GIGABYTE AORUS X570 Master, Pro & AORUS Gen 4 SSD Review - BIOS - Παρατηρήσεις

Σελίδα 5 από 5: BIOS - Παρατηρήσεις

Κατά τη χρήση οι μητρικές με τα νεότερα και σταθερότερα BIOS ήταν απροβλημάτιστες και τις δοκιμάσαμε με τον Ryzen 9 3900X που είναι το πιο ενεργοβόρο δείγμα μας και ίσως το μοναδικό για την ώρα που μπορεί να μας δείξει ορισμένα από τα μειονεκτήματα των μητρικών, όσον αφορά τη ψύξη και την ποιότητα του κυκλώματος τροφοδοσίας. Με προηγούμενο BIOS στην Master να πούμε πως η εκκίνηση του συστήματος ήταν μεγαλύτερη και στο δείγμα που είχαμε στη κατοχή μας απαιτούσε και ένα επιπλέον restart για να ολοκληρωθεί επιτυχώς. Δε το έχουμε επιβεβαιώσει αλλά το συγκεκριμένο θέμα φαίνεται πως βρίσκεται μόνο στα engineering samples και όχι σε κάποιο retail προϊόν που θα λάβετε από κάποιο κατάστημα.

Μιας και η εταιρία ισχυρίζεται ότι τα VRM της είναι κρύα και από τα πιο ψυχρά της αγοράς οπότε μπήκαμε στο κόπο να στρεσάρουμε τον 3900X μας επάνω στις δύο μητρικές με φορτίο το AIDA64. Στα αποτελέσματα βλέπουμε πως δεν είναι τυχαίο που η GIGABYTE μας ανέφερε το γεγονός αυτό, και την ίδια στιγμή βλέπουμε πόσο αποδοτικό είναι το fin stack σύστημα ψύξης που έχει επιλέξει στα συγκεκριμένα μοντέλα. Στη ψύξη των VRM η διαφορά της Master με την Pro εντοπίζεται μόνο στο κύκλωμα του Vsoc, που πρακτικά είναι ένα απλό μεταλλικό κομμάτι και είναι αποδοτικό όταν δεν υπάρχει αρκετό airflow στο σημείο, όπως και στη περίπτωση της πρώτης X570 μητρικής που δοκιμάσαμε πριν από μερικές ημέρες.

BIOS

Το BIOS των μητρικών είναι μια ευχάριστη εμπειρία για όποιον τύχει να βρεθεί εκεί - και πιστεύουμε ότι υπάρχουν αρκετοί λόγοι όπως την ενεργοποίηση του XMP. Το Easy Mode έχει τα απολκύτως απαραίτητα όπως σε κάθε άλλη μητρική, όμως επιλογές όπως το XMP μέχρι και η ρύθμιση του RAID είναι σε πρώτο πλάνο. Για όσους θέλουν να εξερευνήσουν τα όρια του Ryzen CPU τους θα δουν ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές για ρύθμιση των συχνοτήτων όπως και της τάσης σε διάφορα υποσυστήματα όπως τους πυρήνες, αλλά και το uncore.

Aorus Master

Aorus Pro

Overclocking

Μέσω του Precision Boost overdrive που υπάρχει στις μητρικές έχουμε τη δυνατότητα να τρέξουμε τον επεξεργαστή μας σε υψηλότερες συχνότητες σε φορτίο. Η γνωστή από τις προηγούμενες γενιές Ryzen μέθοδος του Precision Boost δε δείχνει να αποδίδει αρκετά και έτσι αξίζει να αφεθούμε στους πιο παραδοσιακούς τρόπους με την επιλογή ενός core ratio και μιας τάσης που θέλουμε ο επεξεργαστής μας να τρέχει συνεχώς. Τα θετικά αυτής της κίνησης ωφελούν φυσικά τις επιδόσεις, αλλά δε βρήκαμε κάποια adaptive μέθοδο για ρίχνει τη τάση όσο δε χρησιμοποιούμε το σύστημα. Την ίδια στιγμή αυτή η μέθοδος overclocking ωφελεί περισσότερο τα ‘μικρά’ CPU όπως για παράδειγμα κάποιον 3600X τον οποίο και δεν είχαμε θέμα να τρέξουμε στα 4.3GHz με τάση 1.42V. Ο επεξεργαστής εκεί έμεινε σταθερός με μέγιστες θερμοκρασίες 81 βαθμούς Κελσίου.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει η GIGABYTE και για την σταθερότητα των ρευμάτων που δίνει στον επεξεργαστή, φυσικά όμως με το πείραγμα του load line calibration, μιας τεχνικής που αποτρέπει το vdroop σε υψηλά φορτία, κάτι που θα πρέπει να χρησιμοποιείται με σύνεση ειδικά όταν οι τάσεις ξεφεύγουν πολύ. Όσον αφορά τους Ryzen και σε σχέση με μερικές ακόμη μητρικές που έχουμε δει μέχρι στιγμής, οι αυτόματες τιμές που δίνονται στο Vcore ήταν αρκετά προσγειωμένες, κάτι θετικό για όσους κάνουν fine tune τις τάσεις αυτές μόλις στήσουν έναν νέο υπολογιστή.