To όνομα της Crucial είναι γνωστό στο χώρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι πως Crucial Technologies είναι η ονομασία που χρησιμοποιούν οι καταναλωτές. Πίσω από τo όνομα Crucial είναι η Micron Technology Inc., η τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία του κόσμου, για το 2013, κατασκευής ημιαγωγών. Η Micron χρησιμοποιώντας το όνομα Crucial και Lexar, δίνει στους καταναλωτές προϊόντα DRAM, SDRAM, NAND flash, SSD καθώς και CMOS chip αισθητήρων εικόνας.

Ο ανταγωνισμός που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην βιομηχανία των μητρικών έχει οδηγήσει στην απότομη αύξηση της ποιότητας των υλικών, αλλά και στην ταυτόχρονη μείωση των τιμών που ωφελούν πάντα τον τελικό καταναλωτή ο οuποίος θέλει όσο το δυνατόν καλύτερα υποσυστήματα στο εσωτερικό του υπολογιστή του. Η αρχή έγινε από τα φανταχτερά χρώματα πριν μερικά χρόνια που έδειχναν τις gaming καταβολές τους, καθώς και τα overclocking χαρακτηριστικά τους.

Την αρχή έκαναν τα Walkman, αλλά την «μουσική στον δρόμο» την έκαναν αρκετά διαδεδομένη τα MP3 Players. Και η φυσική εξέλιξη των MP3 players δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τα ίδια μας τα smartphones. Έχουν υποκαταστήσει την κάμερά μας, την ατζέντα μας και το ημερολόγιο μας, γιατί όχι και τον αναπαραγωγέα μουσικής; Για τους μουσικόφιλους και τους απανταχού audiophiles δεν αρκεί μόνο η συσκευή, αλλά και η έξοδος. Και για κάποιους, η πιστότητα του ήχου που θα ακούσουν αποτελεί σημαντικό σημείο πριν την τελική τους επιλογή.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2013 η Toshiba ανακοίνωσε τελικά πως εξαγοράζει το τμήμα της OCZ που αφορά τα Solid State Drives της. Η εξαγορά του τμήματος SSD, περιλαμβάνει τους controller (Indilinx), το software και firmware τμήμα και τους υπαλλήλους. Γνωρίζοντας πως η OCZ κατέχει πάρα πολύ καλή θέση στην αγορά, με ένα κορυφαίο know how γύρω από τους SSD, το μόνο που της έλειπε ήταν στην ουσία η αξιοπιστία. Με την εταιρεία να προσπαθεί διαρκώς να είναι η πρώτη στην αγορά παρουσίασης νέων προϊόντων, δεν ολοκληρώνονταν οι κατάλληλες δοκιμές με αποτέλεσμα πολλά από τα προϊόντα που παρουσιάζονταν για πρώτη φορά (βλέπε OCZ Vertex 3) να έχουν προβλήματα (BSOD) σε αρκετούς χρήστες. Αυτό φυσικά αν και ήταν πρόβλημα του firmware του controller (Sandforce SF-2281) οι εκάστοτε πελάτες αναζητούσαν λύση από την εταιρεία παραγωγής του SSD (OCZ) κάτι που η ίδια δεν μπορούσε να προσφέρει.

Η αγορά των high end πληκτρολογίων έχει ήδη κατακλυστεί από πολλούς υποψήφιους οι οποίοι φέρουν πλούσια χαρακτηριστικά, που ως γνωστόν, ενδιαφέρουν κυρίως τους gamers και τους χρήστες που ασχολούνται (επαγγελματικά) με τα eSports ενώ σίγουρα δεν χρειάζονται ένα πληκτρολόγιο που "laggάρει" δίνοντας το frag στον αντίπαλο. Το σημερινό review είναι ίσως από αυτά που θα χαρακτηρίζονταν ως ξεχωριστά για εμάς, και αυτό γιατί έχουμε ένα μοναδικό πληκτρολόγιο προς παρουσίαση. Η CM STORM, παρακλάδι της CoolerMaster, έχει πολλάκις χαρακτηριστεί, ως μια από τις πιο ποιοτικές εταιρείες του χώρου κάτι που φαίνεται από τη στιγμή που κατέφθασε το νέο Trigger-Z στο εργαστήριο του HwBox.

Όταν οι ανάγκες το απαιτούν, η ψύξη του επεξεργαστή μπορεί να γίνει δύσκολη υπόθεση, και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Ένας χρήστης που θέλει την απόλυτη ψυκτική ικανότητα θα στραφεί στις λύσεις υδρόψυξης, και δεν εννοούμε μόνο τις All in one λύσεις που κυκλοφορούν ευρέως στην αγορά, αλλά κυρίως στις πλήρως custom υδροψύξεις που κοστίζουν αρκετά χρήματα και ενδείκνυται για εγκατάσταση από πιο "ψαγμένους του είδους", καθώς μια λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία για ολόκληρο το σύστημα.

Στο στήσιμο ενός PC η μητρική αποτελεί ίσως το σημαντικότερο component μετά τον επεξεργαστή, τη RAM και την κάρτα γραφικών και αυτό γιατί θα γίνει πρακτικά, η βάση του συστήματος, όπου επάνω θα εγκατασταθούν όλες οι παραπάνω συσκευές. Έπειτα, για να εγκατασταθούν οι εν λόγω συσκευές αλλά και τα περιφερειακά, η μητρική πρέπει να διαθέτει τις απαραίτητες εξόδους και θύρες επέκτασης για τοποθέτηση περισσότερων συσκευών, όπως κάρτες γραφικών, ή σκληρούς δίσκους. Ακόμη δε, ένας κύριος λόγος για τον οποίο προτιμούμε μια μητρική από μια άλλη, είναι το BIOS και οι επιλογές overclocking που έχει στο χέρι του ο χρήστης για να "ξεζουμίσει" τον υπολογιστή του, κάτι που καταφέρνει σε αρκετά μεγάλο βαθμό η συγκεκριμένη μητρική.

Με τις υδροψύξεις κλειστού τύπου να έχουν κατακλύσει τα ράφια των καταστημάτων αλλά και την... καρδιά των επίδοξων χρηστών -οι οποίοι θέλουν ένα γρήγορο και κυρίως αποτελεσματικό τρόπο ψύξης καλύτερο από τον εργοστασιακό- ο ανταγωνισμός στην αερόψυξη λιγόστεψε σημαντικά και έγινε η κατηγορία-ορισμός του σφιχτού budget.

Το προσωνύμιο "Extreme" το έχουμε συνηθίσει από τα high end προϊόντα της αγοράς, είτε πρόκειται για κάρτες γραφικών είτε για μητρικές και επεξεργαστές. Είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως για να δείξει την προσεγμένη κατασκευή με ποιοτικά components, την μεγάλη επεκτασιμότητα αλλά και τις διάφορες... ευκολίες, software και hardware είδους. Βέβαια, "καλά όλα αυτά" θα μας πείτε, αλλά εκείνα είναι που πληρώνονται αδρά στο τέλος, και η τιμή είναι ένας κρίσιμος παράγοντας σήμερα.

Με δεδομένη πλέον την εισαγωγή των small form factor PCs στην αγορά, δημιουργήθηκαν διάφορα ζητήματα τα οποία οι επίδοξοι system builders πρέπει να διευθετήσουν πριν το τελικό στήσιμο του νέου τους συστήματος. Ένα SFF μηχάνημα δεν είναι απαραίτητο να διαθέτει και υποσυστήματα χαμηλής κατανάλωσης – mITX μητρικές με overclocking χαρακτηριστικά επιτρέπουν ακόμα και την εγκατάσταση των K-series CPUs σε ένα αρκετά μικρών διαστάσεων σύστημα. Όμως το ζήτημα της απαγωγής της θερμότητας που παράγουν αυτά τα ομολογουμένως «θερμόαιμα» CPU συνεχίζει να επιμένει – και τις περισσότερες φορές δεν είναι δυνατή η εγκατάσταση AIO watercoolers, που σίγουρα κάνουν αρκετά καλό έργο, όταν τα Volts του πυρήνα είναι αρκετά υψηλότερα από τα stock.

Σχεδόν από τις αρχές του καλοκαιριού του 2013 γνωρίζουμε για την σειρά GTX 700 από την nVidia. Μόνο που η συγκεκριμένη σειρά έμεινε απασχολημένη κυρίως στην βελτίωση των επιδόσεων, τουλάχιστον μέχρι την 760. Η αρχιτεκτονική έμεινε η ίδια από την σειρά GTX 600 με την κωδική ονομασία "Kepler", και αυτό που ήθελε να κάνει η nVidia ήταν να ενσωματώσει απλά περισσότερες μονάδες επεξεργασίας, ώστε να αντεπεξέλθει τον σκόπελο του αντίπαλου δέοντος, της AMD, όπου άκουγε στο όνομα R9 290X. Όλα καλά ως εδώ, μέχρι σήμερα! Δυο νέες προσθήκες ανακοινώνονται και παρόλο που ανήκουν στην mainsteam κατηγορία, συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας. Ο λόγος; Μα φυσικά η ενσωμάτωση της νεότερης αρχιτεκτονικής της nVidia, εν ονόματι "Maxwell", αποτελώντας το πρώτο δείγμα γραφής στις επερχόμενες κάρτες της Πράσινης.

Για το συγκεκριμένο review - και ειδικότερα για το όνομα του brand - θα πρέπει να αναγνωρίσετε την λεπτή ειρωνεία όταν σας πω ότι το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου που θα διαβάσετε γράφτηκε σε έναν παλιό και σκονισμένο Phenom II X4 965. Και ναι - άκρως αναμενόμενα - εργοστασιακή ψύκτρα και ένα μικρό case που δεν έχει ανοιχτεί ποτέ για ένα απλό φύσημα, μιας και το κλειδάκι του είναι χαμένο σε κάποιο από τα συρτάρια αυτού του μεγάλου γραφείου... Και όμως, ενώ προσωπικά δεν μπορώ να ακούσω ούτε την σκέψη μου πάνω από το δαιμονισμένο θόρυβό του, από Δευτέρα έως Παρασκευή σε αυτό τον χώρο δουλεύουν άνθρωποι. Με αυτιά. Που κανείς τους δεν έχει γκρινιάξει ποτέ για το συγκεκριμένο μηχάνημα, παρά μόνο μία φορά όπου το Outlook αποφάσισε να μην εκκινήσει αυτόματα στο start up του...

Το τι συμβαίνει πλέον στην αγορά των κουτιών το έχουμε διαπιστώσει εδώ και αρκετό καιρό- όλες οι εταιρίες έχουν στήσει το line-up τους κατά τρόπο ούτως ώστε να μπορούν να καλύψουν όλες τις απαιτήσεις του αγοραστικού τους κοινού. Έτσι είτε πρόκειται για μεγάλα high-end κουτιά, είτε απλώς για τα μικρότερα και φτηνότερα, σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές είναι εκεί, στην ζήτηση του κάθε πιθανού πελάτη, να προσφέρουν την δική τους λύση. Κάποιοι τα καταφέρνουν καλά, κάποιοι… όχι και τόσο.

Gaming μητρικές, Overclocking, Mining, mini-ITX. Η χαρά του enthusiast είναι να υπάρχει ποικιλία και ανταγωνισμός στην αγορά, αρκεί φυσικά να υπάρχει ένα λογικό κόστος απόκτησης. Και αυτός είναι ο λόγος που πλέον “κατακλυζόμαστε” από μητρικές που έχουν έναν συγκεκριμένο σκοπό, στοχευμένες να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του χρήστη. Και όταν αναφερόμαστε στην High-End κατηγορία με το Z87 chipset οι επιλογές ποικίλουν – με ένα εύρος τιμών που ξεκινάει τα 80 και φτάνει έως 500.

Το DDR4 είναι κάπου εδώ, τριγύρω. Από την άλλη όμως DDR4 ακούμε, αλλά προς το παρόν βλέπουμε μονάχα μερικά “sneak peeks” μερικών engineering samples, ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχει πρόβλεψη για κάποια από τις επερχόμενες πλατφόρμες επεξεργαστών οι οποίες θα υποστηρίξουν από την αρχή το νέο αυτό πρότυπο της μνήμης. Οπότε όπως καταλαβαίνετε, το DDR3 μέχρι στιγμής ζει και βασιλεύει, βάζοντας σίγουρα ακόμα ένα χρόνο παραμονής στην αγορά, στην ήδη «γερασμένη» πλάτη του.

H “gaming φρενίτιδα” των κατασκευαστών συνεχίζεται. “Gaming” περιφερειακά, “Gaming” hardware και γενικότερα ότι εμφανίζει την ένδειξη “Gaming”, παρουσιάζεται με σκοπό – ποιον άλλον- τον ίδιο τον gamer, και το πως το προϊόν τους θα τους πείσει ότι θα βελτιώσουν όχι τις ικανότητες, αλλά το συνολικότερο Experience του παιχνιδιού. Και μέσα σε όλον αυτόν τον “χορό” που έχει στηθεί, αρκετοί επαγγελματίες παίκτες δεν χάνουν την ευκαιρία να προσθέσουν το nickname με το οποίο έγιναν γνωστοί, δίπλα από το όνομα του Gaming προϊόντος που λανσάρει η κάθε εταιρία διαφορετικά.