Gaming και CPU Cores - Πόσοι χρειάζονται; - Gaming: 8 Core vs 4 Core vs 2 Core

Σελίδα 3 από 4: Gaming: 8 Core vs 4 Core vs 2 Core

Για να μη μεταπηδήσουμε σε άλλο θέμα όμως, στις μετρήσεις μας συγκεντρώσαμε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για το πως ένα παιχνίδι μπορεί να αξιοποιήσει έναν πολυπύρηνο επεξεργαστή. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως σε κάθε μεγάλο step down όπως από τους 8 στους 4 με ενεργό το SMT (Simultaneous multithreading) οι διαφορές είναι μετρήσιμες αλλά όχι μεγάλες και τα διάφορα προβλήματα ξεκινούν να κάνουν σιγά - σιγά την εμφάνισή τους με σημαντικότερο το stuttering, που σε κάποιους τίτλους είναι πιο συχνό ενώ και το ποσοστό χρήσης σε μερικά games ξεπερνάει το 70% ολόκληρου του επεξεργαστή. Το stuttering ξεχωρίζει πιο εύκολα εάν κοιτάξουμε τα minimum FPS σε σχέση με τα average – και ένα εύκολο κόλπο για να αντιληφθείτε εάν υπάρχει στο παιχνίδι που μετράτε είναι βλέποντας τη διαφορά του minimum με το average, όπου όσο μεγαλύτερη τόσο πιο πιθανό είναι να δούμε ‘σπασίματα’ στη κίνηση κατά το gaming.

Κάποια παιχνίδια που καταφέρνουν να αξιοποιήσουν περισσότερα των τεσσάρων threads από έναν σύγχρονο επεξεργαστή όπως το The Division 2 - που είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός game με αρκετό βάθος και πλήθος αντικειμένων – είναι παραδείγματα σωστού προγραμματισμού που θα πρέπει να ακολουθούνται και αλλού. Το σημαντικότερο είναι πως αυτό το game δεν τερματίζει τη χρήση του επεξεργαστή αλλά επιλέγει να ‘απλωθεί’ σε περισσότερα cores παρά να μείνει σε λίγα βελτιώνοντας έτσι την απόδοση των υπόλοιπων διεργασιών που τρέχουν στα Windows. Οι διάφοροι μηχανισμοί, οι φωτισμοί, η μεγάλη λίστα των αντικειμένων καθώς και οι online παίκτες που θα πρέπει να κρατήσει συγχρονισμένα και λειτουργικά είναι μερικοί μόνο από τους λόγους για τους οποίους στο παιχνίδι υπάρχει η επιλογή για rendering με το DirectX 12 API. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και το πόσο σημαντικός είναι και ο scheduler του λειτουργικού συστήματος που ευθύνεται αρκετά για την επιλογή των πυρήνων που θα τρέξουν συγκεκριμένο λογισμικό, μεταξύ των οποίων και παιχνίδια. Όσον αφορά τους Ryzen η Microsoft βρέθηκε σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι με την είσοδο των Ryzen 3000 και έτσι μέσα στο 2019 είδαμε μέσω του μεγάλου feature update των Windows 10 και έναν ανανεωμένο scheduler που μεταξύ άλλων ‘έδινε καλύτερες οδηγίες’ στα προγράμματα σχετικά με το ποιον πυρήνα αξίζει να χρησιμοποιήσουν. Οπότε όπως αντιλαμβάνεστε τα πράγματα είναι αρκετά σύνθετα και απλά ο αριθμός των πυρήνων που θα επιλέξουμε για το επόμενο build μας δείχνει να εξαρτάται από πολλά ακόμα πράγματα, όπως το λειτουργικό σύστημα, εκτός από το παιχνίδι. Αρκετά συχνά μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις που τα Windows με τη σειρά τους κατεβάζουν και εγκαθιστούν updates στο παρασκήνιο οπότε η χρήση ενός ολιγοπύρηνου επεξεργαστή σίγουρα θα επηρεάσει τη gaming εμπειρία αρκετών.

Τα πιο σοβαρά προβλήματα όμως ξεκινούν όταν στο σύστημα έχουμε έναν διπύρηνο επεξεργαστή, εκεί όπου πλέον μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι δε θα πρέπει να βρίσκεται σε κανένα gaming PC καθώς μας επιστρέφει αρκετά χαμηλά minimum frames όπου τις περισσότερες φορές υποδηλώνουν stuttering και frame skipping – εάν ο display driver το υποστηρίζει. Για την ώρα η μόνη εταιρία που έχει διπύρηνα μοντέλα στη συλλογή της είναι η Intel αλλά αυτοί δε προορίζονται για gaming – και ούτε θα πρέπει να τους επιλέγουμε για τέτοια χρήση. Η AMD έχει 'έλλειψη' στους διπύρηνους όταν μιλάμε για τους Zen 2 επεξεργαστές και μόνο στη desktop αγορά, αφού η πρώτη και η δεύτερη γενιά Ryzen είχαν μοντέλα με δύο πυρήνες αλλά μόνο σε laptops. Και αυτό φανταζόμαστε είναι περισσότερο οικονομική κίνηση αφού η αρχιτεκτονική περιλαμβάνει δύο τετραπύρηνα core complexes σαν minimum spec οπότε δε συμφέρει την AMD να κόψει τους 6 πυρήνες ενός τέτοιου die για να βγάλει ένα προσιτό επεξεργαστή. Μπορεί ωστόσο - και αυτό έκανε στη περίπτωση του μικρού Athlon 200GE των $60 - να τοποθετήσει ένα (μικρότερο) τετραπύρηνο CCX με τους δύο μόνο πυρήνες του ενεργούς παρουσιάζοντας έτσι ένα ενδιαφέρον μοντέλο με ενσωματωμένα μάλιστα γραφικά που τρέχουν από τη Vega 3 iGPU.

Οπότε πρακτικά ένας τετραπύρηνος επεξεργαστής εξακολουθεί και είναι βιώσιμη λύση σε πολλές περιπτώσεις παρόλο που οι περισσότεροι στρέφονται σε εξαπύρηνα μοντέλα – και ορθώς – αφού βλέπουμε πως όλο και πιο πολλές εφαρμογές έχουν καλύτερο scaling ‘απλώνοντας’ ομοιόμορφα το load. Όσον αφορά κάποια παιχνίδια αυτά δείχνουν να είναι ελαφρώς πίσω στο κομμάτι optimization και δε μπορούν να εκμεταλλευτούν πλήρως τα πολυπύρηνα chips μας και αυτό δε φαίνεται να αλλάζει ούτε στο άμεσο μέλλον, αφού παίρνοντας σαν βάση την ερχόμενη γενιά κονσολών Xbox Series X και PlayStation 5 φαίνεται πως θα έχουμε τον ίδιο αριθμό πυρήνων για τουλάχιστον μια 4ετία ακόμα. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι οι developers θα αξιοποιήσουν πλήρως όλους τους 8 πυρήνες του επεξεργαστή αφού ειδικά στις κονσόλες ο διαθέσιμος αριθμός μπορεί να μεταβληθεί από τον κατασκευαστή που θα πρέπει να αφήσει πόρους και για το λειτουργικό σύστημα της κονσόλας. Από τη θεωρία στη πράξη ωστόσο αλλάζουν πολλά - ακόμα και για τους developers οι οποίοι θα πρέπει να κρατήσουν το παιχνίδι τους συμβατό με πολλά μοντέλα επεξεργαστών, πλατφορμών και φυσικά δοκιμάζοντας αρκετές εκδόσεις driver από τον κατασκευαστή κάτι που διαφέρει από τις κονσόλες που έχουν κοινό hardware και ως εκ τούτου δίνεται περισσότερος χρόνος για τη τελειοποίηση ενός game παρά για τη διόρθωση προβλημάτων.