AMD FX-8150 Review: Testing the Bulldozer & Extreme Overclocking

• Review Link

Χρόνια τώρα, το σκηνικό έχει μείνει στάσιμο στο χώρο των επεξεργαστών. Η Intel έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στην αγορά, στέλνοντας την AMD αρκετές φορές στο «καναβάτσο» με τους επεξεργαστές της, κάνοντας μάλιστα και πολλούς να μιλάνε για το πρόωρο κλείσιμο της μεγάλης και πολύ αγαπητής σε αρκετούς εταιρείας. Όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολα ήταν τα χρόνια μετά τους Athlon 64 για την AMD, που απέδιδαν πολύ καλύτερα από τους αντίστοιχους Pentium 4 της Intel. Από τότε η Intel έχει φτάσει στο σημείο να βρίσκεται πάντα ένα ή ακόμα και δύο βήματα μπροστά. Πρώτα οι Conroe και οι Kentsfield το 2006/2007, έπειτα οι Wolfdale και Yorkfield το 2008, μετά οι Bloomfield το 2009, οι Gulftown το 2010 και τέλος οι SandyBridge στις αρχές του 2011. Πάντα η Intel ήταν μπροστά, αφήνοντας την AMD να "παίξει μπάλα" μόνο σε χαμηλότερα segments. Χρόνια τώρα, το σκηνικό έχει μείνει στάσιμο στο χώρο των επεξεργαστών. Η Intel έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στην αγορά, στέλνοντας την AMD αρκετές φορές στο «καναβάτσο» με τους επεξεργαστές της, κάνοντας μάλιστα και πολλούς να μιλάνε για το πρόωρο κλείσιμο της μεγάλης και πολύ αγαπητής σε αρκετούς εταιρείας. Όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολα ήταν τα χρόνια μετά τους Athlon 64 για την AMD, που απέδιδαν πολύ καλύτερα από τους αντίστοιχους Pentium 4 της Intel. Από τότε η Intel έχει φτάσει στο σημείο να βρίσκεται πάντα ένα ή ακόμα και δύο βήματα μπροστά. Πρώτα οι Conroe και οι Kentsfield το 2006/2007, έπειτα οι Wolfdale και Yorkfield το 2008, μετά οι Bloomfield το 2009, οι Gulftown το 2010 και τέλος οι SandyBridge στις αρχές του 2011. Πάντα η Intel ήταν μπροστά, αφήνοντας την AMD να "παίξει μπάλα" μόνο σε χαμηλότερα segments.

Από την άλλη, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την επιτυχία των τετραπύρηνων και εξαπύρηνων Phenom II σε φθηνότερα desktop συστήματα, όπως επίσης και τα ασύλληπτα Llano που έκαναν τους πάντες να παραληρούν με τις επιδόσεις που προσέφεραν οι ενσωματωμένες κάρτες γραφικών 6530D και 6550D. Μην ξεχνάτε επίσης το εκπληκτικό price/performance ratio των Phenom II X4 955 BE και Phenom II X6 1090T BE, που ακόμα και σήμερα πρωταγωνιστούν σε ουκ ολίγα συστήματα του πράσινου στρατοπέδου.

Τι γίνεται όμως με τους Bulldozer; Η αλήθεια είναι ότι όταν ακούσαμε για πρώτη φορά την κωδική ονομασία Bulldozer τον Ιούλιο του 2007, γινόταν λόγος για ένα παραμετροποιήσιμο επεξεργαστή που θα μπορούσε να ενσωματώνει και κάρτα γραφικών. Τότε ήταν που γεννήθηκε η ιδέα του Fusion με την AMD να ισχυρίζεται ότι θα χωρίσει την αρχιτεκτονική σε δύο segments - τους Bulldozer επεξεργαστές υψηλών επιδόσεων και τους Bobcat επεξεργαστές για συστήματα χαμηλής κατανάλωσης. Μετά από 4 ολόκληρα χρόνια, καταλήγουμε στο ότι τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα σχέδια έγιναν πραγματικότητα, με την διαφορά ότι οι Bulldozer δεν φέρουν ενσωματωμένη κάρτα γραφικών. Επιπλέον, έχουμε και τα Llano APU που αναλαμβάνουν να καλύψουν το κενό ανάμεσα σε Bobcat και Bulldozer. Έχοντας δοκιμάσει εξονυχιστικά τον A6-3650 "Llano" σε προηγούμενο review, ήρθε η σειρά του FX-8150, που αποτελεί το οχταπύρηνο μεγαθήριο της οικογένειας Zambezi.

Μαζί με τους FX-8120, FX-8100, FX-6100, FX-4170 και FX-4100, ο FX-8150 υποσχέθηκε να αλλάξει την εικόνα της Advanced Micro Devices στην high performance desktop αγορά. Λαμβάνοντας υπόψιν την τιμή του, τοποθετείται κάπου ανάμεσα στους Core i5 2500K και Core i7 2600K, δηλαδή τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Intel Sandy Bridge που μήνες τώρα μοσχοπουλάνε. Κάπου εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα... Όταν κυκλοφορείς ένα επεξεργαστή που τιμολογιακά κοντράρει τους 2500K και 2600K, επιβάλλεται οι επιδόσεις του να ανταποκρίνονται στην σκληρή πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως, το στοίχημα που έβαλε η AMD με τον εαυτό της ρίχνοντας στην μάχη τους Bulldozer, φαίνεται ότι εν μέρη χάθηκε. Μπορεί να ξεπερνούν σε επιδόσεις τον 2500K σε multi-threaded benchmarks, όμως μένουν αρκετά πίσω εν συγκρίσει με τον 2600K.

Αξίζουν λοιπόν τα χρήματά σας; Πολλοί από εσάς θα απαντήσετε βιαστικά ένα ξερό "ΟΧΙ". Εμείς όμως είμαστε overclockers. Ή μάλλον λάθος, είμαστε κάτι παραπάνω από overclockers. Είμαστε "πυροβολημένοι", γουστάρουμε την ταχύτητα κι ας ξέρουμε ότι οι διαφορές φαίνονται μόνο στην θεωρία και τα benchmarks. Για αυτό και εξετάζουμε τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά. Για αυτό χρησιμοποιούμε υγρό άζωτο σε πολλά από τα review μας, πιέζοντας το hardware πολύ περισσότερο από τα φυσιολογικά του όρια, σε θερμοκρασίες που αγγίζουν τους -190*C.

Μετά από ατελείωτα μερόνυχτα δοκιμών, φτάσαμε στο σημείο να μπορούμε να σας προσφέρουμε ένα συγκριτικό μεταξύ των μεγάλων αντιπάλων στον τομέα των CPU (FX-8150 vs 2600K vs 1090T), έτσι ώστε να κρίνετε και μόνοι σας ποιος είναι ο καταλληλότερος βάσει των αναγκών και των απαιτήσεων σας.












Η αρχιτεκτονική

Οι νέοι επεξεργαστές της σειράς FX έχουν χτιστεί πάνω στην αρχιτεκτονική Zambezi και παράγονται απο την Global Foundries με κατασκευαστική μέθοδο SOI (Silicon On Insulator) στα 32nm. Κάθε Zambezi επεξεργαστής απαρτίζεται από Bulldozer modules. Με απλά λόγια, κάθε Bulldozer Module διαθέτει δύο πυρήνες "δεμένους" μεταξύ τους. Με τέσσερα Modules λοιπόν, παίρνετε οκτώ πυρήνες. Ρίξτε μια ματιά στην παρακάτω φωτογραφία, όπου είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.

Τα τέσσερα Modules και ο ενσωματωμένος ελεγκτής μνήμης (IMC) του FX-8150 μεταφράζονται σε περίπου 1.2 δισεκατομμύρια τρανζίστορ και έχει μέγεθος ~315mm².





Η νέα αρχιτεκτονική διαφέρει αρκετά από ότι έχουμε δει μέχρι τώρα. Κάθε Module έχει δύο integer units* και ένα κοινό Floating Point unit**. Αυτό συμβαίνει γιατί το FP κομμάτι του επεξεργαστή είναι μεγάλο και χρησιμοποιείται πολύ λιγότερο, σε desktop (αλλά και σε server workload), σε σχέση με το Integer, οπότε η AMD αποφάσισε πως δεν χρειάζεται να υπάρχει αναλογία 1:1 μεταξύ των Int και των FP units. Τα CPU διαχωρίζονται βάσει του αριθμού των Integer units. Έτσι, ένας επεξεργαστής με 2 modules έχει 4 Integer units και 2 Floating Point units, ο 6πύρηνος έχει 6 Ιnt & 3 FP units (3 modules) και ο 8πύρηνος έχει 8 Int & 4 FP units (4 modules).





Κάθε module λοιπόν, εκτός από το κοινό Floating Point Unit διαθέτει επίσης κοινό front end (fetch & decode), data prefetch unit καθώς και 2MB κοινή L2 cache μεταξύ των δυο πυρήνων του Bulldozer module.

Όπως καταλαβαίνετε η νέα αρχιτεκτονική είναι πολύ επεκτάσιμη και δίνει την δυνατότητα στην AMD να βάλει δίπλα-δίπλα όσα modules θέλει! Mπορεί να δημιουργήσει επεξεργαστές με 2, 4, 6, 8, 16, 32 ή και περισσότερους πυρήνες, όταν η τεχνολογία το επιτρέψει προφανώς.






Οι Caches

H μνήμη cache είναι η λεγόμενη "κρυφή in die" μνήμη που χρησιμοποιείται για την άμεση πρόσβαση σε δεδομένα, με ταχύτητες πολλαπλάσιες από τις άλλες διαθέσιμες μνήμες και εξωφρενικά μικρούς χρόνους απόκρισης.

Υπάρχουν σημαντικές αλλαγές εδώ σε σύγκριση με τους Phenom II και Athlon II. Κάθε επεξεργαστής έχει 128 KB L1-Data Cache, 16 KB ανά Πυρήνα, 4-way associative και 256 ΚΒ L1-Ιnstruction cache, 64 ΚΒ ανά Module, 2-way associative. Στη συνέχεια, υπάρχει 8 MB Level 2 cache, 2 MB ανά Bulldozer Module, 16-way associative και τέλος μια "κοινόχρηστη" 8 MB L3 cache, 64-way associative για όλα τα Modules και τους πυρήνες αυτών.





*Integer Unit (Μονάδα εκτέλεσης ακεραίων): η "δουλειά" που γίνεται σε ένα υπολογιστή τις περισσότερες φορές γίνεται με ακέραιες πληροφορίες, που σημαίνει πως ακέραια νούμερα και δεδομένα αναπαρίστανται από ακέραιους αριθμούς. Η Μονάδα Εκτέλεσης Ακεραίων είναι εκεί που τελικά εκτελούνται αυτές οι εντολές (πχ: 10+5=15).

**Floating Point Unit (Μονάδα κινητής υποδιαστολής): αποτελεί μέρος του υπολογιστικού συστήματος ειδικά σχεδιασμένο να πραγματοποιεί πράξεις με αριθμούς κινητής υποδιαστολής, δηλαδή δεκαδικούς αριθμούς (π.χ. 5,2343 x 2,345). Τυπικές πράξεις που εκτελεί είναι η πρόσθεση, η αφαίρεση, ο πολλαπλασιασμός, η διαίρεση και ο υπολογισμός τετραγωνικής ρίζας.







Το όνομα που επέλεξε να δώσει η AMD στην καινούρια της πλατφόρμα, η οποία και πλαισιώνει τους Zambezi επεξεργαστές, είναι Scorpius. Απευθυνόμενη κυρίως σε gamers και enthusiasts, υπόσχεται να καλύψει όλες τους τις ανάγκες, είτε αυτές έχουν να κάνουν με video editing/encoding και overclocking, ή με καθημερινή χρήση και εκτεταμένο multi-tasking μες στα Windows. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στους επεξεργαστές που απαρτίζουν την οικογένεια Bulldozer αλλά και τον τρόπο ονοματολογίας τους.





Αυτή την στιγμή στην Ελληνική αγορά υπάρχουν τέσσερα μοντέλα, με τις τιμές τους να κυμαίνονται από 100? μέχρι και 250?. Αναφερόμαστε φυσικά στους FX 4100, FX 6100, FX 8120 και FX 8150. Ο πρώτος αριθμός κάθε μοντέλου υποδηλώνει τον αριθμό πυρήνων - για παράδειγμα ο FX 8150 έχει 8 πυρήνες, ενώ ο FX 4100 έχει 4 πυρήνες. Οι τρεις αριθμοί που ακολουθούν υποδηλώνουν τις επιδόσεις - παραδείγματος χάρη, ο 8150 είναι καλύτερος από τον 8120, ο οποίος με την σειρά του είναι καλύτερος από τον 8100. Οι συχνότητες λειτουργίας ανέρχονται στα 3.6GHz, 3.3GHz, 3.1GHz και 3.6GHz αντίστοιχα, ενώ με το Turbo ενεργοποιημένο αγγίζουν τα 3.8GHz, 3.9GHz, 4.0GHz και 4.2GHz, χωρίς φυσικά να απαιτούν κάτι επιπλέον από την πλευρά του χρήστη. Να δούμε τώρα και την χωρητικότητα της L2 Cache, δηλαδή του χώρου στον οποίο αποθηκεύονται προσωρινά τα δεδομένα κατά το ταξίδι τους από τον επεξεργαστή στις μνήμες RAM; 8MB L2 Cache για τους 8150 & 8120, 6MB για τον 6100 και 4MB στην περίπτωση του FX 4100. Όσο για το TDP, η αλήθεια είναι ότι σε σύγκριση με τους αντίστοιχους Sandy Bridge επεξεργαστές της Intel ξεφεύγει λιγάκι, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται στα 95W για τα μικρά μοντέλα και στα 125W για τους οχταπύρηνους όπως ο FX 8150 του παρόν review.

Πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν σχετικά με την ύπαρξη του FX 8120. Για ποιο λόγο να κυκλοφορήσει η AMD έναν επεξεργαστή που κοστίζει λιγότερο από τον FX 8150, έχει ελαφρώς μειωμένη συχνότητα λειτουργίας αλλά ίδιο overclocking potential; Προφανώς αυτό συμβαίνει ώστε να μην υπάρχει μεγάλο price gap μεταξύ του 6100 και του 8150. Αφήστε που η αγορά του 8120 είναι έξοχη, αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για έναν επεξεργαστή που overclockάρεται άνετα στα επίπεδα του ακριβότερου 8150, ενώ παράλληλα διατηρεί τον ίδιο αριθμό πραγματικών πυρήνων. Φυσικά δεν έλειψαν και τα κακεντρεχή σχόλια που ήθελαν την AMD να αντιμετωπίζει προβλήματα με την συγκεκριμένη λιθογραφική μέθοδο και συνεπώς να "πετσοκόβει" μερικούς FX 8150 πλασάροντάς τους ως 8120. Η απλή λογική λέει ότι το λανσάρισμα του FX 8120 έγινε για να παραμείνει ικανοποιημένο μεγαλύτερο φάσμα του καταναλωτικού κοινού που αναζητά ένα 8-core CPU για τις καθημερινές διεργασίες του.





Μήπως όμως να περιμένουμε; Τι θέλω να πω... Ωραία όλα τα παραπάνω, αλλά τώρα έχουμε Ιανουάριο και πρέπει να γνωρίζουμε αν η AMD θα κυκλοφορήσει σύντομα κάτι καλύτερο. Μετά από τόσα χρόνια, ίσως είναι η πρώτη φορά που η AMD ήταν ντόμπρα απέναντι στους αγοραστές και αποκάλυψε από πολύ νωρίς τα μελλοντικά της σχέδια αναφορικά με τους επεξεργαστές x86. Σίγουρα θα έχετε ήδη ακούσει το όνομα Piledriver. Βασίζονται στην εξέλιξη της αρχιτεκτονικής Bulldozer και για την ώρα έχουν την κωδική ονομασία Vishera. Αναμένεται να διαθέτουν πέντε modules τύπου Piledriver, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι δεκαπύρηνοι. Θυμάστε που αναφέραμε λίγο παραπάνω ότι αυτή είναι η ευελιξία της αρχιτεκτονικής Bulldozer; Μπορούν να ενώσουν όσα modules θέλουν και να φτιάξουν επεξεργαστές με όσους περισσότερους πυρήνες επιτρέπει η λιθογραφική μέθοδος. Ας πούμε όμως λίγα ακόμα για την αρχιτεκτονική Piledriver. Περιλαμβάνει τις Trinity APU (απογόνους των Llano), Vishera (desktop high performance), Terramar (server high density) και Sepang (server small-medium business). Το κυριότερο όμως τεχνικό χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τους Piledriver από τους Bulldozer, είναι η ύπαρξη τετρακάναλου (quad-channel) DDR3 HyperTransport Assist. Σας θυμίζει κάτι το όνομα; Είναι ο γνωστός controller που χρησιμοποιείται στους server AMD opteron επεξεργαστές που μπαίνουν στο Socket G34!

Το 2013 αναμένουμε τους Steamroller που ακούγεται ότι θα αποδίδουν 10-15% καλύτερα από τους Piledriver και ένα χρόνο μετά (2014), θα καταφθάσουν με το καλό οι Excavator που με την σειρά τους αποδίδουν 10-15% καλύτερα από τους Steamroller. Προσωπική μας άποψη αν θέλετε καινούριο AMD επεξεργαστή, είναι να επενδύσετε τώρα σε κάποιον Llano ή Bulldozer (αναλόγως με το budget σας) και να αφήσετε στην άκρη το roadmap της AMD.

Αν πάλι έχετε κατά νου να επενδύσετε τα χρήματά σας σε κάποιον Intel SandyBridge, διαβάστε το υπόλοιπο review να δείτε αν όντως αξίζει.





Στις παρακάτω φωτογραφίες σας δίνει η δυνατότητα να θαυμάστε τον FX-8150 σε μερικά κοντινά πλάνα, το watercooling kit που μας παραχώρησε η AMD μαζί με τον επεξεργαστή, αλλά και την μητρική ASUS Crosshair V Formula πάνω στην οποία έγιναν όλες οι δοκιμές.

Αναφορικά με το μέγεθος του επεξεργαστή αυτού καθ' αυτού, ο FX 8150 είναι ίδιος με οποιονδήποτε άλλον Phenom II ή Athlon II έχετε ήδη υπό την κατοχή σας ή έτυχε να δείτε. Όπως και η υπόλοιπη AMD FX σειρά επεξεργαστών, είναι απολύτως συμβατός με το Socket AM3+. Μπορείτε να προσαρμόσετε πάνω του οποιαδήποτε ψύκτρα υποστηρίζει τα AM3 & AM3+ sockets χωρίς κανένα πρόβλημα, απλά έχετε κατά νου ότι είναι αρκετά ζεστός επεξεργαστής. Οπότε για να αυξήσετε κατά πολύ την συχνότητα λειτουργίας του και να επιτύχετε μεγάλα overclocks χρειάζεται μια καθώς πρέπει aftermarket ψύκτρα. Ακόμα καλύτερα αν τον προμηθευτείτε από το εξωτερικό μαζί με το AMD Watercooling kit που κατασκεύασε η πράσινη σε συνεργασία με την Asetek. Οι επιδόσεις του είναι ελαφρώς καλύτερες από το Corsair H50 - μην ανησυχείτε λοιπόν, δεν πρόκειται για κάποια φθηνή υλοποίηση. Τουναντίον αποδίδει εξαιρετικά και σίγουρα θα σας δώσει την δυνατότητα για μεγάλα overclocks.

Εξετάζοντας πιο προσεχτικά το watercooler, απαρτίζεται από waterblock με χάλκινη βάση και pre-applied θερμοαπαγωγική πάστα, 120mm radiator, δύο ανεμιστήρες και αντλία που έχει τοποθετηθεί στην πάνω πλευρά του waterblock. Η εγκατάστασή του είναι πολύ εύκολη - απλά αφαιρέστε το πάνω μέρος του AM3+ bracket και βιδώστε το watercooler πάνω στο backplate.










Δεν νομίζω πως πρέπει να πούμε κάτι για το συγκεκριμένο motherboard. Από τον Μάιο που την πιάσαμε για πρώτη φορά στα χέρια μας και δημοσιεύσαμε το preview της, μέχρι και τώρα, παραμένει η κορυφαία των κορυφαίων για AM3 επεξεργαστές! Όλοι γνωρίζετε για την σειρά R.O.G. της ASUS οπότε απλά θα αναφέρουμε επιγραμματικά τα features: AM3+ socket, 990FX chipset, τέσσερις θύρες υποδοχής μνημών DDR3-2133MHz, τρεις θύρες PCI-Express x16 2.0, μία PCI-Express x16 2.0 @ x4, μία PCIe x1, μία PCI, εξι SATA 6.0 Gbps connectors.

Εκεί που πραγματικά ξεχωρίζει όμως είναι στο extreme overclocking με υγρό άζωτο. Δοκιμάσαμε κι άλλες, αλλά καμία δεν μπόρεσε να φτάσει την σταθερότητα της C5F, την ευκολία με την οποία δεχόταν τα settings, την γενικότερη συμπεριφορά της όταν δεν της άρεσε κάποια ρύθμιση στο BIOS, αλλά και το κορυφαίο BIOS Support του ASUS ROG Team.










Κακά τα ψέματα. Έχετε ήδη δει πολλά FX-8150 reviews. Κανένα όμως από αυτά δεν έδινε έμφαση στο extreme overclocking, εκεί που πραγματικά φαίνεται η δύναμη των Bulldozer. Για να είμαστε όμως τυπικοί και καλυμμένοι από πλευράς μας, δοκιμάσαμε τον FX σε όσο περισσότερες εφαρμογές και μετροπρογράμματα μπορούσαμε. Τα tests που επιλέξαμε ήταν αρκετά για να βγάλουμε το δικό μας πόρισμα - το αν αξίζει ή όχι έχουμε την εντύπωση ότι το ξέρετε ήδη. Εκτός από το AIDA64 λοιπόν, χρησιμοποιήσαμε το SiSoftare Sandra για να δούμε πως τα πηγαίνει ο 8150 σε εργασίες multi-media, στην κρυπτογραφία αλλά και πόσο παραγωγικοί είναι οι πυρήνες του σε σχέση με αυτούς των Phenom II X6 1090T και Core i7 2600K. Έπειτα έχουμε τα κλασικά SuperPi και wPrime που χρησιμοποιούμε σε όλα τα reviews απλά και μόνο επειδή είμαστε "πυροβολημένοι" overclockers και κουβαλάμε το μικρόβιο του benchmarking. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και το y-Cruncher, το οποίο και υποβάλαμε στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π.

Συνεχίζοντας συναντάμε τα Cinebench R11.5 και x264 Encode που είναι πιο αντιπροσωπευτικά των δυνατοτήτων του Bulldozer σε πραγματικές συνθήκες workload. Αναφορικά με τo WinRAR δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι, οι περισσότεροι από εσάς τo χρησιμοποιείτε καθημερινά και ξέρετε ότι μαζί με το 7-Zip, αποτελούν τα διασημότερα προγράμματα συμπίεσης/αποσυμπίεσης.

Τέλος έχουμε δύο βαρβάτα benchmarks που θα γονατίσουν τον επεξεργαστή, αλλά και δύο πολυσηζητημένα παιχνίδια (Crysis 2 & Far Cry 2). Τα benchmarks που λέμε δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο από τα 3DMark06 και 3DMark Vantage. Δεν συμπεριλάβαμε το 3DMark11 ή το Unigine γιατί δεν υπήρχε λόγος. Εμείς θέλαμε να γονατίσουμε τον επεξεργαστή, πράγμα που συμβαίνει κατά κόρον με τα CPU Tests των 06 & Vantage.

Σύστημα Δοκιμών

Hardware
Motherboard	ASUS Crosshair V Formula
CPU	AMD FX-8150
RAM	Kingston HyperX 2x2GB 2000 MHz CL9
GPU	MSI N580GTX Lightning
SSD	OCZ Agility 3 60GB
PSU	OCZ ZX 1250W
OS	Windows 7 Ultimate 64bit Retail + SP1
CPU Cooler	AMD Watercooling Kit
Case	Dimastech Benchtable

Συχνότητες Λειτουργίας

	Stock Settings	Turbo Core Settings	Overclocked Settings
FX-8150	3.6GHz - 2.2GHz NB	3.6GHz+Turbo Core - 2.2GHz NB	4GHz - 2.4GHz NB
PII 1090T	3.2GHz - 2GHz NB	-	4GHz - 2.6GHz NB
Ci7 2600K	3.4GHz	-	4GHz
DDR3 RAM Speed::	1333MHz 8-8-8-24 1T	1600MHz 8-8-8-24 1T	1600MHz 8-8-8-24 1T

Όπως βλέπετε στους παραπάνω πίνακες καταλήξαμε σε τρία διαφορετικά groups από settings. Τα Stock στα οποία οι επεξεργαστές ήταν στις εργοστασιακές τους συχνότητες και τα 4GB μνήμης @ 1333MHz 8-8-8-24 1T. Μετά έχουμε τα Turbo Core Settings όπου απλά ενεργοποιούμε το Turbo Core του Bulldozer για να δούμε ποια benchmarks βοηθά και αν δείχνει μεγάλο boost σε σχέση με τους Phenom II X6 1090T και Core i7 2600K. Τέλος έχουμε τα Overclocked Settings όπου όλοι οι επεξεργαστές του συγκριτικού μας, υπερχρονίστηκαν στα 4GHz, με τις μνήμες RAM @ 1600MHz 8-8-8-24 1T.







- Memory Latency, Read, Write, Copy

Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Mircosoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα.

Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel.

Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς είναι η εμφανής βελτίωση από τον Phenom II X6 1090T! Παρόλο που ο FX-8150 είναι πιο αργός από τον Core i7 2600K σε όλα τα test, αποδίδει καλύτερα από τον προηγούμενης γεννιάς Thuban, με την διαφορά στο copy να αγγίζει τα 6000 MB/s! Στο latency ο Phenom II X6 1090T είναι καλύτερος με διαφορά αρκετών ns από όλους τους υπόλοιπους επεξεργαστές - τόσο σε overclocked, όσο και σε stock συνθήκες.





- Advanced Encryption Standard

Το CPU AES Benchmark του AIDA64 μετράει τις επιδόσεις της μονάδας επεξεργασίας στo Advanced Encryption Standard data encryption (AES). Η συγκεκριμένη μέθοδος κρυπτογράφησης χρησιμοποιείται από πολυάριθμα γνωστά προγράμματα όπως το 7z και το WinZip, όπως επίσης και σε disk encryption λύσεις όπως τα BitLocker και TrueCrypt. Το CPU AES Test λαμβάνει δυστυχώς υπόψη του μόνο τις βασικές x86 instructions, ωστόσο υποστηρίζει κανονικά HyperThreading, SMP (Multi-Processor) & CMP (Multi-Core) για να βγάλουμε ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα.

Στο CPU AES Test ο 1090Τ λόγω της απουσίας της συγκεκριμένης εντολής, μένει πίσω χωρίς να μπορεί χαν να ακολουθήσει τους άλλους δύο. Και ο FX αλλά και ο 2600Κ πετυχαίνουν πολύ ψηλά νούμερα, με τον 2600Κ να ξεφεύγει clock per clock. Ωστόσο μην ξεχνάτε ότι οι επιδόσεις σε μια συγκεκριμένη μέθοδο κρυπτογράφησης δεν είναι αντιπροσωπευτικές των συνολικών επιδόσεων ενός επεξεργαστή.





- Αλγόριθμος SHA1

To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions.

Η διαφορά στο εν λόγω test του AIDA64 οφείλεται ξεκάθαρα στον αριθμό πυρήνων και την συχνότητα λειτουργίας. Ο FX τερματίζει πρώτος, ακολουθεί πολύ κοντά ο Thuban και τελευταίος έρχεται ο 2600Κ.





- Digital Photo Editing

Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στρεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι.

Ο 2600Κ βασιλεύει και σε αυτό το test. Παρατηρήσαμε ότι μεγάλη διαφορά κάνει το bandwidth των μνημών. Όμως αυτό που μας ενδιαφέρει για να βγάλουμε ένα αρχικό συμπέρασμα, είναι το clock per clock performance. Συγκρίνετε και τους 3 επεξεργαστές στα 4GHz να δείτε ότι 1090T < FX < 2600K.








- Queens Problem

Το CPU Queen test μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Βρίσκει λύσεις για το κλασικό "Queens problem" σε μια σκακιέρα 10 x 10. Να ξεκαθαρίσουμε ότι στο CPU Queen Test σε συγκρίσεις clock-per-clock έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Για παράδειγμά ένας Pentium 4 Northwood με 20-step pipeline αποδίδει καλύτερα από έναν Pentium 4 Prescott με 31-step pipeline.

Όπως αναφέρουμε στην περιγραφή του benchmark, στο Queens Problem έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Έτσι το μικρότερο pipeline length στο Integer Unit του 2600Κ, τον κάνει να πετυχαίνει καλύτερο score από τους άλλους δύο επεξεργαστές. Ακολουθούν ο 1090Τ και μετά ο FX.





- ZLib Compression Library

Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP).

Τα νούμερα των επεξεργαστών είναι αρκετά κοντά clock per clock, όμως η κατάταξη παραμένει για ακόμα μια φορά ίδια. Σταθερά πρώτος ο 2600Κ, δεύτερος ο 1090Τ, τρίτος ο FX-8150.





- FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8

Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions.

Τελευταίο benchmark του AIDΑ64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα).

Στα FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8 παρατηρήσαμε με μεγάλη λύπη ότι πάλι ο FX-8150 βρίσκεται πίσω. Όλοι γνωρίζετε ότι σε σχέση με έναν Intel Sandy Bridge επεξεργαστή δεν αποδίδουν καθόλου καλά. Επιτρέπεται όμως να βγάζει χειρότερα νούμερα ακόμα κι από τον Phenom II X6 1090T, που είναι εξαπύρηνο CPU προηγούμενης γενιάς;









- Processor Arithmetic & Multimedia

Το Sandra της SiSoftware (SiSoftware Zone) αποτελεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο έγκυρα διαγνωστικά προγράμματα, που ταυτόχρονα προσφέρουν και πληροφορίες για τον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή. Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το hardware, το software και όλες τις υπόλοιπες συσκευές - ένα χέρι βοηθείας με λίγα λόγια. Sandra σημαίνει System Analyser, Diganostic and Reporting Assistant. Οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν την ονομασία από το Ελληνικό γυναικείο όνομα Σάντρα που σημαίνει υπερασπίστρια, βοηθός των ανθρώπων. Ταιριάζει έτσι; Μπορεί να προσφέρει πάνω κάτω τις ίδιες πληροφορίες με άλλα προγράμματα όπως το AIDA64 ή το Tune Up Utilities, όμως είναι πολύ πιο λεπτομερές. Σε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν θα βρείτε τα ακριβή χαρακτηριστικά components όπως CPU, chipset, VGA, ports, printers, sound card, memory, network, Windows internals, AGP, PCI, PCI-X, PCIe, database, USB, USB 2.0, USB 3.0, 1394/Firewire κ.τ.λ. Συνεργάζεται άψογα με όλα τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft (XP/Vista/7/Server 2003/Server 2008) και υποστηρίζει όλες τις μεγάλες τεχνολογίες όπως: Multiprocessor, MultiCore, HyperThreading, GPGPU, DirectX, OpenGL, NUMA, AMD64/EM64T/x64 και MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE 4.1, SSE 4.2, AVX & FMA.

Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks για τον επεξεργαστή: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography και Multi-Core Efficiency.

Το Sandra Processor Arithmetic "ζορίζει" τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως αποδίδει ο επεξεργαστής σε αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι ακομα και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone GIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα GIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.

Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια.

Μεγάλες διαφορές σε σχέση με τον 1090T, αλλά ο 2600K παίρνει με σχετική άνεση των πρωτιά και στα τέσσερα tests του SiSoftware Sandra.





- Cryptography

Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.

Στον κατακερματισμό του Cryptography test χρησιμοποιείται και πάλι ο αλγόριθμος SHA που είδαμε και στο AIDA64. Τα νούμερα του 2600K είναι σχεδόν 3 φορές μεγαλύτερα από αυτά του 1090Τ και ~60% καλύτερα από αυτά του FX-8150. Θα συνεχίζει άραγε να επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό και στα υπόλοιπα benchmarks;





- Multicore Efficiency

Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.

Το Multicore Efficiency test εξετάζει πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις ενός επεξεργαστή. Όσο μεγαλύτερο το νούμερο, τόσο πιο efficienct είναι ένα CPU. Οι επιδόσεις του Phenom II X6 1090T είναι πραγματικά ποταπές, με τον Bulldozer να βγάζει 4 φορές καλύτερο score και τον 2600K, 8 φορές καλύτερο score. Σίγουρα θα περιμέναμε κάτι καλύτερο από τον FX-8150, που παρεμπιπτόντως κοστίζει μόλις 50? λιγότερα από τον 2600K...








SuperPi

Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρουν τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers.

Οι επεξεργαστές της AMD ανέκαθεν δεν τα πήγαιναν καλά στο συγκεκριμένο μετροπρόγραμμα λόγω του ότι δεν υποστηρίζουν ένα συγκεκριμένο instruction. Παρόλα αυτά εμείς το συμπεριλάβαμε για δύο λόγους. Πρώτον επειδή είναι μακράν το διασημότερο benchmark στην κοινότητα των overclockers, οπότε δεν θα μπορούσε να λείπει από review του HWBOX. Και δεύτερον για να δείξουμε ότι ο FX-8150 δυστυχώς αποδίδει χειρότερα από τον προγενέστερο Phenom II X6 1090T...





wPrime

Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.

Εντάξει το SuperPi είναι single-threaded και όντας γραμμένο το 1995 σίγουρα δεν αποτελεί έγκυρο εργαλείο σύγκρισης. Ρίχνοντας όμως μια ματιά στο wPrime, το πιο διαδεδομένο multi-threaded benchmark παγκοσμίως, παρατηρούμε ότι ο FX είναι ξανά χειρότερος από τον Phenom II X6 1090T, παρόλο που διαθέτει δύο παραπάνω πυρήνες.





y-Cruncher

Το y-Cruncher δημιουργήθηκε τον Μάρτη του 2009 από τον poke349, μέλος του XtremeSystems Forums. Είναι μακράν το καλύτερο multi-threaded Pi Benchmark για πολυπύρηνα συστήματα. Ο λόγος ύπαρξης του εν λόγω προγράμματος βασίζεται στο ότι το SuperPi είναι πλέον ξεπερασμένο και δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιδόσεις ενός πολυπύρηνου επεξεργαστή. Αναλογιστείτε μονάχα ότι το SuperPi γράφτηκε το 1995, ενώ το y-Crucher το 2009. Στην καταμέτρηση 32 εκατομμυρίων ψηφίων μετά την υποδιαστολή του π, είναι 60x πιο γρήγορο από το SuperPi 32M με Intel Core i7 επεξεργαστή και 5x πιο γρήγορο από το PiFast (10 εκατομμύρια ψηφία). Η τελευταία του έκδοση είναι πλήρως παραμετροποιημένη για να υποστηρίζει τις νεότερες AVX εφαρμογές, οπότε δουλεύει σωστά τόσο σε SandyBridge όσο και σε Bulldozer επεξεργαστές. Ταυτόχρονα, είναι backwards compatible με x64 SSE4.1, x64 SSE3, x86 SSE3 και x85 instructions.

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στο y-cruncher. Ο 2600Κ υπερέχει, ο 1090T προσπαθεί να τον ακολουθήσει με την διαφορά τους να κυμαίνεται στα 0.8 δευτερόλεπτα και ο FX-8150 απλά μένει πίσω...





Cinebench R11.5

Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνετε λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH.

Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύνανται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα.

Πάμε τώρα στο Graphics Card Performance (OpenGL) Test. Στην συγκεκριμένη διαδικασία θα δείτε ένα car chase μέσω του οποίου υπολογίζονται οι επιδόσεις της κάρτας γραφικών σας σε OpenGL mode. Η VGA υποχρεούται να απεικονίσει περίπου ένα εκατομμύριο πολύγωνα και textures, όπως επίσης και πολυάριθμα βαριά effects (environments, bump maps, transparency, lighting etc).

Ξανά πίσω ο FX... Μήπως δεν κάναμε κάτι σωστά; Ξανατρέξαμε ξανά και ξανά τα tests. Ό,τι κι αν κάναμε, ο FX-8150 στα 4GHz βγάζει χειρότερο score από τον εξαπύρηνο PII 1090T. Αξίζουν συγχαρητήρια στην AMD για την τρομερή δουλειά που έκανε με τους Thuban. Όσο για τους Bulldozer, ουδέν σχόλιον.





x264 HD Encode

Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται εκτενώς με την κωδικοποίηση High Definition Video και πάντοτε ψάχνουν για τους περισσότερους δυνατούς πυρήνες, ώστε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Το encoding σίγουρα αποτελεί ένα από τα "δυνατά χαρτιά" της πλατφόρμας Scorpius. Παρόλο που στο 1st pass δεν τα πήγε και τόσο καλά, στο 2nd pass που είναι και πιο βαρύ, ξεπέρασε τόσο τον Thuban όσο και τον SandyBridge!








7-zip

Πρόκειται για ένα από τα πιο ξακουστά και διαδεδομένα προγράμματα συμπίεσης. Κατά πολλούς είναι καλύτερο και πιο αξιόπιστο από το WinRAR και το WinZip λόγω της υψηλής αναλογίας συμπίεσης σε μορφή αρχείων 7z, με την βοήθεια των αλγόριθμων LZMA και LZMA2. Συγκρίνοντάς το αριθμητικά με τα αντίπαλα προγράμματα, δύναται να προσφέρει έως και 10% καλύτερη συμπίεση! Όπως θα ήταν φυσικό, συνοδεύεται από πληθώρα features και ένα benchmark. Διατίθεται δωρεάν και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Τρέξαμε το ενσωματωμένο Benchmark Tool που διαθέτει το 7-zip και όπως παρατηρείτε τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά και αυξάνονται αναλογικά με την αύξηση της συχνότητας του Intel Core i7 2600k. Είναι κάτι που στο Benchmark Tool του WinRAR δεν συνέβαινε, γι' αυτό εξάλλου δοκιμάσαμε και τον φάκελο χωρητικότητας 1GB.

Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο Bulldozer ξεπέρασε και τον 2600K και τον PII 1090T. 23628 MIPS στα 4GHz δεν είναι και λίγα!





WinRAR

Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.

Έπρεπε να φτάσουμε στην συμπίεση δεδομένων για να δείξει επιτέλους ο FX-8150 ότι έχει λόγο ύπαρξης. Ωστόσο παρόλο που στο Benchmark & Hardware Test του winRAR πέρασε μπροστά, στο πρακτικό 1GB folder to rar compression έμεινε 6 δευτερόλεπτα πίσω από τον Sandy Bridge.







3DMark06

To 3DMark (www.futuremark.com) είναι ένα εργαλείο computer benchmarking που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε από την Futuremark Corporation (γνωστή και ως MadOnion και Futuremark) για να καθορίζει τις επιδόσεις αρχικά της κάρτας γραφικών και έπειτα του επεξεργαστή. Η Futuremark Corporation από το 1999 που ξεκίνησε με το πρώτο 3DMark (3DMark99) συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει άπλετη χαρά στους benchmarkers μιας και τα benchmarks της δεν βασίζονται απλά και μόνο στις δυνατότητες του συστήματος, αλλά και στα tweaking skills του κάθε χρήστη. Tα benchmarks που έχουν παραχθεί από την εταιρεία με χρονολογική σειρά είναι τα εξής: 3DMark99, 3DMark99 MAX, XL-R8R (πρόκειται για το πιο απλοποιημένο 3D Benchmark, στο οποίο ο χρήστης παρακολουθεί ένα DirextX 7 demo sequence σε ανάλυση 640x480, το οποίο όμως δεν συνάντησε και μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Futuremark), 3DMark2000, 3DMark2001, 3DMark2001 SE, 3DMark03, 3DMark05, 3DMark06, 3DMark Vantage, 3DMark 11 και 3DMarkMobile.

Στο 3DMark06, τα graphic tests του 3DMark05 αναβαθμίστηκαν και πλέον υποστηρίζουν και features όπως HDR Rendering, Shadow Mapping, HDR Refraction, HDR Reflection, Depth Fog, Gerstner Wave Function, Heterogeneous Fog, Light Scattering, Cloud Blending, Blinn-Phong Shading Model (γνωστό και ως Strauss Lighting Model) και Subsurface Scattering.

Επιπροσθέτως να σημειώσουμε ότι τα 3DMark βασίζονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό και στον επεξεργαστή, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν κατ' εξοχήν benchmarks που μετράνε τις δυνατότητες της κάρτας γραφικών.

Επιστρέφουμε στους φυσιολογικούς ρυθμούς του review. Ο Thuban στα 4GHz βγάζει 600 πόντους παραπάνω στην ίδια συχνότητα με τον Bulldozer, φανερώνοντας για ακόμα μία φορά ότι η AMD βιάστηκε.





3DMark Vantage

Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org.

Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολιγουντιανές" στιγμές στο PC του.

Στο πιο σύγχρονο Vantage, το CPU Score του FX-8150 είναι ελαφρώς καλύτερο από αυτό του Thuban και ταυτόχρονα περίπου 2500 πόντους πίσω από αυτό του 2600Κ.







Crysis 2

Ο κόσμος έχει αρχίσει να καταστρέφεται από μια σειρά κλιματικών αλλαγών και η κοινωνία είναι στα πρόθυρα της ολικής κατάρρευσης. Οι εξωγήινοι εισβολείς επέστρεψαν δριμύτεροι από ποτέ με μοναδικό σκοπό τον αφανισμό του ανθρώπινου γένους, αρχίζοντας την προσπάθεια τους από την ολοκληρωτική καταστροφή της πιο εμβληματικής πόλης ανά τον κόσμο. Στη Νέα Υόρκη, οι τρομακτικοί εισβολείς προελαύνουν στους δρόμους της πόλης και ο φόβος από τον εφιάλτη που ζουν τα εκατομμύρια κατοίκων, εξαπλώνεται με αστραπιαία ταχύτητα. Η πόλη είναι σε ένα μόνιμο χάος, οι δρόμοι έχουν γεμίσει συντρίμμια και στον ορίζοντα διακρίνονται μόνο φλεγόμενοι ουρανοξύστες. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην Νέα Υόρκη, το έτος 2033.

Ούτε οι παραστρατιωτικές οργανώσεις με την επιβολή του νόμου, αλλά ούτε και οι δυνάμεις της αμερικάνικης στρατιωτικής μηχανής μπορoύν να σταθούν ενάντια στους εισβολείς. Για να επιβιώσετε μέσα σε αυτή τη δίνη του θανάτου απαιτείται στρατιωτική τεχνολογία πέρα από οτιδήποτε σύγχρονο έχετε δει ποτέ. Γίνετε ένας Supersoldier, χειριστείτε την στρατιωτική τεχνολογία του μέλλοντος...το Nanosuit 2 και κάντε την ύστατη προσπάθεια για να σώσετε την ανθρωπότητα από την καταστροφή. Αντέχετε;

Στα 1920 x 1080 με τα φίλτρα ενεργοποιημένα, τον πρώτο λόγο τον είχε η GTX 580, για αυτό και οι διαφορές μεταξύ των τριών επεξεργαστών είναι αμελητέες. Στα 1280 x 1024 όμως που ο ρόλος του επεξεργαστή είναι πολύ πιο αισθητός, παρατηρούμε ότι ο Core i7 2600K προσφέρει στον αγοραστή ~9 FPS παραπάνω απ' ότι ο FX-8150.




FarCry 2

Θυμηθείτε 5 χρόνια πριν, όταν το 2004 μαζί με το Half-Life 2 και ένα χρόνο μετά την έκδοση του Doom III, ένα παιχνίδι με το παράξενο όνομα Far Cry από την άγνωστη τότε Γερμανική Crytek κατάφερε να κάνει το "μπαμ", φέρνοντας τη γραφική επανάσταση στα ανοιχτά περιβάλλοντα, κατορθώνοντας να ενθουσιάσει τους PC Gamers ανά τον κόσμο. Όλοι μας θυμόμαστε να περιπλανόμαστε στις παραλίες και στη ζούγκλα των νησιών του Far Cry με κεντρικό ήρωα τον Jack Carver, ο οποίος μας μετέφερε σε εξωτικά μέρη, γεμάτα και με μεταλλαγμένα πειράματα από έναν ανορθόδοξο επιστήμονα.

Αυτά πλέον με το Far Cry 2 αποτελούν παρελθόν. Ο νέος τίτλος της σειράς, φτιαγμένος όχι από την Crytek αλλά από την ίδια τη Ubisoft, χρησιμοποιώντας το καμάρι της που ακούει στο όνομα Dunia Engine (και όχι CryEngine όπως το πρώτο), μας μεταφέρει στις σαβάνες και τα αφιλόξενα περιβάλλοντα της Αφρικής, σε έναν πολύ πιο εξελιγμένο τίτλο από το πρώτο παιχνίδι. Όχι πλέον είναι εντελώς Free Roaming, αλλά η Dunia (η λέξη "κόσμος" στα Αραβικά) στην ουσία έδωσε στους δημιουργούς του παιχνιδιού τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα "Grand Theft Auto" στην Αφρική - χωρίς αυτή τη φορά να κυνηγάμε μεταλλαγμένους ή εξωγήινους, αλλά μπαίνοντας στο σώμα διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων που ο σκοπός τους είναι ένας - να σκοτώσουν τον "Jackal", έναν μεγαλέμπορο όπλων, ο οποίος παίζει σημαντικότατο ρόλο στον εμφύλιο πόλεμο μέσα στον οποίο βρίσκει ο παίχτης τον εαυτό του εμπλεκόμενο.

Μια ίσως και ρεαλιστική άποψη της σημερινής Αφρικής, με το ΑΚ-47 να είναι σύμβολο και τα ματωμένα διαμάντια το νόμισμα - αυτό είναι το Far Cry 2.

Παρατηρήστε ότι η κόκκινη μπάρα (2600Κ) ξεφεύγει κατά πολύ, τόσο στα 1280 x 1024 όσο και στα 1920 x 1080. Οι Sandy Bridge δικαίως κατέχουν τον τίτλο της καλύτερης overall πλατφόρμας - δείτε μόνο πόσο μεγάλη διαφορά κάνει ο 2600Κ από τους επεξεργαστές της AMD, ακόμα και στα 1920 x 1080! Φυσικά η διαφορά δεν είναι εμφανής με το μάτι, παρά μόνο σε κάποιους έμπειρους FPS players που αναζητούν hyper smooth gameplay με 200FPS και πάνω.









Και κάπου εδώ, φτάσαμε αισίως στην 14η σελίδα του review -αν και έχουμε την αίσθηση ότι για μερικούς ανυπόμονους θα είναι η πρώτη- όπου θα ασχοληθούμε με το προσφιλές μας άθλημα: overclocking. Και για να μην σας μπερδέψουμε, να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι το overclocking μέρος του review χωρίστηκε σε δύο μεγάλες ενότητες, με βάση την ψύξη του επεξεργαστή: ambient θερμοκρασίες με το watercooling της AMD και subzero θερμοκρασίες, με το υγρό άζωτο να επιβάλει τριψήφια αρνητικά νούμερα στα θερμόμετρά μας! Εξάλλου το αναφέραμε ξεκάθαρα στον τίτλο του review. Extreme overclocking.

Ξεκινώντας με τα αποτελέσματα της υδρόψυξης, το πρώτο που κάναμε ήταν να ελέγξουμε ποιο θα ήταν το μεγαλύτερο δυνατό cpu-z validation. Μετά από την ενασχόληση μας με τάσεις, multipliers και buses καταλήξαμε στο εξωφρενικό 5445MHz με τον συνδυασμό του x27 multiplier και του 201 (συν τις αποκλίσεις) bus! Σαν να μην έφτανε αυτό, απενεργοποιώντας core units, και αφήνοντας μόνο ένα ενεργό, καταφέραμε να δούμε 5674MHz και μάλιστα με μικρότερη τάση! Να σας υπενθυμίσουμε ότι μιλάμε για ambient θερμοκρασίες και AMD επεξεργαστή. Όλα τα παραπάνω ήταν παντελώς αδύνατα, πριν την έλευση των 32nm Zambezi, από το πράσινο στρατόπεδο. Ακολούθως, συνεχίσαμε με το ένα core unit και πήραμε ένα Super Pi 1M run με τον μεγάλο διαιρέτη στις μνήμες και τον πυρήνα στα 5491MHz. Τα πράγματα διαφαίνονταν επικά, οπότε ενεργοποιήσαμε και πάλι όλους τους πυρήνες και ψάξαμε να βρούμε μία σταθερή συχνότητα για το Cinebench R11.5 (κάτι πάνω από 5GHz) και για το αρκετά πιο βαρύ 3D Mark 11 (4766MHz), όπου και πήραμε ένα run με δύο ελαφρώς overclocked NVIDIA GTX 580. Ναι, καιρός να το συνηθίσετε, η AMD πλατφόρμα είναι και πάλι SLI-enabled!





Με πολύ καλές εντυπώσεις για την υδρόψυξη της AMD και ξαφνιασμένοι από τις ασυνήθιστες -για AMD- συχνότητες που πετύχαμε, προχωρήσαμε στο LN2. Εδώ τα πράγματα ήταν σαφώς πιο θεαματικά. Τα πρώτα ευχάριστα συμπεράσματα ήρθαν με το κατέβασμα της θερμοκρασίας: κανένα ίχνος coldboot/coldbug, απροβλημάτιστα restarts με -188*C και γεμάτο κάνιστρο, εύκολη μητρική χωρίς μουλαρώματα στα settings που δεν παίζουν, και για να το εκφράσουμε κομψά: η χαρά του extreme overclocker! Με την μητρική να είναι άκρως πειθήνια και τις θερμοκρασίες στα όρια του LN2, ξεκινήσαμε το ταξίδι για ένα δυνατό validation.

Λίγη ώρα αργότερα είδαμε τα, Drum roll... 7667.2MHz λαχταριστά και παγωμένα MHz με το voltage να καλπάζει οριακά πάνω από τα 2V! Το scalling τόσο στην θερμοκρασία όσο και στην τάση, ήταν μνημειώδες. Ο επεξεργαστής εκλιπαρούσε για abuse και εμείς δεν θα τον αφήναμε παραπονεμένο. Σειρά είχε ένα αποκαλυπτικό PC Mark 7 το οποίο "πάρθηκε" στα 7070ΜΗz. Το Cinebench R11.5, αυτή την φορά τελείωσε απόκοσμα γρήγορα, λόγω του 7276MHz σε 8 πυρήνες και ακολούθησε ένα wPrime 1024M το οποίο κατάφερε να ολοκληρωθεί στα 7262MΗz και τις μνήμες στα 1860MHz. Και επειδή οι πιο παρατηρητικοί θα είδατε ήδη runs με τις μνήμες αρκετά ψηλότερα απ' ότι έχετε συνηθίσει, ψάξαμε να δούμε τι θα πετυχαίναμε και στο memory overclocking. Εδώ τα σχόλια είναι περιττά, όταν πειραματιζόμενοι με ένα 2GB DIMM Kingston HyperX H2O 2133MHz δροσισμένο στους -140*C φτάσαμε τα 3180MHz RAM Frequency και ακολούθως, μας προέκυψε και ένα record, με ένα 1GB Kingston HyperX T1 2333MHz, δροσισμένο ομοίως, να σκαρφαλώνει στα 3250MHz!!! Η πλατφόρμα δεν έχει προηγούμενο στο memory overclocking, και υποσχόμαστε να δούμε τα πάντα με λεπτομέρεια, σε προσεχές thread.

Τέλος, για να κλείσουμε "πανηγυρικά" το LN2 season μας, παγώσαμε τέσσερις NVIDIA GTX 580 και πήραμε ένα "συντηρητικό" run, με τον FX-8150 στα 6270MHz και τις κάρτες στα 1100MHz/1150MHz (για πυρήνα και μνήμες, αντίστοιχα). Τα αποτελέσματα όλων των benchmarks είναι χειροπιαστά και δεν επιδέχονται ιδιαίτερου σχολιασμού. Αυτό που δεν είναι χειροπιαστό είναι η όλη αίσθηση και συμπεριφορά του επεξεργαστή και της πλατφόρμας, στα κρύα: απροβλημάτιστη διασκέδαση, κανένας πονοκέφαλος με τις θερμοκρασίες, μεγάλες συγκινήσεις και πολλά MHz. Η κατάλληλη συνταγή για να στεγνώσετε τα LN2 dewar σας! Το extreme overclocking είναι αδιαμφισβήτητα το δυνατότερο σημείο των Bulldozer, εξού και η υψηλή βαθμολογία που απέσπασαν στον συγκεκριμένο τομέα. Ιδιαίτερα αν είστε αρχάριος overclocker που σιγά-σιγά θέλει να ασχοληθεί με τα κρύα, ανεξαρτήτως του αν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε single stage phase change, ξηρό πάγο, cascade ή υγρό άζωτο, σας υποσχόμαστε ότι δεν θα συναντήσετε καμία ενοχλητική δυσκολία, ενώ παράλληλα θα το διασκεδάσετε με την ψυχή σας.












Κακά τα ψέματα. Όλοι λίγο πολύ γνωρίζετε ήδη τις επιδόσεις των Bulldozer και το τι έχει προηγηθεί όλους αυτούς τους μήνες - ανεκπλήρωτες υποσχέσεις από την πλευρά της AMD, που ανέφερε ότι οι Bulldozer αποδίδουν κατά 50% καλύτερα από τους Thuban, αλλεπάλληλες καθυστερήσεις και άλλα πολλά. Η πλειοψηφία των forum users πάγωσε όταν το lab501.ro δημοσίευσε μερικές μέρες πριν λήξει το NDA, ένα μικρό αλλά συνάμα αποκαλυπτικό συγκριτικό στο οποίο ο FX-8150 απέδιδε πολύ χειρότερα από τον Core i7 2600K. Πολλοί τους κατηγόρησαν για ψευδή στοιχεία και δήλωσαν ότι θα περιμένουν με ανυπομονησία την ημέρα λήξης του NDA που θα δημοσιευτούν τα πραγματικά reviews... Εμείς από την πλευρά μας, επειδή έχουμε γνωρίσει από κοντά τα παιδιά του lab501 και ξέρουμε περί τι ατόμων πρόκειται, δεν υπήρχε λόγος να μην πιστέψουμε τα αποτελέσματά τους. Λίγες ώρες αφού έκαναν publish το mini review, δημοσιεύσαμε και εμείς τα results, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις στην κοινότητα του HWBOX. Άλλοι είπαν ότι δικαιώθηκαν που κατηγορούσαν την AMD για ένα ακόμη φιάσκο. Άλλοι παρέμειναν ψύχραιμοι και προτίμησαν να περιμένουν τα reviews μεγάλων site όπως το Anandtech. Κι όλα αυτά επειδή αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα. Οι Bulldozer δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει η AMD, με τις επιδόσεις τους να είναι σε πολλές περιπτώσεις χειρότερες ακόμα και από τους προγενέστερους εξαπύρηνους Thuban.

Έπειτα δημοσιεύτηκαν και τα επίσημα reviews, όπου το φιάσκο συνεχίστηκε. Εκατοντάδες κακεντρεχή σχόλια στο YouTube, dislikes που έπεφταν βροχή, απογοητευμένοι enthusiasts που περίμεναν μήνες τους Bulldozer και υπέμειναν στις διαδοχικές καθυστερήσεις, χαοτική κατάσταση στα τεχνολογικά forums. Για ποιο λόγο όμως συναίβει αυτό; Αν θέλετε την προσωπική μας άποψη, φταίει το Marketing τμήμα της εταιρείας που δημιουργούσε μη αληθινές εντυπώσεις στο καταναλωτικό κοινό και τους έβαλε στο "τρυπάκι" να περιμένουν την ημέρα της λύτρωσης. Την ημέρα που θα μπορούσαν όλοι οι υποστηρικτές της AMD να ξαναζήσουν τις θρυλικές εποχές των AMD 64. Δυστυχώς όμως δεν συναίβει αυτό... Η διοίκηση της εταιρείας αναγκάστηκε να προβεί σε απολύσεις του 10% του προσωπικού, 60% των οποίων προέρχονταν από το τμήμα Marketing.

Ο λόγος που οι επίδοξοι αγοραστές εκνευρίστηκαν δεν ήταν τόσο η τιμή, όσο οι επιδόσεις των Bulldozer. Πολύ απλά δεν γίνεται να κυκλοφορείς καινούριο επεξεργαστή ο οποίος clock per clock να αποδίδει χειρότερα από τον προγενέστερο. Δεν έχει σημασία το πόσο τρομερή είναι η τεχνολογία που ενσωματώνει. Δεν έχει σημασία ο αριθμός των τρανζίστορς, ο εξελιγμένος IMC, τα Integer Units και το γεγονός ότι η νέα αρχιτεκτονική είναι επεκτάσιμη και θα δώσει την δυνατότητα στην AMD να βάλει δίπλα-δίπλα όσα modules θέλει. Ο κόσμος ενδιαφέρεται για το performance. Στην τελική, οι αγοραστές είναι αυτοί που διαθέτουν το budget τους για να επενδύσουν σε ένα καινούριο σύστημα. Γιατί λοιπόν να μην προτιμήσουν τους Intel Sandy Bridge -μια από τις καλύτερες mainstream πλατφόρμες που έχει βγάλει η Intel τα τελευταία χρόνια- και να δώσουν τα χρήματά τους σε ένα οχταπύρηνο επεξεργαστή που clock per clock δεν φτάνει έναν 1090Τ;

Μην σας παραξενεύουν τα παραπάνω, την αλήθεια λέμε. Ρίξτε μια ματιά ξανά στις μετρήσεις μας. Ο FX-8150 άλλες φορές βρίσκεται πίσω από τον 1090Τ, άλλες φορές βρίσκεται περίπου στα ίδια επίπεδα και μόνο σε λίγες περιπτώσεις τον ξεπερνά σε επιδόσεις. Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν όταν είναι χρονισμένοι στα ίδια MHz. Όσο για τον 2600Κ; Στο 90% των benchmarks είναι μπροστά. Αν σας φαίνονται πολλά τα χρήματα που ζητά ένας 2600Κ, τότε για τον FX-8150 τι έχετε να πείτε; Ίσως αν είχε τιμολογηθεί στα ίδια επίπεδα με τον 2500Κ, τον καλύτερο value for money επεξεργαστή του 2011, σίγουρα θα είχε περισσότερες πωλήσεις. Εμείς όμως δεν πρέπει να τον βαθμολογήσουμε υποθετικά, αλλά με βάση αυτά που βλέπουμε τώρα! 250? είναι πολλά για έναν επεξεργαστή με τέτοιες επιδόσεις. Προτιμήστε έναν 2500K με μια φθηνή Z68 μητρική και θα μείνετε πολύ πιο ευχαριστημένοι. Αν πάλι θέλετε κάτι ακόμα φθηνότερο, αγοράστε έναν AMD Llano με μια A75 μητρική. Ο AMD A6-3650 που είχαμε δοκιμάσει μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις, ενώ σύντομα θα ακολουθήσει και το review του A8-3870K, που αποτελεί τον δυνατότερο ξεκλείδωτο Llano APU!

Μέχρι στιγμής θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ακριβοδίκαιοι στους χαρακτηρισμούς μας. Σε αυτό το σημείο όμως, "κολλάει" απίστευτα ένας γνωστός Αγγλικός ιδιωματισμός που λέει: Every cloud has a silver lining. Έτσι και οι Bulldozer έχουν ένα μεγάλο θετικό που τουλάχιστον εμάς, μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Και εξηγούμαστε:

- Καταρχάς αποτελούν την καλύτερη πλατφόρμα για memory overclocking. Overclockάρουν απίστευτα ψηλά τις μνήμες RAM χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Δεν μας πιστεύετε; Γυρίστε μια σελίδα πίσω και διαβάστε ξανά την σελίδα overclocking. Χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικά Kingston DIMMs φτάσαμε τα 3180MHz και τα 3250MHz αντίστοιχα! Προσέξτε, οι μνήμες αυτές λειτουργούσαν από το εργοστάσιο στα 2133MHz και 2333MHz μόλις.

- Δεύτερον, οι Bulldozer ήταν οι πρώτοι AMD επεξεργαστές που καταφέρνουν να φτάσουν (στο περίπου) τα υψηλά overclocks των Intel Sandy Bridge. Το δικό μας sample έφτασε με υδρόψυξη τα 5600MHz+ για CPUZ Validation, 4.7GHz 3DMark 11 και 5GHz Cinebench stable. Μην τα αναφέρουμε πάλι όμως, τα εξαντλήσαμε στην σελίδα του overclocking αυτά.

- Τρίτον και σημαντικότερο. Οι AMD FX αποτελούν αδιαμφισβήτητα την καλύτερη πλατφόρμα αν κάποιος amature θέλει να ασχοληθεί με το overclocking σε θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Είναι πανεύκολοι, παρουσιάζουν εξαιρετικό scaling από μέθοδο ψύξης σε μέθοδο ψύξης και "ακούνε" στο ρεύμα (vcore). Εξού και η υψηλή βαθμολογία που απέσπασαν στον συγκεκριμένο τομέα. Ιδιαίτερα αν είστε αρχάριος overclocker που σιγά-σιγά θέλει να ασχοληθεί με τα κρύα, ανεξαρτήτως του αν αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε single stage phase change, ξηρό πάγο, cascade ή υγρό άζωτο, θα το καταευχαριστηθείτε!