Υπάρχουν οι mainstream κάρτες, για όποιον επιθυμεί απλό high-res gaming. Υπάρχουν οι flagship GPUs HD7970 και GTX 680 γι' αυτούς που θέλουν τις επιδόσεις. Όμως, όσοι ψάχνουν τις maximum επιδόσεις και το καλύτερο δυνατό OC, όσοι ασχολούνται με το Benching ενεργά και ψάχνουν την καλύτερη δυνατή κάρτα που θα τους δώσει μέχρι και το τελευταίο extra MHz, τότε μόνο μία είναι η λύση, και αυτή ακούει στο όνομα Lightning! Όσοι ασχολούνται εδώ και χρόνια με το hardware, θα γνωρίζουν την μοναδική σειρά της Lightning από την MSI, ένας από τους ελάχιστους "πραγματικούς" Printed Circuit Board (PCB) κατασκευαστές. Η MSI με την χρόνια ενασχόληση της στην παραγωγή μητρικών και καρτών γραφικών, έχει την δυνατότητα μέσω της πείρας και της τεχνογνωσία της να παράγει μοναδικά SKUs που απότερο σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν από τον από τον απαιτητικό PC Gamer μέχρι τον επαγγελματία Overclocker.

Δύσκολα βρίσκεις χρήστη ηλεκτρονικού υπολογιστή που να μην γνωρίζει τι εστί το όνομα Kingston. Από το 1987, καθιερώθηκε στις προτιμήσεις του καταναλωτικού κοινού με αποτέλεσμα να φιγουράρει στα πρώτα ονόματα πωλήσεων. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε μερικά τρανταχτά παραδείγματα: Τον Αύγουστο του 2001 παίρνει την πέμπτη θέση στις καλύτερες Manufacturing Companies ανά τον κόσμο. Τις χρονιές 2002, 2003 και 2004 ανακηρύχθηκε ως η Memory Manufacturer of the Year στην Αγγλία. Τις χρονιές 2005-2010 ανακηρύχθηκε από το isuppli.com ως η παγκοσμίως πρώτη Memory Module Manufacturer, ενώ παράλληλα έχει αποσπάσει πρωτιές και από το DRAMeXchange, ανακηρυσσόμενη ως η παγκοσμίως πρώτη DRAM Module House Memory Maker! Σήμερα πια, προσφέρει χιλιάδες προϊόντα που υποστηρίζουν σχεδόν οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή χρησιμοποιεί μνήμη: Από υπολογιστές, servers και εκτυπωτές μέχρι MP3 Players, ψηφιακές κάμερες και κινητά τηλέφωνα. Ενδεικτικά να σημειώσουμε ότι το μερίδιό της στην αγορά μνημών μες στο 2011, ανήλθε στο 44.6%.

Καλωσορίσατε σε ένα ακόμα hwbox review. Μια καλή συνταγή για τη συγγραφή μιας ενδιαφέρουσας εισαγωγής είναι αρχικά το στοιχείο του μυστηρίου και ακολούθως του αιφνιδιασμού και της ανατροπής. Με το λογότυπο της Noctua να φιγουράρει στα αριστερά της σελίδας η παρούσα εισαγωγή φαίνεται μάλλον ότι έχει κάψει το παραπάνω "χαρτί": πριν καν ακόμα αρχίσουμε, οι πιο υποψιασμένοι θα έχουν ήδη καταλάβει ότι πρόκειται για ένα review ψύκτρας, από την γνωστή Αυστριακή εταιρία, και έτσι χάθηκε κάθε ίχνος μυστηρίου. Αιφνιδιασμοί τότε, ίσως; Βεβαίως!

Σας λέει τίποτα το όνομα Μίδας; Σύμφωνα με την μυθολογία ήταν βασιλιάς της Φρυγίας και έγινε ξακουστός, λόγω της ικανότητάς του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε! Κατά τον Ηρόδοτο, ο Μίδας είχε στην κατοχή του έναν κήπο με εξηντάφυλλα τριαντάφυλλα εξαιρετικής ευωδίας και μία πηγή με δροσερό νερό, σε μια κοιλάδα κάτω από το όρος Βέρμιο. Ο Μίδας ανακάτεψε το νερό της πηγής με κρασί και το πρόσφερε στον Σιληνό, θεότητα του κρασιού και συγγενή του Θεού Διόνυσου, τον οποίο φιλοξενούσε επί δέκα μέρες. Ευχαριστημένος ο Διόνυσος, είπε στον Μίδα ότι μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε ανταμοιβή. Τότε ήταν που ο Μίδας ζήτησε να μετατρέπεται σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε.

Στις αρχές Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, η Intel ανακοίνωσε τη νέα σειρά Solid State Drives της, Intel 520 series. H σειρά αυτή, προς έκπληξη όλων, χρησιμοποιούσε controller όχι κατασκευασμένο από την ίδια, αλλά από την πλέον γνωστή LSI Sandforce. O 520 SSD, χρησιμοποιώντας firmware βελτιστοποιημένο από την Intel και 25nm MLC Synhronous NAND Flash, έδωσε επιδόσεις μεγαλύτερες των μέχρι τότε drives που χρησιμοποιούσαν ίδιο controller και ίδιες μνήμες, όπως είδαμε και στο review του εδώ, στο HwBox.gr. Λίγους μήνες αργότερα με την Intel να έχει κερδίσει μεγάλο μερίδιο της αγοράς με τον 520, ρίχνει στην αγορά μία πιο mainstream και συνάμα πιο φθηνή λύση, τον Intel 330. Ο Intel 330 SSD, χρησιμοποιούσε τον ίδιο LSI Sandforce controller όπως ο μεγάλος αδερφός του, μαζί με μνήμες 25nm MLC Synchronous NAND Flash. H διαφορά των δύο drives ήταν στο PCB και στο firmware που χρησιμοποιούσαν. Ο Intel 330 χρησιμοποιούσε 2ης διαλογής PCB και πιο αργό firmware από τον 520, ώστε τα δύο drives να ξεχωρίζουν. Με τιμή όμως χαμηλότερη αυτής του 520 αλλά και 2 χρόνια μικρότερη εγγύηση, ο 330 βρήκε και αυτός τη θέση του στην αγορά. Άλλωστε το drive δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί αργό, αφού όπως είδαμε και στο review του μπορούσε άνετα να κοντράρει τα drives άλλων μεγάλων κατασκευαστών.

Καλωσορίσατε σε ακόμα ένα hwbox review. Κάπου μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, το 1981 ο πασίγνωστος ιδρυτής της Microsoft, Bill Gates, σε μία αποστροφή του για τον τότε φρέσκο Intel 8088 και το φοβερό για τα τότε δεδομένα memory limit του (640KB), φέρεται να είπε μία φράση έμελλε να τον ακολουθεί για πολλά χρόνια, αν και ο ίδιος φρόνησε πολλάκις να την αποποιηθεί.

Ήταν περίπου φθινόπωρο του 2011 όταν το enthusiast & gaming τμήμα της Coolermaster εμφάνισε στην αυλαία ένα νέο pc case το οποίο κυριολεκτικά τάραξε τα νερά, λόγω των χαρακτηριστικών του [πλήρη θωράκιση από τη σκόνη με αντίστοιχα φίλτρα, έναν πολύ καλό ελεγκτή ανεμιστήρων, εξωτερικό SSD drive hot-swap dock, δύο μοναδικά σχεδιαστικά και χρηστικά modular hard drive cages, ανθεκτική χειρολαβή μεταφοράς ( ιδιαίτερο χρήσιμο χαρακτηριστικό για pc, σε περίπτωση που ο gamer θέλει π.χ. να κουβαλήσει το gaming pc του για lan party με τα φιλαράκια του), κ.ά.]. Τα χαρακτηριστικά αυτά σίγουρα δεν άφησαν αδιάφορο το αγοραστικό κοινό, ιδιαίτερα αυτούς που ασχολούνται με το gaming, με αποτέλεσμα το κουτάκι να αποσπάσει ιδιαίτερα κολακευτικές κριτικές και σχόλια στο χώρο του hardware.

Υπάρχουν άνθρωποι που τον ανέχονται, υπάρχουν και άλλοι που όχι. Μιλάμε φυσικά για τον θόρυβο, και πιο συγκεκριμένα γι' αυτόν που παράγεται από έναν υπολογιστή. Η τεχνολογία των μικροεπεξεργαστών έχει προχωρήσει αρκετά, και ειδικά στον τομέα της διαχείρισης ενέργειας, δηλαδή μιας δέσμης ενεργειών που ενσωματώνουν οι σύγχρονοι μικρο-ελεγκτές και επεξεργαστές και τους επιτρέπουν να παράγουν το καλύτερο δυνατό χωρίς ταυτόχρονα να είναι σπάταλοι σε ενεργειακούς πόρους. Παράλληλα, ο τομέας τόσο της ενεργής όσο και της παθητικής αερόψυξης, ελέω δυνατού ανταγωνισμού, έχει φτάσει σε επίπεδα που μας επιτρέπουν την καλύτερη δυνατή ψύξη χωρίς να παράγουν σημαντικό θόρυβο από τους ανεμιστήρες και τους στροβιλισμούς του αέρα. Αφού λοιπόν έχουμε την δυνατότητα, γιατί να μην κάνουμε ήσυχα τα συστήματά μας;

Η Cooler Master είναι μία εταιρεία που έχει μπει δυναμικά σε πολλούς τομείς των computer hardware parts. Από τροφοδοτικά και ψύκτρες, μέχρι ολόκληρα κουτιά που αποτελούν τα benchmarks της κατηγορίας τους (Cosmos 2, HAF series). Αυτό που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος για την Cooler Master, η οποία έχει κλείσει 20 χρόνια στο χώρο των υπολογιστών, είναι πως αποτελεί τον κύριο προμηθευτή ψυκτρών για τις reference design κάρτες γραφικών της Nvidia, της AMD αλλά και της EVGA. O πρωταρχικός στόχος της εταιρείας κατά την ίδρυσή της ήταν να παράγει λύσεις ψύξης των επιμέρους κομματιών hardware ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Έχουμε αναφέρει πολλάκις ότι η πλατφόρμα Fusion της AMD έχει αδιαμφισβήτητα πάρα πολλές δυνατότητες και μπορεί να καλύψει μεγάλο μερίδιο της low-end αγοράς. Το κυριότερό της πλεονέκτημα ενάντια στις αντίστοιχες λύσεις της Intel είναι η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών και τα εξωπραγματικά frames που προσφέρει σε παιχνίδια, αναλογικά πάντα με το αντίτιμο που απαιτείται για την απόκτησή της. Το πρώτο βήμα της πλατφόρμας Fusion έγινε το 2010 με τα Brazos APUs. Όντας απροβλημάτιστα στην καθημερινή απλή χρήση, διέθεταν αρκετά ισχυρή μονάδα γραφικών έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στην αναπαραγωγή ακόμα και Blu-Ray ταινιών, ενώ παράλληλα έρχονταν με 9-18W TDP. Ως συνέπεια του προηγουμένου, προτιμήθηκαν από πολλούς χρήστες που αναζητούσαν μια φθηνή λύση για HTPC, αλλά και από αρκετούς κατασκευαστές notebook, καθώς κόντραραν στα ίσα τους αντίστοιχους Intel Atom.

Το σημερινό Review έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πρώτα απ' όλα, πρόκειται για το πρώτο Mechanical Keyboard που βρίσκεται στο HwBox προς παρουσίαση. Θα εγκαινιάσουμε λοιπόν την κατηγορία αυτή, αναλύοντας «τι εστί» μηχανικό πληκτρολόγιο, ποια είναι η τεχνολογία που ενσωματώνει αυτό και θα το συγκρίνουμε με τα keyboards που χρησιμοποιούσαμε τόσα χρόνια. Δεύτερο ιδιαίτερο στοιχείο αυτού του review είναι πως αναλύει ένα άκρως Gaming θέμα, μιας και το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα μηχανικά πληκτρολόγια είναι ως επί το πλείστον παίκτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Άμεση επαφή, γρήγορη απόκριση, πολλαπλή χρήση κουμπιών και πολλά άλλα features είναι μερικοί μόνο από τους λόγους για τους οποίους οι Gamers προτιμούν τα mechanical Keyboards. Με τις απαιτήσεις τους να έχουν ανέβει, οι εταιρίες προσπαθούν να δημιουργήσουν περιφερειακές συσκευές, που θα καλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό το ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό.

Οι παλαιότεροι αναγνώστες του Box, ίσως να θυμούνται μία εταιρεία ονόματι ORYX, η οποία σχηματίστηκε το 1992 έχοντας ως σκοπό να ανταποκριθεί στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες της αγοράς για CPU Heat sinks. Δεν πέρασε, όμως, παρά ένας μόνον χρόνος, όταν αυτή η μικρή εταιρεία μετονομάστηκε το 1993 στην γνωστή σε όλους πλέον Cooler Master, η οποία μας παρέχει ανελλιπώς τα τελευταία 20 χρόνια προϊόντα υψηλής ποιότητας, όχι μόνο για τους επεξεργαστές, αλλά για ολόκληρο το σύστημά μας. Για όποιον δεν έχει ήδη καταλάβει, αναφερόμαστε στα cases της εταιρείας, τα οποία με την ποιότητα, την λειτουργικότητα αλλά και τις επιδόσεις τους, έχουν καταφέρει να διαγράψουν την δική τους μοναδική πορεία στην 20ετή ιστορία του παγκοσμίως γνωστού κολοσσού.

Τον Απρίλιο του 2012, με την έλευση των τετραπύρηνων Ivy Bridge επεξεργαστών της, η Intel κατάφερε να επαναπροσδιορίσει για μία ακόμη φορά τα δεδομένα τόσο στο mainstream όσο και στο high-end segment της αγοράς. Αυτή η κίνηση, δηλαδή το λανσάρισμα του μεγαλύτερου μέρους του lineup των Ivy Bridge επεξεργαστών της, έκανε πολλούς να απορούν τι απέγιναν οι low end προτάσεις της εταιρείας και συγκεκριμένα τα Core i3 CPUs. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε πως αυτοί οι επεξεργαστές σίγουρα θα πλαισιώσουν αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό συστημάτων από αυτό των τετραπύρηνων i5 και i7, κυρίως λόγου του καθοριστικού παράγοντα που ονομάζεται κόστος. Έτσι, η συνταγή της επιτυχίας για την Intel είναι να καταφέρει να αυξήσει τις επιδόσεις από την προηγούμενη γενιά επεξεργαστών της, ενώ ταυτόχρονα να παραμείνει και ανταγωνιστική με βάση την τιμολόγησή της, ώστε να μπορέσει να ανταγωνισθεί το lineup της Amd, η οποία την στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο παρέχει μία ολοκληρωμένη γκάμα προϊόντων.

Τον τελευταίο καιρό, γνωστοί και φίλοι που γνωρίζουν πως ασχολούμαι με reviews Solid State drives, όταν φτάνουν στο σημείο να προβούν σε αγορά, ενός SSD με ρωτάνε: "Ποια μάρκα είναι καλή;" Η απάντηση τις περισσότερες φορές είναι σίγουρη και σταθερή. "Samsung 830" και πάντα, η ερώτηση που ακολουθεί είναι: " Μα βγάζει η Samsung, SSD";

Με την έλευση του Eyefinity 1.0, η Advanced Micro Devices (aka AMD) έθεσε ένα νέο χαρακτηριστικό, που πλέον αποτελεί στάνταρ σε όλα τα μοντέλα καρτών γραφικών που φέρουν πυρήνα κατασκευασμένο από αυτήν. Πλέον, από την πιο αδύναμη κάρτα γραφικών, μέχρι και την κορυφαία, η εγγενής υποστήριξη οδήγησης περισσότερων από τριών οθονών ταυτόχρονα από μια μόλις κάρτα γραφικών είναι εγγυημένη: με το Eyefinity έγινε δυνατή η μείωση του κόστους υλοποίησης ενός multi-monitor setup καθώς αφαιρέθηκε ο περιορισμός του «μέγιστου 2 οθόνες ανά gpu», ενώ ταυτόχρονα το μόνο που απαιτείται είναι η ενεργοποίηση της αντίστοιχης επιλογής μέσω του Catalyst Control Center. Απλά και εύκολα, με λίγα μόλις κλικ, έχετε ένα extended desktop με τις διαστάσεις που εσείς επιθυμείτε, ενώ η gaming εμπειρία απλά εκτοξεύεται! Με τις οθόνες να έχουν καθοδική πτώση στις τιμές τους, και με κινήσεις συνεργασίας από πλευράς AMD στη μείωση του κόστους των συνοδευτικών που απαιτούνται για την εγκατάσταση, το multi-monitor setup έγινε προσιτό σε ολοένα και περισσότερο κόσμο. Η AMD κέρδισε όλους όσους έχουν επιθυμία για μια τέτοια διάταξη και ταυτόχρονα ελέγχει τις εξελίξεις όσον αφορά την αγορά πολλαπλών οθονών, ενώ στην «αντίπερα όχθη» της nVidia μόλις με τις GTX 600 υιοθετήθηκε μια παρόμοια τεχνολογία και η οποία είναι ακόμη σε «εφηβικό στάδιο». Τρεις γενιές GPU και δυο γενιές Eyefinity αργότερα, μπορούμε μετά βεβαιότητας να πούμε πως τα multi-monitor setups έχουν την απαραίτητη ωριμότητα που απαιτείται –τουλάχιστον από μεριάς AMD.

Ήταν 20 Ιανουαρίου του 2009 όταν κυκλοφόρησε μία φήμη στο Internet που αφορούσε μία ήδη γνωστή για τις μνήμες της εταιρεία στο χώρο, την Corsair. Και οι φήμες, διαδέχτηκαν μερικές φωτογραφίες που "διέρρευσαν", οι οποίες έδειχναν το πρώτο Solid State Drive της Corsair, το μοντέλο S128, που φορούσε μνήμες και controller από τη Samsung, την πρωτοπόρο εταιρεία στα Solid State Drives. Έκτοτε η Corsair, όπως και σε κάθε άλλο τομέα που εμπλέκεται, αποτελεί πάντα μία από τις κορυφαίες επιλογές της αγοράς με τις υλοποιήσεις της. Άλλωστε το όνομα και μόνο έχει γίνει πλέον συνώνυμο της ποιότητας κατασκευής και της αξιοπιστίας και αυτό δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα.