSD, όσο και στην εγκατάσταση ενός HDD μαζί με έναν SSD. Τα καλώδια τροφοδοσίας τοποθετήθηκαν με ευκολία, με τις θύρες του μηχανικού δίσκου να κοιτάνε προς το πίσω μέρος του κουτιού, ενώ το SSD ήταν τοποθετημένο με τις θύρες στον ίδιο προσανατολισμό, το λογότυπο όμως της εταιρείας καλυπτόταν από το κάτω μέρος του συρταριού. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρουμε πως η τοποθέτηση δίσκων με τον παραπάνω προσανατολισμό φαίνεται να έχει δημιουργήσει προβλήματα σε ορισμένα τροφοδοτικά του εμπορίου, στα οποία τα power sata δεν χωράνε να τοποθετηθούν το ένα κάτω από το άλλο.

Αλλάζοντας λίγο hardware και πηγαίνοντας στο τροφοδοτικό, μετά την τοποθέτηση του G650M παρατηρούμε πως καλύφθηκε και το ένα από τα δύο ανοίγματα για την δρομολόγηση καλωδίων, πράγμα που μας κάνει να απορούμε για την χρηστικότητα αυτού, μιας και το G650M είναι από τα σχετικά "μικρά" σε μήκος τροφοδοτικά.



Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ορισμένες μέγιστες αποστάσεις τις οποίες θα πρέπει να γνωρίζετε ώστε να έχετε μια εικόνα για το hardware που μπορεί να φιλοξενήσει το Cosmos SE. Το διαθέσιμο ύψος λοιπόν που μπορεί να έχει το CPU Cooler σας είναι 17.5 cm. Ως παράδειγμα να αναφέρουμε την 16.8 εκατοστών Deepcool Lucifer αλλά και την 16 cm Noctua NH-D14, οι οποίες αποτελούν δύο από τις πιο ογκώδεις λύσεις που κυκλοφορούν στην αγορά.

Αναφορικά με τις κάρτες γραφικών που μπορούν να τοποθετηθούν, αυτές θα πρέπει να έχουν διαστάσεις μικρότερες από 27 cm όταν τα drive cages είναι τοποθετημένα, έχοντας την δυνατότητα να φθάσουν έως και τα 39.5 cm με την αφαίρεση ενός drive cage. Εδώ, θα αναφέρουμε ως παράδειγμα τις κάρτες γραφικών οι οποίες δεν θα χωρέσουν με όλα τα drive cage στην εργοστασιακή τους θέση, όπως η GTX 690, η Radeon 290X, 290 και 280X, με την τελευταία να εξαρτάται από την έκδοση της κάρτας που θα επιλέξετε, καθώς επίσης και η Radeon 7970 αλλά και η 7950, με την 7950 να εξαρτάται από την έκδοση της κάρτας. Όλες οι υπόλοιπες λύσεις σύμφωνα με τα επίσημα χαρακτηριστικά των κατασκευαστών θα πρέπει να χωρέσουν χωρίς να χρειαστεί να αφαιρεθεί κάποιο drive cage.






Για την μέτρηση της θερμοκρασία χρησιμοποιήσαμε ένα αρκετά φορτωμένο σύστημα αποτελούμενο από την γνωστή θερμάστρα, aka Phenom II X4 955 BE στην Scythe Mugen 2, συνδυασμένη μαζί με 3 SSD, μία Radeon HD 4870, 2 μηχανικούς δίσκους και ένα blu-ray drive.

Για να ανακαλύψουμε λοιπόν τις υψηλότερες θερμοκρασίες του κουτιού, δοκιμάσαμε τρία σενάρια. Πρώτα, στρεσάραμε τον επεξεργαστή με το Prime95για 15 λεπτά μετρώντας τις θερμοκρασίες του με το HwMonitor. Ακολούθως, στρεσάραμε την κάρτα γραφικών με την βοήθεια του furmark για 15 λεπτά, με το GPUz να μας αναφέρει την θερμοκρασία του πυρήνα της. Τέλος, πήγαμε τον επεξεργαστή και την κάρτα γραφικών ταυτόχρονα στο 100%, μετρώντας τις εκάστοτε θερμοκρασίες. Ακολουθεί αναλυτικά το σύστημα που χρησιμοποιήθηκε κατά την διάρκεια των παραπάνω μετρήσεων, ενώ στην συνέχεια παρουσιάζονται τα αποτελέσματα με τη μορφή γραφήματος, εν συγκρίσει με το 690 II Advanced, το HAF XM, το HAF XB καθώς επίσης και το Corsair Carbide 200R.


Ακόμη, μετρήσαμε και τον παραγόμενο θόρυβο στα τέσσερα αυτά cases, έχοντας όμως μία διαφορετική μεθοδολογία, το σκεπτικό της οποίας έχει ως εξής. Αρχικά θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε πως σε ένα σύστημα ο παραγόμενος θόρυβος εξαρτάται κυρίως από τρεις παράγοντες: την κάρτα γραφικών, την ψύξη του επεξεργαστή και τους ανεμιστήρες του κουτιού. Με τους δύο πρώτους παράγοντες να μεταβάλλονται σημαντικά από pc σε pc, αποφασίσαμε να τους απαλείψουμε από την εξίσωση, αφού δεν θα ήταν σκόπιμο να σας παρέχουμε μία πληροφορία η οποία σχεδόν σίγουρα θα ήταν διαφορετική για το σύστημά σας, και συνεπώς δεν θα είχε κάποια αξία. Συνεπώς, επιλέξαμε να μην τοποθετήσουμε hardware μέσα στα cases, αλλά να μετρήσουμε τον παραγόμενο θόρυβο όπως αυτός προέκυπτε κάθε φορά από τους ανεμιστήρες που παρέχονταν stock από τον κατασκευαστή. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν πρωινές ώρες με στόχο να περιοριστούν οι θόρυβοι του περιβάλλοντος, ενώ η συσκευή μέτρησης τοποθετήθηκε σε τρίποδο σε απόσταση περίπου 0.5 m από το κάθε case. Αυτή η απόσταση επιλέχθηκε κυρίως με βάση την εμπειρία, η οποία δείχνει πως όταν εργαζόμαστε στον υπολογιστή αυτός βρίσκεται σε απόσταση περίπου μισού μέτρου από εμάς. Τέλος, ο θόρυβος του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια των μετρήσεων καταγράφηκε στα 34.7 dB.

Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται η διαφορά θορύβου (Delta), η οποία δίνεται από τη σχέση: Διαφορά Θορύβου = Θόρυβος Κουτιού - Θόρυβος Περιβάλλοντος.



Το cosmos SE είναι κάπως πιο θορυβώδες από τα υπόλοιπα cases, χωρίς όμως να φθάνει σε καμία περίπτωση τον πραγματικά ενοχλητικό θόρυβο του HAF XB.





Φθάσαμε λοιπόν στην τελευταία σελίδα του σημερινού review και η αλήθεια είναι πως τα συναισθήματα για το Cosmos SE είναι κάπως ανάμεικτα. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να σας παρουσιάσουμε τους συλλογισμούς αλλά και τις σκέψεις στις οποίες μας έβαλε το Cosmos, ώστε με βάση τις ανάγκες σας να δείτε εάν αποτελεί μία ταιριαστή για εσάς επιλογή.

Αρχικά, και για να απεμπλακούμε από την αρχή με τα - καλώς- δεδομένα των συμπερασμάτων, από πλευράς αισθητικής, αν και η τελευταία είναι κάτι τελείως υποκειμενικό, πιστεύουμε πως το Cosmos SE διαθέτει τον κατάλληλο συνδυασμό «καμπυλών», αγωνιστικών γραμμών, εφέ αλλά και μοναδικότητας, έτσι ώστε να παραγάγει μία συνταγή που αν μη τι άλλο θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί αυτή της επιτυχίας. Έχοντας λοιπόν the looks in the pocket, μπορούμε να περάσουμε στον τομέα των χαρακτηριστικών αλλά και της λειτουργικότητας, οι οποίοι αποτελούν ένα εξίσου σημαντικό επίπεδο αναγκών που θα πρέπει να καλύπτει ένα case.

Σε αυτές τις κατηγορίες το Cosmos SE έχει να επιδείξει χαρακτηριστικά που πραγματικά εντυπωσιάζουν, όπως για παράδειγμα τα 18 SSD που μπορεί να φιλοξενήσει χάρη στο καινοτόμο και ταυτόχρονα partially tool free (μιας και τα SSD θα πρέπει να βιδωθούν) σύστημα εγκατάστασης δίσκων, καθώς επίσης και γενικότερα ο λοιπός tool free σχεδιασμός, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει η εταιρεία. Ταυτόχρονα, έχουμε χαρακτηριστικά που αποτελούν κάτι το αναμενόμενο για να ένα «full tower» και συνεπώς δεν μας εκπλήσσουν, όπως ο χώρος των 35 χιλιοστών για την δρομολόγηση των καλωδίων στο πίσω μέρος του κουτιού, η δυνατότητα τοποθέτησης μεγάλων aftermarket CPU Cooler (<=17.5 cm), τα dust filter που απαντώνται σε ολόκληρο το case, καθώς επίσης και οι 4 ανεμιστήρες που έρχονται προεγκατεστημένοι.

Δυστυχώς όμως, απαντώνται και κάποια σημαντικά προβλήματα σχεδιασμού στο Cosmos SE. Έστω λοιπόν πως ένα full tower παρέχει υποστήριξη για το πολύ μία μητρική με ATX form factor, ενώ ο ανταγωνισμός aka Corsair Obsidian 750D υποστηρίζει E-ATX αλλά και XL-ATX. Αυτό που είναι κάπως δύσκολο να θεωρήσουμε αποδεκτό, ιδίως σε ένα tower που κοστίζει περί τα 160 Ευρώ χαρακτηριζόμενο μάλιστα ως Full Tower, είναι ο σημαντικά περιορισμένος χώρος για την σύνδεση των πλαϊνών καλωδίων της μητρικής, με αυτή να καλύπτει κατά το ήμισυ τα ανοίγματα του tray, όντας μάλιστα αρκετά κοντά στα πλαϊνά cage δίσκων. Ως λογικό επακόλουθο των παραπάνω έρχεται και η δυσκολία που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης του συστήματος λόγω του περιορισμένου χώρου, ο οποίος μας θυμίζει έντονα ένα όχι και τόσο ευρύχωρο mid tower, παρά ένα full tower chassis. Ακόμη, το πρόβλημα επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι για την τοποθέτηση μεγάλων (>27 cm) καρτών γραφικών, χρειάζεται να αφαιρεθεί ένα drive cage, χάνοντας έτσι 2 HDD και 2 SSD positions. Τέλος, τα κυρίως ή αλλιώς «καθολικά» μειονεκτήματα ολοκληρώνονται με την τρίτη 5.25” θέση, η οποία καλύπτεται από μέρος του επάνω εμπρός ανεμιστήρα όταν τα drive cages έχουν τον εργοστασιακό τους προσανατολισμό.

Τα παραπάνω αποτελούν συγκεντρωτικά τα μείζωντα μειονεκτήματα του Cosmos SE, που όμως καλύπτουν την κατηγορία χρηστών η οποία δεν θα ασχοληθεί με το στήσιμο μίας custom υδρόψυξης. Εκεί, και ιδίως όταν θελήσει κανείς να εγκαταστήσει ένα τριπλό ψυγείο στην πρόσοψη και να μην αρκεστεί στα κλασικά μονά και διπλά ψυγεία, θα χρειαστεί να αφαιρέσει τα τρία κύρια cage δίσκων αλλά και να μετατοπίσει το τέταρτο στις ανάλογες θέσεις, με όσα ζητήματα συνεπάγονται από αυτήν την μετακίνηση, όπως αυτά αναλύθηκαν εκτενώς στην αντίστοιχη ενότητα του review.

Φθάνοντας λοιπόν στο τέλος, θα θέλαμε να ζητήσουμε κάτι πολύ απλό και εφικτό από ένα επόμενο revision του παρόντος case και αυτό όσο περίεργο και εάν ακούγεται, είναι η αύξηση του μήκους του. Συγκεκριμένα, με ένα stretch του κουτιού στην περιοχή που βρίσκεται το motherboard tray κατά 3-4 cm λύνονται αμέσως τα περισσότερα από τα προβλήματα που εμφανίστηκαν, κερδίζοντας:

• Την απαραίτητη άνεση για την τοποθέτηση μιας μητρικής, χωρίς να καλύπτονται τα grommets και να δυσχαιρένεται η δρομολόγηση των καλωδίων.
• Τη δυνατότητα εγκατάστασης ακόμη και των μεγαλύτερων καρτών γραφικών της αγοράς χωρίς να χάνεται ένα drive cage.
• Το χώρο που λείπει από το τέταρτο drive cage ώστε αυτό να είναι πλήρως λειτουργικό ακόμη όταν βρίσκεται στην δεύτερη θέση του προς το τροφοδοτικό.

Με βάση τα παραπάνω, το Cosmos SE αποσπά την ακόλουθη βαθμολογία καθώς επίσης και το Sexy Looks Award, αφού είναι από τα πιο όμορφα cases που έχουμε δει.