AMD Ryzen 7 3700X & Ryzen 9 3900X CPUs Review - Key Features

Σελίδα 3 από 7: Key Features

• Comments

 Εάν η ανάγνωση της προηγούμενης σελίδας σας πέφτει 'βαριά', εδώ θα βρείτε τα σημεία κλειδιά της νέας γενιάς Ryzen επεξεργαστών της AMD.

Precision Boost 2
Φεύγοντας από τη σχεδίαση και το εσωτερικό των νέων chips περνάμε σε ένα εξίσου βαρυσήμαντο κεφάλαιο, αυτό του Precision Boost που μένει στην ίδια, δεύτερη γενιά και ουσιαστικά ενεργοποιεί το αυτόματο overclocking του επεξεργαστή - αλλά παρέα με μια premium μητρική που θα έχει το απαραίτητο κύκλωμα τροφοδοσίας για να υποστηρίξει την επιλογή. Φυσικά μιλάμε για κάποια X series μητρική όπως αυτές με το νέο X570 chipset, ενώ το feature του Precision Boost Overdrive θα γίνει πιο ξεκάθαρο αφού στις Χ370 και X470 βρισκόταν βαθιά χωμένο στο BIOS, με μερικές εξαιρέσεις στη πλατφόρμα των Threadripper σε μερικούς motherboard vendors. Η αύξηση στις επιδόσεις θα είναι μετρήσιμη κατά την AMD και γι' αυτόν τον λόγο παρουσιάζει τις επιδόσεις που θα κερδίσουν όσοι πάρουν στα χέρια τους κάποιον επεξεργαστή Ryzen τρίτης γενιάς. Το PBO στις περισσότερες περιπτώσεις (ανάλογα με το chip) θα αυξήσει τα ρολόγια κατά 200MHz στον επεξεργαστή όμως η σταθερότητα και η διατήρηση αυτών των χρονισμών εξαρτάται αρκετά από την ψύκτρα που έχουμε εγκατεστημένη στο σύστημά μας.

Η Ενεργειακή απόδοση στα 7nm
Η νέα λιθογραφία της TSMC συνεισφέρει αρκετά στη νέα γενιά επεξεργαστών της AMD. Το μέγεθος του κάθε CCX μειώνεται κατά 29% σε σχέση με τη προηγούμενη γενιά η οποία σημειώνεται ότι υλοποιούνταν στη μέθοδο των 12nm (LP) της TSMC. Φέτος η AMD αντιτάσσεται πιο έντονα στις προτάσεις της Intel και αναφέρει βελτίωση στην ενεργειακή απόδοση του Ryzen 9 3900X κατά 58% (υψηλότερη) σε σχέση με έναν αντίστοιχο επεξεργαστή της μπλε εταιρίας όπως τον Core i9 9900K των οκτώ πυρήνων. Υπενθυμίζεται ότι ο 3900X ενσωματώνει 12 πυρήνες και έτσι η βελτίωση δείχνει πιο εντυπωσιακή στα μάτια των τελικών χρηστών.

Βελτίωση στις gaming επιδόσεις
Η Αχίλλειος πτέρνα των Ryzen, από την πρώτη γενιά κιόλας, ήταν οι gaming επιδόσεις τους που απείχαν ελαφρώς από τα αντίστοιχα μοντέλα της Intel. Αν και στη δεύτερη γενιά είδαμε σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις τόσο από τη πλευρά τη AMD που ξέρει πολύ καλύτερα ‘τι χρειάζεται για καλύτερες επιδόσεις’, όσο και από τη πλευρά τους οι developers. Οι τελευταίοι έκαναν γενναία βήματα σε πολλές περιπτώσεις για την καλύτερη αξιοποίηση του νέου αυτού hardware και της φρέσκιας αρχιτεκτονικής της AMD, ενώ η τρίτη γενιά αναμένεται να κλείσει κι άλλο τη ψαλίδα με την Intel κάτι που πρέπει να δούμε μέσα από τις μετρήσεις μας στη πορεία του review. Πέρα από το software κομμάτι, σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και άλλα πράγματα όπως η ποιότητα κατασκευής των chips που πρακτικά επέτρεψαν στην AMD να αυξήσει τη συχνότητα λειτουργίας σε όσο το δυνατόν περισσότερους πυρήνες και όλα αυτά χάρη στον αλγόριθμο Precision Boost 2. Για παράδειγμα ο Ryzen 7 1800X της πρώτης γενιάς, έχοντας εξίσου τη πρώτη γενιά του Precision Boost δεν ξεπερνούσε τα 3.7GHz σε όλους τους πυρήνες σε κανένα workload, εν αντιθέσει με τον 2700X έναν χρόνο αργότερα ο οποίος δεν είχε θέμα να εκτελέσει εφαρμογές ακόμα και στα 4.2GHz – πάλι σε workloads που αξιοποιούσαν πολλούς πυρήνες μεταξύ των οποίων και gaming. Αυτή η αύξηση και μόνο στη συχνότητα έδωσε ένα ακόμα πλεονέκτημα στην AMD, ενώ σημειώνεται ότι είχε ήδη αυτό των ανταγωνιστικών τιμών σε σχέση με τις προτάσεις της Intel.

Windows 10: Αλλαγές στον scheduler
Σε μια νέα x86 αρχιτεκτονική οι κατασκευαστές συνεργάζονται με τους προγραμματιστές για τη βελτιστοποίηση του λογισμικού και ένα μεγάλο παράδειγμα ήταν η συνεργασία της AMD με τη Microsoft για τα Windows. Το λειτουργικό είχε αρκετά θέματα στις αρχές και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μαζί με τους chipset drivers η εταιρία ενσωμάτωνε και ένα δικό της power profile με στόχο να αυξήσει την απόκριση του επεξεργαστή σε διάφορα σενάρια χρήσης. Με την build 1903 των Windows 10 η AMD υπόσχεται αλλαγές σε kernel επίπεδο στον scheduler του OS. Πλέον το λειτουργικό γνωρίζει αρκετά τη σχεδίαση των chips (topology awareness) και έτσι μοιράζει το load ομοιόμορφα δίνοντας προτεραιότητα στα cores που βρίσκονται κοντά μεταξύ τους. Ένα ακόμη στοιχείο που βοηθά σε αυτό είναι το CPPC2 Interface, ένα extension του UEFI standard που συναντάμε στο BIOS των μητρικών μας. Το CPPC2 είναι πρακτικά το Collaborative Power and Performance Control που επιτρέπει καλύτερο clock selection από τη πλευρά του OS βελτιώνοντας την απόκρισης σε πολλά tasks, ακόμη και σε browsing ή την έναρξη εφαρμογών από τη στιγμή που θα κάνουμε κλικ στο εικονίδιο. Παλιότερα το high performance profile στα power settings έπαιζε σημαντικό ρόλο σε παιχνίδια και άλλες κρίσιμες εφαρμογές.

PCI express 4.0
Το νέο πρότυπο του interface βρίσκεται στις νέες μητρικές με το X570 chipset και είναι ένα σημαντικό βήμα μπροστά από άποψης bandwidth από το προηγούμενο PCIe 3.0 που εισήχθη την αγορά το 2011 και την Intel στο Z68 chipset. Ο ρυθμός ενσωμάτωσης του προτύπου αναμενόταν ταχύτερος μέσα στα χρόνια ωστόσο οι νέες εκδόσεις περιείχαν και ένα είδος ρίσκου κυρίως όσον αφορά τη σχεδίαση και την υλοποίηση κατά την οποία ο κατασκευαστής θα έπρεπε να πραγματοποιήσει αρκετές δοκιμές προτού περάσει στην παραγωγή. Το PCIe 4.0 διπλασιάζει το bandwidth από τη προηγούμενη γενιά και έτσι ξεκλειδώνονται νέα όρια στις μελλοντικές πλατφόρμες. Όσον αφορά τις κάρτες γραφικών, ακόμη δε θα δούμε άμεσα καλύτερα αποτελέσματα αφού δεν υπάρχει ακόμα η GPU που θα μπορέσει να ξεπεράσει το bandwidth του Gen 3, όμως οι νέοι M.2 SSDs που θα κυκλοφορήσουν με αφορμή την X570 πλατφόρμα θα εκτοξεύσουν τις ταχύτητες αρχικά στα 5GB/s όσον αφορά το read.