Πάει αρκετός καιρός από τότε που κάναμε την πρώτη μας εισήγηση για τα All-in-one watercoolers. Μετά την εξαιρετικά πετυχημένη πορεία που γνώρισαν τα AIO watercoolers τα οποία χρησιμοποιούσαν το κύκλωμα της Asetek, σιγά-σιγά όλες οι εταιρίες που δραστηριοποιούνταν στον χώρο της ψύξης, έκαναν ένα μεγάλο "μπάσιμο" διοχετεύοντας στην αγορά η κάθε μια την δική της λύση. Στην μάχη των απόλυτων θερμοκρασιών, ένας βαθμός διαφορά σε σχέση με τον ανταγωνιστή ήταν αρκετός για να σε στείλει στην κορυφή της λίστας των αποτελεσμάτων.

Το τέταρτο τρίμηνο (Q4) του 2013 αποδείχτηκε αρκετά "θερμό" όσον αφορά την είσοδο νέων GPUs στην αγορά. Έχοντας ήδη την πρωτοκαθεδρία στις επιδόσεις με τις GTX Titan και GTX 780, η nVidia απλώς περίμενε την απάντηση της μεγάλης αντιπάλου της, της AMD. Οι φήμες οργίαζαν ότι η απάντηση έρχεται σύντομα, και πως προς έκπληξη όλων, ο νέος πυρήνας της AMD θα ήταν εξίσου γρήγορος ακόμα και με μια Titan, όμως σε αρκετά χαμηλότερη τιμή. Ο καιρός πέρασε και εν τέλει τα αποτελέσματα μιας R9 290X αποκαλύφθηκαν. Και μπορεί να μην ήταν αυτό ακριβώς που πολλοί έσπευσαν να προσδώσουν τον τίτλο "Titan killer", όμως τα νέα όσον αφορά την αναλογία "Απόδοση / Τιμή" δεν ήταν και τα καλύτερα για την εταιρία που εδρεύει στην Santa Clara της California.

Όπως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έτσι και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο καθένας τον ήχο, ποικίλει! Μπορεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος να έχει σε όλους μας τα ίδια χαρακτηριστικά, όμως όταν αναλύσουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε στα διάφορα ηχητικά ερεθίσματα τότε θα διαπιστώσουμε διαφορετικές αντιδράσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που ο ήχος της μηχανής ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου, για παράδειγμα, σε κάποιους μπορεί να ακουστεί σαν… «μελωδία» και σε άλλους σαν ένας πολύ δυνατός και δυσάρεστος θόρυβος.

Όταν η CoolerMaster ανακοίνωσε πως θα διαθέσει ένα νέο Stacker στην αγορά, πολλοί ίσως και να «ανατρίχιασαν», θυμούμενοι τα θρυλικά Stacker 810 και 830 που ίσως και να έθεσαν την εταιρία αρκετά ψηλά στην εκτίμηση όλων. Από την άλλη, είμαστε αρκετά γνώριμοι πλέον με την σειρά HAF (High Air-Flow) που αποτελεί και την κυρίαρχη σειρά της εταιρίας. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα μιας σύζευξης αυτών των δυο σειρών;

Cosmos. Μία νοηματική διάσταση που στο άκουσμά της θα μπορούσε να δημιουργήσει μία πληθώρα συναισθημάτων αλλά και συνειρμών. Άλλοι θα έμεναν άναυδοι από το μεγαλείο του, ενώ άλλοι θα εντυπωσιάζονταν από το μέγεθος και την επιβλητικότητά του. Ανεξάρτητα όμως από τα χαρακτηριστικά του, τα οποία ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει με βάση τη δική του θεώρηση, και ανάλογα να εντυπωσιαστεί, ή να το θεωρήσει ως κάτι δεδομένο, το Cosmos είναι κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει. Μοναδικό, και πλήρως εναρμονισμένο.

Solid State Drives. Ένας τομέας της τεχνολογίας που από το 2006 που πρωτοπαρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό, έχει κάνει τεράστια άλματα εξέλιξης. Οι επιδόσεις αυξάνονται διαρκώς με τις εμπλεκόμενες εταιρείες να προσπαθούν να παρουσιάσουν στο ευρύ κοινό ότι καλύτερο έχουν, με ταυτόχρονη πτώση τιμών και αύξηση της χωρητικότητας. Η OCZ μετά τον Ιανουάριο του 2011, αποφάσισε να αφοσιωθεί σχεδόν αποκλειστικά με το χώρο, παρουσιάζοντας υλοποιήσεις που θα έδιναν το κάτι παραπάνω στον τελικό καταναλωτή. Από τη γκάμα με τα προϊόντα της είναι δύσκολο να ξεχάσουμε τη σειρά OCZ Vertex μέχρι και 4η γενιά, τα RevoDrives και φυσικά την τελευταία γενιά OCZ Vector drives. Όλα τα drives της εταιρείας είχαν σαν στόχο τις απόλυτες επιδόσεις, σε όσο γίνεται δυνατόν καλύτερες τιμές, έτσι ώστε κάθε χρήστης να μπορεί να απολαύσει στον υπολογιστή του τα προνόμια ενός Solid State Drive.

Είτε μιλάμε για επεξεργαστές, είτε για κάρτες γραφικών, είτε για τροφοδοτικά, κάπου εκεί ανάμεσα από το κορυφαίο mainstream και το "εισαγωγικό" high-end βρίσκεται μία περιοχή που συνήθως φιλοξενεί τις πραγματικά καλύτερες αγορές που μπορείτε να κάνετε, αν είστε enthousiast. Αν μιλούσαμε για επεξεργαστές θα ήταν ο μικρότερος εξαπύρηνος Intel (i7 4930k), αν μιλούσαμε για κάρτες γραφικών οι ταπεινότερες υλοποιήσεις των "μεγάλων" chips (R9 290 / GTX 780). Και αν μιλούσαμε για τροφοδοτικά; Αν μιλούσαμε για τροφοδοτικά, θα ήταν κάτι που θα έφερε πάνω του όλες τις αρετές των high-end μονάδων (full modular, semi passive λειτουργία και εξαιρετικό efficiecy) σε λογικότερες τιμές και wattages.

Κουτιά με ιδιαίτερους και πολύπλοκους σχεδιασμούς έχουμε συναντήσει και στο παρελθόν. Συνήθως όμως, ενώ οι σχεδιασμοί τους έχουν να κάνουν περισσότερο με «ριζοσπαστικές» λύσεις στο εσωτερικό του, δύσκολα θα συναντήσει κανείς νέες και φρέσκες ιδέες στην εξωτερική του εμφάνιση. Σε εκείνο το σημείο είναι που αρκετοί κατασκευαστές δεν τολμούν, και επιμένουν στις παραδοσιακές λύσεις του μαύρου χρώματος, και σε λιγότερο βαθμό του λευκού.

Ήταν μέσα του 2009 και η Ελληνική αγορά ερχόταν σε πρώτη επαφή με τα All In One συστήματα υδρόψυξης. Corsair Hydro H50 και ο ανταγωνισμός του, τα μεγάλα aircooler της εποχής. Η υποδοχή ήταν ενθουσιώδης, σε λίγους μήνες τα forums είχαν γεμίσει από συστήματα με την Hydro H50 να φιγουράρει περήφανα στο part list τους, mods, προτάσεις για καλύτερους ανεμιστήρες, ερωτήσεις για συμβατά cases κ.ο.κ. Και ενώ ο ενθουσιασμός παρέμενε εν γένει ζωντανός για τους περισσότερους, ήδη κάποιες πρώτες φωνές για αντλίες που έκαναν θόρυβο και για "μέτριες" επιδόσεις με πιο ήσυχους ανεμιστήρες έρχονταν όλο πιο συχνά στην επιφάνεια. Αυτές οι αναφορές, μαζί με το release κάποιων καταπληκτικών aircooler της εποχής (you can call me Noctua NH-D14) άρχισαν να αφαιρούν λίγο λίγο κάτι από την χρυσόσκονη της Hydro πρότασης, στα μάτια των πιο διαβασμένων.

Μισός σχεδόν χρόνος από την πρώτη μας επαφή με την Deepcool και σήμερα θα επιδιώξουμε μαζί μια ...δεύτερη λήψη. Αυτή την φορά η Deepcool εμφανίζεται με μια σαφώς πιο πληθωρική πρόταση: 140mm ανεμιστήρας και μεικτό βάρος πάνω από το 1Kg είναι τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν πρώτα, αν κάνουμε ότι δεν προσέξαμε το όνομα: Lucifer! Cue the organ music λοιπόν, γιατί το αντικείμενο του σημερινού review προτίθεται να επικαλεστεί απόκοσμες και μυστικιστικές δυνάμεις, για να φέρει σε πέρας την αποστολή της ψύξης του επεξεργαστή σας.

Υπάρχει άραγε πλέον λόγος για να γράφουμε εισαγωγές στα προϊόντα της Noctua; Μπορεί οι πιο μυημένοι στην βιομηχανία να αρέσκονται να ακούν για την συνεργασία της Rascom και της Kolink και τα υπόλοιπα "ιστορικά" αλλά αυτό που γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι από το 2005 το Αυστριακό brand με τα περίεργα χρώματα κατάφερε να κάνει αίσθηση και να χωρίσει τους απανταχού enthousiasts σε αυτούς που γκρίνιαζαν για τις τιμές και τα χρώματα και σε αυτούς που απλά έπιναν νερό στο όνομα της εταιρίας που έγινε συνώνυμο της ποιότητας, του χαμηλού θορύβου, των επιδόσεων και του καλού customer service με τα δωρεάν updates στα καινούργια sockets που την έκαναν άκρως αγαπητή ακόμα και σε όσους δεν έτυχε να δοκιμάσουν κάποιο προϊόν της. Μπορεί τα παραπάνω να ακούγονται κάπως άχαρα και διθυραμβικά, αλλά κακά τα ψέματα, κάθε release της εταιρίας ίδρωνε τον ανταγωνισμό και η Noctua είναι από εκείνες τις λίγες εταιρίες που μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έβγαλε ποτέ κανένα πραγματικά κακό προϊόν. Και αυτό δεν είναι κοινός τόπος μεταξύ των ανταγωνιστών της.

Ήταν καιρός για αλλαγές, καθότι είχαμε “κολλήσει” εδώ και καιρό με τις HD 7000 GPUs από την AMD. Η μεγάλη πράσινη αντίπαλος προχώρησε αρκετά γρήγορα στην αναβάθμιση του GPU line-up της με τις GTX 700 σχεδόν από το καλοκαίρι του 2013, οπότε το μόνο που απέμεινε ήταν η απάντηση της AMD. "Όπερ και εγένετο!" Από το Q3 του 2013 η νέα σειρά GPUs ακούει στο όνομα R9 200 και έρχεται με αρκετά επιθετική τιμολογιακή πολιτική και συμφέρουσες προτάσεις να κάνει την κίνησή της για την επέκταση του μεριδίου της αγοράς.

“PC Gaming is Thriving” ήταν ο τίτλος ενός πρόσφατου slide από την nVidia, όταν η τελευταία ενημέρωνε τον Τύπο σχετικά με τις εξελίξεις στον χώρο του PC Gaming. Πράγματι, παρʼ όλο που τα τελευταία χρόνια ο όρος “personal computer” έχει σημειώσει καθοδική πορεία στα trends της Google, πλήρως ανοδική τροχιά έχει αποκτήσει ο όρος “PC Gaming”! Τι περισσότερο να πούμε για να σας αποδείξουμε ότι το PC αυτήν την στιγμή είναι η νο.1 πλατφόρμα για Gaming, έχοντας πολύ μεγαλύτερη απήχηση στους gamers σε σχέση τις κονσόλες. Αν και ο gamer παραμένει gamer ανεξαρτήτου πλατφόρμας ή form factor, εν τούτοις η πιο διαδραστική και με την μεγαλύτερη γκάμα τίτλων συνεχίζει να παραμένει το PC.

Κάποτε συνηθίζαμε να μεταφέρουμε τα αρχεία μας ή ακόμα και να φορτώνουμε το λειτουργικό μας σύστημα από δισκέττες, είτε 5.25 ιντσών είτε μετέπειτα με των 3,5” και μέγιστη χωρητικότητα τα 1.4MB. Ολόκληρα! Έπειτα το breakthrough έγινε όταν τα CD Writers έγιναν φτηνά. Για κάποιο διάστημα, τα PC μας διέθεταν ένα αντιγραφικό και ένα DVD reader. Πόσο άβολο! Για να γράψεις ένα δισκάκι, έπρεπε να ανοίξεις το πρόγραμμα εγγραφής, να διαλέξεις τα αρχεία σου, και να κλείσεις το session «καίγοντας» το δισκάκι. Η διαδικασία κρατούσε περίπου στο δεκάλεπτο, στις σύγχρονες περιπτώσεις- και φυσικά χαμένα λεφτά σε κάθε CD/DVD που μπορούσε να εγγραφεί μόνο μια φορά.

Τα τροφοδοτικά πάντα αποτελούσαν ένα… «μυστήριο» όσον αφορά την τελική επιλογή που πρέπει να κάνει ο αγοραστής. “Να αγοράσω φτηνό και ανώνυμο απλά για να κάνει την δουλειά του; Αλλά πόσο καιρό θα αντέξει;” Το να χωρέσει ένα καλό τροφοδοτικό σε ένα σύστημα με «σφιχτό» budget πάντα αποτελούσε ένας γρίφος για τον απλό χρήστη, που στην τελική μπορεί να διαλέξει εν τέλει το φτηνό και ανώνυμο. Αλλά για τον Power User και τον Gamer, που επιθυμούν κάποια δυνατά υποσυστήματα, η επιλογή ενός αξιόπιστου τροφοδοτικού με ικανοποιητικό output είναι μονόδρομος.

Λένε πως όταν προσπαθείς να καταφέρεις κάτι, με την τρίτη προσπάθεια θα το πετύχεις. Αρκετές φορές αυτό ισχύει, στην περίπτωση όμως της CoolerMaster όχι και τόσο! Την σειρά CM 690 την έχουμε γνωρίσει αρκετά χρόνια νωρίτερα, όντας ένα από τα πρώτα mainstream PC cases το οποίο ανέβασε τα στάνταρ σε υψηλότερα επίπεδα, ή τουλάχιστον κάνοντας την αρχή γιʼ αυτά. Cable management, σκληροί δίσκοι σε οριζόντια διάταξη και τροφοδοτικό στο πάτωμα του κουτιού – ήταν ώρα να ξεφύγουν αυτές οι επιλογές από το υψηλότερο price premium που κρατούσαν.