be quiet! Dark Rock 3 Review: Mainstream Contestant
Από την τελευταία φορά που τα εργαστήρια του HwBox άνοιξαν τις πόρτες τους σε μία ψύκτρα της be quiet! (ήταν η Dark Rock PRO 3) αυτά που μας έμειναν στην μνήμη ήταν ένα αξιόλογο και γουστόζικο dual tower τερατάκι, με καλές επιδόσεις, ήσυχη λειτουργία μα και ζόρικο σύστημα εγκατάστασης. Σήμερα έχει έρθει η σειρά της μικρότερης, single tower, "non-PRO" έκδοσης ονόματι Dark Rock 3 και το ενδιαφέρον μας είναι ομολογουμένως μεγάλο μιας και αν το καλοσκεφτείτε οι dual tower αφορούν μάλλον λιγότερους χρήστες σε σχέση με τις "κανονικές" mainstream προτάσεις των εταιριών, που συνήθως δίνουν το μεγαλύτερο μέρος των επιδόσεων των flagships, σε πιο μαζεμένο footprint και τιμή. Αν σκεφτούμε περισσότερο ορθολογικά και όχι σαν enthusiasts (sic!), είναι η Dark Rock 3 (και όχι η PRO), είναι η NH-U14S (και όχι η NH-D15) κ.ο.κ. που θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο, στο κάτω κάτω.
Από την τελευταία φορά που τα εργαστήρια του HwBox άνοιξαν τις πόρτες τους σε μία ψύκτρα της be quiet! (ήταν η Dark Rock PRO 3) αυτά που μας έμειναν στην μνήμη ήταν ένα αξιόλογο και γουστόζικο dual tower τερατάκι, με καλές επιδόσεις, ήσυχη λειτουργία μα και ζόρικο σύστημα εγκατάστασης. Σήμερα έχει έρθει η σειρά της μικρότερης, single tower, "non-PRO" έκδοσης ονόματι Dark Rock 3 και το ενδιαφέρον μας είναι ομολογουμένως μεγάλο μιας και αν το καλοσκεφτείτε οι dual tower αφορούν μάλλον λιγότερους χρήστες σε σχέση με τις "κανονικές" mainstream προτάσεις των εταιριών, που συνήθως δίνουν το μεγαλύτερο μέρος των επιδόσεων των flagships, σε πιο μαζεμένο footprint και τιμή. Αν σκεφτούμε περισσότερο ορθολογικά και όχι σαν enthusiasts (sic!), είναι η Dark Rock 3 (και όχι η PRO), είναι η NH-U14S (και όχι η NH-D15) κ.ο.κ. που θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο, στο κάτω κάτω.
Με συνολικό βάρος μια ανάσα πριν το 1kg, τον εγνωσμένης αξίας 135mm SilentWing να την συνοδεύει, υποσχέσεις για 190W TDP και έξι heatpipes, η Dark Rock 3 μπορεί να μην είναι PRO πάντως σίγουρα δεν φαίνεται να είναι μια single tower της σειράς, έτσι που οι προσδοκίες οφείλουν να παραμείνουν υψηλές. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μία εταιρία που ευαγγελίζεται τον premium χαρακτήρα των προϊόντων της και δεν δείχνει να αγωνιά για τις απόλυτα πιο ανταγωνιστικές τιμές εκεί έξω. Ας δούμε παρέα πως σκιαγραφούνται τα επιγραμματικά χαρακτηριστικά της Dark Rock 3 στον παρακάτω πίνακα και ελάτε στην επόμενη σελίδα για την φωτογραφική της επισκόπηση.
Η συσκευασία της be quiet! κινείται στα γνώριμα σκούρα χρώματα της εταιρίας, είναι σίγουρα προσεγμένη και αποπνέει έναν αέρα premium προϊόντος. Πάνω της θα βρείτε όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της μονάδας αλλά καμία αναφορά για το τι γίνεται με clearance μνημών και πρώτης PCIe. Μέσα της, η ψύκτρα προστατεύεται καλά από μαλακό αφρό και ο μοναδικός παρεχόμενος ανεμιστήρας έρχεται ήδη εγκατεστημένος στο σώμα του tower.
Αντικειμενικά η Dark Rock 3 είναι μια κομψή ψύκτρα. Είτε σας αρέσουν τα πιο σοβαρής αισθητικής parts είτε τα πιο gaming flavoured, θα βρείτε μία γωνία υπό την οποία η Dark Rock 3 θα φαντάζει όμορφη μέσα στο build σας. Η κορωνίδα της καλής της εικόνας παραμένει η "αλουμινένια" της πρόσοψη με το λογότυπο της εταιρίας, ενώ και τα σκούρα fins δείχνουν κάθε άλλο παρά value ή πρόχειρα κομμένα. Οι κολλήσεις, το φινίρισμα στην επιφάνεια επαφής και κάθε τελείωμα και γωνία συμφωνούν απόλυτα με το premium χαρακτήρα που η be quiet! θέλει να περάσει προς τα έξω και δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε καν το εννιά-λέπιδο SilentWings με το ομαλότατο μοτέρ του και την πραγματικά αθόρυβη και γραμμική του λειτουργία.
Αν το review σταματούσε εδώ οι εντυπώσεις που θα μας είχαν μείνει θα ήταν πέρα για πέρα θετικές αλλά οι τέσσερις τρύπες για τις βίδες στο κάτω μέρος της ψύκτρας, μας φέρνουν αναμνήσεις από το μέτριο mounting σύστημα της αντίστοιχης PRO, οπότε και κρατάμε τις επιφυλάξεις μας μέχρι να δούμε τα mounting κομμάτια που συνοδεύουν την σημερινή μας ψύκτρα.
Και ναι, δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν μιας και το mounting που υποθέτει τρία χέρια και μπόλικη υπομονή ξαναχτυπά! Θα κάνουμε μια προσπάθεια να μην γκρινιάξουμε όσο θέλουμε, μιας και είναι κατανοητό ότι η ταλαιπωρία της εγκατάστασης δεν είναι κάτι που απασχολεί καθημερινά την συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών που προσεγγίζουν το σύστημά τους με set it & forget it φιλοσοφία, καθώς επίσης και λόγω των μειωμένων διαστάσεων της "non-PRO" η όλη διαδικασία κυλάει πιο εύκολα μιας και δεν χρειάζεται να μαντεύετε στα τυφλά για τις βίδες. Και πάλι όμως τα σπειρώματα δείχνουν κάπως ευαίσθητα και ενώ η πρώτη PCIe (x4) δεν καλύφθηκε στο σύστημα των δοκιμών μας (αν και το fan clip απειλούσε) και η πρώτη x16 με την κάρτα γραφικών είχε καλό "αέρα", δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το πρώτο DIMM slot που θα έχει λιγότερο από 4 cm "αέρα", με τον ανεμιστήρα στην εργοστασιακή του θέση. Στα θετικά, η ύπαρξη δεύτερου σετ wire clips για αν και όταν θελήσετε να προσθέσετε έναν επιπλέον ανεμιστήρα σε ρόλο pull.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Ας δούμε τι συνέβη με τον συνήθη i5 3570k σε ρόλο loader. Για να έχετε σημεία αναφοράς, βάλαμε στα γραφήματα δύο αντιστοίχων διαστάσεων coolers του ανταγωνισμού, που έχουμε δει στο παρελθόν (εδώ και εδώ αντίστοιχα) και θα είναι σίγουρα στην λίστα των επιλογών σας, αν κοιτάτε για cooler αυτής της κατηγορίας.
Με τα πάντα στα 12v βλέπουμε την Dark Rock 3 να αποδίδει αρκετά καλά σε απόλυτα νούμερα στις stock δοκιμές, αλλά να χάνει κάποιο έδαφος στις αντίστοιχες overclocked. Όπως και να έχει, η θερμοκρασία που μας έδωσε στο 4.5GHz test είναι αντίστοιχη μονάδων της κλάσης της τόσο από το air όσο και από το AIO cooling στρατόπεδο και ενώ θα ήταν υπερβολικό να την χαρακτηρίσουμε "εξαιρετική" σε συνάρτηση με το μέγεθος της ψύκτρας, παραμένει μια αρκετά άνετη θερμοκρασία για το συγκεκριμένο overclock και για τον απόλυτα επιθετικό τρόπο που διεξάγουμε τις δοκιμές μας.
Με τον παραγόμενο θόρυβο "κλειδωμένο" στα 50dB και τις overclocked ρυθμίσεις τα νούμερα που παίρνουμε παραμένουν ανταγωνιστικά αλλά απέχουν από τις απόλυτα κορυφαίες λύσης της κατηγορίας. Και ενώ σε καμία περίπτωση η απόδοση της Dark Rock 3 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακή, πρέπει να μοιραστούμε τις σκέψεις μας για αυτή της την απόδοση: χωρίς να μπορούμε να εντοπίσουμε κάτι το εγγενώς λάθος στην σχεδίαση του tower και με τον υπεράνω κριτικής παρεχόμενο SilentWings, η μικρή διαφορά σε σχέση με την Dark Rock PRO 3 μας κάνει να υποπτευόμαστε το mounting που έχει επιλέξει η be quiet! για τις ψύκτρες της. Και αν ισχύει ότι από εκεί "δραπετεύει" μέρος του εν δυνάμει performance είναι πραγματικά κρίμα το ότι μία σχεδιαστική αβλεψία κόβει πόντους τόσο από την απόδοση όσο και από την ευκολία εγκατάστασης ενός προϊόντος.
Σελίδα επιλόγου για την Dark Rock 3 και είναι από εκείνες τις φορές που η επιτυχία του, θα κριθεί στο αν θα καταφέρουμε να παρουσιάσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της μονάδας της be quiet! στις σωστές τους αναλογίες. Γιατί είναι προφανές ότι υπάρχουν αρκετά δυνατά και αρκετά αδύναμα σημεία στην ψύκτρα της σημερινής μας δοκιμής. Ας ξεκινήσουμε με τα τελευταία.
Mounting. Το είχαμε συναντήσει στην Dark Rock PRO 3 - και τότε το είχαμε καυτηριάσει - και το ξαναβλέπουμε απαράλλαχτο και σήμερα. Μπορεί οι μικρότερες διαστάσεις της Dark Rock 3 να βοηθάνε στο να πετύχετε την ευθυγράμμιση των πλαν... των παξιμαδιών με τις βίδες, αλλά και πάλι, βίδωμα από την πίσω πλευρά, βίδες με λεπτό σπείρωμα και πλαστικά κομμάτια για την συγκράτηση τους συνθέτουν μια κακή εικόνα κατά την εγκατάσταση, τόσο που αν δοκιμάζετε αρκετούς επεξεργαστές θα μπορούσαμε ανενδοίαστα να σας αποτρέψουμε από την συγκεκριμένη αγορά. Από εκεί και πέρα όμως, θα ήταν υπερβολικά αυστηρό να αναφερθούμε στις επιδόσεις στην παράγραφο των μειονεκτημάτων - μιας και αυτές είναι αρκετά καλές - ενώ ο περιορισμός στο ύψος για το πρώτο memory slot είναι ένα μάλλον συνηθισμένο θέμα στις μεγαλύτερες ψύκτρες.
Στα δυνατά σημεία, εκτός από το προφανέστατο, αυτό της εμφάνισης, μιας και το look του μαύρου βουρτσισμένου αλουμινίου με τα σκούρα fins είναι αντικειμενικά επιβλητικό, προκύπτει το τελικό πακέτο θορύβου: με τον εξαιρετικό SilentWings PWM 135mm, τις λαστιχένιες λεπτομέρειες και την PWM λειτουργία της μητρικής σας, μπορείτε να πετύχετε ζηλευτά επίπεδα ήσυχης λειτουργίας μα και επιδόσεων, out of the box. Και αυτό το τελευταίο, κλείνει το μάτι και στην τιμή μιας και με κάτι σαν 65? μπορείτε να έχετε δυνατές επιδόσεις και έναν ανεμιστήρα που μάλλον δεν πρόκειται να σκεφτείτε να αντικαταστήσετε κάπου παρακάτω. Έτσι, που μια ολόκληρη κατηγορία χρηστών, με κάπως πιο συντηρητικές overclocking ανησυχίες και ευαίσθητα αυτιά, μπορούν να βρουν στην πρόταση της be quiet! μια καλή και ολοκληρωμένη λύση σε μία ρεαλιστική τιμή. Και σε αυτούς τους χρήστες δεν θα είχαμε σοβαρούς ενδοιασμούς και να την προτείναμε για αγορά, μιας και η τιμή αλλά και το πακέτο performance / db φαίνεται πως κάνουν την "non-PRO" Dark Rock 3 την πιο ρεαλιστική πρόταση της be quiet! για την ώρα.
Από την τελευταία φορά που τα εργαστήρια του HwBox άνοιξαν τις πόρτες τους σε μία ψύκτρα της be quiet! (ήταν η Dark Rock PRO 3) αυτά που μας έμειναν στην μνήμη ήταν ένα αξιόλογο και γουστόζικο dual tower τερατάκι, με καλές επιδόσεις, ήσυχη λειτουργία μα και ζόρικο σύστημα εγκατάστασης. Σήμερα έχει έρθει η σειρά της μικρότερης, single tower, "non-PRO" έκδοσης ονόματι Dark Rock 3 και το ενδιαφέρον μας είναι ομολογουμένως μεγάλο μιας και αν το καλοσκεφτείτε οι dual tower αφορούν μάλλον λιγότερους χρήστες σε σχέση με τις "κανονικές" mainstream προτάσεις των εταιριών, που συνήθως δίνουν το μεγαλύτερο μέρος των επιδόσεων των flagships, σε πιο μαζεμένο footprint και τιμή. Αν σκεφτούμε περισσότερο ορθολογικά και όχι σαν enthusiasts (sic!), είναι η Dark Rock 3 (και όχι η PRO), είναι η NH-U14S (και όχι η NH-D15) κ.ο.κ. που θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο, στο κάτω κάτω.
Με συνολικό βάρος μια ανάσα πριν το 1kg, τον εγνωσμένης αξίας 135mm SilentWing να την συνοδεύει, υποσχέσεις για 190W TDP και έξι heatpipes, η Dark Rock 3 μπορεί να μην είναι PRO πάντως σίγουρα δεν φαίνεται να είναι μια single tower της σειράς, έτσι που οι προσδοκίες οφείλουν να παραμείνουν υψηλές. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μία εταιρία που ευαγγελίζεται τον premium χαρακτήρα των προϊόντων της και δεν δείχνει να αγωνιά για τις απόλυτα πιο ανταγωνιστικές τιμές εκεί έξω. Ας δούμε παρέα πως σκιαγραφούνται τα επιγραμματικά χαρακτηριστικά της Dark Rock 3 στον παρακάτω πίνακα και ελάτε στην επόμενη σελίδα για την φωτογραφική της επισκόπηση.
Η συσκευασία της be quiet! κινείται στα γνώριμα σκούρα χρώματα της εταιρίας, είναι σίγουρα προσεγμένη και αποπνέει έναν αέρα premium προϊόντος. Πάνω της θα βρείτε όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της μονάδας αλλά καμία αναφορά για το τι γίνεται με clearance μνημών και πρώτης PCIe. Μέσα της, η ψύκτρα προστατεύεται καλά από μαλακό αφρό και ο μοναδικός παρεχόμενος ανεμιστήρας έρχεται ήδη εγκατεστημένος στο σώμα του tower.
Αντικειμενικά η Dark Rock 3 είναι μια κομψή ψύκτρα. Είτε σας αρέσουν τα πιο σοβαρής αισθητικής parts είτε τα πιο gaming flavoured, θα βρείτε μία γωνία υπό την οποία η Dark Rock 3 θα φαντάζει όμορφη μέσα στο build σας. Η κορωνίδα της καλής της εικόνας παραμένει η "αλουμινένια" της πρόσοψη με το λογότυπο της εταιρίας, ενώ και τα σκούρα fins δείχνουν κάθε άλλο παρά value ή πρόχειρα κομμένα. Οι κολλήσεις, το φινίρισμα στην επιφάνεια επαφής και κάθε τελείωμα και γωνία συμφωνούν απόλυτα με το premium χαρακτήρα που η be quiet! θέλει να περάσει προς τα έξω και δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε καν το εννιά-λέπιδο SilentWings με το ομαλότατο μοτέρ του και την πραγματικά αθόρυβη και γραμμική του λειτουργία.
Αν το review σταματούσε εδώ οι εντυπώσεις που θα μας είχαν μείνει θα ήταν πέρα για πέρα θετικές αλλά οι τέσσερις τρύπες για τις βίδες στο κάτω μέρος της ψύκτρας, μας φέρνουν αναμνήσεις από το μέτριο mounting σύστημα της αντίστοιχης PRO, οπότε και κρατάμε τις επιφυλάξεις μας μέχρι να δούμε τα mounting κομμάτια που συνοδεύουν την σημερινή μας ψύκτρα.
Και ναι, δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν μιας και το mounting που υποθέτει τρία χέρια και μπόλικη υπομονή ξαναχτυπά! Θα κάνουμε μια προσπάθεια να μην γκρινιάξουμε όσο θέλουμε, μιας και είναι κατανοητό ότι η ταλαιπωρία της εγκατάστασης δεν είναι κάτι που απασχολεί καθημερινά την συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών που προσεγγίζουν το σύστημά τους με set it & forget it φιλοσοφία, καθώς επίσης και λόγω των μειωμένων διαστάσεων της "non-PRO" η όλη διαδικασία κυλάει πιο εύκολα μιας και δεν χρειάζεται να μαντεύετε στα τυφλά για τις βίδες. Και πάλι όμως τα σπειρώματα δείχνουν κάπως ευαίσθητα και ενώ η πρώτη PCIe (x4) δεν καλύφθηκε στο σύστημα των δοκιμών μας (αν και το fan clip απειλούσε) και η πρώτη x16 με την κάρτα γραφικών είχε καλό "αέρα", δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το πρώτο DIMM slot που θα έχει λιγότερο από 4 cm "αέρα", με τον ανεμιστήρα στην εργοστασιακή του θέση. Στα θετικά, η ύπαρξη δεύτερου σετ wire clips για αν και όταν θελήσετε να προσθέσετε έναν επιπλέον ανεμιστήρα σε ρόλο pull.
Και σε αυτή την δοκιμή μας, ο δημοφιλής Ivy Bridge i5 3570K δίνει το παρόν. Κρίναμε σκόπιμο να πάρουμε μετρήσεις από δύο συχνότητες λειτουργίας. Μία στο εργοστασιακό 34x100 (3.4GHz) με τάση vcore 1 Volt, ορισμένη manually από το bios, και μία στο σχετικά εύκολο 45x100 (4.5GHz) με τάση vcore 1.2 Volts και πάλι ορισμένο με τον ίδιο τρόπο. Οι μνήμες έπαιξαν στα 1600MHz με χρονισμούς 9-9-9-24 και τάση vdimm 1.5 volts. Όλες οι επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας και διόρθωσης (compensation) τάσεων ήταν απενεργοποιημένες και οι υπόλοιπες τάσεις αφέθηκαν στο auto.
Παρατηρήσεις
Για τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκε η bundled πάστα, ενώ για τα πρώτα δύο αποτελέσματα οι ανεμιστήρες λειτουργούσαν στα 12 Volts χάριν "καθαρότερων" και λιγότερο platform dependent (pwm) αποτελεσμάτων. Κατόπιν ρυθμίσαμε τους ανεμιστήρες έτσι ώστε να μετράμε 50db στα δέκα εκατοστά από αυτούς και επαναλάβαμε τις μετρήσεις για το o/c τεστ μας. Γιατί; Είναι ένα επίπεδο θορύβου όπου η πλειοψηφία των χρηστών θεωρεί αποδεκτό και αποφασίσαμε να περιλάβουμε ένα baseline test με βάση τον θόρυβο, για να σας παρουσιάζουμε από εδώ και πέρα, πως αποδίδει η κάθε cooling λύση, σε ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο λειτουργίας. Όλα τα test επαναλαμβάνονταν δις για την αποφυγή σφαλμάτων.
Δοκιμές
Προκειμένου να δημιουργήσουμε load χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες εκδόσεις του linpack κάτω από το Linx. Στην περίπτωση του Ivy Bridge ανανεώσαμε κατάλληλα τις εφαρμογές μας, ώστε να αξιοποιηθεί το AVX instruction set του. Έτσι, καταγράψαμε μέσω του coretemp τις μέγιστες θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν σε διάστημα 10 λεπτών τρέχοντας διαδοχικές 2048MB loops του LinX. Κατόπιν υπολογίστηκε και παρουσιάστηκε ο μέσος όρος max θερμοκρασίας των τεσσάρων πυρήνων.
Με το πέρας του δεκάλεπτου stressing και κλείνοντας το LinX – αφήναμε το σύστημα σε κατάσταση ηρεμίας για 15 ακόμα λεπτά και καταγράφαμε τις θερμοκρασίες στις οποίες επανήλθε ο επεξεργαστής. Αυτό, θα είναι το idle temperature που αναφέρουμε στα γραφήματα που ακολουθούν.
Αυτό το ζευγάρι load και idle θερμοκρασιών, είναι εν γένει αρκετό για να σας δώσει μία σαφή άποψη για την αποτελεσματικότητα, ή μη, της ψύκτρας. Πάμε λοιπόν στο σημαντικότερο τμήμα του review.
Ας δούμε τι συνέβη με τον συνήθη i5 3570k σε ρόλο loader. Για να έχετε σημεία αναφοράς, βάλαμε στα γραφήματα δύο αντιστοίχων διαστάσεων coolers του ανταγωνισμού, που έχουμε δει στο παρελθόν (εδώ και εδώ αντίστοιχα) και θα είναι σίγουρα στην λίστα των επιλογών σας, αν κοιτάτε για cooler αυτής της κατηγορίας.
Με τα πάντα στα 12v βλέπουμε την Dark Rock 3 να αποδίδει αρκετά καλά σε απόλυτα νούμερα στις stock δοκιμές, αλλά να χάνει κάποιο έδαφος στις αντίστοιχες overclocked. Όπως και να έχει, η θερμοκρασία που μας έδωσε στο 4.5GHz test είναι αντίστοιχη μονάδων της κλάσης της τόσο από το air όσο και από το AIO cooling στρατόπεδο και ενώ θα ήταν υπερβολικό να την χαρακτηρίσουμε "εξαιρετική" σε συνάρτηση με το μέγεθος της ψύκτρας, παραμένει μια αρκετά άνετη θερμοκρασία για το συγκεκριμένο overclock και για τον απόλυτα επιθετικό τρόπο που διεξάγουμε τις δοκιμές μας.
Με τον παραγόμενο θόρυβο "κλειδωμένο" στα 50dB και τις overclocked ρυθμίσεις τα νούμερα που παίρνουμε παραμένουν ανταγωνιστικά αλλά απέχουν από τις απόλυτα κορυφαίες λύσης της κατηγορίας. Και ενώ σε καμία περίπτωση η απόδοση της Dark Rock 3 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακή, πρέπει να μοιραστούμε τις σκέψεις μας για αυτή της την απόδοση: χωρίς να μπορούμε να εντοπίσουμε κάτι το εγγενώς λάθος στην σχεδίαση του tower και με τον υπεράνω κριτικής παρεχόμενο SilentWings, η μικρή διαφορά σε σχέση με την Dark Rock PRO 3 μας κάνει να υποπτευόμαστε το mounting που έχει επιλέξει η be quiet! για τις ψύκτρες της. Και αν ισχύει ότι από εκεί "δραπετεύει" μέρος του εν δυνάμει performance είναι πραγματικά κρίμα το ότι μία σχεδιαστική αβλεψία κόβει πόντους τόσο από την απόδοση όσο και από την ευκολία εγκατάστασης ενός προϊόντος.
Σελίδα επιλόγου για την Dark Rock 3 και είναι από εκείνες τις φορές που η επιτυχία του, θα κριθεί στο αν θα καταφέρουμε να παρουσιάσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της μονάδας της be quiet! στις σωστές τους αναλογίες. Γιατί είναι προφανές ότι υπάρχουν αρκετά δυνατά και αρκετά αδύναμα σημεία στην ψύκτρα της σημερινής μας δοκιμής. Ας ξεκινήσουμε με τα τελευταία.
Mounting. Το είχαμε συναντήσει στην Dark Rock PRO 3 - και τότε το είχαμε καυτηριάσει - και το ξαναβλέπουμε απαράλλαχτο και σήμερα. Μπορεί οι μικρότερες διαστάσεις της Dark Rock 3 να βοηθάνε στο να πετύχετε την ευθυγράμμιση των πλαν... των παξιμαδιών με τις βίδες, αλλά και πάλι, βίδωμα από την πίσω πλευρά, βίδες με λεπτό σπείρωμα και πλαστικά κομμάτια για την συγκράτηση τους συνθέτουν μια κακή εικόνα κατά την εγκατάσταση, τόσο που αν δοκιμάζετε αρκετούς επεξεργαστές θα μπορούσαμε ανενδοίαστα να σας αποτρέψουμε από την συγκεκριμένη αγορά. Από εκεί και πέρα όμως, θα ήταν υπερβολικά αυστηρό να αναφερθούμε στις επιδόσεις στην παράγραφο των μειονεκτημάτων - μιας και αυτές είναι αρκετά καλές - ενώ ο περιορισμός στο ύψος για το πρώτο memory slot είναι ένα μάλλον συνηθισμένο θέμα στις μεγαλύτερες ψύκτρες.
Στα δυνατά σημεία, εκτός από το προφανέστατο, αυτό της εμφάνισης, μιας και το look του μαύρου βουρτσισμένου αλουμινίου με τα σκούρα fins είναι αντικειμενικά επιβλητικό, προκύπτει το τελικό πακέτο θορύβου: με τον εξαιρετικό SilentWings PWM 135mm, τις λαστιχένιες λεπτομέρειες και την PWM λειτουργία της μητρικής σας, μπορείτε να πετύχετε ζηλευτά επίπεδα ήσυχης λειτουργίας μα και επιδόσεων, out of the box. Και αυτό το τελευταίο, κλείνει το μάτι και στην τιμή μιας και με κάτι σαν 65? μπορείτε να έχετε δυνατές επιδόσεις και έναν ανεμιστήρα που μάλλον δεν πρόκειται να σκεφτείτε να αντικαταστήσετε κάπου παρακάτω. Έτσι, που μια ολόκληρη κατηγορία χρηστών, με κάπως πιο συντηρητικές overclocking ανησυχίες και ευαίσθητα αυτιά, μπορούν να βρουν στην πρόταση της be quiet! μια καλή και ολοκληρωμένη λύση σε μία ρεαλιστική τιμή. Και σε αυτούς τους χρήστες δεν θα είχαμε σοβαρούς ενδοιασμούς και να την προτείναμε για αγορά, μιας και η τιμή αλλά και το πακέτο performance / db φαίνεται πως κάνουν την "non-PRO" Dark Rock 3 την πιο ρεαλιστική πρόταση της be quiet! για την ώρα.
Ευχαριστούμε θερμά την be quiet! για την παραχώρηση του δείγματος!
