Dark Rock PRO 3 Review: Let's be quiet!
Για το συγκεκριμένο review - και ειδικότερα για το όνομα του brand - θα πρέπει να αναγνωρίσετε την λεπτή ειρωνεία όταν σας πω ότι το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου που θα διαβάσετε γράφτηκε σε έναν παλιό και σκονισμένο Phenom II X4 965. Και ναι - άκρως αναμενόμενα - εργοστασιακή ψύκτρα και ένα μικρό case που δεν έχει ανοιχτεί ποτέ για ένα απλό φύσημα, μιας και το κλειδάκι του είναι χαμένο σε κάποιο από τα συρτάρια αυτού του μεγάλου γραφείου... Και όμως, ενώ προσωπικά δεν μπορώ να ακούσω ούτε την σκέψη μου πάνω από το δαιμονισμένο θόρυβό του, από Δευτέρα έως Παρασκευή σε αυτό τον χώρο δουλεύουν άνθρωποι. Με αυτιά. Που κανείς τους δεν έχει γκρινιάξει ποτέ για το συγκεκριμένο μηχάνημα, παρά μόνο μία φορά όπου το Outlook αποφάσισε να μην εκκινήσει αυτόματα στο start up του...
Για το συγκεκριμένο review - και ειδικότερα για το όνομα του brand - θα πρέπει να αναγνωρίσετε την λεπτή ειρωνεία όταν σας πω ότι το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου που θα διαβάσετε γράφτηκε σε έναν παλιό και σκονισμένο Phenom II X4 965. Και ναι - άκρως αναμενόμενα - εργοστασιακή ψύκτρα και ένα μικρό case που δεν έχει ανοιχτεί ποτέ για ένα απλό φύσημα, μιας και το κλειδάκι του είναι χαμένο σε κάποιο από τα συρτάρια αυτού του μεγάλου γραφείου... Και όμως, ενώ προσωπικά δεν μπορώ να ακούσω ούτε την σκέψη μου πάνω από το δαιμονισμένο θόρυβό του, από Δευτέρα έως Παρασκευή σε αυτό τον χώρο δουλεύουν άνθρωποι. Με αυτιά. Που κανείς τους δεν έχει γκρινιάξει ποτέ για το συγκεκριμένο μηχάνημα, παρά μόνο μία φορά όπου το Outlook αποφάσισε να μην εκκινήσει αυτόματα στο start up του...
Επομένως, είναι μάλλον ασφαλές να πούμε ότι εκεί έξω, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που θεωρεί αυτονόητο ένα σύστημα να παράγει θόρυβο. Ένας ολόκληρος κόσμος, που αν του προτείνουμε να δώσει σχεδόν ?80 για την ψύκτρα της δοκιμής μας, δεν θα φτάσει καν στο σημείο να απορρίψει την πρόταση: απλά θα μας κοιτάξει με απορία, μη καταλαβαίνοντας σε ποιο πρόβλημα αναφερόμαστε. Ευτυχώς για τα δικά μου αυτιά, υπάρχει και ένας άλλος κόσμος που απαιτεί ησυχία και έτσι δημιουργεί μια αγορά με προϊόντα που να την παρέχουν. Και είναι όταν στην λίστα των απαιτήσεων προστεθεί και η απόδοση, ακόμα και σε overclocked σενάρια λειτουργίας, που καταλήγεις σε dual tower τερατάκια του 1Kg+ με ακριβούς ανεμιστήρες τύπου Dark Rock PRO 3.
Αρκετά ασυνάρτητη εισαγωγή ομολογώ, αλλά το άλλοθι μου στροφάρει στις 5000RPM+ και σε μικρή απόσταση από το κεφάλι μου. Pίξτε μια ματιά στα επιγραμματικά χαρακτηριστικά της be quiet! Dark Rock PRO 3 και ελάτε στην επόμενη σελίδα να την δούμε από κοντά.
Η συσκευασία της Dark Rock PRO 3 φαντάζει αρκετά οικεία με τα κλασικά μαύρα χρώματα και τις πορτοκαλί λεπτομέρειες. Στην πρόσοψη, εκτός από το λογότυπο της εταιρίας και την όψη της dual tower ψύκτρας, φιγουράρει το TDP, το οποίο όντας πολλαπλάσιο των περισσοτέρων consumer grade επεξεργαστών, κλείνει το μάτι στους overclockers. Ανοίγοντας και φτάνοντας στα mounting κομμάτια της μονάδας, η έκπληξη είναι ...για κακό. Βίδωμα από την πίσω πλευρά στην πράξη σημαίνει δυσκολία στην ευθυγράμμιση και ενώ το backplate είναι στιβαρό και από χοντρό μέταλλο, οι βίδες που περνούν από τις οπές της μητρικής μένουν στις θέσεις τους με την βοήθεια κάποιον πλαστικών clips. Η αλγεινή εντύπωση από το mounting ανατρέπεται στην θέα των ανεμιστήρων. Η σειρά Silent Wings είναι μια σειρά ακριβών και προσεγμένων ανεμιστήρων, με έμφαση στην αθόρυβη λειτουργία και την μακροζωία. Οι δύο μονάδες (120mm & 135mm) που συνοδεύουν την Dark Rock PRO 3 διαθέτουν προβλέψεις για τους κραδασμούς, εξεζητημένα μοτέρ και μεγάλα MTBF έτσι που θα ήταν μάλλον ανορθολογικό για κάποιον να ασχοληθεί με κάτι aftermarket. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το brand, θυμίζουμε ότι οι Silent Wings θεωρούνται (και είναι) premium ανεμιστήρες, ενώ η επιλογή των συγκεκριμένων (1700 & 1400 RPM αντίστοιχα) σε συνδυασμό με την PWM λειτουργία εξασφαλίζει και ένα "απόθεμα" airflow όταν το load το απαιτεί.
Με το βλέμμα στραμμένο στο σώμα της ψύκτρας, το όλο σχήμα φαντάζει γνώριμο. Μία dual tower πρόταση με επτά heatpipes να περνούν μέσα από την - πραγματικά mirror finished - επιφάνεια επαφής. Στην κορυφή, βουρτσισμένο σκούρο αλουμίνιο δένει πολυτελώς την όλη εικόνα. Οι διαφορές με την PRO 2 είναι μάλλον στην διάταξη των heatpipes αλλά πέραν αυτού, και του νέου σχεδιασμού στο επάνω μέρος, δεν υπάρχουν και πολλές καινοτομίες. Οι ανεμιστήρες μένουν πειστικά στην θέση τους με τα γνωστά συρμάτινα clips, τα αλουμινένια fins διαθέτουν ασύμμετρο τελείωμα ενώ όλες οι κολλήσεις και τα επιλεγμένα υλικά (και τα πάχη τους) υπονοούν μία μονάδα που δεν σχεδιάστηκε με την συμπίεση του κόστους να είναι η απόλυτη προτεραιότητα.
Χώρος για RAM modules; Με το πρώτο DIMM Slot της Maximus V Formula να καλύπτεται από τα αλουμινένια fins και τα επόμενα δύο από τον 120mm, θα κινηθείτε απαραίτητα για κάτι low profile.
Αν βαρεθήκατε να χαζεύετε την ομολογουμένως εντυπωσιακή be quiet!, στην επόμενη σελίδα θα μιλήσουμε για τον τρόπο που θα διεξάγουμε τα test μας.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Πάμε να δούμε τα ευρήματα και για να έχετε μια σύγκριση βάλαμε στα διαγράμματα την 140mm Corsair Hydro H90 καθώς και την υποδειγματική Noctua NH-U14S. Πάμε να δούμε τις μετρήσεις μας με τον Ιvy Bridge στο ζεστό μας δωμάτιο.
ΒΟΟΜ! Αποτελέσματα που κοιτάζουν στα μάτια την Noctua NH-U14S. Και στα δύο τεστ υπολείπονται οριακά της επικράτησης αλλά αν θέλετε την γνώμη μας, αν οι δοκιμές γίνονταν σε πιο ενεργοβόρο socket (LGA 2011) τότε η be quiet! θα ήταν μπροστά. Και στα δύο τεστ ο περιοριστικό παράγοντας φαίνονταν να ήταν η επαφή με τον επεξεργαστή και όχι η ικανότητα της διαθέσιμης επιφάνειας των fins και του airflow, επί αυτής. Όπως και να 'χει, πολύ καλά αποτελέσματα.
Στο τυποποιημένο τεστ με τον κλειδωμένο θόρυβο, τα αποτελέσματα και πάλι υπολείπονται οριακά αυτά της μεγάλης (single fan βέβαια) Noctua. Και εδώ πάντως τα νούμερα μάλλον λένε την μισή αλήθεια μιας και εδώ η αίσθηση ήταν ότι αν είχαμε στην διάθεσή μας ακόμα μεγαλύτερο TDP, η be quiet! θα έδειχνε το "απόθεμα" επιδόσεων που κρατά σε εφεδρεία.
Το τέλος του review θα σημάνει και το κλείσιμο του φωνακλά Phenom που σας έλεγα στην εισαγωγή, οπότε πάμε να δούμε σύντομα ποια είναι η πραγματικότητα της Dark Rock PRO 3, ξεκινώντας από τα "δύσκολα" a.k.a. την τιμή και το σύστημα εγκατάστασης: Για την πρώτη, σίγουρα δεν μιλάμε για κάποια φοβερή ευκαιρία μιας και τα ?79 προτεινόμενης τιμή μπορείτε να αγοράσετε λίγο πολύ τα πάντα. Από την άλλη η be quiet! ποτέ δεν υποσχέθηκε φοβερό value και επιπλέον ήδη πειραματίζεται με μία παράλληλη value σειρά προϊόντων, για εκείνους που θέλουν κάτι οικονομικότερο. Οπότε η τιμή, αν και κάπως δύσπεπτη, είναι σαφώς μέσα στην αγορά και μέσα στα αναμενόμενα πλαίσια για flagship τέτοιας εταιρίας. Το mounting όμως; Εδώ οι δικαιολογίες τελειώνουν: ακόμα και αν ξεπεράσω τα μικρά πλαστικά κομμάτια που απαιτούνται για την συγκράτηση των βιδών, δεν μπορώ να ξεπεράσω την μικρή ομάδα άρτια εκπαιδευμένων χιμπατζήδων που απαιτούνται για να καταφέρετε να βάλετε την ψύκτρα στην θέση της. Ένας να κρατάει από την μία μεριά του case, ένας σκαρφαλωμένος πάνω στο case να μεταφέρει τις εντολές για την ευθυγράμμιση, ένας να βιδώνει στην απέναντι μεριά, ένας να φέρνει μπανάνες κτλ... Το mounting - αν και τελικά στιβαρό - είναι χωρίς περιστροφές δύσκολο και βλακώδες. Θα έφτανα στο σημείο να πω, πως αν είστε κάπως αδέξιος ή καθόλου εξοικειωμένος με την όλη διαδικασία, αυτή η ψύκτρα θα μπει μόνο όταν στήνετε το pc σας, με την μητρική εκτός του case και μόνο τότε!
Πάντως η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι λαμπρή. Επιδόσεις: τόσο going wild στα 12 Volt όσο και στο test των 50db η Dark Rock PRO 3 αποδίδει εξαιρετικά και οι θερμοκρασίες μιλούν από μόνες τους. Συμβατότητα με sockets: καθολική! Ποιότητα υλικών και συναρμολόγηση τους: εξαιρετική. Εμφάνιση: Προσεγμένη και σίγουρα premium looking. Γενικά η εμπειρία ΜΕΤΑ την εγκατάσταση είναι άκρως θετική και αν δεν λύνετε συχνά το σύστημά σας, η Dark Rock PRO 3 με τους δύο Silent Wings της θα δικαιώσει την επιλογή σας.
Μπορεί στο παραπάνω κείμενο, η γκρίνια να απαίτησε περισσότερες λέξεις από τους επαίνους, αλλά η τελική αίσθηση είναι η ακριβώς αντίθετη. Η Dark Rock PRO 3 είναι και αποδίδει σαν flagship. Αν δεν αποσυναρμολογείτε συχνά το σύστημά σας, είναι μια άκρως δελεαστική πρόταση επιδόσεων και ησυχίας. Και παρόλο τον όγκο της, μπορεί εύκολα να αποτελέσει το πιο στυλάτο κομμάτι του build σας.
Ακόμα μία HWBOX παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστούμε θερμά την be quiet! για την παραχώρηση του δείγματος.
Για το συγκεκριμένο review - και ειδικότερα για το όνομα του brand - θα πρέπει να αναγνωρίσετε την λεπτή ειρωνεία όταν σας πω ότι το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου που θα διαβάσετε γράφτηκε σε έναν παλιό και σκονισμένο Phenom II X4 965. Και ναι - άκρως αναμενόμενα - εργοστασιακή ψύκτρα και ένα μικρό case που δεν έχει ανοιχτεί ποτέ για ένα απλό φύσημα, μιας και το κλειδάκι του είναι χαμένο σε κάποιο από τα συρτάρια αυτού του μεγάλου γραφείου... Και όμως, ενώ προσωπικά δεν μπορώ να ακούσω ούτε την σκέψη μου πάνω από το δαιμονισμένο θόρυβό του, από Δευτέρα έως Παρασκευή σε αυτό τον χώρο δουλεύουν άνθρωποι. Με αυτιά. Που κανείς τους δεν έχει γκρινιάξει ποτέ για το συγκεκριμένο μηχάνημα, παρά μόνο μία φορά όπου το Outlook αποφάσισε να μην εκκινήσει αυτόματα στο start up του...
Επομένως, είναι μάλλον ασφαλές να πούμε ότι εκεί έξω, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που θεωρεί αυτονόητο ένα σύστημα να παράγει θόρυβο. Ένας ολόκληρος κόσμος, που αν του προτείνουμε να δώσει σχεδόν ?80 για την ψύκτρα της δοκιμής μας, δεν θα φτάσει καν στο σημείο να απορρίψει την πρόταση: απλά θα μας κοιτάξει με απορία, μη καταλαβαίνοντας σε ποιο πρόβλημα αναφερόμαστε. Ευτυχώς για τα δικά μου αυτιά, υπάρχει και ένας άλλος κόσμος που απαιτεί ησυχία και έτσι δημιουργεί μια αγορά με προϊόντα που να την παρέχουν. Και είναι όταν στην λίστα των απαιτήσεων προστεθεί και η απόδοση, ακόμα και σε overclocked σενάρια λειτουργίας, που καταλήγεις σε dual tower τερατάκια του 1Kg+ με ακριβούς ανεμιστήρες τύπου Dark Rock PRO 3.
Αρκετά ασυνάρτητη εισαγωγή ομολογώ, αλλά το άλλοθι μου στροφάρει στις 5000RPM+ και σε μικρή απόσταση από το κεφάλι μου. Pίξτε μια ματιά στα επιγραμματικά χαρακτηριστικά της be quiet! Dark Rock PRO 3 και ελάτε στην επόμενη σελίδα να την δούμε από κοντά.
Η συσκευασία της Dark Rock PRO 3 φαντάζει αρκετά οικεία με τα κλασικά μαύρα χρώματα και τις πορτοκαλί λεπτομέρειες. Στην πρόσοψη, εκτός από το λογότυπο της εταιρίας και την όψη της dual tower ψύκτρας, φιγουράρει το TDP, το οποίο όντας πολλαπλάσιο των περισσοτέρων consumer grade επεξεργαστών, κλείνει το μάτι στους overclockers. Ανοίγοντας και φτάνοντας στα mounting κομμάτια της μονάδας, η έκπληξη είναι ...για κακό. Βίδωμα από την πίσω πλευρά στην πράξη σημαίνει δυσκολία στην ευθυγράμμιση και ενώ το backplate είναι στιβαρό και από χοντρό μέταλλο, οι βίδες που περνούν από τις οπές της μητρικής μένουν στις θέσεις τους με την βοήθεια κάποιον πλαστικών clips. Η αλγεινή εντύπωση από το mounting ανατρέπεται στην θέα των ανεμιστήρων. Η σειρά Silent Wings είναι μια σειρά ακριβών και προσεγμένων ανεμιστήρων, με έμφαση στην αθόρυβη λειτουργία και την μακροζωία. Οι δύο μονάδες (120mm & 135mm) που συνοδεύουν την Dark Rock PRO 3 διαθέτουν προβλέψεις για τους κραδασμούς, εξεζητημένα μοτέρ και μεγάλα MTBF έτσι που θα ήταν μάλλον ανορθολογικό για κάποιον να ασχοληθεί με κάτι aftermarket. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το brand, θυμίζουμε ότι οι Silent Wings θεωρούνται (και είναι) premium ανεμιστήρες, ενώ η επιλογή των συγκεκριμένων (1700 & 1400 RPM αντίστοιχα) σε συνδυασμό με την PWM λειτουργία εξασφαλίζει και ένα "απόθεμα" airflow όταν το load το απαιτεί.
Με το βλέμμα στραμμένο στο σώμα της ψύκτρας, το όλο σχήμα φαντάζει γνώριμο. Μία dual tower πρόταση με επτά heatpipes να περνούν μέσα από την - πραγματικά mirror finished - επιφάνεια επαφής. Στην κορυφή, βουρτσισμένο σκούρο αλουμίνιο δένει πολυτελώς την όλη εικόνα. Οι διαφορές με την PRO 2 είναι μάλλον στην διάταξη των heatpipes αλλά πέραν αυτού, και του νέου σχεδιασμού στο επάνω μέρος, δεν υπάρχουν και πολλές καινοτομίες. Οι ανεμιστήρες μένουν πειστικά στην θέση τους με τα γνωστά συρμάτινα clips, τα αλουμινένια fins διαθέτουν ασύμμετρο τελείωμα ενώ όλες οι κολλήσεις και τα επιλεγμένα υλικά (και τα πάχη τους) υπονοούν μία μονάδα που δεν σχεδιάστηκε με την συμπίεση του κόστους να είναι η απόλυτη προτεραιότητα.
Χώρος για RAM modules; Με το πρώτο DIMM Slot της Maximus V Formula να καλύπτεται από τα αλουμινένια fins και τα επόμενα δύο από τον 120mm, θα κινηθείτε απαραίτητα για κάτι low profile.
Αν βαρεθήκατε να χαζεύετε την ομολογουμένως εντυπωσιακή be quiet!, στην επόμενη σελίδα θα μιλήσουμε για τον τρόπο που θα διεξάγουμε τα test μας.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Πάμε να δούμε τα ευρήματα και για να έχετε μια σύγκριση βάλαμε στα διαγράμματα την 140mm Corsair Hydro H90 καθώς και την υποδειγματική Noctua NH-U14S. Πάμε να δούμε τις μετρήσεις μας με τον Ιvy Bridge στο ζεστό μας δωμάτιο.
ΒΟΟΜ! Αποτελέσματα που κοιτάζουν στα μάτια την Noctua NH-U14S. Και στα δύο τεστ υπολείπονται οριακά της επικράτησης αλλά αν θέλετε την γνώμη μας, αν οι δοκιμές γίνονταν σε πιο ενεργοβόρο socket (LGA 2011) τότε η be quiet! θα ήταν μπροστά. Και στα δύο τεστ ο περιοριστικό παράγοντας φαίνονταν να ήταν η επαφή με τον επεξεργαστή και όχι η ικανότητα της διαθέσιμης επιφάνειας των fins και του airflow, επί αυτής. Όπως και να 'χει, πολύ καλά αποτελέσματα.
Στο τυποποιημένο τεστ με τον κλειδωμένο θόρυβο, τα αποτελέσματα και πάλι υπολείπονται οριακά αυτά της μεγάλης (single fan βέβαια) Noctua. Και εδώ πάντως τα νούμερα μάλλον λένε την μισή αλήθεια μιας και εδώ η αίσθηση ήταν ότι αν είχαμε στην διάθεσή μας ακόμα μεγαλύτερο TDP, η be quiet! θα έδειχνε το "απόθεμα" επιδόσεων που κρατά σε εφεδρεία.
Το τέλος του review θα σημάνει και το κλείσιμο του φωνακλά Phenom που σας έλεγα στην εισαγωγή, οπότε πάμε να δούμε σύντομα ποια είναι η πραγματικότητα της Dark Rock PRO 3, ξεκινώντας από τα "δύσκολα" a.k.a. την τιμή και το σύστημα εγκατάστασης: Για την πρώτη, σίγουρα δεν μιλάμε για κάποια φοβερή ευκαιρία μιας και τα ?79 προτεινόμενης τιμή μπορείτε να αγοράσετε λίγο πολύ τα πάντα. Από την άλλη η be quiet! ποτέ δεν υποσχέθηκε φοβερό value και επιπλέον ήδη πειραματίζεται με μία παράλληλη value σειρά προϊόντων, για εκείνους που θέλουν κάτι οικονομικότερο. Οπότε η τιμή, αν και κάπως δύσπεπτη, είναι σαφώς μέσα στην αγορά και μέσα στα αναμενόμενα πλαίσια για flagship τέτοιας εταιρίας. Το mounting όμως; Εδώ οι δικαιολογίες τελειώνουν: ακόμα και αν ξεπεράσω τα μικρά πλαστικά κομμάτια που απαιτούνται για την συγκράτηση των βιδών, δεν μπορώ να ξεπεράσω την μικρή ομάδα άρτια εκπαιδευμένων χιμπατζήδων που απαιτούνται για να καταφέρετε να βάλετε την ψύκτρα στην θέση της. Ένας να κρατάει από την μία μεριά του case, ένας σκαρφαλωμένος πάνω στο case να μεταφέρει τις εντολές για την ευθυγράμμιση, ένας να βιδώνει στην απέναντι μεριά, ένας να φέρνει μπανάνες κτλ... Το mounting - αν και τελικά στιβαρό - είναι χωρίς περιστροφές δύσκολο και βλακώδες. Θα έφτανα στο σημείο να πω, πως αν είστε κάπως αδέξιος ή καθόλου εξοικειωμένος με την όλη διαδικασία, αυτή η ψύκτρα θα μπει μόνο όταν στήνετε το pc σας, με την μητρική εκτός του case και μόνο τότε!
Πάντως η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι λαμπρή. Επιδόσεις: τόσο going wild στα 12 Volt όσο και στο test των 50db η Dark Rock PRO 3 αποδίδει εξαιρετικά και οι θερμοκρασίες μιλούν από μόνες τους. Συμβατότητα με sockets: καθολική! Ποιότητα υλικών και συναρμολόγηση τους: εξαιρετική. Εμφάνιση: Προσεγμένη και σίγουρα premium looking. Γενικά η εμπειρία ΜΕΤΑ την εγκατάσταση είναι άκρως θετική και αν δεν λύνετε συχνά το σύστημά σας, η Dark Rock PRO 3 με τους δύο Silent Wings της θα δικαιώσει την επιλογή σας.
Μπορεί στο παραπάνω κείμενο, η γκρίνια να απαίτησε περισσότερες λέξεις από τους επαίνους, αλλά η τελική αίσθηση είναι η ακριβώς αντίθετη. Η Dark Rock PRO 3 είναι και αποδίδει σαν flagship. Αν δεν αποσυναρμολογείτε συχνά το σύστημά σας, είναι μια άκρως δελεαστική πρόταση επιδόσεων και ησυχίας. Και παρόλο τον όγκο της, μπορεί εύκολα να αποτελέσει το πιο στυλάτο κομμάτι του build σας.
Ακόμα μία HWBOX παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστούμε θερμά την be quiet! για την παραχώρηση του δείγματος.
